அமெரிக்காவின் புதிய அதிபராக பராக் ஒபாமா தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டுள்ளார். பல்வேறு உலக நாடுகளும் ஒபாமா அதிபர் தேர்தலில் வெற்றி பெற்றதற்கு மகிழ்ச்சி தெரிவித்துள்ளன.

ஆனால் பாகிஸ்தானை பொறுத்த மட்டில் அந்த நாட்டுக்கு ஒபாமாவின் வெற்றி கிலியை ஏற்படுத்தி உள்ளது.

ஒபாமா தனது தேர்தல் பிரசாரத்தின்போது "பாகிஸ்தான் தீவிரவாதிகளுக்கு ஆதரவாக செயல்படுகிறது. தீவிராவதிகளை ஒடுக்க உரிய நடவடிக்கை எடுக்கவில்லை.

நான் அதிபர் ஆனால் பாகிஸ்தானுக்குள் இயங்கி வரும் அல்கொய்தா தீவிரவாதிகள் முகாம்கள் மீது தாக்குதல் நடத்த தயங்கமாட்டோம்'' என்று கூறியிருந்தார்.

எனவே அமெரிக்க படை பாகிஸ்தானுக்குள் புகுந்து அல்கொய்தா முகாம்கள் மீது தாக்குதல் நடத்தும் என்று பாகிஸ்தான் அஞ்சுகிறது.

ஜார்ஜ்புஷ்சைவிட ஒபாமா தான் இந்தியாவுக்கு அதிக ஆதரவாக இருப்பதாகவும் பாகிஸ்தான் கருதுகிறது.

அமெரிக்கா இதுவரை அளித்து வந்த நிதி உதவி மற்றும் ஆயுத உதவிகளை கொண்டு தீவிரவாதிகளை ஒடுக்க பாகிஸ்தான் முயற்சிக்கவில்லை.

ஆனால் அந்த உதவிகளை இந்தியா வுக்கு எதிராக பாகிஸ் தான் பயன்படுத்தி வருகிறது. பாகிஸ்தானுக்கு இந்தியாவால் எந்த ஆபத்தும் இல்லை. தீவிரவாதிகளால்தான் ஆபத்து என்றும் அவர் பேசியிருந்தார்.

இந்தியாவுக்கும், அமெரிக் காவுக்கும் உறவு மேலும் வலுவடைந்து விடுமோ என்ற பீதியும் பாகிஸ்தானுக்கு ஏற்பட்டுள்ளது.

http://maalaimalar.com/

இலங்கையின் சிங்கள பெளத்த பேரினவாத அரசிற்கு, பாகிஸ்தானும், அதன் பரம வைரியான இந்தியாவும், இவை இரண்டுடனும் தந்திர உறவு வைத்திருக்கும் அமெரிக்க அரசும், அதன் எதிரிகளான ஈரானும், அண்மைய காலங்களில் அமெரிக்க இருப்பை மீண்டும் கேள்வி கேட்க ஆரம்பித்திருக்கும் ரஷ்யாவும் சகல இராணுவ, நிதி உதவிகளை செய்கின்றன. இந்த எதிரிகளை எதோ ஒரு புள்ளியில் இணைத்து வைத்திருக்கும் இலங்கை அரசின் ராஜ தந்திரத்தை அம்பலப்படுத்தும் முறையினை நாம் அறிந்து கொள்ளுதம் வேண்டும்

இங்கு பாகிஸ்தான் பக்கம் அமெரிக்க எதிர்ப்பு அதிகரித்தாலும் சரி, இந்தியாவின் பக்கம் அதிகரித்தாலும் சரி, இலங்கை அரசு குழம்பிய குட்டையினை சாதகமாக்கி மீன் பிடிக்கவே முயலும்.

உலகளாவிய ரீதியில் அதிகரித்து வரும் நிதி நெருக்கடி, புதிய அமெரிக்க அரசு, அதன் மூலம் எதிர்பார்கப் படும் சிற்சில மாற்றங்கள் என்பனவற்றை எம்மால் சரியாக கையாள முடிந்தால் இலங்கை அரசின் தந்திரத்தை முறியடிக்க முடியும் என நினைக்கின்றேன். அதற்கு எம் சமூகத்தில உள்ள சர்வதேச நாடுகளின் உறவுகள் பற்றி நன்கு புரிந்து கொண்டவர்களின் உதவிகளும், அறீவூட்டல்களும் தேவை. அவர்கள் இந்த தருணத்திலாவது உதவுவார்களா?

