சிறீலங்கா சிறைகளில்பட்ட உங்கள் சொந்த அனுபவங்கள்!

1. நீங்கள் சிறீலங்கா சிறைகளில் அடைக்கப்பட்டிருந்தால் உங்களை பொலிஸ் அல்லது இராணுவம் பிடித்த தினத்திலிருந்து வழக்கில் நிரபராதி என நீதிமன்றத்தால் தீர்ப்பளிக்கப்படும்வரை எவ்வளவு கால இடைவெளி எடுத்துள்ளது? நீங்கள் ஒன்றுக்கு மேற்பட்ட தடவைகள் பிடித்து அடைக்கப்பட்டிருந்தால் ஆகக்கூடிய கால அளவு எடுத்த சம்பவத்தை வாக்களிப்பிற்கு தெரிவுசெய்யவும்!
- 0 தொடக்கம் 6 மாதங்கள்
  
  11
- 01 வருடம்
  
  0
- 02 வருடங்கள்
  
  0
- 03 வருடங்கள்
  
  1
- 04 வருடங்கள்
  
  1
- 05 வருடங்கள்
  
  0
- 05 வருடங்களிற்கு மேல்
  
  4

Please sign in or register to vote in this poll.

February 26, 200718 yr

தொடங்கியவர்

காலை சுமார் 5.45 மணியளவில் எல்லாரும் மெல்ல மெல்ல எழும்பி விட்டோம். பொலிஸ்காரன் ஒருவன் எங்களில் ஒவ்வொருவராக அழைத்து முகங்கழுவி மலசலகூடம் செல்வதற்கு கூட்டிக் கொண்டு போனான். சீ.ஐ.டி யாக இருக்ககூடும் என்று எதிர்பார்த்தவனைக் காணவில்லை. நாங்கள் ஓரளவு சோர்வில் தூங்கியபின் அவன் எங்களது கூண்டில் இருந்து வெளியே சென்றுவிட்டான் என்பதை அறிந்து கொண்டோம். இப்போதுதான் சிறீ லங்கா உளவுப் பிரிவு எத்தனை ஜிம்மாளங்கள் எல்லாம் செய்கிறார்கள் என எனக்கு விளங்கத் தொடங்கியது!

ஊரில் இருந்தபோது தமிழ் ஆட்களை தினமும் கொழும்பில் பிடிக்கிறார்கள், சித்திரவதை செய்கிறார்கள் என பந்தி, பந்தியாக செய்திகள் படித்திருந்தேன். ஆனால் இப்போது நானே செய்தியாகி விட்டதை நினைக்கும் போது மனதிற்கு மிகவும் துக்கமாகவும், அதேநேரம் பயமாகவும் இருந்தது. உதயன், ஈழநாதம், முரசொலி பேப்பர்களில் படித்த சித்திரவதைகள் எனக்கும் நடக்கப்போகிறதோ என்பதை நினைக்க மிகவும் பயமாக இருந்தது. கொழும்புக்கு போகப்போகின்றேன் எனச் சொன்னதும் வீட்டில் மிகவும் எதிர்ப்பு வந்தது. கொழும்பில் உன்னையும் பிடித்து உள்ளே போட்டு விடுவார்கள் என பயமுறுத்தினார்கள். நண்பர்களும் அவ்வாறே சொன்னார்கள். ஊரிலிருந்து போன பல அப்பாவி நண்பர்களை சிறீ லங்கா பொலிசு அயோக்கியத்தனமாக உள்ளே தள்ளிவிட்டார்கள் என கூறினார்கள். ஆனால் ஊரில் எனது நிலமை, குடும்ப நிலமை மோசமாக இருந்ததால் எவ்விதமான ஆபத்தையும் எதிர்கொள்வது என்று துணிந்து கொழும்பு வந்தேன்.

என்னுடன் பிடிக்கப்பட்டவர்களில் பதின் நான்கு பேர் முதல் தரமாக பிடிபட்டவர்கள். நான்கு பேர் இரண்டாவது தரமாக பிடிக்கப்பட்டிருந்தார்கள். இரண்டுபேர் ஏற்கனவே இரண்டுக்கு மேற்பட்ட தடவைகள் பொலிசினால் பிடிக்கப்பட்டிருந்தார்கள். ஏற்கனவே பிடிபட்டிருந்தவர்களிற்கு அனுபவம் இருந்ததால் தீர்க்கதரிசிகளைப் போல் எனக்கு இனி என்னென்ன நடைபெறப்போகிறது என்று காண்டம் வாசிக்கத் தொடங்கினார்கள். எப்படி, எப்படி பிரச்சனைகளை எதிர்கொள்வது என்று எனக்கு அறிவுரைகளும் தந்தார்கள். இவர்கள் சொல்லும் கதைகளைக் கேட்கக் கேட்க எனக்கு தலைசுற்றத் தொடங்கியது. வாழ்க்கையில் படுபாதாளத்தில் விழுந்துவிட்டதை முதல் தடவையாக உணர்ந்தேன்.

சுமார் ஏழுமணிக்கே பொலிஸ் ஸ்டேசனுக்கு பொறுப்பான ஓ.ஐ.சி(Officer In Charge) வந்துவிட்டான். அவனுக்கு ஒவ்வொரு நிமிடத்துக்கு ஒரு தடவைக்கு மேலாக தொலைபேசி அழைப்புக்கள் வந்து கொண்டிருந்தன. வந்த அழைப்புக்கள் எல்லாம் பிடிபட்டவர்களை விடுவிக்க கோருவது சம்மந்தமாகவே வந்தது. உறவினர்கள் பொலிஸ் ஸ்டேசனுள் உள்ளே வரமுடியாதபடி வாசலிலேயே வைத்து மறிக்கப்பட்டனர். எம்மை நீதிமன்றத்துக்கு கொண்டு செல்லப்போவதாகவும் எதையும் நீதி மன்றத்தில் வந்து கதைக்குமாறும் சொல்லி அனுப்பப்பட்டார்கள். எம்முடன் பிடிபட்ட மட்டக்களப்பை சேர்ந்த இருவர் யாரோ ஒரு தமிழ் பாராளுமன்ற உறுப்பினர் ஓ.ஐ.சி க்கு தனது செல்வாக்கை பயன்படுத்தியதால்(இந்த தமிழ் எம்.பி யின் பெயர் யோகேஸ்வரன் என்று நினைக்கிறேன். யோக என்று இவரது பெயர் ஆரம்பிக்கிறது) காலை ஏழு முப்பது மணியளவில் விடுதலை செய்யப்பட்டார்கள். என்னையும் இவ்வாறு யாராவது தமது செல்வாக்கை பயன்படுத்தி விடுதலை செய்யமாட்டார்களா என்ற ஏக்கம் எனக்கு வந்தது. இப்போது எமது குழுவில் எல்லாமாக பதினெட்டு பேர் இருந்தோம். மற்றவர்களின் உறவினர்களும் தமது செல்வாக்குகளை பயன்படுத்தி தமது உறவுகளை காப்பாற்ற முயற்சித்தார்கள். ஆனால் ஓ.ஐ.சி மிகவும் துவேசம் பிடித்தவனாக, கரார் பேர்வழியாக இருந்ததால் முயற்சி பலிக்கவில்லை.

இந்த நேரத்தில் ஒரு உதவாக்கரையைப் பற்றியும் பேசவேண்டியுள்ளது. நான் கொழும்புக்கு வெளிக்கிட்டபோது எனது நெருங்கிய உறவினர் ஒருவரின் தொலைபேசி இலக்கம், விலாசம் எனது பெற்றோரால் எனக்கு தரப்பட்டது. ஏதாவது பிரச்சனை வந்தால் இவருடன் தொடர்பு கொண்டு இன்னாரின் மகன் என்று சொல்லி உதவி கேட்குமாறு அறிவுறுத்தப்பட்டிருந்தேன். குறிப்பிட்ட நபர் சிறீ லங்காவின் ஒரு அமைச்சரவையில் செயலாளராக இருந்தான். நான் கொழும்பு வந்ததும் பலமுறை இவனுடன் தொடர்பு கொள்ள முயற்சித்தும் பயனளிக்கவில்லை. வீட்டிற்கு நேரில் செல்லாம் என யோசித்த போது அதுவும் முடியவில்லை. அவன் பெரிய அரசியல் புள்ளிகளின் வீடுகளிற்கு அருகில் இருந்ததால் என்னை போன்ற லோக்கல் குடிமகனால் அவனை உறவினனாக இருந்தும் கிட்டவும் அணுக முடியவில்லை. அவனும் நான் புலியாக இருப்பேனோ என சந்தேகப்பட்டான். இறுதியில் இவ்வாறு நான் அவனை உதவிகேட்டு துரத்தி திரிவதை அறிந்தவன் இன்னொரு உறவினனிடம் நான் தன்னை பார்க்கமுடியாதென்றும் தான் சரியான பிசி என்றும், மேலும் கொழும்பில் நான் தங்க வசதி இல்லையென்றால் ஊருக்கு திரும்பி போய்விடுவதே புத்திசாலித்தனமானது என்றும் சொல்லிவிடுமாறு கூறியிருந்தான். இவனாவது இறுதி நேரத்தில் நான் பொலிசில் பிடிபட்டுள்ளதை அறிந்து உதவி செய்யக்கூடும் என்ற நப்பாசையில் நான் பிடிபட்டதை கேள்வியுற்று வந்த நண்பனிடம் இவனது தொலைபேசி இலக்கத்தை கொடுத்து தொடர்பு கொள்ளுமாறு கூறியிருந்தேன். நண்பன் அவனுடன் தான் கதைத்ததாகவும் அவன் நான் தனக்கு உறவினராக இருந்தாலும் என்னைப்பற்றி விபரமாகத் தெரியாதபடியால் எனக்கு உதவமுடியாது என்று கூறிவிட்டதாகவும், மேலும் தமது செல்வாக்கை பயன்படுத்தி இவ்வாறு உறவினர்களுக்கு உதவக்கூடாது என்று தான் அரசாங்கத்தால் கட்டளையிடப்பட்டிருப்பதாகவு ம் என்னை நீதிமன்றத்தில் வைத்து கதைத்தபோது அவனுடன் கதைத்தவற்றை கூறினான்.

இப்போது காலை 7.45 மணியளவில் இருக்கும். ஏற்கனவே அனுபவம் உடைய என்னுடன் பிடிபட்ட மற்றவர்கள் எம் எல்லோரையும் பொலிசு நீதிமன்றதிற்கு கொண்டு சென்றபின் நாம் எல்லோரும் மகர சிறைச்சாலையில்(Mahara Prison) அடைக்கப்படலாம் என எதிர்வு கூறினர். நேற்று நடைபெற்ற குண்டுத்தாக்குதல் மிகப்பாரிய அழிவை கொழும்பில் ஏற்படுத்தியிருப்பதாகவும் இதனால் நாம் நீதிமன்றத்தில் வைத்து பிணையில் (Bail) விடுவிக்கப்படுவதற்கு வாய்ப்பேயில்லையென்றும் அபசகுணமாகப் பேசினார்கள். இப்போது காலை சுமார் எட்டு மணியளவில் பொலிசு கூண்டிலிருந்து எம்மை ஒவ்வொருவராக வெளியே கூப்பிடப்பட்டு பொலிஸ்டேசனின் இன்னொரு பகுதிக்கு கூட்டிச் செல்லத் தொடங்கினார்கள். ஏற்கனவே 18 பேரில் 12 பேர் சென்றுவிட்டார்கள். 6 பேர் கூண்டினுள் மிஞ்சி இருந்தோம். மற்றவர்களை வைத்து பொலிஸ் என்ன செய்கிறார்கள் என எங்களுக்கு விளங்கவில்லை. அவர்களிற்கு பொலிஸ் அடிக்கிறார்களோ என்பதை நினைக்க பயமாக இருந்தது.

தொடரும்....

Replies 103
Views 15.7k
Created 18 yr18 yr
Last Reply 12 yr12 yr

February 26, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

மாப்பிள்ளை உங்களை போல ஆயிரமாயிரம் தமிழர்கள் இலங்கை சிறைகளில் காரணமின்றி சித்திரவதைபட்டு வெளிவந்திருக்கிறார்கள் அவர்கள் இன்று ஏதோ ஒரு விதத்தில் நோயாளிகளாகவும் திரிகிறார்கள் .உங்கள் அனுபவங்களை தொடர்ந்து தாருங்கள். நானும் இந்தியன் ஆமிகாலத்தில் வவுனியாவில் குருமண் காட்டு முகாமில் பிடிபட்டு சித்திரவதை பட்டிருக்கிறேன் பின்னர் அங்கிரந்து எப்பிடியோ தப்பியோடிவிட்டேன் பின்னர் 90 களில் உலகின் பயங்கரசித்திரவதை முகாம்களில் ஒன்றான 4ம் மாடியில் இருந்திருக்கிறேன் ஆனால் அவற்றை இங்கு விபரிக்கமுடியாது. அதற்கான நெரம் வரும் போது எழுதுவேன்:அனால் நான் 4ம் மாடியில் இருந்த காலத்தில் காமினி திசா நாயக்கா கொல்லபட்டகாலபகுதி. அந்த கொலை ஒரு பெண் தற்கொலை தாரியால் நடாத்த பட்டதாக இலங்கை புலனாய்வு பிரிவு தெரிவித்து இறந்த பெண்ணின் சகோதரி என்று சந்தேகபட்டு ஒரு மட்டகளப்பு பெண் ஒரவரை கைது செய்து 4ம் மாடியில் வைத்து சித்திரவதை செய்தனர் அவரின் பெயர் விபரங்கள் புகைபடத்துடன் அன்றை காலகட்டத்தில் இலங்கை பத்திரிகை அனைத்திலும் வெளிவந்திருந்தது.அந்த பெண்ணுடன் நான் சந்தித்து கதைக்கும் சந்தர்ப்பங்கள் கிடைத்தது. அப்போது அவர் பட்ட சித்திரவதைகளை பற்றி கூறுவார். அவற்றை விபரமாக எழுதுகிறேன் பின்னர்.

February 27, 200718 yr

தொடங்கியவர்

இப்போது எனது தடவை வந்தது. குலை நடுக்கத்துடன் பொலிசு காட்டிய பகுதிக்கு அவனது காவலுடன் நடந்து சென்றேன். ஒரு தடியன் முன்னால் கொண்டுபோய் நான் நிறுத்தப்பட்டேன். அவன் என்னை பல கேள்விகள் கேட்டு விசாரித்தான். நேற்று நடந்த குண்டுவெடிப்பை பற்றி ஏதாவது தகவல் தெரியுமா? ஏன் கொழும்புக்கு வந்தாய்? ஊரில் என்ன செய்தாய்? உனக்கு யார் கொழும்பில் இருப்பதற்கு காசு தருகிறார்கள் என அடுக்கடுக்காக கேள்விகள் கேட்டான். இந்த விசாரணையின் பின் நான் பொலிஸ்டேசனின் இன்னொரு பகுதிக்கு அழைத்துச் செல்லப்பட்டேன். எனக்கு இன்னும் உடம்பில் அடிவிழாதது கண்டு ஆச்சரியப்பட்டேன். மற்றைய பகுதிக்கு சென்றபோது என்னுடன் பிடிக்கப்பட்ட மற்றவ்ர்கள் சேர்ந்து ஒரு குழுவாக நிற்பதைக் கண்டேன். எனக்கு பொலிசாரினாலும், மற்றைய நண்பர்களாலும் உற்சாகமான வரவேற்பு தரப்பட்டது. திடீரென்று பொலிசார் எம்மீது காட்டும் அன்புக்கான அர்த்தம் அப்போது எனக்கு தெரியவில்லை. அங்குதான் முதன்முதலாக நான் எனது வழக்கறிஞரை சந்திப்பதற்கு சந்தர்ப்பம் தரப்பட்டது.

இந்த தமிழ் வழக்கறிஞரை பற்றி இங்கே கொஞ்சம் கூறுவது பொருத்தமானது. இவன் பார்ப்பதற்கு ஒரு வெருளிக் குஞ்சு போல் இருந்தான். நல்ல குடிகாரச்சாமி என்று வேறு சொன்னார்கள். எனக்கென்று ஒரு வழக்கறிஞரும் வரவில்லை. இதனால் மற்றைய நண்பர்கள் தங்கள் வழக்கை கவனிக்கப்போகும் இவனையே வழக்கறிஞராக நான் பிடிக்கலாம் என்றும் இதற்கு ஆகக்குறைந்தது ரூபா 5000 ஆகுமென்றும் கூறினார்கள். இன்னும் சிலர் சேர்ந்து இன்னொரு தமிழ் வழக்கறிஞரை பிடித்தார்கள். இப்பொழுது எம் 18 பேரின் வழக்கை கவனிக்க இரண்டு வழக்கறிஞர்களும் தயாராகி விட்டார்கள். ஆனால் எம்மீது போடப்பட்டுள்ள குற்றச்சாட்டுக்கள் என்ன என்று ஒருவருக்கும் தெரியவில்லை. இரு வழகறிஞர்களும் பொலிஸ் அதிகாரிகளும் பெரிய, பெரிய பகிடிகள் எல்லாம் விட்டு, சத்தம் போட்டு சிரித்து மச்சானும், மச்சானும் போல கதைத்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். இதேநேரம் வேறு இரு பொலிஸ் அதிகாரிகள் ஒரு பெரிய சட்டப்புத்தகத்தை கையில் தூக்கிவைத்துக் கொண்டு எமக்கெதிரான குற்றச்சாட்டுக்களை முன்வைக்கும் கடதாசியை நீதி மன்றத்தில் சமர்ப்பிப்பதற்காக தட்டச்சு செய்து கொண்டிருந்தார்கள். தட்டச்சு செய்யும் போது இடையிடையே அந்தப் பெரிய சட்டப்புத்தகத்தை கையில் வைத்துக் கொண்டு பைபிலை ஆராய்வது போல் வரிவரியாகக் காட்டி தம்மிடையே விவாதித்துக் கொண்டு இருந்தார்கள். சுமார் 30 நிமிடங்களில் எமக்கு எதிரான குற்றச்சாட்டுக் கடதாசி தயாராகிவிட்டது. எமது வெருளிக் குஞ்சு வழக்கறிஞரையும் மற்றும் சில பொலிஸ் அதிகாரிகளையும் குற்றச்சாட்டு கடதாசியை எழுதிய பொலிஸ் அதிகாரி கூப்பிட்டான். இப்போது சுமார் ஐந்துபேர் குற்றக் கடதாசியை வைத்து விவாதித்துக் கொண்டு இருந்தார்கள்.

கடைசியில் எமது வெருளிக் குஞ்சு எம்மிடம் வந்து தான் நீதிமன்றத்தில் கதைத்து எம்மை விடுதலை செய்வதாகவும் ஒப்புதல் வாக்குமூலத்தில் கையெழுத்து இடுமாறும் சொன்னது. எனக்கு நான் கையெழுத்து இடப்போவது குற்றத்தை நான் ஒப்புக்கொள்ளும் ஒப்புதல் வாக்குமூலம் என்று தெரிந்திருக்கவில்லை. கும்பலுடன் கோவிந்தா என்று எல்லோருடனும் சேர்ந்து நீதிமன்றத்தில் விடுதலை செய்யப்படப்போகின்றேன் என்ற புளுகத்தில் குற்ற ஒப்புதல் வாக்குமூலத்தில் நான் கையெழுத்திட்டேன். அதில் என்ன எழுதப்பட்டிருந்தது என்பதை வெருளிக்குஞ்சும் சொல்லவில்லை, நாங்களும் கேட்கவில்லை. இங்கு ஒரு விடயத்தை சுட்டிக் காட்டுவது மிகப்பொருத்தமானது. அதாவது தமிழ் வழக்கறிஞர்கள் கூட உண்மையுடனும், நேர்மையுடனும், தொழில் தர்மத்துடனும் வேலைசெய்யவில்லை. அப்பாவித் தமிழ் மக்களை சிங்களக் குண்டர்கள் துன்புறுத்துவது போதாதென்று இவர்களும் தமிழ் இளைஞர்களின் வாழ்க்கையுடன் விளையாடுகிறார்கள். அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்களிற்கு பச்சைத் துரோகம் செய்கிறார்கள்.

