கிருபன்

இன்று Windows 8.1 OS க்கு மாறிய பின்னர் Internet Explorer 11 install ஆகியுள்ளது. இதில் புதிய திரி ஒன்றைத் திறக்கும்போது Rich Format இல் வெட்டி ஒட்டமுடியவில்லை. இந்த்ப் பிரச்சினையை சரிசெய்ய முடியாவிட்டால் வெட்டி ஒட்டும் வேலைகளை இலகுவாகச் செய்யமுடியாது போய்விடும்! நிர்வாகம் கவனிக்குமா?

எந்திரன் போகன் நான் ஒரு கதை சொல்லி என்று வந்தான் அவன். உங்கள் நாட்குறிப்புகளைக் கொடுங்கள். உங்கள் வாழ்வைக் கதையாய்ப் பின்னித் தருகிறேன் என்றான் என் நாட்கள் யாவும் நகல்களால் நிரம்பியவை எனினும் தன்கதையைப் பிறர் பேசக் கேட்கும் அற்ப ஆசை என்னையும் தொட்டது, சில காலம் கழித்து ஏமாற்றத்துடன் வந்தான் . 'மன்னிக்கவேண்டும் நான் ஒரு அறிவியல் கதை சொல்லி அல்ல. இயந்திரங்களைப் பற்றி எழுத எனக்குத் தெரியாது.' என்றான் வருத்தமாய்.. http://ezhuththuppizhai.blogspot.co.uk/2010/07/blog-post_21.html

தியான வெளி இந்திரன் காகித விளக்குகளை ஏற்றி வைக்கிறாய் நாற்புறமும்.. மெலிதான கொசுவலைக்குள் இருவரும் . ஒருவர் விழியில் மற்றவரின் பிம்பம் இடவல மாற்றங்களோடு இருப்பதைப் புரிந்து கொண்டு. கிரகங்களால் அலங்கரிக்கப்பட்ட பிரபஞ்சத்தில் நீயும் நானும் ஒன்றை ஒன்று பொருத்தி சுடர்விட்டு எரியத் தொடங்கும் இரண்டு அகல் விளக்குகள். உன்னைத் தொடாமலேயே உனது உடம்பை நான் மனத்துக்குள் உணர்கிறேன் நாகலிங்கப் பூவிற்குள் தேன் தேடும் எறும்பைப் போல் உனது மேனியைத் மெலிதாய்த் தொடுகிறேன் விந்தையான புதிர் ஒன்றைத் தொடுவது போல். ஒரு புறாவைப் போல் நீ சிலிர்த்துக் கொள்கையில் மாறிப் போய் ஒலிக்கும் உன் குரலில் நீ முணுமுணுப்பது மந்திர உச்சாடனம் போல் கேட்கிறது . எனது வலது கரம் உனது இடது கரத்தின் மீதும் உனது வலது கரம் எனது இடது கரத்தின் மீதும் இசையின் இரண்டு கமகங்கள் போல் படிகின்றன. உனது விரல்களின் நுனிகள் இதயத்தின் வார்த்தைகளைப் பேசுவதை உடம்பின் அதிர்வலைகளால் உணர்ந்து கொள்கிறேன். கண்களை மெலிதாய் மூடியபடி ராகமாலிகையொன்றை உதட்டுக்குள் நெய்தெடுக்கிறாய் என்னைப் போலவே. ஒருவர் பாடும் பாடல் ரீங்கரிக்கிறது மற்றவர் செவியில். ஒருவருக்குள் இன்னொருவரின் உயிர் உருகத் தொடங்கியதும் இருவருக்குள்ளும் உறங்கும் சக்தி விழித்துக் கொண்டு மிதக்கத் தொடங்குகிறது காதல் மணக்கும் தியான வெளியில். http://malaigal.com/?p=3629

இன்று பிறந்தநாளை மகிழ்வுடன் கொண்டாடும் சகாறா அக்கா, ரகுநாதன், முத்து அண்ணா ஆகியோருக்கு மனமுவந்த பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள்

கவிஞரின் கைது மிகவும் கவலையளிக்கின்றது. மக்களின் நலன்களில் அக்கறை கொண்டவர்களுக்கும், சிறிலங்கா அரசின் போக்கை விமர்சிப்பவர்களுக்கும் மகிந்த குடும்பத்தினர் சுதந்திரமாக நடமாடவோ கருத்துக்களைத் தெரிவிக்கவோ அனுமதிப்பதில்லை என்பதை அவர்கள் மீண்டும் உறுதிப்படுத்தியுள்ளனர். கவிஞர் விரைவில் விடுதலை பெற்று வெளியே வருவார் என்று நம்புகின்றேன்.