-நிழலி-

இந்த காலநிலை மாற்றத்தை நன்கு பயன்படுத்தி எல்லோரும் ஒற்றுமையா இணைந்து ஈழத்தமிழர் அவலத்திற்கு ஒரு முற்றுபுள்ளி வைக்க வேணும்!

அப்பிடி நடக்காவிட்டால் இத்தோடை போராட்டத்தை நிறுத்திறது உத்தமம்!

Edited November 6, 200817 yr by சாணக்கியன்

பாகிஸ்தானுக்கு இனித்தான் சணலடி இருக்கு

பாகிஸ்தான், வினை விதைத்தவன் அறுவடைக்கு தயாராகிறான்.

பாக்கிஸ்த்தான் இப்போது படிப்படியாக இஸ்லாமிய அடிப்படைவாத நாடாக மாறி வருகிறது. ஆப்கானிஸ்த்தானிலிருந்து விரட்டியடிக்கப்பட்ட தலிபான் முல்லாக்களும், அல்கொய்தா தீவிரவாதிகளும் பாக்கிஸ்த்தான் ஆப்கானிஸ்த்தான் எல்லையோரத்தில் அமைந்துள்ள வஜிரிஸ்த்தான் எனும் எந்த அரசுக்கும் கட்டுப்படாத, அடிபணியாத இஸ்லாமிய பழங்குடி அடிப்படைவாதிகள் வாழும் மலைப்பகுதியில் தமது படைகளை மீள ஒருங்கிணைத்து வருகிறார்கள். இங்கிருந்துதான் அவர்கள் அப்கானிஸ்த்தானுக்குள் அடிக்கடி ஊடுருவித் தாக்கிவிட்டு மறுபடியும் வந்து ஒளிந்து கொள்கிறார்கள்.இவர்களின் முகாம்களையும், தலைவர்களையும் குறிவைத்து அமெரிக்க வான்படை எல்லைதாண்டி தாக்குதல் நடத்தி வருகிறது. ஆனால் மக்களோடு மக்களாகக் கலந்துவிடும் இந்தத் தீவிரவாதிகள், இலகுவில் தப்பி விடுவதால் அப்பாவி மக்களே பலியாக வேண்டி ஏற்படுகிறது.

ஒசாமாவைக் குறிவைத்து ஆப்கானிஸ்த்தானுக்குள் இறங்கிய அமெரிக்கா, இரு தோணிகளில் கால் வைத்து ஈராக்கில் வகையாக மாட்டிக் கொண்டதால் இன்று ஆப்கானிஸ்த்தானை படிப்படியாகக் கைவிட்டு விட்டது மட்டுமல்லாமல், அங்கு அதன் நிலையும் கேள்விக்குறியாக உள்ளது.

ஆப்காணிஸ்த்தானை விட நிலப்பரப்பில் சிறிய நாடான ஈராக்கில் நிலை கொண்டுள்ள அமெரிக்கத் துருப்புக்களின் எண்ணிக்கை 160,000. ஆனால் ஆப்கானிச்த்தானிலோ வெறும் 35.000 துருப்புக்களைத்தான் அமெரிக்கா வைத்திருக்கிறது. இதுவும் ஒரு காரணம் அங்கு அல்கொய்தாவோ அல்லது தலிபானோ தலையெடுப்பதற்கு.

அதுமட்டுமல்லாமல் இதுவரை காலமும் அமெரிக்கச் சார்பாளனாகத் தன்னைக் காட்டி வந்த பாக்கிஸ்த்தான் இன்று நேரடியாகவே அமெரிக்க விமனத்தாக்குதல்களைக் கண்டிக்குமளவிற்கு வந்திருப்பதோடு, அமெரிக்க விமானங்கள் மீது தாக்குதலும் நடத்தியிருக்கிறது. ஒருபக்கம் அமெரிக்காவின் "பயங்கரவாதத்திற்கு எதிரான போரில்" உதவியதாகக் காட்டிக் கொண்டு மறுபக்கத்தில் தீவிரவாதிகளுக்கு ஆயுதங்களும் பயிற்சியும், பணமும் தனது ராணுவத்திலிருக்கும் உயர் அதிகாரிகளை வைத்தே பாக்கிஸ்த்தான் வழங்கி வருகிறது.

