Kavi arunasalam

நாடு அனுராவோடு வீடு உறவோடு

பெண் பூனைக்கும் உங்களைத் தெரிந்திருக்கிறது

நீங்கள் சில நாட்களுக்கு முன் பதிந்த, “பால் வண்ணம் பருவம் கண்டு…”, மற்றும் தற்போது பதிந்துள்ள “மூடித் திறந்த இமை இரண்டும்…” ஆகிய இரண்டு பாடல்களையும், கம்பராமாயணத்தைப் படித்தவுடன் கண்ணதாசன் எழுதியிருப்பார் போல் தெரிகிறது. கம்பன், சீதையின் இடையை வர்ணிப்பதை வாசித்த கண்ணதாசன், சரோஜாதேவிக்காக இப்படிச் சொல்லியிருப்பார்: “அன்னக் கொடி நடை முன்னும் பின்னும் ஐயோ ஐயோ என்றது வண்ணக் கொடியிடை கண்ணில் விழுந்து மெய்யோ பொய்யோ என்றது…” சரோஜாதேவியை விட்டுவிடுங்கள். அன்னை இல்லம் படத்துக்காக கடற்கரையில், பெருத்த இடையோடு தேவிகா நடந்து செல்ல, அவர் பின்னால் நடந்து வரும் சிவாஜி கணேசன், இவ்வாறு பாடிக் கொண்டு வருவார்: “நடையா இது நடையா ஒரு நாடகமன்றோ நடக்குது இடையா இது இடையா அது இல்லாதது போல் இருக்குது…” இங்கு கவிஞர் பொய் சொல்லியிருக்கிறார்!

பீம்சிங் படம் என்றால் குடும்பம் குடும்பமாகப் போய்ப் பார்ப்பார்கள். எம்ஜிஆர் படம் என்றால் தனியாகத்தான் போக வேண்டும். பாகப்பிரிவினை படத்தில் கரண்ட் அடித்து ஒரு சிறுவனுக்கு உடலின் ஒரு பக்கம் இயங்காது போய் விடும். அந்த சிறுவன்(சிவாஜி) வளர்ந்து திருமணம் முடித்து ஒரு குழந்தைக்குத் தந்தையான பிறகு மீண்டும் ஒரு தடவை கரண்ட் அடிக்க அவனுக்கு மீண்டும் உடலின் எல்லாப் பாகங்களும் இயங்க ஆரம்பித்து விடும். இப்பொழுது நினைத்தால் ஆச்சரியமாக இருக்கும். சிவாஜிக்கு பீம்சிங் மாதிரி எம்ஜிஆருக்கு ரி.ஆர் . ராமண்ணா இருந்தார். ரி.ஆர் . ராமண்ணா எம்ஜிஆரை வைத்து, பாசம்,பணக்காரக் குடும்பம், பணம் படைத்தவன், புதுமைப்பித்தன், பெரிய இடத்துப் பெண், பறக்கும்பாவை… என்று ‘ப’ வரிசையில் பல வெற்றிப் படங்களைத் தந்தவர். ஆனாலும் பீம்சிங் கவனிக்கப்பட்டதைப் போல் ரி.ஆர் . ராமண்ணா ஏனோ கவனிக்கப்படவில்லை.

உளி தாங்கும் கற்கள்தானே மண்மீது சிலையாகும் வலி தாங்கும் உள்ளம்தானே நிலையான சுகம் காணும்

இத அடுத்தவன் சொன்னா கசக்கும் கொஞ்சம் அனுபவம் இருந்தா இனிக்கும் இதுக்கு ஆதாரம் கேட்டால் ஆயிரம் இருக்கு அத்தனையும் சொல்லி போடு

ட்ரம்புக்கு வயதுப் பிரச்சினையே இல்லை. இப்பொழுதும் தூக்கிக் காட்டுறார், தான் போட்ட கையழுத்தை. Spaghettiயும் Bologneseயும்