விக்கிப்பீடியாவில் 1958 என்றுதான் உள்ளது. The district was carved out of the southern part of Batticaloa District in 1958. http://en.wikipedia.org/wiki/Ampara_District இதே விக்கிப்பீடியாவில் யாழ்ப்பாணம் கி.மு. 5ஆம் நூற்றாண்டில் இருந்து கி.பி. 13 ஆம் நூற்றாண்டுவரை ராஜரட்டைக்குள் கீழ் இருந்ததாக உள்ளது. ஆகவே ராஜரட்டை தமிழ் மன்னர்களின் ஆளுகைக்கு உட்பட்டிருந்தது என்றே கொள்ளவேண்டும். Between 5th century BC and 13th century AD present day Jaffna District was part of Rajarata. http://en.wikipedia.org/wiki/Jaffna_District

குறைகூறி மகுடேசுவரன் நம்மைச் சுற்றி எப்படி வந்தான் இந்தக் குறைகூறி ? இவனிடமிருந்து நம்மைப் பாதுகாக்கவே ஆற்றல் அனைத்தும் விரயமாகிவிடுகிறது. வெள்ளைத்தாளில் கரும்புள்ளி தேடுவதே இவன் வாடிக்கை. தோசையின் பசியணைக்கும் வள்ளாண்மையைப் பேசாமல் அதன் வட்டக்குறைகளையே பேசுபவன். வடக்கு நோக்கி நின்றால் நீ கிழக்கு நோக்கி நின்றிருக்கலாம் என்பான். மனச்செயலியை முற்றாகக் குலைக்கும் வைரஸாகிவிடுகிறது குறைகூறி உதிர்க்கும் ஒரு கருத்து. ஒருவனின் மழலையே அவன் என்பதில் நான் முழுநம்பிக்கையுள்ளவன். அந்த மழலையை அரிந்து அகற்றுவதில் குறைகூறி குறியாயிருக்கிறான். குறைகூறியை நாம் எப்போதும் நாடுவதில்லை அவன்தான் நம்மைத் தேடியபடியே இருக்கிறான். அவனிடமிருந்து நாம் ஒளிந்துகொள்ளாததால் அவன் நம்மைக் கண்டுகொள்கிறான். ஒரேயொரு குறைகூறி நம்மை எல்லாத்திசையிலும் முடக்கிவிடுவான். ஒரேயொரு குறைகூறி நம்மை என்றும் எழாதபடி வீழ்த்திவிடுவான். ஒரெயொரு குறைகூறி நம்மைக் குதறிக் கொன்றுவிடுவான். குறைகூறி என்னும் பெருநோயாளி வைத்தியக் குறிப்புகள் கூறுபவனைப்போல் தோன்றுவான். குறைகூறி என்னும் பைத்தியக்காரன் அலையாத விழிகளோடு எதிரே நிற்பான். குறைகூறி என்னும் குற்றவாளி நமக்கு நீதி செய்பவன்போல் அமர்ந்திருப்பான். குறைகூறி என்னும் தாழ்ந்த சுயமதிப்பீட்டாளன் நம்மை விமர்சனத் தராசில் நிறுத்துவான். இப்பொழுது நான் எச்சரிக்கையாகிவிட்டேன். அவன் என்னை எந்நோக்கோடு அணுகுகிறான் என்பதைப் புரிந்துகொண்டேன். அவன் ஓர் ஆளே இல்லை என்பது தெரிந்துவிட்டது. முன்பெல்லாம் குறைகூறி எதைச் சொன்னாலும் ‘அப்படியா சொல்றீங்க ?’ என்று கேட்டுக்கொண்டிருந்தேன். இப்பொழுது ‘போடாங்கொய்யாலே’ சொல்கிறேன். http://kavimagudeswaran.blogspot.co.uk/2011/12/blog-post_25.html

