[size=4]

[/size]

[size=4]திமுக தலைவர் கலைஞர் வெளியிட்டுள்ள கேள்வி பதில் வடிவிலான அறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டுள்ளார்.[/size]

[size=4]கேள்வி: இலங்கைத் தமிழர் பிரச்சினையில் எந்த அக்கறையையும் இதுவரை காட்டாதவர்கள், அக்கறையாக இருப்பதைப் போல வேடம் போடுபவர்கள் எல்லாம் உங்களை குறை கூறுவதிலேயே காலத்தைக் கடத்துகிறார்களே? [/size]

[size=4]பதில்: “காய்த்த மரம்தான் கல்லடி படும்” என்பது பழமொழி. இதே போன்றதொரு கேள்விக்கு நேற்றைக்கே பதில் அளித்திருக்கிறேன். இலங்கையில் போர் நடைபெற்ற போது நான் எதுவுமே செய்யவில்லையா?[/size]

[size=4]இதோ பட்டியல்![/size]

[size=4]14-10-2008 அன்று அனைத்துக் கட்சித் தலைவர்கள் கூட்டத்தைக் கூட்டி, இரண்டு வாரத்திற்குள் போர் நிறுத்தம் ஏற்படாவிட்டால் தமிழகத்தைச் சேர்ந்த நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்கள் பதவி விலக நேரிடும் என்று தீர்மானம் நிறைவேற்றினோம்.[/size]

[size=4]தீர்மானத்தை பிரதமருக்கு நான் அனுப்பி, வலியுறுத்தியதன் காரணமாக 18-10-2008 அன்று பிரதமர் மன்மோகன் சிங் இலங்கை அதிபர் ராஜபக்ஷேயிடம் தொலைபேசியில் பேசினார்.

நமது வலியுறுத்தல் காரணமாக 22-10-2008 அன்று மத்திய அமைச்சர் பிரணாப் முகர்ஜி நாடாளுமன்றத்தில் உறுதியளித்தார்.[/size]

[size=4]24-10-2008 அன்று சென்னையில் பிரமாண்டமான “மனிதச் சங்கிலி”[/size]

[size=4]26-10-2008 அன்று பிரணாப் முகர்ஜி சென்னைக்கு வருகை.[/size]

[size=4]12-11-2008 தமிழகச் சட்டப்பேரவையில் இலங்கைத் தமிழர்களுக்காக தீர்மானம் நிறைவேற்றினோம்.[/size]

[size=4]4-12-2008 தமிழகத்திலே உள்ள அனைத்துக் கட்சித் தலைவர்களையும் டெல்லிக்கு அழைத்துச் சென்று பிரதமருடன் சந்திப்பு.[/size]

[size=4]27-12-2008 அன்று கழகப் பொதுக் குழுவிலே தீர்மானம்.[/size]

[size=4]28-3-2009 இலங்கையில் போர் நிறுத்தத்திற்கு உதவிட பிரதமருக்கும் சோனியா காந்திக்கும் என் கடிதம் அனுப்பப்பட்டது.[/size]

[size=4]31-3-2009 சோனியா காந்தி எனக்கு நீண்ட பதில் கடிதம்.[/size]

[size=4]7-4-2009 அன்று பிரதமர், சோனியா காந்தி, பிரணாப் முகர்ஜி ஆகியோருக்கு தந்தி மூலமாக நான் விடுத்த வேண்டுகோள்.[/size]

[size=4]9-4-2009 அன்று சென்னையில் என் தலைமையில் “இலங்கை அரசே போரை நிறுத்து” என்று முழக்கமிட்ட பேரணி.[/size]

[size=4]21-4-2009 அன்று பிரதமர், சோனியா காந்தி, பிரணாப் முகர்ஜி ஆகியோருக்கு நான் மீண்டும் தந்தி. போர் நிறுத்தம் செய்ய இலங்கை அரசுக்கு இறுதி எச்சரிக்கை விடும்படி கேட்டுக் கொண்டேன்.[/size]

[size=4]21-4-2009 அன்று “நாதியற்ற ஈழத் தமிழரைக் காத்திட நடுவணரசுக்கு வேண்டுகோள்” என்று அறிக்கை விடுத்தேன்.[/size]

