Leaderboard

https://youtu.be/MDgkcm6YtUw

வ‌ண‌க்க‌(ம்) உற‌வுக‌ளே நாம் எல்லாம் த‌மிழீழ‌ ம‌ண்ணில் பிற‌ந்து புல‌ம் பெய‌ர் நாட்டில் வாழுகிறோம் , இப்ப‌டி ஒரு திரி யாழ் க‌ள‌ உற‌வுக‌ள் இத‌ற்கு முத‌ல் திற‌ந்தின‌ம்மோ தெரியாது , நேர‌ம் இருக்கும் போதெல்லாம் யாழ் க‌ள‌ உற‌வுக‌ள் எழுதும் ஆக்க‌ங்க‌ளை வாசிப்பேன் , 12வ‌ருட‌த்துக்கு முத‌ல் ப‌ழைய‌ யாழ் க‌ள‌ உற‌வுக‌ள் எழுதின‌துக‌ளையும் வாசிப்பேன் சின்ன‌னில் எம் முன்னோர்கள் எம‌க்கு சொல்லி த‌ந்த‌ ப‌ல‌ நூறு ந‌ல்ல‌ விடைய‌ங்க‌ளை ம‌ற்றும் எம் க‌ண்ணால் க‌ண்ட‌ ந‌ல்ல‌ நிக‌ழ்வுக‌ளை நாம் ஒரு போதும் ம‌ற‌க்க‌ப் போர‌தும் இல்ல‌ , த‌மிழீழ‌த்தில் திரும‌ண‌ நிக‌ழ்வில் இருந்து சாம‌த்திய‌ வீடு பிற‌ந்த‌ நாள் நிக‌ழ்வுக‌ளில் நாம் க‌ல‌ந்து கொண்டு இருப்போம் , சிறு வ‌ய‌தில் நான் க‌ண்ட‌ திரும‌ண‌ நிக‌ழ்வு , தமிழ‌ர்க‌ளின் பார‌ம்ப‌ரிய‌முறையில் நட‌ந்த‌ திருமண‌ங்க‌ள் , மாப்பிளைக்கு பால த‌லைக்கு வைத்து குளிப்பாட்டி ம‌ன‌வ‌ரையில் உக்கார‌ வைத்து திரும‌ண‌ பெண்ண‌ அமைதியாய் கூட்டி வ‌ந்து மாப்பிளைக்கு ப‌க்க‌த்தில் உக்கார‌ வைத்து ஆலாத்தி எடுத்து பிற‌க்கு கோயிலில் வைத்து தாலி க‌ட்டுவ‌து தான் ஊர் திரும‌ண‌ முறை , புல‌ம்பெயர் நாட்டு திரும‌ண‌ம் மாப்பிளை ம‌ன‌வ‌ரையில் இருப்பார் , திரும‌ண‌ பெண்ண‌ பார்த்தா அவாவின் தோழிக‌ளுட‌ன் ஆட்ட‌த்துட‌ன் வ‌ருவா மாப்பிளையிட‌ம் , ஏன் இந்த திடிர் மாற்ற‌ங்க‌ள் குறுகிய‌ காலங்க‌ளில் , என‌க்கு இப்ப‌டியான‌ கொண்டாட்ட‌ங்க‌ள் சுத்த‌மாய் பிடிக்காது , ம‌ற்ற‌வ‌ர்க‌ளுக்கு அது பிடித்தா அதில் நாம் த‌லையிட‌ முடியாது அது அவ‌ர்க‌ளின் த‌னிப்ப‌ட்ட‌ விருப்ப‌ம் என்று க‌ட‌ந்து செல்வ‌து தான் புத்திசாலித் த‌ன‌ம் , என‌து சொந்த‌ங்க‌ள் கொண்டாட்ட‌த்துக்கு என்னை அழைப்பின‌ம் , ஆவ‌த்துக்கு பாவ‌ம் இல்லை என்று ஏதாவ‌து பொய்யை சொல்லி கொண்டாட்ட‌த்தில் நான் க‌ல‌ந்து கொள்வ‌தில்லை , க‌ட‌சியில் உற‌வுக‌ளுக்கே தெரிந்து விட்ட‌து இவ‌ன் கூப்பிட்டா வ‌ர‌ மாட்டான் அழைப்பித‌ல் குடுப்ப‌த‌ விட‌ குடுக்காம‌ விட‌லாம் என்று , இப்ப‌ என்னை கொண்டாட்ட‌த்துக்கு அழைப்ப‌து இல்ல‌ என்ர‌ சொந்த‌மும் மேல‌ நான் எழுதின‌த‌ போல‌ ஊர் திரும‌ண‌ முறைய‌ ம‌ற‌ந்து அவ‌ர்க‌ளின் பிள்ளைக‌ளுக்கு ஆட்ட‌ம் பாட்ட‌முட‌ன் திரும‌ண‌த்த‌ செய்து வைக்கின‌ம் , கால‌ங்க‌ள் போக‌ போக‌ வெள்ளை இன‌த்த‌வ‌ர்க‌ளின் திரும‌ண‌ நிக‌ழ்வை போல‌ த‌மிழ‌ர்க‌ளின் திரும‌ண‌ நிக‌ழ்வுக‌ளும் புல‌ம்பெய‌ர் நாட்டில் ந‌ட‌க்கும் இந்த‌ திரி எம் இன‌த்த‌ கேவ‌ல‌ப் ப‌டுத்த‌ திற‌க்க‌ வில்லை , சிறு வ‌ய‌தில் நான் க‌ண்ட‌ திரும‌ண‌மும் புல‌ம்பெய‌ர் நாட்டு திரும‌ண‌மும் ப‌ற்றிய‌து ,நான் என்ன‌ சொல்ல‌ வ‌ந்தேன் என்ற‌த‌ புரிந்து கொள்ளுவிங்க‌ள் என்று நினைக்கிறேன் யாழ் க‌ள‌ உற‌வுக‌ள் உங்க‌ள் ப‌தில‌ தாரால‌மாய் எழுத‌லாம் , இத‌ ப‌ற்றி கொஞ்ச‌ம் விவாதிப்போம் உற‌வுக‌ளே பைய‌ன்26

இதன் வேர்களைப் புரிந்துகொள்ளாமல் இந்த பிரச்னையை அணுகமுடியாது. 1) சந்திரிக்கா முதலில் தானே நூலகத்தை திறக்க விரும்பியிருந்தார். அதற்காக மன்னிப்பு எல்லாம் கேட்டு ஐ.தே கட்சியை பழிவேண்டும் அரசியல் அதற்கு ஆனந்தசங்கரி துணைபோனார். (அனந்தசங்கரிக்கு சமாதான தூதுவர் விருதெல்லாம் வெளிநாட்டில் வழங்கப்பட்டது. பிரான்ஸ் அரசு சந்திரிகா பிரான்சில் கல்வி கற்றவர் ) 2) அக்காலப்பகுதி சமாதான உடன்படிக்கை உருவாகி ஒருவருடம் நிறைவு பெறவில்லை. புலிகள் சர்வதேசத்தால் கண்கொத்திப் பாம்பு போல கண்காணிக்கப்பட்டார்கள். 3) புலிகள் சாதி தொடர்பில் தம்மால் இயன்றவற்றை செய்தார்கள். தண்டனைகள் கூட வழங்கி இருக்கிறார்கள். சட்டங்கள் கூட இயற்றி இருக்கிறார்கள். அதில் அவர்கள் பூரணமாக தொழிற்படவில்லை என்பவர்கள், அவர்கள் ஒரு போராளிகள் குழு என்பதை மறந்துவிடுகிறார்கள். இவர்கள் என்ன சாதி ரீதியாக தொடுக்குபவரை சுட வேண்டும் என்று சொல்கிறார்களா ?அப்படி சுடடால் அதற்கு மனிதஉரிமை என்று வருவார்கள். புலிகளைபபொறுத்தவரை அவர்கள் 18 வயதுகளில் ஆயுதம் ஏந்துகிறார்கள். அமைப்புக்குள் சாதி இல்லை. அவர்கள் அந்த அமைப்பின் வளர்ச்சியுடன் உருவாகுகிறார்கள்.தீண்டாமை பற்றிய எதுவுமே அவர்களிடம் இல்லை. மக்களும் அவர்களிடம் காட்டவில்லை. அன்கொன்றும் இன்கொன்றுமாக .. இருந்ததை அவர்கள் தமிழீழத்தில பார்த்துக்கொள்ளலாம் என்று விட்டுவிட்டார்கள். பின் காலத்தில் தான் சமூகநீதி பற்றிய கல்விகள் நடைமுறைப்படுத்தகிறது. போராளிகள் குழுவாக இருந்து அரசாக மாறும்போது அது இயல்பாகவே உள்வாங்கப்படுகிறது 4) இலங்கை அரசு கூட 57 களில் சாதி ஒடுக்குமுறைக்கு சட்டம் கொண்டுவந்திருக்கிறது. நீதிமன்றங்களில் வழக்கு தானே செய்ய முடிந்தது. 5)சாதி ரீதியாக புலிகளை தீண்டாதவர்களாக்கும் ஒரு பொறிமுறை புலம்பெயர்ந்த புலி எதிர்ப்பாளர்களால் உருவாக்கப்பட்டது. அது புலிவிரோத அரசியல். தமிழ் நாட்டின் சில அறிவுஜீவிகள் உடன்போனர்கள். 2009 புலிகள் அழிவின் பின் அவர்கள் தங்களுக்குள் சண்டை பிடித்து பலவேறுகுழுக்களாகி விட்டார்கள். இலக்கிய இருப்புக்காக சிலர் இன்னும் புலி எதிர்ப்பை பேசுகிறார்கள். 6) மேயர் செல்லன் கந்தையா அவர்கள் ஒரு துணைமேயர். ரவிராஜ் mp ஆகியபின் மேயர் ஆக்கப்பட்டார். அவர் கூடடணிக்குள் எவ்வாறான ஒடுக்குதலுக்கு எல்லாம் ஆளாக்கப்பட்டார் என்று பேசுவரில்லை. இன்றுவரை சாதியாக இயங்கும் கூட்டமைபை இன்னும் ஆதரிக்கிறார்கள் ஏனென்றால் அவர்கள் செய்யும் புலி நீக்க அரசியல். (புலிகளின் காலத்தில் தாழ்த்தப்பட்ட இந்த வார்த்தைக்கு வருத்தம் தெரிவிக்கிறேன். இனத்தவர் சிலர் பாராளுமன்றம் போயிருந்தனர். அதையும் பேசுவாரில்லை ) 7)ஆனந்தசங்கரி புலிகளை விரோதிக்கிறார் சந்திரிக்கா ஏற்படுத்திய சாணக்கியம் அது. பேச்சு மேடையில் தானும் இருக்கவேண்டும் என்று கோரிக்கை வைக்கிறார். அதன் மூலம் புலிகளை பலவீனமான ஒரு தரப்பாக்க சந்திரிக்கா விரும்புகிறார். (ரணிலும் அதைத்தான் செய்தர். சந்திரிக்காவை விட ரணில் எவ்வளவு புத்திசாலி பாருங்கள்) 8 ) பல்கலைக்கழ மாணவர் தலைவர் அழைக்கப்பட்டு விளக்கமளிக்கப்படுகிறார். (அவர் தங்களை ஒரு ஹீரோ நிலையில் வைத்துதான் அன்று இருந்தனர். 40 ஆயிரம் சவப்பெட்டிகள் கதைக்கு அப்பாடியோரு கிழி வேண்டியிருந்தார் தலைமையிடம் ) பல்கலைக்கழ மாணவர்கள் ஒன்றியம் சங்கரியுடன் பேச்சு நடத்துகிறது, சங்கரியார் உடன்படவில்லை. மாவை சம்மந்தன் உற்பட்ட முக்கிய தமிழரசுக் கடசியினர் நூலகத்தை நினைவுச் சின்னமாக வைத்திருக்கவே விரும்பினார். ஏனென்றால் அது அவர்கள் கால அடையாளம். 9 ) ஆனந்த சங்கரி செல்லன் கந்தையாவை பயன்படுத்துகிறார். ஆனந்தசனகிரியின் வலதுகை வடமராட்சி உறுப்பினர் மேயரை தாக்குகிறார். அதற்க்கு வேறு காரணம் சொல்லபப்டுகிறது. 10 ) புலிகள் வெளியில் நின்று ஆலோசனை சொல்கிறார்கள். அவர்களுக்கு நூலகம் பொருட்டாக இல்லை. ஆனால் சமாதானகாலத்தில் நடைபெறும் புனரமைப்புகளின் நிகழும் அரசியலுக்கு தலையீடு கடுமையாக செய்கிறார்கள். தமிழீழம் என்ற கோரிக்கையில் நூலகம் ஒரு துரும்பு. ஆனால் அன்றைய புனரமைப்பை புலிகள் விரும்பவில்லை என்பதும் உண்மைதான். காரணம் சர்வதேச தூதுவர்களை அதனை ஒரு அடையாள சின்னமாக வைத்திருக்க விரும்பினார்கள். (உண்மையும் தானே ) 11) இப்ப புலி எதிர்பாளர்கள் தங்கள் இருப்புக்காக தமக்கு ஏற்றவாறு வளைத்து பேசுகின்றனர். அவர்களின் சந்தர்ப்பாவாத உரைகளை கேளுங்கள். தமிழ் நாட்டிலிருந்து விடுதலைப்புலிகளின் தலைவர் ஒரு தலித் தான் என்பார்கள். வெளிநாட்டு செய்திகளில் புலிகளை போற்றியே பேசுவதாக சொல்வார்கள். நேர் எதிராக இங்கு பேசுவார்கள். புலிகளின் அதனை கொலை கொள்ளைகளுக்கு ஆதரவாக ஆரம்பகாலத்தில் இருந்துவிட்டு இப்ப அதற்கு வியாக்கியானம் கூறுவார்கள். இதுதான் அசல் வெள்ளாள ஆதிக்க புத்தி.

அறிவித்தல்: சித்திரையிலிருந்து எனது குடும்பத்தை காணவில்லை: காகங்களின் அப்பா வி.வி. 2008 மார்கழி அப்பாவின் திவசம். .... புதிதாக எனது பல்கலை நகரில் இருந்து துணைவியின் தாயார் வாழும் நகருக்கு நிகர் உள்ள நகரில் குடியேறி இருந்தோம். எனக்கு ரொண்டோ பெரும் நகரில் வாழ விருப்பம் இல்லை. எனது பல்கலை இருந்த நகரம் நூறு கிலோமீட்டர் தொலைவில் இருந்தது. இரைச்சல், நெரிசல் இல்லை. கோப்பி கடையில் வரிசை இல்லை. நல்ல மக்கள். தெருவில் விட்டு கொடுத்து ஓடுவார்கள். குப்பை பொறுக்கி சுத்தமாக வைத்திருப்பார்கள். நிறைய நகர நிகழ்வுகள் நடக்கும், தெரு கொண்டாட்டங்கள், விளையாட்டு குழுக்கள் என்று ஒரு சமூக ஒற்றுமை இருந்தது. முக்கியமாக டொரொண்டோ இரைச்சல் இல்லை. 95 ஆம் ஆண்டு கோடை காலத்தில் எனது பல்கலைக்கழகத்தில் நான் வாழும் போது பெரிதாக ஒரு மாணவர்களும் இருக்கவில்லை. எனக்கு கணனியில் வோர் கிராப்ட் மற்றும் டூம் விளையாடி சலித்துவிட்டது. அதனால் எமது கட்டிடத்தின் உச்சியில் இருந்த பருந்து கூட்டை பராமரிக்கும் உதவியாளராக பருந்து இனம் காக்கும் குழுவில் சேர்ந்தேன். அந்த நேரம் டி.டி.ரி மருந்தால் பருந்துகளின் முட்டை கோது இளகி அவர்களின் இனம் அழிந்து வந்தது. ஒவ்வொரு நாளும் வகுப்பு முடிய ஒன்பதாம் மாடி கூரையில் கடற்கரை சொகுசு கதிரை, குடை போட்டு இருந்து அந்த பருந்து சோடிய கவனிப்பேன். அதன் பின் குறிப்பெடுத்து மின்னஞ்சலாக குழுவிற்கு அனுப்புவேன். சிலவேளைகளில் முட்டை மென்மையாக இருந்தால் அதை எடுத்து பத்திரமாக சூட்டு கூடையில் வைத்து பொரித்து பராமரித்து பின் பறக்கவிடுவார்கள். குஞ்சு பலகீனமாக இருந்தால் தாய் தந்தை அதை தவிர்த்து வைரமான குஞ்சுவிற்கு சாப்பாடு கொடுக்கும். அவர்கள் இரை தேட செல்லும் போது நான் ஓடிப்போய் அவர்களின் செயற்கை சாப்பாட்டு கலவையை பெரிய வாய் உள்ள ஒரு ஊசியால் அவர்களுக்கு கொடுத்து காப்பாற்றிவிடுவதும் எனது தொழில். குஞ்சுகளுக்கு வருத்தம் வந்தால் தாய் இழுத்து கூடையை விட்டு எறிந்து விடுவாள். அவர்களை காப்பாற்றி பருந்து காப்பகத்திற்கு கொண்டு செல்வதும் உண்டு. எமது பல்கலைக்கழகத்தின் முயற்சி பெரு வெற்றி அடைந்து மற்றைய பல்கலைகளும் இந்த முயற்சியை தொடக்கி இருந்தார்கள். நான் பருந்துகளுக்கு தந்தையாக தொடர்ந்து சில வருடங்கள் கழிந்தது. எமது பருந்து குழுவின் தலைவர் நாம் அடுத்ததாக காகங்களின் இனத்தை காப்பாற்ற போவதாக சொன்னார். காகங்கள் இங்கு நிறைய இருந்ததாகவும் ஐரோப்பிய குடியேறிகள் எல்லாவற்றையும் சுட்டு தள்ளிவிட்டார்கள் என்றும் வருந்தினார். பூர்வகுடிகளுக்கு காகம் ஒரு ஆன்மீக பறவை. அவர்களின் சித்திரங்களில், சிலைகளில் எங்கும் காணலாம். அவர்கள் அதை சாவின் தூதுவர் என்று நம்பினார்கள். அதனால் அவர்களின் நம்பிக்கையை சிதைக்கவும் தான் சுட்டு பொசுக்கினார்கள். இப்ப திரும்பவும் காகத்தை கொண்டுவரவேண்டும். ஏன் இதை கட்டுமான பொறியியல் விரிவுரையாளர் வலியுறுத்துருக்கிறார்? ஏன் பூர்வகுடிகளின் ஆன்மீகத்தை திருப்பி கொடுத்து அவர்களின் கிராமங்கள் குடியாலும் போதையாலும் அழிவதை தடுக்கவா? இல்லை. பருந்துகள், கழுகுகள், காகங்கள் இல்லாமல் ரோட் கில் என்றழைக்கும் தெருவடி மிருகங்களை அகற்றும் செலவு கூடிவிட்டது. மூன்று கிழைமைகளுக்கு நாம் தெருவடி மிருகங்களை அகற்றாவிட்டால் அந்த தெரு பாவிக்கமுடியாமல் போகிறது. இந்த பிரச்சினையை இயற்கையை திருப்பி அழைத்து தீர்க்க ஆசை. பின் சில கோடைகளை வோட்டலு பல்கலையின் முன் உள்ள மர தோப்புக்குள் செலவழித்து அவர்களை 2 சோடியில் இருந்து 30+ சோடிகள் ஆக்கினோம். எனது தந்தையார் இறந்து அவர்களின் பூசை சாப்பாட்டை நான் அந்த காகங்களுக்கு வைத்து படைத்து தான் பின் குடும்பம் சாப்பிடும். 2008 மார்கழி அப்பாவின் திவசம்.... காகத்தை தேடி வோடலு போய் வந்தால் 2 மணிகள் குடும்பம் பசியுடன் காவல் இருக்கவேண்டும். எனது நகரை சுற்றி சுற்றி வந்தேன் ஒரு இடமும் காகம் இல்லை. அப்போது நகருக்கு வெளியே இருந்த ரட்டில் ஸ்நேக் பூங்கா பக்கத்தில் சில காகங்கள் கண்ட ஞாபகம் வந்து அங்கு சென்றேன். பூங்கா செல்லும் மலை குன்று பாதையால் மேலே போனேன். மூன்று காகங்கள் தெருவில் வலது பக்கத்தில் இடது பக்க சில்லு போய் குழியாக இருக்கும் இடத்தில் பைன் கொட்டை, வோல் நட் கொட்டை போன்றவற்றை அடுக்கி வைத்துவிட்டு எனது வாகனத்தையும் அந்த கொட்டைகளையும் தெருவோரமாக நின்று அளந்து பார்த்து கொண்டிருந்தார்கள். எனக்கு முக்கியமாக எனது வயிறுக்கு அவைகளை கண்டத்தில் மகிழ்ச்சி. நான் அவர்களுக்கு பக்கத்தில் வந்து சாப்பாடு போட ஓரங்கட்டினேன். அப்போது தடக் பொடக் என்று அந்த கொட்டைகள் எனது இடது சில்களில் சிதறியது. நான் இறங்கி படையல் சாப்பாட்டை தெருவோரமாக வைத்துவிட்டு அவர்களை திரும்பி பார்த்தேன். அவர்கள் உடைந்த கொட்டைகளுக்குள் இருந்த விதைகளை ருசித்து கொண்டிருந்தார்கள். நான் கா கா என்று கூப்பிட்டு எனது சாப்பாட்டை உண்ண வைக்க பார்த்தேன் ஆனால் முடியவில்லை. புத்திசாலிகள் என்னை வைத்து தமது மதிய சாப்பாட்டை முடித்திருந்தார்கள். அவர்களில் முதிய காகம் வந்து மரக்கறி சாப்பாட்டை பார்த்துவிட்டு முகத்தை திரும்பிவிட்டார். எனக்கு குழப்பம். ஆனால் அவர் சாப்பாட்டை விட்டு அசையவில்லை. பசியில் வீட்டில் இருந்து குறுந்தகவலும் அம்மாவும் கூவினார்கள். நான் கிளம்பி செல்லும் போது பின் கண்ணாடியை பார்க்கும் போது முதிய காகம் கூப்பிட மற்றைய இரண்டு இளைய காகங்களும் சென்று சாப்பாட்டை பகிர்ந்தார்கள். அன்றில் இருந்து நான் ஒரு வாரமாக எனது நகர பகுதிகளில் எல்லா இடமும் உள்ள மரமுள்ள பூங்காக்களை கவனித்தேன். காகங்கள் இல்லை. இந்த மூன்று தான் ஹால்டன் றீயன் உள்ள மொத்த காகங்கள். முதிய தலைவர் அண்டங்காகம் மற்றும் இளைய சோடி காகம். ஒரு மில்லியன் மக்களுக்கு 3 காகங்கள். வேலை செல்லும் போது எனது டிம் கோர்டன் தேநீரும், மஃபின் வாங்கி தான் வாகனம் மற்றைய நகருக்கு வெளிக்கிடும். நான் பெருஞ்சாலையை தவிர்த்து காகங்களின் சாலையால் செல்ல தொடங்கினேன். அவர்களும் 7:35 AM பூங்கா முன் உள்ள பெரு மரத்தில் எனக்கு காவல் இருப்பார்கள். நானும் அவர்களுக்கு இரண்டு மஃபின் வாங்கி கொண்டு போய் வீசி விட்டு போவேன். அவர்கள் எனது வாகனம் 200 அடி தாண்டி சென்றவுடன் இறங்கி பின் அதை சோதித்து தான் உண்பார்கள். சந்தேக பிராணிகள். நான் கடந்த பன்னிரண்டு வருடங்களாக அவர்களுக்கு ஒவ்வொரு நாளும் குரோசோன்ட், பேகல், மஃபின் என்று குறைந்தது பத்து டொலர் செலவிழிப்பேன். வார விடுமுறையிலும் தவறாமல் அவர்களுக்கு காலை உணவு கொடுத்து வந்தேன். உணவு என்பதிலும் பார்க்க சிற்றுண்டி என்று அழைக்கலாம். அவர்களின் பிரதான சாப்பாடு தெருவில் அடிப்பட்டு இருக்கும் முயல், அணில், ரக்கூன் போன்றவை. முயல் இறைச்சி தான் அவர்களது ஆட்டிறைச்சி போல். அதுவும் முயலின் கண் அவர்களுக்கு குளிர் களி போன்றது ஆனால் அதை உண்ணாமல் காவிக்கொண்டு தலைவரின் கூடு போவார்கள். பன்னிரண்டு வருடங்களில் அவர்கள் 6 குடும்பங்களாக வளர்ந்து ஹால்டன் பகுதியில் 30 x 30 கிலோமீட்டர் பகுதியில் 90 ஆக வளர்ந்தது. அவர்களின் பெரிய கூடு நடுவில் அடர்ந்த காட்டு பகுதியில் இருந்தாலும் அதை சுற்றி உள்ள முக்கிய உயரமான பார்க்க கூடிய மரங்களில் பொய் கூடு கட்டி அவர்களது காவல் காக்கா இரண்டு மற்றும் உளவாளி காக்கா ஒன்று நிக்கும். அவர்கள் ஆபத்து வந்தால் கரைந்து கூட்டில் இருந்து எதிர் திசைக்கு எதிரியை அழைத்து செல்வார்கள். சாப்பாட்டை கண்டால் அது பொறியில்லை என்று ஆராய்ந்து பின் குடும்பத்தை கூப்பிடுவார்கள். அவர்களின் கூட்டுக்குள் மனிதரை போல் பளிங்கு கற்கள், கண்ணாடிகள், கை சங்கிலிகள் என்று சேர்த்து வைத்திருப்பார்கள். எல்லோரும் என்னிடம் சிற்றுண்டி பெற்று எனது உறவுகள் ஆனாலும் தலைவரை பார்ப்பது கடினம். நானும் அவர் இருக்கும் காட்டுக்குள் உள்ளட முயற்சி செய்து நுளம்பிற்கு ரத்த தானம் செய்தது தான் மிச்சம். மிக பெரிய பைன் மர உச்சியில் கட்டி இருப்பார்கள். அடர்ந்த சீடர் மரங்களுள் போய் தொலைந்திருக்கிறேன். பின் உளவு காக்கா உதவி தப்பி இருக்கிறேன். நான்கு வருடங்களுக்கு முன் ஒரு மாசி மாதம் எமது பகுதியில் கடின பனி உறை மழை. அதனால் எனது காகங்களுக்கு ஒரு சாப்பாடும் இல்லை. அவர்களால் தமது குளிர்கால சேமித்த சாப்பாடுகளையும் எடுத்து தெருவில் உடைக்க முடியாது. அதனால் நான் வீட்டில், அலுவலகத்தில், உணவகத்தில் மிஞ்சிய சாப்பாடுகளை கட்டி தொடர்ந்து ரெண்டு கிழமைகள் எல்லா குடும்பத்திற்கும் மூன்று தடவை சாப்பாடு போட்டேன். பனி உறை முடிந்து அடுத்த கிழமை நான் அவர்களது தலைவரின் காட்டு பகுதியால் சென்ற போது இரண்டு கரையும் எல்லா குடும்ப காகங்களும் நின்றன. திடீர் என்று தலைவர் காகம் நடுவில் தோன்றி ஒரே இடத்தில் நின்று கொண்டு தனது நாலடி அகண்ட இறகுகளை அடித்து கொண்டிருந்தார். அவரின் பின் அவரது காவலாளி காகங்கள் நாலு பின்னுக்கு நின்று அடித்து கொண்டிருந்தது. நாட்டுப்புற தெருவில் ஒருத்தரும் இல்லை. எனக்கு கொஞ்சம் பயம். இது ஹொலிவூட் பேய் படத்தில் வரும் சீன் போல் இருந்தது. நான் வாகனத்தை மெதுவாக அவருக்கு கிட்ட விட்டேன். அவரின் வாயில் எதோ இருந்தது அவர் அதை கொண்டு வந்து வாகன வாசலில் போட்டு விட்டு அந்தரத்தில் பறந்து கொண்டு என்னை பார்த்தார். அவர் அந்த பொருளை போட்டவுடன் எல்லா காகங்களும் ஆர்பரித்தன என்னை பார்த்தன. நான் இறங்கி தலைவர் போட்ட நன்றி பரிசை பார்த்தேன். அது முயலின் கண். ஒரு காகத்தின் குழுவில் தலைவர் மட்டும் தான் கண்ணை ருசிப்பார். அதை எனக்கு பரிசாக தந்தது எனக்கு பெருமையாக இருந்தாலும் பச்சையா கிடந்த கண்ணை தொடாமல் ஒரு தேனீர் கடுதாசி குவளையில் அதை அள்ளினேன். எல்லா பறவைகளும் என்னை சுற்றி பறந்து ஆர்ப்பரித்தது. எனக்கு என்னவோ பேட்மான் படத்தில் அவரை வௌவால்கள் சுற்றுவது போல் இருந்தது. பெருமையாக இருந்தது எட்டு வருடங்களின் பின் அவர்களின் குடும்பத்தின் கௌரவ தந்தையானதில் பெருமை. நான் விடுமுறை போனாலும் வடை மாலை போல் பேகல் மாலை கட்டி தொங்கவிட்டு செல்வேன். நான் அவர்களை சந்திக்க போகாவிட்டால் நகருக்குள் என் வீடு தேடி வந்து உளவு காகம் கத்தி என்னை கிளப்பும். என்னை தொடரும். இந்த முறை ஊர் போய் வந்து பங்குனி கோவிட் பீதி தொடங்கிய நேரம். நான் எனது மூன்று மஃபினை வாங்கி கொண்டு 4 கிழைமையாக குடும்பத்தை காணமால் ஆவலுடன் தேடி சென்றேன். 6 குடும்பத்தில் 3 தான் இருந்தது. அவர்களிலும் வலிமை உள்ள ஆண்கள் தான் இருந்தார்கள். மரத்தின் உச்சியில் இல்லாமல் நிலத்தில் நடந்து திரிந்தார்கள். தெருவில் நின்று புல் தரையில் எதையோ தேடினார்கள். என்னை தேடி ஆவலாக வராமல் குப்பையை கிளறி கொண்டிருந்தார்கள். தொன்னூறில் இருந்து பதினைந்தாகியது. நானும் அவர்களை தேடி நூறு கிலோமீட்டர் நான்கு திசையும் சென்று தேடினேன். பின் லண்டன் நகர் பக்கத்தில் இருக்கும் சாத்தம் நகருக்கு சென்றேன். அங்கு தான் இந்த மாகாணத்திலேயே பெரிய மேர்டர்(காக குழு) இருக்கிறது. இந்த குடும்பத்தில் அறுபதாயிரம் காகங்கள் இருக்கின்றன. ஒவ்வொரு பனி காலமும் அவர்கள் சாத்தம் நகரில் கூடுவார்கள். இந்த நகரில் கார் தரிப்பிடத்தில் கூரை இல்லை என்றால் வாகனம் சரி. கக்கா போட்டு நாசம் பண்ணிவிடுவார்கள். அங்கும் சென்றேன் அந்த கூட்டத்தில் இருந்து வருவார்கள் என்று பார்த்தேன். ஏமாந்தேன். பின் எனது காகங்கள் முன்பிருந்த மரங்களுக்கு கிட்ட மின் கம்பத்தில் புதிதாக 5ஜி அலைவரிசை உபகரணங்கள் பூட்டி கொண்டு வந்திருந்தார்கள். கடைசியாக தலைவர் காகமும் அவரது நான்கு காவலும் தான் மிச்சம். 5ஜி அலைவரிசையை தொலை தொடர்பு நிறுவனங்கள் சென்ற கிழமை தொடக்கி வைத்தன. எனக்கும் விசர் பிடிச்சு நான் ரெண்டு நாளாக மிஞ்சிய குடும்பத்தை பார்க்க போகவில்லை. என்னை தேடி முதல் நாள் உளவு வந்து கத்தினவன் அடுத்த நாள் வரவில்லை. எனக்கு கவலை வர டிம் கோர்டன் சென்று மஃபின் வாங்க சென்ற போது அவனை கண்டேன். நான் ஒரு போதும் அவர்களை படம் பிடித்தது இல்லை எமக்குள் இருந்த தொடர்பு வேறு. என் குடும்பம் என்னை சுற்றி ஆர்ப்பரிக்கும் போது அல்லது எனது உளவு வீடு வரும் போது படம் எடுத்திருக்கலாம் ஆனால் என்ன பிரயோசனம் ஆறடி முகமூடி அறிவாளிகள் தமது சோம்பேறி தனத்தை இன்னும் மேம்படுத்த ஆராய்ச்சி செய்யமால் இலாப விளம்பர நிறுவனங்களை செய்தி என்று நம்பி ஏமாறுகிறார்கள். நான் செல்லும் போது என் உளவு அடிபட்டு அவனே ஒரு ரோட் கில் (தெருவடி பறவையாக) ஆக கிடந்தான். எனது தேநீர் கடை முன்பு. அவன் எனக்கு நேற்று காவல் இருந்திருக்க வேண்டும். எனக்கு மானிடத்தில் இருந்த கொஞ்ச மதிப்பும் மரியாதையும் போய் விட்டது. நான் டொரொண்டோ நகரை விட்டு வெளியேறுகிறேன். இனி நான் ஒரு கரையோர குக்கிராம வாசி.