திருமதி மாநாய்க்கன்

நம் பொய்கள் ஜி. முருகன் பனிப் பொழிவைப்போல நம் வாழ்க்கையின்மேல் உதிர்ந்து கொண்டிருக்கின்றன பொய்கள் சில பொழுது மேகங்களைப் போல காதலின் வசீகரமாகி முத்தத்தில் எச்சிலைப்போல கலக்கின்றன ஆடை கலைப்பில் கூடி முயங்கி முனகலிட்டு தாபத்தில் கலக்கும் பொய்யும் பொய்யும் விடுபட்டு சரிந்து களைப்புறுகின்றன ஒவ்வொரு முறையும் நாம் பொய்யின் பரிசுகளையே பரிமாறிக்கொண்டு விடைபெறுகிறோம் பொய்கள் விடைபெறுவதில்லை அவை வாழ்க்கையின் கண்ணாடி குடுவையை நிரப்பிக் கொண்டிருக்கின்றன. http://gmuruganwritings.wordpress.com/%e0%ae%95%e0%ae%b5%e0%ae%bf%e0%ae%a4%e0%af%88%e0%ae%95%e0%ae%b3%e0%af%8d/

பாதி பருகிய குவளைகள் ஈரோடு கதிர் எதிர்பாரா ஒரு பொழுதில் எதிரெதிரே கலந்த கண்களில் ஒளிர்ந்தடங்கியது ஒற்றை மின்னல் அவள்தானா? அவன்தானா? ஆண்டுகள் தீர்ந்தும் நினைவின் இடுக்குகளில் சிதையா முகத்தின் மிச்சம் விழிகள் விரிந்த நொடியில் உதடுகளில் புன்னகை உதிர விசாரிப்புகள் விருப்பப் பார்வைகள் நேசம் பொதிந்த நெடுமூச்சுகள் ஏதாவது சாப்பிடலாமென அருகாமைக் கடையில் காபி குவளைகளோடமர்ந்து உதடுகள் ஒன்றை உரையாட விழிகள் வேறொன்றைப் பேச தீரத் தவிக்கும் நிமிடங்களை தீர்க்கமற்றுப் பிடித்து தீரத் துடிக்கும் காபியை பருகாமல் பருகி பாதியாய் வைத்த நொடியின் விளிம்பில் அவனறியாமல் இடமாற்றி வைத்தாள் பாதி பருகிய குவளைகளை அவனறிந்ததை அறியாமலே! http://maaruthal.blogspot.co.uk/2013/03/blog-post_16.html

பெண் புலி! தினேஷ் பாலா ஒரு நீண்ட கனவு அது ஒரு நீண்ட கனவென்று என்னால் உறுதியாய் கூறமுடியும் காடுகளும் மலைகளும் சூழ்ந்த நட்ட நடு வனத்திற்குள் அத்தனை ஆக்ரோஷமாய் மூச்சிரைக்க ஓடி வருகிறது அத்தனை அன்புகளை சுமந்து கொண்டு ஒரு புலி அது அதன் மொத்த பிரியங்களையும் ஒரு மூட்டையாய் கட்டி சுமந்து ஓடி வருகிறது இருந்தும் புலியென்றால் பயம் என்று மட்டுமே எனக்கு பயிற்றுவிக்கப்பட்டுள்ளது நான் என் சுயத்தை பத்திரப்படுத்த ஓடி வருகிறேன் இங்கே நான் மறைத்துக்கொள்ள மறைந்துகொள்ள நிறைய வழிமுறைகள் இருக்கின்றன எதார்த்தம் எளிமையானது எளிய எதார்த்தம் மிக மிக எளிமையானது எதார்த்தத்தின் சிலந்தி வலைக்குள் சிக்க மனமில்லாமல் அதை கிழித்துக் கொண்டு ஓடி வருகிறது அந்த புலி நிஜத்தில் இத்தனை மைல்கள் நான் ஓட முடியுமாவென தெரியவில்லை எனக்கு இன்னும் சில தூரங்களுக்கு அப்பால் நான் இந்த புலியிடம் அகப்பட்டுக் கொள்ளலாம் அல்லது தப்பித்தும் சென்றுவிடலாம் நான் விரும்புவதெல்லாம் ஒன்றேயொன்றுதான் இந்த வனத்திற்குள் நான் தனியே நின்று கதறியழும் தருணமென்று ஒன்று வரவே கூடாது அதற்குள் எனக்கு இந்த கனவு கலைந்துவிட வேண்டும்!!! http://www.uyirmmai.com/uyirosai/ContentDetails.aspx?cid=6404

