ஈழத்தமிழர்கள் பிரச்னைக்காக தி.மு.க. செயற்குழு கடந்த மூன்றாம் தேதி கூட்டப்பட்டபோது, மத்திய அரசின் உச்சியைப் பிடித்து உலுக்கும்படியான முடிவை எடுப்பார்கள் என மொத்தத் தமிழகமும் எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தது.

ஆனால், வழக்கம் போலவே புலிகளின் சகோதர யுத்தத்தைக் குத்திக்காட்டிய கையோடு, இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு என்றும் தன் ஆதரவு உண்டு காட்டுவதற்காக போராட்டங்களை அறிவித்திருக்கிறார் முதல்வர் கருணாநிதி. அதிலும் புலிகள் அமைப்பின் தலைவரான பிரபாகரனை 'சர்வாதிகாரி' என்றும் சகோதர யுத்தம் நடத்துபவராகவும், அமிர்தலிங்கம் கொலைக்குக் காரணமானவராகவும் குறிப்பிட்டு கருணாநிதி பேசியிருப்பது விடுதலைப் புலிகள் தரப்பை அதிர வைத்துள்ளது. இதற்கு பதிலடியாக, புலிகளும் தங்கள் தரப்பு வாதங்களை எடுத்து வைக்கத் தயாராகி விட்டார்களாம்.

இது குறித்து புலிகள் தரப்பிடம் பேசியபோது,

''மூதறிஞர் கலைஞரைப் பற்றி தலைவர் (பிரபாகரன்) இது நாள் வரை எந்தவிதக் கருத்தும் சொன்னதில்லை. ஆனால், கலைஞர் சமீபத்தில் போர் பற்றி கருத்துக் கூறும்போதெல்லாம் 'சகோதர யுத்தம்' பற்றி தொடர்ந்து குறிப்பிட்டு வருகிறார். ஆரம்பத்தில், எங்கள் இயக்கத்தின் மீதான அக்கறையால்தான் கலைஞர் இப்படிப் பேசுகிறார் என நினைத்தோம். ஆனால், சிங்கள ராணுவத்துக்கான போர் உக்கிரமாகி அப்பாவித் தமிழர்கள் கொன்றழிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கும் இந்தச் சூழலிலும், எங்கள் இயக்கத்தைப் பற்றிய பழங்கதைகளைச் சொல்லி வெந்த புண்ணில் வேல் பாய்ச்சிக் கொண்டிருக்கிறார் கலைஞர்.

எங்களின் வசமிருந்த அனைத்துப் பகுதிகளையும் இழந்துவிட்டாலும், இனவெறி பிடித்த சிங்கள ராணுவத்தை எதிர்க்கும் உறுதியை இதுநாள் வரை நாங்கள் இழக்கவில்லை. கலைஞரைப் போன்ற தமிழினத் தலைவர்கள் எங்கள் போராட்டங்களுக்கு ஒன்றுபட்டுக் கைகொடுக்க வேண்டிய நேரமிது. செத்து மடியும் தமிழர்களைக் காப்பாற்றத் தமிழினத் தலைவர்கள் ஒன்றுசேர்ந்து சிங்கள அரசின் செவிகளில் எச்சரிக்கை மணியடித்து அறைய வேண்டும். இதைத்தான் நாங்கள் எதிர்பார்க்கிறோம்.

ஆனால், எங்கள் அமைப்பைப் பற்றியும் தலைவரைப் பற்றியும் பலவீனப்படுத்தும் விதமான விமர்சனங்களைக் கிளப்பி நோகடிக்கச் செய்வதை கொஞ்சமும் தாங்கிக்கொள்ள இயலவில்லை. எங்கள் தலைவர், முதல்வர் கலைஞருக்கு மனம் திறந்த கடிதம் ஒன்றை எழுதும் முடிவில் இருக்கிறார். யார் மூலமாகவாவது விரைவிலேயே அந்தக் கடிதம் கலைஞரின் கைகளைச் சென்றடையும். அப்போது எங்கள் தலைவர் மீதான மொத்த வருத்தங்களும் கலைஞரின் மனதிலிருந்து நீங்கிவிடும் என நம்புகிறோம்...'' என்றவர்களிடம்,

''அந்தக் கடிதத்தின் சாரமென்ன?'' என்று கேட்டோம்.