ஒரு மாதத்துக்கும் மேலாக பொறுமையாக இருந்த குமாரசாமி அண்ணாவுக்கு வணக்கம். எங்க மூட்டு நோ எல்லாம் உச்சத்துக்கு போனப்பிறகுதான் நில்மினி பதில் போடுவா என்று நீங்கள் வீட்டில் சொன்னது எனக்கு ஜேர்மனியில் இருந்து அலபாமாவுக்கு கேட்டுது. நான் நினைக்கிறேன் உங்கள் மூட்டு வலிக்கும் தசை வலிக்கும் சம்மதம் இருக்குது எண்டு. உதாரணத்துக்கு Hamstring, Calf muscles போன்ற தசைகள் இறுகுவது முழங்கால் மூட்டு நோகும். நிறைய வாசித்துப்பார்த்தேன். அக்குபஞ்சரினால் பக்க விளைவுகள் இருப்பதாக தெரியவில்லை. மிகவும் வீரியம் கூடிய மருந்துகளை எடுப்பவர்களுக்கு மட்டும் கூடாது. Vitamin C, D, E, கல்சியம் உள்ள உணவுகள் (இவை நாம் அன்றாடம் சாப்பிடும் மீன், பழங்கள், நட்ஸ், மரக்கறி போன்றவற்றில் இருக்கு. வெண்டிக்காய் , பொட்டுக்கடலை நிறைய சாப்பிடுங்கள், சின்ன மீன்கள் நல்லம்) வல்லாரை கிடைத்தால் நல்லம் . Fish oils, Evening Primrose oil. சீனாவில் Tripterygium என்ற மூலிகை மூட்டு வலிகளுக்கு பாவிக்கப்படுகிறது. மூட்டு வலி உடல் நிறை கூடுதல், கல்சியம் குறைபாடு, உடற்பயிற்சி இன்மை, நரம்பு தசை பிடிப்பு, ஹோமோன் மாற்றங்கள், செமிபாடு, வாய்வு இவற்றாலும் வரும் மூட்டுகள் தேய்ந்து போவது என்று அலோபதி வைத்தியம் சொல்ல அக்குபஞ்சர் வைத்தியம் சொல்வது மூட்டுகளுக்கு தேவையான சத்துக்கள் அங்கு போய் சேருவதில்லை என்று. முழங்கால் மூட்டு தான் முதல் தொடக்கம். எது எப்பதோ தொடங்கி பல வருடங்களுக்கு பிறகுதான் வெளிப்படும். சத்துக்கள் போய் சேர ரத்த ஓட்டம் கூட வேண்டும் . மூட்டுகளை அதிகமாக பாவிக்காததால் தான் அதிகம் வருகிறது. சப்பாணி கட்டி இருந்தால் நல்லம். ஒரு காலை கொஞ்சம் உயரத்தில் இருந்தால் நல்லம். இந்தப்படத்தில் இருக்கும் Sciatic nerve போகும் பாதை முன்புறம் பின்புறம் நீடிக்கும் தசைகளை மசாஜ் செய்யவேணும் (விரல்களால் நீவ வேணும்). குப்புற படுத்துக் கொண்டு கால்களை மடித்து நிமிர்த்த வேண்டும். அதேமாதிரி நின்றுகொண்டு முழங்கால் முடியை கையால் பிடித்துக்கொண்டு முழங்காலுக்கு கீழ் காலை மடித்து நிமிர்த்தவேணும். நடு விரலின் நடுவில் இருக்கும் ரேகை பகுதியில் மற்ற கையின் பெருவிரல் மற்றும் நடு விரலால் சுற்றிவர ஒரு நிமிடம் வரை அமுக்கி விடவும். இப்படி இரண்டு ஒருநாளைக்கு முறை செய்யவும். Type 2 Collagen என்ற குளுசையை 6 மாதத்துக்கு எடுத்துப்பார்க்கவும். இது தசை பிடிப்பு மூட்டு நோ இரண்டுக்கும் நன்றாக வேலை செய்வதாக வாசித்தேன் இந்தியாவுக்கு போய் ஒரு மாதம் இருந்து சிகிச்சை செய்ய முடிந்தால் கேரள வைத்தியம் நல்லா வேலை செய்யும். எனது மச்சாள் கேரளா தான். அவவின் அப்பாவை கொண்டு உண்மையான பரம்பரை வைத்தியர் ஒருவரை பார்க்கலாம். இந்த தமிழ் நாட்டு வைத்தியர்களும் நல்லம். Yogam health . செந்தில்ராஜன், இயற்கை மருத்துவமனை, சேலம். அக்குபஞ்சர் பற்றி ஒரு கேள்வி பதில் வாசித்தேன். நிறய விடயங்களை தெரிந்துகொண்டேன். அதனால் அதையும் இந்த பதிவுடன் இணைக்கிறேன். அகுபங்சர் சித்தாந்தம் கூறுகிறது, நமது உடலானது, பஞ்ச பூதங்களின் கூட்டமைப்பாகும். இக்கூட்டமைப்பிலான 12 உள் உறுப்புக்கள் ஒவ்வொன்றும் தோல் மூலமாக தத்தம் சக்தி நாளங்கள் வழியாக புறச் சூழலில் உள்ள பஞ்ச பூதங்களின் சக்தியை நிலையை சமன்படுத்துகின்றன. ஒவ்வொரு சக்தி நாளத்திலும் உள்ள அகுபங்சர் புள்ளிகள்தாம் இந்த வேலையைச் செய்கின்றன. அந்தப் புள்ளிகளின் வேலை சீர்கெடும்போதுதான் நோய்கள் உருவாகின்றன. உடலில் ஏதேனும் ஒரு பாகத்தில் நோய் தோன்றினாலும், அது உடல் முழுமையையும் தாக்குகிறது. ஒருவர் ஒரு சமயத்தில் எத்தனை கஷ்டங்களைக் கூறினாலும், அதற்குக் காரணம், உடல் உறுப்புக்கள் அனைத்தையும் பிரதிபலிக்கும் 12 அகுபங்சர் சக்தி நாளங்களில் உள்ள அகுபங்சர் புள்ளிகளில் ஒன்றே ஒன்றின் இயக்கக் குறைபாடுதான். அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனையைப் பற்றி அறியாத பட்சத்தில் தான் குறிப்பிட்ட அகுபங்சர் புள்ளியைத் தேர்ந்தெடுக்க முடியாமல், பத்து கல்லில் ஒரு மாங்காய் அடிக்கும் கதையாக, ஒரே சமயத்தில் பத்து ஊசிகள், பதினைந்து ஊசிகள் என்று போடுகிறார்கள். நாடிப் பரிசோதனை தெரியாததால் அரை மணி நேரம் அல்லது அதற்கு மேலாக ஒவ்வொரு வைத்தியத்தின் போதும் படுக்க வைத்து விடுகின்றனர். வியாதியின் போக்கைக் கணிக்கத் தெரியாமல் போவதால் தொடர்ந்து 7 நாட்கள், 10 நாட்கள், 15 நாட்கள் கொண்டது ஒரு கோர்ஸ் என்று கண்மூடித்தனமாக வைத்தியம் அளிக்கிறார்கள். நமது உடலிலுள்ள 12 சக்தி நாளங்களும்தான் எந்த நோயையும் குணப்படுத்துவதற்கான இரகசியங்களைத் தன்னகத்தே அடக்கியுள்ளன. Dr wu wei-ping “ஒரு நோயாளி ஒரு சமயத்தில் கூறக்கூடிய அனைத்துக் கஷ்டங்களுக்கும் காரணமான ஒரே ஒரு புள்ளியைத் தேர்ந்தெடுத்து, அதன் மூலம் சுகமளிக்க முற்படுபவர் மட்டுமே உண்மையான அகுபங்சர் நிபுணர் ஆவார்.” “அது மட்டுமல்லஅந்தப் புள்ளியின் ரகசியத்தை அறிந்து, ஊசியை அதனுள் செலுத்தும் முறையையும், பின்னர் ஒரு சில நிமிடங்களில் எடுக்கும் முறையையும் கற்றுணர்ந்து தேறாத வரையில் அகுபங்சர் முழுமையான பயனை அளிக்காது. கற்றுத் தேர்ந்து விட்டால் மனித சமுதாயத்திற்கு இதைவிடச் சிறந்த மருத்துவம் என்று ஒன்று இருக்க முடியாது.” சீன மருத்துவத்தில் அகுபங்சர் பெரும்புகழ் வாய்ந்ததாக இருக்கிறது. மற்ற சீன மருத்துவங்கள் நமது இந்திய மருத்துவங்களான சித்தா, யுனானி, ஆயுர்வேதம், வர்மம், இயற்யை வைத்தியம் போன்றவைகளைக் காட்டிலும் சிறந்தது என்று கூற முடியாது. சீன மருந்துகளைக் காட்டிலும் இந்திய மருந்துகள் உலகப் புகழ் பெற்றவையாக விளங்குகிறது. மனிதக் கடிகாரம், ஒரு நாளைக்கு 24 மணி 11 நிமிடங்கள் என்ற அளவுச் சுற்றுப்படி இயங்குகிறது என்று, தற்போதைய அலோபதி ஆராய்ச்சி கூறுகிறது. ஆனால், ஐயாயிரம் ஆண்டுகளாக கடைப்பிடிக்கப்பட்டு வரும் அகுபங்சர் வைத்திய சித்தாந்தம், உடலின் உள்ளுறுப்புக்கள் எந்தெந்த நேரத்தில் இயங்கி, ஒரு நாளின் சுற்றை முடிக்கின்றன என வரையறுத்துக் கூறியுள்ளது. பன்னிரெண்டு உள்ளுறுப்புக்களான வயிறு, மண்ணீரல், இருதயம், சிறுகுடல், சிறுநீர்ப்பை, பெருங்குடல், பெரிகார்டியம், உடல் உஷ்ணக் கட்டுப்பாட்டு உறுப்பு, கல்லீரல், நுரையீரல், பித்தநீர்ப்பை, சிறுநீரகங்கள் ஆகிய உறுப்புக்கள் பூரணமாக இயங்கும் நேரங்கள் கீழே கொடுக்கப்பட்டுள்ளன. அகுபங்சர் கடிகாரமும் உள்ளுறுப்புக்களின் இயக்கங்களும்! காலை 7 மணி முதல் காலை 9 மணி வரை - வயிறு, காலை 9 மணி முதல் காலை 11 மணி வரை - மண்ணீரல், காலை 11 மணி முதல் மதியம் 1 மணி வரை - இருதயம், மதியம் 1 மணி முதல் மதியம் 3 மணி வரை - சிறுகுடல், மதியம் 3 மணி முதல் மாலை 5 மணி வரை - சிறுநீர்ப்பை, மாலை 5 மணி முதல் இரவு 7 மணி வரை - சிறுநீரகம், இரவு 7 மணி முதல் இரவு 9 மணி வரை - பெரிகார்டியம், இரவு 9 மணி முதல் இரவு 11 மணி வரை ஸ்ரீ உடல் உஷ்ணக் கட்டுப்பாட்டு உறுப்பு இரவு 11 மணி முதல் இரவு 1 மணி வரை - பித்தநீர்ப்பை, இரவு 1 மணி முதல் அதிகாலை 3 மணி வரை - கல்லீரல், அதிகாலை 3 மணி முதல் அதிகாலை 5 மணி வரை - நுரையீரல், அதிகாலை 5 மணி முதல் காலை 7 மணி வரை - பெருங்குடல். அகுபங்சர் என்றால் என்ன? அகுபங்சர் என்பது மயிரிழையைக் காட்டிலும் மிக மெல்லிய ஓரிரு ஊசிகளைக் கொண்டு உடலில் ஏற்பட்டுள்ள நோய்களைக் களையக் கூடிய மருத்துவ முறையாகும். ஊசிகள் மூலமாக மருந்துகள் எதுவும் செலுத்தப்படுவதில்லை. இந்த மருத்துவத்தில் மருந்துகளுக்கோ, மாத்திரைகளுக்கோ வேலையே கிடையாது. மேலும் நோய் என்ன என்பதைக் கண்டறிய செய்யப்படும் மலம், சிறுநீர், இரத்தப் பரிசோதனை, எக்ஸ்-ரே, பரிசோதனைகளுக்கும் இம்முறையில் அவசியம் இல்லை. அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் நோய் இன்னதென்று எவ்வாறு கண்டுபிடிக்கப் படுகிறது? “அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனை”யின் மூலம் நோயின் தன்மையை ஓரிரு நிமிடங்களில் எளிதில் கண்டுபிடித்துவிட முடியும். அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனை எப்போது செய்வீர்கள்? அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனை விடியற்காலை 8 மணிக்கு முன்பாகப் பார்ப்பது நல்லது. நாடிப் பரிசோதனையின் போது நோயாளிகள் கடைப்பிடிக்க வேண்டிய விதிமுறைகள் ஏதேனும் உண்டா? ஆம். நோயாளிகள் முந்திய இரவு வரை எது வேண்டுமானாலும் சாப்பிடலாம். ஆனால் காலையில் எழுந்தபிறகு எதுவும் சாப்பிடாமல் நாடி பார்ப்பது நல்லது. காலை கடன்களை முடித்துக் கொண்டு, வெறுமனே முகத்தைக் கழுவிக் கொண்டால் போதுமானது. குளிப்பதையும் நாடிப் பரிசோதனைக்குப் பிறகே வைத்துக் கொள்ள வேண்டும். உங்களிடம் வருவதற்கு முன்பாக ஆங்கில வைத்திய முறையில் நிறைய டெஸ்ட்டுகள் அதன் ரிப்போர்ட்டுகள் வைத்திருக்கிறோம். அது உங்களுக்கு உபயோகப்படுமா? கண்டிப்பாக உபயோகப்படாது. அது தேவையுமில்லை. நாடிப் பரிசோதனை செய்த பிறகு எப்போது வைத்தியம் செய்ய ஆரம்பிப்பீர்கள்? நாடிப் பரிசோதனைக்குப் பிறகு வைத்தியம் ஆரம்பிப்பதற்கு முன் ஏதேனும் இலேசான டிபன் எடுத்துக் கொண்ட பிறகு உடனே வைத்தியம் செய்ய ஆரம்பித்து விடலாம். ஒரு சமயத்தில் எத்தனை ஊசி போடுவீர்கள்? ஒன்று அல்லது இரண்டு ஊசிகள்தான் போடப்படும். வலிக்குமா? நிச்சயமாக வலியே இருக்காது. ஊசி போட்ட பிறகு கூட இன்னமும் ஏன் போடவில்லை என்ற எண்ணத்தில்தான் இருப்பீர்கள். அவ்வளவு மென்மையாக இருக்கும். ஊசி போடும்போது தோலில் ஏதோ ஒன்று வைக்கப்படுவது போலத்தான் உணருவீர்கள். ஊசி வைத்ததும் எவ்வளவு நேரம் படுத்திருக்க வேண்டும்? ஊசியைத் தோலில் செருகியதும் அதே இடத்தில் சிறிது நேரம் கழித்து ஏதோ ஒன்று இருப்பது போன்று உணர்ச்சி ஏற்படும். ஓரிரு நிமிடங்களில் வைத்தியம் முடிந்துவிடும். வைத்தியத்தின்போது படுத்திருக்க வேண்டும் என்பது அவசியமில்லை. படுத்திருந்தால் வசதியாக இருக்கும். அவ்வளவுதான். பொதுவாக ஒரு நோய்க்கு வைத்தியம் முடிய எத்தனை நாட்களாகும்? ஓரிரு முறை வைத்தியத்திற்குப் பிறகு நோயின் தீவிரத்திலிருந்து நீங்கள் விடுபடுவதை உணருவீர்கள். 60 சதவீதம் 70 சதவீதம் நோயிலிருந்து நிவாரணம் கிடைக்கும்வரை வைத்தியம் மேற்கொண்டாலே போதுமானது. மீதமுள்ள நோயின் தீவிரம் தானே மறைந்துவிடும். எனவே முழுமையாகத் தீரும் வரை வைத்தியம் மேற்கொள்ள வேண்டிய அவசியம் இல்லை. நோயிலிருந்து குணமடைவது நிச்சயம். எத்தனை நாளில் குணமாகும் என்பதை இன்றைக்கே நிச்சயிக்க முடியாது. தினம், தினம் வைத்தியம் செய்வீர்களா? 15 நாளைக்கு ஒருமுறை வைத்தியம் செய்வது தினமும் வைத்தியம் செய்வதைவிட நல்ல பலனளிக்கும். கண்டிப்பாக 15 நாளைக்கு ஒருமுறை அவசியம் தவறாமல் வைத்தியம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டுமா? ஏதேனும் சந்தர்ப்பத்தால் ஒருமுறை அல்லது இருமுறை வைத்தியம் எடுத்துக் கொள்ளத் தவறிவிட்டால் நோயிலிருந்து குணம் பெற முடியாமல் போய்விடுமா? ஒவ்வொரு முறை செய்யப்படும் வைத்தியமும் நீங்கள் நோயிலிருந்து விடுபட வழிவகுக்கிறது. ஓரிரு முறை சந்தர்ப்ப சூழ்நிலையால், வைத்தியம் தவறி விடுவதால் ஏற்கனவே பார்த்த வைத்தியத்தின் பலன் குறைந்துவிடாது. விடுபட்டுவிட்ட வைத்தியத்திலிருந்து இரண்டு, மூன்று மாதங்கள் கழித்துக்கூட தொடர்ந்து செய்து கொள்ளலாம்.இன்னும் சொல்லப் போனால் ஒரு வைத்தியத்திற்கும், அடுத்த வைத்தியத்திற்கும் நிறைய நாட்கள் இடைவெளி இருப்பது நல்ல முன்னேற்றத்தைக் கொடுக்கும். டெஸ்ட்டுகள், பரிசோதனைகள் எதுவும் அவசியம் இல்லை என்கிறீர்கள். இந்த நிலையில் நோய் குணமாகிவிட்டது என்பதை எப்படி அறிந்து கொள்வது? ரொம்பவும் சுலபம். நோயாளி சில கஷ்டங்களைக் கூறுகிறார். கஷ்டங்களும், தொந்தரவுகளும் குறையும்பொழுது, “இப்போது தேவலாம்” என்று அவரே கூறப்போகிறார். இதற்கு மேல் டெஸ்ட்டுகளுக்கும், பரிசோதனைகளுக்கும் அவசியமே இல்லை. ஒரு நோயாளியின் மூளையை மட்டுமே நூற்றுக்கு நூறு நம்ப முடியும். அது என்ன கூறுகிறதோ அதுதான் உண்மை. பரிசோதனைக் கருவிகளையும், டெஸ்ட்டுகளையும் ஒரு நோயாளியின் மூளைக்கு ஈடாகக் கருத முடியாது. சுமார் எத்தனை நாட்களில் குணம் தெரியும்? சிலருக்கு ஆரம்பித்த முதல் நாளிலிருந்தே குணம் தெரிய ஆரம்பிக்கும். சிலருக்கு இரண்டு, மூன்று மாதங்கள் கழித்து திடீரென மாறுதல்கள் தெரிய ஆரம்பிக்கும். ஒருமுறை வைத்தியம் செய்தால் அது எத்தனை நாட்களுக்கு வேலை செய்யும்? உடலில் உள்ள நோய்களுக்கு ஏற்றவாறு ஒருமுறை வைத்தியம் செய்வதன் மூலம் பூரண குணம் அடைபவர்களும் உண்டு. ஒரு சிலருக்கு உடல் நிலையில் முன்னேற்றம் ஏற்பட்டு அத்துடன் நின்றுவிடும். மேலும் முன்னேற்றம் இல்லாத நிலையில் அடுத்த வைத்தியத்தைத் தொடர்வது நல்லது. சில வைத்தியங்களில் நோய் அதிகமாகிப் பிறகு குறையும் என்கிறார்களே? இந்த வைத்தியத்திலும் அப்படி ஏதாவது உண்டா? நூற்றுக்கு 2 அல்லது 3 பேருக்கு ஏற்கனவே இருக்கும் தொந்தரவுகள் சற்று அதிகமாகலாம். இது கவலைக்குரிய விஷயமல்ல. ஆம், ஒரு சிலரின் உடல்வாகுக்கு ஏற்ப முதலில் தொந்தரவுகள் தற்காலிகமாக அதிகமாகி, சீக்கிரமாகவே தொந்தரவுகள் வெகுவாக குணமடைய ஆரம்பிக்கும். ஏற்கனவே இருக்கும் தொந்தரவுகள் அதிகமாகுதல் ஒரு நல்ல அறிகுறியே. உங்களிடம் வருவதற்கு முன் எல்லோரும் மாத்திரை, மருந்துகள் சாப்பிட்டு வருபவர்கள்தாம். அகுபங்சர் வைத்தியம் தொடங்கிய பிறகும் மாத்திரைகளை தொடர்ந்து எடுத்துக் கொள்ளலாமா? மருந்து, மாத்திரைகள் நிறுத்திவிடுவது நல்லது. ஆனால் நீண்ட காலம் மருந்து, மாத்திரைகளைச் சாப்பிட்டுப் பழக்கப்படுத்திக் கொண்டவர்களுக்குப் படிப்படியாக, சிறிது சிறிதாக, வைத்தியம் ஆரம்பித்த ஒரு மாதத்திற்குள் நிறுத்திவிடலாம். மருந்து, மாத்திரைகள் நோயின் தொந்தரவுகள் நம் மூளையையும், நரம்பு மண்டலத்தையும் எட்டாதவாறு செய்கின்றன. மற்றபடி நோயைக் குறைப்பதில்லை. நோயானது அதன் போக்கில் வளர்ந்து கொண்டேதான் போகிறது. எனவே மாத்திரைகளை நிறுத்தி விடுவதனால் எந்தப் பாதககும் இல்லை. நன்மையே. உண்மையான நோயின் தன்மையையாவது உணர்ந்து கொள்ள முடியும். சில சமயங்களில் நோயின் தொந்தரவுகள் அதிகமானால் தேவையான மாத்திரைகள் சாப்பிட்டுக் கொள்ளலாமா? தாராளமாக. ஆவசியம் ஏற்பட்டால் தற்காலிகமாக எடுத்துக் கொள்ளலாம். கஷ்டப்பட வேண்டிய அவசியம் இல்லை. முன்பு போல மாத்திரைகளை வேளா வேளைக்குக் கண்டிப்பாக எடுத்துக் கொள்ள வேண்டியதில்லை. அகுபங்சர் வைத்தியத்தின் போது கடைப்பிடிக்க வேண்டிய பத்தியங்கள் ஏதேனும் உண்டா? பத்தியங்கள் என்று எதுவும் கிடையாது. அகுபங்சர் வைத்தியத்தால் பக்க விளைவுகள் ஏதேனும் ஏற்படுமா? ஒரே ஒரு விளைவுதான் ஏற்படும். அது நோயிலிருந்து குணமாகும் நல்ல விளைவு ஒன்றுதான். பக்க விளைவுகள் ஏற்பட சாத்தியமே கிடையாது. 6 அல்லது 8 முறைக்கு மேல் வைத்தியம் மேற்கொண்ட பிறகும் உடல் நிலையில் எந்த முன்னேற்றமும் தெரியவில்லை என்று கூறுபவர்களுக்கு இந்த முறை வேலை செய்யவில்லை அல்லது வேலை செய்கிறது என்று கருதலாமா? மிகச் சிலருக்கே இந்த நிலை ஏற்படுகிறது. உடலில் சக்தி நிலை (நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி) மிகக் குறைவாக இருப்பவர்களுக்கு வைத்தியம் பிடிபட சில மாதங்கள் ஆகி விடுகின்றன. நிச்சயமாக அகுபங்சர் இவர்களுக்கு வேலை செய்யும். அவர்களை அறியாமலேயே திடீரென்று நோய்களிலிருந்து விடுதலை பெறுவார்கள். அகுபங்சர் வைத்தியம் மேற்கொண்டிருக்கும் போது திடீரென்று காய்ச்சல், பேதி என்று ஏதேனும் வந்தால் மாத்திரை, மருந்துகள் எடுத்துக் கொள்ளலாமா? கவலைப்படாமல் எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். சரியானதும் நிறுத்தி விடுங்கள். ஒரு கோர்ஸ் மாத்திரைகளை சாப்பிட்டே ஆகவேண்டும் என்று கட்டாயமில்லை. மறுமுறை அகுபங்சர் வைத்தியத்தின் போது சாப்பிட்ட மருந்துகளினால் ஏற்படும் பாதிப்புக்களை நீக்கி விடலாம். எந்தவிதமான நோய்களை அகுபங்சர் முறையில் குணப்படுத்தலாம்? அகுபங்சர் சித்தாந்தப்படி குணப்படுத்த முடியாத நோய் என்று ஒன்று கிடையாது. அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் அதற்கான சாத்தியக் கூறுகள் முழுமையாக உள்ளன. கண்கள் சம்பந்தமான நோய்கள், இருதயம் சம்பந்தமான நோய்கள், தலைவலி, சிறுநீரகக் கோளாறுகள், சளி, சைனஸ், நுரையீரல் சம்பந்தமான நோய்கள், வாய்வு, வயிற்றில் புண், குடல் பூச்சிகள் போன்ற வியாதிகள் இன்னும் என்ன என்ன வியாதிகள் உண்டோ அத்தனைக்கும் அகுபங்சர் மருத்துவத்தில் குணப்படுத்துவதற்கு வழி இருக்கிறது. குறிப்பாக எந்த வயதினர் இந்த சிகிச்சையினால் பலன் பெற முடியும்? பிறந்த குழந்தை முதல், முதியோர் வரையில் எந்த வயதினருக்கும் இந்த சிகிச்சை பலனளிக்கும். குழந்தைகளுக்குப் பொதுவாக மஸாஜ் செய்வது ஒன்றே போதுமானது. அவர்களுக்கு ஊசி வைக்கவேண்டிய அவசியமில்லை. அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் அழகுபடுத்தக் கூடிய வைத்தியமும் செய்வதாக கூறுகிறீர்களே? அழகுபடுத்துதல் முறையில் என்னென்ன செய்கிறீர்கள்? முகத்தில் அதிகமாக சுருக்கங்கள் விழுவது, சிறு வயதினருக்கு அதிகமாக முடி கொட்டுதல், அதிகமான வியர்வை வெளியேறுதல், உடல் பருமனாதல், வியர்வையில் துர்நாற்றம் உண்டாகுதல், பருக்கள் அதிகமாக ஏற்படுதல், தோல் நோய்கள், வியர்க்குரு ஏற்படுதல், வெய்யிலில் சென்றால் தோல் கறுத்துப் போதல், முகத்தில் திட்டு திட்டாக கருமை படர்தல், படர்தாமரை, தேமல், கன்னங்கள் ஒட்டிப்போய் இருத்தல், அக்குள் பகுதியில் அதிகமாக வியர்த்தல், உள்ளங்கை, உள்ளங்கால் அதிகமாக வியர்த்தல், தலைப்பொடுகு, வெள்ளைப்படுதல் ஆகியவைகளும் மேலும் இதில் விட்டுப் போனவைகளும் இதில் அடங்கும். நோயாளி ஒருவருக்கு 10 குறைகள் உள்ளன. ஆனால் அவர் 5ஐ மட்டுமே கூறுகிறார். அவர் சொல்ல மறந்த உபாதைகளும் குணமாகுமா? அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனையின் சிறப்பம்சமே இதுதான். நீங்கள் சொன்ன கஷ்டங்கள் மட்டுமல்லாமல் மறந்த கஷ்டங்களும் சேர்ந்தே குணமாகின்றன. அது மட்டுமல்லாமல் நீங்கள் உணர முடியாத, வரப்போகும் நோய்களும் இன்றே தவிர்க்கப்படுகின்றன. உதாரணமாக குடும்பத்தில் இரத்த அழுத்தம், கண்ணாடி அணிதல், ஒற்றைத் தலைவலி போன்றவைகள் குடும்ப நோயாக இருக்கும். இதை வரவிடாமல் முளையிலேயே கிள்ளி எறிந்துவிட முடியும். இந்த வைத்தியத்தின் சிறப்பம்சம் என்ன? ஒருவர் கூறும் கஷ்டங்களை வைத்தே நோயின் தன்மையை ஓரளவு அறிந்து கொள்ள முடியும்.சிறிய தொந்தரவோ, பெரிய கஷ்டங்களோ அவ்வளவுக்கும் அகுபங்சர் முறையில் தெளிவான அர்த்தம் உண்டு. உதாரணமாக ஒருவனைப் பார்த்து, “அவன் படு சோம்பேறி” என்று யாரேனும் கூறினால் அதற்கு அர்த்தம், யார் திட்டினாலும், அடித்தாலும் அவன் சோம்பேறியாகத்தான் இருக்க விரும்புகிறான் என்பதல்ல. அவன் உழைக்க ஆசைப்பட்டாலும் அவன் உடம்பில் உள்ள சக்தியின்மை அவனை உழைக்க விடாமல் செய்கிறது. அகுபங்சர், சக்தியை அடிப்படையாகக் கொண்டிருக்கும் ஒரு வைத்திய முறை உடலில் சக்தி நிலையில் மாற்றங்கள் ஏற்படும்போது தான் நோய் உருவாக ஆரம்பிக்கிறது. நோயில் இந்த ஆரம்ப நிலையில் ஏற்படும் தொந்தரவுகளை இங்கே பார்ப்போம். 1. அதிகப்படியான தூக்கம். 2. தூக்கத்தின்போது அடிக்கடி கனவுகள். 3. தூங்கி எழும்போது சுறுசுறுப்பின்மை. 4. அசதி, தூங்கவேண்டும்போல் இருக்கும். ஆனால் படுத்தால் தூக்கம் வராது. 5. சிறு சத்தமும் தூக்கத்தைக் கலைத்துவிடும். 6. தூக்கத்தின் நடுவில் விழித்துவிட்டால் திரும்ப தூக்கம் வராது. 7. தூங்கி எழுந்ததும் தலைவலி. 8. பசியில்லாமை. 9. கொஞ்சம், கொஞ்சமாக அடிக்கடி பசி எடுத்துக்கொண்டே இருக்கும். 10. சாப்பிட்டதும் வயிறு அடைத்தது போன்றிருத்தல். 11. சாப்பிட்டதும் வயிற்றில் கல்லைப் போட்டது போன்ற உணர்வு. 12. சாப்பிட்டதும் மலஜலம் கழிக்க வேண்டும் என்ற உணர்வு. 13. சாப்பிட்டதும் தூக்கம் வருதல். -போன்ற இவை ஆரம்ப கால நோயின் அறிகுறிகள். இவை இன்றே தீர்க்கப்பட வேண்டும். இல்லையெனில் 5 அல்லது 10 வருடங்களில் குறிப்பிட்ட உறுப்பில் நோயானது வளர்ந்துவிடக் கூடும். அகுபங்சர் முறையின் சிறப்பம்சம் என்னவெனில் நோயின் ஆரம்ப நிலையிலேயே அதனைக் களைந்துவிட முடியும். நோய் முற்றிவிட்ட நிலையிலும் வேரோடு குணப்படுத்த முடியும். இது ஒரு முழுமையான வைத்திய முறை. மனநோய்களைக் குணப்படுத்த முடியுமா? மனநோய்கள் மூளை சம்பந்தப்பட்டதல்ல. நன்றாக பசித்திருக்கும் ஒருவருக்கு சாப்பிடுவதற்கு முன் துயரமான செய்தி ஒன்று சொல்லப்படுகிறது. உடனே பசி அடங்கி விடுகிறது. மற்ற உறுப்புக்களான நுரையீரல், இருதயம், சிறுநீரகம் போன்ற அனைத்து உறுப்புக்களும் வேலை செய்தவண்ணம் இருக்கும்போது வயிற்றின் இயக்கம் மட்டும் முழுமையாக அடங்கி விடுகிறது. அதாவது துக்கம், கவலை போன்ற மனக்கஷ்டம் வயிற்றின் இயக்கக் குறைவினால் ஏற்படுகிறது. இவ்வாறு ஒருவரின் மனநிலையை வைத்தே அவருடைய நோயின் இருப்பிடத்தை அறிய முடியும். அந்த உறுப்புக்குத் தேவையான சக்தியை அளித்து மீண்டும் பாதிப்புக்குள்ளான உறுப்பை பழைய நிலையில் இயங்க வைப்பதன் மூலம் மனக் கஷ்டங்களைக் குணப்படுத்த முடியும். மன நோய்கள் மூளை சம்பந்தப்பட்டதல்ல.உடல் உறுப்புக்களில் சக்தி குறையும்போது மன நிலையில் மாறுதல்கள் ஏற்படுகின்றன. இதுவே ஒரு நோயின் ஆரம்ப நிலை. இந்த நிலையிலேயே பிற்காலத்தில் ஒரு உறுப்பில் ஏற்படக் கூடிய நோயை இன்றே தவிர்த்துவிட முடியும். இது அகுபங்சர் மருத்துவத்தின் இன்னுமொரு சிறப்பம்சம். முதன்முதலாக உங்களுக்கு எப்போது ஆங்கில மருத்துவத்தில் அதிருப்தி ஏற்பட்டது? எம்.பி.பி.எஸ். மூன்றாவது ஆண்டில் “பார்மகாலஜி” அதாவது அனைத்து மருந்து, மாத்திரைகள் சம்பந்தப்பட்ட படிப்பு. அதில் முதலாவது பாடம், ~மருத்துவத் துறையின் தந்தை| என்றழைக்கப்படும் ஹிப்போக்ரேட்டிஸ்-ஐப் பற்றியதாகும். அவர் நமக்குக் கூறும் அறிவுரைகளில் மிகவும் முக்கியமானது – “நீங்கள் வைத்தியம் பார்க்கும்போது வைத்தியம் பலனளிக்காமல் போனாலும் பரவாயில்லை@ நோயாளியின் கஷ்டத்தை அதிகமாக்கி விடாதீர்கள்” என்பதே. ஆனால் நாங்கள் படித்ததோ அதற்கு நேர் மாற்றமானது. பக்க விளைவுகள் இல்லாத மருந்தே கிடையாது. ஒவ்வொரு மருந்தும் பலவிதமான கஷ்டங்களைக் கொடுக்கக் கூடியதாக உள்ளது. ஆங்கில மருத்துவத்தின் உண்மையான இந்த நிலையைக் கண்கூடாகப் பார்த்த பின்பே அதன்மீது அதிருப்தி ஏற்படத் துவங்கியது. துவங்கியது என்றால்? ஆம், இது அதிருப்தியின் ஆரம்பம்தான். ஆங்கில மருத்துவத்தின் அடிப்படைத் தத்துவங்கள் அனைத்தும் ஒன்றுக்கொன்று முரண்பட்டதாகும். இவை மேலும் மேலும் அதிருப்தியை அதிகமாக்கியது. கொஞ்சம் விளக்கமாகக் கூறமுடியுமா? முதலாவது (தத்துவம்) நமது உடம்பில் பாக்டீரியாக்கள் (கிருமிகள்) எப்போதும் இருக்கின்றன. அவை நமது உடலுக்கு எதிர்ப்பு சக்தியை அளித்து நமக்கு நோய்களிலிருந்து பாதுகாப்பு அளிக்கிறது என்பதாகும். இரண்டாவது (தத்துவம்) கிருமிகள் (பாக்டீரியாக்கள்) தான் நோய்களுக்குக் காரணம். நோய்களிலிருந்து நிவாரணம் பெற பாக்டீரியாக் கொல்லி மருந்துகளை உட்கொள்ள வேண்டும் என்று கூறுகிறது. ஒன்றுக்கொன்று முரண்பாடாக இருக்கும் மேலே சொன்ன முதலாவது, இரண்டாவது தத்துவங்களை மீண்டும் படித்துப் பாருங்கள். மருத்துவப் படிப்பு இறுதி ஆண்டில்தான் எப்படி ஒரு நோயைக் கண்டுபிடிப்பது என்பதைச் சொல்லிக் கொடுப்பார்கள். எப்படி என்றால் ஒரு நோயாளி தான் அனுபவிக்கும் கஷ்டங்களைக் கூறுகிறார். அந்தக் கூற்றை வைத்து அவருடைய நோயை அறிவுப+ர்வமாக உணரக்கூடாது. மாறாக நோயைப் பார்த்த பிறகே நோயாளியின் கூற்றை நம்ப வேண்டும். அதுதான் விஞ்ஞான பூர்வமானது என்று கூறுகிறது ஆங்கில மருத்துவ முறை. அதாவது “நோய் உருவாவதைத் தவிர்ப்பது, நோய் உருவானபின் குணப்படுத்த முயலுவதைக் காட்டிலும் சிறந்தது” என்பது உலகறிந்த உண்மை. நோயின் ஆரம்பம் தெரியாமல் ஒரு நோயினைத் தவிர்க்கவும் முடியாது@ குணமாக்கவும் முடியாது. நோயின் ஆரம்பத்தை ஒருவர் தன் அறிவாற்றலைக் கொண்டு ஊகித்து உணரத்தான் முடியுமே தவிர, பரிசோதனைக் கருவிகளின் உதவியைக் கொண்டு பார்க்கவும் முடியாது@ கண்டுபிடிக்கவும் முடியாது. ஆங்கில மருத்துவம் நோயைக் கண்கூடாகப் பார்த்த பின்பு தான் நம்ப வேண்டும் என்கிறது. ஆனால் அகுபங்சர் மருத்துவ முறை கூறுகிறது, பரிசோதனைக் கருவிகளின் உதவியைக் கொண்டு நீங்கள் பார்ப்பது, கண்டுபிடிப்பது அனைத்தும் நோயின் விளைவுகளைத்தான். காரணம், நோயைப் பார்க்க முடியாது. உதாரணமாக முழங்கால் வலிக்கிறது என்று சொன்னால் உடலில் வேறொரு இடத்தில் உள்ள நோயின் விளைவுதான் முழங்காலில் வலியாகத் தெரிகிறதே தவிர, முழங்காலிலேயேதான் நோயும் இருக்கிறது என்பது தவறு. ஆனால், ஆங்கில மருத்துவம், தவறான இந்த கருத்தை அடிப்படையாகக் கொண்டே செயல்படுகிறது. இதன் காரணமாகத்தான் எந்த ஒரு விளைவையும், அது உடலில் எந்தப் பாகத்திலுள்ள வலியாகட்டும்@ தலைவலியாகட்டும், சைனஸ் வலியாகட்டும், அல்லது உடல் உறுப்புக்கள் சம்பந்தமான விளைவுகளாகட்டும் (உதாரணமாக இரத்தக் கொதிப்பு, டயாபடீஸ், சிறுநீரகக் கோளாறு, வயிற்றுத் தொந்தரவுகள்) எதனையுமே ஆங்கில மருத்துவத்தால் குணப்படுத்த முடிவதில்லை. ஆக, மொத்தத்தில் நோயைப் பார்ப்பதாக எண்ணிக் கொண்டு அதன் விளைவுகளைத்தான் பரிசோதனைக் கருவிகள் மூலமாகப் பார்த்துக் கொண்டிருக்கிறது. அதிலேயே தன் முழு நேரத்தையும் வீணடித்துக் கொண்டிருக்கிறது, ஆங்கில மருத்துவம். நோயானது அதன் தீவிரத்தில் வளர்ந்துகொண்டு போகும்போது அதன் விளைவுகளும் தீவிரமடைகிறது. இதனால்தான் மருந்துகள் மூலமாக நோயின் விளைவுகளைக் கட்டுப்படுத்தவோ, குணப்படுத்தவோ முடிவதில்லை. ஆங்கில மருத்துவம் விஞ்ஞான ரீதியாக வெகுவேகமாக முன்னேறி வருவதாகக் கூறப்படுகிறது. உங்கள் கருத்து என்ன? இதற்குப் பதிலாக ஒரு சிறிய உதாரணத்தை மட்டும் கூறினால் போதுமானது. நீங்களே உணர்ந்து கொள்வீர்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட நோயைக் குணப்படுத்த முன்பு 10 நாட்கள் தேவைப்பட்டன. இன்று இரண்டு நாட்களில் குணப்படுத்த முடிகிறதென்றால் அது முன்னேற்றம். இப்போது முன்பைக் காட்டிலும் குறைவான அளவே மருந்து, மாத்திரைகள் தேவைப்படுகின்றன என்றால் அது முன்னேற்றம். முன்பெல்லாம் ஒரு நோயைக் கண்டுபிடிக்க நிறைய டெஸ்ட்டுகள், பரிசோதனைகள் எல்லாம் தேவைப்பட்டன. இப்போது இந்தத் தேவைகள் எல்லாம் குறைந்துவிட்டன என்றால் அது அறிவுபூர்வமான முன்னேற்றம்@ முன்பு மருந்து மாத்திரைகளுக்குப் பக்க விளைவுகள் ஏற்பட்டன. இன்று அந்தக் குறைகள் நீக்கப்பட்டு விட்டன என்றால், அது விஞ்ஞான பூர்வமான முன்னேற்றம் என நாம் ஏற்றுக் கொள்ளலாம். ஆனால் கண்கூடாக நாம் பார்க்கும் இன்றுள்ள நிலை நேர் மாற்றமானது. நோய் என்றால் என்ன? நோயின் விளைவுகள் என்றால் என்ன? கொஞ்சம் விளக்கமாகச் சொல்ல முடியுமா? உடல் உழைப்புக்குத் தேவை சக்தி என்பது எல்லோருக்கும் தெரியும். சக்தியின் அளவு உடலில் குறையும்போது உறுப்புக்கள் சோர்வடைகின்றன. இது நோயின் முதல் நிலை. உடலில் பல்வேறு உறுப்புக்களின் இயங்கும் திறன் குறையும்போது, உடலும் சோர்வடைகிறது. சோம்பேறித்தனம் தோன்ற ஆரம்பிக்கிறது. இதுவே நோயின் ஆரம்பநிலை. நோயின் தன்மை இவ்வாறு உடல் முழுமையையும் வியாபிக்கிறது. இந்நிலையில் நோயை ஒட்டுமொத்தமாக முழுமையாகத்தான் உணர முடியும். பரிசோதனைக் கருவிகளைக் கொண்டு பார்த்து கண்டுபிடிக்க முடியாது. உடலில் ஏற்பட்டுள்ள சோர்வின் காரணமாக உடலில் உள்ள உறுப்புக்கள் தத்தம் வேலைகளைச் சீராகச் செய்ய முடிவதில்லை. வயிறு மற்றும் ஜீரண உறுப்புக்களின் வேலைகளில் குறைபாடு ஏற்படும்போது, உணவிலிருந்து ஜீரணித்து கிரகிக்கப்படும் சக்தியிலும் குறைபாடு ஏற்படுகிறது. இதனை உடல் உழைப்புக் “கேடான சக்தி”யாகவும் கொள்ளலாம். இந்தக் கெட்ட சக்தி (னுளைநயளந குழசஉந) உடல் முழுமையிலும் பரவுகிறது. இது நோயின் இரண்டாம் நிலை. ஒவ்வொரு மனிதனிடத்திலும் பிறவியிலேயே பலவீனமான உறுப்புக்கள் சில இருக்கும். நல்ல சக்தியானது கிடைத்துக் கொண்டிருக்கும் வரையில் இவ்வுறுப்புக்கள் ஓரளவுக்குக் கெட்டுப் போகாமல் இயங்கிக் கொண்டிருக்கும். ஆனால் ~கெட்ட சக்தி|யானது இவ்வுறுப்புக்களை அடையும்போது இவ்வுறுப்புக்கள் சேதமடையத் துவங்குகின்றன. இந்த நிலைதான் “நோயின் விளைவுகளை”த் தோற்றுவிக்கும் கடைசி நிலையாகும். இந்த கடைசி நிலையில்தான் ஒரு நோயாளி ஒரு குறிப்பிட்ட இடத்தைச் சுட்டிக் காட்டுகிறார். அங்கு ஏதோ தொந்தரவு இருப்பதாகக் கூறுகிறார். உடனே, ஆங்கில மருத்துவம் அந்த இடத்தில் பரிசோதனைக் கருவிகள் மூலமாக சேதமடைந்த உறுப்புக்களைப் பார்த்துவிட்டு “நோயை” கண்டுபிடித்து விட்டோம் என்கிறது. உண்மையில் அவர்கள் பார்ப்பது நோயின் விளைவுகளைத்தான். நோயின் விளைவுகளுக்குக் காரணமான, உடலில் வியாபித்து நிற்கும் ~கெட்ட சக்தி|யின் தன்மையினை உணர்ந்தறிந்து, அதை நீக்கும் வழியறியாத வரையில் நோயாளியின் எந்த ஒரு கஷ்டத்தையும் தீர்க்க முடியாது. இதுதான் ஆங்கில மருத்துவத்தின் உண்மையான இன்றைய நிலை. அறுவை சிகிச்சையைப் பற்றி உங்கள் கருத்து என்ன? இந்தப் பிரிவின் வளர்ச்சி பாராட்டுக்குரியது அல்லவா? ஒரு உறுப்பில் நோயின் விளைவுகள் ஏற்பட ஆரம்பிக்கின்றன. நோய் இன்னதென்று புரியாத நிலையில், அவ்வுறுப்பில் நோயின் விளைவுகள் தீவிரமடைந்து அவ்வுறுப்பை நாளடைவில் சேதப்படுத்துகிறது. இந்த நிலையில்தான் பரிசோதனைக் கருவிகளும் ~ஸ்கேனர்| போன்ற ~டெஸ்ட்டுகளும்| சேதமடைந்த பகுதிகளை நமக்குப் படம் பிடித்துக் காட்டுகின்றன. இப்போது சேதமடைந்து விட்ட பகுதியை, அறுவை சிகிச்சை மூலம் அகற்றி விடுகிறார்கள். ஒரு உறுப்பில் ஏற்பட்டுள்ள நோயை நீக்க டாக்டரிடம் சென்றால் அந்த உறுப்பையே அகற்றி விடுவார்கள். உதாரணமாக, ஒரு சிறுவனுக்கு தொண்டையில் சளியும், ~டான்ஸில்ஸ்| வலியும் ஏற்படுகிறது. ~டான்ஸில்|ஸை நீக்கிவிடலாம் என்கிறார்கள். முழங்காலில் வலி என்று போனால் பல வருடங்கள் வைத்தியம் பார்த்த பிறகு “உங்களுக்கு மூட்டு தேய்ந்து விட்டது. அந்த மூட்டை நீக்கி வேறு மூட்டு பொருத்த வேண்டும்” என்று கூறி விடுகிறார்கள். சாதாரண வாய்வுத் தொல்லையைக் கூட குணப்படுத்த முடிவதில்லை. வயிற்றில் புண்ணாக (ரடஉநச) மாறிய பிறகு வெட்டியெடுத்து விடுகிறார்கள். ~அப்பென்டிஸைட்டிஸ்| என்பது எல்லோருக்கும் தெரிந்த ஒன்று. அது திடீரென ஏற்படுவதில்லை. பல வருடங்கள் லேசான வலி அடி வயிற்றில் வந்து வந்து போகும். அது முற்றிய பிறகு ~எமர்ஜன்சி ஆபரேஷன்| செய்து விடுகிறார்கள். பெண்களுக்கு கர்ப்பப்பைக் கோளாற்றை சீர்செய்ய வழி தெரியாமல் கர்ப்பப் பையையே ஆபரேஷன் மூலமாக அகற்றி விடுகிறார்கள். இவ்வளவுக்குப் பிறகு நோயைக் குணப்படுத்தி விட்டோம் என்று கூறுகிறார்கள். ஒரு உறுப்பையே உடலைவிட்டு நீக்கிய பிறகு, உறுப்பிலுள்ள நோயைக் குணமாக்கி விட்டோம் (நோயாளியை குணப்படுத்தி விட்டோம்) என்ற பேச்சுக்கே இடமில்லை. மாறாக, நோயின் தீவிரம் உடலிலேயே தங்கி விடுகிறது. இன்னும் உடலிலுள்ள பிற உறுப்புக்களையும் வெகுவேகமாக பாதிக்க ஆரம்பிக்கிறது. ஒரு நோயின் விளைவுகளுக்குக் காரணம் தெரியவில்லை என்றால் அதைத் தவிர்க்கவும் முடியாதல்லவா? கண்டிப்பாக முடியாது. அப்படியானால் முத்தடுப்பு ஊசி, போலியோ, டிஃப்தீரியா, டெட்டனஸ் போன்ற வியாதிகளுக்குச் சொட்டு மருந்து போடுகிறார்களே? அது இளம்பிள்ளை வாதம், தொண்டையடைப்பான் நோய் போன்றவை வராமல் நம்மைக் காப்பாற்றத்தானே செய்கிறது? சொட்டு மருந்து, முத்தடுப்பு ஊசி போன்றவை ஹோமியோபதி மருத்துவ சித்தாந்தத்தின் அடிப்படையில் செயல்படுகிறது. மற்றபடி இது ஆங்கில மருத்துவ தத்துவத்தின் அணுகுமுறையல்ல. எய்ட்ஸ் போன்ற வியாதிகளுக்கு நிறைய ஆராய்ச்சிகள் செய்து வருகிறார்களே? ஆராய்ச்சிகள் செய்யட்டும். வரவேற்க வேண்டும். ~வைரஸ்| என்ற நுண்ணிய கிருமிதான் இதற்குக் காரணம் என்று சொல்கிறார்கள். அதுபோன்றே, ரொம்பவும் பலவீனமான வேறொரு சாதாரண ~வைரஸ்|தான் ஜலதோஷம், தும்மல், சளி போன்றவற்றையும் ஏற்படுத்துகிறது. இந்த சாதாரண, பலவீனமான வைரஸ் நோய்க்கே மருந்து, மாத்திரைகள் கண்டுபிடித்த பாடில்லை. ஆங்கில மருத்துவ ஆராய்ச்சிகள் பாதை மாறிச் சென்று கொண்டிருக்கிறது. மற்ற மருத்துவங்கள் உதாரணமாக சித்த மருத்துவம், ஆயுர்வேதம், ஹோமியோபதி மருத்துவம் போன்றவை ~எய்ட்ஸ்| நோயைக் குணப்படுத்த முடியும் என்று தைரியமாகக் கூறும்போது, ஆங்கில மருத்துவம் இத்தனை வருடங்களில் இறந்து விடுவார் என்று ஆரூடம் கூறுகிறது. ஆங்கில மருத்துவத்தின் திசை மாறிப் போய்விட்ட ஆராய்ச்சிகள், எய்ட்ஸ் நோயாளியைக் குணமாக்க முடியும் என்ற நம்பிக்கையை இவர்களுக்குத் துளியளவும் அளிக்கவில்லை. மற்ற மருத்துவங்கள் இந்நோயைக் குணமாக்க முடியும் என்று தைரியமாகக் கூறுகின்றன. இம்மருத்துவங்கள் எந்த முறையில் ~எய்ட்ஸ்| நோயை அணுகுகிறது? பாக்டீரியாக்கள் தாம் நமது உடலில் ~நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி|யை உருவாக்குகிறது, வளர்க்கிறது, உறுதிப்படுத்துகிறது. ~பாக்டீரியாக் கொல்லி|கள் உடலில் உள்ள பாக்டீரியாக்களை அழித்து விடுகிறது. இதன் காரணமாக நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி குறைகிறது. நோய் எதிர்ப்புச் சக்தி குறையும்போது எந்த நோய் வேண்டுமானாலும் உருவாகலாம். இதுதான் ஒரு நோய்க்கு அடிப்படை. அது கான்ஸர் ஆகட்டும், எய்ட்ஸ் ஆகட்டும். நோய்க்குப் பெயர் முக்கியமல்ல. காரணம்தான் முக்கியம். இதே நோய் எதிர்ப்பு சக்தியை அதிகமாக்கும்போது அல்லது உறுதிப்படுத்தும்போது, உடலில் எந்த நோயாகட்டும், அது எங்கிருந்தாலும் குணமாகத்தான் வேண்டும் என்பது நியதி. “நோய் எதிர்ப்பு சக்தி”யை உருவாக்குவதிலும், புதுப்பிப்பதிலும், உறுதிப்படுத்துவதிலும்தான் மற்ற மருத்துவங்கள் பலவாறாகச் செயல்பட்டு வருகின்றன. எனவேதான் இம் மருத்துவங்கள் குணமாக்க முடியும் என்று நம்பிக்கையுடன் கூறுகின்றன. தைராய்டு, டயாபிடீஸ் (நீரிழிவு நோய்) போன்றவற்றை ஆங்கில மருத்துவ முறையில் மட்டும்தானே கவனிக்க முடிகிறது? கவனிக்க மட்டும் தானே முடிகிறது? ஆங்கில மருத்துவத்தில் குணப்படுத்திவிட்டதாக சரித்திரமே கிடையாதே. காரணம் என்ன? தைராய்டு, ~பான்க்கிரியாஸ்| போன்றவை உடலிலுள்ள சில உறுப்புக்கள். எந்த ஒரு உறுப்பும் வேலை செய்யவில்லை என்றால் அதற்குத் தேவையான சக்தி அவ்வுறுப்பினுள் இல்லை என்பதுதான் பொருள். டாக்டர் என்ற முறையில் நாம் செய்ய வேண்டியது அவ்வுறுப்புக்களுக்கு தேவையான சக்தியை அளித்து அதன் வேலையைப் புதுப்பிப்பது ஒன்றுதான். அத்துடன் தைராய்டு சம்பந்தமான நோயாகட்டும், அல்லது வேறு எந்தவிதமான நோயாகட்டும் நோய் நீங்குவது நிச்சயம். சக்தியை அடிப்படையாகக் கொண்ட மருத்துவங்களில் ஹோமியோபதியும், அகுபங்சரும் மிகச் சிறந்தவையாகும். சக்தியை அடிப்படையாகக் கொண்ட மருத்துவம் ஹோமியோபதியும், அகுபங்சரும் என்றால் நீங்கள் ஏன் இரண்டையும் கற்கவில்லை? இரண்டையும் தான் கற்றிருக்கிறோம். இன்னும் இவை இரண்டும் ஒரு நோயைத் தீர்ப்பதில் ஒன்றுக்கொன்று இணக்கமாகச் செயல்படுகிறது. இவை இரண்டில் ஏதேனும் ஒன்றைக் கற்பதைக் காட்டிலும், இரண்டையும் சேர்ந்தே கற்பதே சிறந்தது. பிறகு ஏன் நீங்கள் அகுபங்சர் வைத்தியத்திற்கு மட்டும் முக்கியத்துவம் அளித்து வைத்தியம் புரிகிறீர்கள்? ஹோமியோபதிக்கும், அகுபங்சர் வைத்தியத்திற்குமுள்ள ஒரே ஒரு வித்தியாசம் இதுதான். ஹோமியோபதி வைத்தியம் செய்ய வேண்டுமென்றால் நோயாளிக்குத் தெரிந்த தொந்தரவுகள் இருக்க வேண்டும். ஆனால் அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் இந்த தொந்தரவுகள் ஏற்படும் முன்னமேயே, அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனையின் மூலம் அறிந்து தொந்தரவுகள் உருவாவதற்கு முன் அவற்றை நீக்கிவிட முடியும். ஹோமியோபதியைக் காட்டிலும், அகுபங்சர் ஒரு படி மேல். அவ்வளவுதான். நோயாளிகள் அனைவருக்கும் ஹோமியோபதி மருந்தையும் சேர்த்துக் கொடுப்பது அவசியம்தானே? ஆறு, அல்லது 12 வைத்தியத்திற்குப் பிறகும் ஓரிருவருக்கு உடல் நிலையில் நல்ல முன்னேற்றத்தைக் காண முடியாது. அப்படிப்பட்ட நோயாளிக்கு மட்டும் ஹோமியோபதி மருந்தைச் சேர்த்துக் கொடுப்பதன் மூலம் நல்ல முன்னேற்றத்தைக் காணமுடியும். முன்னேற்றம் ஏற்பட்டவுடன் மருந்தை முற்றிலும் நிறுத்தி விடலாம். நூற்றில் ஓரிருவருக்கே இந்த நிலை ஏற்படுகிறது. அதற்குக் காரணம் பலமுறை மருந்துகளை (அல்) யுவெiடிழைவiஉள பல வருடங்களாக தொடர்ந்து சாப்பிட்ட நிலையில் இருந்தாலும், பிறவியிலேயே மிகவும் சக்தி குறைந்த நிலையில் இருப்பவர்களுக்கும் அளவுக்கு அதிகமாக சக்தியை விரயம் செய்தவர்களுக்கும் இந்த நிலை ஏற்படலாம். மற்றபடி யாருக்கும் ஹோமியோபதி மருந்துகள் கொடுப்பது கிடையாது@ தேவையுமில்லை. அகுபங்சர் வைத்தியம் ஒன்றே போதுமானது. அகுபங்சர் நாடிப் பரிசோதனையில் நீங்கள் நோயின் தன்மையினை எப்படி அறிந்து கொள்கிறீர்கள்? நமது உடலில் மிக மிக முக்கியமான உறுப்புகள் 12 உள்ளன. அவையாவன: வயிறு, மண்ணீரல், கல்லீரல், சிறுநீரகம், சிறுநீர்ப்பை, பித்தநீர்ப்பை, சிறுகுடல், நுரையீரல், பெருங்குடல், பெரிகார்டியம் , இருதயம் போன்றவை. இவை ஒவ்வொன்றிலும் அவற்றின் இயக்கத்திற்குத் தேவையான சக்தி (நுநெசபல) இருக்கிறதா? எந்த உறுப்பில் சக்தியானது அதிகமாகத் தேங்கி நிற்கிறது? இதன் காரணமாக எந்த உறுப்புக்குச் சக்தியானது குறைவாகச் செல்கிறது? அதைச் சீர்செய்ய என்ன செய்ய வேண்டும் என்ற முழு விவரத்தையும் அறிந்து கொள்ள முடியும். அதுவும் ஓரிரு நிமிடங்களில்! இந்த நாடிப் பரிசோதனையின் அடிப்படையில்தான் உடலில் “சக்தி ஓட்டத்தை” சீர்படுத்தி நோயின் தன்மைகளைக் களைகிறது அகுபங்சர் வைத்திய முறை. பரம்பரை வியாதிகள் என்கிற சில நோய்களான ஒற்றைத் தலைவலி, ஆஸ்துமா, பி.பி, சர்க்கரை நோய், சரும நோய்கள் போன்றவைகளைக் கண்டுபிடிக்கவோ அவற்றை நீக்கவோ சாத்தியக் கூறுகள் அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் உள்ளதா? ஜனன உறுப்புக்களின் வளர்ச்சிக்கும் இனவிருத்தி நல்ல முறையில் ஏற்படுவதற்கும் சிறுநீரகம் என்னும் உறுப்பு முக்கிய பங்கு வகிக்கிறது. சிறுநீரகத்தின் சக்தி குறைவினால் இந்த நோய் ஏற்பட்டால் அது பரம்பரை நோயாக மாற வழிவகுக்கிறது. எனவே சிறுநீரகத்திற்கு சக்தி அளிப்பதன் மூலமாக ஆணுக்கோ, பெண்ணுக்கோ, குழந்தைகளுக்கோ எந்த நோயானாலும் நாடி மூலமாக கண்டுபிடித்து அதை நிவர்த்தி செய்துவிட முடியும். கர்ப்பமுற்ற நிலையில் 6-ம் மாதத்திலும் 9-ம் மாதத்திலும் தோலில் உள்ள சிறுநீரகத்தை உறுதிப்படுத்தக் கூடிய சில முக்கியமான அகுபங்சர் புள்ளிகளை வெறும் விரல்களால் மசாஜ் செய்வதன் மூலம் பரம்பரை நோய்களைக் குழந்தைகளுக்குப் பரவாமல் தடுத்து நிறுத்திவிட முடியும். மேலும் திடகாத்திரமான, ஆரோக்கியமான, நோய்களை எதிர்க்கும் சக்தியுடன் கூடிய குழந்தைகள் பிறக்கவும் அகுபங்சர் வைத்தியம் உதவி செய்கிறது. பி.பி.யை (இரத்தக் கொதிப்பு) அகுபங்சரால் குணப்படுத்த முடியுமா? பி.பி.யை மிகவும் சுலபமாகக் குணப்படுத்தி விடலாம். காரணம் பி.பி. என்பது ஒரு நோயே அல்ல. மேற்சொன்ன உடல் உறுப்புக்களில் ஏதேனும் ஒரு உறுப்பில் சேதம் ஏற்பட்டால் அதை நிவர்த்தி செய்ய அந்த உறுப்புக்கு இரத்த ஓட்டம் அதிகரிக்கிறது. ~இருதய இயக்கமும்| (ர்நயசவ சுயவந)இ இரத்த அழுத்தமும் அதிகரிக்காமல் இது சாத்தியமில்லை. அதிக இரத்த அழுத்தம் (இரத்தக் கொதிப்பு) என்பது உடல் உறுப்புக்களில் ஏதோ ஒன்றில் சேதம் ஏற்பட்டிருக்கிறது என்பதைத்தான் நமக்கு அறிவுறுத்துகிறது. அந்த உறுப்பை நாடிப் பரிசோதனையின் மூலம் துல்லியமாக அறிய முடியும். அதற்குத் தேவையான சக்தியை அளிப்பதன் மூலம் அதிக இரத்த ஓட்டத்திற்கு அவசியமில்லாமல் செய்து செய்து விடலாம். இருதய இயக்கமும், இரத்த அழுத்தமும் தானாகவே சீரான நிலைக்கு வந்துவிடும். உதாரணமாக, சிறுநீரகத்தில் ஒரு பாதிப்பு ஏற்பட்டால் கை, கால்கள், முகம் வீங்குகிறது. இரத்தக் கொதிப்பு ஏற்படுகிறது. வயிற்றில் வாய்வுத் தொல்லைகள் மிகுதியாகும்போது பி.பி.யும் ஏற்படுகிறது. அளவுக்கதிகமான குடியினால் கல்லீரல் கெடும்போது கோபமும், பி.பி.யும் தலைதூக்குகிறது. ஆக, பி.பி. என்பது “இருதய நோய்” அல்ல. உடலில் ஏதோ ஒரு உறுப்பில் ஏற்பட்டுள்ள பாதிப்பு நீங்கும் வரையில் அதிக இரத்த ஓட்டம் (இரத்தக் கொதிப்பு) அந்த உறுப்பினுள் நடைபெற்றாக வேண்டும். இது அவசியம். இதற்கு நேர்மாறாக, ஆங்கில மருத்துவம் பி.பி.யை ஒரு இருதயம் சம்பந்தமான நோயாகவே கருதுகிறது. இயற்கையான போக்குக்கு மாறாக இரத்த ஓட்டத்தைக் குறைக்கவும், இருதய இயக்கத்தைக் குறைக்கவும் படாதபாடு படுகிறது. இதன் காரணமாக மருந்து, மாத்திரைகள் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருக்கும்போதே இரத்த அழுத்தம் மேலும் மேலும் அதிகரித்துக் கொண்டே போகிறது. ஆங்கில மருத்துவத்தின் இந்தச் செயல் பழுதடைந்து வரும் ஒரு உறுப்பில் மேலும் பாதிப்பினை அதிகப்படுத்துகிறது. ஒரு குறிப்பிட்ட காலத்திற்குள் அதிகமாக இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் இருதயமும் சோர்வடைய வழிவகுக்கிறது. “ஒரு நோயைக் குணப்படுத்த முடியாவிட்டாலும் பரவாயில்லை@ வைத்தியத்தின் மூலம் மேலும் மேலும் மோசமாக்கி விடாதீர்கள்..” என்பது “நவீன மருத்துவத்தின் தந்தை” என்றழைக்கப்படும் ஹிப்போக்ரேட்டிஸ் (ர்ippழஉசயவநள) நமக்குக் கூறும் அறிவுரைகளில் மிக முக்கியமானதாகும். ஆங்கில மருத்துவம் செயல் முறையில் அறியாமலேயே பெருந் தவறிழைத்துக் கொண்டிருக்கிறது. அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் டயாக்னோஸிஸ் என்பதற்கு விளக்கம் உண்டா? அகுபங்சர் வைத்தியத்தில் பி.பி. இருக்கிறது. சுகர் தொந்தரவு உள்ளது. தைராய்டு கஷ்டங்கள் இருக்கின்றன என்பன அர்த்தமற்றவையாகும். இந்த ஆங்கில டயாக்னோஸிஸ்க்கு எந்த மதிப்பும் கிடையாது. ஆனால் பி.பி. உள்ளவர் தன் உடலில் உள்ள உபாதைகளைக் கூறுவதன் மூலமும், சர்க்கரை நோய் உள்ளவர் தன் கஷ்டங்களைக் கூறுவதன் மூலமும், தைராய்டு தொந்தரவு உள்ளவர்கள் தன் உடலில் உள்ள நோய்களைக் கூறுவதன் மூலமும் நாடிப் பரிசோதனையினையும் அடிப்படையாகக் கொண்டு நோய்க் கூறுகளின் தன்மையும் இணைத்து வைத்தியம் செய்வதன் மூலம் டயக்னோஸிஸ் என்ற ஒன்றே தேவையில்லாமல் செய்துவிடலாம். எல்லா பி.பி.யும் ஒரே மாதிரியில்லை. ஒவ்வொரு நோய்க்கும் ஒவ்வொரு கோணங்களில் அவரவர் நாடித் துடிப்புக்கு ஏற்றவாறு வைத்தியம் செய்தாக வேண்டும். நாளடைவில் நோயாளிகளே ஆங்கிலப் பரிசோதனைகள் டயக்னோஸிஸ் எல்லாம் தேவையற்ற பெயர்கள் என்பதைப் புரிந்து கொள்வார்கள். வைத்தியம் மேற்கொள்ளும் போது மாத்திரைகளின் அளவும் படிப்படியாக குறைக்கப்பட்டு, நோய்களின் கஷ்டங்கள் இயற்கையாகக் குறையும்போது, பி.பி., சுகர், தைராய்டு போன்ற நோய்களும் உடலிலிருந்து படிப்படியாக வெளியேறுகின்றன. இவ்வாறு நோயாளிகள் கூறும் தொந்தரவுகளும், உபாதைகளும் மட்டுமே டயாக்னோஸிஸ் ஆகக் கருதப்படுகிறது. ழுசுபுயுN வுசுயுNளுPடுயுNவு ஒரு உறுப்பு பழுதடைந்து விட்டால் வேறொருவருடைய உறுப்பை மாற்றி சிகிச்சை அளிக்கிறார்களே? நோயின் காரணமாக ஏற்படும் விளைவுதான் ஒரு உறுப்பில் ஏற்படும் சேதம். அந்த உறுப்பை நீக்குவதென்பது, நோயின் ஒரு விளைவை நீக்குவதாகத்தான் பொருள்! நோயின் தன்மை உடலினுள் வளர்ந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. அதைச் சீர்செய்யாத வரையில் எத்தனை முறை உறுப்பு மாற்றம் செய்தாலும் அவையும் பழுதடையத்தான் செய்யும். இப்போது அவசர “சிகிச்சைப் பிரிவு” என்று ஒன்று இருக்கிறது. அடிபட்டு கை, கால் முறிந்து விடுகிறது. உடனடியாக சிகிச்சை அளித்து உயிரைக் காப்பாற்றுகிறார்கள். அகுபங்சர் மருத்துவத்திலோ அல்லது மாற்று மருத்துவத்திலோ உயிரைக் காப்பாற்றக் கூடிய அளவுக்கு ஆங்கில மருத்துவத்திற்கு ஈடாக செய்ய முடியுமா? அடிபட்டு கை, கால் முறிவு, ஆக்ஸிடென்ட் போன்ற சமயங்களில் தற்காலிகமாக உயிரைக் காக்கக் கூடிய அவசர சிகிச்சைக்கு ஆங்கில மருத்துவத்திற்கு ஈடாக எதுவும் இல்லை. ஆனால் அவசர நிலையைத் தாண்டிய பிறகு, காயமடைந்த பகுதிகளை, ரணங்களை ஆற்றுவதற்கு மாற்று மருத்துவத்திற்கு இணையாக ஆங்கில மருத்துவம் நிற்க முடியாது. காயமடைந்த பகுதிகள் ஆறுவதற்குத் தேவையான சக்தியை மாற்று மருத்துவம் அளிக்கிறது. ஆங்கில மருத்துவத்திற்கு இம்முறை தெரியாததால் காயமடைந்த பகுதிகள் ஆற நீண்ட நாட்களாகிறது. உதாரணமாக, அடிபட்டு கை எலும்பு முறிந்து விடுகிறது என்று வைத்துக் கொள்வோம். முறிந்த எலும்பை ஒன்று சேர்த்து மாவு கட்டு போடுகிறார்கள். எலும்புகள் ஒன்று சேர குறைந்தது 6 அல்லது 8 வாரங்கள் ஆகும். ஆனால் அகுபங்சர் முறையில் 3 வாரங்களுக்குள்ளாகவே குணமாக்கிவிட முடியும். மூட்டு வலியால் நிறையப் பேர் அவதிப்படுகிறார்கள். ஆங்கில மருத்துவப் பரிசோதனைகள் மூட்டு தேய்ந்து விட்டதாகக் கூறுகிறது. இந்நிலையில் அகுபங்சர் இந்த நோயைத் தீர்க்க முடியுமா? கண்டிப்பாக, மூட்டுக்கள் தேய்ந்து விட்ட நிலையிலும், தேய்ந்து போன மூட்டுக்களுக்குத் தேவையான சக்தியை அளிப்பதன் மூலம் அவற்றைப் புதுப்பிக்க முடியும். அகுபங்சர் சிகிச்சையின் அணுகுமுறை எந்த விதத்தில் ஆங்கில மருத்துவத்திலிருந்து வித்தியாசப்படுகிறது? ஒரு நோயாளி ஒரு இடத்தில் வலி இருப்பதாகக் கூறினால், நோய் அங்குதான் இருக்கிறது என்று கூறுகிறது ஆங்கில மருத்துவம். ஆனால் அகுபங்சர் மருத்துவம் நோயாளி காட்டும் இடத்தில் நோயின் தோற்றம் கிடையாது என்கிறது. உணவிலிருந்து சக்தியை கிரகிக்கும் பொறுப்பு ஜீரண உறுப்புக்களுடையது. இவ்வாறு பெறும் சக்தி உடல் உழைப்பிற்குப் பயன்படுத்தப்படுகிறது. உடல் உழைப்புக்குப் பயன்படுபவை தசைகளும், எலும்புகளும், மூட்டுக்களும்தான். ஜீரண உறுப்புக்கள் ஒவ்வொன்றும் ஒரு குறிப்பிட்ட பகுதிக்கு உணவிலுள்ள சக்தியைக் கிரகித்து அளிக்கிறது. எந்த ஜீரண உறுப்பு எந்தப் பாகத்திற்கு சக்தியளிக்கிறது என்பதைப் பார்ப்போம். 1. வயிறு, மண்ணீரல் - இடுப்பு, விலாப் பகுதி ஆகியவற்றின் அசைவுகளுக்குத் தேவையான சக்தியைக் கொடுக்கிறது. வயிறும், மண்ணீரலும் அவற்றின் வேலையில் சோர்வுறும் போது இடுப்பு, விலாப் பகுதியில் அசைவுக்குத் தேவையான சக்தியை உணவிலிருந்து கிரகிக்க முடிவதில்லை. இதன் காரணமாக இடுப்பு விலாப் பகுதியில் வலி எடுக்க ஆரம்பிக்கிறது. அங்கு அளவுக்கு மீறிய ஊளைச் சதையும் போட ஆரம்பிக்கிறது. 2. சிறுநீரகம் - முழங்காலுக்குத் தேவையான சக்தியை அளிக்கிறது. ஒருவருக்கு முழங்காலில் ~ஆர்த்ரைட்டிஸ்| இருக்கிறதென்றால், அவர் சிறுநீரகம் செயலிழக்க ஆரம்பித்துள்ளது என்பதுதான் அர்த்தம். முழங்கால் மூட்டு வலி முழங்காலில் அல்ல. சிறுநீரகத்தின் செயலை உறுதிப்படுத்தாத வரையில் முழங்கால் மூட்டு வலியைக் குணப்படுத்த முடியாது. நாளடைவில் சிறுநீரகக் கோளாறு தலைதூக்கும். 3. சிறுநீர்ப்பை – கழுத்து முதல் அடி முதுகுத் தண்டு வரை உள்ள மூட்டுக்களுக்குத் தேவையான சக்தியை அளிக்கிறது. எனவே, கழுத்து, பிடரி வலி (ஊநசஎiஉயட ளுpழனெலடழளளை)இ அடிமுதுகுத் தண்டில் வலி (டுரஅடியச ளுpழனெலடழளளை)இ அடிமுதுகில் வலி ஆரம்பித்து பின் தொடை வழியாக, கால் வரை வலி பரவுதல் (ளுஉயைவiஉய) போன்றவை முதுகுத் தண்டில் ஏற்படும் கோளாறினால் அல்ல. நரம்பு மண்டலத்துடன் சம்பந்தப்பட்டதும் அல்ல. சிறுநீர்ப்பைக்குத் தேவையான சக்தியைக் கொடுப்பதன் மூலம் மட்டுமே இந்த அனைத்துத் தொந்தரவுகளையும் குணப்படுத்த முடியும். 4. கல்லீரல் - உடல் தசைகள் அனைத்திற்கும் வேண்டிய சக்தியை அளிக்கிறது. தலைவலி, உடல்வலி போன்றவற்றை குணப்படுத்த கல்லீரலுக்கு சக்தி அளிக்க வேண்டும். 5. இருதயம் - முழங்கைக்குத் தேவையான சக்தியை அளிக்கிறது. முழங்கை வலி இருதயம் பழுதடைந்து வருவதை அறிவிக்கிறது. 6. தோள்பட்டையில் வலி ஏற்படுதல் நுரையீரல் பலவீனத்தைக் காட்டுகிறது. அகுபங்சர் வைத்தியம் மேற்கொண்ட பிறகு உடல் நிலையில் ஏற்படும் முன்னேற்றத்தைக் கணிப்பது எப்படி? உதாரணத்திற்கு ஒருவர் பத்து விதமான உடல் தொந்தரவால் வைத்தியம் எடுத்துக் கொள்கிறார் என வைத்துக் கொள்வோம். ஒவ்வொரு முறையும் வைத்தியம் செய்யும் பொழுதும் சில கஷ்டங்கள் குறையாமல் இருக்கலாம். ஒரு சிலருக்கு சில நாட்கள் குறைந்து மீண்டும் சில நாட்கள் கழித்து மீண்டும் ஆரம்பிக்கலாம். இதனால் நோய்கள் திரும்பி விட்டன என அர்த்தம் கிடையாது. தொடர்ந்து சிகிச்சை அளிக்க அவை நல்ல முறையில், நிரந்தரமாக மறையத் தொடங்கும். திரும்பத் திரும்ப வருவதன் மூலம் நாடியின் மாறுதலுக்கு ஏற்ப அந்த நோய்களை நல்ல முறையில் வேருடன் களைய முடியும். இவ்வளவு சிறப்பு வாய்ந்த இந்த சிகிச்சை முறை ஏன் இன்னும் பிரபலமாகவில்லை? அகுபங்சர் டாக்டர்களின் திறமைக் குறைவுதான் இதற்குக் காரணம். அகுபங்சர் சித்தாந்தம் கூறுகிறது, உண்மையான திறமை என்னவென்றால், ஒரே ஒரு ஊசியைக் கொண்டு 10,000 உடல் குறைபாடுகளை நீக்க வேண்டும் என்பதாகும்.