சிறீ லங்கா பொலிசு அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்களை அள்ளி அள்ளிப் பிடிப்பதன் இன்னொரு இரகசியம் இது ஒரு பெரிய வியாபாரம். இந்த வியாபாரம் சிறீ லங்கா நீதித்துறையாலும் சிறீ லங்கா காவல்துறையாலும் உத்தியோகப்பற்றற்ற முறையில் நடத்தப்படுகிறது. ஒரு அப்பாவி தமிழ் இளைஞனைப் பிடித்து நீதிமன்றத்துக்கு கொண்டுபோனால் பொதுவாக சுமார் ரூபா 5000 தொடக்கம் சுமார் ரூபா 25000 வரை சம்பாதிக்க முடியும். வழக்கறிஞர்கள் சுருட்டிக் கொள்ளும் காசு இந்தக் கணக்கில் அடங்கவில்லை. அது வேறாக இன்னும் பல ஆயிரங்கள்! வெளியில் இருந்து பார்க்கும் பார்வையாளர்களிற்கு இது வெறும் கைதுகளாகத்தான் தெரியும். ஆனால் இதனுள் எத்தனை கோடிகள் புரட்டப்பட்டு வியாபாரம் நடக்கின்றது என்பது சிறீ லங்கா நீதித்துறைக்கும், சிறீ லங்கா காவல்துறைக்கும் மட்டும் தெரிந்த இரகசியங்கள். கொழும்பில் உள்ள ஊடகத்துறைக்கும் இந்த ஜிம்மாளங்கள் எல்லாம்தெரியும். ஆனால் பத்திரிகைகளில் இதைப்பற்றி எழுதும் அளவிற்கு அவர்கள் இன்னும் பக்குவப்படவில்லை.கைதுகள் என்ற போர்வையில் அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்கள் வதைக்கப்பட்டு, அவர்களது வாழ்க்கை சிதைக்கப்படும் அதேநேரம், அவர்களை ஏமாற்றி கோடிக்கணக்கான ரூபாய்கள் சிறீ லங்கா அரசாங்கத்தால் அப்பாவி தழிழ் இளைஞர்களிடமிருந்து திருடப்படுகிறது. இதை பட்டப்பகலில் சிறீ லங்கா அரசு செய்யும் கொள்ளை என்று கூறினால் அது மிகையாகாது. இதில் கசப்பான உண்மை என்னவென்றால் தமிழ் வழக்கறிஞர்களும் இந்தபகல் கொள்ளைக்கு உடந்தையாக இருக்கிறார்கள் என்பதுதான். ஆனால் இதைப்பற்றி ஏதாவது கொழும்பில் உள்ள தமிழ் வழக்கறிஞர்களிடம் கேட்டால் அவர்கள் தமிழர்களிற்கு தாம் சேவை செய்வதாகவும், வெறும் காற்றைக்குடித்து வாழ்வதாகவும், தாம் ஒரு அப்பாவிகள் எனவும் கூறி உங்கள் காதில் பூ வைத்துவிடுவார்கள்!

தொடரும்........

February 27, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

தமிழ் வழக்கறிஞ்சர்களே எரிந்தவீட்டில் களவெடுப்பவர்களாக இருக்கிறார்களே. மாப்பிள்ளை நீங்கள் வெளி நாடு ஒன்றில் அகதி அந்தஸ்து கிடைத்த நிலையில் தற்பொழுது இருந்தால்(அதாவது பாதுகாப்பாக இருந்தால்), இப்படியான தமிழ் வழக்கறிஞ்சர்களின் பெயர்களையும் எழுதுங்கள்

February 27, 200718 yr

தொடங்கியவர்

தமிழ் வழக்கறிஞ்சர்களே எரிந்தவீட்டில் களவெடுப்பவர்களாக இருக்கிறார்களே. மாப்பிள்ளை நீங்கள் வெளி நாடு ஒன்றில் அகதி அந்தஸ்து கிடைத்த நிலையில் தற்பொழுது இருந்தால்(அதாவது பாதுகாப்பாக இருந்தால்), இப்படியான தமிழ் வழக்கறிஞ்சர்களின் பெயர்களையும் எழுதுங்கள்

இந்த வெருளிக் குஞ்சின் பெயர் என்ன என்று தெரியவில்லை. மறந்துவிட்டது. அப்போது அதற்கு ஒரு 45 அல்லது 50 வயது இருக்கும். அது ஒரு சரியான குடிகாரப் பயல் என்பதுதான் அதைக் கண்டுபிடிக்கக்கூடிய அடையாளம். இந்த அடையாளத்தை சொன்னால் கொழும்பில் பிடிபட்ட அப்பாவி இளைஞர்களுக்கு இந்த கழுதையை அடையாளங் காட்டக்கூடியதாக இருக்கும்!

February 28, 200718 yr

மாப்பிள்ளை தம்பி..உங்க வாழ்க்கையில் நீங்கள் எவ்ளோ கஷ்டப்பட்டிருக்கிறீர்கள். (இன்னும் பல தமிழ் இளையோர்களும் தான்.) ஆனால் இப்படியான சம்பவங்கள் எண்ணைக்குமே மற்க்க ஏலாது இல்லையா? நான் ஏனோ இதெல்லாம் அனுபவித்ததில்லை. ஆனால்

அனுபவித்தவர்களை பார்த்தும், கேள்விப்பட்டும் இருக்கிறேன். உங்க கதையை கேட்க ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கின்றது.

தொடர்ந்து எழுதுங்கள்....

அப்பாவித் தமிழ் மக்களை சிங்களக் குண்டர்கள் துன்புறுத்துவது போதாதென்று இவர்களும் தமிழ் இளைஞர்களின் வாழ்க்கையுடன் விளையாடுகிறார்கள். அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்களிற்கு பச்சைத் துரோகம் செய்கிறார்கள்.

இவங்களுமா????????

சீ..சில தமிழர் (தமிழர் எண்டே சொல்ல கூடாது) இவங்களை நிக்க வைச்சு சுடணும். :angry:

February 28, 200718 yr

தொடங்கியவர்

மாப்பிள்ளை தம்பி..உங்க வாழ்க்கையில் நீங்கள் எவ்ளோ கஷ்டப்பட்டிருக்கிறீர்கள். (இன்னும் பல தமிழ் இளையோர்களும் தான்.) ஆனால் இப்படியான சம்பவங்கள் எண்ணைக்குமே மற்க்க ஏலாது இல்லையா? நான் ஏனோ இதெல்லாம் அனுபவித்ததில்லை. ஆனால் அனுபவித்தவர்களை பார்த்தும், கேள்விப்பட்டும் இருக்கிறேன். உங்க கதையை கேட்க ரொம்ப கஷ்டமா இருக்கின்றது.
தொடர்ந்து எழுதுங்கள்....

அப்பாவித் தமிழ் மக்களை சிங்களக் குண்டர்கள் துன்புறுத்துவது போதாதென்று இவர்களும் தமிழ் இளைஞர்களின் வாழ்க்கையுடன் விளையாடுகிறார்கள். அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்களிற்கு பச்சைத் துரோகம் செய்கிறார்கள்.

இவங்களுமா????????

சீ..சில தமிழர் (தமிழர் எண்டே சொல்ல கூடாது) இவங்களை நிக்க வைச்சு சுடணும். :angry:

கதையை கேட்பதற்கு கஸ்டமாகத்தான் இருக்கும். மற்றைய இளைஞர்களின் கதையுடன் ஒப்பிடும் போது எனது கதை வெறும் ஜுஜுப்பி! பலர் சிறை சென்றுவந்தபின் பொது வாழ்வை, சமூகத்தை வெறுத்து ஒதுங்கிவிடுகிறார்கள் அல்லது சமூகத்தை வெறுத்து தலைமறைவாக வாழ்கிறார்கள். பலர் தமது அனுபவங்களை, உண்மைகளை வெளிவிட்டால் தமக்கு சிறீ லங்கா அரசால் எதிர்காலத்தில் வரக்கூடிய ஆபத்துக்களை எண்ணி மெளனமாகி விட்டார்கள். இதனால் சிறீ லங்கா அரசு அப்பாவி தமிழருக்கு செய்யும் கொடுமைகள், வண்டவாளங்கள் எல்லாம் மூடி மறைக்கப்பட்டுவிடுகிறது.

March 1, 200718 yr

தொடங்கியவர்

நான் ஒன்றை சொல்ல மறந்துவிட்டேன். எம்முடன் பொலிஸ்டேசனில் ஐந்து தமிழ் பெண்களும் பிடிக்கப்பட்டிருந்தார்கள் என்று முன்னர் சொன்னேன் அல்லவா? அவர்களை எங்களை கூண்டினுள் போட்ட நேரத்தில் வேறு எங்கோ கூட்டிக் கொண்டுபோய் எங்களிலிருந்து பிரித்துவிட்டார்கள். அவர்கள் போட்ட கூக்குரல், அட்டகாசம், மற்றும் அழுகை காரணமாக காலையில் கடுமையான எச்சரிக்கையின்பின் நிபந்தனையுடன் விடுவிக்கப்பட்டுவிட்டார்க ள். அதாவது அவர்கள் தினமும் பொலிஸ்டேசனுக்கு போய் கையெழுத்து போட வேண்டும். இந்த நேரத்தில் ஒரு அறிவுரையை தமிழ் பெண்களுக்கு கூறிக்கொள்ள விரும்புகின்றேன். நீங்கள் சிறீ லங்கா காவல்துறையால் கைது செய்யப்பட்டால் கைதுசெய்யப்படும் அந்தக் கணத்திலிருந்தே உங்களால் முடிந்தளவு போராட்டத்தை அழுகை, கூக்குரல், பேயாட்டங்கள் மூலம் செய்து நீங்கள் பொலிசினை நிலைகுழையச் செய்யவேண்டும். இவ்வாறு செய்யும்போது உங்களது தொல்லையை தாங்க முடியாத பொலிசு எப்படியும் உங்களை விரைவில் விடுதலை செய்துவிடும். அவ்வாறு இல்லாது அமைதியாக இருந்து உங்களுக்குள் முணகி அழுதுகொண்டிருந்தால் கடைசியில் கம்பி எண்ணவேண்டியதுதான்!

இப்போது காலை ஒன்பது மணியளவு ஆகத்தொடங்கியது. வெருளிக்குஞ்சு வழக்கறிஞன் தான் எங்களை சிறீ லங்காவின் நீதிமன்றத்தில் சந்திப்பதாக சொல்லிவிட்டு பொலிஸ்டேசனைவிட்டு போய்விட்டான். இப்போது ஆயுதம் தரித்த சுமார் ஆறு பொலிசார் எம்மை சுற்றி வளைத்துக் கொண்டார்கள். ஒரு பெரிய நாய்பிடிக்கும் வண்டி ரிவேர்சில் எங்களை நோக்கி வந்தது. நாம் உடனடியாக வண்டியினுள் ஏற்றப்பட்டு ஆயுதந்தரித்த பொலிசாரின் காவலுடன் சிறீ லங்காவின் நீதிமன்றம் நோக்கி கொண்டுசெல்லப்பட்டோம். வீதியின் இருமருங்கும் நின்றவர்கள் எங்களை படுபாதகர்களாக கற்பனைசெய்தபடி சந்தோசத்துடன் விடுப்பு பார்த்தார்கள். சூரியன் உதித்து கொழும்பு மாநகர் வெளிச்சமாகக் காணப்பட்டது. ஆனால் எனது வாழ்வு இருண்டுவிட்டதை சிறீ லங்காவின் நீதிமன்றம் செல்லும் போது நான் உணர்ந்தேன்.

நாய்வண்டி சிறீ லங்கா நீதிமன்றத்தின் வாயிலினூடாக நுழைந்து கைதிகளை தற்காலிகமாக அடைக்கும் இடத்திற்கு அருகாக போய் நின்றது. கடகட வென நாம் எல்லோரும் ஆடுமாடுகளைப்போல் அவசரப்படுத்தப்பட்டு இறக்கப்பட்டோம். வரிசையாக ஒருவர் பின் ஒருவராக கைதிகளின் சிறைக்கூண்டு நோக்கி கூட்டிச்செல்லப்பட்டோம். முன்பு இருந்த நிலைக்கும் இப்போது இருந்த நிலைக்குமிடையே பொலிசாரின் நடத்தையில் பாரிய மாற்றத்தினை அவதானிக்க கூடியதாக இருந்தது. பொலிசார் எம்மீது மிகக் கடுமையாக நடக்கத்தொடங்கினாங்கள். மெதுவாக நடந்தவர்களின் மண்டைமீது குட்டுக்கள் விழுந்தது. அங்கால், இங்கால் பறாக்கு பார்த்தவருக்கு சொக்கையில் பவுண்டரி அடிக்கப்பட்டது. எங்களது நாய்வண்டி வந்த அதேநேரம் வேறு வேறு இடங்களிலும் இருந்து பல நாய்வண்டிகள் வந்தன. எமது வண்டிக்கு முன்பு வந்த சில வண்டிகள் சரக்கை இறக்கிவிட்டு திரும்பிச்சென்றுகொண்டிருந் தன. வெவ்வேறு சிறிய, சிறிய அளவுகளிலும் நாய் வண்டிகள் வந்தன. "சிறீ லங்கா போலிசிடம் இத்தனை வகை வகையான நாய்வண்டிகளா!" நான் இவற்றை முதன்முறை பார்த்ததால் பிரமித்துபோய்விட்டேன்!

இங்கு ஒரு விடயத்தை கூறிச் செல்வது பொருத்தமானது. நீஙகள் ஒரு உறவினரின் அல்லது தெரிந்தவரின் உயிரை தனியார் வைத்தியசாலையில் பறிகொடுத்தபோது வைத்தியசாலையின் நிருவாகம் எப்படி ஒருவரின் மரணத்தை உறவினர்களுடன் கையாள்கிறது என்பதை உற்றுக் கவனித்து இருந்தால் சிறீ லங்கா பொலீசு எப்படி கைதிகளின் உறவினர்களை நிருவாகம் செய்கின்றது என்பதை புரிந்து கொள்ளமுடியும். இதை படிமுறைகளாக சொன்னால் விளங்குவதற்கு இலகுவாக இருக்கும்.

வைத்தியசாலை நிருவாகம் மரணத்தை நிருவகிக்கும் முறை:

அ. அடிக்கடி தாதிகளை அனுப்பி நோயாளியை பார்க்கச் செய்வார்கள்

ஆ. அடிக்கடி வைத்தியர் மிகவேகமாக நடந்துவந்து நோயாளியை பார்த்துச் செல்வார்

இ. நோயாளிக்கு ஒட்சிசன் வாய்மூலம் கொடுக்கப்படும்

ஈ. நோயாளி ICUக்கு கொண்டு செல்லப்படுவார்

உ. உறவினர்கள் நோயாளியை பார்ப்பதும் தடை செய்யப்படும். தம்மால் இப்போது ஒன்றும் சொல்ல முடியாது என்று உறவினர்களிற்கு வைத்தியர் கூறுவார்

ஊ. மிக நீண்ட நேரத்திற்கு நோயாளி ICU இனுள்ளேயே வைத்திருக்கப்படுவார்

எ. நோயாளி இறந்ததும் நோயாளியின் இதயத்துடிப்பு நன்றாகக் குறைந்துவிட்டது என்று உறவினர்களிடம் கூறப்படும்

ஏ. நோயாளிக்கு இப்போது இதயத்துடிப்பே இல்லையென்ற மாதிரி உறவினர்களிற்கு கூறப்படும்.

ஐ. இறுதியில் உறவினர்கள் ICU இனுள் சென்று நோயாளியை பார்வையிடலாம் என்று கூறப்படும். அங்கே பல மணி நேரத்துக்கு முன் இறந்த அன்புக்குரியவரின் உயிரற்ற உடல் காணப்படும்.

அதாவது ஒருவரது மரணத்தை எப்படி உறவினர்களுடன் கையாள்வது என்பது ஒரு கலை. இது படிப்படியான பல அம்சங்களைக் கொண்டது (It is a Step by Step Process). சரியாக இதேமாதிரியானதே அப்பாவித் தமிழ் கைதிகளை சிறீ லங்கா போலிசு கையாளும் முறை!

சிறீ லங்கா போலிசு நிருவாகம் தமிழ் கைதிகளை கையாளும் முறை:

தொடரும்.......

March 2, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

நான் ஒன்றை சொல்ல மறந்துவிட்டேன். எம்முடன் பொலிஸ்டேசனில் ஐந்து தமிழ் பெண்களும் பிடிக்கப்பட்டிருந்தார்கள் என்று முன்னர் சொன்னேன் அல்லவா? அவர்களை எங்களை கூண்டினுள் போட்ட நேரத்தில் வேறு எங்கோ கூட்டிக் கொண்டுபோய் எங்களிலிருந்து பிரித்துவிட்டார்கள். அவர்கள் போட்ட கூக்குரல், அட்டகாசம், மற்றும் அழுகை காரணமாக காலையில் கடுமையான எச்சரிக்கையின்பின் நிபந்தனையுடன் விடுவிக்கப்பட்டுவிட்டார்க ள். அதாவது அவர்கள் தினமும் பொலிஸ்டேசனுக்கு போய் கையெழுத்து போட வேண்டும். இந்த நேரத்தில் ஒரு அறிவுரையை தமிழ் பெண்களுக்கு கூறிக்கொள்ள விரும்புகின்றேன். நீங்கள் சிறீ லங்கா காவல்துறையால் கைது செய்யப்பட்டால் கைதுசெய்யப்படும் அந்தக் கணத்திலிருந்தே உங்களால் முடிந்தளவு போராட்டத்தை அழுகை, கூக்குரல், பேயாட்டங்கள் மூலம் செய்து நீங்கள் பொலிசினை நிலைகுழையச் செய்யவேண்டும். இவ்வாறு செய்யும்போது உங்களது தொல்லையை தாங்க முடியாத பொலிசு எப்படியும் உங்களை விரைவில் விடுதலை செய்துவிடும். அவ்வாறு இல்லாது அமைதியாக இருந்து உங்களுக்குள் முணகி அழுதுகொண்டிருந்தால் கடைசியில் கம்பி எண்ணவேண்டியதுதான்!

இந்திய இராணுவகாலத்தில் என்னொடு சிலரை இந்திய இராணுவமும் அவர்களோடு சேர்ந்து இயங்கிய தமிழ்க்குழுக்களும் பிடித்தார்கள். பிறகு ஒரிடத்தில் இருக்கவிட்டு ஒவ்வொருவரிடமும் அக்குழுக்களைச் சேர்ந்தவர்கள் கேள்விகேட்டார்கள்(பெயரையும், சொந்த விலாசத்தையும்). எல்லொரும் இருந்த நிலையில் பதில் அளித்தார்கள். எனது முறை வர நான் இருந்த இடத்தில் எழும்பி 'அண்ணை' என்று மரியாதை போட்டு சொன்னேன். என்னை விட்டு விட்டார்கள். மற்றவர்களில் சிலரைப் பிடித்துக் கொண்டு போய் இருனாட்களில் விட்டு விட்டார்கள். அவர்கள் என்னிடம் 'ஏன் இந்த ஒட்டுக்குழுக்களுக்கு முன்பு எழுந்து நின்று மரியாதையுடன் அண்ணா போட்டுக் கதைத்தனீர்கள் என்று கேட்டினம். அதற்கு நான் அப்படி கதைத்ததினால் தான் என்னை விட்டினம். விவேகத்துடன் 'அண்ணை' போட்டுக் கதைத்தாதினால் உடனே விட்டுவிட்டார்கள்.அல்லது அழுது குழரினாலும் சிலவேளை விடுவார்கள்.

March 2, 200718 yr

தொடங்கியவர்

இந்திய இராணுவகாலத்தில் என்னொடு சிலரை இந்திய இராணுவமும் அவர்களோடு சேர்ந்து இயங்கிய தமிழ்க்குழுக்களும் பிடித்தார்கள். பிறகு ஒரிடத்தில் இருக்கவிட்டு ஒவ்வொருவரிடமும் அக்குழுக்களைச் சேர்ந்தவர்கள் கேள்விகேட்டார்கள்(பெயரையும், சொந்த விலாசத்தையும்). எல்லொரும் இருந்த நிலையில் பதில் அளித்தார்கள். எனது முறை வர நான் இருந்த இடத்தில் எழும்பி 'அண்ணை' என்று மரியாதை போட்டு சொன்னேன். என்னை விட்டு விட்டார்கள். மற்றவர்களில் சிலரைப் பிடித்துக் கொண்டு போய் இருனாட்களில் விட்டு விட்டார்கள். அவர்கள் என்னிடம் 'ஏன் இந்த ஒட்டுக்குழுக்களுக்கு முன்பு எழுந்து நின்று மரியாதையுடன் அண்ணா போட்டுக் கதைத்தனீர்கள் என்று கேட்டினம். அதற்கு நான் அப்படி கதைத்ததினால் தான் என்னை விட்டினம். விவேகத்துடன் 'அண்ணை' போட்டுக் கதைத்தாதினால் உடனே விட்டுவிட்டார்கள்.அல்லது அழுது குழரினாலும் சிலவேளை விடுவார்கள்.