நீண்ட தயக்கத்துக்குப் பின், அந்தக் கடிதத்தில் பிரபாகரனின் எழுத்துகளாகப் பதிவாகக்கூடிய எண்ணங்களைப் பற்றிய தங்கள் ஊகங்களை வெளிப்படுத்தினார்கள். அது இதுதானாம் -

'எங்களின் போராட்டத்துக்கு உங்களின் உறு துணையும் பக்கபலமும் பெரிதாகத் கிடைக்கும் என்று நாங்கள் எண்ணி இருந்தோம். ஆனால், கூட்டணி குறித்த சங்கடங்களை உணர்ந்து உங்களுக்கு எவ்வித இக்கட்டுகளையும் ஏற்படுத்திவிடக் கூடாது என நினைத்தோம். இந்தியாவை ஆளும் காங்கிரஸ் அரசின் நிலைப்பாடு, ஒரு வருடத்துக்கு முன்பே எங்களுக்குத் தெரியும். சிங்கள அரசுடன் கைகோத்திருக்கும், அத்தனை சக்திகளைப் பற்றிய செய்திகளும் எங்கள் கவனத்துக்கு அப்போதே வந்தன.

ஆனால், தமிழர்களுக்கோ புலிகளுக்கோ எதிராக உங்களை எந்த சக்தியும் திருப்பிவிட முடியாது என உறுதியாக நம்பினோம். இப்போதும் நம்புகிறோம்! சில சமயங்களில் சகோதர யுத்தத்தை நாங்கள் விரும்பிச் செய்யவில்லை. சுதந்திர வேட்கையோடு போராடும் எங்கள் இயக்கத்தின் இக்கட்டுகளையும், சிலரால் நாங்கள் அனுபவித்த நெருக்கடிகளையும் வெளிப்படையாக விளக்கிச் சொல்லும் நிலையில் அந்த சூழ்நிலைகளில் நாங்கள் இல்லை.

ஆனால், எங்களுக்கு நெருக்கமானவர்கள் மூலமாக எங்கள் தரப்பு நியாயங்கள் உங்களின் செவிகளை எட்டி இருக்கும் என்றே நம்பினோம். என்ன காரணத்தாலோ... எங்களைச் சிறுமைப்படுத்தும் விதமாக செயற்குழுவில் பேசி இருக்கிறீர்கள். வன்னி காடுகளுக்குள் வாழும் தமிழர்களுக்காகக் கடுகளவும் உறக்கமின்றிப் போராடிக்கொண்டிருக்கும் எங்களை உங்கள் பேச்சு எந்தளவுக்கு வருத்தி இருக்கும் என்று எண்ணிப் பாருங்கள்...

கடந்த பத்தாண்டு கால இயக்க நிகழ்வுகளில் சகோதர யுத்தங்கள் ஏதேனும் நடந்திருக்கிறதா? கருணா எங்களுக்கு எதிராக மாறி, சிங்கள அரசின் செல்லப்பிள்ளையாக உருவெடுக்கப்போகிறார் என்று எங்கள் உளவுப்பிரிவு முன்கூட்டியே சொன்னது. நிதானமாக அவரை விசாரிக்கலாம் என்று நினைத்தோம். அந்தப் பொறுமைக்கான பலனைத்தான் இப்போது அனுபவிக்கிறோம்.

சிங்கள ராணுவம் காட்டுமிராண்டித்தனமான போர்த் தாக்குதல்கள் நடத்திக் கொண்டிருக்கும் சூழலிலும், நியாயமான போர் மரபுகளையே எங்கள் தரப்பில் நாங்கள் பின்பற்றிக் கொண்டிருக்கிறோம். அப்பாவி சிங்கள மக்கள் மீது இன்றளவிலும் தாக்குதல் எதையும் நாங்கள் நடத்தவில்லை. உயிருடன் எங்களிடம் பிடிபட்ட சிங்கள வீரர்களை எல்லாம் கௌரவமாக ஒப்படைத்திருக்கிறோம். இறந்த வீரர்களை செஞ்சிலுவை சங்கம் மூலமாக ஒப்படைத்து வருகிறோம்.

