கதை என்னும் மிச்சமிருக்கின்றது என்று நினைத்தேன். கடைசியில் அடுத்தநாள் என்ன முடிவெடுத்தார் என்று தெரியவில்லை.

//இப்படியான விடையங்களுக்கு எமது கருத்தை வாசகரில் திணிக்காது அவர்களையே நீதிபதிகளாக்குவது நல்லது //

கோமகன் குறிப்பிடுவது போல் முடிவு சிறப்பானது.

இருந்தாலும் சந்திரன் மாமிக்கிழவிக்கு ஏதாவது செய்திருக்கவேணும்

சந்திரன் அதில கொஞ்சம் வீக் போல அதுதான் மாமியை பகைச்சால் மகளையும் பகைக்க வேண்டும் என்று எண்ணிவிட்டார் போலும்

கருத்துக்கு நன்றிகள், புத்தன்!

நீங்கள் கூறிய விடயம் தொடர்பாக, சந்திரனிடம் வ்சாரிதுச் சொல்கிறேன்!

தொலைக்காட்சி இல்லாத காலங்களில்.... வாழ்ந்த ஈழத்து மாமிமார் குடும்பத்தின் ஒற்றுமைக்கு முன்னோடியாகவும், மருமக்களை தங்கள் பிள்ளைக்கும் மேலாக... மதித்தார்கள். என்று... தமிழக தொலைக்காட்சியில் வரும் நாடகங்களைப் பார்த்தார்களோ... அன்றே.. இவர்கள் குடும்பத்தை, குட்டிச்சுவராக்க முன் நிற்கும் வில்லிகளாக மாறிவிட்டார்கள்.

கதை, நல்லாய்ப் போகுது... புங்கையூரான்.

உண்மைதான்... புத்தன். சில வீடுகளில் அவர்களின், அட்டகாசம் அதிகரிப்பதற்கு.... அதுவும் முக்கிய காரணம்.

உங்கள் கருத்துடன் உடன் படுகிறேன்!

ஆனால், புத்தன் சொன்ன கருத்து பற்றி முடிவு சொல்லக் கால அவகாசம் தேவை!

ஆனானப்பட்ட விசுவாமித்திரனே, ஆடிப்போன இடமல்லவா, அது!

நன்றாக எழுதுகின்றீர்கள் [size=4]புங்கையூரான். ம்..ம்..தொடருங்கள்[/size]

இறுதிப்பாகம் என்று போட்டு முடிக்கவில்லையே, ஏன்? மற்ற திரி இணைப்புகளையும் இதில் இணைத்துவிடுங்கள்

நன்றிகள், உடையார்!

கதையைப் பொறுத்த வரை, முடிவு என்பது, இன்னொறு ஆரம்பமே!

நேரம் கிடைக்கும் போது தொடர்கிறேன்!

இறுதியில், முந்தைய இணைப்புக்களை இணைத்து விடுகிறேன்!

வருங்காலச் சந்திரன்களுக்கு, உதவியாக இருக்கும்!

??

சண்டமாருதன், உங்கள் கருத்துத் தான் என்னை, இன்னும் குடைந்து கொண்டிருக்கின்றது!

அந்தக் குடைவு, நீடிக்காமலிருக்க, நீங்களே இன்னொரு கருத்தில் பதில் தந்து விட்டீர்கள்!

அப்பிள் ஏன் கீழ்நோக்கி விழுகின்றது, என்ற கேள்வியின் தொடர் தானே, இன்று செவ்வாய்க் கிரகத்தில், தானியங்கி வாகனம் வரை,போய் நிற்கிறது!

தங்கள் கருத்துக்கு நன்றிகள், சண்ட மாருதன்!

போன தொடரில் இதைத்தான் கேடிருந்தன்..பதில் கிடைச்சிட்டு..அதென்ன ஆம்பிளைக்கு ஒரு நீதி பொம்பிளைக்கு ஒரு நீதி..?

புங்கை அண்ணாவின் எழுத்தே ஒரு சுகமாய் இருக்கும் வாசிக்க...நன்றி அண்ணா..

நன்றிகள், சுபேஸ்!

மாமயில் தவறில்லை என எண்ணுகின்றேன்!

மாமிக்குள் மறைந்திருக்கும், தாய் என்ற பாத்திரத்தைத் தான் அவர் முன்னிலைப் படுத்துகிறார்!

தனது குட்டிகளுக்காகப் போராடும் புலியாக அவர் செயற்படுகிறார். சில வேளைகளில் தாய்மையின், கண்களுக்கு மற்றவை தெரிவதில்லை அல்லது தெரிந்து கொள்ள விரும்புவதில்லை. மாமி சந்திரனை, ஒரு இடத்தில் இருந்து இன்னொரு இடத்திற்குச் காவிச் செல்லும் வாகனமாகவே உபயோகிக்கின்றார். அவரைச் சார்ந்த, கோவிலில் சந்தித்த கூட்டங்களும், இதைத் தான் செய்து கொண்டிருக்கின்றன!

விளைவு, நாலு குடும்பங்கள் விவாகரத்து வரை போனது தான்!

ஒரு மாமியும், மூன்று மாமாக்களும் தான் இதற்குக் காரணம்!

[size=3]குடும்பங்களில் நடப்பதை நன்றாக் சொல்லி உள்ளீர்கள் பாராட்டுக்கள் [/size]

நன்றிகள் நிலாமதியக்கா!

வீட்டுக்கு வீடு, வாசற்படி தான்!

சென்ற கிழமையிலிருந்து இந்தக் கதை அடிக்கடி 'யாழ்' திரையரங்கில் ஓடிக் கொண்டிருந்தது. கதை முடிந்ததும் இன்றுதான் முழுதாக வாசிக்க முடிந்தது.