இன்று தனது ஐம்பதாவது பிறந்த நாளைக் கொண்டாடும் விசுகு ஐயாவிற்கு இனிய பிறந்ததின நல்வாழ்த்துக்கள்.

ஜீவாவிற்கு இனிய பிறந்தநாள் நல்வாழ்த்துக்கள்

வாழ்வை உறிஞ்சி நீளும் கோடை சித்தாந்தன் கடைசியில் கடவுள் சாத்தானுடன் கைகுலுக்கிக் கொண்டார். அங்கவஸ்திரத்தில் படிந்திருந்த புழுதியை இலாவகமாக உதறிவிட்டார். கைகளில் படிந்திருந்த குருதிக் கறையை அவரால் கழுவ முடியவில்லை. தன்னைத் துரத்தும் ஓலங்களிலிருந்தும் அவரால் மீளமுடியவில்லை. பிணங்களின் மீதமர்ந்து விழிகளைப் பிடுங்கும் காகங்களின் மீது சாபமாய் இரண்டொரு வார்த்தைகளை வீசினார் அவையும் உதடுகளைக் கூடத் தாண்டவில்லை. சலிக்கும் வாழ்வை எழுதியெழுதி வெறுப்புற்றார். சாபங்களின் புற்றில் பாம்புகளுடன் சல்லாபித்து காலத்தைக் கழிப்பதே விதியென்றான பின் தகிக்கும் கோடை வாழ்வை உறிஞ்சி நீள்வதாய் புலம்பினார். நிலம் பிளந்து வேர்கள் இறுகி கிளை விரித்த மரத்தில் காய்களோ கனிகளோ இருக்கவில்லை பறவைகள் கூட வந்தமரவில்லை. http://tarunam.blogspot.co.uk/2013/09/blog-post.html

செய்தவனே சீமான் -சோலைக்கிளி- நாம் ஒவ்வொருவரும் ஒவ்வொரு சுவர் பண்டங்கள் பலவற்றை நமக்குள்ளே வைத்து சுற்றி எழுப்பப்பட்ட தோல் வேலி இந்த வேலிக்குத்தான் நீ ஆடைகள் அணிவதும் ஆபரணங்கள் அது இது என்று சூடுவதும் காலையில் இருந்தே பொங்கித் திரிகின்றாய் பால் பானைபோல எங்கு போக எங்கு போனாலும் இந்த உருண்டைக்குள்தானே கிலுங்கப்போகிறாய் அறுத்துச் சமைத்து சட்டிக்குள் கிடக்கின்ற மிளகாயில் ஊறிய மீன் துண்டின் தரத்தில் காலுக்கு செருப்பையும் மாட்டு கட்டிய வேலியின் அடியில் பச்சைக்கு சிறு கொட்டை தூவியதாய் முளைத்து கண்ணுக்குத் தெரியும் அவை அழகு செய்யும் விழிகளுக்கு இமைகள் கை கால் விரல்களுக்கு நகங்களென நுட்பத்தின்மேல் நுட்பம் வேலி கட்டியவன் வீரன்தான் மூக்கின் துவாரத்தினுள்ளும் உரோமங்கள் தூசு தடுப்பானாய் செய்தவனே சீமான் சதைவைத்து எலும்புவைத்து நாம் இயங்க நூறு கருவிகளைப் பூட்டி நமக்கு மேலாலே தோல் தகரம் அடித்திருக்கும் தோட்டக்காரனின் இந்த வேலியிலே நீ செய்திருக்கும் சோடனைகள் நம் வாசல் மதிலில் கொடி படர்ந்து பூத்திருக்கும் எண்ணத்தைத் தருவதனால் எனக்கு என் தென்னம் வண்டே நீ அறுத்த குருத்தைப்போல் சாய்ந்து கிடக்கின்றேன் ஓரிரண்டு குரும்பட்டி கொட்டி அழியப்போகின்ற வேலி உயிரோடு ஒரு முள்ளு ஏறிவிட்டால் வீங்கும் சீழ் வடியும் நாறும் பூசி மினுக்கி இதற்கு வெள்ளைவைக்கத் தொடங்கினால்தான் ஊத்தையாவோம் http://malaigal.com/?p=2638