தமிழ் மக்களை எங்களின் கேடயமாக நாங்கள் பயன்படுத்துவதாக சிலர் பரப்பிவிட்ட பொய்களுக்கு, செஞ்சிலுவை சங்கத்தினரே தக்க பதிலைச் சொல்லிவிட்டார்கள். இப்போதும் கெரில்லா போர் முறைகளைப் பின்பற்றுகிற எண்ணமின்றி, ராணுவக் கட்டமைப்புடன் போராடி வருகிறோம். இதனால்தான் உலகநாடுகளின் கவனம் எங்கள் போராட்டத்தின் பக்கம் திரும்பி இருக்கிறது. அமெரிக்கா, இங்கிலாந்து, நார்வே மற்றும் ஜப்பான் போன்ற நாடுகள், 'சிங்கள அரசும் புலிகளும் ஆயுதங்களை வைத்துவிட்டு அரசியல்ரீதியாகப் பிரச்னைக்கு தீர்வு காணுங்கள்!' என்று கண்டித்தும்கூட, 'க்ளஸ்டர்' மற்றும் 'பாஸ்பரஸ்' குண்டுகளை எங்கள் இன மக்கள் மீது ஈவிரக்கமின்றி பொழிந்து கொண்டிருக்கிறது சிங்கள ராணுவம்.

போர் மரபுகளை காலில் போட்டு மிதிக்கும் சிங்கள அரசின் இன அழிப்பு வெறியும் இப்போது மெள்ள உலகுக்குத் தெரியவந்திருக்கிறது. எங்களின் சுதந்திரப்போர் நல்லதொரு தீர்வைக் கொடுக்கவிருக்கும் வேளையில், எங்கள் மீதான வருத்தங்களை மறந்து, எங்கள் தரப்பு நியாயங்களை ஏற்றுக்கொள்வீர்கள் என்று நம்புகிறோம். எத்தகைய நெருக்கடிகளையும் இக்கட்டுகளையும் எதிர்கொள்ள எப்போதும் தயாராக இருக்கும் எங்களுக்குக் கைகொடுக்கும் மொத்தத் தமிழ் சமூகத்துக்கும் நன்றி சொல்லக் கடமைப்பட்டிருக்கிறோம்!'

- இந்த வாதங்கள் மற்றும் விளக்கங்களின் அடிப் படையில் கடிதம் நீளுமென்று கூறப்படுகிறது.

இந்த விவரங்களை நம்மிடம் பகிர்ந்து கொள்வோர், ''இது கலைஞரின் மனத்தை முழுமையாக மாற்றும் என்று நம்புகிறோம். எங்களுக்கு ஆதரவாகக் குரல் கொடுக்கும் தமிழகத் தலைவர்களின் மூலமாகத்தான் கலைஞரிடம் அந்தக் கடிதத்தை சேர்க்கப் போகிறார்கள்...'' என்றும் சொன்னார்கள்.

நன்றி: ஜீனியர் விகடன்

நாங்கள் அவரை (கலைஞரை) தந்தையாகப் பார்த்தோம். அதுதான் அவர் எங்களை தண்டச் சோறு என்று பேசுறார் போல. அது தமிழ் தந்தையரின் மரபிலக்கணமாக்கும்...!

ஐயா சகோதர யுத்தம் பற்றி அடிக்கடி பேசி வருகிறார். இந்த சகோதர யுத்தத்தை தூண்டி விட்டு.. எமது விடுதலைப் போராட்டத்தை நசுக்க முற்பட்டவர்களும் அவரின் நாட்டைச் சேர்ந்தவர்கள் என்பதை அவர் மிக மிக இலகுவாக மறந்துவிட்டார்.

பல சவால்கள் இடர்களின் மத்தியில் வளர்த்தெடுக்கப்படும் ஒரு போராட்டக்களத்தில் துரோகிகளை அனுமதிப்பது மிக ஆபத்தானது. அவர்களுக்கு எதிரான நடவடிக்கை சகோதர யுத்தமாக சித்தரிக்கப்பட முடியாதவை. ஆனால் தமிழகத்தில் ஜனநாயகக் களத்தில் ஐயா.. எதிர்க்கட்சியினருக்கு எதிராகப் புரிந்த.. சாதி வெறியைத் தூண்டிவிட்டு.. கட்சி ரீதியாக மக்கள் ஒருவரை ஒருவர் அடித்துச் சாகவிட்ட பெருமைக்குரிய நிகழ்வுகளையும் நாம் இலகுவாக மறப்பதற்கில்லை..!

இருக்கும் இடத்தில் இருந்து கொண்டால்.. எல்லாம் செளக்கியமே.. கருடன் சொன்னது..இது தான் ஐயாவின் பிந்தைய கால.. முந்தைய கால.. ஓடிற தண்ணில நழுவிற மீன் கொள்கை.

