குட்டிக் கதைகள்.

[alvayan]

16 minutes ago, தமிழ் சிறி said:

50 திருமணமான ஆண்களின் கூட்டத்தில்...
"மனைவியிடம் அடி வாங்கியவர்கள் எல்லாம் கை தூக்குங்கள்"
என்று கேட்கப் பட்டது....
 
ஒருவர் தவிர, மற்றவர்கள் எல்லோரும் கைகளை  உயர்த்தினார்கள்.  
கை உயர்த்தாத அந்தக் கணவரை அழைத்து 
"பரவாயில்லையே... உங்கள் மனைவி மிகவும் அனுசரணையானவர் போல", 
நீங்கள் மிகவும் அதிர்ஷ்டசாலி என புகழ்ந்தனர்.
 
அதற்கு அவர் சொன்னார்... அட "போங்கப்பா, நீங்க சும்மா வயித்தெரிச்சலை கிளப்பிக்கிட்டு...
நேற்று வாங்கின அடியிலை... கையை தூக்கவே, முடியலேப்பா... என்றார். 😂  🤣

சிறியர் ..இது உங்கடை அனுபவமோ...சுப்பர்

[suvy]

 

அழகான குட்டிக் கதை . ..........!   👍

[பெருமாள்]

ஒரு ஊரில் ஒரு அம்மா இருந்தார்.

அவருக்கு ஒரு மகன்.

வயசான காலத்தில் அம்மாவை காப்பாற்ற வேண்டும் என்பதற்காக உழைப்பு தேடி பட்டணத்துக்கு வந்தான் அந்தப் பையன்.

அங்கே இங்கே தேடினான் வேலை கிடைக்கவில்லை.

கடைசியாக ஒரு ஆள் இந்த பையனை வேலைக்குச் சேர்த்துக் கொண்டார்.

முதலில் சிலநாள் எந்த வேலையும் கொடுக்கவில்லை.

பிறகு ஒரு நாள் அவனை கூட்டிக்கொண்டு ஒரு எருமை மாட்டுத் தோலை அவனிடம் கொடுத்தார்.

ஏன் எதற்கு என்று கேட்காமல் இவன் அதை வாங்கிக்கொண்டான்.

அப்புறம் அவர் ஒரு நான்கு கோணிப் பைகளை எடுத்துக் கொண்டார்.

ஒரு ஒட்டகத்தை ஏற்பாடு செய்தார்.

புறப்படு போகலாம் என்றார்.

இவன் ஏன் எதற்கு என்று கேட்கவில்லை.

முதலாளி கூப்பிடுகிறார் சரி என்று புறப்பட்டான்.

இரண்டு பேரும் சேர்ந்து அந்த ஒட்டகத்தில் ஏறிக் கொண்டார்கள். பயணம் ஆரம்பமாகியது.

போய்க் கொண்டே இருந்தார்கள்.

ஒரு பெரிய செங்குத்தான மலை வந்தது.

ஒட்டகத்தை நிறுத்தினார்.

பையன் இறங்கினான்.

அவர் சொன்னார் இதோ பாருப்பா இந்த மாட்டுத் தோலை விரித்து அதிலே படுத்துக் கொள் என்றார்.

அவனுக்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. இருந்தாலும் முதலாளி சொல்கிறார் என்று படுத்து கொண்டான்.

உடனே அவர் அந்த எருமை தோலை நான்கு பக்கமும் எடுத்து ஒன்றாக்கி ஒரு கயிற்றினாலே கட்டினார்.

உள்ளே அந்த பையன்.

இவர் அவனை அப்படியே கட்டிப் போட்டு விட்டு விலகி வந்த ஒரு மரத்துக்கு பின்னால் ஒளிந்து கொண்டார்.

அங்கே அவர் கட்டிப்போட்டது ஒரு எருமை மாடு மாதிரி தெரிந்தது.

கொஞ்ச நேரத்தில் இரண்டு பெரிய கழுகுகள் அங்கே பறந்து வந்தன.

அந்த எருமை தோல் மூட்டையை அப்படியே தூக்கி கொண்டு உயரப் பறந்து போய் அந்த செங்குத்தான மலை உச்சியில் போட்டன.

அலகால் கொத்தின.

உள்ளே இருந்து ஒரு பையன் வெளியே வருவதை பார்த்ததும் அந்த கழுகுகள் பயந்து ஓடிவிட்டன.

