மெல்லிசையின் இனிமை மறந்தேன்

இயற்கை எழில்மேல் ரசனை இழந்தேன்

செயற்கைகள் நிறை வாழ்கை முறை

அதனால் நானும் இங்கோர் எந்திரனானேன்

 

உள்ளத்தின் ஓசையின் ஏவல் கேளாமல் 

உலகின் ஓட்டத்தில் ஓட விளைந்தேன் 

மனிதனின் மனிதத்தை மதிக்க மறந்து - கொண்ட

பொருளினால் அவன் மதிப்பைக் கணித்தேன் 

 

பொருளோடு, கல்வியும் தேட வந்து 

வாழ்வு தந்த தேசத்தில் வாசம் கொண்டு

தவழ்ந்து வளர்ந்த தேசத்தின் வாசம் மறந்து

விழுமியங்கள் மறந்தேன், என் சுயத்தை இழந்தேன்

 

(27 August 2010)

பொருளோடு, கல்வியும் தேட வந்து 

வாழ்வு தந்த தேசத்தில் வாசம் கொண்டு

தவழ்ந்து வளர்ந்த தேசத்தின் வாசம் மறந்து

விழுமியங்கள் மறந்தேன், என் சுயத்தை இழந்தேன்

 

(27 August 2010)

 

நிச்சயமாக நீங்கள் சுயமிழந்து போகமாட்டீர்கள் 

அழகிய தமிழ் நடை நன்றி பகிர்வுக்கு 

மெல்லிசையின் இனிமை மறந்தேன்

இயற்கை எழில்மேல் ரசனை இழந்தேன்

செயற்கைகள் நிறை வாழ்கை முறை

அதனால் நானும் இங்கோர் எந்திரனானேன்

 

உள்ளத்தின் ஓசையின் ஏவல் கேளாமல் 

உலகின் ஓட்டத்தில் ஓட விளைந்தேன் 

மனிதனின் மனிதத்தை மதிக்க மறந்து - கொண்ட

பொருளினால் அவன் மதிப்பைக் கணித்தேன் 

 

பொருளோடு, கல்வியும் தேட வந்து 

வாழ்வு தந்த தேசத்தில் வாசம் கொண்டு

தவழ்ந்து வளர்ந்த தேசத்தின் வாசம் மறந்து

விழுமியங்கள் மறந்தேன், என் சுயத்தை இழந்தேன்

 

(27 August 2010)

 

மல்லிகைக்கு எப்படிப் பிரியாத வாசம் உள்ளதோ , அதுபோலவே சுயத்தை நேசிப்போருக்கும் . எனவே இழந்தேன் என்று கவலைப்பட எதுவும் இல்லை . பல கவிதைகள் தொடர்ந்து படைக்க எனது மனங்கனிந்த வாழ்த்துக்கள் மல்லிகைவாசம் .

நிச்சயமாக நீங்கள் சுயமிழந்து போகமாட்டீர்கள் 

 

அதற்காக தான் என்னால் இயன்ற எல்லா முயற்சிகளும் எடுக்கிறேன்.   கருத்துக்கும் ஊக்கத்துக்கும் நன்றிகள், நேற்கொழு தாசன் 

 

மல்லிகைக்கு எப்படிப் பிரியாத வாசம் உள்ளதோ , அதுபோலவே சுயத்தை நேசிப்போருக்கும் . எனவே இழந்தேன் என்று கவலைப்பட எதுவும் இல்லை . 

அழகாகச் சொல்லி நெஞ்சசைத் தொட்டு விட்டீர்கள் கோமகன் அண்ணா.  கருத்துக்கும், வாழ்த்துகளுக்கும் மனமார்ந்த நன்றிகள். 

உங்கள் இதயத்தின் ஒலி சொல்லிற விசயம் உண்மைதான் . உள்ளதை பொய் சொல்லாமல் சொன்னதுக்கு நன்றி .

புலம் பெயர் மக்கள் எல்லோரின் நிலையும் இதுதான், என்ன செய்ய

நன்றி பகிர்வுக்கு 

உங்கள் இதயத்தின் ஒலி சொல்லிற விசயம் உண்மைதான் . உள்ளதை பொய் சொல்லாமல் சொன்னதுக்கு நன்றி .

 

 

என் மனதில் எழுந்த சில கசப்பான எண்ணங்களை பதிய வேண்டும் என எனது உள்ளுணர்வு கூறியது. அதன் விளைவே இக்கவிதை.

"மனிதனின் மனிதத்தை மதிக்க மறந்து - கொண்ட

பொருளினால் அவன் மதிப்பைக் கணித்தேன்" <<< இது நான் பார்த்த சில மனிதர்களின் நடத்தை மீதான வெறுப்பினால் தோன்றிய வரி.

 

கருத்துக்கு நன்றிகள் மைத்திரேயி அக்கா

 

புலம் பெயர் மக்கள் எல்லோரின் நிலையும் இதுதான், என்ன செய்ய

 

புலம் பெயர்ந்தாலும் எங்கள் ஒவ்வொருவரினதும் தனித்துவத்தை, விழுமியங்களை நாங்கள் இழக்கத்தான் வேண்டுமா? அப்படி ஒரு வாழ்க்கை தேவை தானா? இப்படியான கேள்விகள் என் மனதில் அடிக்கடி எழுவதை தவிர்க்க முடியவில்லை. 

 

கருத்துக்கு நன்றி உடையார் அண்ணா

 

நன்றி பகிர்வுக்கு 

நன்றி விழி அண்ணா

தவழ்ந்து வளர்ந்த தேசத்தின் வாசம் மறந்து விழுமியங்கள் மறந்தேன், என் சுயத்தை இழந்தேன்

நாங்கள் மட்டும் மாறவில்லை....அடுத்த சந்ததியையும் அப்படியே உருவாக்கிறோம்.... பகிர்வுக்கு நன்றிகள்.

நாங்கள் மட்டும் மாறவில்லை....அடுத்த சந்ததியையும் அப்படியே உருவாக்கிறோம்.... பகிர்வுக்கு நன்றிகள்.

 

கருத்துக்கு நன்றி, புத்தன்