ஜேர்மனி ஹிட்லரை நம்ப ஆரம்பித்திருந்தது. அடாவடிக்காரர், போர்வெறி கொண்டவர் என்றெல்லாம் முணுமுணுப்புகள் காதில் விழுந்தாலும், ஹிட்லர் அவசியமானவர் என்று தான் தோன்றுகிறது. அங்கே தவறு செய்தார். இங்கே விதிகளை மீறினார் என்று அவ்வப்போது சுட்டிக்காட்டுகிறார்கள். இருக்கட்டுமே! யாருக்காக செய்கிறார் ஹிட்லர்? தனக்காகவா? தேசத்துக்காக தானே? தேசத்தின் முன்னேற்றத்திற்காக தானே? அவர் வெற்றி எமது வெற்றி அல்லவா? அவர் சறுக்கினால் ஜேர்மனி பின்னுக்குச் செல்லும் அல்லவா? கடந்த உலகப் போரில் பட்டது போதாதா? கடன்கள் போதாதா? ஹிட்லராக இருப்பதால் பிழைத்தோம். ஹிட்லர் அவர் பாதையில் செல்லட்டும். என்ன தான் ஆகிறது என்று பார்ப்போம். இதுவே ஹிட்லரின் ஆதரவாளர்களால் ஜேர்மனி மக்களுக்கு வைக்கப்பட்ட பிரச்சாரம். ஏற்கனவே முதலாம் உலகப்போர் தோல்வி ஏற்படுத்திய அவமானத்துடன் பல சமூக பொருளாதார பிரச்சனைகளை முகம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்த ஜேர்மனி மக்களை இந்த தேசியவாத பரப்புரை கவர்ந்தது. இதைப் பயன்படுத்தி எதிர்காலத்தில் ஹிட்லர் செய்ய திட்டமிட்ட இனவழிப்பு திட்டத்தையும் அதனால் ஜேர்மனிக்கு ஏற்படப்போகும் வரலாற்று ரீதியான அவப்பெயரையும் ஜேர்மனி மக்கள் அறிந்திருக்கவில்லை. கிடைத்ததை வைத்து திருப்திப்பட்டுக் கொள்ளும் ஜாதியில்லை ஹி்ட்லர். இதுவரை நடந்தது ஒரு முன்னோட்டம். ஏதோ அங்கும் இங்குமாக சில பிரதேசங்கள் கிடைத்தன. உடைந்து போன பழைய பாகங்கள். ஒரு சில புதிய பகுதிகள். இதில் மகிழ்ச்சியடைய என்ன இருக்கிறது நண்பர்களே என்று ராணுவத்திடம் திருப்பிக்கேட்டார் ஹிட்லர். நான் சிந்திக்கும் வேகத்தில் செயல்கள் முடிந்துவிட்டால் நாம் தான் ஐரோப்பாவின் ஒரே சக்தி. உலகின் பலசாலி நாடாக ஜேர்மனி திகழும் . நாம் ஆளப்பிறந்தவர்கள் என்பதை ஒரு போதும் மறந்துவிடாதீர்கள். சோம்பல் வேண்டாம். தயக்கம் வேண்டாம். குறிப்பாக வெற்றி போதை வேண்டவே வேண்டாம். கிழக்கு ப்ரஷ்யாவையும் ஜேர்மனியையும் இணைக்கும் சாலை ஒன்றை போலந்தில் அமைக்கவேண்டும் என்பது ஜேர்மனியின் திட்டம். சாலைக்குச் சாலை. ஆக்கிரமிப்புக்கு ஆக்கிரமிப்பு. இது அடிமைப்படுத்துவதற்கான யுக்திதான் என்பதை போலந்து உணர்ந்து கொண்டது. சாலை அமைக்கும் திட்டத்தை நிராகரிக்கவும் செய்தது. ஹிட்லரை நம்பத் தயாராக இல்லை போலந்து. அவரது பிரதேச ஆசையைக்கண்டு அஞ்சியது. மார்ச் 30, 1939 ல் பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் போலந்துக்கு உதவி செய்ய முன்வந்தன. உதவி என்றால் ராணுவ உதவி அளிப்பீர்களா? ஜேர்மனியிடம் இருந்து மீட்டெடுப்பீர்களா? என்று போலந்து கேட்டபோது, அப்படியல்ல என்று நழுவிக் கொண்டன இரு நாடுகளும். போலந்துக்கு புரியவில்லை. ராணுவ உதவி இல்லை என்றால் பிறகு என்னமாதிரியான உதவியை அளிக்க இவர்கள் விரும்புகிறார்கள்? சாம்பர்லைன் போலந்தை அமைதிப்படுத்தினார். யார்? ஹிட்லர்தானே? பேசினால் புரிந்து கொள்ளக்கூடிய நபர்தான். போலந்தை ஆக்கிரமிக்கவேண்டாம் என்று கேட்டுக் கொண்டால் ஹிட்லர் மறுக்கவா போகிறார்? ஹிட்லரின் ராணுவம் தயார் நிலையில் இருந்தது. போலந்திடம் போட்டுக்கொண்ட ஒப்பந்தம், பிரிட்டனுடன் போட்டுக்கொண்ட ஒப்பந்தம் இரண்டையும் மீறுவதற்கு சமயம் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் ஹிட்லர். அவரைப் பொறுத்தவரை ஒப்பந்தம் என்றால் கத்தைக்காகிதம். தயாராவதற்கு அவகாசம் தேவைப்படும்போது எல்லாம் ஒப்பந்தங்கள் தான் போட்டுக்கொண்டார். தயங்காமல் கைகுலுக்கிக் கொள்வார். மெலிதாகப் புன்னகையும் செய்து கொள்வார். குனிந்து கையெழுத்துப்போடுவார். வரட்டுமா என்று சொல்லி விடைபெறுவார். விடைபெற்ற கையோடு நேராக ராணுவத்திடம் தான் செல்வார். என்ன, எல்லாம் சரியாக நடந்துகொண்டிருக்கிறதா என்ற அறிவதற்கு. ஏப்ரல்28, 1939 அன்று ஒப்பந்தங்களை கிழித்துப்போட்டார். பிறகு, சோவியத் யூனியனுடம் பேச ஆரம்பித்ததார். எதிரி தேசம்தான். பிடிக்காத கொள்கைதான். ஒத்துவராத சித்தாந்தம் தான். ஆனாலும் ஹிட்லர் எதையும் சட்டை செய்யவில்லை. நினைத்ததை சாதிக்க வேண்டுமானால் சிறிதளவு விட்டுக்கொடுப்பதில் தவறென்ன? சோவியத் – ஜேர்மனி ஒப்பந்தம் - Molotov – Ribbentrop Pact முதல் உலகப்போருக்கு முன், ரஷ்யாவிற்கும் ஜேர்மனிக்கும் நீண்ட, பலமான தொழில் உறவு இருந்தது. போருக்கு முன் ஒவ்வொரு ஆண்டும் ரஷ்யா ஜேர்மனிக்கு 1.5 பில்லியன் ஜேர்மன் மார்க் மதிப்புள்ள மூலப்பொருட்களை ஏற்றுமதி செய்தது. 1920 களில் ஏற்றுமதி ஆண்டுக்கு 433 மில்லியன் ஜேர்மன் மார்க்காக குறைந்தது. 1934 ல் 223 மில்லியன். ஹிட்லர் ஆட்சியைக் கைப்பற்றிய பிறகு சோவியத்யூனியனுடனான நட்புறவு தேய்ந்து போனது. கம்யூனிசம் அவரைப் பொறுத்தவரை ஓர் அச்சுறுத்தல். ஹிட்லரின் மேலாதிக்கக் கனவு ஸ்டாலினைப் பொறுத்தவரை மிகப் பெரும் உலக அச்சுறுத்தல். ஸ்பானிஷ் உள்நாட்டு யுத்தத்தில் ஜேர்மனியும் சோவியத்தும் எதிரெதிர் முகாம்களில் இருந்ததை இங்கு நினைவு படுத்திக் கொள்ளவேண்டும். 1938 ல் செக்கோஸ்லாவாக்கியா குறித்து முனிச்சில் நடத்தப்பட்ட மகாநாட்டிற்கு சோவியத் அழைக்கப்படவில்லை. சிந்தனை தொடங்கி சித்தாந்தம் வரைக்கும் எந்தவொரு புள்ளியிலும் இந்த இரு தேசங்களும் சந்தித்துக் கொண்டதில்லை. இறக்குமதி இல்லாமல் ஜேர்மனியால் ஜீவித்திருக்க முடியாது. அதுவும், ஹிட்லர் போன்ற அடங்காப்பசி கொண்ட ஒரு தலைவனின் ராணுவத் தேவைகளை நிறைவேற்ற வேண்டுமானால் அபரிமிதமான இறக்குமதி இன்றியமையாதது. யாருடைய உதவியும் தேவையில்லை, எனக்கானதை நானே உருவாக்கிக் கொள்வேன் என்று சொல்லத்தான் ஹிட்லர் நிச்சயம் விரும்பி இருப்பார். ஆனால், அது சாத்தியமல்ல என்பது அவருக்குத் தெரியும். மற்றொரு பக்கம், சோவியத்தைக் கட்டமைக்கும் பணியில் மும்முரமாக இருந்தார் ஸ்டாலின். வகுத்துக் கொண்ட மூன்றாவது ஐந்தாண்டு திட்டத்தை நிறைவேற்ற வேண்டுமானால் புதிய தொழில்நுட்பங்கள் தேவைப்படும். பெரும் தொழிற்சாலைகளை வடிவமைக்க வேண்டுமானால் புதிய இயந்திரங்கள் தேவைப்படும். பிற நாடுகளில் இருந்து அதை இறக்குமதி செய்யாமல் இவற்றைப் பெறமுடியாது. அந்த வகையில் பிரிட்டனுக்கே சவால் விடும்படியான தொழில் நுட்ப வளர்ச்சியை பெற்றிருந்த ஜேர்மனியை ஒதுக்கித்தள்ள முடியாது. இதற்கிடையில் சோவியத் பிரிட்டன், பிரான்ஸ் மூன்றும் தங்களுக்குள் அவ்வப்போது பேச்சுவாரத்தைகள் நடத்திக்கொண்டிருந்தன. ஜேர்மனி பற்றி என்ன நினைக்கிறீர்கள்? ஹிட்லரால் ஐரோப்பாவுக்குப் பிரச்சனை வரும் என்று நிஜமாகவே நினைக்கிறீர்களா? ஹிட்லர் சூறாவளியாகச் சுற்றிவந்து ஆயுதங்களைக் குவித்துக் கொண்டிருப்பது உண்மை. போலந்து போன்ற நாடுகள் அவரைக் கண்டு நடுங்கிக்கொண்டிருப்பதும் உண்மை. ஆனால், மாபெரும் போர் ஒன்றை ஏற்று நடத்தும் அளவுக்கு ஹிட்லருக்கு தில் இருக்குமா? இருக்குமோ இல்லையோ நமக்குள் ஒரு ஒப்பந்தம் போட்டுக்கொள்ளலாம் என்றது பிரான்ஸ். பிரிட்டனுக்கும் அது சரியென்றே தோன்றியது. பிரான்ஸுடன் கைகோர்த்துக்கொள்ள பிரிட்டன் தயாராக இருந்தது. பிரிட்டனுடன் இணைய பிரான்ஸுக்கு விருப்பம். ஆனால் இரு நாடுகளும் சோவியத்தை இணைத்துக் கொள்ள தயக்கம் காட்டின. சோவியத்தின் சித்தாந்தம் ஒத்துவராது என்பது தான் காரணம். ஹிட்லர் அபாயகரமானவர் என்றால் ஸ்ராலினும் அப்படியே. முன்னையவர் நாசிஸத்தை முன்னிறுத்துகிறார். பின்னயவர், கம்யூனிஸத்தை. இரண்டுமே எதிரெதிர்க் கோட்பாடுகள் என்றாலும் இரண்டுமே நமக்கு எதிரானவை. பாட்டாளி வர்க்கச் சர்வாதிகாரம், தொழிலாளர் புரட்சி, முதலாளித்துவம், மார்க்ஸியம் என்று அவர்கள் போகும் பாதை அச்சுறுத்தலாக இருக்கிறது. ஆனானப்பட்ட ஜார் மன்னரையே தூக்கியெறிந்து அதிகாரத்தைக் கைப்பற்றியவர்கள். உலகத் தொழிலாளர்களே ஒன்று சேருங்கள் என்று உலகம் முழுவதும் பிரச்சாரம் செய்து வருபவர்கள். எப்படி கூட்டணி சேர முடியும் சோவியத்துடன்? தவிரவும், இவர்களிடம் மெச்சத்தகு ராணுவபலம் இருக்குமா என்பதையும் யோசிக்க வேண்டியிருக்கிறது. சோவியத்துடன் கைகுலுக்குவதில் ஹிட்லருக்கும் இதே தயக்கங்கள் இருந்தன என்றாலும் சோவியத்துடன் இணக்கமாவதில் உள்ள நன்மைகளை அவர் அறிந்திருந்தார். சித்தாந்தம் ஒத்துப்போகாவிட்டால் என்ன, ஆதாயம் கிடைத்தால் போதுமே! 1939 தொடக்கம் முதலே சோவியத்துடன் பேச ஆரம்பித்துவிட்டது ஜேர்மனி. பிரிட்டன், பிரான்ஸ் போன்ற நாடுகளுடன் சேர்வதைக் காட்டிலும் தங்களுடன் இணைந்து அரசியல் ரீதியாக சோவியத்துக்கு அதிக பயன் தருவதாக இருக்கும் என்று சொன்னது. தீர்மானமான முடிவு எதையும் எதையும் எடுக்கவில்லை சோவியத். சோவியத்தின் அயல்துறை அமைச்சராக இருந்த மாக்ஸிம் லிட்வினோவ் (Maxim Litvinov) என்பவர் பதவியிறக்கப்பட்டு அவர் இடத்தில் மோலடோவ் (Vyacheslav Molatov) என்பவர் அமர்த்தப்பட்டார். இது நடந்தது மே 1939. இடையில். போர் விமானங்களை தயாரிக்கும் ஜேர்மனியர்கள் ஹி்ட்லரிடம் தனது ஆதங்கத்தை தெரியபப்படுத்தினார்கள். சோவியத்திடம் ராணுவ உதவிகள் பெற்றால் தான் நம் பலத்தை கூட்ட முடியும். குறிப்பாக, போர்விமானங்களுக்கு அவர்கள் உதவி தேவை. ஏதாவது செய்யுங்கள். பேசிப்பார்த்தது ஜேர்மனி. அரசியல் ரீதியாகவோ ஆயுத ரீதியாகவோ எந்தவொரு உடன்படிக்கையும் செய்து கொள்ள முடியாது என்று மறுத்துவிட்டது சோவியத். இருந்தாலும் யோசித்தது. பிரிட்டன், பிரான்ஸ் இரு நாடுகளையும் நம்பிக்கொண்டிருந்தால் ஐரோப்பாவை ஜேர்மனி கபளீகரம் செய்துவிடும். மற்றொரு பக்கம் ஹிட்லரே நேரடியாக தொடர்பு கொண்டு ஏதாவது செய்யட்டுமா என்று கேட்கிறார். இதை ஏன் பயன்படுத்திக் கொள்ளக்கூடது? சாட்சிக்காரர்கள் சும்மா இருக்கிறார்கள். சண்டைக்காரனிடம் பேசிப்பார்த்தால் என்ன? ஹிட்லரின் கையைக் கட்டிப்போட இந்த ஒப்பந்தம் உதவும் என்னும் போது ஏன் பயன்படுத்திக் கொள்ளக்கூடாது? ஜேர்மனி, ரிப்பன்ராஃபை சோவியத்துக்கு அனுப்பி வைத்தது. ஆகஸ்ட் 24 ம் திகதி, மோலடோவ் – ரிப்பனட்ராப் ஒப்பந்தம் (Molotov – Ribbentrop Pact) கையெழுத்தானது. நாம் ஒருவரை ஒருவர் தாக்கிக் கொள்ளவேண்டாம். மூன்றாவது நாட்டின் மீது நம்மில் ஒருவர் போரிட்டால் மற்றொருவர் நடுநிலையுடன் இருக்கவேண்டும். ஒப்பந்தத்தின் சாரம் இது. சோவியத் – ஜேர்மனி ஒப்பந்தம் குறித்து தெரியவந்த போது, ஐரோப்பா குழம்பிப் போனது. பிரிட்டன், பிரான்ஸ், சோவியத் இந்த மூன்றும் ஒரணி என்று தானே நினைத்துக்கொண்டிந்தோம். அதெப்படி ஜேர்மனியுடன் கூட்டு சேர்ந்தது சோவியத்? டைம்ஸ் பத்திரிகை இதை கம்யூநாசி ஒப்பந்தம் என்று அழைத்தது. அதில் பங்கேற்றவர்களை கம்யூநாசிகள் என்று குறிப்பிட்டது. சோவியத் தரப்பில் இருந்து விளக்கங்கள் வெளிவந்தன. ஜேர்மனியுடன் ஒப்பந்தம் போடுவதால், நாசிகளை ஆதரிக்கிறோம் என்று அர்த்தமில்லை. நாசிஸத்தை நாங்கள் தொடர்ந்து எதிர்த்து வந்திருக்கிறோம். சோவியத், ஜேர்மனியை ஆதரிக்கவில்லை. நாசிஸத்தை ஆதரிக்கவில்லை. பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் கைவிட்டதால்தான் ஜேர்மனியுடன் பேசவேண்டிவந்தது. பதற்றம் குறைந்துவிட்டது என்றது பல்கேரியா. நம் பக்கத்து தேசங்களான ஜேர்மனியும் சோவியத்தும் அமைதி ஒப்பந்தத்தில் கையெழுத்திட்டுவிட்டதால் இனி நமக்கு எந்தப் பிரச்சனையும் வராது என்று பெருமூச்சு விட்டன லாட்வியாவும் எஸ்டோனியாவும். முஸோலினிக்கும் ஸ்பெயின் ஃபிராங்கோவுக்கும் இந்த ஒப்பந்தம் பிடிக்கவில்லை. நம் எதிரி தேசமான சோவியத்துடன் ஏன் கைகுலுக்கிக்கொள்ளவேண்டும் என்று ஹிட்லரிடம் அவர்கள் கேள்வி எழுப்பினார்கள். ஜப்பானுக்கு இதில் துளி விருப்பமும் இல்லை. சாம்பர்லைனின் ரத்தம் கொதித்தது ஐயோ, ஹிட்லர் இப்படி ஏமாற்றிவிட்டாரே! ஆகஸ்ட் 26, 1939 காலை நான்கு மணி. பிரிட்டன் போலந்தை அணுகியது. ஜேர்மன் தாக்கும் அபாயம் இருக்கிறது. ஆனால் கவலைப்பட வேண்டாம். பிரிட்டன் உங்களை ஹிட்லரிடம் இருந்து பாதுகாக்கும். ஹிட்லருடன் பேசியது பிரிட்டன். போலந்தை ஆக்கிரமிக்கும் திட்டத்தை கைவிடுங்கள். உட்கார்ந்து பேசி ஒரு முடிவுக்கு வருவோம். போலந்துக் கூட ஹிட்லருக்கு விண்ணப்பம் அனுப்பியது. பேசலாம் வாருங்கள். இறுதியாக ஒரே ஒரு வாய்ப்பு கொடுத்தார் ஹிட்லர். ஓகஸ்ட் 29, அன்று இரவு அறிக்கை ஒன்றை வெளியிட்டது ஜேர்மனி. போலந்தில் அமைதி நிலவ வேண்டுமானால் எங்கள் சொற்படி போலந்து நடக்கவேண்டும். டான்சிக் (Danzig) எமக்கு வேண்டும். போலிஷ் காரிடரில் வாக்கெடுப்பு நடத்தப்படவேண்டும். நாளை மதியத்திற்குள் போலந்தில் இருந்து ஒரு அரசாங்க அதிகாரி பேர்லினுக்கு வந்து இந்த உடன்படிக்கையில் ஒப்பமிடவேண்டும். மதியம் வரை தான் அவகாசம் பிறகு எங்களை யாரும் குறை கூறமுடியாது. ஹிட்லர் எதிர்பார்த்தததைப் போலவே உருப்படியான பதில் எதுவும் வரவில்லை. எங்கள் கோரிக்கையையை போலந்து நிராகரித்துவிட்டது என்று அறிவித்தார் ஹிட்லர். பிரிட்டனின் தடுமாற்றம் பிரிட்டிஷ் பிரதமர் சாம்பர்லைன் இன்னமும் முடிவெடுக்க முடியாமல் தடுமாறிக்கொண்டிருந்தார். ஹிட்லர் கொத்து கொத்தாக யூதர்களை கொன்று போடுவதை உதட்டளவில் மட்டுமே எதிர்த்தார். சக மனிதர்களை கொல்வது அநியாயம் என்பது போல ஏதோ சொன்னார். மற்றப்படி, யூதர்கள் மீது அவருக்குப் பெரிய அபிமானம் இருக்கவில்லை. அந்த வகையில், ஜேர்மனியை எதிர்த்து போரிடவதில் தார்மீக காரணம் எதையும் சாம்பர்லைனால் கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை. ஆனால், சமாதானத்துக்கு அல்ல போருக்கு தான் ஹி்ட்லர் ஆயத்தமாகிக் கொண்டிருக்கிறார் என்னும் உண்மை பட்டவர்த்தனமாக தெரியவந்தபோது சோர்ந்து போனார். அப்போதும் கூட, ஏதோவதொரு அதிசய சக்தி குறுக்கிட்டு ஹிட்லரின் கோணல் எண்ணத்தை மாற்றி அமைக்கும் என்று நம்பினார். ஓகஸ்ட் இறுதியில் தனது தங்கை ஹிட்லாவுக்கு ஒரு கடிதம் எழுதினார். யாருமற்ற ஒரு வெளியில் தனியாக நடந்து போவதைப்போல் உணர்கிறேன். வயிற்றில் ஏதோ ஒரு வலி பரவிக்கொண்டிருக்கிறது. உட்கார முடியவில்லை. படுக்க முடியவில்லை. தவியாய் தவிக்கிறேன். போர் தவிர்க்க முடியாது என்ற நிலையில் சாம்பர்லைன் பிபிசிக்கு பேட்டி கொடுத்தார். நான் எத்தனை கசப்பான உணர்வுடன் இருக்கிறேன் என்பதை உங்களால் புரிந்து கொள்ள முடியும் என்று நம்புகிறேன். அமைதி நீடிக்க வேண்டும் என்பதற்காக நான் எடுத்த முயற்சிகள் எல்லாம் தோல்வியடைந்துவிட்டன. நான் எதைச் செய்திருந்தாலும் இந்த நிலைமை ஏற்படுவதைத் தவிர்த்திருக்கமுடியாது. ஹிட்லரின் செய்கைகள் மாறப்போவதில்லை. பலாத்காரத்தை ஹிட்லர் விடுவதாக இல்லை. அவரை தடுத்து நிறுத்துவதென்றால் பலத்தைப் பிரயோகப்படுத்தியே ஆகவேண்டும். போரிற்கு பிரிட்டன் ஆயத்தமாவதற்கும் ஜேர்மனி ஆயத்தமாவதற்கும் நிறைய வித்தியாசங்கள் இருந்தன. ஒப்பீடளவில், ஜேர்மனியைவிட பிரிட்டனின் படைபலம் அதிகம் என்றாலும் போர் ஒன்றே குறிக்கோள் என்பதால் ஜேர்மனியால் வேறு எந்த நாட்டையும் விட வேகமாகத் தன் படைகளைத் தொகுத்துக் கொள்ள முடிந்தது. மேலும், ஹிட்லரால் சுயமாக முடிவெடுக்க முடிந்தது.. தன் தோழமை தேசங்களான இத்தாலி, ஜப்பான் போன்றவற்றோடு பேசி அவர்கள் ஒப்புதலையும் பெற வேண்டிய அவசியம் ஹிட்லருக்கு இருக்கவில்லை. பிரிட்டனுக்கு இது சாத்தியமில்லை. தன்னிச்சையாகக் கிளம்பிப்போய் ஹிட்லரை எதிர்க்க முடியாது. பிரான்ஸுடன் பேசவேண்டும். போலந்திடம் பேசவேண்டும். அவர்கள் ஒப்புதலையும் பெற்றாக வேண்டும். காமல்வெல்த்தில் நடுநாயகமாக பிரிட்டன் இருப்பதால், கனடா, தென் ஆபிரிக்கா, அவுஸ்திரேலியா நியுசிலாந்து ஆகிய நாடுகளிடமும் பேசவேண்டும். ஜேர்மனியைப் போல் அல்லாமல் மிகவும் கவனமாகச் செயற்படவேண்டிய அவசியம் பிரிட்டனுக்கு இருந்தது. கிட்டத்தட்ட சிலந்தி வலைப்பின்னல் போன்ற அமைப்பு அது. கூடுதலாக, பிரிட்டனின் காலனிகள் ஐரோப்பாவைத் தாண்டி உலகம் முழுவதும் பரவியிருந்தன. போர் என்று வந்துவிட்டால் காலனிகளைக் காப்பாற்றியாக வேண்டும். ஜேர்மனியுடன் போர் என்றால் ஜப்பான் வரும். வந்தால், இந்தியா, அவுஸ்திலேரியா, நியுசிலாந்து ஆகிய நாடுகளை ஜப்பானிடம் இருந்து காப்பாற்ற வேண்டியிருக்கும். ஐரோப்பாவில் எப்படி ஜேர்மனி பலம் பொருந்திய தேசமாக வளர்ந்திருக்கிறதோ அதே போல் ஆசியாவில் ஜப்பான் வளர்ந்திருக்கிறது. மூன்றாவது சக்தி, இத்தாலி. தவிரவும், ஒவ்வொரு நாட்டுடனும் ஒவ்வொரு விதமான உறவு. ஒவ்வொரு தலைவர்களுடனும் ஒவ்வொரு மாதிரியான பரிவர்த்தனை, புரிதல்கள். இதில் எதுவும் சேதமடையக்கூடாது. அதே சமயம், பிரிட்டனின் நலனுக்கு எதிராகச் செயற்படும் ஜேர்மனியையும் எதிர்த்தாக வேண்டும். சரியான வியூகங்களை அமைத்து கொண்ட பிறகே போரில் இறங்க வேண்டும். இறங்கிய பிறகு கூடுதல் எச்சரிக்கையுடன் இருக்கவேண்டும். ஐரோப்பாவின் பொதுவான எதிரியாக ஜேர்மனியை ஏற்றுக்கொள்வதில் மேற்குலக நாடுகளிடையே எந்த விதமான தயக்கமும் இல்லை. ஆனால், இத்தாலியையும் ஜப்பானையும் எதிர் தேசங்களாக ஏற்றுக்கொள்ள அவர்கள் தயங்கினார்கள். முசோலினியோடு நல்லுறவு வைத்துக்கொள்ளலாம் என்று பிரான்ஸ் 1935 ல் கருதியது. பிரிட்டன் ஒப்புக்கொள்ளவில்லை. ஜப்பான் சீனாவை ஆக்கிரமித்தபோது பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் பெரிதாக அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. ஜேர்மனி, இத்தாலி, ஜப்பான், பிரிட்டன், பிரான்ஸ், அமெரிக்கா எல்லோருக்கும் ஒரே கனவு தான். ஒரே கொள்கை தான். ஒரே சித்தாந்தம் தான். தனது நலன் கெடாமல் மற்றவர்கள் பிரதேசங்களைக் கைப்பற்றவேண்டும். இது நிலத்திற்கான போட்டி மட்டுமல்ல அதிகாரத்திற்கான போட்டி. நானா, நீயா போட்டி. யார் வெற்றி பெறுகிறார்களோ அவருக்கே அதிக பிரதேசங்கள் சென்றடையும், யாரிடம் அதிக பிரதேசங்கள் இருக்கிறதோ அவருக்கு அதிகாரம் கூடிப்போகிறது. வளம் கொழிக்கும் பிரதேசங்களை அபகரித்துக்கொள்ளும் போது பொருளாதாரம் உயர்கிறது. லாபம் அதிகரிக்கிறது. லாபம் அதிகரித்தால் ராணுவபலம் அதிகரிக்கும். பலம் அதிகரித்தால் அதிகாரம் அதிகரிக்கும். எனவே போலந்தை தாக்கலாம் என்றார் ஹிட்லர். தாக்குதல் திட்டத்திற்கு ஒரு செல்லப்பெயர் சூட்டியிருந்தார். – Blitzkrieg - மின்னல்வேகயுத்தம் என்று அர்த்தம். மொத்தம் 2400 டாங்கிகள். ஆறு பிரிவாக இவை பிரிக்கப்பட்டிருக்கும். ராணுவத்தின் பிற பிரிவுகளுடன் இவை இணைந்து செயற்படும். எதிரிகளின் எல்லைக்கோட்டிற்கு அருகில் இருந்து தாக்கி, எதிரிகளின் படைகளைத் தனிமைப்படுத்துவது இந்த டாங்கி பிரிவின் வேலை. பிறகு தனிமைப்படுத்தப்பட்ட சிறு படைப் பிரிவுகள் சுற்றிவளைக்கப்பட்டு அழிக்கப்படும். இதற்கு அடுத்த கட்டம், காலாட்படை. முதல் வேலை முடிந்ததும் இந்தப் படைகள் முன்னேறும். பிறகு, விமானப்படை. அதாவது Luftwaffe பிரிவு. இந்த பிரிவில் 4000 போர்விமானங்கள் இருந்தன. பறந்தபடியே குண்டு தூவும் டைவ் பாம்பர்ஸ் எதிரிகளை சுற்றி சுற்றி வரும். எதிரிகளின் தகவல் தொடர்பு சாதனங்களை சேதப்படுத்தும். மொத்த படைபலம் கிட்டத்தட்ட 16 லட்சம். போலந்தை தாக்கியழிக்க Blitzkrieg ஐ தேர்ந்தெடுத்தது ஜேர்மனி. போலந்து போருக்கு தயாராக இல்லை. ஜேர்மனியின் அச்சுறுத்தல் தெரியும். ஆபத்து சூழலாம் என்று தெரியும். ஆனால், எப்படியாவது காலத்தைக் கடத்திவிடலாம் என்று நம்பியது போலந்து. தொழில் முனையும் நாடாக இது இருந்தது. ராணுவத்தைப் பலப்படுத்தவேண்டுமானால் தொழில்துறை லாபகரமாக இயங்கவேண்டும் என்று போலந்து நம்பியது. தன் தயாரிப்புகளின் பெரும்பகுதியை அது ஏற்றுமதி செய்தது. 1936 ல் தேசிய பாதுகாப்பு நிதி என்னும் அமைப்பை உருவாக்கி தேசம் முழுவதும் சுற்றியலைந்து பணம் திரட்ட ஆயுதம் வாங்கினார்கள். ஒரு பக்கம் தொழில்நுட்ப வளர்ச்சி. மற்றொரு பக்கம் அந்தப் பணத்தைக் கொண்டு பாதுகாப்பை பலப்படுத்தும் பணி. கைக்கும் வாய்க்கும் சரியாக இருந்தது. எனவே எப்போதும் அந்தரத்திலேயே நூலிழையில் தொங்கிக் கொண்டிருந்தது பொருளாதாரம். பூர்வீக குடிகளான போலிஷ் மக்களும் யூதர்களும் செக் இனத்தவரும் உக்கிரேனியர்களும் கொண்ட பிரதேசம் போலந்து. முதல் உலகப் போர் ஏற்படுத்திய நெருக்கடியில் இருந்து மீளாமல் தத்தளித்துக்கொண்டிருந்த நாடாகவும் போலந்து இருந்தது. ஹிட்லர் போலந்து படையெடுப்புக்கான முழுத்தயாரிப்பு வேலைகளையும் முடித்திருந்தார். Blitzkrieg - மின்னல்வேகயுத்தம் என்று ஹிட்லரால் பெயரிடப்பட்டிருந்த, உலக மக்களை அடுத்த ஐந்தரை ஆண்டுகளுக்கு உலுக்கி எடுக்கவிருக்கும் மாபெரும் யுத்தத்தின் முதல் வெடிகுண்டு வெடிப்பதற்கான நேரம் மெல்ல மெல்ல நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது. அடுத்தநாள் அதிகாலை நடக்கவிருக்கும் விபரீதத்தை அறியாது போலந்து மக்கள் 31 ஓகஸ்ட் 1939 இரவு தூங்கச் சென்றனர். (தொடரும்) நூல் இரண்டாம் உலகப்போர் எழுதியவர் மருதன் வெளியீடு கிழக்கு பதிப்பகம் மே 2009