உண்மைதான் கந்தப்பு!

கூலிக்குழுக்களுக்கு தம்மை ஒருவரும் மதிப்பதில்லை என்று நன்றாகவே தெரியும்! இதனால் அவர்களிற்கு யாராவது மரியாதை கொடுத்தால் ஐசாக உருகி விடுவார்கள்! பெண்களுக்கும் இந்த நுட்பம் உதவக்கூடும்! ஆபத்தான நேரங்களில் விவேகமாக நடப்பது மிகவும் முக்கியம்! இதற்காகத்தான் சிலர் வீடுகளில் சிறீ லங்கா படைகளிடமிருந்து தப்புவதற்காக புத்தர் சிலைகளை வைத்துள்ளார்கள்!

March 2, 200718 yr

இந்திய இராணுவகாலத்தில் என்னொடு சிலரை இந்திய இராணுவமும் அவர்களோடு சேர்ந்து இயங்கிய தமிழ்க்குழுக்களும் பிடித்தார்கள். பிறகு ஒரிடத்தில் இருக்கவிட்டு ஒவ்வொருவரிடமும் அக்குழுக்களைச் சேர்ந்தவர்கள் கேள்விகேட்டார்கள்(பெயரையும், சொந்த விலாசத்தையும்). எல்லொரும் இருந்த நிலையில் பதில் அளித்தார்கள். எனது முறை வர நான் இருந்த இடத்தில் எழும்பி 'அண்ணை' என்று மரியாதை போட்டு சொன்னேன். என்னை விட்டு விட்டார்கள். மற்றவர்களில் சிலரைப் பிடித்துக் கொண்டு போய் இருனாட்களில் விட்டு விட்டார்கள். அவர்கள் என்னிடம் 'ஏன் இந்த ஒட்டுக்குழுக்களுக்கு முன்பு எழுந்து நின்று மரியாதையுடன் அண்ணா போட்டுக் கதைத்தனீர்கள் என்று கேட்டினம். அதற்கு நான் அப்படி கதைத்ததினால் தான் என்னை விட்டினம். விவேகத்துடன் 'அண்ணை' போட்டுக் கதைத்தாதினால் உடனே விட்டுவிட்டார்கள்.அல்லது அழுது குழரினாலும் சிலவேளை விடுவார்கள்.

கந்தப்பு,

உதுகளை கொஞ்சம் மெல்லமா கதையுங்கோ!

அவங்கட காதில விழுந்து தொலைக்கப் போகுது.

பிறகு இப்ப பிடிபடுறதுகளின்ட பாடு சங்கு தான்!

March 2, 200718 yr

தொடங்கியவர்

அ. அப்பாவி தமிழ் இளைஞர்கள் போலீசுஸ்டேசனுக்கு விசாரணைக்கு வருமாறும் சில மணி நேரத்தில் விசாரணையின் பின் விடுவிக்கப்படுவதாகவும் சொல்லி சிறீ லங்கா பொலிசாரினால் கூட்டிச் செல்லப்படுவார்கள்

ஆ. பொலிஸ்டேசனில் வைத்து நீதிமன்றத்திற்கு கூட்டிச் செல்லப்பட்டபின் அங்கு வைத்து உடனடியாக விடுவிக்கப்படுவார்கள் என்று கூறப்படுவார்கள்

இ. நீதி மன்றத்தில் வைத்து அப்பாவி இளைஞர்களை தற்காலிகமாக சிறையில் அடைக்குமாறு நீதிபதியிடம் சிறீ லங்கா போலிசார் மனு சமர்ப்பிப்பார்கள்

ஈ. பிணையில் இளைஞர்களை விடுவது ஆபத்தானது எனக்கூறி சிறைவாசக்காலத்தை பொலிசார் சிறீ லங்கா நீதிமன்றம் மூலம் நீடிப்பார்கள்

உ. இறுதியில் அப்பாவி இளைஞர்களின் சிறைவாசம் பயங்கரவாத சந்தேக நபர்கள் என்ற போர்வையில் சிறீ லங்கா பொலிசாரினால் நிரந்ததரமாக்கப்பட்டுவிடும்

கைதிக்கு கைதி மேற்கூறிய படிமுறைகளில் சிறு, சிறு மாற்றங்கள் இருக்கலாம். ஆனால் சிறீ லங்கா பொலிசார் அப்பாவித் தமிழ் இளைஞர்களிற்கு எதிராகப் பயன்படுத்தும் அடிப்படைச் சித்தாந்தம் அனைத்து தமிழ் இளைஞர்களிற்கும் பொதுவானது. அதாவது அப்பாவி தமிழ் இளைஞர்கள் மிகநன்றாக சட்டத்தின் பெயரால் சிறீ லங்கா அரசினால் ஏமாற்றப்படுகின்றார்கள்.

நாம் எல்லோரும் சுமார் நூற்று ஐம்பது சதுரஅடி பரப்பளவுள்ள தற்காலிக சிறைக்கூண்டினுள் அடைக்கப்பட்டோம். அதனுள் ஏற்கனவே சுமார் ஐம்பது கைதிகள் இருந்தார்கள். நாம் போனபின்பும் புதிதாக கைதிகள் கூண்டினுள் வந்து கொண்டிருந்தார்கள். எழும்பி நிற்கவும் முடியவில்லை. குந்தி இருக்கவும் முடியவில்லை. ஒற்றைக்காலில் சுவரை பிடித்துக் கொண்டு நிற்க வேண்டியிருந்தது. இதை விபரிக்க நெரிசல் என்ற சொல்லை பாவிப்பது பொருந்தாது. தேன் கூட்டில் எவ்வளவு அடர்த்தியாக தேனீக்கள் ஒன்றின்மீது ஒன்று ஏறி மொய்த்து இருக்கின்றனவோ அவ்வாறான சனக்கூட்டம் அச்சிறிய கூண்டினுள் அடைக்கப்பட்டிருந்தார்கள்.

இப்போது கூண்டில் இருந்த 75% கைதிகள் பெரும்பான்மை இனத்தை சேர்ந்த சிங்கிளவர்களாக இருந்தார்கள். அவர்கள் பெரிய, பெரிய கொலை கேசுகளுடன் சம்மந்தப்பட்ட கிரிமினல்களாகவும், கொள்ளைக்காரர்களாகவும், பாலியல் வல்லுறவு வழக்குகளில் சம்மந்தப்பட்டவர்களாகவும், சிறு, சிறு திருட்டுச் சம்பவங்களுடன் சம்மந்தப்பட்டவர்களாகவும் இருந்தார்கள். ஆனால் நாம் ஒன்றும் அறியாத அப்பாவிகளாக இருந்தோம். கண்ட, கண்ட கெட்ட வாசனைகள் எல்லாம் சிங்கிள கைதிகளில் இருந்து வீசியது. சிலர் அச்சிறிய கூண்டில் இருந்தும் புகை, மற்றும் கஞ்சா அல்லது குடு போன்றவற்றை நுகர்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். கெட்ட, கெட்ட வார்த்தைகள் கூறினார்கள். தமிழ் கைதிகளை வெருட்டவும் செய்தார்கள். நான் தற்செயலாக சனநெரிசலின் காரணமாக தன்னை சிறிது தள்ளிவிட்டேன் என்ற கோபத்தில் ஒரு வெறிகாரன் எனக்கு அடிக்கவும் வந்துவிட்டான்.

இந்த நேரத்தில் குந்தியிருந்த ஒரு தமிழ் இளைஞன் நெரிசல், வலி தாங்க முடியாது எழும்ப முயன்ற போது சிறைக்கூண்டிற்கு வெளியே நின்று எம்மை அவதானித்துக் கொண்டு இருந்த ஒரு சிறீ லங்கா போலிசுகாரன் அவனை திரும்பவும் அதே இடத்தில் உட்காருமாறு சத்தமாக கட்டளையிட்டான். இவனால் வலி தாங்க முடியவில்லை. திரும்பவும் மெல்ல எழும்ப முயற்சித்தபோது மின்னல் வேகத்தில் பெரிய சத்தமிட்டபடி கூண்டை அடித்துத் திறந்து கொண்டுவந்த சிறீ லங்கா போலிசுகாரன் மிகக்கொடூரமான முறையில் அந்த அப்பாவி இளைஞனைத் தாக்கினான். தனது சப்பாத்து கால்களால் இளைஞன் மீது ஏறி உலக்கி மிகக்கொடூரமாக இளைஞனை அவன் தாக்கினான். அப்பாவித் தமிழ் இளைஞன் வலியின் கொடூரம் தாங்க முடியாததால் சத்தமிட்டு அழுதான். அவனது முகம் இருபுறமும் கொழுக்கட்டையாக சிவந்து வீங்கிவிட்டது. இளைஞனின் கண் இரத்தச் சிவப்பாகிவிட்டது. பல்லும் உடைந்துவிட்டது. இவ்வளவற்றையும் நேரில் பார்த்த சிங்களக் கைதிகள் கூட பயந்து நடுங்கிவிட்டார்கள். கூண்டு சுமார் பத்து நிமிடங்களிற்கு மயான அமைதியாகிவிட்டது. ஒருவருடன் மற்றவர் கதைக்கவில்லை. எல்லோரும் அடிவாங்கிய அப்பாவித் தமிழ் இளைஞனை அமைதியாகப் பார்த்தார்கள். எனக்கு என்ன செய்வதென்றே தெரியவில்லை. அந்தக் கணத்தில் நான் ஒரு முழு மனநோயாளியாகிவிட்டேன் என்றுதான் கூற வேண்டும்.

தொடரும்......

Edited March 2, 200718 yr by மாப்பிளை

March 2, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

எனது நண்பர் ஒருவரும் களுத்துறை சிறையில் சிங்கள கைதிகளோடு அடைக்கப் பட்டிருந்தான். அவர்கள் ஒரினச்சேர்க்கையில் ஈடுபட நண்பரை வர்புறுத்திய சம்பவமும் நடந்திருக்குது.

March 2, 200718 yr

மாப்ப்பு..........

March 2, 200718 yr

மாப்பிளை உங்களிட்டயும் இப்பிடி ஒரு சோகமான கதை. வெளிமாவட்டங்களிலிருந்து கொழும்பு செல்லும் எம்மவர்கள் படும் கொடுமைகள். எல்லாம் எதுவரையோ......

March 4, 200718 yr

தொடங்கியவர்

சிறிது நேரத்தில் சிறீ லங்கா அநீதி மன்றத்தின் அநீதிபதி வந்ததும் விசாரணகள் தொடங்கியது. ஒவ்வொரு வழக்கினதும் வரிசைக்கிரமத்தில் விசாரணைகள் தொடங்கியது. விசாரணைக்கு குறிப்பிட்ட வழக்குகள் அண்மிக்கும் நேரத்தில் கூண்டினுள் இருந்த அந்தந்த வழக்குகளுடன் சம்மந்தப்பட்ட குற்றைவாளிகள்(?) ஆயுதந்தரித்த பொலிசாரின் கண்காணிப்பில் அநீதிபதி முன்னால் கொண்டுசெல்லப்படுவதற்காக கூண்டைவிட்டு வெளியேற்றபட்டு வெளியே வரிசையாக காத்திருக்கச் செய்யப்பட்டார்கள். முதலில் சிங்களப் பெரும்பான்மை இனத்தைச் சேர்ந்த கைதிகளின் வழக்கே விசாரணைக்கு வந்தது. ஒவ்வொருவராக விசாரணை முடிந்து கூண்டுக்கு திரும்பிக் கொண்டு இருந்தார்கள். கூண்டில் இருந்த எல்லோருக்குமே இன்னொரு திகதிக்கு வழக்கிற்கான தவணை கொடுக்கப்பட்டு சிறைவாசம் நீடிக்கப்பட்டு இருந்தது. எமது வழக்கு எப்போது விசாரணைக்கு வரும், நாம் விடுவிக்கப்படுவோமா என்ற எதிர்பார்ப்புடன் 18 அப்பாவி தமிழ் இளைஞர்களும் கூண்டினுள் காத்துக்கொண்டு இருந்தோம்.

கொஞ்ச நேரத்தின் பின் எங்கள் 18 பேரின் பெயர்களும் கொச்சையாக சிங்களப் பொலிசாரினால் உச்சரிக்கப்பட்டு கூப்பிடப்பட்டது. சிறைக்கூண்டு திறக்கப்பட்டு நாங்கள் வரிசையாக அநீதிபதியின் முன் நிறுத்தப்படுவதற்காக தயார்ப்படுத்தப்பட்டோம்.

சில நிமிடங்களில் எமது பெயர் அநீதிமன்றத்தில் உரத்து வாசிக்கப்பட்டது. குற்றவாளிக்கூண்டினுள் 18 பேரும் ஒன்றாக நிற்பதற்கு இடம் போதவில்லை. அதனுள் எம் எல்லோரையும் அமுக்கி அடக்க எமக்கு பின்னால் இருந்து சிறீ லங்காப் பொலிசார் தள்ளிக்கொண்டு இருந்தார்கள். இப்போது போலிசார் எமக்கெதிரான குற்றப்பத்திரிகையை அநீதிபதியிடம் தாக்கல் செய்து, அதை விபரிக்கத் தொடங்கினர். அநீதிபதி அவர்கள் பக்கமாகத் திரும்பி அவர்கள் சொல்வதை கேட்டுக் கொண்டு இருந்தான். எங்களை ஏறெடுத்தும் பார்க்கவில்லை. அவனுக்கே அவனது மனச்சாட்சி சங்கடம் கொடுத்ததாலேயே எங்களைப் பார்க்கவில்லையோ தெரியாது! போலிசார் தமது அறிக்கையை விளக்கிமுடிந்ததும் எமது வெருளிக்குஞ்சு வழக்கறிஞர் மேசையைவிட்டு எழும்பி நின்று அநீதிபதியைப் பார்த்து ஏதோ சொல்ல வெளிக்கிட்டது. ஆனால் அநீதிபதி வெருளிக்குஞ்சை அசட்டை செய்தபடி போலிசு தனது கதையைச் சொல்லி முடிந்தகையோடே கிடுகிடுவென ஏதோ எழுதத்தொடங்கிவிட்டது.

இதன்பின் அநீதிமன்றத்தில் என்ன நடந்தது என்பது இப்போது நினைவில்லை. ஆனால் எமது வெருளிக்குஞ்சு வழக்கறிஞர் எம்மிடம் வந்து எம்மை ஒரு கிழமைக்கு ரிமான்ட்டில் வைத்து மகர சிறைச்சாலையில் அடைத்துவிடுமாறு அநீதிபதி உத்தரவிட்டுள்ளதாக வந்து சொன்னது. நாம் எல்லோரும் இச்செய்தியைக் கேட்டு தலையில் அடித்துக் கொண்டோம். போலிசு உடனடியாகவே கடும் கண்காணிப்புடன் எம்மை திரும்பவும் கூண்டுக்குள் கூட்டிக் கொண்டுவந்து அடைத்துவிட்டார்கள். அநீதிமன்றத்தில் இருந்த சிங்களப் பெரும்பான்மையினர் நாம் 18 பேரும் அநீதிபதி முன்னால் கொண்டு செல்லப்பட்டபோது மிகுந்த ஆரவாரம் செய்தார்கள். போலிசார் உண்மையான குண்டுவெடிப்பின் குற்றவாளிகளைப் பிடித்துவிட்டது போல் சந்தோசப்பட்டார்கள். எங்களை நோக்கி நையாண்டியும் செய்தார்கள். நாங்கள் வெட்கிப்போய் சிறீ லங்கா பேரினவாதிகளின்முன் தலைகுனிந்து நின்றோம்!

தொடரும்.......

March 4, 200718 yr

சிறிது நேரத்தில் சிறீ லங்கா அநீதி மன்றத்தின் அநீதிபதி வந்ததும் விசாரணகள் தொடங்கியது. ஒவ்வொரு வழக்கினதும் வரிசைக்கிரமத்தில் விசாரணைகள் தொடங்கியது. விசாரணைக்கு குறிப்பிட்ட வழக்குகள் அண்மிக்கும் நேரத்தில் கூண்டினுள் இருந்த அந்தந்த வழக்குகளுடன் சம்மந்தப்பட்ட குற்றைவாளிகள்(?) ஆயுதந்தரித்த பொலிசாரின் கண்காணிப்பில் அநீதிபதி முன்னால் கொண்டுசெல்லப்படுவதற்காக கூண்டைவிட்டு வெளியேற்றபட்டு வெளியே வரிசையாக காத்திருக்கச் செய்யப்பட்டார்கள். முதலில் சிங்களப் பெரும்பான்மை இனத்தைச் சேர்ந்த கைதிகளின் வழக்கே விசாரணைக்கு வந்தது. ஒவ்வொருவராக விசாரணை முடிந்து கூண்டுக்கு திரும்பிக் கொண்டு இருந்தார்கள். கூண்டில் இருந்த எல்லோருக்குமே இன்னொரு திகதிக்கு வழக்கிற்கான தவணை கொடுக்கப்பட்டு சிறைவாசம் நீடிக்கப்பட்டு இருந்தது. எமது வழக்கு எப்போது விசாரணைக்கு வரும், நாம் விடுவிக்கப்படுவோமா என்ற எதிர்பார்ப்புடன் 18 அப்பாவி தமிழ் இளைஞர்களும் கூண்டினுள் காத்துக்கொண்டு இருந்தோம்.

கொஞ்ச நேரத்தின் பின் எங்கள் 18 பேரின் பெயர்களும் கொச்சையாக சிங்களப் பொலிசாரினால் உச்சரிக்கப்பட்டு கூப்பிடப்பட்டது. சிறைக்கூண்டு திறக்கப்பட்டு நாங்கள் வரிசையாக அநீதிபதியின் முன் நிறுத்தப்படுவதற்காக தயார்ப்படுத்தப்பட்டோம்.

சில நிமிடங்களில் எமது பெயர் அநீதிமன்றத்தில் உரத்து வாசிக்கப்பட்டது. குற்றவாளிக்கூண்டினுள் 18 பேரும் ஒன்றாக நிற்பதற்கு இடம் போதவில்லை. அதனுள் எம் எல்லோரையும் அமுக்கி அடக்க எமக்கு பின்னால் இருந்து சிறீ லங்காப் பொலிசார் தள்ளிக்கொண்டு இருந்தார்கள். இப்போது போலிசார் எமக்கெதிரான குற்றப்பத்திரிகையை அநீதிபதியிடம் தாக்கல் செய்து, அதை விபரிக்கத் தொடங்கினர். அநீதிபதி அவர்கள் பக்கமாகத் திரும்பி அவர்கள் சொல்வதை கேட்டுக் கொண்டு இருந்தான். எங்களை ஏறெடுத்தும் பார்க்கவில்லை. அவனுக்கே அவனது மனச்சாட்சி சங்கடம் கொடுத்ததாலேயே எங்களைப் பார்க்கவில்லையோ தெரியாது! போலிசார் தமது அறிக்கையை விளக்கிமுடிந்ததும் எமது வெருளிக்குஞ்சு வழக்கறிஞர் மேசையைவிட்டு எழும்பி நின்று அநீதிபதியைப் பார்த்து ஏதோ சொல்ல வெளிக்கிட்டது. ஆனால் அநீதிபதி வெருளிக்குஞ்சை அசட்டை செய்தபடி போலிசு தனது கதையைச் சொல்லி முடிந்தகையோடே கிடுகிடுவென ஏதோ எழுதத்தொடங்கிவிட்டது.