[size=4]23-4-2009 அன்று ஒரு நாள் முழு அடைப்பும் வேலை நிறுத்தமும் (பந்த்) செய்தோம்.[/size]

[size=4]24-4-2009 அன்று அண்ணா அறிவாலயத் திற்கு உள்துறை அமைச்சர் ப. சிதம்பரம் வருகை.[/size]

[size=4]27-4-2009 அன்று அண்ணா நினை விடத்தில் உண்ணா விரதம்.[/size]

[size=4]இலங்கையில் போர் நிறுத்தம் ஏற்பட்டு விட்டதாக இலங்கை அரசு, இந்திய அரசுக்குத் தெரிவித்து, இந்திய அரசும் அதை நம்பி, போர் நின்று விட்டதாக நான் உண்ணாவிரதம் இருந்த இடத்திற்கே செய்தி அனுப்பி, அதன் பிறகுதான் நான் அதை நம்பி எனது உண்ணாவிரதத்தை நிறுத்திக் கொண்டேன்.[/size]

[size=4]இலங்கை அரசு போர் நிறுத்தம் செய்து விட்டதாக இந்தியாவை மட்டுமல்லாமல் உலக நாடுகளையே ஏமாற்றியது பிறகுதான் தெரிந்தது. இலங்கைத் தமிழர்கள் காப்பாற்றப்பட வேண்டும் என்பதற்காக ஒரு மாநில அரசின் முதல் அமைச்சர் என்ற முறையில் என்னால் என்ன செய்ய முடியுமோ அவற்றை யெல்லாம் செய்திருக்கிறேனா இல்லையா?

மாநில அரசுப் பொறுப்பிலிருந்து தி.மு.க. ஏன் விலகவில்லை என்று சிலர் கேட்கிறார்கள். நாங்கள் அப்போது பதவி விலகியிருந்தால் இலங்கை அரசு போரை நிறுத்திக் கொண்டிருக்குமா? ஏற்கனவே இரண்டு முறை ஆட்சிக் கவிழ்ப்பே; இலங்கைத் தமிழர்களுக்கு நாங்கள் உதவியாக இருந்தோம் என்பதற்காக நடைபெற்றதே, அப்போது என்ன நடைபெற்று விட்டது?

என் மீது புகார்க் காண்டம் படிக்கும் அந்தக் கூட்டத்திலே உள்ளவர்களை நான் கேட்கிறேன். உங்கள் வாதப்படி நான்தான் எதுவும் செய்யவில்லை; நீங்கள் அப்போது என்ன செய்து கிழித்தீர்கள்? சாகும் வரை உண்ணாவிரதம் என்று அறிவித்து விட்டு இலங்கைத் தமிழர்களுக்காக உயிரை விட்டிருக்க வேண்டியதுதானே? நீங்கள் ஏன் அதைச் செய்யவில்லை? [/size]

http://www.nakkheeran.in/Users/frmNews.aspx?N=81299

நிலமை மோசம்

இத்தனை அறிக்கைகளும் கடிதங்களும் தந்திகளும் அனுப்பியும்

மத்திய அரசு உங்களைக் கண்டுக்கவே இல்லை

அதன் பயனே இன்று நீங்கள்

"கேள்வியும் நானே பதிலும் நானே"

எனும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டிருக்கின்றீர்கள்

கருணாநிதியை எனக்கு கண்ணிலும் காட்டேலாது ஆனால் அவரின்ட இந்தக் கேள்வியில் நியாயம் இருக்கு

புல்லரிக்குது மு.க வின்ரை அறிவை நினைக்க..

மற்றவன் தான் செய்யேல்லை உண்மை தான் ஆனால் மூன்று மணிநேர உண்ணாவிரத நாடகம் ஆடி இலங்கையில் போர்நிறுத்தம் ஏற்பட்டு விட்டதாகக்கூறி மக்களை மந்தைகளாக்கியதும் மட்டுமல்லாமல், முத்துக்குமாரன் போன்றவர்கள் தம்மைத்தாமே எரித்து உயிர்க்கொடை செய்து தமிழகத்தில் எழுச்சியை ஏற்படுத்திய போதெல்லாம் இப்படி நாடகமாடி எம்மினத்தின் அழிவுக்கு கருணாநிதி போல வேறு யாரும் காரணமாகவில்லையே?