முசாரப்பின் ஆட்சிக்காலத்தில் அமெரிக்காவின் ஓயாத நச்சரிப்புக்காக வஜிரிஸ்த்தான் பகுதியில் ஒரு ராணுவ நடவடிக்கையை மேற்கொண்ட பாக்கிஸ்த்தான் அங்கு முறையாக வாங்கிக் கட்டிக் கொண்டது. 2 ஆம் உலகப் போர் முறைகளையே இன்றும் பாவித்து வரும் பாக்கிஸ்த்தானின் படையினருக்கு, காடுகளிலும், மலைகளிலும் போராடி அநுபவம் வாய்ந்த தீவிரவாதிகளுடன் போராட முடியவில்லை. இறுதியில் பெருந்தொகைப் பணம் கொடுத்து தீவிரவாதிகளுடன் சமரசமும் செய்துகொண்டது !

இன்று எவர் அமெரிக்காவின் அதிபராக வந்தாலும் தண்டிக்கப்பட வேண்டிய நாடாக பாக்கிஸ்த்தான் மாறிவிட்டது என்பது உண்மை. அது தண்டிக்கப்பட வேண்டியதும் அவசியம் !

அப்பிடி நடக்காவிட்டால் இத்தோடை போராட்டத்தை நிறுத்திறது உத்தமம்!

நாட்டாமை தீர்ப்பு சொல்லிப்புட்டார்.

ஈழத்தமிழர்களின் போராட்டத்தை பாகிஸ்தான், அமெரிக்கா, ஈரான், சீனா, ரஷ்யா போன்ற நாடுகள் இலங்கைக்கு ஏற்பட்டுவிட்ட துரதிஷ்டம் என்ற கோணத்திலேயே பார்க்கின்றன. இந்தியா மட்டும் அதனைத் தனது பிரந்திய நலன்களோடு தொடர்பு படுத்துகின்றது.

இலங்கையில் முஸ்லீம்களுக்கு இனரீதியான பிரச்சனைகள் இருந்தாலும் அவர்கள் எமது போராட்டத்தின் காரணமாகத் தங்களது நலன்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்ளும் நிலையிலிருப்பதால் முஸ்லீம் நாடுகளுக்கு இலங்கை தங்களது நட்பு நாடாகவே தெரிகின்றது.

அதனால் மிகச் சிறிய நாடான இலங்கை ஒரு செல்லப் பிள்ளையாக அனுதாபத்துடன் நோக்கப்படுகின்றதேயன்றி பெரிய நாடுகளுக்கு ஓர் பிரச்சனையான நாடாகத் தோற்றமளிப்பதில்லை. இதனை வாய்ப்பாகப் பயன்படுத்தி இலங்கை தனது ராஜதந்திரத்தை சர்வதேச ரீதியில் இலகுவாகக் கொண்டு செல்கின்றது.

இந்தியா என்னும் மிகப்பெரிய சுறாமீனால் அடிக்கடி துரத்தப்படும் மிகச்சிறிய நெத்தலிக்குஞ்சுதான் நானென்னும் பிரமையை உலக அரங்கில் மிக நாசூக்காக ஏற்படுத்தியுள்ள இலங்கை தான் தனது நாட்டின் சிறுபான்மையினரான தமிழர்களுக்குச் செய்யும் அநீதிகளை இந்த வகையிலேயே மறைத்துக் கொண்டு வெற்றிகரமாக சர்வதேசத்தின் உதவியைப் பெற்றுக்கொள்ளுகின்றது.

தெற்காசியாவில் மிக முக்கியமானவோர் தேசிய இனமாக வளர்ந்துவரும் ஈழத்தமிழர்களின் முன்னேயுள்ள பிரச்சனை தமது தேசிய இன அந்தஸ்து அழிந்து போகாது காத்துக்கொள்வதோடு அதனை மேலும் அரசியல் ராஜதந்திர ரீதியில் வளர்த்தெடுத்துக் கொள்ளுவதுதான்.