இதன்பின் அநீதிமன்றத்தில் என்ன நடந்தது என்பது இப்போது நினைவில்லை. ஆனால் எமது வெருளிக்குஞ்சு வழக்கறிஞர் எம்மிடம் வந்து எம்மை ஒரு கிழமைக்கு ரிமான்ட்டில் வைத்து மகர சிறைச்சாலையில் அடைத்துவிடுமாறு அநீதிபதி உத்தரவிட்டுள்ளதாக வந்து சொன்னது. நாம் எல்லோரும் இச்செய்தியைக் கேட்டு தலையில் அடித்துக் கொண்டோம். போலிசு உடனடியாகவே கடும் கண்காணிப்புடன் எம்மை திரும்பவும் கூண்டுக்குள் கூட்டிக் கொண்டுவந்து அடைத்துவிட்டார்கள். அநீதிமன்றத்தில் இருந்த சிங்களப் பெரும்பான்மையினர் நாம் 18 பேரும் அநீதிபதி முன்னால் கொண்டு செல்லப்பட்டபோது மிகுந்த ஆரவாரம் செய்தார்கள். போலிசார் உண்மையான குண்டுவெடிப்பின் குற்றவாளிகளைப் பிடித்துவிட்டது போல் சந்தோசப்பட்டார்கள். எங்களை நோக்கி நையாண்டியும் செய்தார்கள். நாங்கள் வெட்கிப்போய் சிறீ லங்கா பேரினவாதிகளின்முன் தலைகுனிந்து நின்றோம்!

தொடரும்.......

:angry: :angry: :angry: :angry: :angry: :angry: :angry: :angry: :angry: :angry:

இலையுதிர்காலம் ஒன்று இருந்தால் வசந்த காலம் என்று ஒன்று நிச்சயம் வரும்............ நாளைக்கு நமக்கொரு காலம் வரும், அதுவரை பொறுத்திரு தோழா பழி தீற்பதற்க்கு,

March 6, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

மாப்பிள்ளை ஏன் நிறுத்தி விட்டீர்கள். தொடருங்கள்

March 7, 200718 yr

தொடங்கியவர்

நாங்கள் ஒவ்வொருவரும் மனதில் பெரும் சோகங்களுடனும், அதிர்ச்சியுடனும் என்ன இனி செய்வது, சிறையில் எமக்கென்ன சித்திரவதைகள் நடக்கப்போகிறது என்று நினைத்து கவலைப்படத் தொடங்கினோம். இப்போது பிற்பகல் சுமார் இரண்டு மணியாகத் தொடங்கியது. வழக்கு விசாரணைகள் முடிந்ததும் கூண்டிலிருந்து சிறைக்கைதிகள் மெதுமெதுவாக அவர்களுக்குரிய சிறைகளிற்கு கொண்டு செல்லப்படுவதற்காக கூண்டிலிருந்து அகற்றப்படத் தொடங்கினார்கள். கூண்டினுள் இருந்து வெளிக்கடை சிறைக்கு கொண்டு செல்லப்பட வேண்டியவர்களே முதலாவதாக அகற்றப்படத் தொடங்கினார்கள். கொஞ்ச நேரத்தில் கூண்டு மெல்ல, மெல்ல வெளிக்கத் தொடங்கியது. கூண்டினுள் சிங்கிளக் கைதிகளுடன் முஸ்லீம் கைதிகளும் கணிசமான அளவில் காணப்பட்டனர். சிங்கிளவர்களுடன் அவர்கள் சினேகபூர்வமாக கதைத்து மகிழ்ந்தார்கள். எம்முடன் ஒன்றும் கதைக்கவில்லை.

கூண்டிற்கு வெளியே தமிழ்க் கைதிகளின் உறவினர்கள் உறவுகளிற்கு குளிர்பானப் போத்தல்கள், சிற்றுண்டிகள், பல் மினுக்குவதற்கு பற்பசை, சோப் போன்றவற்றை கடையில் வாங்கி சப்ளை பண்ணிக்கொண்டு இருந்தார்கள். வந்தோம், கண்டோம், சாமன்களைக் கொடுத்தோம், விடைபெற்றுச் சென்றோம் என்ற மாதிரியே உறவினர்கள் தமது உறவுகளை அணுக முடிந்தது. உறவினர்கள் அழுவதற்கோ அல்லது கூண்டுக்கு அருகில் ஒரு நிமிடத்துக்கு மேல் நிற்பதற்கோ போலிசார் அனுமதிக்கவில்லை. சிங்களக் கைதிகளைப் பார்க்க பெரும்பாலும் உறவினர்கள் வரவில்லையென்றே கூற வேண்டும். ஆனால் பல தாதாக்கள் வந்து அவர்களிற்கு உணவுப் பொருட்களை கொடுத்து(முக்கியமாக சிகரட், குடு) தாம் விரைவில் வெளியே எடுப்பதாய் உறுதி கூறிச் சென்றார்கள் (நம்மட தமிழ் சினிமாப் படங்களில் வருவது போல்).

நேரம் சுமார் ஐந்து மணியாகத் தொடங்கியது. மகர சிறை தவிர்ந்த மற்றைய சிறைகளிற்கு கொண்டு செல்லப்பட வேண்டிய கைதிகள் ஏற்கனவே கூண்டைவிட்டு அகற்றப்பட்டு விட்டனர். கூண்டில் சுமார் நாற்பது பேர் எஞ்சி இருந்தோம். அனைவரும் மகர சிறைக்கு போகப்போறவர்கள். எனக்கு அப்போது ஏற்பட்ட ஆச்சரியம் என்னவென்றால், சிங்களக் கைதிகளின் முகத்தில் மீண்டும் தாம் சிறை செல்லப்போகின்றோம் என்ற கவலையோ, பதற்றமோ காணப்படவில்லை. மாறாக ஏதோ தங்கள் சொந்த வீட்டுக்கு திரும்பிச் செல்லப்போகின்றோம் என்ற நினைப்பில் அவர்கள் அமைதியாக இருந்தார்கள். பலர் புகை, குடு போன்றவற்றில் பிசியாக இருந்தார்கள். ஒருசிலர் தமிழ்க்கைதிகளுடன் பேசத் தொடங்கினார்கள்.

எனக்கு "சிங்கள புளுவங் எப்பா", "நம மொக்கத", "வெலாவ கியத" போன்ற ஒருசில சிங்கிள சொற்களே தெரிந்திருந்தது. ஆனால் எம்மில் சிலர் தென் தமிழீழத்தை பிறப்பிடமாகக் கொண்டவர்களாகவும், சிலர் கொழும்பில் நீண்ட காலமாக வசிப்பவர்களாகவும் இருந்தார்கள். இவர்கள் சிங்களக் கைதிகளுடன் சரளமாகக் கதைத்து ஒருவிதமான புரிந்துணர்வையும், நட்பையும் ஏற்படுத்தும் முயற்சியில் இறங்கியிருந்தார்கள். ஆனால் சிங்கிளக் கைதிகளின் எம்மிடமிருந்தான எதிர்பார்ப்பு வேறுவிதமாக இருந்தது. அதாவது அவர்கள் நேரடியாகக் கேட்டும், எம்மைப் பயமுறுத்தியும் எம்மிடம் இருந்த காசுகளை பறிக்கத் தொடங்கினார்கள். ஒரு சிங்களக் கைதி என்னிடம் வந்து காசு இருக்கிறதா என்று கேட்டான். நான் இல்லை என்று பதில் சொல்ல அவன் எனது பொக்கற்று, உள்ளாடைகளை பரிசோதித்து நான் காசு வைத்திருக்கின்றேனா என்று பரிசோதித்தான். எம்மில் சிலர் தங்க நகைகள் போட்டிருந்தனர். ஆனால் அவர்களை சிங்களக் கைதிகள் காசுமட்டும் கேட்டு தொந்தரவு செய்தார்கள். இவர்கள் தங்க நகைகளை கேட்டு பறிக்காததற்கு ஒரு காரணம் இருக்கிறது. அதாவது தாம் சிறைக்கு திரும்பிச் செல்லும் போது சிறைக்காவலர்கள் உடற்பரிசோதனை செய்யும் போது இந்த தங்க நகை எப்படி கிடைத்தது என்று கேட்டால் அவர்களிற்கு பதில் சொல்ல தெரிந்திருக்கவில்லை. இதனாலேயே காசை பறிப்பதில் மட்டும் குறியாக இருந்தார்கள். சிறிது நேரத்தில் இன்னொரு சிங்களக் கைதி என்னிடம் வந்து காசு தருமாறும் தான் என்னை சிறையில் வைத்து நன்றாக கவனிப்பதாகவும் சொன்னான். இன்னொருவன் வந்து கேட்டதற்கு நான் காசில்லை என்று சொன்னபோது சிறீ லங்காவின் அநீதிமன்றத்துக்கு என்னைப் பார்க்க வந்த உறவினர்களிடம் கேட்டு காசு வாங்கித் தருமாறு தொந்தரவு தந்தான். நாம் சிங்களக் கைதிகள் எம்மீது பலாத்காரம் புரிந்தாலும் அவர்களை பயத்தின் காரணமாக பகைத்துக் கொள்ள விரும்பவில்லை.

இப்போது மாலை ஆறு மணிசொச்சம் ஆகத்தொடங்கியது. கோர்ட்டிலிருந்து எல்லோரும் வெளியேறி விட்டார்கள். அப்பாவித் தமிழ் கைதிகளின் சில உறவினர்கள் மட்டும் வெளியில் தமது அன்புக்குரியவர்களை சிறைக்கு வழியனுப்பிவைப்பதற்காக காத்திருந்தார்கள். சிறைக்காவலாளிகளும் பொலிசாரும் சிறிது நேரத்தில் பரபரப்பு அடையத் தொடங்கிவிட்டார்கள். நாம் செல்லவேண்டிய நாய் வண்டி எமது கூண்டிற்கு அருகாக ரிவேர்சில் வந்துவிட்டது. நாம் ஒவ்வொருவராக வெளியே பெயர் சொல்லி அழைக்கப்பட்டு எமது ஒரு கையிலும் ஒரு காலிலும் நாய்ச்சங்கிலி இணைக்கப்பட்டது. இந்தச் சங்கிலி மூலம் தொடராக சுமார் இருபது பேரை ஒரேயடியாக இணைக்கமுடியும். கைகளிற்கும், கால்களிற்கும் இருவேறு சங்கிலிகள் பாவிக்கப்பட்டது. ஒருவர் பின் ஒருவராக நாற்பது பேருக்கும் சங்லிகள் மாட்டப்பட்டபின் நாம் அருகருகில் இருவராக சுமார் இருபது சோடிகளாக, ஒரு சோடிக்கு பின்னால் இன்னொரு சோடியாக அணிவகுத்து நின்றோம்.

இவ்வாறு கையிற்கும், காலிற்கும் சங்கிலிகள் போட்டு அடிமைகள் போல கைதிகளை இழுத்துச் செல்லும் காட்சியை நான் சிறு குழந்தையாக இருந்தபோது ஒருநாள் இரவு எனது அப்பாவுடன் திருகோணமலை நகரில் முற்றவெளியில் இருந்து விளையாடிக்கொண்டு இருந்தபோது நேரில் கண்டுள்ளேன். அவர்களை சுமார் பத்து நேவிக்காரர்கள் முன்னும், பின்னுமாக ஆயுதங்களுடன் பிரதான விதியால் நடத்திச் சென்றார்கள். அப்போது அந்தக் காட்சியைப் பார்த்த எனக்கு பயமாகவும், கைதிகளின் மீது பரிதாபமாகவும் இருந்தது. ஆனால் அதே நிலமை சுமார் இருபது வருடங்களின் பின் எனக்கு ஏற்பட்டுவிட்டதை நினைக்க மனதிற்கு மிகவும் கவலையாக இருந்தது.

குறிப்பு: இது எனது வாழ்வில் ஏற்பட்ட மிகவும் ஒரு துன்பகரமான சம்பவம். இதன் காரணமாக நான் விடுதலையடைந்த பின் சுமார் ஒரு வருடம் மனநோயாளியாக (ஆனால் வைத்தியரிடம் சென்று சிகிச்சை ஒன்றும் எடுக்கவில்லை) இருக்க வேண்டி வந்தது. கால ஓட்டத்தில் எனக்கு நடந்த கொடுமைகளை மறந்துவிட்டேன். இப்போது யாழ் கள நண்பர்களிற்காக நடந்த சம்பவத்தை மீளவும் நினைவுபடுத்தி எனக்கு என்ன நடந்தது என்பதை மீண்டும் யோசித்து நினைவுபடுத்தி கதையாகக் கூறுகின்றேன். உடனடியாக விசயங்களை கிடுகிடுவென்று விரைவாக எழுதிக் கொண்டு போனால் முக்கியமான விசயங்களை நான் மறந்து உங்களுக்கு சொல்லாது விடக்கூடும். எனவேதான் இத்தொடரை மெது, மெதுவாக பழைய சம்பவங்களை நினைவுபடுத்தி கொஞ்சம், கொஞ்சமாக எழுத வேண்டியுள்ளது!

உங்கள் பொறுமைக்கும் கருத்துக்களிற்கும் நன்றி! நான் இத்தொடரை எழுதுவதன் நோக்கம் அப்பாவித் தமிழ்மக்கள் சிங்களப் பேரினவாதிகளால் நீதி விசாரணை என்று பெயரில் எவ்வாறு ஏமாற்றப்பட்டு கொடுமைப்படுத்தப் படுகின்றார்கள் என்பதை அறியாதவர்களும், வெளி உலகமும் அறிந்துகொள்வதற்காகவேயாகும்!

தொடரும்........

March 7, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

வாசிக்கவே கவலையாக இருக்குது. மாப்பிள்ளையின் சோகக்கதை ஒரு பேப்பர் போன்ற ஊடகங்களிலும் வரவேண்டும். பலருக்கு சிறைக் கொடுமைகள் பற்றி அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை

March 7, 200718 yr

மாப்பி

March 7, 200718 yr

I am so sorry to hear Mapilai's story, will write more in tamil later.

Edited March 7, 200718 yr by yarlkavi

March 8, 200718 yr

கருத்துக்கள உறுப்பினர்கள்

வேதனையான சம்பவம்.. கேட்கவே சிங்களவன் மீது எரிச்சலாக வருகிறது..

மாப்பிளை அண்ணை தொடருங்கள்..

ஆவலுடன் காத்திருக்கிறேன்..

2 weeks later...

March 16, 200718 yr

தொடங்கியவர்

இப்போது சோடி சோடியாக நாய் வண்டியினுள் ஏறுமாறு நாம் சிறைக் காவலாளிகளால் பணிக்கப்பட்டோம். நான் முதன்முறையாக வார்டின் என அழைக்கப்படும் சிறைவாசம் அனுபவிக்கும் ஆனால் மற்றைய கைதிகளிற்கு பொறுப்பாக இருக்கும் (அதுதான் அந்த தமிழ்ப் படங்களில் காட்டுவாங்களே, சிறையினுள் இருக்கும் வெள்ளை காற்சட்டை, வெள்ளை பெனியன் போட்ட ஊத்தைவாளிகள், அவங்களைப் போல்) தடியன்களைப் பார்த்தேன். இந்தத் தடியன்களைப் பற்றி நான் புத்தகங்களில், சினிமாப் படங்களில் பார்த்திருந்தேன், அறிந்திருந்தேன். ஆனால முதல் தடவையாக சொந்த வாழ்க்கையில் இவனுகளைப் பார்த்தபோது மிகவும் பயமாக இருந்தது.

நாய் வண்டியினுள் இருந்த இரண்டு தடியன்கள் உள்ளே ஏறும் கைதிகளை வண்டியினுள் ஒழுங்குபடுத்தி இருக்க வைத்துக் கொண்டு இருந்தான்கள். கைதிகள் சுமார் நாற்பது பேரும் கையிலும், காலிலுமாக சங்கிலிகளால் தொடராக பிணைக்கப்பட்டிருந்ததால் எல்லோரும் ஏறி முடிவதற்கு நீண்ட நேரம் எடுத்தது. வழியனுப்பவந்த அப்பாவித் தமிழ்க் கைதிகளின் உறவுகள் தமது அன்புக்குரியவர்களை அடிமைபோல் இழுத்துச் செல்லும் காட்சியைப் பார்த்து கதறி அழுதார்கள். என்னால் அழ முடியவில்லை. ஏனெனில் நான் ஏற்கனவே எனது மேல்வீடு ஓரளவு கழன்ற நிலையில் இருந்தேன். ஆனால் மற்றைய சில அப்பாவிக் கைதிகள் தமது உறவுகளுடன் சேர்ந்து கண்ணீர் விட்டார்கள்.

என்னுடன் சோடியாக சங்கிலியால் இணைக்கப்பட்டிருந்தவன் ஒரு வயதுபோன சுமார் 55 வயது மதிக்கத்தக்க தாடி வளர்த்த திருடனாக இருந்தான். அவன் எனது பதற்றமடைந்த முகத்தை பார்த்தோ அல்லது என்மீது பரிதாபப்பட்டோ என்னமோ எனக்கு ஆறுதல் தரும் வார்த்தைகளை கொச்சைத் தமிழில் சொன்னான். நான் குற்றவாளியாக இருப்பேன் என்று தான் நம்மவில்லை என்று சொன்னான். எனக்கு சிறையில் வைத்து வேறு தனது சிங்கிள நண்பர்கள் மூலம் உதவி செய்வதாகவும், என்னைப் பயப்பட வேண்டாம் என்றும் சொன்னான். அவன் என்ன தான் ஆறுதல் வார்த்தை எனக்கு சொன்னாலும் அவனது முகத்தை என்னால் ஏறிட்டு பார்க்கமுடியவில்லை. குடு மற்றும் புகைத்தலால் அவனது வாயில் இருந்து குப்பு குப்பென்று செத்த எலியின் நாற்றம் அடித்தது.

எல்லோரும் ஏறிய பின்னரும் சுமார் பதினைந்து நிமிடங்கள் நாய் வண்டி சிறீ லங்காவின் அநீதி மன்றத்தில் காத்திருந்தது. வாகன ஓட்டுனர் ஏதோ சமிக்ஞைக்காக, மேலிட உத்தரவிற்காக காத்திருந்தான் என நினைகின்றேன். ஏன் இப்படி தாமதிக்கின்றான் என்பதற்கு எனக்கு ஒரு சிங்கள நண்பன் பிற்காலத்தில் வேறு ஒரு காரணம் கூறினான். அதாவது சிறீ லங்கா போலிசார் சில குறிப்பிட்ட, தமக்கு பிடிக்காத, ஆனால் சட்டத்தின் மூலம் ஒன்றும் செய்துவிட முடியாத நபர்களை உளவியல் ரீதியாக துன்புறுத்தி, வெருட்டுவதற்காக இவ்வாறு செய்வதாகக் கூறினான். அதாவது அந்த குறிப்பிட்ட நபர் வெளியில் தெருவில் போகும்போது அடிக்கடி ஒவ்வொரு முறையும் அந்த நபருக்கு சிறைவண்டியினை காண்பிப்பதன் மூலம் அவரது மனதில் அவர் ஒரு குற்றவாளி என்பதை பலாத்காரமாகத் திணிப்பதாகும். தினமும் இரண்டு மூன்று தடவைகள் இவ்வாறு உளவியல் தாக்குதல் தொடர்ந்து செய்யப்பட்டு அந்த குறிப்பிட்ட நபர் உளவியல் ரீதியாக சிறைப்பிடிக்கப்படுவார். இவ்வாறு செய்யும் போது ஒரு குற்றமும் செய்யாத நிரபராதி கூட சிறிது காலத்தின் பின் தான் ஒரு குற்றவாளி என்று நினைக்கத் தொடங்குவார். உளவியலில் இதை இன்டிமிடேசன் - Intimidation என்று அழைப்பார்கள். இந்த உளவியல் தாக்குதல் குறிப்பிட்ட சில சிங்களவர்களின் மீதும் நடத்தப்பட்டாலும், தமிழ் தேசியத்திற்காக குரல் கொடுக்கும் அரசியல் வாதிகள், தமிழ் தேசியத்திற்காக குரல் கொடுக்கும் பத்திரிகையாளர்கள் மற்றும் அப்பாவித் தமிழ் மக்கள் மீதும் சிறீ லங்கா போலிசினால் நடாத்தப்படுகின்றது என்பதை நான் உங்களுக்கு சொல்லித் தெரிய வேண்டியதில்லை. இவ்வாறு ஒரு குறிப்பிட்ட நபரின் முன்னால் சிறை வண்டியை காண்பித்து அந் நபருக்கு உளவியல் தாக்குதலை நடாத்துவதற்காகவே எமது நாய் வண்டியின் வாகன ஓட்டுனர் காத்திருந்தான் என நினைக்கின்றேன். ஆனால் தான் இவ்வாறு உளவியல் தாக்குதல் செய்கின்றேன் என்று வாகன ஓட்டுனர் அறிந்திருக்க முடியாது. அவனுக்கு தெரிந்ததெல்லாம் மேலதிகாரி சொல்லும் நேரத்தில் வாகனத்தை ஓட்ட வேண்டும் என்பதே.