எனது பிறந்தநாளுக்கு வாழ்த்துக்கள் தெரிவித்த உறவுகள் தமிழ்சிறி, புரட்சி ,சுவி கிருபன்,உடையார், குமாரசாமி ,தமிழரசு, ஜெகதாதுரை, ரதி ,பகலவன் ,சுமே,நுணாவிலானுக்கு மிகவும் நன்றி. இன்று எனது பிறந்தநாளை வறுமையில் வாடும் முதியோர் இல்லமொன்றை தெரிவு செய்து இன்றைய சாப்பாட்டுக்கு ஒழுங்கு பண்ணியிருந்தேன்.காலை 9 மணியளவில் இந்தப் படங்கள் அனுப்பியிருந்தனர்.படங்கள் அனுப்புவார்கள் என்று எதிர்பார்க்கவில்லை.படங்களைப் பார்த்ததும் 5-10 நிமிடம் மனதுக்கு மிகவும் கஸ்டமாக இருந்தது. இந்த விபரங்கள் படங்களை இங்கு இணைப்பதற்கு காரணம் இதைப் பார்க்கும் யாராவது ஒருத்தராவது ஏதோ ஒரு தினத்தை அவர்களுடன் கொண்டாடலாம் என்பதே. நன்றி. http://letushelpnow.org/yogar_swami_elders_home