நாம் இலங்கைக்கு உதவி செய்யும் எந்தவொரு நாட்டையும் எமது பகைநாடாகக் கருதுவதால் இந்த ராஜதந்திர வெற்றி எமக்குக் கிடைக்கப் போவதில்லை. மாறாக எமக்கெதிராகச் செயல்படும் நாடுகளுடன் நட்புறவை, எமக்கு இன்றுவரை எமது போராட்டத்தின் மூலமாகக் கிடைத்துள்ள தேசிய இன அந்தஸ்தை துணைக்கொண்டு வளர்த்தெடுத்துக் கொள்வதே முக்கியமானதாகும்.

எமது நாடாளுமன்றப் பிரதிநிதிகளும் ஏனைய முக்கியஸ்தர்களும் எதற்கெடுத்தாலும் இந்தியாவையும் தமிழ் நாட்டையும் மட்டும் எதிர்பார்க்காமல், எமது அண்டை நாடுகளான பாகிஸ்தான் சீனா, பங்களாதேஷ் உட்பட அனைத்துச் சர்வதேச நாடுகளுடனும் அந்நாடுகளின் தூதரகங்களினூடாக தொடர்புகளை மேம்படுத்தி எமது பிரச்சனைகளைத் அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்துவதோடு எமது நட்புக் கரத்தையும் அவர்களை நோக்கி நீட்டுவதே இன்று முதன்மையானது.

இந்த அரசியல் ராஜதந்திர முன்னகர்வு குறிப்பிடத் தக்க அளவில் காணப்படவில்லையென்றே கூறவேண்டியுள்ளது. புலம் பெயர்ந்த நாடுகளில் உள்ளவர்கள் தாங்கள் வாழும் நாடுகளின் அரசாங்கங்களோடு தொடர்பு கொள்வதோடு மட்டும் நிறுத்திக் கொள்கிறார்கள். மேற்கொண்டு ஏனைய நாட்டுத் தூதரகங்களை அணுகுவதில்லை.

இலங்கையின் மிகச்சாதுரியமான ராஜதந்திர நகர்வுகளால் எமது போராட்டம் பயங்கரவாதமாக்கப்பட்டு நாம் வாழும் நாடுகளில் உள்ள பிற நாட்டுப் பிரதிநிதிகளை நாம் ராஜதந்திர ரீதியில் நிறுவன ரீதியாக அணுகமுடியாத சூழ்நிலை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இன்னும் தடை ஏற்படுத்தப்படாத நாடுகளில் இந்தச் செயற்பாட்டை நடைமுறைப்படுத்த வாய்ப்புகளுள்ளன. தடைசெய்த நாடுகளிலும் கிடைக்கும் வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்தி எமது பிரச்சனைகளை சட்ட வரம்புகளை மீறாமல் அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தலாம்.

மற்றும்படி இலங்கைக்கு உதவும் நாடுகளை எமது பகை நாடுகளாகக் கருதிக் கொண்டிருப்பதிலோ அவர்களுடனனான தொடர்புகளைப் பேணாமலிருப்பதிலோ எதுவித பயனும் ஏற்படப் போவதில்லை.

நாம் இலங்கைக்கு உதவி செய்யும் எந்தவொரு நாட்டையும் எமது பகைநாடாகக் கருதுவதால் இந்த ராஜதந்திர வெற்றி எமக்குக் கிடைக்கப் போவதில்லை. மாறாக எமக்கெதிராகச் செயல்படும் நாடுகளுடன் நட்புறவை, எமக்கு இன்றுவரை எமது போராட்டத்தின் மூலமாகக் கிடைத்துள்ள தேசிய இன அந்தஸ்தை துணைக்கொண்டு வளர்த்தெடுத்துக் கொள்வதே முக்கியமானதாகும்.

இலங்கையின் மிகச்சாதுரியமான ராஜதந்திர நகர்வுகளால் எமது போராட்டம் பயங்கரவாதமாக்கப்பட்டு நாம் வாழும் நாடுகளில் உள்ள பிற நாட்டுப் பிரதிநிதிகளை நாம் ராஜதந்திர ரீதியில் நிறுவன ரீதியாக அணுகமுடியாத சூழ்நிலை உருவாக்கப்பட்டுள்ளது. இன்னும் தடை ஏற்படுத்தப்படாத நாடுகளில் இந்தச் செயற்பாட்டை நடைமுறைப்படுத்த வாய்ப்புகளுள்ளன. தடைசெய்த நாடுகளிலும் கிடைக்கும் வாய்ப்புகளைப் பயன்படுத்தி எமது பிரச்சனைகளை சட்ட வரம்புகளை மீறாமல் அவர்களுக்குத் தெரியப்படுத்தலாம்.