Intimidation is an attempt to [fear/frighten/negatively influence] or 

overawe by speaking or acting in a dominating manner, often with the goal 

of making a person or people do what the intimidator wants. It is a maladaptive

outgrowth of normal competitive urge for interrelational dominance generally 

seen in animals, but which is more completely modulated by social forces

in humans Like all behavioral traits it exists in greater or lesser manifestation

in each individual person over time, but may be a more significant compensatory

behavior for some as opposed to others. Behavioral theorists often see intimidation

in children as a consequence of being intimidated by others, including parents, 

authority figures, playmates and siblings. Intimidation may be employed consciously

or unconsciously, and a percentage of people who employ it consciously may do so

as the result of rationalized notions of its appropriateness, utility or self-empowerment. 

Intimidation may be manifested in such manner as physical threat, glowering 

countenance, emotional manipulation, verbal abuse, purposeful embarrassment

and/or actual physical assault.


[url="http://www.answers.com/topic/intimidation-3"]http://www.answers.com/topic/intimidation-3[/url]

[/codebox]

சுமார் ஏழு மணியளவில் நாய்வண்டி மகர சிறை நோக்கி புறப்படத் தொடங்கியது. உறவினர்கள் அழுதபடி அப்பாவித் தமிழ்க் கைதிகளிற்கு கையசைத்து பிரியாவிடை கொடுத்தார்கள். நாய் வண்டியினுள் இருந்ததே சிறையில் இருந்தது போன்ற அனுபவத்தையே எமக்கு தந்தது. அதாவது நாங்கள் ஓடிக்கொண்டிருக்கும் சிறையினுள் இருந்தோம். பெரும்பாலும் எல்லோருமே கம்பிகளால் அடித்து வேயப்பட்ட யன்னலூடாக வெளியில் எட்டிப் பார்த்தார்கள். சிங்களக் கைதிகள் ஆரவாரம் போட்டு தெருவில் போய்வருபவர்களை கூவியழைத்து, சத்தம் போட்டு கும்மாளம் அடித்தார்கள். வெளியில் இருப்பவர்கள் எங்களை தருதலைக் கூட்டம் போவதாக நினைத்து சீ என்று பார்த்தார்கள். பைத்தியக்காரர்களை கொண்டு செல்லும் வண்டிக்கும், நாம் சென்ற சிறை வண்டிக்குமான வித்தியாசமாக என்னால் கூறக்கூடியது, பைத்தியக்காரர் வண்டியில் ஏற்கனவே பைத்தியமாக்கப்பட்ட மனிதர்கள் இருக்கிறார்கள், நாம் சென்ற வண்டியில் பைத்தியமாகிக் கொண்டு இருப்பவர்களும், பைத்தியமாகப் போகின்றவர்களும் இருந்தார்கள்.

இப்போது நன்றாக இருண்டுவிட்டது. சிறிது நேரம் நான் வெளியால் பார்த்துக்கொண்டு இருந்துவிட்டுபின், எனது முகத்தை எனது மடியில் புதைத்தபடி நித்திரை செய்யத் தொடங்கிவிட்டேன். நாய் வண்டியினுள் இருந்து பிரயாணம் செய்தது மிகுந்த துன்பத்தை தந்தது. எனது வாழ்க்கையில் இவ்வாறான ஒரு கேவலமான பயணத்தை நான் சந்திக்கவில்லை. திருநாவுக்கரசு நாயனார் கல்லுடன் கட்டி கடலுடன் போடப்பட்டபோது இவ்வளவு துன்பத்தை அனுபவித்து இருப்பாரா என்பது சந்தேகமே. ஏனெனில், முதலில் எங்களால் சுத்தமான காற்றை கூட நாய் வண்டியினுள் சுவாசிக்க முடியவில்லை. வண்டியினுள் வந்ததெல்லாம் செத்த பல்லியின் நெடியைக் கொண்ட காற்று மட்டும் தான். இவ்வாறு சுமார் இரண்டு, மூன்று மணித்தியாலங்கள் பயணித்தபின் (சரியாக எத்தனை மணித்தியாலங்கள் வண்டியினுள் இருந்தேன் என்று இப்போது என்னால் நினைவுபடுத்த முடியவில்லை) எமது நாய் வண்டி மகர சிறைச் சாலை வாசலில் போய் நின்றது.

தொடரும்...

[/size][/color][/b]

Edited April 3, 200718 yr by மாப்பிளை

March 19, 200718 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

இக்கொடுமையினை வாசிக்க முடியவில்லை. வாசிக்க வாசிக்க நானும் கைது செய்யப்பட்டது போல ஒரு உணர்வுடன் பயமாகவும் இருக்கிறது. ஆனால் மாப்பிள்ளை இப்பொழுது சிறைவாசம் இல்லாமல் நிம்மதியாக எதாவது ஒரு நாட்டில் வாழ்வதை எண்ணி எனக்கு ஒரு சந்தோசம்.

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

Go to topic listing

Love கருத்துக்களம்? Tell a friend!

மலையகத்தை அழிக்கும் தமிழர்கள் | போரியல் ஆய்வாளர் அருஸ்

அண்மைய புயற்பேரழிவு மீட்சி மற்றும் சமகால அரசியல் தொடர்பான உரையாடற் காணொளியாதலால் இணைத்துள்ளேன்
நன்றி - யுரூப்
நட்பார்ந்த நன்றியுடன்
நொச்சி

By nochchi · 17 minutes ago17 min
தையிட்டி திஸ்ஸ விகாரை போலியானது - வட இலங்கையின் சங்க நாயக்க தேரர்

புத்தன் அனைத்தையும் துறந்து பரிநிர்வாணம் அடைந்து போதித்தவற்றைக் குழிதோண்டிப் புதைத்த சிங்கள இனத்தில் இப்படியான நியாயக்குரல்கள் மிகஅரிதாகத் தோன்றி மறைவது தொடர்கதையானபோதும், அதனை சரியாகக் கையாளமுடியாத தரப்பாகப் பாதிக்கபபட்ட தமிழர் தரப்பு ஏமாந்தே நிற்கிறது.தேரருக்கு மாதந்தோறும் மக்கள் போராடுவதும் பிரச்சினையாக இருக்கிறது. அந்த மக்களின் போராட்டமே இவரைப் பேசவைத்திருக்கலாம்.
நட்பார்ந்த நன்றியுடன்
நொச்சி

By nochchi · 37 minutes ago37 min
தையிட்டியில் காணிகளை இழந்தவர்களுக்கு மாற்றுக்காணி அல்லது இழப்பீடு - அமைச்சர் சந்திரசேகரன்

ஆவணங்கள் இல்லாமற் போனதற்கும் மக்கள் சொந்த இடங்களை விட்டு குடிபெயர்ந்ததற்கும் யார் காரணம் என்பதையும் விளக்கலாம்.
அனுமதி பெறாமல் கட்டிய தனியார் கட்டிடங்களை இடிக்க மட்டும் உங்களுக்கு உரிமை சட்டம் உண்டா?
யார் மோதல்களை உருவாக்குவது? தம்புள்ள நகரிலிருந்து முப்பது ஆண்டுகள் பழமை வாய்ந்த பத்திரகாளி அம்மன் ஆலயத்தை சட்டவிரோதமாக அமைக்கப்பட்டதாக பௌத்த பிக்குகள்செய்த முறைபாட்டுக்கமைய இரண்டாயிரத்து பதின்மூன்றாம் ஆண்டு ஒரே இரவில், முழுமையாக கோவிலை மூடுவதற்குமுன் செய்ய வேண்டிய மதச்சடங்குகளை செய்வதற்கு விடுக்கப்பட்ட கோரிக்கையையும் மறுத்து இடிக்கப்பட்டது ஏன்? எந்த கட்சிஆட்சியமைத்தாலும் , மதமானாலும் இனமானாலும் சட்டம் ஒன்றுதான், யாவருக்கும் சமந்தான். திருகோணமலையில் விட்ட தவறு இப்போ திஸ்ஸ விகாரையில் வந்து நிற்கிறது, இது தொடர்ந்து ஆட்சி கவிழ்ப்பில் முடியும். அவர்கள் சோதனையில் வென்று விட்டார்கள். அனுரா தோற்றுவிட்டார் இது ஒன்றே போதும் இவரின் தோற்றுப்போன அரசியலுக்கு. இந, மத விரோதிகளுக்கு அடிபணிந்து விட்டார். நீதிமன்றத்தையும் சட்டத்தையும் மதிக்கவில்லை, பின் மக்களுக்கு எப்படி முன்மாதிரி காட்டுவார்? முன்னைய அரசாங்கங்களை விமர்சிக்க, தண்டிக்க இவருக்கு தகுதியுண்டா?

By satan · 1 hour ago1 hr
கதை - 192 / "மெழுகுவர்த்தி கேள்வியை சந்தித்தபோது / When the Candle Met the Question"

எல்லோருக்கும் நன்றிகள்

By kandiah Thillaivinayagalingam · 1 hour ago1 hr
"அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English

"அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English

"அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English / பகுதி Part: 72

[This detailed Tamil article is based on the unfinished historical book 'History of Sri Lanka' by my late friend, Mr. Kandiah Easwaran, a civil engineer. The English summary below is his own version. / இந்த விரிவான தமிழ் கட்டுரை, எனது மறைந்த நண்பர், பொறியியலாளர் திரு. கந்தையா ஈஸ்வரன் எழுதிய முடிக்கப்படாத "இலங்கை வரலாறு" என்ற புத்தகத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டது. கீழே உள்ள ஆங்கிலச் சுருக்கம் அவரது சொந்தப் பதிப்பாகும்.]

பகுதி: 72 / பின் இணைப்பு – மகாவம்சத்தின் சுருக்கம் / அத்தியாயம் 01 முதல் அத்தியாயம் 37 வரை

எட்டாம் அத்தியாயம், பண்டு வாச தேவன் பட்டாபிஷேகத்தில், சிங்கபுரத்தில் [Sihapura or sinhapura] சிங்கபாகுவின் [Sihabahu or Sinhabahu] மரணத்துக்குப் பிறகு, அவனுடைய மகன் சுமித்த அரசன் ஆனன. மதுர நாட்டரசனுடைய மகளை அவன் மணந்து கொண்டான்.[Sumitta was king; he had three sons by the daughter of the Madda king./ -Madda = Skt. Madra, Means Madura, the capital city of the Pandyans] அவர்களுக்கு மூன்று பிள்ளைகள் பிறந்தனர்.அவர்களில் இளையகுமாரன் பண்டு வாச தேவன் [Pandu Vasudeva]. மேலும் விஜயனும் அவனது தோழர்களும் மணந்த பெண்கள், பாண்டிய தமிழ் மகளிர்கள். மகாவம்சத்தின் கெய்கரின் மொழி பெயர்ப்பிலும், முதலியார் விஜய சிங்கவின் மீளாய்விலும் ‘தெற்கேயுள்ள மதுரை’ என்று தெளிவாகக் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது. பாளி மொழியில் பாண்டியர் என்ற பெயர் பண்டு என வழங்கப்பட்டது. அதனால் தானோ என்னவோ பண்டு வாசதேவ, பண்டுகாபய முதலிய அரசபெயர்கள் காணப்படு கின்றன.

விஜயன் 38 ஆண்டுகள் ஆட்சி செய்தார். மேலும் தனது, கடைசி காலத்தில், தனது சகோதரன் சுமித்தாவுக்கு [Sumitta] செய்தி அனுப்பினார், அவரை ஆட்சியை பொறுப்பேற்க வருமாறு அழைப்பு விடுத்தார்.விஜயனிடமிருந்து வந்த தூதர்கள் கடிதத்தை அரசனிடம் கொடுத்தனர். அந்தக் கடிதத்தை படிக்கக் கேட்டதும் அரசன் தன் மூன்று பிள்ளைகளையும் கூப்பிட்டு இவ்வாறு சொன்னான்: 'அன்புடையவர்களே! எனக்கோ வயதாகி விட்டது. எ ன து சகோதரனுக்கு உரியதான அழகிய இலங்கைத் தீவுக்கு உங்களில் ஒருவர் போக வேண்டும். அங்கே அவனுடைய மறைவுக்குப் பின் ஆட்சிப் பொறுப்பையும் ஏற்க வேண்டும்' என்றான். ஆனால் அந்த செய்தியை அனுப்பிய உடனேயே விஜயன் இறந்து விட்டார். மன்னன் சுமித்தாவிற்குப் பதிலாக, அவரது இளைய மகன் பண்டுவாசுதேவன், மன்னரின் அமைச்சர்களின் முப்பத்திரண்டு மகன்களுடன் பிச்சைக்காரத் துறவிகள் வேடத்தில் இலங்கைக்கு வந்தார். தீபாவம்சம் மன்னர் பண்டுவாசுதேவனை (கிமு 504-474) பண்டுவாச / Pandu Vasa என்று அழைக்கிறது. இது பாளி அல்லது பிராகிருத மொழியில் பாண்டிய நாட்டைச் சேர்ந்தவர் என்று பொருள்படும். ஒருவேளை பாண்டிய அரசைச் சேர்ந்த அவரது தாயாரால் இருக்கலாம்?இருப்பினும், பண்டுவாச, விஜயனுடன் எவ்வாறு தொடர்புடையவர் என்பது தீபவம்சத்தில் கொடுக்கப்படவில்லை என்பதை நினைவில் கொள்க. மகாவம்சத்தில் மட்டுமே அவர் விஜயனின் சகோதரரான சுமித்தாவின் இளைய மகன் என்று கூறுகிறது? .

மன்னரின் அழைப்பின் பேரில் வந்த அவர்கள், ஏன் மாறுவேடத்தில் வர வேண்டும் என்று ஒருவர் யோசிக்கலாம்? ஆனால், எனோ, அப்படித்தான் வந்தார்கள். அதேநேரத்தில், மற்றொரு மன்னன் சக்க இளவரசர் பாண்டுவின் இளைய மகள் கச்சனா [Kaccana] அல்லது பத்தகச்சனா [Bhaddakaccana] என்ற இளவரசி, முப்பத்திரண்டு இளம் கன்னிப் பெண்களுடன் ஒரு கப்பலில் கடலில் மிதக்க விட்டிருந்தனர். முப்பத்திரண்டு மகன்களும் முப்பத்திரண்டு மகள்களும் ஒரே காலத்தில் நிகழ்வது, என்ன ஒரு தற்செயல் நிகழ்வு [What a coincidence]! அவர்களும் விஜயனைப் போல இலங்கையை அடைந்தனர்! பண்டுவாசுதேவ பத்தகச்சனை மணந்து இலங்கையின் அரசரானார். அதேபோல 32 மந்திரி மார்களின் மகன்களும், 32 பத்தகச்சனாவின் தோழிகளை மணந்தனர். சித்தார்த்தாவின் (கௌதம புத்தரின்) தந்தை சுத்தோதனனுக்கு (Suddhodana) நான்கு சகோதரர்கள் இருந்தனர். அவர்களில், அமிதோதனா [Amitodana] இளையவர் ஆவார். இவரின் மகன் தான் சக்க பாண்டு [Sakka Pandu]. எனவே புத்தரின் தம்பியின் பேத்தி தான் பத்தகச்சனா ஆகும். ஆகவே வலிந்து கட்டிக்கொண்டு புத்தருடனான உயிரியல் தொடர்பு இந்த அத்தியாயத்தில் ஏற்படுத்தப் பட்டுள்ளது. ஆனால், புத்தர் பிறந்த பூமியில், இதில் எதுவுமே அவர்களின் வரலாற்று நிகழ்வில் பதியவில்லை.

மகாநாம தேரர் தனது மகாவம்சத்தின் மூலம் இலங்கையை 'தம்ம தீபமாக' [‘Dammadeepa’]’ சித்தரித்தார்; அதாவது, புத்தர் தர்மத்தைப் பாதுகாக்கவும் பிரச்சாரம் செய்யவும், தேர்ந்தெடுத்த நிலம் இது என்கிறார். அத்துடன் அவர், மகாநாம தேரர், (புத்தர் அல்ல), பௌத்தம் ஐயாயிரம் ஆண்டுகளாக மேலோங்கும் என்றும், சிங்களவர்கள் மட்டுமே அதைப் பாதுகாக்க வேண்டும் என்றும் கூறினார்.

தென்னிந்தியத் தமிழர்கள் மற்றும் இலங்கையின் வடக்கு மற்றும் கிழக்கில் வாழ்ந்த தமிழர்கள் உட்பட இந்தியாவில் பௌத்தம் அதன் செல்வாக்கை இழக்கத் தொடங்கிய ஒரு நேரத்தில், மகாவிஹார துறவிகள், குறிப்பாக மகாநாம தேரர் பீதியடைந்திருக்கலாம், எனவே பௌத்தத்தைப் பாதுகாக்க, இலங்கையை ‘பௌத்த நாடாக’ மாற்ற முடிவு செய்திருக்கலாம். இவ்வாறு, சிங்கள-பௌத்த என்ற இந்த ஒரு ‘உச்ச’ இனத்தை உருவாக்க, பல்வேறு பழங்குடியினர் மற்றும் இனக்குழுக்களைச் சேர்ந்தவர்களை ஒன்றிணைத்து, சிங்கள இனத்தை அப்பொழுது தான் உருவாக்கினார்; எனவே, இந்த புது மொழியில் தேர்ச்சி பெறாத சராசரி பௌத்த பாமர மக்கள், திரிபிடகத்திற்கும் மகாவம்சத்திற்கும் இடையிலான வேறுபாட்டைப் புரிந்துகொண்டிருக்க மாட்டார்கள். திரிபிடகம் என்பது மூன்று முக்கிய வகை நூல்களைக் கொண்டுள்ளது, அவை கூட்டாக பௌத்த நியதியை உருவாக்குகின்றன: சூத்திர பிடகம், வினய பிடகம் மற்றும் அபிதம்ம பிடகம் ஆகும். எனவே பௌத்த துறவிகள் மகாவம்சத்தைப் பிரசங்கித்தபோது, அந்தத் துறவிகள் கூறிய அனைத்தையும் புத்தரின் உண்மையான வார்த்தைகள் என்று பாமர மக்கள் ஏற்றுக்கொண்டனர். அன்று முதல் இந்நாட்டின் பௌத்த மதகுருமார்கள், பௌத்த தத்துவத்தை சிங்களவர்களின் ‘இன’மதமாக மாற்றி, மகாவம்சத்தின்படி அதனைப் பிரச்சாரம் செய்தனர். இவ்வாறாக, கடந்த 1400 முதல் 1500 வருடங்களாக, இந்த நாட்டில் பௌத்தர்கள், நமது பௌத்த மதகுருமார்களாலும், அவர்களின் 'பைபிள்' என்ற மகாவம்சத்தாலும் தவறாக வழிநடத்தப்பட்டு, வழிகாட்டப் பட்டு, பொய் சொல்லப்பட்டுள்ளனர்!

Part: 72 / Appendix – Summary of the Mahavamsa / Chapter 01 to Chapter 37

Chapter 8: This is about consecrating of Panduvasudeva. Vijaya ruled for 38 years, and sent a message to his brother Sumitta inviting him to come and take over the reign. Vijaya died soon after sending the message. Instead of Sumitta, his youngest son Panduvasudeva came to Lanka with thirty two sons of the ministers of the king in disguise of mendicant monks. One may wonder why they should come in disguise when they were on the invitation of the king! Coincidentally, Bahaddakaccana, the youngest daughter of another king Sakka Pandu was set to drift in sea on a ship along with thirty-two young maidens. What a coincidence to have thirty-two sons and thirty-two daughters! They too reached Ceylon, like Vijaya: what a coincidence! Panduvasudeva married Bahaddakaccana and became the ruler of Lanka. The Sakka Pandu was the son of Amitdodana who was the youngest brother of Suddhodana, the father of Gautama Buddha. Biological connection with Buddha is invented in this chapter.

நன்றி
Thanks

[கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,
அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்]

[Kandiah Thillaivinayagalingam,
Athiady, Jaffna]

பகுதி / Part: 73 தொடரும் / Will follow

துளி/DROP: 1955 ["அறிவியல் நோக்கில் 'இலங்கையின் காலவரிசைப்படி நிகழ்வுகளை பதிவு செய்த பண்டைய இலங்கை நூல்களில் [நாளாகமம்களில்]' ஒரு பார்வை" / "A look at 'Lanka chronicles' from a scientific perspective" / In Tamil & English / பகுதி Part: 72
https://www.facebook.com/groups/978753388866632/posts/33000992909549264/?