புலம்பெயர்ந்த பல அன்றாடம் காய்ச்சிகளின் வாழ்க்கையை நன்றாக எழுதியுள்ளீர்கள்.

கருத்துக்கு நன்றிகள், தப்பிலி!

அன்றாடங்காச்சிகள் மட்டுமல்ல!

ரெஸ்ட்வாரன்ட் கேசுகளின் நிலைமை இதை விட மோசம்!

அட கதை முடிஞ்சுதே.நானும் சந்திரனுடன் சேர்ந்து வெள்ளி பாத்துக்கொன்டு இருந்துட்டன்

அப்ப ஆள் முடிஞ்சதும் உண்மை சம்பவமா?

எந்த விடயத்திலும் மூன்றாம் தரப்பை அனுமதிக்கக்கூடாது

அதிலும் குடும்பத்துக்குள்.............

எனது வீட்டில் அம்மா இருப்பார்

மாமி இருப்பார்.

இன்னுவரை எந்த சிக்கலும் எனக்கும் மனைவிக்குமிடையில் வந்ததில்லை.

காரணம் அவரது வீட்டைப்பற்றி எந்த குறையும் நான் சொல்ல மாட்டேன்.

அதைப்போல்தான் எனது மனைவியும்.

எனது மனைவி தன் வீட்டைப்பற்றி தானே குறை சொன்னாலும் அதை தப்பு என்று திருத்திவிடுவேனே ஒழிய தீ மூட்டுவதில்லை. காரணம் இது தான் வாழ்வின் அடிப்படை.

எங்களுக்குள் எவரும் புகுந்து விளையாட முடியாது என்பதை எமது நடவடிக்கை மூலம் காட்டிவிடவேண்டும்.

அதேபோல்

அம்மா வெளியில் நின்றால்

நான் தொலைபேசி எடுத்து கதைத்தால் மருமகளது சுகத்தைத்தான் முதலில் கேட்பார்.

அதே போல்

மாமிக்கு எனது மனைவி தொலைபேசி எடுத்தால்

அவர் என்னைத்தான் முதலில் கேட்பார்.

நானும் முடிந்ததோ இல்லையோ என்று கொஞ்சம் குழம்பிவிட்டேன் .

விறுவிறுப்பாக ஆனால் கொஞ்சம் சீரியல் பாணியில்(ஒட்டு கேட்பது போன்றவை ) இருந்தது.

விசுகு அவர் தன்ரை கதையை எழுதினார் ,உங்கட ஐடியல் கதையை கேட்கவில்லை .

கதைகள் என்று சமீப கால எழுத்துக்களை எடுத்து வாசித்தால் அநேகமானவை ஒற்றைக்கதாப்பாத்திரத்தின் தன்மைகளை மட்டுமே வெளிப்படுத்தி இருக்கும். மற்றைய பாத்திரங்களின் உள்ளக்கிடங்கை துளியும் வெளிப்படுத்துவதில்லை. உங்கள் கதையில் வரும் கதாப்பாத்திரங்களை அவற்றின் மனோஓட்டங்களை பேசச்சந்தர்ப்பம் கொடுத்திருக்கிறீர்கள். உண்மையிலேயே இந்தக்கதையின் வெற்றி அதிலேயே தங்கி இருக்கிறது. சிம்பிளாக லாவகமாக கதையை நகர்த்தி சென்றிருக்கிறீர்கள். நீண்ட நாட்களுக்குப் பின் ஒரே மூச்சில் வாசித்து முடித்துவிடும் ஆர்வத்தை உண்டு பண்ணிவிட்டது இந்தக்கதை. கொஞ்சம் பொறாமையாகவும் இருக்கிறது எங்கு எழுதினாலும் மிளிர்வாக இருக்கிறீர்கள். வாழ்த்துக்களும் பாராட்டுக்களும் தொடர்ந்து எழுதுங்கள்..... இந்த வாசகி உங்கள் எழுத்துக்களை வாசிக்க ஆவலாக உள்ளேன்.

சூப்பர் புங்க்ஸ் அண்ணா.. இன்று தான் மூன்று பகுதியையும் வாசித்தேன்....

உங்களுக்கு கவிதை மட்டுமல்ல கதையையும் சுவாரஸ்யமாக எழுதும் நல்ல திறமை உள்ளது... முடிவும் மிக அழகாக இருந்தது... ஆனாலும் பின்னர் என்ன நடந்தது என்று அறியும் ஆவலை தூண்டி விட்டுள்ளது.

பெண்களை வெளிநாட்டுக்கு அழைத்தால் கணவனே அனைத்து வசதிகளையும் செய்து கொடுப்பதை முதலில் நிறுத்த வேண்டும். அவர்கள் தாமாக முயற்சி செய்யும் போது தான் கஷ்டங்களையும் தெரிந்து கொள்வார்கள்.

தொலைக்காட்சி இல்லாத காலங்களில்.... வாழ்ந்த ஈழத்து மாமிமார் குடும்பத்தின் ஒற்றுமைக்கு முன்னோடியாகவும், மருமக்களை தங்கள் பிள்ளைக்கும் மேலாக... மதித்தார்கள். என்று... தமிழக தொலைக்காட்சியில் வரும் நாடகங்களைப் பார்த்தார்களோ... அன்றே.. இவர்கள் குடும்பத்தை, குட்டிச்சுவராக்க முன் நிற்கும் வில்லிகளாக மாறிவிட்டார்கள்.

இதில் உண்மை உண்டு....

பிள்ளைகளின் படிப்பை சாட்டி தன்னும் வீட்டில் சீரியல் பார்ப்பதை நிறுத்த வேண்டும்.