மற்றும்படி இலங்கைக்கு உதவும் நாடுகளை எமது பகை நாடுகளாகக் கருதிக் கொண்டிருப்பதிலோ அவர்களுடனனான தொடர்புகளைப் பேணாமலிருப்பதிலோ எதுவித பயனும் ஏற்படப் போவதில்லை.

நல்ல கருத்துக்கள்... நன்றிகள்

ஈழப்போராட்டத்தின் இன்றைய சர்வதேச அரசியல் நிலமைக்கு பல காரணங்கள் உள்ளன. அவற்றுள் குறைந்தளவு செல்வாக்கு செலுத்தக்கூடிய காரணியாகத் தான் இலங்கையின் இராஜதந்திர அணுகுமுறைகளைக் கருதலாம். ஏனென்றால் பல புறக்கார‌ணிகள் பலம் மிக்கன‌வாக காணப்படுகின்றன.

1. அமெரிக்காவின் பயங்கர வாததிற்கெதிரான யுத்தம்.

2. அமெரிக்காவின் புதிய உலக நடைமுறை நோக்கிய நகர்வு.

3. சீனாவின் எழுச்சி.

4. இந்தியாவின் எழுச்சி.

5. சர்வதேச இஸ்லாமிய அடிப்படை வாதம்.

6. தென் அமெரிக்க நாடுகளின் கூட்டு.

7. உலக சக்தி / எண்ணை வள பிரச்சனை.

8. ரஷ்ஷியாவின் மீள்வருகை.

9. ஐரோப்பிய ஒன்றியத்தின் எழுச்சி.

இவற்றின் தாக்கங்கள் ஈழப்போராட்டத்திற்கு உண்டு. இவற்றுள் ஒன்று கூட தமிழறிற்கு சார்பானவையாக காணப்பட வில்லை என்பதை நாம் கவனிக்க வேண்டும். இதைவிட நமது பிராந்தியத்திற்கு என்று மேலும் பல காரணிகள் போராட்டத்தை பாதிக்கும். உதாரணமாக,

1. சீன இந்திய உறவுகள்.

2. இந்திய‌ பாகிஸ்தானிய உறவுகள்.

3. இந்திய உள்னாட்டு அரசியல்.

4. தெற்காசிய நாடுகளின் கூட்டு.

5. சீன அமெரிக்க உறவுகள்.

6. இந்திய அமெரிக்க உறவுகள்.

இப்படி பல சர்வதேச, பிராந்திய காரணிகள் போராட்டத்தை பாதிக்கின்றன. இக்காரணிகளை பார்போமாயின் இவை இலங்கையின் இராஜதந்திரத்திற்கு அப்பாற்பட்டவையாக இருப்பதைக் காணலாம். எனவே போராட்டத்தின் இன்றைய நிலமைக்கு இலங்கையின் இராஜதந்திரம் (மகிந்தவின்) பெரும் தாக்கத்தை ஏர்படுத்தியதா என்றால் இல்லை என்றே தெரிகிறது.

உதாரணமாக அண்மைய தமிழ் நாட்டு ஈழ ஆதரவு போரட்டத்தை பாருங்கள். முடிவை எடுத்தது இந்தியா மட்டுமே. இலங்கையின் இராஜதந்திரங்கள் இந்திய முடிவை மாற்ற வில்லை.( கொடபாய சீன, பாகிஸ்தானுக்கு பயணம் செய்து பாசங்கு காட்டியும் கூட)

இலங்கையின் இராஜதந்திரதிற்கு அப்பாற்பட்ட காரணிகள் தமிழரிற்கும் அப்பாற்பட்டவை தான்.

இந்தக் கட்டுரை பற்றிய உங்கள் கருத்துக்கள் என்ன? தமிழர் தரப்பின் நிலைப்பாட்டை பிரதிபலிப்பதாக பார்க்கப்படும் தமிழ்நெற்றில் வந்த இந்தக் கட்டுரையில் சொல்லப்பட்ட விடையங்கள் சில நெருடலானவை.