எம் ஜி ஆர் காலத்திலும் கூட எம் ஜி ஆர் செய்யத் துணிந்த அளவுக்கு இனப்பற்றோடு இவர் செயற்பட முன்வரவில்லை. எம் ஜி ஆர் செய்கிறார் என்பதற்காக.. அரசியல் செய்ய ஈழத்தமிழர்களை உச்சரித்ததே இவரின் பிரதான.. செயல். அதனால் சில தடவைகள்.. எதிர்பார்ப்பையும் மிஞ்சி ஆட்சியை பறிகொடுத்ததும்.. இப்போ கூட அதையே நினைச்சுப் புலம்புவதும்.. ஈழத்தமிழர்கள் மீது இவர் காட்டிய உண்மையான அக்கறையை தெளிவாக இனங்காட்டும் என்றே நினைக்கிறேன்.

இது ஒரு ஈழத்தமிழ் சாமாணியனின் கருத்து. விடுதலைப்புலிகள் சார்ப்பானதல்ல. ஐயா இது தொடர்பாக பகிரங்கமாக விவாதம் செய்ய வந்தால் நான் அவரை விட பல மடங்கு வயதில் சிறியவன் என்றாலும் ஆதாரத்தோடு.. அவரை விவாத அரங்கில் சந்திக்கத் தயார்..!

Edited February 10, 200916 yr by nedukkalapoovan

தமிழக கிழட்டு "கருணா" தன் லாயத்தில் கட்டி வைத்திருந்த குதிரை ( தமிழ் இன உணர்வு) லாயத்தை விட்டு வெளியேறிவிட்டதை உணர்ந்துவிட்டது.

இன்று மக்கள் "கிழட்டு கருணா" ஆதரவின்றியே தமது இனப்பற்றை வெளிப்படுத்த ஆரம்பித்து விட்டார்கள். இது "கிழட்டு கருணாவை" சற்று ஆடவைத்து விட்டது.

இனிவரும் காலங்களில் ஏதாவது திருமண வைபவத்தில் "கிழட்டு கருணா" இந்திய ஒருமைப்பாட்டை வலியுறுத்தி ஒரு திருக்குறளை எடுத்து விட்டாலும் ஆச்சரியப் படுவதற்கில்லை.

ஆபத்தில் தான் உண்மையான நண்பனைத் தெரியும் என்பார்கள்.

இவர் தமிழை வளர்ப்பவர் அல்ல தமிழால் வளர்ந்தவர்.

சகோதர யுத்தம் எண்டு நீண்ட காலமாக கருணாநிதி பேசி வருகிறார்.... ஆனால் உண்மையில் இந்த சகோரத போருக்கு கருணாநிதியும் ஒரு முக்கிய காரணம்...

Raw வின் முடிவின் படி ஈழத்தில் ஒரு அமைப்புக்கு ஆயுதங்கள் வழங்கி வளர்த்து விடுவதை விட பல அமைப்புக்களை வளர்த்து விடுவது எண்று முடிவெடுக்க பட்டு இருந்தது... பல அமைப்புக்கள் இருந்தால் பலவீனமான அவர்கள் தங்களுக்கு தான் அதிகமாக இந்தியா உதவவேண்டும் எனும் எண்ணத்தில் அதிகமான விசுவாசமாக நடந்து கொள்வார்கள் தாங்கள் சொல்வதை செய்வார்கள் எனும் அடிப்படையில் நம்பினார்கள்...

ஆனால் இதனை விரும்பாத MGR அவர்கள் தமிழீழத்தில் பலமான போராட்ட குழு, அர்ப்பணிப்பு மிகுந்த குழு ஒண்றை தெரிவு செய்து உதவிகளை வழங்கினார், பல முறை RAW வின் அறிவுறுத்தல்களையும் அவர் கண்டு கொள்ள வில்லை...

ஆனால் கருணாநிதி பல அமைப்புக்களை ஒரே சேர வளர்க்க உதவிகளை வளங்கினார் வளர்த்து விட்டார்... புலிகளின் தாக்குதல் நடவடிக்கைகள் தமிழீழத்தில் மக்கள் மத்தியில் ஆதரவை பெருக்குவதை விரும்பாத அந்த அமைப்புக்கள் காட்டி கொடுக்கவும் தயங்க இல்லை...

கோட்டை தொலைத்தொடர்பு நிலையம் தாக்குதல் ஒரு நாள் திட்டமிடப்பட்டு இருக்க அண்று EPLRF அமைப்பினர் வந்து கோட்டை மீது பல எறி குண்டுகளை வீசி செண்றனர்... அதனால் விளிப்பாக இருந்த இராணுவத்தினால் தாக்குதல் திட்டம் கைவிடப்பட்டு மீண்டும் இன்னும் ஒருநாள் மிக ரகசியமாக வைத்து செய்யப்பட்டது...