இன்று பிறந்தநாளைக் கொண்டாடும் கோமகனுக்கு இனிய பிறந்தநாள் வாழ்த்துக்கள்

பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்களைத் தெரிவித்த அனைவருக்கும் நன்றிகள். சூரிய சந்திரருக்கு தனது லீக்கில் என்னைச் சேர்க்க ஆசையாக்கும். வயதும் பக்குவமும் வரும்போது நானாகவே வந்து சேர்கின்றேன்

அறிமுகம் கு. அழகர்சாமி பிரயாணத்தில் பக்கத்தில் அமர்ந்திருக்கும் அவளோடு நான் பேசாமலேயே போய் விடக் கூடுமோ? ஒரு இனம் புரியாத் தயக்கத்தின் தீவிரம் இரத்தத்தில் தீப்பற்றியிருக்கும். மரக்கிளைகளில் பறவைகள் மாறி மாறி அமர்வது போல மனத்தில் சொற்கள் மாறி மாறி வந்தும் என்ன பேச அவளோடு என்று தோன்றும்? அவள் பேசினாலென்ன? தர்க்கிக்கும் மனம். அறிமுகத்துக்கான தருணம் தள்ளிப் போய்க் கொண்டே இருக்கும். தலையணையும் தலையணைப் பக்கம் கரடி பொம்மையுமாய் கறுப்பினப் பெண் இப்போது கண்மூடிக் கொண்டிருப்பாள். இனிப் பேச அவசியமில்லை என்பது எனக்கு நான் நெருக்கமாய் இருக்கச் செய்யும். சொற்கள் வீசாமல் மனக்கேணி கண்ணாடியாய்த் தெளியும். பக்கம் திரும்பிப் பார்க்க இருக்கை காலியாயிருக்கும். ஒரு பேருந்து நிறுத்தத்தில் இறங்கிச் செல்லும் அவளை நோக்கி இயல்பாய்க் கையசைப்பேன்.. அவளும் கையசைப்பாள். கரடி பொம்மையும் கையசைக்கும். http://solvanam.com/?p=27699

அம்மாக்கள் இறவாத வானமெங்கே.. வித்யாசாகர் வயதாக வயதாக வருகிறதந்த பயம் என்னம்மா பற்றியந்த பயம்; மரணத்தைக் கண்டு முதலில் அஞ்சவைப்பவள் அவள் தான் என் அம்மா மட்டும் தான்; அம்மாக்கள் இறக்கையில் நண்பர்கள் அழுகையில் அம்மாவைதான் முதலில் நினைத்தழுகிறேன் நான்; இரவில் நனைந்த என் தலையணை எனதம்மாவின் நினைவைத் தான் நிறையச் சுமந்திருக்கிறது; நிலாச்சோறு நாட்களின் இனிமையைப் போலவே அம்மா இல்லாத நொடிகளும் கொடுமையானது; வெறும் அழைக்கவும் அழைக்கையில் இருக்கேன்பா என்று சொல்லவும் மட்டுமேனும் அம்மா வேண்டும்; அம்மாவை அழைத்த நாளும் அவள் என்னோடு பேசியிருக்கும் பொழுதுமே என் உயிருள்ள பொழுதாகும்.. அவளில்லாத பொழுதை எண்ணும் நொடியில் மட்டுமே எனக்கு வாழ்க்கை அப்படி வலிக்கிறது; அம்மா இல்லாத பிள்ளைகள் பாவம் முள்ளில் நடப்பவர்கள் அவர்கள்; மறுசட்டை எடுக்கவும் ஒருவேளைப் பட்டினிக்கு வருந்தவும் அம்மாப் போல் உலகில் யார் வருவா ? முகத்தில் சிரிப்புடுத்தி மஞ்சளாய் சிரிக்கும் நிலவு வராதஇருளில் வரும் பகல் வெண்மையற்றது; அம்மாவிற்காக நான் தினம் தினம் நிறைய அழுகிறேன் நிறைய சேமிக்கிறேன் நாட்களை; ஆனாலும் சுகர் என்றும் பிரசர் என்றும் சொல்லிக்கேட்கையில் அம்மாயென்றும் ஒரு மனசு பதறுவதை கடவுள் புரிவாரா தெரியாது; புரிவாரெனில் மட்டும் விடியட்டும் எனக்கான காலை.. http://uyirmmai.com/ContentDetails.aspx?cid=6216

