புங்கையூரன்

சுவியருக்கு எனதினிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் உரித்தாகட்டும்…!

கண்ணீர் அஞ்சலிகள்….!

நன்றி….பிரபா….! மிகவும் தெளிவாக, ஆனால் கொஞ்சம் காரமாக ஆய்வாளர் ஆராய்ந்து எழுதியுள்ளார்…! இவை தான் உண்மையான காரணங்கள்…! சிங்களம் இதய சுத்தியுடன் இதை வாசிக்குமா என்பது தான் எனது கேள்வி….!

பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள், சுமே….!

வாசிக்க இதமாக இருக்கின்றது…! தொடருங்கள், அக்கினி….!

ஏக்கத்தைப் பிரதி பலிக்கின்றது கவிதை…! விரலுக்கு அதிகமாக வீங்குகிறோம் என்று தெரிந்தே வீங்கியது சிங்களம்…! அனுதாபம் வரவில்லை! ஆத்திரம் தான் வருகின்றது..! மக்கள் தான் பாவம்..! புத்தன் ஏதாவது பார்த்துச் செய்தால் தான் சிங்களத்துக்கு மீட்சி…!

நன்றி...நிலாக்கா...! கவிதை எழுத நினைச்ச போது....பத்து நாள் தான் முடிஞ்சிருந்தது...!

உண்மை தான் யாயினி...! வரவுக்கும், கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி....! எனக்கும் அது தான் பிரச்சனை..! அதுக்காகத் தான் இப்பவெல்லாம் அடக்கி வாசிக்கிறது...! நன்றி....ஈழ்ப்பிரியன்...! பன்னாடையில் பிரச்சனை இல்லை, சிறியர்...! அதன் பார்வையின் தான் கோளாறு உள்ளது...! உக்ரெயினில் ஐ.நா.பன்னாடை செய்யவேண்டியதெல்லாம்....ஒழுங்காத் தானே செய்யுது...!

நன்றாக உள்ளது, கொழும்பான்…! தொடர்ந்தும் எழுதுங்கள்…!

அக்கினியின் கதையெண்டாலே கொஞ்சம் வேப்பிலையும், விபூதியும் பக்கத்தில வைச்சுக் கொண்டு தான் வாசிக்க வேணும்…! தொடருங்கோ… அக்கினி…!

யாயினிக்கு எனதினிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள்…!

கண்ணீர் அஞ்சலிகள்….!

பிளாஸ்ரிக் நோட்டுகள் இருக்குது தானே..!

அவுஸில் காகித நோட்டுகள், நீண்ட காலமாகப் புழக்கத்தில் இல்லை…! அப்பாடா, ஒரு விசயத்தில் ஐரோப்பாவைப் பின்னுக்குத் தள்ளியாச்சுது…!

அருமையான கவிதை, நிழலி…! ஒருவரது பார்வையைப் பொறுத்துக் கவிதையைப்வ்பல நிகழ்வுகளுடன் தொடர்பு படுத்தி ரசிக்கலாம் என்பது கவிதையின் தனிச் சிறப்பாகும்…! ஒரு விதமான பயத்தையும், இயலாமையையும், வெறுமையையும் கவிதை அழகாக விபரிக்கின்றது…! தொடர்ந்தும் இது போன்ற கவிதைகளைத் தாருங்கள்…! வாழ்த்துக்கள்…!

பார்க்கவே உடல் புல்லரிக்கின்றது...! இணைப்புக்கு மிக்க நன்றி.....வன்னியர்...!

காட்டில் எரிந்தால்...அது காட்டுத் தீ...! வீட்டில் எரிந்தால்...அது சமையல்...! சாணி எரிந்தால்...அது திருனூறு..! மனிதன் எரிந்தால்...வெறும் சாம்பல்...! அமெரிக்கா எரிந்தால்...அமைதி..! வயிறு எரிந்தால்...அரசியல்..! தொடருங்கள், சுவியர்...!

என்னிட்டையும் இரண்டு கிடக்குது...! முகாம் போறதுக்கு வாங்கினது..! இந்தக் கோவிட் கோதாரியால ஒரு இடமும் போகேலாது! வெளியால வைச்சால், கவுன்சில் இதுகளை வெளியே வைக்கக் கூடாது எண்டு சொல்லுது..! கராச்சுக்குள்ள வைச்சால்..மனிசி ஒண்டில் நான் வீட்டில இருக்க வேணும்...இல்லையெண்டால் காஸ் சிலிண்டர் வீட்டில இருக்க வேணும் எண்டு சொல்லிப் போட்டுது...! எங்க கொண்டு போய்க் குடுக்கலாம் எண்டு....நெருப்பை வயித்தில கட்டிக் கொண்டிருக்கிற மாதிரி இருக்கிறன்...!