அந்த பையன் அங்கே பார்க்கிறான் அவன் காலடியில் ஏராளமான நவரத்தினங்கள் கொட்டிக் கிடந்தன.

கீழே நின்று கொண்டிருந்த முதலாளி ஏன் சும்மா நின்று கொண்டிருக்கிறாய்.

உன் காலடியில் கிடக்கிற கற்களைப் பொறுக்கி கீழே போடு என்றார்.

அவன் போட ஆரம்பித்தான்.

முதலாளி நான் எப்படி கீழே இறங்கி வருவது என்று கேட்டான்.

நீ முதலில் போடு அப்புறம் அதற்கு வழி சொல்கிறேன் என்றார்.

நான்கு சாக்கும் நிரம்பியது.

சேர்த்துக் கட்டி ஒட்டகத்தின் முதுகில் ஏற்றிக் கொண்டு புறப்பட்டார் முதலாளி.

முதலாளி என்று கத்தினான் அவன்.

முட்டாளே என் வேலையாட்களுக்கு எப்படி வேலை கொடுக்கிறேன் என்பது புரியவில்லையா? அந்த மலை உச்சியில் பின்னால் திரும்பிப் பார் எத்தனை பேர் இருக்கிறார்கள் என்பது புரியும் என்று சொல்லி விட்டு போய்விட்டார்.

பையன் திரும்பிப் பார்க்கிறான் அங்கு ஏராளமான எலும்புக்கூடுகள்.

ஆகா ஏமாந்து போய்விட்டோம் என்பதை புரிந்து கொண்டான்.

கொஞ்ச நேரத்தில் ஒரு கழுகு தலைக்கு மேலே பறந்து வந்தது. இவன் ரொம்ப சாமர்த்தியமாக ஒரே தாவலில் அதன் காலை பிடித்துக் கொண்டான்.

கழுகு பயந்துபோய் மேலே பறந்தது. கடைசியில் களைத்துப் போய் கீழே இறங்கத் தொடங்கிவிட்டது.

இவன் தரையில் குதித்து தப்பித்துக் கொண்டான். கொஞ்ச நாள் கழித்து மறுபடியும் பழைய முதலாளியிடம் போய் வேலை கேட்டான்.

அவருக்கு ஆச்சரியம் இவன் எப்படி தப்பித்தான் என்று இருந்தாலும் இவன் வேற யாரோ அவன் சாயலில் இருக்கிறான் என்று நினைத்து வேலையில் சேர்த்துக் கொண்டார்.

இரண்டு நாள் கழித்து வழக்கம் போல நாலு சாக்கு எடுத்துக் கொண்டு அவனையும் அழைத்துக்கொண்டு அந்த மலைப் பக்கம் போனார்.

எருமை தோலை தரையில் விரித்து படுக்க சொன்னார்.

உடனே இவன் புத்திசாலித்தனமாக முதலாளி எனக்கு எப்படி படுப்பது என்று தெரியவில்லை. நீங்கள் கொஞ்சம் படுத்துக் காட்டினால் நன்றாக இருக்கும்.

அவரும் எதார்த்தமாக இதுகூட தெரியவில்லையா? என்று சொல்லிக் கொண்டு அதில் படுத்தார்.

அவ்வளவுதான் உடனே அவன் திடீரென்று அப்படியே சுருட்டி கட்டிவிட்டான்.

கொஞ்ச நேரத்தில் வழக்கம் போல் இரண்டு கழுகுகள் வந்து தூக்கிக் கொண்டு போய் அந்த நவரத்தின மலை உச்சியில் போட்டன.

மூட்டையை பிரித்து முதலாளி வெளியே வந்தார்.

கீழே இருந்து பையன் கத்தினான். நேரத்தை வீணாக்காதீங்க.

ரத்தினக் கல்லை எல்லாம் பொறுக்கி கீழே போடுங்க என்றான்.

அவருக்கு புரிந்து போனது இவன் பழைய ஆள்தான்.

சரி சரி மலை உச்சியில் இருந்து எப்படி கீழே இறங்கி வந்தாய். அதைச் சொல் முதலில் என்றார்.

முதலில் ரத்தினக் கல்லை பொறுக்கி கீழே போடுங்கள் அப்புறம் சொல்கிறேன் என்றான்.