By kandiah Thillaivinayagalingam · 1 hour ago1 hr

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்
ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள் அண்மையில் இஸ்ரேலுக்குப் பயணம் செய்த தனது அனுபவங்களை திரு நிராஜ் டேவிட் அவர்கள் காணொளிகள் வாயிலாக வெளியிட்டு வருகிறார். அவற்றில் சில காணொளிகளில் அவர் அங்கு தங்கியிருந்த‌ நாட்களில் பயணித்த பலவிடங்களையும் காட்சிப்படுத்தியிருந்தார். அவற்றுள் ஒன்று யூத மக்கள் மீது இரண்டாம் உலக யுத்த காலத்தில் நாசிகளால் மேற்கொள்ளப்பட்ட இனக்கொலை தொடர்பான சாட்சியங்கள், ஆதாரங்கள் ஆகியவற்றினை பாரிய நினைவாலயம் ஒன்றினுள் காட்சிப்படுத்தியிருந்தமை பதிவுசெய்யப்பட்டிருந்தது. தம்மீது நிகழ்த்தப்பட்ட இனக்கொலை தொடர்பாக தமது சந்ததிகள் தொடர்ச்சியாக அறிந்துகொள்ளவேண்டும் என்பதும், இனிமேல் அவ்வாறனதொரு இனக்கொலை தமது இனம் மீது நடக்காது தவிர்ப்பது எந்தளவு முக்கியமானது என்பதையும் தம் இன மக்களுக்கு தொடர்ச்சியாக வலியுறுத்துவதும் இந்நினைவாலயத்தின் நோக்கம் என்றும் அவர் தெரிவித்திருந்தார். கொல்லப்பட்ட அறுபது இலட்சம் யூதர்களில் ஒரு பகுதியினர் பயன்படுத்திய காலணிகள், அவர்களால் அணியப்பட்ட கறுப்பும் வெள்ளையும் சேர்ந்த வரிரியிலான ஆடைகள், அவர்கள் பயன்படுத்திய உணவருந்தும் பாத்திரங்கள், அவர்களின் புகைப்படங்கள் என்பவற்றோடு அவர்களை வதைப்படுத்திக் கொன்றுபோட்ட பல நாசிப் படைத் தளபதிகளின் புகைப்படங்களும் அங்கு மிக நேர்த்தியாக காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருந்தது. இவற்றைத் தனது காணொளிகளில் காண்பித்த டேவிட் அவர்கள், எமதினத்திற்கு நடந்த அக்கிரமங்கள், அழிவுகள் குறித்து நாம் பேசுவதை எம்மில் ஒரு பகுதியினரே தடுத்து வருவதையும், சிங்கள இனத்தோடு நாம் ஒன்றித்து வாழ்வதை இவ்வாறான "பழங்கதைகள் பேசுதல்" எனும் முயற்சி தடுத்துவிடும் என்றும், அது இனவொற்றுமையினைக் குலைத்துவிடும் என்றும் காரணம் கூறிவ‌ருவதையும் குறிப்பிட்டு அங்கலாய்த்திருந்தார்.யூதர்கள் தமக்கு நடந்த அழிவினைத் தொடர்ச்சியாகப் பேசியும், காட்சிப்படுத்தியும், ஆவணப்படுத்தியும் வரும் நிலையில், நாமோ எம்மீது நடத்தப்பட்ட அழிவுகளை வேண்டுமென்றே மறுத்தோ அல்லது மறைத்தோ வாழத் தலைப்படுதல் ஈற்றில் எமது இருப்பிற்கே முடிவாய் அமைந்துவிடும் என்பதும் அவரது ஆதங்கமாக இருந்தது.இக்காணொளிகளின் இறுதிப்பகுதியில் தமிழ் மக்களை நோக்ல்கி வேண்டுகோள் ஒன்றினை அவர் முன்வைத்தார். அதுதான் நாம் அனைவரும், தனிப்பட்ட ரீதியிலோ அல்லது ஒரு குழுவாகவோ எம்மீது நடத்தப்பட்ட அனைத்து அக்கிரமங்களையும் ஏதோ ஒரு வகையில், ஏதோ ஒருவடிவில் கட்டாயம் ஆவணப்படுத்தியோ அல்லது காட்சிப்படுத்தியோ தீரவேண்டும் என்பது. அவரது காணொளிகளைப் பார்த்தபோது அவர் கூறுவது எனக்குச் சரியென்றே பட்டது. ஏனென்றால், எம்மீது நடத்தப்பட்ட அநீதிகளை நாமே பேசவோ அல்லது காட்சிப்படுத்தவோ மறுப்பின், வேறு யார்தான் இதைச் செய்யப்போகிறார் எனும் கேள்வி எனக்குள் வந்தது. ஆகவேதான் எம்மீது நடத்தப்பட்ட அக்கிரமங்கள் தொடர்பான எனது அனுபவங்களை இங்கு பதிவிடலாம் என்று நினைக்கிறேன். இத்தளத்தில் இருக்கும் ஏனையவர்களும் தமது தனிப்பட்ட அனுபவங்களை இங்கு பகிருமாறும் வேண்டிக்கொள்கிறேன்.
- 26 replies
ரஞ்சித்

December 7Dec 7
Featured by மோகன்

December 8Dec 8
சாத்தான் படை (IPKF)
சாத்தான் படை (IPKF)

* அன்பான உறவுகளே, இந்தப் புத்தகம் அன்றைய இந்திய அமைதிப்படை (ஆக்கிரமிப்புப் படை) கால சம்பவங்களையும், அன்று ஊடகங்களில் வெளியான செய்திகளையும் தொகுத்து செய்யப்பட்டுள்ளது. மிகுந்த சிரமங்களுக்கு மத்தியில், இன்றைய சூழல் கருதியும் தேவை கருதியும் ஈழத்திலிருந்து எடுப்பித்திருக்கிறோம். இதனை உங்களின் நண்பர்களுக்கும், தெரிந்தவர்களுக்கும் அனுப்பி உண்மைகளை அறியச் செய்யவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறோம். [குறிப்பாக உங்களுக்குத் தெரிந்த தமிழக நண்பர்களுக்கு, மக்களுக்கு, ஊடகங்களுக்கு, அரசியற் கட்சியனருக்கு, அமைப்புகளுக்கு அனுப்பிவைக்கவும்.]* * flash: http://ebook.yarl.com/ipkf/ * pdf zipped: Part 1 http://www.mediafire.com/?emj0zigyjyu Part 2 http://www.mediafire.com/?i5tzkzyjfny Part 3 http://www.mediafire.com/?tz1mvzdgggz * pdf: Part 1 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part1.pdf Part 2 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part2.pdf Part 3 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part3.pdf அன்பான உறவுகளே, தற்போதைய இலங்கையின் போர்ச்சூழல் பற்றி நீங்கள் அறிவீர்கள். திட்டமிட்ட வகையில் நடத்தப்படும் இனவழிப்பு / இனக்கருவறுப்புப் போரில் - ஒவ்வொரு நாளும் - குழந்தைகள், பெண்கள், முதியோர் என ஆயுதம் ஏந்தாத அப்பாவிப் பொதுமக்கள் - எந்தவிதப் பாகுபாடுமின்றி - கொத்துக்கொத்தாக கொத்தணிக் குண்டுகளாலும், பொஸ்பரஸ் அடங்கிய எரிகுண்டுகளாலும் படுகொலை செய்யப்படுகிறார்கள். "பாதுகாப்பு வலயம்" என அறிவித்து - அங்கும் மக்களை அரக்கத்தனமாகக் கொல்கிறார்கள். சிறிலங்கா அரசின் கட்டுப்பாட்டுப் பகுதிக்கு வரச்சொல்லி - ஆண்கள் பெண்களென வகைபிரித்து - பெண்களை பாலியல் வன்முறைக்கு உள்ளாக்கிப் பின் கொன்று புதைக்கிறார்கள். புதிய ஆண்டும் அவர்களுக்கு கொலைக்களமாகத்தான் பிறந்தது. இந்த ஆண்டின் இரண்டு மாத காலத்தில் மட்டும் - 1500 க்கும் அதிகமான மக்கள் சிறிலங்கா பேரினவாத அரசால் கொல்லப்பட்டுவிட்டார்கள். ஒரு இளம் சந்ததியே - ஒரு புதிய தலைமுறையே - கை, கால் இல்லாத சந்ததியாக மாற்றப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. இந்தச் சூழலில் - இந்த இன்னல் நிறைந்த காலகட்டத்தில் - தமிழகத்திலிருந்து எழும் ஒவ்வொரு ஆதரவுக் குரலும் புலம்பெயர் மக்களாகிய எமக்கு எவ்வளவு ஆறுதலாக இருக்கிறதென்பதை நீங்கள் அறீவீர்களோ தெரியாது. உங்களின் ஆதரவான ஒவ்வொரு சொல்லும் எங்கள் கண்ணீரைத் துடைக்க வல்லன. எமக்கு ஆதரவாக நீங்கள் வீதியில் இறங்கும் போதும் - உரக்கக் குரல் கொடுக்கும் போதும் - நாம் நம்பிக்கை கொள்கிறோம். சாதாரண நம்பிக்கையல்ல - சரித்திரம் படைக்கிற நம்பிக்கை. ஆனாலும் உறவுகளே - இன்னொரு கசப்பான உண்மையையும் நாம் உங்களுக்கு சொல்ல விரும்புகிறோம். உங்கள் ஆதரவான நம்பிக்கை தரும் குரல்களுக்கும் மத்தியிலிருந்து - தமிழகத்திலிருந்து - எம்மீது வெறுப்பைக் கக்குகிற சில குரல்கள் இன்னும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அவை, மீண்டும் மீண்டும் எம்மைக் காயப்படுத்துகின்றன. நாம் காயப்படுவதைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை. அந்தக் குரல்கள் ஒட்டுமொத்தத் தமிழகத்தின் ஆதரவுக் குரலையும் பலவீனப்படுத்திவிடும் என்றே பயப்படுகிறோம். உலகத் தமிழினமே இன்று ஒன்றுபட்டு நிற்கையில் - பகைவளர்க்கும் இந்தச் சில குரல்கள் - தமிழினத்தின் விடுதலையில் கீறல்களை ஏற்படுத்திவிடக் கூடாதென்றே விரும்புகிறோம். ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை/அவலம் பற்றி நீங்கள் பேசுகிற போதெல்லாம் - ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை முன்னிறுத்தி - உங்களின் வாயை அடைக்கப் பார்க்கிறார்கள். ஈழத்தின் விடுதலை பற்றிப் பேசுகிறபோதெல்லாம் - ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை முன்னிறுத்தி - கொச்சைப்படுத்துகிறார்கள். உங்களின் எழுச்சியை அவர்கள் ஒற்றை வார்த்தை கொண்டு ஒதுக்கிவிடப் பார்க்கிறார்கள். உலகத் தமிழரின் ஒற்றுமையை ஒற்றைவார்த்தையால், சாத்தியமற்றதாக்கிவிடலாம் என்று நினைக்கிறார்கள். எனவே அன்பான உறவுகளே, எந்தச் சூழ்நிலையிலும் நீங்கள் சோர்ந்துவிடக்கூடாது - எவருக்கு முன்னும் நீங்கள் தலைகுனியக்கூடாது - உண்மைகளை உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும் என்கிற நோக்கோடு இந்தப் புத்தகத்தை மின்னூல் வடிவில் உங்கள் முன் வைக்கிறோம். ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை யார் செய்தார்கள்? அவர் கொலை செய்யப்பட்டது சரியா பிழையா? யார் யாருக்கு அதில் பங்குள்ளது என்பது பற்றியெல்லாம் நாம் இங்கு பேச முனையவில்லை. அவற்றை ஒருபுறம் நாம் ஒதுக்கிவைத்துவிட்டு - எங்கிருந்து எல்லாம் தொடங்கியது என்று பார்த்தால் - சிலவேளை உண்மைகள் புரியக்கூடும். அமைதிப்படை என்கிற பேரில் ஈழத்து மண்ணில் கால்வைத்த இந்திய சாத்தான் படை - எப்படியெல்லாம் ஈழத்தமிழர்களைக் கொடூரமாகக் கொலை செய்ததென்பதைப் பாருங்கள். ஈழத்தமிழரின் விடுதலைப் போரைச் சிதைக்க எப்படியெல்லாம் துணைநின்றார்கள் என்பதைப் பாருங்கள். மீண்டும், அதே கொடுமையையும் துரோகத்தையும் - சிங்கள அரசுக்கு உதவுவதினூடாக/சிங்கள இராணுவத்தின் பின்னாலிருந்து யுத்தத்தை நடத்துவதினூடாக - இந்தியா செய்கிறது. இப்படியான சூழலில் நீங்கள் ஈழத்தமிழர்களுக்கு ஆதரவாக எழுப்புகிற குரலை நசுக்க ராஜீவ்காந்தியின் கொலையைத் தூக்கிப்பிடிக்கிறார்கள். இதை தொடர்ந்து கவனிக்கிற போது, ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை தமிழகத்தில் பேசப்படக்கூடாது என்பதற்காகவும், ஈழத்தமிழர்களுக்கு தமிழகம் உதவக்கூடாது என்பதற்காகவும், ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை பற்றி பேசப்படுகிறபோது ராஜீவ்காந்தி கொலை கண்ணுக்கு முன் வரவேண்டும் என்பதற்காகவும் - யாரோ திட்டமிட்டு நீண்டகால அரசியல் இலாபத்தோடு இதைச் செய்திருக்கிறார்கள் என்றே உணர முடிகிறது. இந்திய/தமிழக நண்பர்களே, உறவுகளே, ஊடகங்களே நாம் பழையதை நினைவுபடுத்தி, எமக்குள் உள்ள உறவைக் காயப்படுத்த விரும்பவில்லை. எனினும், உண்மைகளை நீங்கள் அறிந்துகொள்ளவேண்டும் என்று விரும்புகிறோம். உங்களின் ஆதரவுக் குரல்கள் "ராஜீவ்காந்தியின் கொலை" என்கிற ஒற்றை வார்த்தையைக் கொண்டு அடக்கப்பட்டுவிடக் கூடாது என்பதற்காகவே நாம் இந்தப் புத்தகத்தை உங்களுக்கு அனுப்புகிறோம். நாம் மீண்டும் மீண்டும் எல்லோராலும் ஏமாற்றப்படுகிறோம் என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்ளவேண்டும். * அன்பான உறவுகளே, இந்தப் புத்தகம் அன்றைய இந்திய அமைதிப்படை (ஆக்கிரமிப்புப் படை) கால சம்பவங்களையும், அன்று ஊடகங்களில் வெளியான செய்திகளையும் தொகுத்து செய்யப்பட்டுள்ளது. மிகுந்த சிரமங்களுக்கு மத்தியில், இன்றைய சூழல் கருதியும் தேவை கருதியும் ஈழத்திலிருந்து எடுப்பித்திருக்கிறோம். இதனை உங்களின் நண்பர்களுக்கும், தெரிந்தவர்களுக்கும் அனுப்பி உண்மைகளை அறியச் செய்யவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறோம். --நன்றி: யாழ் இணையம்--
- 4 replies
இளைஞன்

February 15, 200916 yr
Featured by மோகன்

November 25Nov 25
🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”
🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”

🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul” ஓ… முள்ளிவாய்க்கால் ஆன்மாக்களேகாற்றில் அலையும் ஜீவன்களே அலைகளுடன் நகரும் மென்மையானவர்களே உங்களின் முன் தலை குனிந்து வணங்குகிறோம்!உங்கள் துன்பம் மறக்கமுடியாதது உங்கள் பெயர்கள் மறையமுடியாததுஉங்கள் கனவுகள் எங்களால் வாழட்டும்!குழந்தைகளைப் பாதுகாத்த தாய்மார்களுக்கும் கதிரவனைக் காணாத குழந்தைகளுக்கும்நம்பிக்கையை மட்டுமே சுமந்த இளைஞர்களுக்கும்நாங்கள் இந்த தீபத்தை ஏற்றுகிறோம்!உங்களை கைவிட்ட உலகிற்கு இந்த தீபம் வழிநடத்தட்டும்!நாங்கள் வழங்க முடியாத பாதுகாப்பை அமைதி சூழ்ந்து கொடுக்கட்டும்! முள்ளிவாய்க்காலின் ஆன்மாக்களேநாங்கள் உங்களைப் போற்றுகிறோம்உங்களுக்காகப் பேசுகிறோம்!ஒவ்வொரு தீபத்திலும் ஒவ்வொரு கண்ணீரிலும்ஒவ்வொரு இதயத் துடிப்பிலும் உங்களை நினைவில் கொள்கிறோம்!🕯️ உங்கள் ஒளி நிலைத்திருக்கட்டும்🕯️ உங்கள் உண்மை உயரட்டும்🕯️ உங்கள் நினைவு என்றென்றும் ஒளிரட்டும்![கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்] “A Lamp for Every Soul”O spirits of Mullivaikkal,restless in the wind,gentle in the waveswe bow our heads before you.May your sufferingnever be forgotten.May your namesnever fade from memory.May your dreamslive through us.To the mothers who shielded their children,to the babies who never saw the sunrise,to the youth who carried only hopewe light this lamp.May this flame guide youwhere the world failed you.May peace hold youin the embrace we could not give.O souls of Mullivaikkalwe honour you.We speak for you.We remember youin every lamp,every tear,every heartbeat.🕯️ Let your light endure.🕯️ Let your truth rise.🕯️ Let your memory shine forever.[Kandiah Thillaivinayagalingam,Athiady, Jaffna]துளி/DROP: 1910 [🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”]https://www.facebook.com/groups/978753388866632/posts/32502659262715967/?
- 0 replies
kandiah Thillaivinayagalingam

November 22Nov 22
Featured by மோகன்

November 23Nov 23
தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு
தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு

தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு அம்மா எமக்கு அறிமுகமான அந்தநாள் இப்போது நினைவில் இல்லை. அது மணிமனைக் கோவைகளை பரிசீலித்தே அறிய வேண்டியதான ஒன்றாக எம் நினைவுப்பதிவுகளில் இருந்து மறந்து போய்விட்டது. எதொவொரு இலக்கத்தாலும் நினைவில் வைத்திருக்க வாகாகத்தெரிவு செய்யப்பட்ட வழமையல்லாத ஏதோவொருயெராலும், கறிப்பிடப்பட்டிருக்கக்கூடிய அம்மாவின் கோவையும்பொல் ஒன்றாகத்தான் தூங்கும். ஆனால் அம்மா எல்லோரையும் போன்ரவரல்ல. என்றென்றும் மறக்கப்பட முடியாதவராக அந்த அம்மா எம் நிணைவுப்பதிவுகளில்…. கரீர் என்ற கறுப்பு நிறமும், மெலிவான மலர்ந்த முகமும் சளசள வென்ற ஒயாத கதையுமாய்… நகைச்சவை உணர்வுமிக்க ஒரு புலனாய்வாளனால் தமிழகத்து சிரிப்பு நடிகைகளது பெயரில் ஒன்றை புனைபெயராக அம்மாவில் வெளிப் பார்வைக்குத் தெரியும். சில பெண்பிள்ளைகளுடன் இளையவனாய் ஒரேயொரு மகன் என்பது அந்த மகன் மீது அதீத அன்புக்கு காரணமாய் அமைவது இயல்புதான். அம்மாவுக்கும் அப்படித்தான். சில பெண் சகோதரிகளுடனான அந்த ஒரேயொரு மகன் மீது கொள்ளைப் பாசம். காலத்தின் தேவையாக அந்த ஒரேயொரு மகன் போராளியாக ஆனபோது, அம்மாவின் அந்த அதீத பாசத்திற்க்கு சோதனை வந்தது. அந்தச் சோதனை எல்லா அம்மாமாருக்கும் வருவது போன்றபாசத்தின்தளத்தில் எழும்வேதனை மட்டுமல்ல. ****** அம்மா அந்தக் காலத்து பழசுதான். ஆனால் பழமையில் ஊறிய பிற்போக்கு வாதியல்ல. இளமைக்காலத்தில் இருந்தே சமூகத்தின் மீதான பார்வையை செலுத்தக்கூடியவர். எம்மினத்தின் அரசியல் பயணத்தின் அம்சங்களை காலத்தால் அறிந்தவர். மென்முறையில் எழுந்த அரசியல் கோரிக்கைகள் ஆக்கிரமிப்பு வன்முறைகளால் ஒடுக்கப்பட்டதை கண்ணால் கண்டறிந்து குமறியவர். அரசியல் மென்முறைகள் அக்கிரமிப்பு வன்முறைகளால் ஒடுக்கப்பட்டதன் மறவடிவமாக அரசியல் வன்முறை வடிவம் கொண்டதை ஆரம்ப காலத்தில் இருந்தே வியப்புடன் பார்த்தவர். காலம் தன்பாட்டில் ஓடி, அம்மா குடும்பமாகி, பிள்ளைகள் பெற்று வளர்த்து..ஒருசராசரி பெண்ணாக, தாயாக ஆனார். இது வரை அம்மாவால் அப்படியாக வாழவும் முடிந்தது. ஆனாலும் மனதில் ஆயுதப் போராட்ட நியாயத்தின் கடமைக்காய் தன் கடைசிப்பிள்ளை அம்மாவின் பாசத்தை கொள்ளை கொண்ட செல்லமகன் ஆயுதம் ஏந்தப்புறப்பட்டதை அம்மா எப்படி எதிர்கொள்வது? பெற்ற பாசமா? இனத்தின் சோகமா? என்ற தர்ம சோதனையில் அம்மா குழம்பி மகனது ஆயுதப்போர் வடிவத்தெரிவை மனதால் எற்று சமநிலைக்கு வர காலம் பிடித்தது. ***** இப்போது மகன் போராளி. தெருவில் போகவர அம்மாவை எதரிகொள்வான். மகன் இப்போது வளர்ந்து விட்டான். வளர்ந்தவனையே கூட கழந்தையாய் பார்க்கும் அம்மா மனம், இப்போது மகனைக் கண்டு வியந்தது தன்ர சின்னப்பிள்ளை இப்போது எபரிய ஆளாய், ஏதேதோ வேலையாய் அங்கிங்கு ஓடித்திரிவது அம்மாவுக்கு சொல்ல முடியாத பெருமைதான். இயக்கத்தில் இணைந்த காலத்தில் மகன் சின்னப்பெடியன். வயதுக்கே உரிய வேகமான செயற்பாடும் குழப்படியும் கொண்ட இளைய போரளி. அவன் செய்யும் குழப்படிகள், வாங்கும் தண்டனைகள் எதுவும் அம்மாவுக்குத் தெரியய நியாயமில்லைத்தான். அதே போல் வடமராச்சி பொறுப்பாளர் தண்டனை கொடுத்து களைத்துப்போயா அல்லது இவன்தான் தண்டனை செய்து களைத்தப்போயா என்னவோ ஆள் நெல்லியடியில் இருந்து சாவகச்சேரிக்கு நடந்தெ வந்து சேர்ந்தும் அம்மாவுக்கு தெரிய எந்தநியாயமும் இல்லைத்தான். இதற்கிடையில் மகன் சண்டைக்களத்தில் என்ற செய்தியை மட்டுமே கேள்விப்பட்டு கவலைப்பட்ட அம்மா. கடும் சண்டை என்ற செய்தியால் எல்லா அம்மாக்களையும் போல அம்மாவும் பதறிக் கொண்டிருந்த ஒரு பொழுதில் மகன் காயமடைந்த செய்தி, பதறிய மனதுடன் அம்மா ஓடித்திரிந்தும், மகனின் நண்பர்கள் மூலம் அவன் நிலையறிந்து துடித்ததுமாக கழிந்தது நாட்கள். அம்மாவுக்கு மகனின் சுகநலன் அறியும் தொடர்புகளும் ஏற்பட்டுவிட்டன. ‘இதுவொரு சின்னக்காயம் இன்னும் கொஞ்ச நாள்ள காம்புக்கு வந்திடுவான்” என்று பொறுப்பாளர் சொல்லும் பொய்யான கதையை மீறி’ வயிற்றுக்காயம்” பதிணைந்து தையலுக்கு மேல் போட்டிருக்கு” ‘இன்னும் சாப்பிடத் தெடங்கேல்ல” என்று உண்மைகளை அறிந்துவிடும் அளவுக்கு அம்மாவுக்குத் தொடர்புகள் எற்பட்டு அதனை தொடர்ந்து மருத்துவனைக்கு போய்வரவும் தொடங்கிவிட்டா. மருத்துவமனை’கெதியாக என்னை துண்டு வெட்டி விடுங்கோ உடனே சண்டைக்குப் போகவேணும்” உறுதியின் வெளிப்பாடுகள். "என்ர இடத்தில ஆமியின்ர பொடியும் ஆயுதமும் இருக்கு காவு குழு அனுப்புங்கோ” ‘……….” எம்மையா? எதிரியையா? என சிந்திக்க வைக்கும் எழுத்தில் சொல்லமுடியாத வசவுகள். மருந்தின் மயக்கத்தில் தம் நிலை மறந்து உளறல்கள். ’ஜயோ தங்கேலாமல் கிடக்கு பெத்தடினைப் போடுங்கோ…..ஓ…” வேதனை தாங்கேலாமல் கிடக்கு இந்தக் காலை வெட்டுங்கோ” கேட்போரின் கண்களில் இரத்தம் கசிய வைக்கும் வேதனைக்குரல்கள். மருந்துக்களின் நெடியை மீறிய புண்களின் மணம். ****** மகனைப் பிரிந்திருந்த அம்மா தனது பாச உணர்வுகளும் அடிமனத்து விடுதலை உணர்வுக்குமாக ஒரு வடிகாலை தேடிக்கொள்ள, காயமடைந்த போராளிகளை பராமரிப்பவர்களில் ஒருவராகிவிட்டார். இந்தக் காலம் அம்மாவுக்கு விடுதலைப் போரை முன்னை விட கூடுதலாகவே அறிமுகம் செய்து வைத்தது. காயமடைந்த போராளிகளுடனான பரிச்சயமும், பழக்கமும் அம்மாவுக்கு போராட்டத்தின் இன்னொரு பக்கத்தை அறிமுகம் செய்து வைக்க அவவுக்கே தெரியாமல் அம்மா கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மாறிப்போனார். வெளியில் இருந்து போராட்டச் செய்திகளை மட்டும் கேட்பதற்கும், வெற்றிகளை கேட்டு மகிழ்சி அடைவதற்கும் அப்பால் அந்தச் செய்திகளின் உருவாக்கத்தின் யதார்த்தம் அம்மாவை அதிகமாக சிந்திக்க வைத்தது. விட்டுக் கொடுக்கப்பட முடியாததான இவ்விடுதலைப் போராட்டம் இத்தனை கடினமானதா? இவ்வளவு கண்ணீரை வரவழைப்பதா? இழப்புக்களை குறைத்தோ அல்லது குறைக்கவோ ஏதாவது செய்யமுடியாதா? அம்மா அரசியல், இராணுவ வித்தகத்தடன் சிந்தித்தாவோ? இல்லையோ? அம்மாவாகச் சிந்தித்தா. எல்லாப் போராளிகளையும் தன் பிள்ளையாய் பார்த்த அம்மாவாக சிந்தித்தா.. ******* எம் தாயகத்தில் விளைவிக்கும் ஆக்கிரமிப்பு கொடுமையின் ஒரு சிறு பங்காவது எதிரியின் கோட்டைக்குள் திருப்பிக் கொடுக்கப்படுவது அம்மா திருப்தியுடன் பார்க்கும் செய்திதான். அதுவுமல்லாது எதிரியின் பெரும் நிலைகள் அவ்வப்போது ஆங்காங்கே அழிக்கப்படுவதும் அது எதிரிக்கு ஏற்படுத்தும் அதிர்ச்சியும் அம்மா அறிவார். அதில் எம் போராளிகள் இங்க போல் பெரும் இழப்புக்களை சந்திப்பதில்லை என்பதும் அம்மாவுக்கு தெரியும். ஏற்கனவே எரிபற்று நிலையில் இருந்த அம்மாவின் மனம்தான் இந்த வழியை நாடிப்போனதோ அல்லது அம்மாவை அறிந்து சந்தித்த அந்த போராளிகள்ததான் அம்மாவின் மனதில் தீயை மூட்டினரோ? என்னவோ? அம்மா இப்போது புலனாய்வுத்துறையின் ஆள், முகவராம் வெளிவேலைக்கான முகவாரம். அம்மா இப்போது மாறி விட்டா. முன்பு குடும்பம் அயலவர் என்று எல்லா இடமும் செய்தி சொல்லி மருத்துவமனை சென்று வருபவர். இப்போது சுருக்கமாக வேறெங்கோ தனியாகப் போய்வரத்தொடங்கிவிட்டா. மருத்துவமனை போய்வர நேரம் இருக்குதோ இல்லையோ அம்மா இப்ப அங்கை எல்லாம் போய்வரக்கூடாதம். மருத்துவமனை என்றில்லை. இயக்கம் இருக்கிற இடம் ஒன்றுக்கும் போய் வரவும் கூடாதாம்.இயக்கத்திற்கு ஆதரவாக கதைக்கக் கூடாதாம். அம்மாவுக்கு தன்னையே நம்ப முடியாதபடி ஆச்சிரியம் கலந்த பெருமை சி.ஜ.ஏ, கே.ஜி.பி மொசாட் என்று புலனாய்வு அமைப்புக்களை பட்டியலிடுவதுடன் எங்கட வேலைத்திட்டம் என்று ஏதோ விளக்கங்கள். அம்மாவுக்கு எதுவெது விளங்குகிறதோ? இல்லையோ? மனதுக்குள் குறுகுறுவென்று ஆர்வ முனைப்பு. அம்மாவுக்குள் இப்போது வேறொரு உலகம் அறிமுகம் செய்யப்பட்டு விட்டது. அவர் இப்போது இன்னொரு ஆளாகவும் செயற்படக் கூடியவராக ஆகிவிட்டார். தலைநகர் அதிர்ந்தது” தற்கொலையாளி அடையாளம் காணப்பட்டார் ‘புலிகளைத் தேடி வலைவிரிப்பு” சூத்திரதாரி தலைமறைவு” அடையாளம் காணப்பட்டவரின் பெயர் போலியானதென பொலிசார் தெரிவிப்பு” உலகமே செய்திகளை வியப்புடன் நோக்கும். சூழ உள்ள சுற்றத்தினரும் கூட தங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும் என்பது போல செய்திகளும் கற்பனைகளுமாக கதைகதையாய் பீற்றித்திரிவார். எல்லாவற்றையும் அமைதியாக அமத்தலாக பார்த்தபடி பட்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பா அம்மா. ஆக, அம்மாவுக்குள் இப்போ வேறொரு உலகம் அறிமுகம் செய்யப்பட்டுவிட்டது. அவ்வப்போது வந்து அன்பு மகனை பார்த்துக்கொள்வது தவிர மற்றும்படி எவ்வளவோ மாறிப்போனா அம்மா. ***** இதற்கிடையில் அம்மாவுடன் மகனுக்கு சரியான கோபமாம். அம்மாவின் அக்கா பெரியம்மா – மூலமாக செய்தியனுப்பியிருந்தான்.’ இட இவர் பெரிய மனுசானாகி இப்ப இவருக்கு கோபமும் வருமே” என செல்லமாய் சொல்லிவிட்டிருந்தா அம்மா. இவனது போராளி நண்பனொருவன் ஊர்ப்பக்கமாய் வந்தபோது’ சின்னதாய் ஒரு மூஸ் அடித்து அம்மாவிடம் போய் இவனது சுகநலன் சொல்லியுள்ளான். அவனுக்கு சாப்பாடு கொடுக்காமல் அனுப்பிவிட்டவவாம் அம்மா. போய்வந்தவன் குறையாகவோ இல்லை பகிடியாகவோ சொன்னானோ அல்லது அவன் சொல்லாமல்விட இவன்தான் கதைவிட்டு அறிந்தானோ என்னவோ? ஆளுக்கு சரியான கோபம். அம்மா வழமையில் அப்படியில்லை. எல்லோரையுயம்’ குறிப்பாக போராளிகளை” உபசரிப்பதில் அதுவும் சக்திக்கு மீறியே உபசரிப்பதில் முன்னிப்பவர்தான். அன்று அந்த ஏழைத்தாய்க்கு என்ன கஸ்ரமோ வசதிக்குறைவோ? வீம்புக்காக அம்மாவில் கோபம் போட்டாலும் அவ்வப்போது பெரியம்மாவின் வீடு வந்து’ அம்மாவில் இப்போதும் கோபம்தான்” என்று சொல்லிப் போவான். மகன் பெரியம்மா வீடு வந்து. அம்மாவில் கோபம் சொல்லி நிற்பதும். அம்மாவின் சமையல் வேலிக்குள்ளால் பயணித்துபெரியம்மா வீடு வந்து மகனிடம் சேர்வதும் நல்லதொரு நாடகம். அம்மாவின் கை மணம் தெரிந்தும் தெரியாதது போல நல்ல சாப்பாடு என பெரியம்மாவை புகழ்ந்து விட்டு போகும் பிள்ளையை வேலியால் பார்த்திருப்பா அம்மா. தான் பார்ப்பது தெரிந்தால் அவருக்கு இன்னும் எழுப்பமாய்ப் போய்விடும் என அம்மா, மறைவாய் நின்று சிரிப்பது தெரியாமல் அம்மாவை தேடுவான் பிள்ளை. அன்றைய சுகமும் இன்றைய சோகமுமாய் ஆகிப்போன சின்னச்சின்ன ஞாபகங்கள் இப்படி எத்தனை? ****** காலம் கொஞ்சம் ஓடிப் போக மகன் இப்போது முதிர்ந்தவனாகி விட்டான். அம்மா எதிர்பார்க்க முடியாதபடி என் அவனே கூட எதிர்பார்க்காமல் பொறுப்புள்ளவனாகிப் போனான். இயக்கத்தின் ஆசிரியர் அணியொன்றின் உதவியாளன் என்பதும், அவ் ஆசிரியர் அணியுடனும் அவர்தம் பணியுடனும் அவனுக்கேற்பட்ட ஈடுபாடுமாக அவனைப் படிப்படியாக முதிர்ந்தவனாக ஆக்கிவிட்டதோ? சண்டை அணியில் நிற்கும் போது நண்பர்கள் செய்தது போல அவனும் கரும்புலி விண்ணப்பக் கடிதம் எழுதிக் காத்திருந்தது பழையகதை. இப்போது மொழிப்பெயர்ப்புத் திரைப்பட உருவாக்கற்பொறுப்பை கைமாற்றிக் கொடுத்து விட்டு, அவன் கரும்புலிக்கான அழைப்பை ஏற்றுக்கொண்டதே புதிய நிலை. அணிசேர்ப்பு, தொடர்வகுப்பு,கடும்பயிற்சி,எதிரியின் தலைநகர் அறிமுகமென தயார்படுத்தல்களுடன், தனிமைப்படுத்தப்பட்ட முகாம் வாழ்வுமாக மகனும் இப்போ வேறொரு உலகிற்கு மாறிப்போனான். ******** மகன் வழிதெருவில் எதிர்படாமல் போனதும், வழமைபோல தேடிப்போன இடத்தில் சரியான பதில் இல்லாது போனதும் அம்மாவுக்கு என்னவோ போலானது. காணாத மகனை தெருவில் கண்டபோது அவனது புதிய கூட்டாளிகளும், வழமையல்லாத நடை, உடை,பாவனையும் அம்மாவுக்கு எதையெதையோ எண்ணவும் வைத்தது. அம்மாவும் இப்போதும் பழைய அப்பாவி அம்மா இல்லையே. மகன் இவ்வழியில் கரும்புலியாய் தெரிவு செய்யப்பட்டுவிட அம்மா வெளிவேலைகளில் இருந்து நிறுத்தப்படுவது தவிர்க்க முடியாததாக ஆனது.’ தேவை ஏற்படும் போது அவசரமாக அழைக்கப்படுவீர்கள்” என்ற விளக்கத்தை அம்மாவால் முற்றாக நம்பவோ, புறக்கணிக்கவோ முடியவில்லை. தனக்கு கூறப்படுவது போலிக்காரணம் என்று தெரிந்தாலும் அதற்கு மேல் அம்மாவாலும் ஒன்றும் செய்யமுடியாமல் போக அம்மா, வழமையான அம்மாவாக வாழத்தொடங்கிவிட்டா. அம்மாவின் சந்தேகத்தை இன்னும் அதிகரிக்க அல்லது தீர்த்து வைக்க காரணமாக இன்னொரு செய்தியும் வந்து சேர்ந்தது. அம்மாவின் உறவுக்கார பெண்மணியொருவர் கொழும்பில் இருந்து வந்திருந்தார். மகனை கொழும்பில் கண்டதை அம்மாவுக்குச் சொன்னது மட்டுமின்றி, தன்னைக் கண்டதை அம்மாவுக்குச் சொல்ல வேண்டாமென்று அவன் சொன்னதையும் வலு கவனமாய் மறக்காமல் சொல்லிவிட்டுப் போனார். அம்மாவின் மனப்புதிர் மெல்ல மெல்ல விடுபட்டுப்போகும் காலத்தின் ஒரு நாளில்,’சொல்லாமல் கொள்ளாமல் திடுதிப்பென்று” வீடு வந்தான் மகன். பழைய கோபத்தை நினைவூட்டுவதும் செல்லம் கொஞ்சுவதுமாய், அதே பழைய மகனாய்……..ஒரே கொண்டாட்டம். வீடு நிறைந்து போனது. அப்பாவி அப்பாவுக்கும் அக்காளுக்கும், உறவுகளுக்கும் மகனது வீடு வருகையின் காரணம் தெரியாமல் ஒரே கொண்டாட்டம். அம்மாவுக்கு மட்டும் என்ன தெரியும்? ஒன்றுமே தெரியாதுதானே.’மகனது புதிய நடை, உடை பாவனையில்,வித்தியாசம் விளங்காது”‘அவன் கொழும்புக்கு போனதும் தெரியாது”‘அவனது அன்ரி வந்து ஒன்றுமே சொல்லவும் இல்லை” ஒரே மகிழ்ச்சி வீடு நிறைந்த மகிழ்ச்சி.. பிள்ளை ‘அம்மாவை தனக்கு சாப்பாடு ஊட்டி விடக்கேட்டது’ அம்மாவுக்கு நான் தான் தீத்துவேன் என்று கூறி உணவூட்டிவிட்டதும் ஏன் என்று வீட்டில் மற்றயோருக்குத் தெரியாது.’தம்பி இப்ப தான் செல்லம் கொஞ்சுது என்று அவர்கள் பரிகசித்து பேசும் போதும் அம்மா கண்ணீர் மறைத்து, முகம் சிரித்து,’உணர்வு மறைத்து உணவூட்டி…. வீட்டில் ஒரே சிரிப்பும் கொண்டாட்டமும் தான். அம்மாவுக்குத்தான் ஒன்றும் தெரியாதே. மகன் முகாம் திரும்ப முன்புபோல் அவசரப்படவும் இல்லை. எல்லோரிடமும் விளையாட்டும் , கதையுமாய் கொண்டாடி, உணவுண்டு, பாய்போட்டு நித்திரை கொண்டு அவன் முகாம் திரும்பும் வேளையில் அன்றைய பொழுது இரவைத் தொட்டுவிட்டிருந்தது. அன்று அவன் சொல்லிவிட்டுப் போனது போல தனயாக வரவில்லை அரை டசினுக்கு அதிகமான அவனது நண்பர்களால் வீடு மீண்டும் களைகட்டியது. அவனது அம்மா,அப்பா, அக்காக்கள், வந்திருந்த அனைவருக்கும் அம்மா, அப்பா,அக்கா ஆயினர். அத்தனை பிள்ளைகளும் மாறி மாறியும் ஒன்றாயும் அம்மா…..என்று உறவு சொல்லி அழைக்க வீடு களைகட்டியது. ஒன்றும் தெரியாத அப்பாவி அப்பாவும் அக்காக்களும் அவனது புதிய நண்பர்களின் உற்சாகத்தில் கரைந்து போயினர் அம்மாவும் தான். அவவுக்கும் தான் ஒன்றுமே தெரியாதே. அவவும் சேர்ந்து அந்த உற்சாகத்தில்…….. வந்திருந்த எல்லோருக்கும் தடல்புடலாய் சமையல், சாப்பாடு என்று வீடு அமர்க்களப்பட்டபோதும், குசினியும் முற்றமுமாய் பம்பரமாய் சுழன்ற போதும் அப்பாவி அப்பாக்கும் அக்காக்களுக்கும் ஒன்றுமே தெரியாதே…. அம்மாவுடன் வீடே வாசல் வரை வழியனுப்ப அவர்கள் புறப்பட்டு போயினர். ****** அவர்கள் விடைபெற்று போயினர். அந்தத்தாயின் வழியனுப்பலின் பின்னர் அவர்கள் தாயகத்திடமும் விடை பெற்றுப் போய்……போய் விட்டனர். நல்ல சூரியனின் பெயரால் கொடியோரின் ஆக்கிரமிப்புக் கதிர்கள் விலிகாமத்து மண்ணை சுட்டெரித்த காலத்தின் ஒரு பொழுதில் அவர்கள் எதிரியின் கோட்டைக்குள் புதுவரலாறு படைத்தனர். வீரமும் அர்பணிப்பும் மட்டுமன்றி மனிதாபிமான நிதானமும் நிறைந்த அவர்களது வெற்றிச் செய்தியால் உலகமே உறைந்து நின்ற வேளையில், தமிழீழத்து எல்லோரையும் போலவே அவனது குடும்பத்திலும் மகிழ்ச்சி வளிப்பாடுகள். ஆனால் அம்மா மனதில்?… ****** மகனது பொறுப்பாளர்களை அம்மா சந்திக்கும் அந்த நாள் வந்தேவிட்டது. மகன் எங்கே? என்பதற்கான வழமையயான பதில்கள் அம்மாவிடம் எடுபடாமல் போக, சந்திக்க வேண்டியது தவிர்க்க முடியாததாக ஆகிப்போனது. மனுசியின்ர வாயை முதலே அடைச்சுப்போட வேணும். கதைக்க விட்டால் தப்பேலாது” என்ற சிந்தனையில் மகன் நிற்குமிடம் அவனைச்சந்திப்பதில் உள்ள வசதிக் குறைவு…என பொருத்தமற்ற பொய்யான பதில்களுடன் பொருப்பாளர். ‘மகன் தூரத்தில்…., மட்டகளப்பில்…நிற்கிறான்…வர கொஞ்சம் காலம் செல்லும்” அம்மாவின் முன்னால் இரத்தம் நீராகிப்போன பொருபாளரின் வார்த்தைகள். அவரது உயிரற்ற வார்த்தைகளை மீறி அம்மாவின் உறுதியான கேள்வி. ‘எப்படி என்ர மகன் கடைசி வரைக்கும் சரியாக செயற்பட்டவனே………? ‘எனக்கு எல்லாம் தெரியும். நான் பெத்து வளத்த பெடியன் அவன் சொல்கிறது பொய் எண்டு எனக்குத் தெரியாதே” ‘உப்பிடி எத்தனை பொய்களை எனக்கு நீங்கள் சொல்லித்தந்திருப்பியள்” ‘வீட்ட வந்து அவன் நித்திரை கொள்ளேக்க அவன்ர பொக்கற்றுக்குள்ள பார்த்தன் வட்டுக்கோட்டை அடையாள அட்டை வச்சிருந்தவன்” என்ர பிள்ளை அம்மாவுக்கு சொல்லேலாதெண்டு எனக்குத் தெரியும். அதில நான் ஏதும் பிழை விட்டிடக்கூடாது என்று தான் நானும் அவனோடை ஒன்றும் கதைக்கேல்லை. ‘செய்தியை கேட்டுப்போட்டு அக்கா வீட்டை ஒடிப்போய் ரூபவாகினிதான் பார்த்தனான்” முகம் தெரியாததால ஒருதருக்கும் விளங்கேல்லை – பெத்ததாய் எனக்கு தெரியாமல் போகுமே. ‘றெயில் தண்டவாளத்துக்குப் பக்கத்துல கிடக்கிறான் என்ரபிள்ளை…” அடக்கி வைத்ததெல்லாம் வெடித்ததால் குமுறி அழும் அம்மாவிடம் சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை. உலகத்தில் உள்ள பொய்கள் எல்லாம் எங்கோ ஓடிப்போக விக்கித்து நினறவரிடம் அம்மா அந்த கடிதத்தைக் கொடுத்தா. தன் வீரச்சாவு வெளிப்படும் வேளையில் அம்மாவுக்கு கொடுக்கவென மகன் எழுதிய கடிதம். எங்கோ பிசகுப்பட்டு முன்கூட்டியே அம்மாவின் கையில். எண்ணற்ற தடவைகள் படிந்துறைந்த போன அந்தக் கடிதத்தில் அவன் எல்லாம் எழுதியிருந்தான். முத்தாய்ப்பான வரிகள்… உன் கடன் தீர்க்காமல் போகின்றேனம்மா. தமிழீழத்தில் அடுத்த பிறப்பில் உன் வயிற்றில் பிள்ளையாகவே என்னைப் பெற்றிடு அம்மா இப்பிறப்பில் தீர்க்காத உன் கடன் எல்லாம் அப்பிறப்பில் தீர்த்திடுவேன் அம்மா அம்மா தாயே உங்களை எமாற்ற உங்களின் பிள்ளைகள் நாங்கள் எத்தனை திட்டங்கள் போட்டோமம்மா. ஒன்றுமே கூறாது நீ நின்றதும் வென்றதும் எவ்வண்ணம் தாயே. தாயகத்தின் தாயே உங்களிடம் நாங்கள் தோற்றுத்தான் போனோமம்மா… ********* ஆசிரியரை பற்றி…. விடுதலைப்புலிகளின் முக்கியஸ்தரான பொட்டம்மான் பற்றி உலகத்திற்கு தெரிந்தவவைகளில் அனேகமானவை புனைவுகளே. புலனாய்வு நடவடிக்கை பணிப்பாளர்களின் துரதிஸ்டம் அவரையும் வாழ்கை முழுவதும் பிடித்திருந்தது. இயற்கையான தனது வெளிப்பாடுகளையும், உணர்வுகளையும் வெளிப்படுத்தும் சுதந்திரம் மட்டுப்பட்டிருந்தது. அவர் ஒரு படைப்பளியாகவும், தீவிர வாசகராகவும் இருந்தார் என்பது பலர் அறியாதது. வன்னியிலிருந்த வெளியான பத்திரிகைகளிலும், இலக்கிய சஞ்சிகைகளிலும் எப்பொழுதாவது எழுதிக்கொண்டிருந்தார். வெளிச்சம் சஞ்சிகையில் அவர் எழுதிய சில கதைகளில் இதுவும் ஒன்று. http://pagetamil.com/?p=5409
- 12 replies
கிருபன்