Strategic Partners

[TamilNet, Sunday, 02 November 2008, 13:14 GMT]

"The American ban on the LTTE, which was followed by several other countries, also cut the flow of money and weapons to the Tigers, the result of which could be seen in their recent military defeats", said the US Ambassador to Sri Lanka in an interactive session at Chennai last month, as reported by The Hindu. The other side of the result story is that the same American policy tilted the balance in favour of a genocidal government, precipitated aggressive war on a grand scale and thus deepened immensely the divide between the concerned ethnicities, making reconciliation unfeasible more than ever.

A devastating tragedy of the times we live is the absence of mass-oriented political ideologies in directing international relations. Deconstruction and postmodernism are just honourable terminologies signifying the vacuum. The result faced by people all over the world is unchecked machinations of the strategic partners of the geopolitical game, who contribute nothing but a culture of insatiable greed that enslaves people in the name of 'development'.

It is not that the writer is not aware of the fact that the world of ideology is far apart from the world of politics and politicians are licensed for not practising what they say. But, this piece of writing is not intended for politicians. Writing to politicians on behalf of politicians is left to 'award winning' journalists.

People of India may not have forgotten so soon how the strategic partnership, in collaboration with Pakistan and Sri Lanka worked in Indra Gandhi’s time to nullify the pre-eminence of India in South Asia.

What the strategic partnership now aims at is the sovereignty of the peoples of South Asia: first the Eezham Tamils, the weakest, the next in line logically will be the Sinhalese and then one may guess where it may go.

A convenient strategy adopted by the partners to muffle the voice of the struggling people in the island of Sri Lanka was labeling the historical, ideological and humanitarian national question of the Eezham Tamils as mere LTTE ‘terrorism’.

The LTTE has become an eyesore because of its refusal to be a strategic partner.

The LTTE is a manifestation of an age-old structural crisis in the island. It is the crisis that needs to be addressed with priority. Mahinda Rajapaksa’s rhetoric of ‘a military solution is for the terrorists, a political solution is for the people living in this country’ is only a mischief, meaning that there will be no solution.

The same tone but in different phrases is heard from time to time from the strategic partners too, on the question of Eezham Tamil rights. What is implied is that they are more concerned about the challenge to the Establishment than the grievances of the people. They are not prepared to acknowledge the structural interconnection between grievance and challenge and fact that the flaw is in their outlook.

What is refreshingly new in the otherwise rotten scenario of geopolitics, power politics and bureaucratic intrigues is the phenomenal awakening of the people of Tamil Nadu. It is a new dimension – a people’s dimension – unforeseen or perhaps unexpected at this magnitude by the strategic partners. It now seems to have snowballed into a mass movement and have gone beyond the schemes of politicians.

The Washington-Delhi-Chennai-Colombo axis of the strategic partners are now in its last ditch face-saving attempt to thrust a semblance of a solution upon the Tamils. The gestures seen hitherto only indicate that they are still not prepared to concede the fundamental aspirations of Tamils, but are only concerned about seeking space for the interests of the Establishment.

However, what is sensed in them is a sort of haste, as time is running out with changes anticipated shortly in the attitude of Washington along with possible new leadership. Even though there may not be fundamental policy changes, at least strategies and tactics are expected to undergo revision. Signals are already there that national struggles may be viewed different from that of the issue of terrorism.

In the meantime, media sources reveal plans of a British mission and a Mahinda mission to work hard in Chennai in trying to convince influential circles why secession, or even substantial federal status, is not needed for the Eezham Tamils.

The chorus of the strategic partners heard now, and will continued to be heard is the Mantra called ‘development’ which they advocate as a remedy for all crisis, but don’t ask whose development.

What is disgusting is the childish talk of some of the partners, still harping on the 13th amendment, when the child in concern had grown far too big for the suit in 1987 itself.

The longer the war, the more the chances of separation, is common sense to understand.

What the Sinhala people has to acknowledge is that the war waged by their government is not on terrorism but on a people and on their aspirations.

When the war is on people, victory and subjugation are not possible in modern times, especially in the context of South Asia and in the context of the concerned ethnicity.

The war has dragged on far too long for patchwork solutions.

It is mutually beneficial for Sinhalese and Tamils to agree peacefully to get separated first and then perhaps to rediscover co-existence freshly.

Half-baked solutions will only lead to further crisis and to the loss of sovereignty of both the Sinhalese and Eezham Tamils.

The stance of the JVP on not conceding anything at all to Tamils and its anti-India, anti-US outbursts may look funny but they need serious perusal.