நன்றி... நிழலி...! நீங்கள் கூறிய படியே...நாமெல்லாம் கூட, எம்மையறியாமலே மூளைச் சலவை செய்யப் பட்டுக் கொண்டேயிருக்கின்றோம் என்பது தான் உண்மை...! யாழ் களத்தில் இப்போது எழுதுவது, மிகவும் இலகுவாக உள்ளது...! தொடர்ந்து எழுதலாம் என உத்தேசித்துள்ளேன்! யாழுக்கு வெறும் வயது மட்டும் போகவில்லை..! அவள் தன்னைத் தானே, மேலும்...மேலும் மெருகூட்டிய படியே வளர்கின்றாள்..! இதற்கான பெருமை முழுவதும்...மோகனுக்கும், மட்டுறுத்துனர்களுக்கும், தினமும் வந்து போகின்ற கள உறுப்பினர்களுக்கும், அதன் அடித்தளமாக உள்ள வாசகர்களுக்கும் உரியது என்பதில் கருத்து வேறுபாடு இருக்க முடியாது...!

பொறுத்திருந்து பார்ப்போமே....உடையார்...! அந்தக் காலத்தில் வாழக்கிடைத்தது ஒரு அரிய பாக்கியமே...! நன்றி, உடையார்....!

வணக்கம் சசி..! தமிழர்கள் போரின் வலியை நன்றாக உணர்ந்தவர்கள்...! இருப்பினும் வலிக்குக் காரணமானவர்களை இலகுவாக மறந்து விட மாட்டார்கள்! நிச்சயம் மன்னிப்பார்கள் எனினும் மறந்து விட மாட்டார்கள்! ஏனெனில் அவர்களும் மனிதர்கள்...! வருகைக்கும் கருத்துக்கும் மிக்க நன்றி...! நன்றி, குமாரசாமி அண்ணா...! மேட்டுக்குடித் தனம் என்பது பொருத்தமான வார்த்தை தான்..! உண்மை தான், பாஞ்ச்...! அண்மையில் ஒரு காணொலி பார்த்தேன்! அதை இங்கு இணைத்தால் பொருத்தமாக இருக்கும்! ஆனால் அதில் வரும் சில வார்த்தைகள் யாழ் கள விதிகளை மீறுவதாக உள்ளன! மிக்க நன்றி, பாஞ்ச்....!

தனிக்கும், கொழும்பானுக்கும் எனதினிய பிறந்த நாள் வாழ்த்துக்கள் உரித்தாகுக…!

உண்மை தான், சுவியர்…! பாரதமும் எமது பழியைத் தேவையில்லாமல் தேடிக்கொண்டது…! வரவுக்கு நன்றி…! நன்றி, ஓணாண்டியார்…! நீங்கள் பதிந்த பிராமணன் மச்சம் சாப்பிட்ட கதை இன்னும் தலைக்குள் ஓடிக் கொண்டிருக்கின்றது..! வருகைக்கும் , ஊக்குவித்தலுக்கும் நன்றி, தோழர்….!

வெறும் கள் வடிக்கும் பன்னாடை அல்ல இது...! அது வெறும் பூச்சிகளை மட்டும் வடிக்கும்...! இது கொஞ்சம் வித்தியாசமானது...! மனிதர்களை மட்டும் வடிக்கும் வல்லமை கொண்டது...! மேலைத் தேசங்களின் மகத்தான கண்டு பிடிப்பு...! மண்டலாவை வடித்த போது..., கறுப்பன் இவன்...அரைக் காச்சட்டை போதுமென்றது..! மகாத்மாவை வடித்த போது, கொஞ்சம் வெளிர் நிறம்..முழுக்காச்சட்டை போடு என்றது...! அரேபிய அகதிகளுக்கு..., அதன் வடி கண்களை இறுக்கிப் பிடித்தது,,,! பாலஸ்தீனக் குழந்தைகள் அழுகையில்..., தன் காதுகளை முழுதாக மூடியது...! முள்ளி வாய்க்காலில்..., முகத்தையே மூடியது..! பன்னாடைக்கு என்ன நடந்தது...? எல்லோரும் தேடினார்கள்...! மனித உரிமைகள் சபையில் குந்தியிருந்தது...! ஒன்று...இரண்டல்ல..., பத்து வருடங்கள்..! வேலையில்லாத ஒரு பட்டதாரியைப் போல..! போர்க் குற்றமா..? எங்கே நடந்தது...? புதினம் கேட்டது, பன்னாடை..! உக்ரெயினில் யுத்தமாம்..! ஓடோடி வந்தது...பன்னாடை..! தங்கத்தின் நிறத்தில்..தலை மயிர்....! அங்கத்தின் நிறமோ, வெள்ளை...! கண்களின் நிறமோ....மரகதம்..! கச்சிதமாக வடி கட்டி எடுத்தது, பன்னாடை...! உக்ரெயின் யுத்தம் தொடங்கி..., இன்னும் பத்து நாள் ஆகவில்லை...! நாலாயிரம் அகதிகள் வருகிறார்களாம்...! ஆயிரம் பேர் வந்தும் விட்டார்களாம்..! எவ்வளவு வேகமாகிறது, பன்னாடை..! அகதி முகாமில் பிறந்த குழந்தயை..., ஆயிரம் கேள்விகள் துளைக்கின்றன...! அந்தக் குழந்தயை...., பன்னாடை வடிகட்டாது...! ஏனெனில்.., அவள் ஒரு ஈழத்து அகதி...!

அந்தப் புரம் என்பது ஒரு ஆணும் பல பெண்களும்…! கண்டியில் நடப்பது ஒரு பெண்ணும் பல ஆண்களும்..!