தலைவர் சொல்லிவிட்டார் தமிழீழம் கிடைத்து விட்டது என்றும், இலங்கையில் போர் நிறுத்தம் ஏற்பட்டு விட்டது என்றும் ஊரெல்லாம் போஸ்டர் ஒட்டி உண்மையான தகவல்கள் தமிழக மக்களிடம் சென்று சேராமல் செய்த புண்ணியவான் செய்த செயலை வேறு யாரும் செய்யவில்லைத்தான்.

எல்லாரையும் எல்லா நாளும் ஏமாற்றலாம் என்று பார்க்கிறார். நாடகம், சினிமாவிற்கு வசனம் எழுதியவருக்கு, இதெல்லாம் கைவந்த கலை. மக்களின் மறதியை வைத்து அரசியல் பண்ணி ஆதாயம் காண்பவர் கருணாநிதி.

ஏதோ எல்லாம் வருது எழுத முடியல

நான் இப்ப கருணாநிதியின்ரை சுத்துமாத்து நியூஸ் ஒண்டும் வாசிக்கிறேல்லை...சும்மா தலையங்கத்தோடை சரி........தேவையில்லாமல் வாசிச்சு ரெஞ்சனையும் பிறசரையும் ஏன் கூட்டுவான்?

நான் இப்ப கருணாநிதியின்ரை சுத்துமாத்து நியூஸ் ஒண்டும் வாசிக்கிறேல்லை...சும்மா தலையங்கத்தோடை சரி........தேவையில்லாமல் வாசிச்சு ரெஞ்சனையும் பிறசரையும் ஏன் கூட்டுவான்?

சரியாய்ச்.... சொன்னீங்கள், குமாரசாமியண்ணை.

இவர் செய்ய விட்டால் எல்லோ... சீமானை தூக்கி எத்தனை தரம் உள்ள போட்டிருப்பார். நெடுமாறன் ஐயாவை கூட இந்த வயதான காலத்திலும் உள்ள தூக்கி வைச்ச பெருமைக்குரிய செம்மல் இவர்..!

ஆட்சி அதிகாரத்தில இருந்த நீங்க செய்ய முடியாததை.. அவங்க எப்படி செய்ய முடியும்..???! சரி நீங்க தான் செய்யல்லைன்னாலும் பறுவாயில்லை.. அவங்க கூட ஒற்றுமையா நின்று செயற்பட்டிருக்கலாமே...??! அல்லது அவங்க செயற்பாட்டை தடுக்காமல் விட்டிருக்கலாமே..???!

1987 இல.. ஒப்பரேசன் லிபரேசன் நடந்தப்போ.. ஈழத்தமிழங்களுக்கு ஒரு நெருக்கடின்னு.. அநேக தமிழக கட்சிகளும் ஒன்று சேர்ந்து.. செஞ்சிலுவை படகோட மனிதாபிமான உதவி கொண்டு வந்தாங்க. அது தடுத்து நிறுத்தப்பட்டதும்.. இந்திய விமானப்படை பிளேனில வந்து அந்த உதவியை போட முடிஞ்சதுன்னா.... வன்னில மட்டும் ஏன் அதைச் செய்யல்ல..????! வன்னி ஈழம் இல்லையா..???!

ஏன்னா.. மாநிலத்தில் ஆட்சியில் இருந்த.. எம் ஜி ஆரால முடிஞ்சது உங்களால முடியாது என்ற அர்த்தம். உங்க சொக்கத்தங்கம் சோனியாவின் முந்தாணை உங்களுக்கு அவசியம் என்று பட்டதால வந்த பந்தம்.. பாசம்.. சொந்த மக்களை மறந்து சோனியாவின் பழிதீர்ப்பு அரசியலுக்குள் சென்று.. ஈழத்தமிழங்களை மட்டுமல்ல.. இந்தியப் பெருநாட்டையும் பேரிடருக்குள் தள்ளி இருக்கீங்க..!