மனிதனும் பறவையும் ராஜமார்த்தாண்டன் சாலையோரம் கிடக்கிறது அந்தக் காக்கை அனாதைப் பிணமாக. சற்று முன்தான் நிகழ்ந்திருக்க வேண்டும் அதன் மரணம். விபத்தா? எதிரிகளின் தாக்குதலா? இயற்கை மரணமா? எதுவென்று தெரியவில்லை. மரக்கிளைகளில் மதில்சுவர்களில் கரைந்திரங்கல் தெரிவித்து கலைந்து போயிற்று உறவுக்கூட்டம் அனாதையாகக் கிடக்கிறது அது. சற்று முன்னதாக ஏதேனும் வீட்டு வாசலில் அல்லது கொல்லை மரக்கிளையில் உறவின் வருகையறிவித்து அதற்கான உணவை யாசித்திருக்கலாம். செத்துக்கிடந்த எலியை இனத்துடன் சேர்ந்து கொத்திக் குதறியிருக்கலாம். மைனாக் குருவியை விரட்டிச் சென்றிருக்கலாம். கருங்குருவியால் துரத்தப்பட்டிருக்கலாம். தன் ஜோடியுடன் முத்தமிட்டுக் கொஞ்சியிருக்கலாம். கூடுகட்ட நினைத்திருக்கலாம். இப்போது அனாதையாய் இந்தச் சாலையோரம். மனிதன் இறந்துகிடந்தால் காவலர் தூக்கிச்செல்வர். அற்பப் பறவையிது. கவனிப்பாரில்லை. சற்று நேரத்தில் நாயோ பூனையோ கவ்விச் செல்லலாம். குப்பையோடு குப்பையாய் மாநகராட்சி வாகனத்தில் இறுதிப்பயணம் செய்யலாம். அற்பப் பறவையன்றோ அது http://azhiyasudargal.blogspot.co.uk/2013/06/blog-post_23.html

முன்னேர் வழிசெல்லும் பின்னேர் சுழியன் அவர்கள் தோழிகளாக இருக்கும் போது, எதிர்பார்ப்புகள் ஏதுமில்லா பரிசுத்த அன்பை பொழிபவனைப் போலவே இருந்தான். அவர்கள் காதலிகளாக மாறும் போது, அன்பின் ஆழ அகலத்தின் பரிமாணங்களை நீக்கமற விளக்குபவனைப் போலவே இருந்தான். அவர்கள் மனைவிகளாக எதிபார்த்துக் காத்திருக்கையில், புறமுதுகைக் காட்டிக் கொண்டு பக்கத்து வீடுகளில் பேராண்மையை நிரூபித்துக் கொண்டிருந்தான். இதெற்கெல்லாம் முன்னமும் முன்னொரு காலத்தில், அவன் தான் தேவதைகளாக இருந்தவர்களை சிறைப்பிடித்து தான் பாதி தின்ற கனியை தின்னக் கொடுத்து பெண்களாக மாற்றிக் கொண்டிருந்தான். http://suzhiyam.blogspot.co.uk/2010/09/blog-post.html