இப்படியான இரண்டாம் படைகளுக்குதான் கலைஞரின் ஆதரவு இருந்தது...

Edited February 10, 200916 yr by தயா

பேரிலேயே சொல்கின்றதே கருணா, கருணாநிதி... கருணா என்றால் துரோகி என்று பொருளோ? அப்படியானால் இனியாவது அகராதியில் மாற்றி எழுதப்படட்டும், கருணா : துரோகி, காட்டிக்கொடுத்தவர்கள்... என்றால்தான் தமிழினை விற்று பிழைப்புநடாத்தும் இவர்களுக்கு நாம் செய்யும் உபகாரமாகும், அது எப்படி இரு பெயரும் ஒன்றாக இணைந்தனவோ தெரியல...இன்னமும் * கருணா * இருக்கப்போகுதோ??? பேரிலேயே சேர்த்துக்கொண்டார், கருணாநிதி... நிதி திரட்டுவதன் மூலம் துரோகியாக்குவேன் என்பதனை நிரூபித்துக்காட்டிவிட்டார். இனி ஒரு கவிதை விடுவார், இந்த பொல்லாப்புக்களை எல்லாம் கேட்டு நான் இன்னமும் உயிருடன் இருக்கவேண்டுமா??? இப்போதே சாகப்போகின்றேன்.... அப்பப்போ நிரூபிக்கின்றார் தான் திரையுலகிலும் கதைவசனம் எழுதியவன்.... என்னாலும் நடிக்க முடியும் என்பதனை.... இருந்தாலும் வயதிற்கேற்ற நடிப்புத்தான்... நடிகர் திலகம் என்று யார் சிவாஜிக்கு கொடுத்ததோ??? தவறு அது நடிகர் மாதிலகம் என கருணாநிதிக்கு வழங்கியிருக்கலாம்........

கருணாநிதியின் பழைய வரலாறு தெரிந்தவர்களுக்கு அவரின் தற்போதைய சகுனி வேலைகள் ஒன்றும் புதிதல்ல.

இவர் மூலம் தமிழீழத்திற்கு நல்லது நடக்குமானால் .......???????????????????

கலைஞர் கருணாநிதி மகா கெட்ட சாமான் தன் சொந்த குடும்பத்துக்கே பல வேளைகளில் உதவாதவன்

Edited February 10, 200916 yr by குமாரசாமி

http://www.tamilnaatham.com/articles/2009/...an_20090209.htm

இவர் மூலம் தமிழீழத்திற்கு நல்லது நடக்குமானால் .......???????????????????

கலைஞர் கருணாநிதி மகா கெட்ட சாமான் தன் சொந்த குடும்பத்துக்கே பல வேளைகளில் உதவாதவன்

உது தெரியாதே பின்ன, தன் குடும்பத்தையே நடுத்தெருவுக்கு இழுத்தாளெல்லோ

How Gandhis and Karunanidhi made use of Lanka’s ethnic conflict

My colleague P.K. Balachandran, formerly the Colombo representative for the Hindustan Times and now working for the New Indian Express telephoned me on February 2 and asked: “Are the Tamils now weaker than earlier?”

I answered, “Yes” and added that the Tamils were in a strong position when they agitated for their rights non-violently under the leadership of S.J.V. Chelvanayakam. I also told him that Gandhis, RAW and Karunanithi-MGR rivalry were the main causes for Sri Lanka’s present situation.

Tamils were in a strong position during the non-violent phase of their struggle, which began with the Galle Face satyagraha on June 5, 1956. For nearly two decades, till the passage of the Vaddukoddai Resolution of May 14, 1978, Chelvanayagam adopted every non-violent method possible to win an autonomous federal unit for the Tamils in the north and east.

His struggle depended purely on the moral strength of the Tamil people. It was totally indigenous. The Tamil people did not depend on anyone’s support. The then film idol, M.G. Ramachandran asked Chelvanayagam when he visited Chennai in 1974, “What kind of help can be give you?” “Moral help,” Chelvanayagam replied.

Frustrated by the refusal of the Sinhalese governments to grant the Tamils their rights, Chelvanayagam proposed the Vaddukoddai Resolution, which called for the establishment of the separate state of Eelam for the Tamil people of the north and east, but insisted that that agitation too should be non-violent.