இரண்டாம் உலகப்போரின் முன்னோடியாக ஹிட்லர் எவ்வாறு ஒஸ்ரியாவையும் செக்கோஸ்லாவாக்கியாவையும் யுத்தமின்றி அரசியல் நகர்வுகள் மூலம் தன் பிடிக்குகள் கொண்டு வந்தார் என்பது பற்றியும், மூனிச் உடன்படிக்கை பற்றியும், ஹிட்லரை பற்றிய சோவியத் யூனியனின் எச்சரிக்கையையும் மீறி பிரித்தானிய பிரதமராக அன்று இருந்த, நெவில் சாம்பர்லைன் போட்ட தப்புக்கணக்குகள் பற்றியும், பிரிட்டனையும் பிரான்சையும் ஏமாற்றி ஹிட்லர் தனது பலத்தை எவ்வாறு பெருக்கிக்கொண்டார் என்பதையும் இந்த பகுதி விளக்குகிறது. ஜப்பானுடன் ஒப்பந்தம் செய்து கொள்ளப்பட்ட போதிலும் சீனாவுடனும் உறவை வளர்த்துக்கொண்டு தான் இருந்தார் ஹிட்லர். ஆட்டத்தை ஆரம்பிப்பதற்கு முன்னால் அணியை முடிந்தவரை பலப்படுத்த வேண்டும் என்பதால். ஜேர்மனிக்கும் சீனாவுக்கும்மான உறவு 1911 ல் இருந்து தொடங்குகிறது. சீனாவின் தொழில் முன்னேற்றத்திற்கு ஜேர்மனி உதவியும் ஊக்கமும் அளிக்க ஆரம்பித்தது. அப்போது தான் 1920 ம் ஆ்ண்டு இறுதியில் இருந்து 1930 ம் ஆண்டு இறுதிவரை இரு நாடுகளும் இந்த நட்பினால் பயனடைந்தன. தமக்குத் தேவையான மூலப்பொருட்களை சீனாவிடம் இருந்து ஜேர்மனி பெற்றுக்கொண்டது. பதிலுக்கு, சீனாவுக்கு ராணுவ உதவிகளைச் செய்து வந்தது ஜேர்மனி. 1934-36 ஆண்டுகளில் ஜேர்மனியுடன் செய்து கொண்ட ஒப்பந்தத்தின் பலனாக சீனாவில் ரயில்வே தொழிற்சாலை பலம் பெற்றது. குறிப்பாக, Nanchang. Zhejiang, Guizhou ஆகிய பகுதிகளில் ரயில்வே பாதைகள் அமைக்கப்பட்டன. இதனால் சீனா மட்டுமல்ல ஜேர்மனியும் பலனடைந்தது. ஜேர்மனிக்கு தேவையான மூலப்பொருட்கள், கனிமப்பொருட்களை விரைவாகக் கொண்டு செல்வதற்கு இந்தப் பாதைகள் பயன்பட்டன. இது தவிர, ராணுவ ரீதியிலும் ஜேர்மனி சீனாவுக்கு உதவியது. சியாங்கின் ராணுவத்திற்கு ஜேர்மானிய அதிகாரிகள் பயிற்சியளித்தனர். தளபாடங்களையும் அளித்தனர். சீன ராணுவம் பயன்படுத்திய ஆயுதங்களில் எண்பது சதவிகிதம் பயன்படுத்தலாயக்கற்றவை என்று ஜேர்மனி கருதியது. அவற்றை நவீனப்படுத்தவும் ஜேர்மனி முன் வந்தது சீனாவின் அயலுறவுத்துறை அமைச்சரும் கோமிண்டாங் கட்சியினருமான ஹெச்.ஹெச்.குங் 1937 ல் ஜேர்மனி சென்றிருந்த போது ஹிட்லர் அவரை வரவேற்று உரையாடினார். ஜுலை 7, 1937 ல் இரண்டாவது ஜப்பான் – சீனா போர் மூண்ட போது, ஜேர்மனி சீனாவுடனான தனது உறவை முறித்துக்கொண்டது. அதற்கு காரணம் சோவியத்யூனியன். ஆகஸ்ட் 21,1937 ல் சோவியத்தும் சீனாவும் ஓர் ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டன. ஜப்பானின் ஆதிக்கத்ததில் இருந்து சீனாவை மீட்டெடுப்பதற்காக சோவியத் உதவி செய்வதாக ஒப்புக்கொண்டது. பொருளாதார ரீதியிலும் ராணுவ ரீதியிலும் சீனாவுக்கு கைகொடுக்க சோவியத் தயாரானது. ஜேர்மனி சீனாவின் மீது செலுத்தி வந்த ஆதிக்கத்தை முறியடிப்பதே சோவியத்தின் நோக்கமான இருந்தது. ஒஸ்ரியா மீதான ஹிட்லரின் ஆதிக்கம் – இணைப்பு. ஒஸ்ரியாவை ஜேர்மனியுடன் இணைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பது ஹிட்லரின் நீண்ட கால கனவு. ஓஸ்ரியா ஹிட்லரின் பிறந்த மண். எனவே என்னுடையது என்றார் ஹிட்லர். ஓஸ்ரியாவில் பிறந்திருந்தாலும், ஹிட்லர் தன்னை ஒரு போதும் ஓஸ்ரியப் பிரஜையாக எக்காலத்திலும் எண்ணிக்கொண்டதில்லை என்பதைக் கவனத்தில் கொள்ள வேண்டும். ஜேர்மனியைப் பலப்படுத்த ஓஸ்ரியா வேண்டும் என்ற அளவில் தான் அவர் அதை இணைக்க விரும்பினார். நீண்ட நெடிய பிரதேசம் ஒன்று ஜேர்மனியுடன் இணையப்போகிறது. அவ்வளவு தான். 1933 முதல் 1935 வரையில் ஓஸ்ரியா இத்தாலியின் அரவணைப்பில் இருந்தது. ஜேர்மனியை அருகே அண்ட விடாமல் செய்வது தான் இத்தாலியின் பணி. 1934 ல் ஒஸ்ரிய சான்சிலர் டோல்ஃபுஸ் (Engelbert Dollfuss) படுகொலை செய்யப்பட்ட போது இத்தாலி எச்சரிக்கையடைந்தது. இந்த குழப்பத்தை ஜேர்மனி தனக்குச் சாதகமாக திருப்பிக் கொள்ளக்கூடும். கவனம் தேவை. ஃப்ரென்னர் பாஸ் (Brennerpass) என்னும் இடத்தில் இத்தாலி துருப்பகளை குவித்தது. இத்தாலியும் ஜேர்மனியும் நட்பு பேண ஆரம்பித்து விட்ட பின்னர் முசோலினி ஒஸ்ரியாவில் இருந்து தன் பார்வையை திருப்பிக்கொண்டார். 1937ல் ஒஸ்ரிய சான்சிலரான ஸ்லுஷ்னிக் (Schuschnigg) இனி தடையேதும் இல்லை ஹிட்லருக்கு. பிப்ரவரி 1938ல் ஹிட்லர் ஒஸ்ரிய சான்சிலருக்கு பத்து நிபந்தனைகளை அனுப்பி வைத்தார்.. அதில் ஒன்று ஒஸ்ரியாவைச் சேர்ந்த Seyss-Inquart என்னும் நாசி வீரரை ஒஸ்ரியாவின் உள்துறை அமைச்சராக நியமனம் செய்வது. உள்துறை அமைச்சர் என்றால் காவல்துறையும் இவர் கட்டுப்பாட்டில் வரும். ஒஸ்ரியாவை அபகரிப்பதற்கு இது முன்னோடியாக இருக்கும் என்பதால் இந்த நிபந்தனை. எதிர்பார்த்தபடியே, ஓஸ்ரியா இதை ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தது. ஆனால் வெளிப்படையாக மறுப்பதென்பது ஹிட்லர் என்னும் காளையின் கொம்பு சீவி விடுவதற்கு சமம் என்று அவருக்கு தெரியும். ஒரு மாற்று ஏற்பாட்டை அவர் முன் வைத்தார். ஓஸ்ரியாவில் ஒரு வாக்கெடுப்பை நடத்துகிறோம். ஒஸ்ரியா தனித்து இருக்க வேண்டுமா? வேண்டாமா? என்பதை மக்கள் முடிவு செய்யட்டும். ஹிட்லர் இதற்கு தயாராக இல்லை. ஓஸ்ரிய மக்களை நம்புவதற்கில்லை. ஜேர்மனி வேண்டாம். தனியாகவே இருக்கிறோம் என்று அவர்கள் வாக்களிக்கலாம். ஜேர்மனியோடு சேர்வதாக அவர்கள் வாக்களிப்பார்கள் என்பதற்கு என்ன உத்தரவாதம். ஓஸ்ரியா வேண்டும் என்றால் கொடுத்துவிடுவது தானே! ஏன் இதற்கு இப்படி பிகு செய்து கொள்ளவேண்டும்? மறுத்தார் ஹிட்லர். எனக்கு வாக்கெடுப்பில் நம்பிக்கை இல்லை நண்பரே. எனக்கு ஒஸ்ரியா வேண்டும். நீங்கள் ராஜினாமா செய்துவிட்டு எங்காவது சென்று மகிழ்ச்சியுடன் இருந்து கொள்ளுங்கள். உங்கள் மீது எனக்கு எந்த விரோதமும் இல்லை. ஒரு வேளை நீங்கள் முரண்டு பிடித்தால் ராணுவத்தை செலுத்தவேண்டிவரும். வேறு வழி தெரியவில்லை ஒஸ்ரிய சான்சிலருக்கு. தன் காபினெட் அமைச்சர்களோடு சேர்ந்து கும்பலாக ராஜினாமா செய்தார். Seyss-Inquart எந்த விதமான இடைஞ்சலும் இல்லாமல் அரசாங்கத்தைக் கைப்பற்றினார். மார்ச் 1938 ல் அவர் ஜேர்மன் ராணுவத்தை அரச மரியாதையுடன் வரவேற்றார். மார்ச் 15 ம் திகதி ஹிட்லர் பெரும் ஆரவாரத்துக்கிடையே வியன்னாவில் நுழைந்தார். வீதிகளில் ஓஸ்ரிய மக்கள் திரண்டு வந்து ஹிட்லரை வாழ்த்தி ஆரவாரம் செய்தனர். தனக்கு இத்தனை பெரிய ஆதரவு கிடைக்கும் என்று ஹிட்லரே எதிர்பார்த்திருக்கவில்லை ஒஸ்ரியா, ஜேர்மனியுடன் ஒட்டிக்கொண்டது. இந்த இணைப்பின் Anschluss ன் பின்னர் Schluschnigg சிறைப்பிடிக்கப்படுகிறார். ஒஸ்ரிய யூதர்கள் தேடிப்பிடித்து சிறையில் அடைக்கபட்டனர். தாக்கபட்டனர். யூதர்கள் தங்கள் உரிமைகள் அனைத்தையும் அந்த கணமே இழந்தனர். கை, கால்களில் விலங்கு பூட்டி யூதர்கள் தெருகளில் இழுத்துச் செல்லப்பட்டதை நாசிகளும் ஒஸ்ரியப் பிரஜைகளும் பார்த்துக் கொண்டு நின்றனர். முசோலினி சும்மா இருந்தார். பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் வழக்கம் போல் எதிர்க்குரல் எழுப்பின. இது அநீதி, ஒஸ்ரியாவின் இறையாண்மை பாதிக்கபட்டுவிட்டது. ஹிட்லர் ஒப்பந்தத்தை மீறுகிறார் என்று தொண்டு கிழிய இரு நாடுகளும் கத்தின. பிறகு வழக்கம் போல அடங்கிவிட்டன. செக்கோஸ்லாவாக்கியா மீது குறி ஹிட்லரின் அடுத்த குறி செக்கோஸ்லாவாக்கியா என்று அனைவருக்கும் தெரிந்திருந்தது. ஓஸ்ரியாவை சுருட்டிக் கொண்டவர் அடுத்து இங்கே தான் வரவேண்டும். ஏப்ரல் 1938 ல் இருந்தே ஹிட்லர் போர்த்திட்டங்கள் தீட்ட ஆரம்பித்திருந்தார்.. ஒஸ்ரியா ஜேர்மனியுடன் ஒட்டிக்கொண்ட மகிழ்ச்சியில் இருந்தார் அவர். ஒரு வெற்றி இன்னொரு வெற்றிக்குத்தான் இட்டுச்செல்லும். சென்றாக வேண்டும். எந்தவொரு திட்டமும் தோல்வியடையக்கூடாது.. ஹிட்லருக்கு. அல்லது தோல்வியடையும் எந்த திட்டத்தையும் தீட்டக்கூடாது. ஒஸ்ரியா வேண்டும் என்றால் அது வந்தாக வேண்டும். செக்கோஸ்லாவியா வேண்டும் என்றால் அது கிடைத்தாக வேண்டும். மே மாத இறுதியில் ராணுவத்திற்கு ஹிட்லர் உத்தரவிட்டார். செக்கோஸ்லாவாக்கியா என்ற பெயரில் இனி ஒரு நாடு உலக வரைப்படத்தில் இருக்கக்கூடாது. இந்த வெறிக்கு காரணம் அவருக்கு கிடைத்த உளவுத்தகவல்கள். ஓஸ்ரியாவைப் போல் செக் அடிபணியாது. காரணங்கள் எனக்கு வேண்டாம் என்றார் ஹிட்லர் சிடுசிடுப்புடன். எனக்கு வேண்டியது செக்கோஸ்லாவாக்கியா மட்டுமே. மேற்குலக நாடுகளுடன் செக் நல்லுறவு கொண்டிருப்பது ஹிட்லருக்கு பிடிக்கவில்லை. குறிப்பாக, லீக் ஒஃப் நேஷனஸுடன் கொண்டிருந்த உறவு சுத்தமாக பிடிக்கவில்லை. செக்கோஸ்லாவாக்கியாவில் அப்போது 7.1 மில்லியன் செக் மக்களும் 3.3 மில்லியன் ஜேர்மானியர்களும், 2.6 மில்லியன் ஸ்லாவாக்கியர்களும், 720.00 ஹங்கேரியர்களும், ஒரு லட்சம் போலந்து மக்களும் பிற ரோமானியர்களும் யூகோஸ்லாவியர்களும் ருதேனியர்களும் இருந்தனர். ஹிட்லர் குறிப்பாக கவனித்தது 3.3 மில்லியன் ஜேர்மனியர்களை. சூடெடன்லாந்து (Sudetenland) ஜேர்மனியர்களை. ஜேர்மனியையும் செக்கை இணைத்துக்கொள்ள இந்த ஒரு காரணம் போதாதா? செக் பெரும்பான்மை மக்கள் வசிக்கும் ஒரிடத்தில் ஜேர்மனியர்களால் எப்படி சுதந்திரமாக வாழ முடியும்.? 1930 களில் செக்கோஸ்லாவாக்கியா பொருளாதார சிக்கலில் சிக்கித்தவிக்க ஆரம்பித்தது. அதுவரை ஒன்றிணைந்து வாழ்ந்து வந்த கதம்ப மக்கள் நெருக்கத்திற்கு உள்ளானார்கள். ஸ்லாவாக்கியர்களும் ஜேர்மனியர்களும் செக் மக்கள் மீது குற்றம் சாட்டினர். எங்கள் வாழ்க்கை நிலை தேய்ந்து போனதற்கு காரணம் பெரும்பான்மையினரான செக் இனம் தான். எங்களுக்கு இங்கே போதுமான சுதந்திரம் இல்லை. வேலை வாய்ப்புக்கள் இல்லை. சமத்துவமாக நாங்கள் நடத்தப்படுவதில்லை. ஹிட்லர் காத்திருந்தது இதற்காக தான். எனதருமை ஜேர்மானியர்களே, கவலை வேண்டாம். நான் இருக்கும் போது உங்களுக்கு என்ன கவலை_ சுண்டைக்காய் தேசம் தான் என்றாலும் அதிலும் ஒரு சிக்கல் இருந்தது. செக், சோவியத்துக்கு இணக்கமான நாடு. பிரான்ஸுடன் ஒப்பந்தம். போட்டுக்கொண்டுள்ள நாடு. ஆக்கிரமிப்பு என்று ஆரம்பித்தால், சோவியத்தும் பிரான்ஸும் மட்டுமல்ல, பிரிட்டனும் கூட்டாக வந்து எதிர்க்கும். ஹிட்லருக்கும் இது தெரியும். ஆனால் அவர் பெரிதாக கவலைப்படவில்லை. ஹிட்லர் கவலைப்படவில்லை என்றாலும் அவர் ராணுவத்தில் உள்ள சில முக்கிய தலைகள் கவலைப்பட்டன. பிரான்ஸை பகைத்துக் கொண்டு எதற்காக இந்த ஹிட்லர் செக்கை ஆக்கிரமிக்க விரும்புகிறார்? இது வீண் வேலை அல்லவா? இங்கிருக்கும் ஜேர்மானியர்களுக்காக மாத்திரம் கவலைப்பட்டால் போதாதா? சூடடென்லாந்து எக்கேடு கெட்டால் நமக்கென்ன? எதிர்ப்பு தெரிவுக்கும் வகையில் ராணுவ தலைவராக இருந்த கேர்ணல் லுட்விக் பெக் ஓகஸ்ட் 1938 ல் தன் பதவியை ராஜினாமா செய்தார். அவர் இடத்திற்கு, ஜெனரர் ஹால்டர் என்பவர் நியமிக்கப்ட்டார். அவருகும் ஹிட்லரின் திட்டத்தில் உடன்பாடில்லை. கல்லானாலும் ஹிட்லர் என்று இருந்துவிட வேண்டியதுதானே? குழம்பித் தவித்த ஹால்டரைத் தொடர்பு கொண்டார் லுட்விக்பெக். இருவரும் பேசினார்கள். ஒரு கட்டத்தில், இருவரும் இணைந்து சுவார்ஸியமான ஒரு திட்டத்தை வகுத்தார்கள். நாம் ஏன் ஹிட்லரை தூக்கியெறியக்கூடாது? திட்டத்திற்கு வலு சேர்க்கும் வகையில் பிரிட்டன் பிரதமர் நெவில் சாம்பர்லைனைத் (Neville Chamberline) தொடர்பு கொண்டனர். ஹிட்லரை கவிழ்க்க எங்களுக்கு உதவுவீர்களா? சாம்பர்லைன் சிரித்துக்கொண்டார். ஹிட்லரையாவது கவிழ்ப்பதாவது? மூனிச் உடன்படிக்கை - Munich Agreement சாம்பர்லைன் வேறு திட்டம் வைத்திருந்தார். செப்ரெம்பர் 15 ம் திகதி விமானம் மூலம் ஜேர்மனி வந்து ஹிட்லரைச் சந்தித்தார். பேசினார். ஹிட்லர் உங்களுக்கு சூடெடன்லாந்து தானே வேண்டும். அது உங்களுடையது. போர் வேண்டாம். பிரான்ஸ் உங்கள் மீது கை வைக்காமல் நான் பார்த்துக் கொள்ளுகிறேன். போதுமா? ஆனால், ஹிட்லருக்கு ஏனோ திருப்தி ஏற்படவில்லை. ஜேர்மனியில் கவலை அதிகரிக்க ஆரம்பித்திருந்தது. ஹிட்லர் பிரான்ஸையும் பிரிட்டனையும் சீண்டுகிறார். விரைவில் அவர்கள் நம்மைத் தாக்கப்போகிறார்கள் என்னும் செய்தி பரவ ஆரம்பித்திருந்தது. சரி, ஒப்பந்தம் மூலமாகவே முடித்துக் கொண்டுவிடலாம்., செக்கை இப்போதைக்கு விட்டுவிடலாம் என்று முடிவு செய்தார் ஹிட்லர். அமைதி உடன்படிக்கையை உருவாக்கும் பணியை தன் நண்பர் முசோலினியிடம் வழங்கினார். செப்ரெம்பர் 29, 1938 ல் மூனிச் நகரில் (München) கூடினார்கள். ஹிட்லர், முசோலினி, சாம்பர்லைன் மற்றும் பிரான்ஸ் பிரதமர் டிலாடியர் (Edouard Daladier). எல்லாம் தீர்ந்தது என்னும் நம்பிக்கையில் பிரிந்தார்கள். சாம்பர்லைன், பிரிட்டன் வந்த இறங்கியதுமே தன் கையில் இருந்த ஒப்பந்தத்தை உயரே தூக்கிப் பிடித்து அசைத்துக் காட்டினார். பார்த்தீர்களா? ஹிட்லருக்கு போய் பயப்பட்டுக்கொண்டிருந்தீர்களே! கையெழுத்து போட்டிருக்கிறார் பாருங்கள். இந்தப் பிரச்சனை மட்டுமல்ல, இனி ஐரோப்பாவில் அவர் மூலமாக எந்த பிரச்சனை வந்தாலும் உட்கார்ந்து பேசி முடிவு கட்டிவிடலாம். மோதல், போர் எதுவும் இனி இங்கே இருக்காது. திருப்திதானே? ஆனால் பின்னர் நடந்தது வேறு. சம்பர்லைன் எதிர்பாரத்தபடி ஹிட்லர் திருப்திப்படவில்லை. அமைதியாக இருக்கவில்லை. திரும்பவும் ஆரம்பித்தார். மார்ச் 1939 ல் செக் அதிபரை ஹச்சா ( Emil Hacha) என்பவரை அழைத்து நச்சரிக்க ஆர்ம்பித்தார். சூடெடன்லாந்து எங்களுடையது தான். மிச்சமிருப்பதையும் அப்படியே கொடுத்துவிட்டால், நீங்கள் நிம்மதியாக இருக்கலாம். செக் அடிபணிய மறுத்தது. மார் 15 1939 அன்று செக்கோஸ்லாவாக்கியாவில் தலைநகரம் பிராக் (Prag) கைப்பற்றப்பட்டது. ஹிட்லரின் வாழ்க்கையில் இது மிக முக்கிமான கட்டம். எதுவும் செய்யலாம், தட்டிக்கேட்க யாருமில்லை என்று அவர் திருப்த்தியடைந்தது அப்போது தான். செக்கோஸ்லாவாக்கியாவை ஹிட்லர் ஆக்கிரமித்தபோது அமைதியாக இருந்ததன் மூலம் ஹிட்லரின் வளர்ச்சிக்கு உறுதுணையாக இருந்தார் சாம்பர்லைன். அதெப்படி நீ ஒப்பந்தத்தை மீறலாம் என்று அவர் மிரட்டவில்லை. மீறினால் படை கொண்டு வருவேன் என்று மிரட்டவில்லை. பத்து ஆண்டுகளுக்கு முன்னால் எதையெல்லாம் ஜேர்மனிக்கு பிரிட்டன் மறுத்ததோ அனைத்தையும் பிரிட்டனே இப்போது வழங்கியது. ரைன்லாந்தை ராணுவமயமாக்குகுதல், ஆயுதங்கள் தருவித்தல் போன்ற விடயங்களில் பிரிட்டன் அமைதி காத்தது. அங்காங்கே வதை முகாம்களை அமைத்து யூதர்களை கொல்லுதலும் போது அது பற்றி அறிந்திருந்தும் அது உள்நாட்டு பிரச்சனை என்று சமாதானம் சொல்லி அமைதியாக இருந்தது. சூட்டன்லாந்து என்று முழுவதுமாக உச்சரித்து முடிப்பதற்குள் பிரிட்டன் அளித்துவிட்டது. அடிபணிய மாட்டோம் முடிந்தவரை எதிர்க்கப்போகிறோம் என்று செக் உறுதி பூண்ட போது பிரான்ஸும் பிரிட்டனும் செக்கை மிரட்டியது. அநாவசியாமாக எதிர்ப்பு காட்டி செத்துப்போகாதீர்கள். செக் பிரதேசங்களை ஜேர்மனி கைப்பற்றுவதற்கு சில வாரங்களுக்கு முன்பே லண்டன் தொழிலதிபர்களும் ஜேர்மன் தொழிலதிபர்களும் ஒப்பந்தம் போட்டுக்கொண்டு விட்டார்கள். செக்கில் தொழிற்சாலைகளை நிர்மாணிக்கவும் புனரமைக்கவும் செக்கை விட்டுத்தர மட்டுமல்ல, ஐரோப்பாவின் மிகப் பிரபல்யமான ஆயுதத் தொழிற்சாலையான ஸ்கொடாவை (Skoda) ஜேர்மனிக்கு அள்ளிக்கொடுக்கவும் சாம்பர்லைனும் டலாயரும் தயங்கவில்லை. ஒரே காரணம் சோவியத் எதிர்ப்பு. சோவியத்யூனியனை எதிர்த்து அழிக்க ஹிட்லரை விட அடாவடியான வேறு ஆள் கிடைப்பார்களா? சோவியத் கோரிக்கை – பிரிட்டனின் அலட்சியம் பிரிட்டனையும் பிரான்ஸையும் எரிச்சலடையச் செய்யும் வகையில், செக் ஆக்கிரமிப்பிலும் குறுக்கிட்டது சோவியத்யூனியன். செக் நிலப்பரப்புகளை ஜேர்மனி ஆக்கிரமித்தது செல்லாது. இது அத்துமீறல் என்று கண்டனம் செய்தது சோவியத். உடனடியாக பிரிட்டனை தொடர்பு கொண்ட சோவியத், ஹிட்லரை தட்டிவைக்க ஒரு அவசர மகாநாடு கூட்டவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொண்டது. பிரிட்டன் பிரான்ஸ் , போலந்து, ரூமேனிய, துருக்கி, சோவியத் எல்லோரும் சேர்ந்து ஒரு முடிவுக்கு வரவேண்டும். ஹிட்லர் அடுத்தடுத்து கெடுதல் செய்யாமல் இருக்கும்படி பார்த்துக்கொள்ளவேண்டும். ஜேர்மனியின் அத்துமீறல் ஒரு முடிவுக்கு கொண்டுவரவேண்டும். சாம்பர்லைன் மறுத்து விட்டார். இப்போது என்ன அவசரம். ஹிட்லரால் பெரிய அபாயம் வரும் என்று எனக்குத் தோன்றவில்லை. சாம்பர்லைனுக்கும் டலாடியருக்கும் தான் அப்படித்தோன்றவில்லையே தவிர பிரிட்டன், பிரான்ஸ் மக்களுக்கு ஹிட்லரைப் பற்றி தெரிந்திருந்தது. ஹிட்லரை இப்போதே அடக்கிவிட வேண்டும் என்னும் சோவியத்தின் குரலை அவர்கள் ஆமோதித்தனர். சோவியத்துடன் இணைந்து போரிடுவது அமைதியைக் கொண்டுவரும் என்றார் முன்னாள் பிரிட்டிஷ் பிரதமர் லோயிட் ஜோர்ஜ்.( Lloyd George) பிரான்ஸின் முன்னாள் விமான மார்ஷல், பியரி காட் சோவியத்தை ஆதரித்தார். ஜனநாயக நாடுகளுக்கு சோவியத்தின் கூட்டு நன்மையே கொண்டு வரும் என்றார் அவர். நியூயோர்க் ஹெரால்ட் ட்ரிபியூன் (மே 4, 1939) வெளியிட்ட செய்தியின் படி 98 சதவீத பிரிட்டிஷ் வாக்காளர்கள் சோவியத்தின் அழைப்பை ஏற்று, சோவியத்துடன் இணைந்து போரிட விருப்பம் தெரிவித்தார்கள். சோவியத் பல்வேறு அழைப்புக்களை பிரிட்டனுக்கும் பிரான்ஸிற்கும் விடுத்தது. மூவரும் இணைவோம். நாசிகளுக்கு எதிராக போராடுவோம். ஐரோப்பாவைக் காப்போம். ஒவ்வொரு முறை அழைப்பு வரும் போதும் அதை ஒத்திவைத்தார் சாம்பர்லைன். பார்க்கிறேன் என்றார். பரிசீலிக்கிறேன் என்றார். மாறாக ஹிட்லருடன் கூட்டுச் சேர்வதில் அவர் மேலதிக ஆர்வம் காட்டினார். ஹிட்லருடன் ஒப்பந்தம் போட்டுக் கொள்வதில், ஹிட்லரிடம் பேச்சுவார்த்தை நடத்துவதில். ஹிட்லரிடம் இருந்து அமைதியைக் கேட்டுப் பெறுவதில். ஹிட்லரின் விருப்பங்களைப் பூர்த்தி செய்வதில். கன்சர்வேடிவ் கட்சியில் இருந்து சாம்பர்லைனுக்கு எதிர்ப்புகள் வலுத்தன. மே 7 ம் திகதி ஹவுஸ் ஒஃவ் காமன்ஸில் உரையாற்றிய சேர்ச்சில், சோவியத்துடன் இணைவது தான் நமக்கு நல்லது என்று குறிப்பிட்டார். முடிந்தவரை எதிர்ப்பைத் துரிதப்படுத்த வேண்டும் என்று சோவியத் விரும்பியது. முடிந்தவரை தள்ளிப் போடலாம் என்று பிரிட்டன் விரும்பியது. செக் கபளீகரம் செய்யப்பட்டு பத்து வாரங்கள் கழிந்திருந்தன. அலட்டிக்கொள்ளவேயில்லை பிரிட்டன். ஆகவே பிரான்ஸும். இனி பிரிட்டனையும் பிரான்ஸையும் நம்பிக் கொண்டிருக்க முடியாது என்னும் முடிவுக்கு சோவியத் வந்து சேர்ந்தது. பிரிட்டன் அரசாங்கத்தின் ஒரு பிரிவு (British Parliamentary Secretary of Overseas Trade) ஜேர்மனியுடன் பேச்சுவார்த்தையில் ஈடுபட்டு கொண்டிருந்த சமயம் அது. அரை பில்லியன் அல்லது ஒரு பில்லியன் பவுண்ட் வரை அளிக்கத்தயாராக இருப்பதாக பிரிட்டன் அவர்களிடம் சொல்லிக்கொண்டிருந்தது. பிரிட்டன் ஹிட்லரை மறைமுகமாக ஆதரித்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஊக்குவித்துக் கொண்டிருக்கிறது. கண்டு கொள்ளாமல் இருக்கிறது. பிரிட்டன் மட்டுமல்ல எந்தவொரு ஐரோப்பிய நாடும் ஜேர்மனியின் செயல்களைத் தட்டிக்கேட்பதாக தெரியவில்லை. சோவியத் அயல் விவகார கமிட்டியின் தலைவர், Anderei Zhdanov பிராவ்தா இதழில் (ஜுலை 29, 1939) தன் வருத்தத்தை வெளிப்படுத்தினார். பிரிட்டனுடனும் பிரான்ஸுடனும் சோவியத் மேற் கொண்டு வரும் பேச்சுவார்த்தைகளுக்கு எந்த வித உருப்படியான பலனும் கிடைக்கவில்லை. சோவியத்துடன் கூட்டுச்சேர இந்த இரு நாடுகளுக்கும் விருப்பமில்லை. ஹிட்லரைக் கண்டிக்கும் எண்ணமும் இவர்களுக்கு இல்லை. இவ்வாறு ஐரோப்பிய நாடுகள் அரசியல் நகர்வுகளில் ஈடுபட்டிருக்க ஹிட்லர் தனது கனவை நோக்கிய அடுத்த கட்ட செயற்பாடுகளில் அமைதியாக ஈடுபட தொடங்கி இருந்தார். ஆம் ஹிட்லரின் அடுத்த இலக்கு போலந்து. இன்னும் ஒரு மாதத்திற்குள் தாக்கப்போகிறார். ஐரோப்பா முழுவதும் செய்தி பரவிவிட்டது. கடைசியாக ஒருமுறை பேசிப்பார்த்தது சோவியத். இப்போதும் கெட்டுப் போய்விடவில்லை. பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் தங்கள் ராணுவக் குழுக்களை மொஸ்கோவுக்கு அனுப்பிவைத்தால் ஒன்றிணைக்கப்பட்ட திட்டம் ஒன்றை உருவாக்கமுடியும். ஹிட்லர் போலந்தை தாக்குவதை தடுத்து நிறுத்தவும் முடியும். இந்த முறை, சோவியத்தின் அழைப்பை உதாசீனப்படுத்த முடியவில்லை. செய்தால் எதிர்ப்புக்கள் கிளம்பக்கூடும். ஆகவே பெயருக்கு இரண்டு குழுக்களை அனுப்பி வைத்தன பிரிட்டனும் பிரான்ஸும். இரண்டும் ஆடி அசைந்து மொஸ்கோவுக்கு வந்து சேர்ந்தன. சோவியத் முன்வைத்த திட்டம் இதுதான். ஹிட்லர் போலந்தை தாக்கினால் ஒன்று சோவியத் துருப்புகளை அனுப்பலாம். இரண்டு, கிழக்கு ப்ரெஷ்யாவை எதிர்த்து போலந்து ஊடாக மத்திய ஜேர்மனியை எதிர்த்துச்செல்ல வேண்டும் போலந்தை கேட்டுவிட்டு சொல்கிறோம் என்று நேரம் வாங்கிக்கொண்ட பிரிட்டனும் பிரான்ஸும், இது சாத்தியமில்லை என்று சொல்லிவிட்டன. போலந்து கேட்கவில்லையாம். சோவியத் உதவிக்கு வருவதை போலந்து விரும்பவில்லையாம். ஹிட்லருக்கு அடிபணிந்து போ என்று செக்கை மிரட்ட முடியும். ஆனால் சோவியத்தின் உதவியை ஏற்றுக்கொள் என்று போலந்திடம் சொல்ல முடியாது. (தொடரும்) நூல் - இரண்டம் உலகப்போர் எழுதியவர் - மருதன் வெளியீடு - கிழக்கு பதிப்பகம் , மே 2009

பனி படர்ந்த ஊதல் காற்று ஒரு காது வழியே ஊசியாய்த் துளைத்து மற்றைய காது வழியே வெளியேறி அவனை ஒரு வழிப் பண்ணிக்கொண்டிருந்தது. பனித்துகள்கள் மெல்லிய மலர் இதழ்களாய் காற்றோடு இழைந்து பூமியெங்கும் வெண்மையான நிலவிரிப்பை படர விட்டிருந்தது. கிராமப்புறமாதலால் பனிக்காலத்தில் கூட பசுமை மாறாத பச்சை மரங்களும் இலை உதிர்ந்திருந்த சாலையோரத்து மரங்களும் பனி படர்ந்து வெள்ளை வெளேரென நத்தார்ப் பண்டிகை மடலில் காட்சியளிப்பது போன்ற தோற்றத்தை அவனுக்கு நினைவூட்டியது. இன்று போலத்தான் அன்றொரு நாள் கொட்டிய பனியும் நடந்த சம்பவமும் அவனுக்கு ஒரே சம்பவம் மீண்டும் அதே போல நடப்பது போன்றதொரு மாயையைத் தோற்றுவிக்கிறது. நினைவுகள் அசை போட்டன. கெலி அவனோடு வேலை பார்க்கும் வயோதிபத்தை நெருங்கும் பெண் தோழியொருவர். அவளின் வழமையான நக்கல் நளினங்கள் தனித்தன்மை வாய்ந்ததால் அவளுடனான சம்பாசனைகள் அவனுக்கு பிடிக்கும். பனி கொட்டியதைப்பற்றி சலிப்பும் நக்கலுமாகக் கலந்து அவள் கூறியது அவனுக்கு ஞாபகம் வந்ததில் அவனையறியாமல் சிரிப்பும் வந்தது. அப்பெண்ணுக்கு குளிர்காலம் என்றாலே ஆகாது. ஒவ்வொரு நாளும் ஏதோ ஒரு சலிப்புக் கலந்த புதுக்கதையோடு தான் வேலைக்கு வருவாள். அன்றும் அப்படித்தான் ஒரு மாலை வேளையில் வேலை முடிவதற்கு இன்னும் சில மணிகளே இருந்த போது, வானிலை அறிக்கையையும் பொய்யாக்கியபடி, பனிக்கட்டிகள் சின்னஞ்சிறு கூழாங்கற்களாகக் கொட்டத்தொடங்கியது. அவனுக்கு சாளரத்தினூடே பனிபொழிவதைப் பார்க்கும் வசதி இருந்ததில், பார்க்கும் போதே மனமெல்லாம் சிலீரென்ற குளிர் இதமாகப் பரவத்தொடங்கியது. “ என்ன ஒரு அழகு!” என்றவனை பின்னே வந்து நின்றகெலி பெயருக்கேற்றாப் போல் ஒரு விதமான , அதீத ஆர்வம் கலந்த பதட்டத்தோடு அவனையும் தள்ளிக்கொண்டு சாளரத்தின் வழியே வெளியில் பார்த்தவள் புறுபுறுக்கத்தொடங்கினாள். “ இதையெல்லாம் நத்தார் பண்டிகை வாழ்த்து மடல்களில் பார்த்து ரசிப்பதோடு நிறுத்திக்கொள்ள வேண்டும். இந்த பனி மழைஅன்றாட வாழ்க்கையை நாசப்படுத்தி விடும்!” தாம் நினைப்பதை அப்படியப்படியே முகத்துக்கு நேரே சொல்லிவிடும் பழக்கம் இக்கலாச்சாரத்தினது பாதிப்பு போலும் என்று அவன் நினைத்துக்கொண்டான். வறுத்தெடுக்கும் யாழ்ப்பாணத்து வெயிலில் காய்ந்து போய், கமம் செய்த காலத்தில் மழைக்காக ஏங்கிய வானம் பார்த்த பூமி அவன் மனதில் ஊசலாடியது. வெயிலில் காய்ந்ததால் தான் எனக்கு குளிர்காலம் பொற்காலமாய் இருக்கிறதோ என எண்ணிக்கொண்டான். இப்பனி இன்னும் அதிகமாகக் கொட்டக் கொட்ட கெலிக்கு பதட்டமும் அதிகமானது. “ இன்றைக்கு வீட்டுக்கு போனமாதிரித்தான், காரும் எடுக்கேலாமல்ப் போகப்போகிறது !” தனக்குத்தானே சொல்லிக்கொண்டாள். இவனையும் தன்னோடு கூட்டுச்சேர்த்துக் கொண்டு வேளைக்கே வீடு போய்ச்சேர்வதே அவள் நோக்கமாயிருந்தது. அவளது வீடும் அவனது வீடும் எதிர் எதிர்த்திசையில் இருந்தாலும் ஒரு மரியாதை அல்லது மனிதாபிமானம் கலந்த உணர்வில் அவனையும் தன்னுடன் வருமாறு வற்புறுத்தினாள். இவளோடு போனால் அநியாயத்துக்கு வழியெங்கும் புறுபுறுத்துக் கொண்டே தான் வருவாள் என நினைத்துக்கொண்டவன் தான் இன்னும் பத்து நிமிட அவசர மின் அஞ்சல் வேலைகளை முடித்துக் கொண்டு புறப்படுவதாய் சாக்குப்போக்கு சொல்லி அவளை அனுப்பி வைத்தான். அப்படி அவளுடன் போகாமல் விட்டது எவ்வளவு தவறென்று புரிவதற்கு அவனுக்கு அதிக நேரமாகவில்லை. உறைபனியை விட கடுங்குளிருடன் கலந்து வீசிய பனிக்காற்று ஒரு செவி வழியே புகுந்து மறுகாது வழியே வெளியேறியது. எதிர்பாரா விதமாய் மாறிய காலநிலையை சமாளிக்கக்கூடிய உடைகளும் இன்றி, மட்டுப்படுத்தப்பட்ட போக்குவரத்து சேவையுடன் எத்தனை மணிக்கு வீடு போய்ச்சேர்வதென்ற கவலை அவனை பலமாக ஆட்டத்தொடங்கியது. பஸ் நிலையம் யாருமன்றி அனாதரவாய் பனிமூட்டத்தில் மூழ்கிக்கிடந்தது. வழமையான பொதுப் போக்குவரத்து சேவைகளனைத்தும் ஸ்தம்பித்துப் போயிருந்ததை, வெறிச்சோடிப்போயிருந்த வீதி பறை சாற்றிக்கொண்டிருந்தது. நடந்து போவதானால் ஆறேழு மைல்களாவது நடக்க வேண்டியிருக்கும். ஒரு நாள்ப் பொழுது வேலையில் கழிந்ததில் இயற்கையாக ஏற்பட்ட அசதியும் காலநிலை தந்த குளிரின் தாக்கமும் சேர்ந்து நடப்பதென்பது நடவாத காரியமாய்த் தோன்றியது அவனுக்கு. அப்போது தான் திடீரெனத் தோன்றிய அவ்வாலிபன் அவன் கவனத்தை ஈர்த்தான். அவனுக்குக் கண்பார்வை இல்லாததை அவன் வைத்திருந்த வெண் பிரம்பு பறை சாற்றினாலும், வாலிபத்துக்குரிய கம்பீரம் குறையாத உடல்வாகும், பொன்னிற முடியும், ஆங்கிலேயர்களுக்கே உரிய சிவந்த தோலும் அவனை ஒரு அழகனாகவே காட்டியது. இவன் பஸ் தரிப்பில் நிற்பதை உணர்வால் அறிந்து, “ மன்னிக்க வேண்டும், வழமையான ஆறு மணி 127 பஸ் போய் விட்டதா? “ கேட்டு விட்டு பதிலுக்காக இவன் பக்கம் முகத்தை திருப்பி வைத்துக்கொண்டான். இவனும் அந்த பஸ் சீரற்ற காலனிலை காரணமாய் தாங்கள் நின்ற பஸ் தரிப்பைத் தாண்டிப்போயிருக்கச் சந்தர்ப்பம் இல்லை என்பதைக் கூற அவன் முகத்தில் புன்முறுவல். “ என் பெயர் அலன், உங்கள் பெயர்??” எனக் கேள்வி தொக்கியது. சந்திரசேகரன் என்ற பெயரை இவனுக்கு எப்படிச் சொன்னால் புரியும் என ஒரு நிமிடம் தடுமாறி, சந்திரனும் போய் சேகரனும் போய் தான் ‘ஸான்’ ஆனதைப் பகிர்ந்து கொண்டான். லண்டன் மாநகரம் வந்து ஒரு சில வருடங்களே ஆகியிருந்ததில், இவன் மொழி வாடையில் தெரிந்த வித்தியாசமும் அவன் பெயரில் இருந்த அந்நியத்தன்மையும் அவ்வாலிபனுக்கு இவன் இவ்வூரோ ஆங்கிலமோ தாயகமோ தாய் மொழியோ அல்ல என்பதை நன்றாகவே புரிய வைத்திருக்க வேண்டும். பேசிய ஒரு சில நிமிடங்களிலேயே போக வேண்டிய பஸ் அவர்கள் நின்ற தரிப்பிடத்துக்கு வர அவன் அவ்வாலிபனுக்கும் அவ்விபரத்தை சொல்லி, அவனை முதலில் ஏறச்சொல்லி தான் பின்னே ஏறியவன், அலன் பயணச்சீட்டை எடுத்த பின் தனது பயணச்சீட்டை எடுப்பதற்காக கையை தன் சட்டைப்பைக்குள் விட்டவன், அதிர்ந்து போனான். பணப்பையைக் காணவில்லை. தலை விறைக்க நின்றவனுக்கு அப்போது தான் தன்னுடைய பணப்பையை அலுவலகத்தில் மேசையில் எடுத்து வைத்த நினைவு வர, இப்போது என்ன செய்வது என்ற யோசனை பலமாகத் தாக்கியது. இறங்கி நடப்பதானால் குளிரில் விறைத்தபடி பல மைல்கள் நடக்க வேண்டியிருக்கும். சாரதியும் பொறுமை இழந்தவராய் அவன் முகத்தைப் பார்க்க அவன் வெட்கத்திலும் அவமானத்திலும் கூனிக்குறுகிப் போனான். பொட்டும் பிறையுமாக பஸ்ஸிலிருந்த ஒரு நடுத்தர வயதுப் பெண் அவள் கணவனைப் போல பக்கத்திலிருந்தவரை இறுகப் பற்றிக்கொண்டாள். ஏதோ ஒரு கொலைக் குற்றவாளியைப் பார்த்த பயம் அவள் முகத்தில் ஒரு வினாடி தோன்றி மறைய, இவனுக்கு அவமானத்தில் உடல் இன்னும் கூனிக்குறுகியது. அவர்கள் இருவரும் தம் பார்வையை வெளியே பார்ப்பதைப் போல பாவனை செய்த அதே நொடியில் அவனுக்கு முன்னே பஸ்சில் ஏறிய அலன், அச்சம்பவத்தை உணர்ந்து, சாரதியை நோக்கித் திரும்பி, “அவருக்கு தேவையானதை தயவு செய்து இதிலிருந்து எடுத்துக் கொள்ளுங்கள்,” என்றவாறே தன் பணப்பையை சாரதியின் பக்கம் நீட்டினான். அவன் இருந்த சூழ்நிலையில் அவனால் அந்த உதவியை மறுக்கமுடியாமல் தத்தளிக்க, அலன் மறுபடியும் இவன் காதில் மிக மென்மையாக, ” உனக்கு என் உதவி சங்கடமாகப்பட்டால், நீயும் உதவி தேவைப்படும் இன்னொருவருக்கு இதே போல செய்து, என் பங்கைச் செலுத்தி விடு!” என்றவாறே அழகான புன்னகையுடன் நகர்ந்தான். நெகிழ்ந்து போன அந்தக்கணங்கள் நேற்று நடந்தது போல் இருந்தாலும் ஒவ்வொரு பனிக்காலத்திலும், பஸ் தரிப்பிற்கு வரும்போதெல்லாம் இந்நினைவு அவன் கேட்காமலே வந்து போகும். கண் தெரியாத அலனும், நிறங்களும் இனங்களும் பார்த்தறியாத அவன் மனத்தில் தோன்றும் மனித நேயமும் இவனை இன்றைக்கும் நெகிழ வைத்துக்கொண்டே தான் இருக்கின்றன. அவன் வசிக்கும் வீட்டிற்கு பஸ் தரிப்பிலிருந்து பத்து நிமிடங்களாவது நடக்க வேண்டியிருக்கும். உறைபனியில் வழுக்கி விழாமல் மெதுமெதுவாக அடியெடுத்து வைத்தவனுக்கு பசி வயிற்றைப் பிறாண்டத் தொடங்கியது. வீட்டில் எப்படியாவது நல்லதொரு உணவு காத்திருக்கும் என்ற உணர்வும் இதுக்கெல்லாம் ஏதோ தான் கொடுத்து வைத்திருக்க வேண்டும் என்ற நன்றியும் அவன் மனதில் தோன்றி மறைந்தது. சிரித்த முகம் மாறாமல் உணவு பரிமாறும் அவன் சகோதரி தற்செயலாகவே அவனுக்குப் பரிச்சயமானவள். தன் உடன் பிறந்த சகோதரியாகவே அவளை மதிப்பவனுக்கு அவன் இரத்தம் கூட அவள் உடம்பில் ஓடுவதும் ஒரு காரணமாக இருக்கலாம் என எண்ணிக்கொண்டான். ஒரு மாலை வேளையில் வேலை விட்டுத்திரும்பிய போது இருண்ட வீதி விபத்தொன்றில் அடிபட்டு இருந்தவளை யாரெனத்தெரியாமலே அவசர மருத்துவ சேவைக்கு அறிவித்து, அவர்களுடனே பயனம் செய்து அவளுக்கு உடனடியாகத் தேவைப்பட்ட குருதி வகை அதிஷ்டவசமாக அவனுடையதாகவும் இருக்க மறுப்பேதுமன்றி அவளுக்குதவிய தருணத்தில் இருந்து இற்றை வரை அவர்கள் சகோதரங்களாகிப் போயினர். இதோ வீடு கிட்டியாயிற்று, இரண்டே அடிதான் மிகுதியாய் இருக்கவும், வீட்டின் வெளிக்கதவைத் திறந்தபடி தன்னோடு அதே வீட்டில் வசிக்கும் நண்பன் ஒருவன் வீட்டிற்கு வெளியே வரவும் சரியாகவிருந்தது. சத்தமின்றி உள்ளே வந்தவனுக்கு தன் பெயர் எதேச்சையாகக் காதில் விழவும் என்னவாக இருக்கும் என இயல்பாக வந்த ஆர்வத்தில் காதைக் கூராக்கினான். மற்றவர்களின் கதைகளை ஒட்டுக்கேட்கும் பழக்கம் அவனிடமில்லையாயினும், தன்னைப்பற்றிக் கதைக்க அவன் சகோதரிக்கு எதுவும் இருக்கப்போவதில்லை, அவள் அப்படிக் கதைக்கக் கூடியவளுமல்ல என்ற இயல்பான எண்ணம் அவனுக்கு இருந்தது. யாரோ வீட்டுக்கு விருந்தாளிகள் வந்திருக்க வேண்டும். அக்கா தான் அவர்களுடன் கதைத்துக் கொண்டிருந்தாள். அவர்களுக்கும் இவன் வீடு வந்து சேர்ந்து விட்டது தெரிந்திருக்கவில்லை என்பது அவர்கள் கதையில் தன் பெயர் அடிபடுவதிலிருந்து தெரிந்தது. மிகவும் இக்கட்டான சூழ்நிலையிலிருந்து தப்ப வழியின்றி தவித்தவனுக்கு, தான் வீட்டுக்கு வந்ததை அறிவிப்பதற்காக அறைக்கு வெளியே போய் அவர்களுக்கு அறிவிப்பதா அல்லது அவர்கள் கதைப்பதைப் பொருட்படுத்தாமல் இருப்பதா என்பதில் சிக்கல் ஏற்பட்டது. மிகவும் சிரமத்தின் மத்தியில் சங்கடத்துடன் தன் அறைக்கு வெளியே வந்தவனுக்கு கால்கள் இயங்க மறுத்ததுக்கு அவர்களின் சம்பாசனையில் தன் பெயர் மட்டுமல்ல தன் குலம் கோத்திரம் எல்லாமும் அடிபடுவது அவனை ஸ்தம்பிக்க வைத்தது. அதுவும் அவன் சகோதரியாய், வலம் வந்தவள், “ என்னவோ மாலா நீ நினைக்குமாப் போல இல்லை. என்னதான் நல்ல பெடியன் எண்டாலும் கலியாணம் எண்டு வரேக்க நாங்கள் கவனமாய்த் தான் இருக்க வேணும். நாளைக்கு எனக்கு இன்னொரு தங்கச்சியும் எல்லோ இருக்கிறாள். நான் மூத்தவளுக்கு ஸானைக் கட்டிக் கொடுத்தால் பிறகு நாங்கள் ஊருக்குள்ள இன்னொரு மாப்பிள்ளை எடுக்கேலுமே?” அவன் சகோதரியாக வரிந்தெடுத்துக் கொண்டவள், தன் உதிரம் தந்து உயிர் காத்த இன்னொரு உயிர், அவள் தானா இப்படி பேசுவது என அதிர்ந்து போனவனுக்கு இன்னும் தொடர்ந்த அசிங்கங்கள் மனிதர்கள் எவ்வாறெல்லாம் தம்மைப் பிரித்துக் கொள்கிறார்கள், இன வாரியாக, மத வாரியாக, கலாச்சார வாரியாக, ஊர் வாரியாக என்பது ஒரு சாட்டை அடியுடன் பலவந்தமாக மண்டைக்குள் புகுத்தப்பட்டது. அக்குளிரிலும் வியர்த்துக் கொட்ட, மெதுவாக சத்தமின்றி வெளிக்கதவைத் திறந்து, பனிக்காற்றை ஆழ உள்ளெடுத்து வெளியேற்றியவனுக்கு பழையபடி பஸ் தரிப்பும் பார்வை இழந்த அலனும், அவனுடைய மனித நேயமும் மீண்டும் ஒருமுறை வந்து போனது. அவனது அறையும், அவன் விட்டுப் போன பொருட்களையும் பார்த்து அவன் ‘அக்கா’ அவனைக் காணாமல் போனவர்களின் பட்டியலில் இணைத்துக் கொண்டு, “ நாகரீகமற்றதுகள், நாயைக் குளிப்பாட்டி நடு வீட்டுக்க வைச்சது என்ர பிழை தான்!” எனக்கூறிக்கொண்டாள்.

