Kavi arunasalam

இறுக்கி மூடுவது என்று கேள்விப்பட்டிருக்கிறேன். கிருபன் என்ன அர்த்தத்தில் எழுதியிருக்கிறார்?

வீட்டிலே ரசோதரன்தான் சமைக்கிறார் என்பதை இத்தால் புரிந்து கொண்டேன். சமைக்கும் சதி அமைவதெல்லாம் இறைவன் கொடுத்த வரம். பெண்ணே நீ வாழ்க என்ற படத்தின் பாடல் நினைவுக்கு வந்தது “சமையலுக்கும் மையலுக்கும் ஓரெழுத்து பேதம் நாம் சரசமாகப் பேசி சமைத்திடுவோம் சாதம்….”

தலைக்கு உள்ளே பார்க்க முடியாததால் முழுக்க இருக்கிறதா? என அறிந்து கொள்வது சிரமம்தான். “வாங்கோ” என்று அன்பாக அழைத்து இருத்திய பின்னரும் குமாரசாமியைத் தேடி இருக்கிறார்கள். எந்தவித கேள்விகளும் இல்லாமல் மண்டபத்துக்குள் அசாட்டாக நுளைந்திருக்கிறார்கள். இவர்கள் இரண்டு பேரும் சாதாரணமானவர்கள் இல்லை.

என்னையும் சேர்க்கலாம்

வேதாளம் மீண்டும் முருங்கை மரத்தில் ஏறிக் கொண்டது. கதை கேட்க வாய்ப்பும் கிடைத்தது. மென்பொருள், வேலைக்கு வரும் இந்தியர்கள் என ‘நந்தவனத்தில் போட்டுடைத்தார்கள்’, என்று நீங்கள் எழுதியதின் தொடர்ச்சியாக இதை எடுத்துக் கொள்கிறேன்.

மிகத் துயரமானது.

‘ஆற்றில் போட்டு குளத்தில் தேடுவது’ என்பது இப்பொழுது சற்றுப் புரிகிறது. கில்லாடி சார் நீங்கள். ‘இட்டார் கெட்டார்’இல் விட்ட தவறை ‘ஏமாற்றம்’ இல் சரி செய்திருக்கிறீர்கள். ஏமாறாமல் மட்டுமல்ல ஏமாற்றாமலும் இருக்க வாய்ப்பில்லை. ஏதோ ஒரு வழியில் நாங்களும் அதை செய்து கொண்டுதான் இருக்கிறோம். சில சமயங்களில் எங்களை நாங்களே. சின்ன வயதில் படித்த ஈசாப் நீதிக்கதைகள் நினைவுக்கு வருகிறது. வரும் காலத்தில் உங்கள் குறுங்கதைகளைத் தொகுத்து ‘ரசோதரன் நீதிக்கதைகள்’ என யாராவது வெளியிட வாய்ப்பிருக்கிறது. (ஏமாந்திட்டீங்களா?)

க

இந்தப் ‘படலை’ விடயம் எங்கள் ஊரிலும் இருந்திருக்கிறது. அதுவும் சிவராத்திரி காலத்தில் என்பதையெல்லாம் பார்க்கும் போது சற்று ஆச்சரியமாகத்தான் இருக்கிறது. என்ன ஒற்றுமை பாருங்கள். எங்களுக்குப் பிடிக்காதவரின் வீட்டுப் படலை சிவராத்திக்கு மறுநாள், ஊர்க்கிணற்றின் துலாவில் தொங்கிக் கொண்டிருக்கும். பரம வைரிகள் இருவரில் ஒருவர் வீட்டு ஆடு மற்றையவர் வீட்டில் கட்டப் பட்டிருக்கும். இப்படி எத்தனையோ. ஆனாலும் பெண்கள் விடயத்தில் கண்ணியம் காத்தோம். சிவராத்திரி விரதத்தை ஊர்க் கோழிக் கறியுடன் முடித்து வைப்போம்.

இதைத்தான் அநியாயம் என்று சொல்லுறது. குமாரசாமியார், தனது உறவினர்/நண்பர் திருமணத்துக்கு, உங்கள் இருவரையும் அழைத்தார் அல்லவா. அங்கே தெரிந்தவர்,தெரியாதவர் என்றெல்லாம் அவர் பார்க்கவில்லைத்தானே. அதுசரி, சிறியர் மூக்குக்கு என் நடந்தது? வீட்டுக்காரியா? வைத்தியசாலைத் தாதியா?

தப்பு அல்ல. தவறு. தவறுகளைத் திருத்திக் கொள்ளலாம். யேர்மனியில் சுரங்கப்பாதையில் நின்று ஒருவர் சில்லரைக் காசுகளுக்காக மவுத்தோக்கன் வாசித்துக் கொண்டிருந்தார். ஒரு தொலைக்காட்சி இசைப் போட்டியில் பங்கேற்கப் போய் முதல் பரிசான 100,000 யூரோக்களை அவர் பெற்றுக் கொண்டார். பல திறமையானவர்கள் சந்தர்ப்பங்களும் தளங்களும். கிடைக்காமல் இன்றும் வீதிகளில் நிற்கிறார்கள். எல்லோருக்கும் எப்போதும் கொடுக்க வேண்டும் என்ற கட்டாயம் இல்லை. முடிந்தால் கொடுக்கலாம். அதற்காக இப்படி வாழ்நாள் பூராவும் கலங்கிக் கொண்டு நின்றால், ‘ரொம்ப நல்லவண்டா’ என்று சொல்லத் தொடங்கி விடுவார்கள்.