ஒரு செடியின் கதை அமீதாம்மாள் பொத்திக் கிடந்த பூவித்து புறப்பட்டது-மண் வழிவிட்டது நாளும் வளர்ச்சி நாலைந்து அங்குலம் ஆறேழு தளிர்கள் அன்றாடம் பிரசவம் தேதி கிழித்தது இயற்கை புதுச் சேதி சொன்னது செடி முகம் கழுவியது பனித்துளி தலை சீவியது காற்று மொட்டுக்கள் அவிழ்ந்து பூச்சூட்டியது பட்டாம்பூச்சிக் கெல்லாம் பந்தியும் வைத்தது முதுகுத் தண்டில் பச்சைப் பூச்சிகள் கிச்சுச் செய்தது தேன் சிட்டொன்று முத்தமிட்டது கூசுகிறதாம் சிரித்தது செடி உதிர்ந்தன சருகுக் கழிவுகள் திமிறிய அழகில் திமிரும் வளர்ந்தது மமதைச் செருக்கில் செடி மண்ணிடம் சொன்னது ‘கடவுளும் காதலும் எனக்காக என் கழிவுகள் மட்டுமே உனக்காக என் கழிவைத் தின்று கழுவிக் கொள் உன் வயிறை’ நக்கலடித்தது செடி தத்துப் பூச்சிகளிடம் தட்டான்களிடம் சொல்லிச் சொல்லிச் சிரித்தது அறியாமை பொறுக்கலாம் ஆணவம் பொறுப்பதோ? கூடவே கூடாது வேரை விட்டு விலகிக் கொண்டது மண் முதுகுத் தண்டு முறிந்து மண்ணில் சாய்ந்தது செடி செடியிடம் சொன்னது மண் ‘உனக்கு உன்னையும் தெரியவில்லை என்னையும் தெரியவில்லை நீ வாழ்வதிலும் பொருளில்லை செடியைச் செரித்து மீண்டும் அசைவற்றுக் கிடந்தது மண் http://puthu.thinnai.com/?p=20574

மஞ்சள் தடவிய மரணப் பத்திரிக்கை. கமலேஷ் உன் மௌனம் பாய்ந்து சிதைந்து போன என் இதயத்தின் துணுக்குகளை சேகரித்துக் கொண்டே கேட்கிறேன். அதற்க்கு முன் உன் நாசியினில் ஓர் கைக்குட்டையை கட்டிக் கொள். ஏனெனில் உன்னால் காயம் பட்ட என் சுவாசப் பைகளிலிருந்து இரத்தத்தின் வாடை வீசக் கூடும். * நரமாமிசம் தின்னும் இந்த செவிட்டு உலகின் பிடியிலிருந்து என்னை ரட்சிக்கும் பொருட்டு நம் நிறை மாத சிசுவை இரையிடுகிறேன் என்கிறாய். நீரிலிருந்து ஈரம் கழித்த பின் பாவி ! மிச்சமென்னடி இன்னும் மிச்சம். ஒற்றை சிறகை இழந்த பறவை முறிந்த கிளையில் அமர்ந்து உறைந்த முகாரியை எத்தனை காலம் இசைக்குமென எண்ணித் துணிந்தாயா இக் கர்மம். இதோ - துடிக்க துடிக்க என் காதலை புசிக்கிறது பார் உன் பெரு மௌனம். * சலனமற்று நீ நீட்டும் இந்த உன் மண ஓலை உறையிடப்பட்ட எனது கல்லறை நடுங்கும் விரலோடு மெல்ல மயானத்தின் கதவுகள் திறக்கிறேன். அங்கே அச்சிடப்பட்டிருக்கிறது என் மரணத்தின் தேதி. * இக் கவிதையின் இறுதி ஊர்வலத்தில் எதிரொலிக்கும் பறையோசையில் உனக்காக நான் விட்டு போவது ஒற்றை குறிப்பை மட்டும்தான் தோழி. என் தீர்ப்பின் முற்றுப் புள்ளியில் நீ ஒடித்த பேனா முனையென உன் இமையிலிருந்து ஒரு சொட்டுக் கண்ணீர் எனக்காக முறியுமெனில் உன்னை மன்னித்ததின் அடையாளமாய் எரியும் என் சிதையிலிருந்து பிறண்டு விழும் ஓர் விறகு. http://kkamalesh.blogspot.co.uk/2010/06/blog-post_23.html

ஜெகஜோதியாக இருப்பதால் எங்களுக்கு எல்லாப் பக்கத்தாலும் வரும்!