நேயர் விருப்பத்துக்கு அரோகரா. தாண்டினேன்...தாண்டினேன் சாறம் கிழிய முட்கம்பி வேலி தாண்டினேன் மழையிருட்டிலும் உன்முகம் காண தாண்டினேன்...தாண்டினேன் அலம்பல் வேலி காலில் கீறுப்பட தாண்டினேன் உன் மேல்மூச்சு கீழ்மூச்சு என் காதோரம் உரசும் அளவை அளக்க தாண்டினேன்...தாண்டினேன் காவோலை வேலி சரசரக்க தாண்டினேன் உன் வைடூரிய வார்த்தைகளுக்காக தாண்டினேன் தாண்டினேன் என்வீட்டு வீமனின் உறுமலையும் மீறி தாண்டினேன் உன் அழகுமஞ்சத்தில் அமைதியாக......... தாண்டினோம் தாண்டினோம் இருவரும் தாண்டினோம் இன்றோ நீ அங்கே நான் இங்கே உனக்கு நான்கு எனக்கு நான்கு இதில் யார் தாண்டவர்?

கருவேற்பிள்ளை வளருதே இல்லை எண்டு புலம்பிக்கொண்டிருந்தார் எங்கண்ட பெருமாள். இங்க ஒரு வெள்ளயம்மாவை திருத்தி பிடித்து கொண்டுவந்திருக்கிறேன். எல்லாம் விலாவாரியா புட்டு, புட்டு வைக்கிறா. மிக அதிகமாக தண்ணீர் விடுவதே, வளராமல் போவதற்கு காரணம் என்கிறார். அக்டோபர் முதல், பிப்ரவரி வரை ஒரு சொட்டு தண்ணீர் காட்டப்படாதாம். வீட்டுக்குள்ள, பொட்ல தான் வளர்க்க வேண்டுமாம். குறைந்தது 10 டிகிரி வெக்கை வேணுமாம். தேவையான ஆக்கள், இவோவிண்ட கம்பெனில ஆர்டர் பண்ணலாம் போலை கிடக்குது. (https://plants4presents.co.uk/curry-leaf-plant) - இப்ப Out of Stock நீங்கள் ஆச்சு, கருவேற்பிள்ளை ஆச்சு, வெள்ளயம்மா ஆச்சு. பின்ன வாறன் போட்டு...

திரிக்கு சம்மந்தம் இல்லாத.... சம்மந்தம் ஒன்று உண்டு என்பதால் எழுதுகிறேன். இன்னொரு திரியில் துல்பன் கேட்ட கேள்விக்கு நான் இன்னும் பதில் எழுதவில்லை வேலை நிமித்தம் நேரமின்னமையால் எழுத முடியவில்லை விரிவாக எழுத வேண்டும் என்பதால். எமது கலாச்சாரம் சார்ந்த தலைப்பு ஒன்று. எந்த கலாச்சாரம் மனித வாழ்வை முழுமை காண வழி சமைக்கிறது? என்பதே நான் முன்வைத்த கேள்வி. வாழ்வின் முழுமை மகிச்சியான வாழ்வு நிம்மதியான குடும்பம் நித்தியாமான நம்பிக்கை இவற்றை உலகில் எந்த கலாச்சார பின்னணி கொண்டுள்ளது? தற்கொலைகள் .... விவாகரத்துகள் .... விவாகமின்னமை போன்றவை சுதந்திரம் எனும் மாயைக்குள் மறைக்க முடியுமா? இந்த பெண்மணியின் விரக்தி நிலை எங்கு உருவானது? இந்த முடிவை எங்கிருந்து பெற்றுக்கொண்டார்? போன்ற கேள்விகளுக்கான பதில்கள் ஒற்றை வரிகள் அல்ல நாம் அலசி ஆராய நிறைய உண்டு. நான் இந்துமதம் பற்றி காழ்ப்புணர்வு கொள்ளவும் எழுதவும் நிறைய காரணம் உண்டு தமிழரின் மொழியை காலச்சாரத்தை உள்ளிருந்தே ஒரு கிருமி போல அழித்து தமிழரை வெறும் மூடர் ஆக்குவதில் பெரும்பங்கு திட்டமிடுதலுடன் அதில் இருக்கிறது. அதை புரியும் நிலையில் கூட தமிழர்கள் இல்லை. அருமைகளை தொலைத்து அசிங்கல்களை விலைகொடுத்து வாங்கியவர்கள் தமிழர்கள். வினோதமான விளம்பரங்களுக்கு மயங்கி இன்னமும் இது தொடர்கிறது. ----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- இந்த பெண்மணியின் மனநிலை குறித்து நாம் எழுதிவிட முடியாது இப்படியொரு முடிவை வெறும் கோமாளி தனமாக அவர் எடுத்திருக்க மாட்டார் நாம் ஆத்மா சாந்தியடையட்டும் என்று வெறும் வார்த்தை மட்டுமே எழுத முடியும் தாயின் வலியும் உணர்வும் அவரால் மட்டுமே உணர கூடியது. முடிந்த அளவுக்கு பிறரிடத்த்தில் அன்பாய் இருப்போம் ஒரு புன்னகை கூட சிலருக்கு உற்சாகம் கொடுக்கும்

மன உளைச்சல் தரும் அளவுக்கு நாம் பொதுப் பிரச்சினைகளைப் பற்றி மண்டை காயக் கூடாது எனக் கருதுகிறேன்! எங்கள் பிரச்சினையை "பொதுப் பிரச்சினை" என்று குறிப்பிட்டதற்காக எனக்கு வசவு விழலாம், ஆனால் எந்த வழியில் பார்த்தாலும் எமது கட்டுப்பாட்டில் இல்லாமல் நிகழ்ந்த விடயங்களே எங்கள் இனப் பிரச்சினை! ஒரு பொதுப் பிரச்சினையை நாம் தீர்க்க வேண்டும் என்று நினைக்கும் போது விரைவில் helplessness உம் ஆயாசமும் வருவது இயல்பு! ஹசன் மின்ஹாஜ் என்ற நகைச்சுவையாளர் தனது நிகழ்ச்சியொன்றில் இதைப் பற்றிப் பேசியிருந்தார். எல்லா பிரச்சினைகளையும் தீர்க்க வேண்டுமென்று முயலாமல் ஒரு அல்லது இரண்டு விடயங்களை எடுத்துக் கொண்டு முயலும் போது நாம் முன்னேற வாய்ப்புண்டு என்கிறார் (divide & conquer). இன்றைய தமிழர் நிலை என்கிற பிரச்சினையில், இளையோரின் கல்வி நிலையை உயர்த்துவதற்கு உதவுவது என்பது நான் இலக்கு வைக்கும் சிறு பகுதி! அது போல நீங்களும் ஏதாவது ஒரு சிறு பகுதியைத் தெரிவு செய்தால் பலனும் கிடைக்கும், இப்படியான வெறுமையுணர்வும் வராது!

அல்பேர்ட் ஐன்ஸ்ரைன் என்ற பெயரை கேட்டாலே நினைவுக்கு வருவது அவர் கண்டுபிடித்த சார்பியல் கோட்பாடு தான். அந்த சார்பியல் கோட்பாட்டை நிரூபிக்க அவர் எவ்வளவு கஷ்ரப்பட்டார் என்பதை இந்த காணொலி விளக்குகிறது. அத்துடன் மனிதர்களால் உருவாக்கபட்ட இனம், மதம், தேசபக்தி போன்ற விடயங்கள் மனித குலத்திற்கு தேவையான அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளுக்கு எவ்வளவு தடையாக உள்ளது என்பதயும், இவ்வாறான இனவெறுப்பு, மதம், தேபக்தி போன்றன போர் வெறியை தூண்டி அறிவியல் கண்டுபிடிப்புகளை அழிவு சக்திகளாக உபயோகிக்க தூண்டுதல் செய்யும் வரலாற்றையும் இக்காணொளி விளக்குகிறது.

துல்பென் உங்களுடைய கருத்துக்கள் எல்லாவற்றோடும் நான் ஏற்றுக்கொண்டும் ஒத்துப்போகாமலும் இருந்தாலும் உங்களை ஒரு "Reasonable person" ஞாயமான கருத்தாளர் இப்படித்தான் பார்க்கிறேன். ஆனாலும் மேலே நீங்கள் இணைத்த வீடியோவும் அது சார்ந்த உங்கள் கருத்துக்களும் உங்கள் மீதான பார்வையை சற்றே ஆட்டம் காணச்செய்கிறது. எனக்கு தெரிந்து.... திரும்பவும் சொல்கிறேன் "எனக்கு தெரிந்து" இலங்கையில் எந்த ஒரு பிராமண குருக்களும் இப்படியான பேச்சுக்களில் , கதா பிரசங்கத்தில் ஈடு பட்டது கிடையாது. அதையும் தவிர அவர்கள் தாங்கள் தான் உசத்தி என்று எந்த ஒரு செயலிலும் காட்டியதும் கிடையாது. என்னுடைய நண்பன், எங்கள் ஊரில் வசிக்கும் ஐயரின் மகளை தான் காதலித்தான். அவர்கள் காதல் மிகவும் ரம்மியமானது. நிறைய வெண்பொங்கல், பஞ்சாமிர்தம், அடை, சீடை , முறுக்கு, இப்படி நிறைய திண் பண்டங்கள் எங்களை தேடி வந்த காலம் அது. இந்திய பார்ப்பனிய குப்பைகளை எங்கள் மீது கொட்டி, எங்களையும் அவர்கள் போல் காட்ட முட்படும் உங்கள் செயல் ஞாயம் அற்றது. கண்டிக்கத்தக்கதும் கூட. எம்மவர் மத்தியில் இந்திய பார்ப்பனர்கள் சார்ந்து ஒரு பாரிய விழிப்புணர்ச்சி ஏற்பட்டு வரும் நேரத்தில் இது சீண்டிப்பார்க்கும் ஒரு பதிவு மட்டுமே.

சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்புக்கான எச்சரிக்கை அறிகுறிகள் என்ன தெரியுமா?, அறிகுறிகளைக் கண்டறிவது, சிறுவர்கள், குழந்தைகளின் வாழ்க்கையில் ஒரு மாற்றத்தை எவ்வாறு செய்வது என்பதை அறிய முயற்சிப்போம். சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் என்பது வெறும் கண்களைசுற்றியுள்ள காயத்தை மட்டும் பற்றியது அல்ல. உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகமும் அது விட்டுச்செல்லும் காயங்களை பார்க்கும் போது அதிர்ச்சியளிக்கும் அதே வேளையில், அனைத்து சிறுவர் துஷ்பிரயோக அறிகுறிகளும் வெளிப்படையாக தெரிவதில்லை. குழந்தைகளின் தேவைகளைப் புறக்கணிப்பது, மேற்பார்வை செய்யப்படாத, ஆபத்தான சூழ்நிலைகளில் வைப்பது, பாலியல் சூழ்நிலைகளுக்கு அவர்களை அம்பலப்படுத்துவது அல்லது பயனற்றதாக அல்லது முட்டாள்தனமாக உணர வைப்பது ஆகியவை குழந்தை துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பின் வடிவங்களாகும் - மேலும் இவை குழந்தைகள் மீது ஆழமான, நீடித்த வடுக்களை விடக்கூடும். துஷ்பிரயோகத்தின் வகையைப் பொருட்படுத்தாமல் விடுவதன் விளைவாக மனநலத்தில் கடுமையான தாக்கத்தை ஏற்படுகிறது. ஒரு குழந்தை துஷ்பிரயோகம் அல்லது புறக்கணிப்பால் பாதிக்கப்படுவதாக நீங்கள் சந்தேகித்தால், பேசுவது முக்கியம். பிரச்சினையை சீக்கிரம் கண்டுபிடிப்பதன் மூலம், குழந்தை மற்றும் துஷ்பிரயோகம் செய்பவர் இருவரும் அவர்களுக்கு தேவையான உதவியைப் பெறலாம். சிறுவர் துஷ்பிரயோகம், புறக்கணிப்பு பற்றி தெரிந்துகொள்ளதொடங்குவதற்கு முன், சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு பற்றிய உண்மைகளிலிருந்து கட்டுக்கதைகளை பிரிப்பது முக்கியம்: சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு பற்றிய கட்டுக்கதைகள் மற்றும் உண்மைகள்: கட்டுக்கதை - 1: வன்முறையை பிரயோகித்தால் மட்டுமே துஷ்பிரயோகம் உண்மை: உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகம் என்பது ஒரு வகை குழந்தை துஷ்பிரயோகம் மட்டுமே. குழந்தை புறக்கணிப்பு, பாலியல் மற்றும் உணர்ச்சி ரீதியான துஷ்பிரயோகமும் சேதத்தை ஏற்படுத்தும், மேலும் அவை எப்போதும் வெளிப்படையாக இல்லாததால், மற்றவர்கள் தலையிடுவது குறைவு. கட்டுக்கதை - 2: கெட்டவர்கள் மட்டுமே தங்கள் குழந்தைகளை துஷ்பிரயோகம் செய்கிறார்கள். உண்மை: துஷ்பிரயோகம் செய்யும் அனைத்து பெற்றோர்களும் அல்லது பாதுகாவலர்களும் வேண்டுமென்றே தங்கள் குழந்தைகளுக்கு தீங்கு விளைவிப்பதில்லை. பலர் தங்களது வாழ்க்கையில் கூட துஷ்பிரயோகத்தை அனுபவதிருந்திருப்பார்கள். அத்தகைய சூழ்நிலையில் வளர்ந்தவர்களுக்கு சரியான குழந்தைவளர்ப்பைபற்றி தெரிந்திருக்க/அறிந்திருக்க வழியிருந்திருக்காது. மேலும் சிலர் மனநல பிரச்சினைகள் அல்லது போதைப் பொருள் துஷ்பிரயோக சிக்கல்களுடன் போராடிக்கொண்டிருப்பவர்களாக இருக்கும் போது, தாங்கள் என்ன செய்கிறோம் என்ற நிலைமையை அறியாதவகையில் துஷ்பிரயோகங்களில் ஈடுபடுகிறார்கள். கட்டுக்கதை -3: “நல்ல/பண்பான” குடும்பங்களில் துஷ்பிரயோகம் நடக்காது. உண்மை: துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு ஏழைக் குடும்பங்களில் அல்லது மோசமான சுற்றுப்புறங்களில் மட்டும் நடக்காது. இந்த நடத்தைகள் அனைத்து இன, பொருளாதார மற்றும் கலாச்சார எல்லைகளையும் கடந்து செல்கின்றன. சில நேரங்களில், எல்லாவற்றையும் வெளியில் இருந்து பார்க்கும் போது எதுவித பிரச்சனைகளும் இல்லாதது போலதோன்றும் குடும்பங்களின் மூடிய கதவுகளுக்குப் பின்னால் வேறு கதையைக்கூடகூறலாம். கட்டுக்கதை -4: அந்நியர்கள் மூலமே பெரும்பாலான குழந்தைகள் துஷ்பிரயோகங்களுக்கு ஆளாக்கப்படுகிறார்கள். உண்மை: சிறுவர்களை அந்நியர்களாலும் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படும் அதேவேளை, பெரும்பாலான துஷ்பிரயோகம் செய்பவர்கள் குடும்ப உறுப்பினர்கள் அல்லது குடும்பத்திற்கு நெருக்கமானவர்களாகவும் இருக்கின்றனர். கட்டுக்கதை -5: துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தைகள் எப்போதும் துஷ்பிரயோகம் செய்பவர்களாக வளர்கிறார்கள். உண்மை: துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தைகள் பெரியவர்களாகியவுடன் மீண்டும் அதே பாதையில் செல்வதற்கான வாய்ப்புகள் அதிகம், அவர்கள் குழந்தைகளாக அனுபவித்ததை அறியாமலே மீண்டும் செய்கிறார்கள். மறுபுறம், சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்தில் தப்பிப்பிழைத்த பல வயதுவந்தோர் தங்கள் குழந்தைகளை அவர்கள் கடந்து வந்தவற்றிலிருந்து பாதுகாக்க மற்றும் சிறந்த பெற்றோர்களாக மாறுவதற்கு ஒரு வலுவான உந்துதலைக் கொண்டுள்ளனர். சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பின் விளைவுகள்: எல்லா வகையான துஷ்பிரயோகங்களும் புறக்கணிப்பும் நீடித்த வடுக்களை விட்டு விடுகின்றன. இந்த வடுக்கள் சில உடல் ரீதியானதாக இருக்கலாம், ஆனால் மனதில் ஏற்படும் வடு வாழ்நாள் முழுவதும் நீடித்த விளைவுகளை ஏற்படுத்துகிறது, இது குழந்தையின் சுய உணர்வு, அவர்களின் எதிர்கால உறவுகள் மற்றும் வீடு, வேலை மற்றும் பள்ளியில் செயல்படும் திறனை சேதப்படுத்தும். அந்த விளைவுகள் பின்வருமாறு: 1- நம்பிக்கை இல்லாமை மற்றும் உறவுச்சிக்கல்கள். உங்கள் பெற்றோரை நம்ப முடியாவிட்டால், நீங்கள் யாரை நம்பலாம்? இந்த அடிப்படையில்லாமல், மற்றவர்களை நம்ப கற்றுக்கொள்வது அல்லது நம்பகமானவர் யார் என்பதை அறிந்து கொள்வது மிகவும் கடினம். இது இளமை பருவத்தில் உறவுகளைப் பேணுவதில் சிரமத்திற்கு வழிவகுக்கும். ஆரோக்கியமற்ற உறவுகளுக்கும் வழிவகுக்கும். 2- “பயனற்ற/மதிப்பற்ற(Worthless)” என்ற உணர்வு. நீங்கள் சிறுவராக இருக்கும் போது முட்டாள் அல்லது நல்லவர் அல்ல என்று மீண்டும் மீண்டும் சொல்லப்பட்டால், இந்த தாழ்வுமனப்பான்மை உணர்வுகளை வெல்வது சில சமயங்களில் மிகவும் கடினம். துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தைகள் வளர்ந்து வருகையில் தங்கள் கல்வியை புறக்கணிக்கலாம் அல்லது குறைந்த ஊதியம் பெறும் வேலைகளில் குடியேறலாம், ஏனென்றால் அவர்கள் தாங்கள் அதிக மதிப்புடையவர்கள் என்று அவர்களால் நம்பமுடியாமல் போய்விடும் மேலும், பாலியல் துஷ்பிரயோகத்தில் இருந்து தப்பியவர்கள், துஷ்பிரயோகத்தால் ஏற்ப்பட்ட களங்கம் மற்றும் அவமானத்துடன், பெரும்பாலும் சேதமடைந்த உணர்வுடன் போராடுகிறார்கள். 3- உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்துவதில் சிக்கல். துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தைகள் உணர்ச்சிகளை பாதுகாப்பாக வெளிப்படுத்த முடியாது. இதன் விளைவாக, அடக்கிவைக்கப்பட்ட உணர்ச்சிகள் , எதிர்பாராத வழிகளில் வெளிவருகின்றன. சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்தில் இருந்து தப்பிப்பிழைத்தவர்கள் விவரிக்க முடியாத கவலை, மனச்சோர்வு அல்லது கோபத்துடன் போராடலாம். வலிமிகுந்த உணர்வுகளைத் தணிக்க அவர்கள் மது அல்லது போதைப்பொருட்களை நோக்கித் திரும்பலாம். பல்வேறு வகையான சிறுவர் துஷ்பிரயோகங்களை அறிந்துகொள்ளல்: தவறான நடத்தை பல வடிவங்களில் வருகிறது, ஆனால் பொதுவான ஒரு நடத்தை, சிறுவர்களின் உளரீதியான விளைவு/தாக்கம் ஆகும். உடலில் விழும் ஒரு அறை, கடுமையான கருத்துபரிமாற்றம், இறுகிய மெளனம் (stony silence)அல்லது மேஜையில் இரவு உணவு இருக்குமா என்ற கேள்விக்கு விடை தெரியாத நிலை, இப்படியான காரணங்களால் ஒரு குழந்தை/சிறார் பாதுகாப்பற்ற, அக்கறையற்ற, தனிமையை உணர்கிறது. உளரீதியான/ உணர்வுகளின மீதான துஷ்பிரயோகம்:- சிலரின் நம்பிக்கைகளுக்கு மாறாக, வார்த்தைகள் புண்படுத்தும் மற்றும் மன உணர்ச்சிகளை பாதிக்கும் துஷ்பிரயோகம் குழந்தையின் மன ஆரோக்கியம் அல்லது சமூக வளர்ச்சியை கடுமையாக சேதப்படுத்தும். உணர்ச்சி துஷ்பிரயோகத்தின் எடுத்துக்காட்டுகள் பின்வருமாறு: - தொடர்ந்து குறை கூறுவது, வெட்கப்படுவது, அவமானப்படுத்துவது. - பெயர்களை மரியாதையின்றி அழைப்பது மற்றும் மற்றவர்களுடன் எதிர்மறையான ஒப்பீடுகள் செய்வது. - ஒரு குழந்தைக்கு அவர்கள் “நல்லவர்கள் இல்லை,” “பயனற்றவர்கள்,” “கெட்டவர்கள்” அல்லது “ஒரு தவறு” என்று சொல்வது. - அடிக்கடி கத்துவது, அச்சுறுத்துவது அல்லது கொடுமைப்படுத்துதல். - ஒரு குழந்தைக்கான தண்டனையாக புறக்கணித்தல் அல்லது நிராகரித்தல். - ஒரு குழந்தையுடன் உடல் ரீதியான தொடர்பைக் கட்டுப்படுத்துதல்-கட்டிப்பிடிப்புகள், முத்தங்கள் அல்லது பாசத்தின் அறிகுறிகள் எதையும் காட்டாமல்விடுதல். - ஒரு குழந்தையை மற்றவர்களுக்கு எதிரான வன்முறைக்கு உட்படுத்துவது, அது மற்ற பெற்றோருக்கு எதிரானதாக இருந்தாலும், ஒரு உடன்பிறப்பு அல்லது செல்லப்பிராணியாக இருந்தாலும் சரி குழந்தையின் தேவைபற்றிய புறக்கணிப்பு: - மிகவும் பொதுவான குழந்தை துஷ்பிரயோகம் - ஒரு குழந்தையின் அடிப்படை தேவைகளை வழங்காமல் விடுவது, இதில் போதுமான உணவு, உடை, சுகாதாரம் அல்லது மேற்பார்வை ஆகியவை அடங்கும். குழந்தை புறக்கணிப்பு எப்போதும் கண்டுபிடிக்க எளிதானது அல்ல. சில சமயங்களில், பெற்றவர்களால், கடுமையான நோய் அல்லது காயம், அல்லது சிகிச்சை அளிக்கப்படாத மனச்சோர்வு அல்லது பதட்டம் போன்ற காரணங்களால் ஒரு குழந்தையை பராமரிக்க உடல் ரீதியாகவோ அல்லது மன ரீதியாகவோ முடியாமல் போகலாம். சில நேரங்களில்,மது அல்லது போதைப்பொருள் பாவனையால் குழந்தையை பாதுகாப்பாக வைத்திருக்கும் திறனையும் இழந்திருக்கலாம். உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகம்:- குழந்தைக்கு உடல் ரீதியான தீங்கு அல்லது காயம். இது குழந்தையை காயப்படுத்த வேண்டுமென்றே முயற்சித்ததன் விளைவாகவோ அல்லது அதிக உடல் ரீதியான தண்டனையாகவோ இருக்கலாம். உடல் ரீதியாக துஷ்பிரயோகம் செய்யும் பல பெற்றோர்கள் தங்கள் செயல்கள் வெறுமனே ஒழுக்கத்தின் வடிவங்கள்-குழந்தைகள் நடந்து கொள்ளக் கற்றுக்கொள்வதற்கான வழிகள் என்று வலியுறுத்துகின்றனர். ஆனால் உடல் ரீதியான தண்டனையை ஒழுக்கத்திற்கும் உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்திற்கும் பயன்படுத்துவதில் பெரிய வித்தியாசம் உள்ளது. உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்துடன் தொடர்பான பின்வரும் கூறுகள் உள்ளன: கணிக்க முடியாத தன்மை-குழந்தைக்கு பெற்றோரின் எண்ணங்களை விளங்கிக்கொள்ளும் முதிர்ச்சி உடனே வந்துவிடாது, அத்துடன் தெளிவான எல்லைகள் அல்லது விதிகள் எதுவும் இல்லாமை, எந்த நடத்தை உடல் ரீதியான தாக்குதலைத் தூண்டும் என்று ஒருபோதும் உறுதியாக தெரிந்துகொள்ளமுடியாதமையால் குழந்தை கத்தியின் மேல்/ முள்ளின் மேல் நடப்பதைப்போலவே உணரும். கோபத்தில் அடித்துக்கொள்வது- துஷ்பிரயோகம் செய்யும் பெற்றோர் கோபத்திலிருந்தும், கட்டுப்பாட்டை உறுதிப்படுத்தும் விருப்பத்திலிருந்தும் செயல்படுகிறார்களேயன்றி, குழந்தைக்கு அன்பாக கற்பிப்பதற்கான உந்துதலால் அல்ல. பெற்றோருக்கு கோபம் கூடக்கூட துஷ்பிரயோகம் மிகவும் தீவிரமாகமாறுகிறது. பயத்தைப் பயன்படுத்துதல்-துஷ்பிரயோகம் செய்யும் பெற்றோர்கள் தங்கள் பிள்ளைகள் ஒழுங்காக நடந்துகொள்வதற்கு பயத்தைபயன்படுத்த வேண்டும் என்று நம்பலாம், எனவே அவர்கள் “தங்கள் குழந்தையை ஓருங்காக வைத்திருக்க” உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்தைப் பயன்படுத்துகிறார்கள். இருப்பினும், குழந்தைகள் உண்மையிலேயே கற்றுக்கொள்வது என்னவென்றால், தாக்கப்படுவதைத் தவிர்ப்பது எப்படி என்பதை மட்டுமே, தனிநபர்களாக எப்படி நடந்துகொள்வது அல்லது வளர்வது என்பதல்ல. பாலியல் துஷ்பிரயோகம்- சிறுவர் பாலியல் துஷ்பிரயோகம் குறிப்பாக சிக்கலான துஷ்பிரயோகமாகும், ஏனெனில் அதன் குற்ற உணர்ச்சி மற்றும் அவமானம். பாலியல் துஷ்பிரயோகம் எப்போதும் உடல் தொடர்புடன் இருக்காது என்பதை அங்கீகரிப்பது முக்கியம். ஒரு குழந்தையை பாலியல் சூழ்நிலைகள் அல்லது பொருள்களுக்கு வெளிப்படுத்துவது பாலியல் துஷ்பிரயோகம், தொடுவது சம்பந்தப்பட்டிருந்தாலும் இல்லாவிட்டாலும் கூட. பாலியல் துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தைகள் பெரும்பாலும் அவமானம் மற்றும் குற்ற உணர்ச்சியால் துன்புறுத்தப்படுகிறார்கள். துஷ்பிரயோகத்திற்கு அவர்கள் தான் காரணம் என்று அவர்கள் தங்களுக்குள் ஒரு முடிவை எடுத்துவிடுகிறஈர்கள். இது வயதாகும்போது சுய வெறுப்பு மற்றும் பாலியல் மற்றும் உறவு பிரச்சினைகளுக்கு வழிவகுக்கும். பாலியல் துஷ்பிரயோகத்தினால் ஏற்பட்ட அவமானத்தினால் குழந்தைகள் இதனை கூறமுன் வருவது மிகவும் கடினம். மற்றவர்கள் தங்களை நம்பமாட்டார்கள், அவர்களிடம் கோபப்படுவார்கள், அல்லது அது அவர்களின் குடும்பத்தைப் பிரிக்கும் என்று அவர்கள் கவலைப்படலாம். இந்த சிரமங்களின் காரணமாக, பாலியல் துஷ்பிரயோகம் குறித்த தவறான குற்றச்சாட்டுகள் பொதுவானவை அல்ல, எனவே ஒரு குழந்தை உங்களிடம் நம்பிக்கை வைத்தால், அவற்றை தீவிரமாக எடுத்துக் கொள்ளுங்கள். சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்புக்கான எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: 1- உணர்ச்சி துஷ்பிரயோகத்தின் எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: - அதிகப்படியான தவறு, பயம் அல்லது ஏதாவது தவறு செய்வதில் ஆர்வம் - நடத்தையில் வித்தியாசமான உச்சநிலையைக் காட்டுதல் (மிகவும்செயலற்ற, ஆக்ரோஷமான, அதிகபடி உரிமையை எடுத்தல், பயமுறுத்துதல்) - பெற்றோர் அல்லது பராமரிப்பாளருடன் இணைந்து நடக்காமை. - பொருத்தமற்ற வயதுவந்தோர் மாதிரி நடத்தல். வயதுக்குமீறிய செயல்களை செய்தல் (உதாரனமாக மற்ற குழந்தைகளை கவனித்துக்கொள்வது) அல்லது பொருத்தமற்ற முறையில் குழந்தைமாதிரி நடத்தல் (கட்டைவிரலை உறிஞ்சுவது, முரண்டுபிடிப்பது) 2- உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்தின் எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: - அடிக்கடி காயங்கள் காணப்படுதல் அல்லது விவரிக்கப்படாத காயங்கள் - மோசமான ஒன்று நடக்கக் காத்திருப்பதைப் போல எப்போதும் கவனமாகவும்,”எச்சரிக்கையாகவும்” இருத்தல் - காயங்கள் ஒரு கை அல்லது பெல்ட்டினால் அடித்த காயங்கள் போன்ற வடுக்களை உடலில் காணப்படுதல் - தொடுதலில் இருந்து விலகி, திடீர் அசைவுகளைக் கண்டு, அல்லது வீட்டிற்குச் செல்ல பயப்படுவதாகத் தெரிகிறது - சூடான நாட்களில் கூட நீண்ட கை சட்டை போன்ற காயங்களை மறைக்க பொருத்தமற்ற ஆடைகளை அணிந்துகொள்ளுதல் 3- குழந்தையின் தேவையை பற்றிய புறக்கணிப்பின் எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: - ஆடைகள் பொருத்தமற்றவை, இழிந்தவை அல்லது வானிலைக்கு பொருத்தமற்றவை - மோசமான உடல் சுகாதாரத்தை கொண்டிருத்தல் (அவிழ்க்கப்படாத, பொருந்திய மற்றும் கழுவப்படாத முடி, குறிப்பிடத்தக்க உடல் வாசனை) - சிகிச்சை அளிக்கப்படாத நோய்கள் மற்றும் உடல் காயங்கள் - அடிக்கடி மேற்பார்வை செய்யப்படாமல் அல்லது தனியாக விடப்படுகிறது அல்லது பாதுகாப்பற்ற சூழ்நிலைகளில் விளையாட அனுமதிக்கப்படுகிறது - அடிக்கடி தாமதமாக வருதல் அல்லது பள்ளியில் இருந்து விடுபட்டிருத்தல் 4- குழந்தைகளில் பாலியல் துஷ்பிரயோகத்தின் எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: - நடக்க அல்லது உட்கார்ந்திருக்க சிரமப்படல் - பாலியல் செயல்களைப் பற்றிய அறிவை அவர்களின் வயதுக்கு பொருத்தமற்றது, அல்லது கவர்ச்சியான நடத்தை ஆகியவற்றைக் காட்டுதல் - வெளிப்படையான காரணமின்றி, ஒரு குறிப்பிட்ட நபரைத் தவிர்ப்பதற்கு வலுவான முயற்சிகளை மேற்கொள்ளுதல் - மற்றவர்களுக்கு முன்னால் ஆடைகளை மாற்றவோ அல்லது உடற்பயிற்சிகளிலோ செயல்பாடுகளில் பங்கேற்கவோ விருப்பம் காட்டாதிருத்தல் - ஒரு எஸ்டிடி அல்லது கர்ப்பம், குறிப்பாக 14 வயதிற்குட்பட்டவர்கள் - வீட்டை விட்டு ஓடுதல் சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்புக்கான ஆபத்து காரணிகள்: எல்லா வகையான குடும்பங்களிலும் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு நிகழ்கிறது, சில சூழ்நிலைகளில் குழந்தைகள் அதிக ஆபத்தில் உள்ளனர். வீடுகளில் ஏற்படும் வன்முறை: துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட பெற்றோர் தங்கள் குழந்தைகளைப் பாதுகாக்க தங்களால் முடிந்த அனைத்தையும் செய்தாலும், வீட்டு வன்முறை இன்னும் மிகவும் பாதிப்பை ஏற்படுத்துகிறது. இந்த மாதிரியான சூழ்நிலையிலிருந்து வெளியேறுவது உங்கள் குழந்தைகளுக்கு உதவ சிறந்த வழியாகும். மது மற்றும் போதைப்பொருள்: குடிபோதையில் அல்லது போதை அதிகமாக இருக்கும் பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளைப் பராமரிக்கவோ, நல்ல பெற்றோருக்குரிய முடிவுகளை எடுக்கவோ அல்லது பெரும்பாலும் ஆபத்தான தூண்டுதல்களைக் கட்டுப்படுத்தவோ முடியாமல் போகலாம். இது உடல் ரீதியான துஷ்பிரயோகத்திற்கும் வழிவகுக்கும். சிகிச்சை அளிக்கப்படாத மன நோய்: மனச்சோர்வு, கவலைக் கோளாறு, இருமுனைக் கோளாறு அல்லது மற்றொரு மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டுள்ள பெற்றோர்கள் சிறுவர்களை கவனித்துக்கொள்வதில் மட்டுமல்ல தங்களைக் கவனித்துக் கொள்வதில்கூட சிக்கல் இருக்கலாம் மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட அல்லது அதிர்ச்சியடைந்த பெற்றோர் தங்கள் குழந்தைகளிடமிருந்து தொலைவில் இருக்கக்கூடும், அல்லது ஏன் என்று புரியாமல் கோபத்திற்கு விரைவாக இருக்கலாம். இப்படியானவர்களுக்கு(பெற்றவர்/பராமரிப்பாளர்)சிகிச்சையளிப்பதன் மூலமே குழந்தைகளுக்கு சிறந்த பராமரிப்பபை வழங்கமுடியும். பெற்றோரின் குழந்தைவளர்க்கும் திறன் இல்லாமை: சில பராமரிப்பாளர்கள்/பெற்றவர்கள் நல்ல பெற்றோருக்குத் தேவையான திறன்களைக் கற்றுக்கொள்ளவில்லை. எடுத்துக்காட்டாக, டீன் ஏஜ் பெற்றோர்கள் குழந்தைகளுக்கும் சிறு குழந்தைகளுக்கும் எவ்வளவு கவனிப்பு தேவை என்பது குறித்து நம்பத்தகாத எதிர்பார்ப்புகளைக் கொண்டிருக்கலாம். அல்லது சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்திற்கு ஆளான பெற்றோர்கள் தங்கள் குழந்தைகளை அவர்கள் வளர்த்த விதத்தில் எவ்வாறு வளர்ப்பது என்பது மட்டுமே தெரிந்திருக்கலாம். பெற்றோருக்குரிய வகுப்புகள், சிகிச்சை மற்றும் பராமரிப்பாளர் ஆதரவு குழுக்கள் சிறந்த பெற்றோருக்குரிய திறன்களைக் கற்றுக்கொள்வதற்கான வழிகள். மன அழுத்தம் மற்றும் ஆதரவு இல்லாமை: குறிப்பாக நீங்கள் குடும்பத்தினரிடமிருந்தும் நண்பர்களிடமிருந்தும் ஆதரவில்லாமல் குழந்தைகளை வளர்க்கிறீர்கள் அல்லது உறவு பிரச்சினைகள் அல்லது நிதி சிக்கல்களைச் சமாளிக்கிறீர்கள் என்றால் குழந்தைவளர்ப்பு மிகவும் நேரத்தைச் செலவழிக்கும், மன அழுத்தத்துடன் கூடிய வேலையாக இருக்கலாம். இயலாமை, சிறப்புத் தேவைகள் அல்லது கடினமான நடத்தைகள் உள்ள குழந்தையைப் பராமரிப்பதும் ஒரு சவாலாகும். உங்களுக்கு தேவையான ஆதரவைப் பெறுவது முக்கியம், அதன்மூலமே நீங்கள் உங்கள் குழந்தையை உணர்ச்சி ரீதியாகவும், உடல் ரீதியாகவும் ஆதரிக்க முடியும். உங்களுக்குள்ளும் உள்ள தவறான நடத்தையை அறிந்துகொள்ளல்: குழந்தைகளை வளர்ப்பது வாழ்க்கையின் மிகப்பெரிய சவால்களில் ஒன்றாகும், மேலும் இது பெற்றோர் அல்லது பாதுகாவலரிடம் கோபத்தையும் விரக்தியையும் தூண்டும். அலறல், கூச்சல் அல்லது வன்முறை ஆகியவை வழக்கமாக இருந்த ஒரு வீட்டில் நீங்கள் வளர்ந்திருந்தால், சில சமயம் உங்கள் குழந்தைகளை வளர்ப்பதற்கு வேறு வழிதெரிந்திருக்காது உங்களுக்கு இப்படி ஒரு சிக்கல் இருப்பதை அங்கீகரிப்பது உதவியைப் பெறுவதற்கான மிகப்பெரிய படியாகும். பின்வருவது நீங்கள் துஷ்பிரயோகம் செய்யக்கூடும் என்பதற்கான எச்சரிக்கை அறிகுறிகள்: - உங்கள் கோபத்தை நிறுத்த முடியாது. பின்புறத்தில் ஒரு சிறு தடியால் தட்டுவது/அடிப்பது எனத் தொடங்கி பல கடினமான அடிகளாக மாறும். நீங்கள் உங்கள் குழந்தையை மேலும் மேலும் அசைத்து, இறுதியாக அவர்களை கீழே எறியலாம். நீங்கள் சத்தமாகவும் கத்துவீர்கள், உங்களைத் தடுக்க முடியாது போய்விடும். - உங்கள் குழந்தையிலிருந்து உணர்ச்சி ரீதியாக துண்டிக்கப்படுவதை உணர்கிறீர்கள். உங்கள் குழந்தையுடன் எதையும் செய்ய விரும்பாத அளவுக்கு நீங்கள் அதிகமாக உணரலாம். நீங்கள் தனியாக இருக்க வேண்டும், உங்கள் குழந்தை அமைதியாக இருக்க வேண்டும். - உங்கள் குழந்தையின் அன்றாட தேவைகளைப் பூர்த்தி செய்வது சாத்தியமற்றதாகத் தெரிகிறது. ஆடை அணிதல், உணவளித்தல் மற்றும் குழந்தைகளை பள்ளி அல்லது பிற செயல்களுக்குச் சேர்ப்பதில் எல்லோரும் சிரமப்படுகையில், நீங்கள் தொடர்ந்து அதைச் செய்ய முடியாவிட்டால், ஏதோ தவறாக இருக்கலாம் என்பதற்கான அறிகுறியாகும். - மற்றவர்கள் கவலையை வெளிப்படுத்தியிருத்தல். கவலையை வெளிப்படுத்தும் மற்றவர்களிடம் முறுக்குவது எளிதாக இருக்கலாம். இருப்பினும், அவர்கள் சொல்வதை கவனமாகக் கவனியுங்கள். நீங்கள் பொதுவாக மதிக்கும் மற்றும் நம்பும் ஒருவரிடமிருந்து வார்த்தைகள் வருகிறதா? துஷ்பிரயோகத்தின் சுழற்சியை உடைத்தல்: நீங்கள் சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்தினால் பாதிக்கப்பட்ட வரலாறு உங்களிடம் இருந்தால், உங்கள் சொந்த குழந்தைகளை வைத்திருக்கும் போது நீங்கள் அடக்கிவைத்திருக்கும் வலுவான நினைவுகளையும் உணர்வுகளையும் தூண்டக்கூடும். உங்கள் கோபத்தால் நீங்கள் அதிர்ச்சியடைந்து, அதிருப்தி அடையலாம், அதை நீங்கள் கட்டுப்படுத்த முடியாது என நினைக்கலாம். ஆனால் உங்கள் உணர்ச்சிகளை நிர்வகிக்கவும், உங்கள் பழைய வடிவங்களை உடைக்கவும் புதிய வழிகளைக் கற்றுக்கொள்ளலாம். உங்கள் குழந்தையின் உலகில் மிக முக்கியமான நபர் நீங்கள் என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள் - நீங்கள் இதற்கான பாதையில் தனியாக செல்ல வேண்டியதில்லை. உதவி மற்றும் ஆதரவு இருக்கிறது என்பதை நினைவில் கொள்ளுங்கள். வயதுக்கு எது பொருத்தமானது, எது இல்லாதது என்பதை அறிக:- குழந்தைகளை, அவர்களது வயதிற்கேற்ப, அவர்களால் என்ன கையாள முடியும் என்ற யதார்த்தமான எதிர்பார்ப்புகளைக் கொண்டிருப்பது சாதாரண குழந்தை நடத்தையில் விரக்தியையும் கோபத்தையும் தவிர்க்க உதவும். உதாரணமாக, புதிதாகப் பிறந்தவர்கள் இரவில் ஒரு தரம் அல்லது இரண்டு தரம் எழும்பாது தூங்கப் போவதில்லை, மேலும் குழந்தைகளால் நீண்ட நேரம் அமைதியாக உட்கார முடியாது. புதிய பெற்றோருக்குரிய திறன்களை வளர்த்துக் கொள்ளுங்கள்:-பொருத்தமான ஒழுக்க நுட்பங்களையும், உங்கள் குழந்தைகளுக்கு தெளிவான எல்லைகளை எவ்வாறு அமைப்பது என்பதையும் கற்றுக்கொள்வதன் மூலம் தொடங்கவும். பெற்றோர் வகுப்புகள், புத்தகங்கள் மற்றும் கருத்தரங்குகள் இந்த தகவலை வழங்குகின்றன. உதவிக்குறிப்புகள் மற்றும் ஆலோசனைகளுக்காக நீங்கள் மற்ற பெற்றோர்களிடமும் திரும்பலாம். ஆரோக்கியமாக இருத்தல்:- உங்களுக்கு போதுமான ஓய்வு மற்றும் ஆதரவு கிடைக்கவில்லை என்றால் அல்லது நீங்கள் அதிகபளுவை உணர்கிறீர்கள் என்றால், நீங்கள் கோபத்திற்கு ஆளாக நேரிடும். சிறு குழந்தைகளின் பெற்றோருக்கு பொதுவான தூக்கமின்மை, மனநிலையையும் எரிச்சலையும் சேர்க்கிறது. தொழில்முறை உதவியைப் பெறுங்கள்:-முறைகேடுகளின் சுழற்சியை உடைப்பது மிகவும் கடினமாக இருக்கும். நீங்கள் எவ்வளவு முயற்சி செய்தாலும் உங்களைத் தடுக்க முடியாவிட்டால், சிகிச்சை, பெற்றோருக்குரிய வகுப்புகள் அல்லது பிற தலையீடுகள் போன்றவற்றில் உதவி பெற வேண்டிய நேரம் இது. அதற்கு உங்கள் குழந்தைகள் நன்றி கூறுவார்கள். உங்கள் உணர்ச்சிகளைக் கட்டுப்படுத்த கற்றுக்கொள்ளுங்கள்: நீங்கள் ஒரு குழந்தையாக துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்டால் அல்லது புறக்கணிக்கப்பட்டிருந்தால், உங்கள் உணர்ச்சிகளுடன் இணைந்துபோக உங்களுக்கு மிகவும் கடினமானதாக இருக்கலாம். துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட அல்லது புறக்கணிக்கப்பட்ட குழந்தைக்கு எப்படி உதவுவது: ஒரு குழந்தை துஷ்பிரயோகம் செய்யப்படுவதாக நீங்கள் சந்தேகித்தால் நீங்கள் என்ன செய்ய வேண்டும்? அல்லது ஒரு குழந்தை உங்களிடம் நம்பிக்கை வைத்தால்? கொஞ்சம் அதிகமாகவும் குழப்பமாகவும் இருப்பது இயல்பு. சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் என்பது ஒரு கடினமான விஷயமாகும், இது ஏற்றுக்கொள்ள கடினமாக இருக்கும், மேலும் உங்களுக்கும் பாதிக்கப்பட்ட குழந்தைக்கும் பேசுவதற்கு கூட கடினமாக இருக்கும். துஷ்பிரயோகம் செய்யப்பட்ட குழந்தையுடன் பேசும்போது, அவர்களை ஊக்குவிப்பதற்கான சிறந்த வழி அமைதியான உறுதியையும் நிபந்தனையற்ற ஆதரவையும் காட்டுவதாகும். சொற்களைக் கண்டுபிடிப்பதில் சிக்கல் இருந்தால், உங்கள் செயல்கள் உங்களுக்காக பேசட்டும். மறுப்பதைத் தவிர்த்து அமைதியாக இருங்கள்:- சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் போன்ற விரும்பத்தகாத மற்றும் அதிர்ச்சியூட்டும் செய்திகளுக்கு பொதுவான எதிர்வினை மறுப்பு. இருப்பினும், நீங்கள் ஒரு குழந்தைக்கு மறுப்பைக் காட்டினால், அல்லது அவர்கள் சொல்வதில் அதிர்ச்சி அல்லது வெறுப்பைக் காட்டினால், குழந்தை தொடர பயப்படலாம், மேலும் தன் உணர்வுகளை/பயங்களை சொல்லாது மெளனமாகிவிடலாம். எவ்வளவு கடினமாக இருந்தாலும், உங்களால் முடிந்தவரை அமைதியாகவும் உறுதியுடனும் இருங்கள். விசாரிக்க வேண்டாம்:- என்ன நடந்தது என்பதை குழந்தை அவர்களின் சொந்த வார்த்தைகளில் உங்களுக்கு விளக்கட்டும், ஆனால் குழந்தையை விசாரிக்க வேண்டாம் அல்லது முன்னணி கேள்விகளைக் கேட்க வேண்டாம். இது குழந்தையை குழப்பமடையச் செய்யலாம் மற்றும் அவர்களின் கதையைத் தொடர கடினமாக இருக்கும். அவர்கள் எந்த தவறும் செய்யவில்லை என்று குழந்தைக்கு உறுதியளிக்கவும்:-ஒரு குழந்தை துஷ்பிரயோகம் பற்றி கூற முன்வர நிறைய தைரியம் தேவைப்படுகிறது. அவர்கள் சொன்னதை நீங்கள் தீவிரமாக எடுத்துக்கொள்கிறீர்கள் எனவும், அது அவர்களின் தவறு அல்ல என்பதை அவர்களுக்கு உறுதியளிக்கவும். பாதுகாப்பு முக்கியம்:- நீங்கள் தலையிட முயன்றால் உங்கள் பாதுகாப்பு அல்லது குழந்தையின் பாதுகாப்பு அச்சுறுத்தப்படும் என்று நீங்கள் நினைத்தால், அதை நிபுணர்களிடம் விட்டு விடுங்கள். நீங்கள் பின்னர் கூடுதல் ஆதரவை வழங்க முடியும். சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் அல்லது புறக்கணிப்பைப் புகாரளித்தல்: ஒரு குழந்தை துஷ்பிரயோகத்திற்கு உள்ளாகியிருப்பதாக நீங்கள் சந்தேகித்தால், அதைப் புகாரளிப்பது மிக முக்கியமானதாகும் - மேலும் இது தொடர்ந்து நிகழ்ந்தால் ஒவ்வொரு தனி நிகழ்வுகளையும் தொடர்ந்து புகாரளிக்கவும். நீங்கள் செய்யும் ஒவ்வொரு அறிக்கையும் குடும்பத்தில் என்ன நடக்கிறது என்பதற்கான சாட்சி ஆகும். நீங்கள் வழங்கக்கூடிய கூடுதல் தகவல்கள், குழந்தைக்கு அவர்கள் பெற வேண்டிய உதவியைப் பெறுவதற்கான சிறந்த வாய்ப்பு. நிச்சயமாக, சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்தைப் புகாரளிப்பதில் சில மனகசப்புகள், அசெளகரியங்கள் அல்லது கவலைகள் இருப்பது இயல்பு. வேறொருவரின் குடும்பவிஷயத்ழில் நான் தலையிட விரும்பவில்லை:- சிறுவர் துஷ்பிரயோகம் மற்றும் புறக்கணிப்பு என்பது ஒரு குடும்ப விஷயமல்ல, அமைதியாக இருப்பதன் விளைவுகள் குழந்தைக்கு பேரழிவை ஏற்படுத்தும். நான் ஒருவரின் குடும்பகட்டுக்கோப்பை, அவர்களது இருப்பை கேள்விக்குறியாக்கினால் என்ன செய்வது? சிறுவர் துஷ்பிரயோக அறிக்கை என்பது ஒரு குழந்தையை வீட்டிலிருந்து அகற்றப்படும் என்று அர்த்தமல்ல அவர்கள் ஆபத்தில் இல்லாவிட்டால் என்பது தெளிவாக இருந்தால், அவர்கள் வீட்டிலிருந்து அகற்றப்படமாட்டார்கள். இவ்வாறான நிலைமைகளில் பெற்றோருக்கு முதலில் வகுப்புகள் அல்லது கோப மேலாண்மை ஆலோசனை போன்ற ஆதரவை வழங்கப்படும். நான் தான் அழைத்தேன் என்பது அவர்களுக்குத் தெரிந்தால்?:- புகாரளித்தல் அநாமதேயமானது. பெரும்பாலான இடங்களில், நீங்கள் சிறுவர் துஷ்பிரயோகத்தைப் புகாரளிக்கும்போது உங்கள் பெயரைக் கொடுக்க வேண்டியதில்லை. நான் சொல்வது வித்தியாசத்தை ஏற்படுத்தாது:- ஏதோ தவறு இருப்பதாக உங்களுடைய உள்ளுணர்வுவிற்கு தெரிந்திருந்தால், அதை உரிய இடத்தில் தெரிவித்தால் பின்னாளில் வருத்தப்படதேவையில்லை. முழு விஷயத்தையும் உங்களால் பார்க்க முடியாதிருக்கலாம், சில சமயம் மற்றவர்களும் அறிகுறிகளை கவனித்திருக்கலாம், இவை எல்லாம் சேர்ந்து கவனிக்கப்படாத குழந்தை துஷ்பிரயோகத்தை அடையாளம் காண ஒரு முறை உதவும். பின்குறிப்பு:- இதை நான் மொழிபெயர்த்து இங்கே இணைத்தமைக்கு காரணம், சில நேரங்களில் இயலுமானவரையில் விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தினால் ஒன்றிரண்டு குழந்தையாவது இந்த துன்புறுத்தல்களிலிருந்து தப்பும் என்ற எண்ணத்தினால் மட்டுமே. மொழிபெயர்ப்பு என்பதால் சில சமயம் சில கருத்துகள் மாறுப்பட்டு இருந்தாலும் கட்டுரையின் மூலக்கருத்திலிருந்து மாறுபடவில்லை. நன்றி பிரபா சிதம்பரநாதன் ஆங்கில மூலம்:- https://www.helpguide.org/articles/abuse/child-abuse-and-neglect.htm Authors: Melinda Smith, M.A., Lawrence Robinson, and Jeanne Segal, Ph.D. Last updated: June 2019.

முத‌ல் க‌ரும்புலி வீர‌காவிய‌ம் ஆன‌ போது இவ‌ர் பிற‌க்க‌ வில்லை , ஆனால் எம் போராட்ட‌ வ‌ர‌லாறுக‌ளை அழ‌காக‌ சொல்ல‌க் கூடிய‌ தோழ‌ன் , இவ‌ர் பிற‌ந்த‌து 1990ம் ஆண்டுக்கு பிற‌க்கு , அண்ண‌ன் சீமானின் பேச்சை கேட்டு மூன்று வ‌ருட‌த்துக்கு முத‌ல் க‌ட்சியில் இணைந்த‌ ச‌க‌ தோழ‌ன் , என‌க்கு ந‌ல்ல‌ ஒரு த‌ம்பி மாதிரி , த‌லைவ‌ர் சொன்ன‌து உன‌க்கு தெரிந்த‌த‌ ம‌ற்ற‌வ‌ர்க‌ளுக்கு சொல்லிக் கொடு , எம் போராட்ட‌ வ‌ர‌லாறுக‌ளை என் அடுத்த‌ ச‌ந்த‌திக்கும் சொல்லி கொடுப்பேன் க‌ரும்புலி ம‌ற‌வ‌ர்க‌ளுக்கு வீர‌ வ‌ண‌க்க‌ம் என்றும் உங்க‌ள் பெய‌ர் வாழும் என்றும் உங்க‌ள் புக‌ழ் வாழும்

அப்பு என்று சொன்னால் ஆச்சரியப்படுவீர்கள்..! சர்க்கரை வியாதியில்லை சருமத்தில் தொந்தல் இல்லை பக்கத்தில் வாதமில்லை பாழ்பட்ட கொழுப்புமில்லை. கண்கள் விழிக்கூர்மை காதுரெண்டும் பழுதில்லை பற்கள் எல்லாம் பத்திரமாய் பயமற்ற நெஞ்சுரமாய் கைத்தடி இல்லாமல் கால் எழுந்து நடைபயிலும் அப்புவென்று சொன்னால் ஆச்சரியப் படுவீர்கள். கிட்டப் போய் ஒருநாள் கேட்டேன் அவர் வயதை தொண்நூறு தாண்டி தொடப் போறேன் நூறென்றார். அந்தக் காலத்து.. அதிசிறந்த உணவென்றார் வரகரிசி சாமையுடன் வாய்க்கினிய தினைச்சோறு குரக்கன் மா றொட்டி-மீன் கூழ் எங்கள் அமிர்தம் பகல் முழுதும் உடல் உளைப்பு பனாட்டொடியல் பழம்கஞ்சி தூதுவளைச் சம்பல் தும்பங்காய்ப் பிரட்டல் கொவ்வை,குறிஞ்சா,முசிட்டை கொடிக் கொழுந்து பிரண்டை புற்றடிக் காளான் பொன்னான வீணாலை-என் ஆச்சி விளைவிக்கும் அன்பான உணவென்றார். இந்தக்காலத்தில்.. எம் உணவை நாம் மறந்து வெளிநாட்டு உணவுதேடி விரும்பி அலைகின்றோம் பீசா,வேர்கர்,கெபாக்,ட்றாகோ சூசீ,மைக்,கேஎவ்சிக் கோழியென விருந்தோடு விஷமும் விலைகொடுத்து உண்பதற்க்கு. -பசுவூர்க்கோபி-

கிராமத்து வீடு சாய்வு நாற்காலியில் சரிந்து உட்க்கார் ந்து கொண்டு இருந்தாள் ராசம்மா டீச்சர் , மாலை மங்குவதற்கு சூரியன் தன கதிர்களை மெல்ல இறக்கி கொண்டிருந்தான் . துணைக்கு இருந்த சிறுமியிடம் கோழிகள் கூடு அடைந்துவி ட டால் , கதவை மூடி விடாம்மா . இன்று மின்சாரம் தடைப்படடாலும் , உதவியாக இருக்கும் .நான் விளக்கு வைக்க போகிறேன் என்றாள். அரிக்கன் லாந்தர் விளக்கின் கண்ணடியை துடைத்து அளவாக எண்ணெய் விட்டு, தயார் படுத்தினாள். பின் மேசை விள க்கினையும் . கண்ணடியை துடைத்து மேசையின் ந டுப்பகுதியில் வைத்தாள். துணைக்கு இருக்கும் சிறுமி குமுதா ...அப்பாவின் காரோட்டி தியாகு வின் மகள் எடடாம் வகுப்பு படிக்கிறாள் வீட்டுப் பாடம் செய்ய உதவி கேட்டு படித்து இரவு துணையாக இருந்து காலையில் செல்வாள். இவள் வீடு வாயில் படலையில் நின்று கூப்பிடடால் .கேட்க்கும் தூரம் தான் . தியாகு மிகவும் விசுவாசமானவன் அவன் . மனைவியும் சமையல் முடித்து பிள்ளைகள் இருவரும் பாடசாலைக்கு சென்ற பின் ராசம்மா டீச்சர் வீட்டில் வந்து சமையல் பாத்திரம் தொட க்கம் , துணி துவைப்பது வரை செய்து கொடுப்பாள் . ராசம்மா டீச்சர் இளைப்பாறிய பின் . இரண்டு வருடங்களுக்கு முன் கணவன் இறந்து விட படடனத்தில் இருக்கும் மகன் தன்னிடம் வரும்படி எத்தனையோ முறை கேட்டுக் கொண்டாலும் ராசம்மா மறுத்து வி ட டாள் . வருடமொருமுறையாவது பிள்ளைகளையு ம் கூட்டி வந்து என்னைப் பார்த்துக் கொண்டு போனால் காணும் என்பாள் . கிராமத்து சூழ் நிலையிலே பிறந்து வளர்ந்து வாழ்க்கை படடவள். மகன் பிறந்த பின் சில வருடங்கள் படிப்பிக்க போகாமல் விட்டு அவன் வளர்த்தும் தன மாமியாரிடம் விட்டு கல்வி ஒரு கொடை அதை சிறார்களுக்கு கற்பிப்பது பெரும் புண்ணியம் எனும் கணவனின் விருப்புக்கேற்ப பாடசாலை அருகாமையில் இருந்ததால் சென்று படிப்பித்து வந்தாள் . எல்லாம் கனவு போலாகியாது அவளுக்கு அவளும் ஓய்வு பெற்று பல வருடங்களாகி விட்ட்து வயதும் ஆகி விட்ட்து . சில தடவை மகனின் வீட்டுக்கு சென்ற போதும அங்கு மனம் நிலை கொள்ள வில்லை . வாகன இரைச்சலும் காலையில் எழுந்து கணவன் மனைவி வேலைக்கு ஓடுவதும் , குழந்தைகளை ஆட்டொவில் பள்ளிக்கு அனுப்புவதும் ஒரு எந்திர த்தனமான வாழ்க்கை . தனியாக இருக்க மகனும் விரு ம்ப வில்லை .. அம்மாவின் விருப்பின் படியே இருக்கட்டும் என விட்டு விடடான் . காலம் தன் வழியே பயணித்துக் கொண்டு இருந்தது .சிறுமி குமுதாவும் உயர்கல்வி கற்று பல்கலைக்கு சென்றுவிடடாள் . ராசம்மா பல வாறு யோசிக்க தொடங்கினாள் . மீண்டும் தனக்கு உதவியாக சிறு குழந்தையுடன் கைவிடட தனித்து நின்ற தேவகியை வேலைக்கு அமர்த்தி பொருட்கள் களஞ்சிய படுத்தும் அறையை சகல வசதிகளுடன் ஒதுக்கி கொடுத்து வீட்டொடு வைத்துக் கொண்டாள் . மீண்டும் மகன் தன்னிடம் வரும் படி அவற்புறுத்தவே , காலையில் குயிலின் கூவ லோடு எழும் இன்ப மும் சுற்றிவர மாமரங்களும் தோடை பலா என பயன் தரும் மரங்களும் காலப்போக்கில் கவனிப்பாரற்று அழிந்து விடும் . காலையில் தரிசிக்கும் முருகன் கோவில் , செவ்வாய் வெள்ளி விரதநாட்களில் காக்கைக்கு உணவளித்து உண்ணும் மன நிறைவு இவற்றை அவள் இழந்து மகனுடன் செல்ல தயாரில்லை . என மறுத்து விடடாள். தற்போது அவளுக்கு சற்று எதிர்காலத்தின் முதுமையை நோக்கிய ஒரு பய உணர்வு ....அன்று வழக்கம் போல் எழுந்து காலை க் கடன் முடித்து உணவுண்டு முடித்தவள் , தேவகியை கடைத்தெருவுக்கு மீன் வகை வாங்கி வர அனுப்பினாள். பின் மணிச் சத்தம் கேட்டு வாயிற் கதவை நோக்கியவள் .தபாற்காரன் வந்திருந்தான். அவளது கணவனின் அக்காவின் கடைசி மகளுக்கு ..பெண் குழந்தை பிறந்த சேதி யோடு .கூடிய கடித மொன்றுடன் . மிகுந்த மகிழ்ச்சி அடைந்தாள் . மதிய உணவு முடித்து ...சற்று ஓய்வெடுக்க எண்ணிய அவள் மேசை மீது கடிதமெழுதும் நோட்டுப் புத்தகத்தை எடுத்துக் கொண்டு மகனுக்கு ஒரு மடல் வரைந்தாள் . அன்புள்ள மாதவன் , ஜீவிதா மற்றும் பேரப்பிள்ளைகள் அறிவது ... முருகன் துணையால் நான் நலமே உள்ளேன் நீங்களும் அவ்வாறே இருக்க எல்லாம் வல்ல முருகன் துணை புரிவார் . . தேவகி வீட்டு வேளைகளில் ஒத்தா சையாக இருப்பதால் நிம்மதியாய் இருக்கிறேன் பெரிய மாமியின் மகள் கெளசல்யாவுக்கு பெண் குழந்தை பிறந்துள்ளதாக மாமி கடி தம் போட்டிருந்தார் . என் பேரப்பிள்ளைகள் நன்றாக படிக்கிறார்களா ? அங்கு வெயில் எப்படி இங்கு மரங்கள் சூழ இருப்பதால் நல்ல குளிர்ச்சியாக இருக்கிறது . இம்முறை பள்ளி விடுமுறைக்கு என்னைப்பார்க்க வருவீர்களா ? வெள்ளைச்சியும்,கொம்பாளும் ஒரே நேரத்தில் கன்று போட்டிருக் கு . இரண்டு நாகு கன் றுகளும் வீட்டு முற்றத்தில்துள்ளித் திரிந்து ...விளையாடுவதை பார்த்துக் கொண்டே இருக்கலாம் வீட்டில் தாராளமாக பால் கிடைக்கிறது . என் பேரப்பிள்ளைகளைத் தான் நினைப்பேன் . வீட்டுத்தேவைக்கு எடுத்து போக மீதியை வறிய பள்ளிப்பிள்ளைகள் மூவர் வந்து மாலை வேளைகளில் எடுத்து செல்வார்கள். அயலில் எல்லோரிடமும் பால் மாடுகள் இருக்கின்றன . அதனால் ஒருவருக்கும் கொடுக்க முடியவில்லை . வறிய பிள்ளைகள் பசியாறட்டும் போகும் வழிக்கு புண்ணியமாகும் என எண்ணிக் கொள்வேன். அடுத்து மகனே உனக்கு நான் உங்களுடன் வந்து தங்கவில்லை என குறையாக இருக்கலாம் யோசித்து பார் பரபரப்பான இந்த காலத்தில் குழந்தைகளின் படிப்பு உன் வேலை வீடு செலவு என்று உனக்கே நேரம் இல்லாத போது என்னை கவனிக்க கஷ்டமாய் இருக்கும் . நான் நடமாடித்திரியும் வரை என சுய தேவைகளை நிறைவேற்றக் கூடிய நிலையில் இருக்கும் வரை நீ பிறந்து வாழ்ந்த இந்த வீட்டிலிருக்கவே விரும்புகிறேன் . நான் உயிருடன் இருக்கும் வரை இதை விற்கவோ ..வேறு தேவைக்கோ எந்த முயற்சியும் எடுக்க வேண்டாம். என் சுயம் இழந்து ... மறதி கண்டு ...என்னை இன்னொருவர் துணையோடு தான் வாழ வேண்டிய நிலைமை வந்தால் ...எனது இளைப்பாற்றுச் சம்பள பணம் சேமிப்பில் இருக்கிறது . அது உனதும் எனதுமான இணைந்த வைப்புக் கணக்கில் இருக்கிறது அதை எடுத்து உன் தேவைகளை செய் . என்னை ஒரு கண்ணியமாக நடத்தும் முதியோர் இல்லத்தில் சேர்த்து விடு ...இதை என் கடைசி ஆசையாக நிறை வேற்றுவாய் என்பதில் நம்பிக்கை உண்டு . ஒன்று சொல்ல மறந்து விடடேன் . கார் கார தியாகுவின் பெண்ணுக்கு நகரத்தில் ஒரு வேலை கிடைக்க உதவி செய்வாயா? நன்றாக படித்து இரண்டு டிகிரி ..வாங்கி உள்ளாள் .அதுகள் உன்னை குழந்தையாக வீட்டுக்கு கொண்டு வந்த காலத்தில் இருந்து கைக்குள்ள இருந்து சேவை செய்ததுகள் அந்த பெண் தலை நிமிர்ந்தால் அதுகளின் சீவியம் மேம் படும் ...மீண்டும் குடும்பத்தையும் உன்னையும் பாது காக்க .முருக கடவுளை வேண்டி நிற்கிறேன் .இப்படிக்கு .. பாசமுள்ள அம்மா ...கண்கள் பனித்தன வாரங்கள் மாதங்களாகி பள்ளிக்கு கூட விடுமுறையும் வந்தது . ஒரு ஞாயிறு காலை வாயிலில் கார் வந்து நிற்கும் சத்தம் கேட்ட்து ...மகன் மருமகள் பேர ப் பிள்ளைகளோடு வந்திருந்தான் .ராசம்மாவுக்கு எல்லையில்லா மகிழ்ச்சி .. பேத்தி நன்றாக வளர்ந்து ரடடை ஜ டை போட்டு இருந்தாள். பார்க்க மிகவும் ஆசையாக இருந்தது . பேரன் தேவகி பையனோடு கிளி பார்க்க மாமரத் தடிக்கு சென்று விடடான் . .அவர்கள் குளித்து முடிந்ததும் காலை ஆகாரத்தை நிறைவு செய்தார்கள் . ராசம்மா மதிய உணவுக்கு என்ன செய்வது என்று ..எண்ணிக் கொண்டு இருக்கையில் .". மாமி எங்களுக்கு கடையில் வாங்கும் கோழி சலித்து விட்ட்து . ஊர் கோழி சமைப்போமா என மருமகள் ஜீவிதா ..கேட்டுக் கொண்டே குசினிக்குள் நுழைத்தாள். அவளும் கூட மாட உதவி செய்து சமையலை ஒப்பேற்றறினார்கள். பல கதைகளும் கதைத்த பின் ..... மத்திய உணவு சுடச் சுட கோழிக் கறியும் தோடடத்து பிஞ்சு வெள்ளைக்கத்தரிக் கறியும் மற்றும் பல உணவுகளுடன் நிறைந்தது . நாட்கள் ஓடி வாரங்களானது ராசம்மா மிகவும் யோசனையுடன் காணப்படடாள் . ..மறு நாள் பயணம் . இரவு உணவு முடித்துக் கொண்டு ...படுக்கைக்கு சென்றார்கள். எல்லோரும் ஆழ்ந்த நித்திரை அதிகாலை மூன்று மணி யளவில் அம்மாவின் அறையில் ...விளக்கு எரிந்து கொண்டிருந்ததை பார்த்த மகன் .. உள் சென்று பார்த்த போது ஒரு வகை விக்கல் ..எடுத்துக் கொண்டிருந்தார் ராசம்மா ...அருகில் சென்று கையை பற்றியவர் ....கை துவண்டு போவதைக் கண்டு ...அதிர்ச்சி அடைந்தார் . தேவகி ஓடிச்சென்று ....கார் கார தியாகுவை அழைத்து வந்து ..வைத்திய சாலை சென்ற போது அவர் ஏற்கனவே மாரடைப்பில் இறந்து விடடார் . தன் கடைசிக் கால ஆசைகளை விருப்பங்களை நிறைவேற்றிக் கொண்ட திருப்தியில் ராசம்மா ஆழ்ந்த நித்திரையில் .... .முதியவர்களை அவர்கள் விருப்ப படி ...ஓய்வாக அமைதியான சூழலில் வாழ விடுங்கள் . பணத்தைக் கட்டி முதியோர் இல்லங்களில் தள்ளி விட்டு கடமை முடித்தேன் என வாழாதீ ர்கள் .மக்கள் மருமக்கள் பேரப்பிள்ளைகள் ஆடு மாடு தோட்ட்ம் வயல் வெளி என ...வாழ்ந்த வாழ்க்கை ஒரு நாலு சுவர் கொண்ட கூட்டுக்குள் வாழ்வது வீட்டுச் சிறை போல தனித்து விடப்பட்டது போல உணர்வார்கள். தனிமையம் ஏக்கமும் அவ்ர்களைக் கொல்லாமல் கொள்ளும் . யார் வருவார்கள் தன்னைப் பார்க்க என்று மனம் எங்கும். முடிந்த வரை முதியோர் இல்லம் தவிர்த்து எஞ்சிய காலத்தை வாழ வையுங்கள். தாய் /தந்தை மனசு தங்கம் நான் அறிந்த சொந்தம் நன்றி சொல்ல போதாதையா ஏழேழு ஜென்மம்