By the time of Chelvanayagam’s death in April 1977 there were only two tiny militant groups. Tamil Eelam Liberation Organisation (TELO) headed by Thangathurai and Kuttimani and the LTTE headed by Velupillai Pirapaharan. Three more were added – Eelam Revolutionary Organisation of Students (EROS), Eelam People’s Revolutionary Liberation Front (EPRLF) and People’s Liberation Organisation of Tamil Eelam (PLOTE) – by the time of the 1983 riots.

Police intelligence placed the total strength of all the groups at less than 200. Then the riots came. The angry Tamil youths were prepared to fight the Sinhala state and India stepped in, to provide organisational structure to that anger. Indira Gandhi formulated that scheme. Her objective was to destabilise President J.R. Jayewardene’s government.

She ordered RAW, India’s external intelligence agency, to recruit and train the angry Tamil boys who joined the militant groups to destabilise the Jayewardene regime. Groups of cadres from TELO, EROS, PLOTE and EPRLF were taken to North India for training. The last to join was the LTTE. Pirapaharan accepted the invitation after he met a RAW operative at a secret destination in Puthucheri. Please wait with me till next week for details.

The popularity of the Dravida Munnetra Kazhagam and Congress had dipped considerably in Tamil Nadu, mainly in the rural areas, according to an opinion poll published on Saturday (7) by the Loyalla College Media Department. If the present mood continues till the Parliamentary election in May the DMK-Congress group will suffer, the opinion poll shows.

The popularity of Vaiko’s Marumalarchi Dravida Kazhagam is very high, followed by Thol Thirumavalavan’s Viduthalai Chiruthaigal and Indian Communist Party. These groups are in the Sri Lanka Tamils’ Protection Movement headed by P. Nedumaran. The popularity of DMK and Congress and Jayalalitha’s Anna Dravida Munnetra Kazhagam had dropped drastically.

Widespread revolt is brewing among the political parties and groups that oppose the LTTE. K. Ravichandran, a local leader of the Congress had set himself ablaze on Friday protesting against the Congress policy about Sri Lankan Tamils. His funeral held on Monday had evoked an emotional surge.

Karunanidhi is under severe attack as selfishly seeking to preserve his Chief Minister post and family wealth. He is trying to go along with the Congress, which had 35 members in the Tamil Nadu Legislative Assembly, who had threatened to defeat his government, if he goes against the central government.

Nedumaran, in a biting article in Thinamani, had accused Karunanidhi of sacrificing the interest of the Tamil people for his selfish ends. Karunanidhi had done that throughout his life. In April 1984, Tamil Nadu Chief Minister M.G. Ramachandran invited the leaders of the Tamil militant groups, then living in Tamil Nadu, for a meeting. He announced that he would try to forge unity among them. Karunanidhi undercut him by inviting the militant leaders to meet him and fixed the meeting for the day before MGR’s meeting.

Pirapaharan did not attend but Sri Sabaratnam of TELO, Balakumar of EROS and Pathmanabha of EPRLF went. Karunanidhi took photograph with them and gave wide publicity. MGR did not want to admit defeat. He sent Deputy Inspector General of Police Alexander to the LTTE office and invited Pirapaharan for a meeting. Pirapaharan sent Balasingham, Baby Subramaniam, Shankar and Nithiyanandan.

“Why did not your leader come?” MGR asked Balasingham.

He told MGR that Pirapaharan was out of Chennai and would come next time.

MGR asked: Why didn’t you go for Karunanidhi’s meeting?

Balasingham: You called the meeting first. He called the meeting to beat you. That’s why we did not go.

MGR was pleased. He said: You have understood Tamil Nadu politics.

They had a long chat and at the end MGR asked: What help can I give you?

Balasingham told him that India was training 200 cadres, but they needed at least 1,000 cadres to fight the Sri Lankan Army. “We have the people. We have to train and arm them. We need money for that,” he had said.

MGR: How much you need?

Balasingham raised his right arm and showed his five fingers. He asked for five million. MGR said “Alright. Come home tomorrow night and collect it.”

Balasingham went there in a van driven by Shankar. MGR received him, took him by lift to the basement and told the guards to give five. Twenty boxes were loaded into the van.

Balasingham thanked MGR and said he was scared to take it in the night. MGR rang the IGP. The boxes were taken to Balasingham’s house under Police escort. When counted they found five crores (50 million of Indian rupees equivalent to 100 million of Sri Lankan rupees.)

It was with that money Pirapaharan bought his first shipload of AK 47s.

http://www.thebottomline.lk/2009/02/11/asiseeit_col.htm