The harder the line of JVP, easier becomes the secession. The JVP is indirectly or knowingly contributing to secession, perhaps envisaging that its only chance of coming at the helm of affairs of the Sinhalese depends very much on the secession of Tamileelam.

Geopolitics and strategic partnerships can work only when they match with noble ideologies and when they are in tune with righteous aspirations of people.

But strategic partners, or more precisely those who steer the affairs, live in a different world, caring the interests of a different world. They never listen to reason unless their interests are at stake or their arms are twisted by the will of people.

The saying in Tamil is that a child who cries only will get the milk (Azhutha pi’l’lai paal kudikkum).

The uprising of the people in Tamil Nadu, cutting across party lines, is a rare phenomenon and is a reminiscence of the times of the freedom movement. Such a spirit will go a long way not only in the cause of Eezham Tamils but also in the awakening of people’s power in our region, provided the spirit is not hijacked.

However, if the insistence of our times is going to be only on geopolitics and strategic partnerships, but not caring for the voices of the masses, it is not that only the Sinhala politicians could always hold all the cards. It is high time that Tamils in Tamil Nadu, Eezham and elsewhere evolve a consensus on a global Tamil foreign policy and decide on the cards they ought to play.

When the national governments have opened up their gates, foreign policy is no more a prerogative of governments. Even societies can exercise it. The Sri Lankan government was steadily working for years with selective social groups in India to counter the Tamil question. The news of a British group visiting Tamil Nadu to talk about Sri Lanka shows that barriers of internal affairs are melting and foreign relations have permeated to the level of societies.

The public opinion of a society counts a lot, whether it is internal or external matter.

Having a powerful global diaspora, Tamils are a privileged lot and have a considerable leverage in this respect, if they can mobilize themselves and exercise their consensus.

http://www.tamilnet.com/art.html?catid=99&artid=27363

சிவ‌ன‌டியின் க‌ட்டுறை அமெரிக்க‌, இந்திய‌ கொள்கை வ‌குப்பாள‌ர்க‌ளுக்கு மீண்டும் ஒரு முறை த‌மிழ‌ர் நிலைப்பாட்டை தெரிவிக்கும் ஒன்றே.

அத்தோடு தமிழர் எடுக்கவேண்டிய நடவடிக்கைகளையும் சொல்கிறார்.

அவர் கட்டுறை சொல்லும் கருத்துக்களுக்கான சில நடைமுறைகள்..

ஈழப்போராட்டத்திற்கே உரித்தான பலங்கள் (strength) எவை என்பதை அடையாளங்காண‌ல் மட்டுமல்லாது அவற்றை முறையாக பயன்படுத்தல் போராட்ட வெற்றிக்கு அவசியம்.இங்கு ப‌ல‌ங்க‌ள் என்ப‌வை ச‌ர்வ‌தேச‌, பிராந்திய‌ அர‌சியல் ஆனது போராட்ட‌த்தின் மேல் திணிக்கும் அழுத்த‌ங்களை மேவ உள்ள பலங்களை ம‌ட்டுமே‌ க‌ருதுவோம்.

1. த‌மிழ‌க‌ம்.

2. புல‌ம் பெய‌ர்ந்தோர்.

3. சிங்க‌ள‌ இன‌வாத‌ வ‌ர‌லாறு.

4. அர‌சின் பாரிய ம‌னித‌ உரிமை மீற‌ல் ந‌ட‌வ‌டிக்கைக‌ள்.

5. த‌மிழ‌ர் இராணுவ‌ ப‌ல‌ம்.

தமிழக பங்களிப்பு மீண்டும் வர ஆரம்பித்திருக்கிறது. இச்சக்தி எப்படி முகாமைத்துவம் செய்யப்படப் போகிறது, எப்படி அடுத்த அடுத்த படிகளிற்கூடாக நகர்த்தப்பட்டு போராட்டத்தின் இறுதி நோக்கான ஈழப் பிரசவத்திற்கு தேவையான கடைசி உந்தலை தரப்போகிறது என்பது பற்றி போராட்ட ஆர்வலர்கள் முதலீடு செய்தல் வேண்டும். ஈழப்போராட்டதின் பெரும் பலம் தமிழகமே.

