http://www.youtube.com/watch?v=rbHIWLdrRx0&feature=share

சென்சருக்கால்(தமிழ் வரவில்லை) தப்பி வருமா என்பது முதல் கேள்வி.

சினிமாவில் திளைத்து இருக்கும் மக்களுக்கு எல்லாக்கருத்துக்களையும் சினிமா மூலம் சொல்ல வேண்டிய நிலையில் தமிழ் நாடு உள்ளது.இப்படம் மொழி பெயர்க்கப்பட்டு வெளிநாடுகளில் திரையிடப்பட வேண்டும்.(வட இந்தியாவிலும் கூட)

இணைப்புக்கு நன்றி சகாறா.

இணைப்பிற்கு நன்றி சகாறா

எல்லோரும் பார்க்க வேண்டிய படம்

நேற்று "உச்சிதனை முகர்ந்தால்" படத்தை பார்த்துவிட்டு வந்தேன்...

திரைப்படம் ஆரம்பிக்கும்போது முதற்காட்சியாக ஒரு வெடி வெடிக்கும்....மனம் ரணமாக கண்கள் கசிந்து விட்டன..என்னயிது எதையுமே காட்சிப்படுத்தாமல் தனிய வெடிக்கும் ஒரு வெடியின் அதிர்வு எப்படி என்னை உலுக்கிப்போடுகிறது?...

ஒரு புனிதவதியின் கதை இது

எங்களுக்குள் எத்தனையோ புனிதவதிகளுக்கு நாளாந்த வாழ்க்கைக்குள் பழக்கப்பட்டுப்போன ஒன்றாக இராணுவ ஆக்கரமிப்பு இருக்கிறது. வெளியே சொல்ல முடியாமல் சிறுகச் சிறுக விசமாய் விழுங்கப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது அத்தனை அக்கிரமங்களும்...

எங்கள் கதைகளில் திரையில் கூட கற்பனை மகிழ்ச்சியைக் காட்டமுடியாதவாறு சபிக்கப்பட்டிருக்கிறது ஈழச்சமூகம்.

ஈழவர் கனவுகள் கதைகளென ஆயிரமாய் இருந்தாலும் இனவழிப்பு என்ற உலகமே அறியக்கூடிய நேர்கோட்டிலேயே அத்தனை கதைகளும் சின்னாபின்னமாகிப் போகின்றன. இராணுவம் , இனவழிப்பு, அரசபயங்கரவாதம் என்ற கொடிய வட்டத்திற்குள் கூடு கலைந்த குருவிகளாக வாழப்பழக்கப்பட்டுப்போனோம். புனிதா என்ற கதாப்பாத்திரம் பற்றி அச்சிறுமியின் நடிப்புப் பற்றி பேசத் தோன்றவில்லை அச்சிறுமியிடம் நடிப்பைக் காணவில்லை புனிதாவைத்தான் கண்டேன். புனிதாவின் வயதும் பருவமும் எனக்கு இந்திய இராணுவக் காலத்தைத்தான் என்னுள்மனதில் மீட்டிப்பார்க்கவைக்கிறது. கடந்து வந்த பாதைகளை நினைத்துப் பார்க்கும்போதே வெறுப்பும் வெறியும் விசுபரூபம் எடுக்கத்தான் செய்கிறது. மாறி மாறி இராணுவ ஆக்கிரமிப்போடே எங்கள் வாழ்க்கைகளும் நாசமாகிப்போயின. உறவுகள் சிதறுண்டுபோனோம். முகவரியிழந்த ஒற்றை மரங்களாக ஏதோ ஒரு தேசத்தில் வெம்பிய வேர்களுடன் நாட்டப்பட்டிருக்கிறோம்.

இந்தப்படத்தைத் தமிழ்நாட்டில் எவ்வளவு தூரம் வரவேற்றுப்பார்ப்பார்கள் என்று தெரியவில்லை ஏனென்றால் கனவுலகில் வாழும் சினிமாவையே ரசிக்கப்பழக்கப்பட்டவர்கள் இந்த யதார்த்தத்தை ஏற்றுக் கொள்வார்களா?

கவர்ச்சிக்கும், காமத்திற்கும், காதலுக்கும் அப்பாற்பட்ட ஒரு இனத்தின் வேதனையை சொல்லும் புனிதமான திரைப்படம். கம்பிக்கதவில் ஒற்றைக்காலை வைத்து தொங்கிவிளையாடும் ஒரு பதின்மச்சிறுமியின் வாழ்வே கரைந்துபோனகதை..உலகம் என்ற பந்தில் பேசாத மானுடத்தை பேச வைக்கவேண்டும் மேலே நுணாவிலான் கூறியதைப்போன்று இந்தப்படம் வேற்று மொழிகளிலும் வெளிவரவேண்டும்.

இதைப்போன்று இன்னும் பல ஈழவர்கதைகள் திரையில் தொடர்ச்சியாக அத்தோடு வேற்றுமொழிகளிலும் வெளிவரவேண்டும். இத்திரைப்படத்திற்கு நாம் கொடுக்கும் ஊக்கமே இத்திரைப்படத்தை உருவாக்கிய கலைஞர்களுக்கு மேலும் எமக்காக பணியாற்ற வைக்கும்.

இத்திரைப்படத்தைத் தயாரித்த தயாரிப்பாளர்,கலைஞர்கள் அனைவருக்கும் ஈழவளாக நன்றி உரைக்கின்றேன்.

இந்தப் படம் லண்டனில் ஓடவில்லையா?

இன்று உச்சிதனை முகர்ந்தால் புனிதவதியை பார்த்தேன். மன்னிக்கவும் புனிதவதியுடன் பயணி…த்தேன் என்று தான் சொல்லவேண்டும். போர்க்குற்றத்தின் சிறந்த சாட்சியான புனிதவதி தனக்கு நேர்ந்த துயரத்தை நம்மிடம் சொல்கிறாள். ஒரு படம் என்னை இவ்வளவு பாதிக்கும் என்று இதுவரை நினைத்ததில்லை.

புனிதவதி அழும் பொழுது அழுதேன்.

புனிதவதி சிரிக்கும்பொழுதும் அழுதேன்.

படம் முடிந்து வீட்டுக்கு வரும்பொழுது புனிதவதி என்னுடனேயே என் வீட்டிற்கு வந்துவிட்டாள் என்று தான் தோன்றுகிறது.

புனிதவதி ராஜபக்சேவின் சட்டையை மட்டுமல்ல நம் சட்டையையும் சேர்த்தே உலுக்குகிறாள்.

அரை குறை ஆடைகளோடு பெண்கள் ஆடும் சினிமாப் படங்களைப் பார்ப்பதை விட இதுபோல ஒரு உணர்ச்சியான படத்தை பார்த்தால் போதும். ஈழத் தாரிப்பாளர்களால் தயாரிக்கப்பட்டுள்ள இப் படம் வெற்றியடையவேண்டும். உலகம் எல்லாம் வாழும் தமிழர்கள் இப் படத்தை திரையரங்கு சென்று பார்க்கவேண்டும்.

இந்தப் படத்தின் விமரிசனங்கள் வாசித்திருக்கின்றேன்!

கட்டாயம் பார்ப்பேன்!

ஆயிரம் கட்டுரைகளின் வலிமை, தமிழ்நாட்டில் சினிமாவுக்கு உள்ளது!

இது போன்ற படங்கள், மெல்ல மெல்ல அவர்களின் மனச்சாட்சியைத் தட்டியெழுப்பும் என நம்புவோம்!

வல்வைக்கும், பகிக்கும் நன்றிகள்!!!