வேற வழியில்லை பொறுக்கிப் போட்டார் நான்கு சாக்குகளிலும் கட்டிக்கொண்டு ஒட்டகத்தில் ஏறி புறப்பட்டான்.

முதலாளி கத்தினார்.

தப்பித்தது எப்படி என்பதைச் சொல்லாமல் போகிறாயே என்றார்.

உங்களுக்குப் பின்னால் இருக்கிற எலும்புக்கூடுகளின் கேட்டு தெரிந்து கொள்ளுங்கள் என்று சொல்லிவிட்டு அவன் போய்விட்டான்.

இது ஒரு துர்க்மெனிய நாட்டு கதை.

[suvy]

 

அன்பால் இணைவோம் ANBAL INAIVOM  · 

Rejoindre

 

Jay R Jayakumar  · 1 j  · 

தினம் ஒரு சிறுகதை :--

எலி ஒன்று, வைர வியாபாரி வீட்டிலிருந்த ஒரு வைரத்தை விழுங்கிவிட்டது. மிகவும் விலை உயர்ந்த வைரம் அது...

வியாபாரி, எலி பிடிப்பவனைப் பார்த்து, எப்படியாவது அந்த எலியை ஷூட் செய்து வயிற்றில் இருக்கும் வைரத்தை

எடுக்க உதவ வேண்டுமென கேட்டுக் கொண்டான்..

எலி பிடிப்பவனும் தன் துப்பாக்கி’யுடன்

வந்துவிட்டான், எலியை ஷூட் செய்ய..

எலி அங்கே இங்கேயென்று போக்குக்காட்டி ஓடியதில் திடீரென்று நூற்றுக்கணக்கான சக எலிகள் ஒன்று கூடிவிட்டன..

அந்த நூற்றுக்கணக்கான எலிகளுக்கிடையேயும் அந்த வைரம் முழுங்கிய எலி மட்டும் அந்த எலிக்கூட்டத்தோடு சேராமல் ஒதுங்கி தனித்தே நின்றிருந்தது .

எலி பிடிப்பவனுக்கு அது வசதியாகப் போய்விட்டது.. சரியாக குறி பார்த்து, அந்த எலியை டுமீல்.. என சுட்டான். எலி spot out..

வைர வியாபாரி சந்தோஷமாக அந்த எலியின் வயிற்றைக் கிழித்து வைரத்தை

எடுத்துக்கொண்டான். ஆனால் ஒரு கேள்வியை எலி பிடிப்பவனைப் பார்த்து வைரவியாபாரி கேட்டான்.

"ஆமா...! அந்த எலி மாத்திரம் மற்ற எலிகளோடு சேராமல் தனித்தே

இருந்ததே..! நீயும் அதை சரியாக அடையாளம் கண்டு சுட்டுவிட்டாய்..! என்ன காரணம்..?"

அந்த எலி பிடிப்பவன் பதில் சொன்னான்..

"இப்படித்தான்.. பலபேர் திடீர்ப்

பணக்காரர்கள் ஆனதும், மற்றவர்களை விட நாம் உயர்ந்தவர் என்ற எண்ணம் கொண்டு மற்றவர்களுடன் தன்னைச் சேர்க்காமல், தூரத்தில் வைத்துக் கொள்வார்கள். அதுவே..

ஆபத்தில் அவர்களுக்கு உதவாமல் போய்விடுகிறது."

உறவுகளும் அப்படித்தான்.. சிலர் இடையில் வந்து அழிந்துபோகும் செல்வத்தை நம்பி இறைவன் கொடுத்த உறவுகளை அசட்டை

செய்துவிட்டு ஒதுங்கி விடுகிறார்கள்.

ஆயிரம் கோடி செல்வம் இருந்தாலும் சொந்த பந்தமும், நல்ல நட்புமே கடைசி வரையில் நம்முடன் இருக்கும்....

......!

[பெருமாள்]

 

கருவுற்ற மான் தன் மகவை ஈயும் ஒரு நிலை..

அது ஒரு அடர்ந்த புல் வெளியை கண்டது,

அதன் அருகே ஒரு பொங்கும் ஆறு.

இதுவே சரியான இடம் என்று அது சென்றது அங்கு.

அப்போது கருமேகங்ள் சூழ்ந்தன.

மின்னலும் இடியும் இசையாட்சி செய்ய ஆரம்பித்தன.