(வரலாறு மறந்து போச்சுன்னா உங்க பேரன் பேத்தியைக் கொண்டு இதை வாசிங்க பெரியவரே... http://www.bharat-ra...F/Chapter1.html )

[size=2]In late May, the Indian government informed Sri Lanka that it was sending a convoy of relief supplies to the Jaffna peninsula by a ship convoy for 'humanitarian reasons'. A flotilla of Indian boats carrying more than 1000 tonnes of supplies were turned back by the Sri Lankan Navy as they approached the territorial waters of Sri Lanka. The sending back of the Flotilla was seen as a great victory by the general populace of the Sri Lankan capital Colombo, and it was greeted with Jubilation and 'Victory' celebrations. It was quite clear that the Indian government was not going to take this living down. Plans were afoot for another drastic measure. It called for an aerial supply drop. [/size]

[size=2]Back at Agra, the ground crew were helped by army personnel in loading the supplies onto the aircraft. The Aircraft were to fly to Bangalore after daylight and carry out the supply drop under the escort of Mirage 2000s. Around 0800 hours, the An-32s of the PTS took off for Bangalore flown by supporting aircrew. The actual aircrews who would be participating in the airdrop were already flown to Bangalore the previous night so that they could catch up with some rest. Gp Capt BK Sunder, the CO of PTS was to lead the An-32s over Sri Lanka. The final briefing was conducted by Air Vice Marshal Denzil Keelor, the ACAS (Ops) who had come down from Air HQ to Bangalore. [/size]

[size=2]At 1500 Hours, the Sri Lankan Ambassador in New Delhi was called to the Ministry of External Affairs office. There he was conveyed the message by Mr. Natwar Singh that Indian Air Force An-32s would be taking off at 1600 Hours from somewhere in India and would be dropping supplies over Jaffna. The ambassador was told that the aircraft were expected to complete their mission unhindered and any opposition by the Sri Lankan Air Force 'would be met by force' by the escorting Mirage 2000s. The warning was unnecessary - The Sri Lankan Air Force hardly constituted a 'threat' to the IAF. It had a handful of Turbo prop Siai-Marchetti SF260 and Argentinean FMA Pucara Twin Turboprop counter insurgency aircraft. They would be no match for the digital deltas in a fight. The only opposition if any, would be that of ground fire from the Sri Lankan troops.[/size]

[size=2]About the same time, the aircrew at Bangalore were making their final checks on the An-32s. There were a large number of domestic and International journalists who were at the airport covering the mission. It was decided let them fly in the An-32s to cover the flight. A group of 35 were finally chosen and all of them embarked the powered up An-32s in teams of seven each. At 15.55 hours, the first An-32 took to the air piloted by Gp Capt Sunder and Flt Lt SR Swarup as the co-pilot. It would be a round trip of 900 km awaited them to Jaffna and back.[/size]

[size=2]Designated as 'Eagle-Mission-4', the An-32s formated and climbed upto 12000 feet altitude. As they crossed the Coramandal coast at around 1645, they were met by four Mirage 2000s led by Bhavnani who had taken off about the same time as the An-32s. The Mirages were carrying three drop tanks and two Matra Magic II Air to Air Missiles, just in case the Sri Lankan Air Force made an appearance. As it turned out later, they were not needed.[/size]

[size=2]As the transport aircraft were crossing the Palk straits -- the stretch of water separating the Sri Lankan coast from the Indian coast, the Mirages maintained station about a 1000 feet higher than the An-32s. They were constantly making inward turns keeping the An-32s in sight all the time. A fifth Mirage was flying around the Indian coast acting as the radio relay. Two An-32s were also flying standby and acting as relay over Tamil Nadu - keeping the main supply dropping force in radio contact with the brass sitting in Bangalore.[/size]