June 5, 201411 yr
Featured by மோகன்

November 5Nov 5
இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு
இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு

இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு நாளைக்குத் தீபாவளி. அடிக்கடி நண்பர்களும் மாணவர்களும் தொலைபேசியில் வாழ்த்துகளைத் தெரிவிக்கிறார்கள். அனைவரும் மகிழ்ச்சிகரமாக இருகிறார்கள் போலத் தெரிகிறது. கொண்டாட்டம் என்பது மகிழ்ச்சிதானே? மகிழ்ச்சியாக எல்லோரும் இருப்பதைத்தானே நாம் விரும்புகின்றோம். மட்டக்களப்பில் நான் பிறந்த காலங்களில், அதாவது 1940களில், இற்றைக்கு 77 வருடங்களுக்கு முன்னர், தீபாவளியை யாரும் கொண்டாடவில்லை. நாங்களும் வீட்டில் இதைக் கொண்டாடியதாக ஞாபகம் இல்லை. எமக்கு அன்று கொண்டாட்டம், சித்திரை மாதப் புதுவருடம் தான். அன்று தான் எங்கள் வீட்டில் பலகாரம் சுடுவார்கள். முதல் நாளிரவு நான்கைந்து குடும்பங்கள் சேர்ந்து பலகாரம் சுட்டு, அதனைத் தமக்குள் பகிர்ந்து கொள்வார்கள். குடும்பங்களின் விழா அது; கிராமங்களின் விழா அது புது உடுப்புகளை, காலையில் முதலில் தென்னம்பிள்ளைகளுக்கு உடுத்திவிடச் சொல்லுவார் அம்மா. தென்னம்பிள்ளைகள் அணிந்த உடுப்பைத்தான் நாம் பின்னர் அணிவோம். இயற்கையை நேசித்த மனிதர்கள்; அன்றைய சித்திரை நாள், எங்களுக்குப் பெரும் கொண்டாட்ட நாள். தைப்பொங்கலும் கொண்டாட்ட நாள்தான். அதனை விவசாயிகள் கொண்டாடுவர். ஏனையோரும் வீட்டில் பொங்கி மகிழ்வர். ஆனால், சித்திரை வருடமளவுக்கு அது, அன்று பெரும் கொண்டாட்டமில்லை. சின்னவயதில் தமிழ்நாட்டிலிருந்து கல்கி தீபாவளி ஆண்டுமலர், ஆனந்தவிகடன் தீபாவளி ஆண்டுமலர் எனச் சில மலர்கள் வரும். அவற்றின் மூலம்தான் தமிழகத் தீபாவளி எமக்கு அறிமுகமாகியதாக ஞாபகம். அதன்மூலம்தான் தலைத்தீபாவளி, கங்காஸ்னானம், அத்திம்பேர், தீபாவளிச்சீடை முறுக்கு, குடும்பிவைத்து பூணூல் போட்ட தாத்தாமார், மடிசார் வைத்த பெண்கள் எனப் பல தீபாவளி சார்ந்த சமாச்சாரங்கள் சிறுவயது மனதில் படிய ஆரம்பித்தன. தீபாவளிச் சிறுகதைகள் வேறு, இவற்றை மனதில் அழுத்தின. நரகாசுரனைச் சத்தியபாமா துணையுடன் கிருஸ்ண பகவான் அழித்த கதையும் எம்மனதில் வேரூன்றியது. சற்றுவளர்ந்த பின்னர், 15ஆவது வயதில் திராவிடக் கழகக் கருத்துகளுக்கு அறிமுகமானபோது, நரகாசுரன் என்ற திராவிட குலத் தலைவனை, ஆரியனாகிய கண்ணன் அழித்த கதை எமக்கு அறிமுகமானது. நரகாசுரன் என்பவன் நரன்; அதாவது மனிதன். அசுர என்பதன் அர்த்தம், சுரன் அல்லாதவன். சுரர் என்றால் தேவர். தேவர்கள் என அழைக்கப்பட்ட ஆரியர்கள், சுரபானம் எனும் மதுவை அருந்தியதால் சுரர் என அழைக்கப்பட்டனர். திராவிடர்கள் ஒழுக்க சீலர்கள்; மதுஅருந்தாதோர். ஆகவே, அசுரர் என்றால் சுரம் அருந்தாதோர் என்பது அர்த்தம் (அ+ சுரம்) என்ற விளக்கங்களைத் திராவிடக்கழக நூல்கள் தந்தபோது, இளைஞரான நாம் அதனால் ஈர்க்கப்பட்டோம். இவற்றையெல்லாம் தாண்டி, மெல்லமெல்ல தமிழகத் தீபாவளி, தமிழ்ப் பண்பாட்டுக்குள் புகத்தொடங்கி, சித்திரை வருடத்துக்கு அடுத்த பெரும் கொண்டாட்டமாக இடம்பெறலாயிற்று. 1960களில் பேராதனைப் பல்கலைக்கழகத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலத்தில், எமக்கு தமிழ் இலக்கியங்கள், இலக்கணங்கள், சமணப் புலவர்களின் தனிப்பாடல்கள் என்பன அறிமுகமாகின. அவர்கள் பிராமண மதத்துக்கும் வைதீக மதத்துக்கும் எதிரானவர்கள்; நால்வகைப் வருணப் பாகுபாட்டை விரும்பாதவர்கள்; மக்கள்பால் நின்றவர்கள்; தமிழ்நாட்டில் பெரும் தாக்கத்தை அன்று எற்படுத்தியவர்கள் என்ற விவரங்களும் சமணத் தலைவரான மகாவீரர், ஸ்தாபித்த சமணமதம் அதன் தத்துவங்கள் என்பனவும் அறிமுகமாகின. இவற்றை எமக்கு அறிமுகம் செய்தவர்கள் பேராசிரியர்களான கணபதிப்பிள்ளை, வித்தியானந்தன், கைலாசபதி, வேலுப்பிள்ளை ஆகியோராவர். கைலாசபதி வகுப்பில் தொடர்ச்சியாகச் சமண தத்துவத்தை எமக்கு விளக்கினார். வேலுப்பிள்ளையும் தமிழ்ச் சமணம், தமிழ்ப் பௌத்தம் பற்றி ஆராய்ந்து எமக்குக் கூறினார். இதன் காரணமாக, சமண மகாஞானியான மகாவீரர் மீது ஒரு மதிப்பு உண்டானது. பேராசிரியர் கணபதிப்பிள்ளையின் வகுப்புகள் வெகுசுவராஸ்யமானவை. சிரித்துக்கொண்டு கதையோடு கதையாகப் பல ஆழமான விடயங்களை எளிமையாகக் கூறிசெல்வார். ஒருநாள், அவர் எங்களுக்குப் படிப்பித்துக் கொண்டிருக்கையில், “உந்தத் தீபாவளி எப்படி வந்தது என்று தெரியுமோடா”? என்று கேட்டார். நாங்கள் நரகாசுரன் கதையைக் கூறினோம். “அதெல்லாம் புழுகடா. சமண மதத்தின் தலைவரான மகாவீரர் சமாதி அடைந்த நாளை நினைவு கூரப் பல தீபங்களை ஏற்றி வைத்து, சமணர் கொண்டாடிய சமண விழாவை, சைவர்கள் தம்வசப்படுத்திக்கொண்ட கதை தாண்டா தீபாவளி. அதற்காக உருவாக்கப்பட்ட கதைதான் நரகாசுரன்கதை” என்றார். சைவம், சமண மதத்திலிருந்து பல விடயங்களைத் தன்வயப்படுத்திச் சைவமாக்கிக் கொண்டது என்பதற்கு நிறைய உதாரணங்கள் கூறி, இதுவும் அதில் ஒன்றடா என்றார். எங்களுக்கு வியப்பு அதிகமாயிற்று. தீபாவளியின் மூலம் பற்றி பேராசிரியர் வேலுப்பிள்ளை கூட, தனது நூலில் ஒரு கட்டுரை எழுதியமை ஞாபகம் வருகிறது. காலங்கள் பல கடந்து விட்டன.... இன்று 2020ஆம் ஆண்டு, இன்று, வடக்கு-கிழக்கு தமிழர் பிரதேசங்களில் தீபாவளி பெரும் கொண்டாட்டம். நரகாசுரனை அழித்த கதை, பாடசாலைகளிலும் சமயச் சொற்பொழிவுகளிலும் சர்வசாதாரணமாகச் சொல்லப்படுவதாயிற்று. அரசியல்வாதிகளும் ஆட்சியதிகாரத்தில் உள்ள பெரும்தலைவர்களும் சமயத் தலைவர்களும் நரகாசுரன் ஒழிந்த நாள் என்றே மக்களுக்கு வாழ்த்துத் தெரிவிக்கின்றனர். நரகாசுரனுடன் தீபாவளி இணைக்கப்பட்டுவிட்டது; பெரும் சமயக் கொண்டாட்டம் ஆகிவிட்டது. இக்கொண்டாட்டத்தை இனி மக்களிடமிருந்து பிரித்துவிட முடியாது. காரணங்கள் பல; ஒன்று, இது ஒரு பெரும் சமய விழாவாகி விட்டது. இரண்டு, இது ஒரு பெரும் கொண்டாடமாகிவிட்டது. கொண்டாட்டம் ஆனமையால் மக்கள் கூடுதல், அதனால் கிடைக்கும் பெருமகிழ்ச்ச்சி, ஒருவருக்கொருவர் மகிழ்ச்சி தெரிவித்தல் என்ற மனிதகுலம் விரும்பும் அடிமனநல்லியல்புகள் இதில் உள்ளன. மூன்று, பெரும் வணிக நிறுவனங்களின் இலாபம், இக்கொண்டாட்டத்தில் அடங்கியுள்ளது. உடுப்புகள், பட்டாசு, பலகார வகைகளுக்கான மூலப்பொருள் வியாபாரம் என்பன இதில் அடங்கும். நான்கு, கோவில் வருமானம், பூசகர் வருமானம் என்பன இன்னொருபுறம் உள்ளன. ஐந்து, பத்திரிகைகளின் தீபாவளிமலர் வருமானம், மற்றொரு புறம் உள்ளது. ஆறு, தொலைக்காட்சி போன்ற ஊடகங்களின் இடைவிடாத கருத்தேற்றமும் அவை, அவற்றால் அடையும் பெருவருமானமும் இன்னொரு புறம் உள்ளது. ஏழு, அதனை விரும்பி ஏற்றுப் புகழ்பெறச் செல்லும் நமது கலைஞர்களும் அறிஞர்களும் இன்னொரு புறம் பெருவாரியாகக் காணப்படுகின்றார்கள். எனவே, தீபாவளியைக் கொண்டாட வேண்டாம் என எப்படிச் சொன்னாலும் அக்கொண்டாட்டத்தை இலகுவில் போக்கிவிட முடியாது. அது, இந்து மக்கள் கொண்டாட்டமாகி விட்டது. கொண்டாட்டங்களை மிகவும் வரவேற்கும் பின் நவீன சிந்தனையாளர்களை நாம் காண்கிறோம். மக்கள் இணைகிறார்கள்; மக்கள் மகிழ்கிறார்கள் என அவர்கள் கொண்டாட்டங்களுக்கு ஒரு புது வியாக்கியானம் அளிக்கிறார்கள். ஆனால், கொண்டாட்டங்களுக்குப் பின்னால் மறைந்து கிடக்கும் சுரண்டலையும் பேதங்களையும் மறக்க வைக்கும் போதைநிலையையும் அவர்கள் தோலுரித்துக் காட்டுவதில்லை. தீபாவளியைக் கட்டுடைத்துப் பார்க்கலாம்; அதன் அதிகாரம் எங்கிருக்கிறது என்று பார்க்கலாம்; தீபாவளிக் கதை கூறும் நரகாசுரன் கதைப் பிரதியைக் கட்டுடைத்துப் பார்க்கலாம். இவை யாவும் ஒரு புலமைத்துவ இன்பப்பயிற்சியுமாகும் (Intelectual pleasure excersise). தீபாவளி அன்றுபோல் இன்றில்லை. நிறைய மாறி விட்டிருக்கிறது. இன்னும் மாறும்; இடையில் வந்து மாட்டிக்கொண்டான் நரகாசுரன்; பாவம் நரகாசுரன். அவனுக்கு ஆழ்ந்த அனுதாபங்கள். http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/இது-ஒரு-தீபாவளிக்-கதை-பாவம்-நரகாசுரன்/91-258874
- 2 replies
கிருபன்

November 14, 20205 yr
Featured by மோகன்

October 18Oct 18

View All

Sign In

சிறீலங்கா சிறைகளில்பட்ட உங்கள் சொந்த அனுபவங்கள்!

சிறீ லங்கா நீதி விசாரணை நடைமுறை! 17 members have voted

Featured Replies

Archived

Tell a friend

Topics

மலையகத்தை அழிக்கும் தமிழர்கள் | போரியல் ஆய்வாளர் அருஸ்

தையிட்டி திஸ்ஸ விகாரை போலியானது - வட இலங்கையின் சங்க நாயக்க தேரர்

தையிட்டியில் காணிகளை இழந்தவர்களுக்கு மாற்றுக்காணி அல்லது இழப்பீடு - அமைச்சர் சந்திரசேகரன்

கதை - 192 / "மெழுகுவர்த்தி கேள்வியை சந்தித்தபோது / When the Candle Met the Question"

Posts

மலையகத்தை அழிக்கும் தமிழர்கள் | போரியல் ஆய்வாளர் அருஸ்

தையிட்டி திஸ்ஸ விகாரை போலியானது - வட இலங்கையின் சங்க நாயக்க தேரர்

தையிட்டியில் காணிகளை இழந்தவர்களுக்கு மாற்றுக்காணி அல்லது இழப்பீடு - அமைச்சர் சந்திரசேகரன்

கதை - 192 / "மெழுகுவர்த்தி கேள்வியை சந்தித்தபோது / When the Candle Met the Question"

Featured Content

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்

சாத்தான் படை (IPKF)

🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”

தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு

இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு

Important Information

Account

Navigation

Search

Configure browser push notifications

Chrome (Android)

Chrome (Desktop)

Safari (iOS 16.4+)

Safari (macOS)

Edge (Android)

Edge (Desktop)

Firefox (Android)

Firefox (Desktop)