மான் தன் இடப்பக்கம் பார்த்தது.. அங்கே ஒரு வேடன் தன் அம்பை மானை நோக்கி குறி பார்த்து நின்று கொண்டிருந்தான்.

மானின் வலப்பக்கமோ பசியுடனான ஒரு புலி மானை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தது.

ஒரு கருவுற்ற மான் பாவம் என்ன செய்யும்? அதற்கு வலியும் வந்து விட்டது.மேலும் காட்டு தீயும் எரிய ஆரம்பித்து விட்டது.

என்ன நடக்கும்.?

மான் பிழைக்குமா?

மகவை ஈயுமா?

மகவும் பிழைக்குமா?

இல்லை காட்டு தீ எல்லாவற்றையும் அழித்து விடுமா?

வேடனின் அம்புக்கு இரையாகுமா?

புலியின் பசிக்கு புசியாகுமா?

மான், தீ ஒரு புறமும், பொங்கும் காட்டாறு மறு புறமும், மற்ற இருவரும் எதிர் புறமும்..

மான் என்ன செய்யும்?

மான் தன் கவனம் முழுதும், தன் மகவை ஈவதிலேயே செலுத்தியது.. ஒரு உயிரை விதைப்பதிலேயே தன் கவனம் இருக்க, மற்ற சூழல் அதன் கண்களில் இல்லை.

அப்போது நடந்த நிகழ்வுகள்.......

மின்னல் தாக்கியதால் வேடன் கண் இழந்தான்.

எய்தப்பட்ட அம்பு புலியை தாக்கி அது இறக்கிறது.

தீவிர மழை காட்டு தீயை அழித்து விடுகிறது..

அந்த மான் அழகான குட்டி மானை பெற்றெடுக்கிறது.

நம் வாழ்விலும் இப்படிபட்ட சந்தர்ப்பங்கள் நிறைய வந்திருக்கிறது.. வரும்..அச்சூழ்லில் பல எதிர்மறை சிந்தனைகள் நம்மை சுற்றி நின்று அச்சுறுத்தும்..

சில எண்ணங்களின் பலம் நம்மை வீழ்த்தி அவை வெற்றி பெற்று நம்மை வெற்றிடமாக்கும்..

நாம் இம்மானிடம் இருந்து மானிடம் கற்றுக்கொள்வோம்..

அந்த மானின் முக்கியத்துவம் முழுதும், மகவை பெற்றிடுவதிலேயே இருந்தது..மற்ற எதுவும் அதன் கை வசம் இல்லை..மற்றவற்றிற்கு அது கவனம் கொடுத்து இருந்தால் மகவும் மானும் மடிந்து இருக்கும்.

இப்போது உங்களை நீங்களே கேட்டுக்கொள்ளுங்கள்..

எதில் என் கவனம்?

எதில் என் நம்பிக்கையும் முயற்ச்சியும் இருக்க வேண்டும்?

வாழ்வின் ஒரு பெரும் புயலில், எதில் கவனம் செலுத்த வேண்டுமோ அதில் செலுத்தி மற்றதை இறைவனிடம் விட்டு விடுங்கள்..

அவர் எப்போதும் எதிலும் நம்மை வருத்த செய்ய மாட்டார்.

இறைவன் தூங்குவதும் இல்லை..

துயரப்படுத்துபவரும் இல்லை.. உன் செயலில் நீ கவனம் செலுத்து..

மற்றவை நடந்தே தீரும்!

 

[நிலாமதி]

விவேகசிந்தாமணி ஆவீன VivegaSindamani 77

 

ஆவீன மழைபொழிய வில்லம் வீழ அகத்தடியாள் மெய்நோவ

வடிமை சாவ மாவீரம் போகுதென்று விதைகொண் டோட வழியிலே கடன்காரர் மறித்துக் கொள்ள கோவேந்த ருழுதுண்ட கடமை கேட்கக் குருக்கள் வந்து தட்சணைக்குக் குறுக்கே நிற்கப்

பாவாணர் கவிபாடிப் பரிசு கேட்கப் பாவிமகன் படுந்துயரம்

பார்க்கொ ணாதே. (77)

 

ஒரு மனிதன் துயரின் எல்லைக்கே சென்ற ஒரு நிலையில் இருந்தாலும் கொண்ட கொள்கையில் நிலை தடுமாறாமல் இருப்பான்  எனில்  வெற்றி அவன்பக்கம்