[size=2]The mission leader Gp Capt Sunder attempted radio contact with Colombo ATC at 1647. Inspite of repeated calls, nothing apart from static was heard. Sunder repeated the call over the Civilian air traffic radio channel and still no response was heard. It was clear that the Colombo ATC were listening in but were not responding, for Madras ATC was able to clearly pick out the radio calls over the civil channel. Sunder then continued calling on the channel, finally mentioning that Eagle Mission 4 was headed towards Jaffna on a mercy mission.[/size]

EAGLE MISSION-4 : Antonov-32 transports of PTS taxiing for take off from Bangalore for the supply drop (Left) and the parachutes drifting down onto the Jaffna Peninsula (Right). Pictures Courtesy: INDIA TODAY

[size=2]By 1650 hours, the aircraft have approached the Jaffna peninsula. The An-32s slowed down and descended to just 1500 feet AGL. Jaffna town was in sight around 1700 hours. The rear Cargo doors were slid open and with the command given, the supplies slid down the cargo hold out of the aircraft. The White Parachutes ballooning as soon as the boxes left the aircraft. The supplies drifted down to the drop zone approx. 7km from Jaffna. Their mission completed the transport aircraft regained altitude and made a 180 degree turn. Perhaps in an unintended slight to the Sri Lankan Air Force, the formation overflew Palaly airbase in the north of Jaffna Peninsula, in full sight of those on the ground. There was no opposition to the aircraft at all. Nor did the aircrew observe any aircraft on the ground either. The aircraft continued in westerly direction for sometime before turning North.[/size]

IAF aircrew being congratulated by the ground crew on successful completion of the supply drop after landing back at Bangalore Airport on the evening of June 4th, 1987. [size=1]The next day's newspapers carried the supply drop as Headlines as this picture of THE HINDU, a newspaper published from Madras shows.[/size]

[size=2]It was 1813 hours by the time the lead aircraft touched down in Bangalore . Once on the ground, there was much cheering and celebration for both the transport and fighter pilots. It was a job well done . AVM Keelor took the Battle Axes pilots for dinner. The Prime Ministers Office sent its congratulations to the Aircrew and units involved in the whole operation. [/size]

[size=2]The aftermath of the supply drop bought forth heavy recrimination and diplomatic flurry of allegations and counter-allegations. Sri Lanka accused India of "blatant violation of sovereignty". India insisted that it was acting only on humanitarian grounds. The United States expressed 'regret' but refused to further comment on the incident.[/size]

(அப்பவும் அமெரிக்கா வருத்தம் தெரிவிச்சதோட சரி. இப்ப அமெரிக்கா மனிதாபிமான ரீதியில் உதவ வந்த போதும் சோனியா தானும் செய்யாமல் அமெரிக்காவையும் செய்ய விடாமல் தடுத்தார். அதை கருணாநிதி கூட இருந்து கூட்டுத்திட்டம் மூலம் செயற்படுத்தினார். முன்பை விட 2009 இல் வன்னிக்கு உதவுவதில் இந்தியாவிற்கு அதிக வாய்ப்பிருந்தும்.. உலக ஆதரவு இருந்தும்.. சோனியா அதைச் செய்யவில்லை. அவரை செய்யச் சொல்லி கருணாநிதியும் நிர்ப்பந்திக்கவில்லை. ஆனால் 1987 இல் எம் ஜி ஆர் செய்தார். ராஜீவ் செய்ய நிர்ப்பந்திக்கப்பட்டார்.)

[size=2]The supplies dropped amounted to not more than 23 tonnes and was not substantial at all. But it sent a message to the Sri Lankans that India would not be a bystander to the ongoing civil war. If it was against the interests of the ethnic Tamil minorities, then it would be against Indian interests as well as there would be corresponding repercussions in its own indigenous tamil population. The supply drop was intended to be a message - and it succeeded in driving home that point to the Sri Lankan government. The siege of Jaffna was lifted - and cease-fire declared. [/size]

நீங்க உங்க குடும்ப மக்களுக்காக உழைப்பவர்.. நாட்டு மக்களுக்காக அல்ல. நீங்க உலகத் தமிழினத் தலைவர் என்று போட்டுக்க அருகதை அற்றவர்..அதில உலகத் தமிழினம்.. உறுதியா இருக்குது ஐயா..!

Edited August 24, 201213 yr by nedukkalapoovan