புலம்பெயர்ந்தோர் செயற்பாடுகள் மறுசீரமைக்கப்பட வேண்டும். புலம் பெயர்ந்தோர் தத்தம் நாடுகளில் அரசியற் சக்தியாக திரள வேண்டும். இன்று இதன் ஆரம்ப நிலைகளையே காண்கிறோம். இவர்கள் தனியே தமிழர் என்று இராது தம்மை ஒத்த ஏனய குழுமங்களுடன் இணைந்து திரளும் போது சக்தி பன்மடங்காகும். (strategic partneship)

மிக முக்கியமாக போராட்ட ஆர்வலர்கள் பிரிவினைக்கு பிந்திய (post seperation) நிலமையை ஆராய்ந்து அது (Ezham + SL) எப்படி பல்வேறுபட்ட சர்வதேச, பிராந்திய சக்திகளின் நல‌ன்களுக்கு பாதிப்பை ஏற்படுத்தாது உள்ள நிலமையை தெளிவாக்கும் கருத்தியலை உருவாக்க வேண்டும்.

சிங்க‌ள‌ இன‌வாத‌ வ‌ர‌லாறு, அர‌சின் பாரிய ம‌னித‌ உரிமை மீற‌ல் ந‌ட‌வ‌டிக்கைக‌ள் என்பன அழுத்தங்க‌ளைக் கொடுக்கும் நாடுக‌ளின் உள்ளூர் ம‌க்கள், அன்னாட்டு அரசிற்கு பரிந்துரைக்கும் குழுமங்கள், சர்வதேச ஸ்தாபனங்கள் போன்றவற்றிற்கு எட்ட வழி செய்த வேண்டும். உதாரணமாக 100,000 பேர் பங்குபற்றும் பொங்கு தமிழைக்காட்டிலும் 4 பேர் மேற்கொள்ளும் உண்ணாவிரததின் பலன் அதிகம்.

Edited November 8, 200817 yr by esan

றோவினால் பூரன கட்டுப்பட்டில் வைத்திருக்கபட்டுள்ள இலங்கையின் சிங்கள பெளத்த பேரினவாத அரசிற்கு, பாகிஸ்தானும், அதன் பரம வைரியான இந்தியாவும், இவை இரண்டுடனும் தந்திர உறவு வைத்திருக்கும் அமெரிக்க அரசும், அதன் எதிரிகளான ஈரானும், அண்மைய காலங்களில் அமெரிக்க இருப்பை மீண்டும் கேள்வி கேட்க ஆரம்பித்திருக்கும் ரஷ்யாவும் சகல இராணுவ, நிதி உதவிகளை செய்கின்றன. இந்த எதிரிகளை எதோ ஒரு புள்ளியில் இணைத்து வைத்திருக்கும் இலங்கை அரசின் ராஜ தந்திரத்தை அம்பலப்படுத்தும் முறையினை நாம் அறிந்து கொள்ளுதம் வேண்டும்

இங்கு பாகிஸ்தான் பக்கம் அமெரிக்க எதிர்ப்பு அதிகரித்தாலும் சரி, இந்தியாவின் பக்கம் அதிகரித்தாலும் சரி, இலங்கை அரசு குழம்பிய குட்டையினை சாதகமாக்கி மீன் பிடிக்கவே முயலும்.

உலகளாவிய ரீதியில் அதிகரித்து வரும் நிதி நெருக்கடி, புதிய அமெரிக்க அரசு, அதன் மூலம் எதிர்பார்கப் படும் சிற்சில மாற்றங்கள் என்பனவற்றை எம்மால் சரியாக கையாள முடிந்தால் இலங்கை அரசின் தந்திரத்தை முறியடிக்க முடியும் என நினைக்கின்றேன். அதற்கு எம் சமூகத்தில உள்ள சர்வதேச நாடுகளின் உறவுகள் பற்றி நன்கு புரிந்து கொண்டவர்களின் உதவிகளும், அறீவூட்டல்களும் தேவை. அவர்கள் இந்த தருணத்திலாவது உதவுவார்களா?

என்ன பனங்காய், நான் எழுதிய கருத்தில் 'றோ' வை மட்டும் இணைத்து அப்படியே தந்துள்ளீர்கள். நன்றாகத்தான் பூச்சுத்துகின்றீர்கள், றோவின் பூரண கட்டுப்பாட்டில் இலங்கை அரசு இருப்பதாக. உங்களின் அரசியல் என்ன என்று ஒவ்வொரு முறையும் நன்கு வெளிப்படுத்துகின்றீர்கள்