யானை சறுக்கும் போது எலியும் ஒரு உதை விடுமாம்! "பூமியில் மனிதனின் இருப்பிற்கு ஒரேயொரு பாரிய சவால் வைரசுகளே!" - டாக்டர். ஜோஷுவா லெடபெர்க், (மருத்துவ நோபல் பரிசு 1958). கோவிட் 19 கடந்த டிசம்பரில் ஆரம்பித்து ஒரு உலக வலம் வந்து கொண்டிருக்கிறது. தற்போதைய நிலவரப் படி, 2020 குளிர் காலத்திலும் கோவிட் தொற்று எங்களோடு இருக்கப் போவதாகவே நம்பப் படுகிறது. ஆனால், ஒவ்வொரு ஆண்டும் குளிர் காலத்தில் , நாம் இன்னும் சில வைரஸ் நோய்களால் சுவாசப் பாதிப்பிற்குள்ளாவது வழமை. இன்புழுவன்சா எனப்படும் fபுளூ வைரஸ் தான் இந்த குளிர்கால சுவாசத்தொற்றுகளின் பிரதான காரணி. இன்புழுவன்சாவோடு சேர்ந்து முக்கியத்துவம் குறைந்த மூன்று வகையான கொரனாவைரசுகளும், றைனோ வைரஸ் எனப்படும் மூக்கொழுகல் வைரசும், RSV எனப்படும் இன்னொரு வகையான வைரசும் எம்மைக் குளிர்காலங்களில் தாக்குகின்றன.ஆனால், எல்லா வைரசுகளும் ஒன்றாக ஒரே காலத்தில் இப்படி வலம் வரும் போது, கோவிட் தொற்றையும் இவற்றையும் எப்படி இனம்பிரித்து அறிவது? இன்புழுவன்சாவுக்கு தனியான பரிசோதனை உண்டு அதிர்ஷ்டவசமாக இன்புழுவன்சா வைரஸ் எங்கள் மூக்கில்/தொண்டையில் இருக்கிறதா என்று 15 நிமிடங்களில் கண்டறிந்து கொள்ளக் கூடிய பரிசோதனைகள் ஏற்கனவே புளக்கத்தில் இருக்கின்றன. சாதாரணமாக வலம் வரும் இன்புழுவன்சா அனேகமானோரில் தீவிரம் குறைந்த நோயை மட்டுமே ஏற்படுத்துவதால், இந்த பரிசோதனையைச் செய்யாமலே இது காலவரை நாம் சமாளித்து வந்திருக்கிறோம். எதிர் வரும் குளிர்காலம் வித்தியாசமாக இருக்கப் போகிறது. சுவாச அறிகுறிகள் இருக்கும் நோயாளிகளுக்கு மருத்துவர்கள் இந்த இன்புழுவன்சா பரிசோதனையை அதிகம் செய்ய வேண்டிய தேவை இப்போது ஏற்பட்டிருக்கிறது. ஆனால், வெறும் பரிசோதனையோடு மட்டுமன்றி, மக்களும் சில விடயங்களில் அதிகம் கவனம் செலுத்துவதால், கோவிட் இன்புழுவன்சாக் குழப்பங்களைக் குறைக்கலாம்! இன்புழுவன்சா தடுப்பூசி ஒவ்வொரு ஆண்டும், உலகில் வலம் வரும் மூன்று வகையான இன்புழுவன்சா வைரசுகளுக்கெதிராக தடுப்பு மருந்துகளை உலக நாடுகள் தயார் செய்து வழங்குகின்றன. இன்புழுவன்சா தடுப்பூசி எடுத்துக் கொண்ட ஒருவருக்கு, இன்புழுவன்சா தொற்று ஏற்பட்டால் அவருக்கு நோய் வரலாம், ஆனால் தீவிர நோயாக அது இருக்காது. எனவே தான், வருடாந்தம் இன்புழுவன்சா தடுப்பூசி எடுத்துக் கொண்ட 50% பேரில் நோய் வந்தாலும் கூட, அது தீவிர நோயையோ, மரணத்தையோ ஏற்படுத்தாமல் தடுப்பதால், இன்புழுவன்சா தடுப்பூசி என்பது ஒரு உயிர் காப்பு மருந்து போலக் கருதப் படுகிறது. இன்புழுவன்சா தடுப்பூசியை நாம் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டிய இன்னொரு காரணம் herd immunity எனப்படும் "சமூக நோயெதிர்ப்பு சக்தி". எந்த சமூகத்திலும் இன்புழுவன்சா நோயினால் அதிகம் பாதிக்கப் படக்கூடிய ஆனால் மருத்துவ காரணங்களால் தடுப்பு மருந்தை எடுத்துக் கொள்ள முடியாத மக்கள் சிலர் இருப்பர். அவர்கள் இன்புழுவன்சா நோயினால் தாக்கப் படாமல் இருக்க வேண்டுமெனில், தடுப்பூசி எடுத்துக் கொள்ளக் கூடிய ஆரோக்கியமான உடல் நிலை கொண்டோர் கட்டாயம் தடுப்பூசி எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும். இதனால், சமூகத்தில் இன்புழுவன்சா வைரசு பரவுவது குறைந்து, பலவீனமான நோயெதிர்ப்பு சக்தி கொண்டோர் காக்கப் படுவர்! இது தான் herd immunity இன் பயன் பாடு! இன்புழுவன்சாவிற்கு மருந்து இருக்கிறது. 1970 களில் இருந்தே இன்புழுவன்சா நோய் தீவிரமாக வரக் கூடிய ஆட்களில் பயன் படுத்தக் கூடிய வைரஸ் எதிர்ப்பு மருந்துகள் பாவனைக்கு வந்து விட்டன. நோய் குணங்குறிகள் வெளிப்பட்ட 48 மணிநேரத்திற்குள் வழங்கப் பட்டால், இந்த மருந்துகள் நோய் முற்றாமல் தடுக்கும் சக்தியுடையவை. சில சமயங்களில், இன்புழுவன்சா தொற்று வராமல் தடுக்க வேண்டிய நோயாளிகளில், முன் கூட்டிய (prophylaxis) தடுப்பு மருந்துகளாகவும் இவை பயன்படுத்தப் படலாம்!. யானையை உதைக்கும் எலியாக இன்புழுவன்சா மாறுமா? இரண்டு நாட்கள் முன்பு சீனாவில் இருந்து வந்திருக்கும் ஒரு தகவல் கோவிட் பற்றிய கவனத்தை கொஞ்சம் குறைத்து இன்புழுவன்சாவின் பக்கம் ஈர்த்திருக்கிறது. பன்றிகளில் இருந்து வெகுவாக மனிதனுக்குத் தொற்றும் வாய்ப்புள்ள ஒரு இன்புழுவன்சா வைரசு இனங்காணப் பட்டிருக்கிறது. இது மனிதனில் பெருந்தொற்றாக உருவாகும் வாய்ப்பு என்னவென்று தெரியாத போதும், எச்சரிக்கையுணர்வு ஏற்பட்டிருக்கிறது. உண்மை என்னவெனில், இன்புழுவன்சா வைரஸ் கோவிட் 19 இனை உருவாக்கும் வைரசை விட 30 மடங்கு வேகமாக மாறக் கூடியது! இதனால் தான் சாதாரண இன்புழுவன்சா வைரசுக்கே ஒவ்வொரு வருடமும் புதிதாக தடுப்பூசி தயாரிக்க வேண்டிய தேவை இருக்கிறது. காலத்திற்குக் காலம் இன்புழுவன்சா வைரசு மிக வீரியம் பெற்று பெருந்தொற்றை ஏற்படுத்தி வருவது நடக்கிறது. மிகப் பாரிய 1918 ஸ்பானிஷ் காய்ச்சல் H1N1 என்ற வீரியம் மிக்க இன்புழுவன்சாவினால் உருவானது. முப்பது முதல் ஐம்பது மில்லியன் மக்கள் ஸ்பானிஷ் காய்ச்சலால் இறந்தனர். இதே போன்ற இன்னொரு H1N1 வடிவத்தில் வந்த 2009 பெருந்தொற்றில் அரை மில்லியன் மக்கள் வரை இறந்திருக்கலாம் என்று நம்பப் படுகிறது. எனவே , இது மீண்டும் நிகழலாம். ஆனால், நிலைமை பயப்படும்படி பயங்கரமாக இல்லை. மனிதர்களில் இந்த புதிய இன்புழுவன்சா வராமல், தடுப்பூசி அதற்கெதிராக தயார் செய்து வழங்குவார்கள் என்று நான் நம்பவில்லை. ஆனால், இந்த புதிய வைரஸ் இன்புழுவன்சா எதிர்ப்பு மருந்துகளால் கொல்லப் படக்கூடியதாகவே இருக்கும் என்பதால், தீவிர நோய், மரணம் என்பன தவிர்க்கப் படக் கூடியவையாக இருக்கும். இதை விடவும், அனைத்து இன்புழுவன்சா வைரசுகளும், கோவிட் 19 இன் வைரசு போலவே சவர்க்காரத்தினாலும், அல்ககோல் கொண்ட தொற்று நீக்கிகளாலும் இலகுவாக அழிக்கப் படக் கூடியவை என்பதால், நாம் இப்போது பயன் படுத்தும் தொற்று தடுப்பு முறைகளும் எம்மை எந்த இன்புழுவன்சா வைரசுகளில் இருந்தும் பெரிதும் காக்கும்! எனவே, எதற்கும் இந்தக் குளிர்காலத்தில் இன்புழுவன்சா தடுப்பூசி எடுத்துக் கொள்ளுங்கள், கோவிட் 19 தொற்றுத் தடுப்பு வழிகளைப் பின்பற்றுங்கள். சுவாசக் குணங்குறிகள் ஏற்பட்டால் வைத்தியரை நாடி ஒரு தடவை பரிசோதித்துக் கொள்ளுங்கள்! இவையே இப்போதைக்கு இன்புழுவன்சா எமக்கு மேலதிக தலையிடி தராமல் இருக்க நாம் எடுக்கக் கூடிய இலகு வழிகள்! தொடர்பு பட்ட செய்தி: https://www.sciencemag.org/news/2020/06/swine-flu-strain-human-pandemic-potential-increasingly-found-pigs-china நன்றி -ஜஸ்ரின்

மீன் குழம்பு - Fish Curry

எடுக்கவோ.....கோர்க்கவோ. அரவக்கொடியோனின் அரண்மனைதனில் பரவித் தொடுத்த முத்தாடை அணிந்து இரவியின் பெயருடை பானுமதியாள் புரவித் தேருடை மன்னனுடன் கரத்தில் தாயக் கட்டைகளோடு உருட்டி ஆடுகின்றாள் சதுரங்கம். அங்கதேசத்து மன்னனாம் கர்ணன் தங்கக் கவச குண்டலத்துடன் பிறந்தோன் இங்கு மாமன்னன் துரியனைக் காணவந்தவன் தங்கையனைய மங்கை வேண்ட --- சதுர் அங்கம் ஆட மஞ்சத்தில் எழுந்தருளி சிங்கம் போலவும் வீற்றிருந்தனன். ஆட்ட சுவாரசியத்தில் மலர்ந்திருந்தவள் இட்ட இலக்கங்கள் இல்லாமலாகி வாட்டமுடன் கட்டைகளை காளையிடம் தர --- அவன் கேட்ட தானங்கள் கேட்டபடியே போட்டதுமே வாய்த்தது தானம் தருவோனுக்கு நாட்டமுடன் அவனும் நயமுடன் ஆடினன். அன்னவனும் முறுவலுடன் காய்களை நகர்த்த --- அவள் மன்னவனும் அப்போதங்கே முன்னே தோன்றினன் இன்னவனும் பின்னேவந்த மன்னவனைக் கண்டிலன் வண்ணமகளும் உடனே வாரிச்சுருட்டி எழுகையில் பின்னை இவள் தோற்றாளென கர்ணனும் எண்ணி எண்ணியபடியே சேலைத்தலைப்பையும் பற்றினன். கெத்தாகக் கைப்பிடித்த வேளை முந்தானையில் முத்துக்கள் அறுந்து சிதறித் தெறித்தோட கொத்தான தனபாரங்கள் சற்றே தளர்ந்திட சித்தினிப் பெண்ணே "நில் எங்கே ஓடுகின்றாய்" சத்தமுடன் வினவுகின்றான் குந்தியின் மைந்தன் --- சிதறிய நித்திலங்களை எடுக்கவோ கோர்க்கவோ என்றனன் துரியன். குரல்வந்த திசையில் அஸ்தினாபுரத்து வேந்தனும் விரல் நடுக்கம் மேலிட அங்கதேசத்து அரசனும் --- தாழ்ந்த சிரத்துடன் சிற்றிடையாளும் சிலையென நிலைகுலைந்து மரத்த மனத்துடன் மறுபுறம் ஒதுங்கிநிற்க பெருத்த மனமுடையோன் முத்துக்கள் எடுக்க --- நாடு இரந்த வள்ளல் வந்தவன் பாதம் தழுவினன். முத்துக்கள் பொறுக்க வெறுங்கரங்கள் போதும் முத்துக்கள் கோர்க்க நிதானமும் பொறுமையும் வேண்டும் --- விழி முத்துக்கள் சொரிய இருவரும் வர மூவரும் --- இதழ் முத்துக்கள் சிதற சிரித்திடும் போதினிலே முத்துக்கள் போல பத்தினியும் நட்பும் கொண்டவன் முத்துக்கள் கோர்க்க முன்வருதல் தெய்வீகம்.......! ஆக்கம் : சுவி .....! ஓவியம் : கவி அருணாசலம்......!

பிள்ளையை தத்தெடுத்தல் நான் இங்குள்ள நிறுவனத்திற்கு வருடத்தில் இருமுறை உதவிசெய்வேன் (https://www.cbm.org.au/). அவர்கள் அதை மூன்றாம் உலக நாடுகளில் உள்ள வறிய மக்களுக்கு உதவி செய்வார்கள், இன்றைக்கு எனக்கு வந்த கடிதத்தை பார்த்துவிட்டு, தான் வைத்திருந்த AUD20/- தந்தார் அவர்களுக்கு சேர்த்து அனுப்ப சொல்லி. நான் கேட்கவில்லை, அவராக தந் து மிகவும் சந்தோஷமாக இருந்திச்சு (மூன்று பிள்ளைகளுக்கும் உதவி செய்ய விருப்பம், ஊருக்கு போகும் போது வொள்ளவத்தை யாழ்பாணத்தில் நிற்கும் வறியவர்களுக்கு பணம் அவர்களை கொண்டுதான் கொடுப்பேன்). வந்த கடித்ததில் இருந்த படம் : பிறகு கேட்டார் தான் ஒரு பிள்ளையை தத்தெடுத்து படிப்பிக்கப் போகின்றேன் என்று, அந்த பிள்ளை சின்ன பிள்ளையாக இருக்கனும் என்பது அவாவின் வேண்டுகோள். அப்ப நில்மினி தந்த மகளிர் இல்லத்தில் (https://mahalirillam.org/au/sponsorship/) ஒருவரை தேர்ந்து எடுக்க சொல்லியுள்ளேன், அவர் அவர்களை இன்று தொடர்பு கொண்டுள்ளார், பார்ப்போம். அவரின் கனவு ஊரில் ஒரு வைத்தியசாலை கட்டி ஏழைகளுக்கு வைத்தியம் பார்ப்பது தான். பார்ப்போம் காலம் பதில் சொல்லும். மனைவியிடம் கர்நாடக சங்கீத படிக்க வந்த சின்ன பிள்ளைகளில் சிலர் மகளிடம்தான் படிக்கனுமென்று விரும்பினார்கள், அதனால் அவருக்கும் வருமானம் வருகின்றது, இப்ப ஆண்டு 11. அத்துடன் வரைதல் பாடமும் எடுக்கின்றவா சிலருக்கு, அவர் வரைந்த படம், போனகிழமை தன் நண்பிக்கு கொடுக்க வரைந்த படத்தை, நாங்கள் சுட்டு வீட்டில் மாட்டிவிட்டோம், இப்ப வேற வரைகின்றா

அகத்தான், நீங்கள் குறிப்பிட்ட தமிழரின் கண்டுபிடிப்புகள் அனைவரும் அறிந்ததுதான். எல்லோரையும்போல் நீங்களும் மூட நம்பிக்கையில் மூழ்குவதற்காக அறிவியலை இழுக்கிறீர்கள் என்று தோன்றுகிறது. வான சாஸ்திரத்தையும் சாத்திரத்தையும் ஒன்றாகக் குழப்பியுள்ளீர்கள். இன்று இந்தியாவில் சாத்திரிகளால் சூரிய சந்திர கிரகணங்கள் கணிக்கப்படுவது மூட நம்பிக்கைகளுக்காகவே. இவற்றைக் கணிப்பதற்காக அன்று உருவாக்கப்பட்ட சமன்பாடுகளை வைத்து இதற்குமேல் எதுவும் செய்ய முடியவில்லை. பாம்பு சந்திரனை விழுங்கும் நம்பிக்கையுடனேயே இவற்றை இன்றும் கணிக்கிறார்கள். அன்றைய அறிவியலின்படி சந்திரனையும் சூரியனையும் கிரகங்களாக்கி ஏழு கிரகங்களை மட்டுமே கண்டவர்கள் இன்று அதிலிருந்து மீழ முடியவில்லை. அன்று மதத்திற்கு எதிரான அறிவியல் கருத்துக்களைக் கூறியவர்களைக் கொலை செய்த வத்திக்கான் இன்று அதற்காகப் பகிரங்கமாக மன்னிப்புக் கேட்டு அவற்றை ஏற்றுக் கொண்டுள்ளது. அரேபியர் மூலமாக ஐரோப்பாவுக்குக் கணிதம் படிப்பித்தவர்கள் இப்போது எங்கே ? ஒன்று தவறு என்று தெரிந்தால் அதைத் தாண்டி அடுத்த கட்டத்துக்கு நகர வேண்டும். இதை விட்டு வெளியே வராமல் பழைய பெருமை பேசிக் குறுகிக் கொண்டே போக வேண்டுமா ? தமிழ் இனத்தைப் படிப்படியாக அழிப்பது இந்த மூட நம்பிக்கைதான். தமிழரின் கலாச்சாரம் பண்பாடு அழியாமல் இருக்க வேண்டுமானால் மூட நம்பிக்கைகளை மூட நம்பிக்கை என்று ஒத்துக் கொள்ள வேண்டும். பாரம்பரிய நம்பிக்கைகளிலிருந்து சரியானவற்றைக் காவிச் செல்லவேண்டும். பழங்காலத்தில் செய்யப்பட்ட நல்ல சடங்குகளைத் தொடர வேண்டும். எல்லாம் முடிந்த பின்னர் பழைய பெருமை பேசி என்ன பயன் ?

தந்தையர் தின வாழ்த்துக்கள் சுயத்தை விற்று உழைப்பை இரைத்து உதிரம் வறண்டு குடும்பத்தை கரையேற்றும் கட்டு மரம் ! தன்னம்பிக்கை தைரியம் தெளிவு- இவை தோய்ந்த மூன்றெழுத்து மந்திரம் தந்தை ! கண்டிப்பு காட்டிடும் கண்கள் - முள்ளாய் அன்பு வழிய அக்கறை கொஞ்சும் அழகு மனம் - மலராய் ! அப்பா ! உந்தன் வியர்வை நாற்றத்தில் உழைப்பு மணக்குது ! நேர்மை மணக்குது ! புகழும் மணக்குது ! ரேகைகள் தேய்ந்து மரத்துப் போன விரல்களின் ஸ்பரிசத்தில் வாழ்வின் சோதனைகளை சொல்லாமல் உணரவைத்தாய் !

இலங்கையில் உள்ள சைவர்கள் இவர்களைப் போன்றவர்களை கணக்கெடுப்பதும் இல்லை.இவர்கள் பற்றி சிந்திப்பதும் இல்லை. புலம் பெயர்ந்த தமிழர்களுக்கும் இதில் ஈடுபாடு உள்ளதாகவும் தெரியவில்லை.அது மட்டுமல்லாமல் இந்தியாவில் உள்ளது போல் இலங்கையில் பார்ப்பனியம் என்ற கெடுபிடிகளும் இல்லை. மக்களும் அவர்களை கணக்கெடுப்பதும் இல்லை. எனது பார்வையில் சொல்லப்போனால் இலங்கையில் ஐய்யர்மார் கிட்டத்தட்ட கூலித்தொழிலாளர் போன்றே வாழ்கின்றார்கள்.இந்தியாவில் இருப்பது போல் பார்ப்பனிய திமிரும் அவர்களிடம் அறவேயில்லை.

அதென்ன .. கர்நாடகாவில் நானும் உதை வாங்கி இருக்கேன் தோழர்.. 2009 க்கு பிறகு தமிழ் நாட்டிலே ஒரு தினுசாத்தான் இளைஞர்கள் திரியினம்.. டிஸ்கி இவ்வளவு தான் பூமி பாரம் தாங்குவது.? இயற்கை.. குறைக்கட்டும் என்ட மனநிலைக் கு வந்துட்டேன் தோழர்..

செல்போனில் இருந்து வரும் கதிர்கள் குறைந்த அதிர்வுடைய ரேடியோ கதிர்கள் (non ionized low frequency radio frequency energy) National Cancer Institute ஆய்வு அறிக்கையின்படி இதனால் கான்சர் வரும் சாத்தியத்துக்கு இதுவரை எந்தவித ஆதாரமும் இல்லை. இதயத்துக்கு ஏதாவது தீமை இருக்குமா என்று பல ஆய்வுகள் நடந்துள்ளன. அப்படியும் ஒரு தீங்கும் விளைவிப்பதாக தெரியவில்லை. இதயத்தில் நிறைய மின்சார ஓட்டம் தொடர்ந்து நடப்பதால், செல்போன் அதிர்வுகள் இந்த மின்சார ஓட்டத்தை இடையூறு செய்து அதனால் இருதயத்துடிப்பில் பாதிப்பு ஏற்படலாம் என்று நினைத்து பலதரப்பட்ட வயது, மற்றும் பலதரப்பட்ட உடல் நிலை உள்ள மனிதர்களை வைத்து Clinical studies பல செய்தும் பார்த்து அப்படி இதயத்துக்கு ஒரு பாரதூரமான விளைவுகளும் இருப்பதாக கண்டு பிடிக்கவில்லை. எனது மகனின் நண்பன் (Ross) அவர்கள் மூன்றாம் வகுப்பு படித்துக்கொண்டு இருக்கும்போது அவரின் தமயன் எறிந்த baseball தவறுதலாக Ross இந்த நெஞ்சில் பட்டுவிட்டது. இதயத்தின் அறைகள் சுருங்கி விரியும் நேரத்தில், மின்சாரம் பாய்ந்து கொண்டு இருக்கும் இடத்தில போய் பந்து அடித்தபடியால் இதயத்தின் மேல் அறைகளில் மின்சார ஓட்டம் குழம்பி அதனால் இதயத்துடிப்பும் குழம்பி (Atrial Fibrillation) போதிய அளவு இரத்தம் மூளைக்கு போவது குறைந்து விட்டது. அந்த இடத்தில் ஒரு Defibriliator இருந்திருந்தால் அன்று அப்படி ஒரு விபரீதம் நடந்திருக்காது. Defibrillator ஐ அதில் கூறியிருப்பது போல நெஞ்சில் பிடித்தால் மீண்டும் மின்சார ஓட்டம் சீராக ஓடத்தொடங்கி இதயமும் ஒழுங்காக துடிக்கத்தொடங்கும். அதனால்தான் இப்போதெல்லாம் First aid kit க்கு பக்கத்தில் defibrillator ஐயும் வைத்திருக்கிறார்கள். நாம் எல்லோருமே ஒரு அடிப்படை முதல் உதவி பயிற்ச்சி பெற்று வைத்திருந்தால் சிலவேளைகளில் இப்படியான சந்தர்ப்பங்களில் பயன்படும். Ross உடனேயே Helicopter மூலம் அவசர சிகிச்சை பிரிவுக்கு எடுத்து செல்லப்பட்டாலும் அவரது மூளை மிகவும் பாதிக்கப்பட்டு விட்டது. 3 மாதம் வைத்தியசாலையில் இருந்து வீடு செல்லும்போது அவர்களின் குடும்பத்தார் விட்ட அறிக்கையில் " Ross இன்று இரண்டாம் தடவையாக ஒரு குழந்தையாய் வீடு செல்கிறான்" என்று குறிப்பிட்டார்கள். இன்று அவன் 22 வயது இளைஞன். ஆனால் 3 வயதுக்குரிய மூளை வளர்ச்சி மட்டுமே இருப்பதால் படுக்கையில் தான் இருக்கிறான். செல்போனை பற்றிய எனது கருத்து என்னவென்றால், எந்த ஒரு இயற்கைக்கு மாறான பொருளிலும் ஏதாவது ஒரு பிரச்னை இருக்கும். அதனால் கூடியவரையில் அதை எமக்கு மிக அருகில் வைக்காமல் தவிர்ப்பது நல்லம். மனித குலம் 5 மில்லியன் வருடங்களாக இந்த உலகில் வாழ்கிறோம். ஆனால் எமது நவீன விஞ்ஞானம் , தொழில் நுட்பம் எல்லாம் ஒரு சில நூற்றாண்டுகளில் தான் முன்னேறியது. எமது ஆதி காலத்து ஞானிகள் விஞ்ஞானிகள் கண்டுபிடித்த எவற்றையும் நாம் இன்னும் மீள் கண்டுபிடிப்பு செய்யவில்லை. அதனை ஊக்குவிப்பார்களும் இல்லை (அநேகமான). எனவே எமது ஒரு சில நூற்றாண்டுகளே ஆன விஞ்ஞான , மருத்துவ தொழில்நுட்ப கண்டு பிடிப்புக்கள் எல்லாமே இன்னும் குழந்தையாக தவண்டு கொண்டு இருக்கிறது. தத்தி தத்தி நடந்து, நிமிர்ந்து நடப்பதற்கு இன்னும் பல நூறாண்டுகள் தேவை. எமது உடல் ஒரு விசித்திரமான மிகவும் சிக்கலான ஒரு இயந்திரம். அதனை பற்றி நாம் அறிந்திருப்பது 1% மட்டுமே. அத்துடன் எமது உடல், உலகம் பற்றியதான எமது பார்வை, விளக்கம் எல்லாம் இந்த ஐந்துபுலன்களை கொண்டே . அதுக்கும் மேலாக எமது ஐம் புலன்களால் அறிய தெரிய முடியாத விடயங்கள் நிறய, எமது கற்பனைக்கு எட்டாத அளவு உள்ளன. இந்த விளக்கங்களை நான் வாசித்த, கேள்விப்பட்ட, எனது சிந்தனைகளை வைத்து நானே விளங்கிக்கொண்டவை. இவற்றை எனது மாணாக்கர்களுக்கு கூறும்போது மிகவும் சந்தோசப்படுவார்கள் . வேறு ஒரு சந்தர்ப்பம் கிடைக்கும்போது நான் அண்மையில் அழகப்பா பல்கலை கழக கடல் ஆராச்சி பீட மாணவர்களுக்கு கடலை பற்றி சொன்ன விடயங்களை எழுதுகிறேன். சிறி எங்கேயோ தொடங்கி எங்கேயோ முடிச்சாச்சு. டைனோசோர் 250 மில்லியன் வருடங்களுக்கு முன் தோன்றியது. சயனோபக்டீரியா 3.5 பில்லியன் வருடங்களுக்கு முன் தோன்றியது. நாம் 5 மில்லியன் வருடங்களுக்கு முதல் வந்தவர்கள்தான்.

செப்ரெம்பர் 1, 1939 அதிகாலை நான்கு நாற்பதுக்கு ஜேர்மனி தனது தாக்குதலை ஆரம்பித்தது. திடீரென்று போர் தொடுக்க முடியாதே! அதற்காக ஒரு காரணத்தையும் ஜோடனை செய்து வைத்திருந்தார்கள். சமீப காலமாக, போலந்து சரியில்லை. எப்போதும் போர் குரோதத்துடன் இருக்கிறது. எல்லைப்புறத்தில் இருந்த அப்பாவி ஜேர்மனிய வீரர்களை தாக்கிக் கொண்டிருக்கிறது. இனியும் பொறுக்க முடியாது என்னும் நிலையில் நாங்கள் அவர்களை எதிர்தாக்குதல் நடத்த முடிவு செய்துள்ளோம். கவனிக்கவும் இது எதிர்த்தாக்குதல் மட்டுமே இது எதிர் தாக்குதல் மட்டுமே என்று காட்டுவதற்காக நாசிகளின் பிரச்சாரப்பிரிவு சிறப்பான முன்னேற்பாடுகளை ஓகஸ்ட் 31 திகதி இரவே செய்திருந்தது. ஓகஸ்ட் 31 மதியமே போலந்து மீதான தாக்குதலுக்கு ஹிட்லரால் கட்டளையிடப்பட்டுவிட்டது. அதற்கான காரணமாக ஜேர்மனியின் வதைமுகாம்களில் (Concentration Camps) இருந்த கைதிகளுக்கு போலந்து ராணுவ சீருடை அணிவித்து ஒரு போலித்தாக்குதலை ஏற்பாடு செய்திருந்தனர். படையெடுப்புக்கு மேலதிக ஆதாரமாக காட்டுவதற்காக போலந்து சீருடையில் இறந்த சில செறிவு முகாம் கைதிகளையும் அவர்கள் விட்டுச்சென்றனர். கிட்டத்தட்ட ஒன்றரை மில்லியன் ஜேர்மன் துருப்புக்கள் 2800 கி மீ நீளமான போலந்து எல்லையை கடந்து போலந்து மீது தாக்குதலை நடத்த அணிவகுத்து நிறுத்தி வைக்கப்பட்டிருந்தனர். ஹிட்லரை பொறுத்தவரை அவர் நம்பியபடி உலகில் இனரீதியாக உயர்ந்த குடிமக்களாக வாழும் (racially superior Germans - rassisch Überlegenen Deutschen) ஜேர்மன் குடிமக்கள் வாழ்வதற்கு விசாலமான அகன்ற பாதுகாப்பான பிரதேசத்தை பெற்றுக்கொள்வார்கள். முதலாவது விமான தாக்குதல் திட்டமிட்டபடி அதிகாலை நான்கு நாற்பது மணிக்கு தாக்குதல் ஆரம்பிக்கப்பட்டது. ஃபீல்ட் மார்ஷல் Walther von Brauchitsch கட்டளைத்தளபதியாக கடமையாற்றினார். Wielun என்னும் நகரத்தை முதலில் தேர்ந்தெடுத்தார்கள். பாதி உறக்கத்திலும் பாதி விழிப்பிலும் இருந்த போலந்து மக்கள் சத்தம் கேட்டு விழித்துக்கொண்டார்கள். ஆபத்து என்பதை உணர்வதற்கு முன் சிதறி வெடிக்க ஆரம்பித்தார்கள். போர் பற்றிய எந்த முன்னறிவிப்பும் தரப்படவில்லை. கட்டடங்கள் பொடிபொடியாக உதிர ஆரம்பித்தன. வீட்டுக்குள் இருந்தவர்கள் வெளியில் ஓடி வந்து தப்ப முயன்றார்கள். சில நிமிடங்களில் அருகில் இருந்த கட்டங்கள் அவர்கள் மீது சாய்ந்தன. வீடுகள் தீப்பிடித்து எரிய, ஆண்களும் பெண்களும் குழந்தைகளும் உள்ளேயே கருகிக் கரியாக உதிர்ந்தனர். சில மணி நேரங்களில் ஜேர்மன் வீரர்கள் விமானத்தில் இருந்தபடி ஒரு சுற்று சுற்றி வந்து நோட்டமிட்டனர். கரும்புகை ஒரு சுற்று சுற்றி வந்து நோட்டமிட்டனர். கரும்புகை மேலே கிழம்பி அவர்களை நோக்கி நகர ஆரம்பித்தது. புன்னகை செய்துகொண்டார்கள். இது முதல் வெற்றி. ஹிட்லருக்கு சொல்லவேண்டும். நகரத்தின் எழுபத்தைந்து சதவிகிதம் சேதம். இறப்பு எண்ணிக்கை தோராயமாக ஆயிரத்து இருநூறு. பெரும்பாலானவர்கள் சிவிலியன்கள். இரண்டாம் உலகப்போரின் தொடக்கச் சம்பவம் இது என்று இதனைச் சரித்திரம் பதிவு செய்திருக்கிறது. டான்ஷிக் மீதான தாக்குதல் வீலூன் நகர் தாக்கபட்ட அடுத்த ஐந்தாவது நிமிடம் டான்சிக் தாக்கப்பட்டது. இது ஒரு துறைமுக நகரம் இங்கு ஜேர்மனியர்களே பெரும்பான்மையினர். பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் ஜேர்மனியில் ஒரு பகுதியாக இருந்தது டான்ஸிக். வெர்ஸைல்ஸ் ஒப்பந்தம் ஜேர்மனியிடம் இருந்து டான்ஸிக்கை பிரித்திருந்தது. டான்ஸிக்கை விடுவித்தே தீருவேன் என்று 1938 ல் இருந்தே பிரசாரம் செய்ய ஆரம்பித்திருந்தார் ஹிட்லர். டான்ஸிக்கில் உள்ள வெஸ்ரர்பிலாற் (Westerplatte) என்னும் பகுதியை தாக்க ஆரம்பித்தது ஜேர்மனி. கடல் வழித் தாக்குதல். காலை எட்டு மணிக்கு மோக்ரா என்னும் பகுதியில் ஒரு நகரம் தாக்கப்ட்டது... படைபலம் என்று பார்த்தால், 37 டிவிஷன் , 12 பிரிகேட், 900 போர்விமானங்கள். ஜேர்மனியின் பிரமாண்டமான அணிவகுப்புக்கு முன்னால் இது குட்டி சுண்டைக்காய். படைபலத்தோடுகூட தெளிவான போர்த்தந்திரத்தையும் உபயோகித்தது ஜேர்மனி. மேற்கு, தெற்கு என்று சகல திசைகளிலும் சுற்றிவளைக்க ஆரம்பித்தார்கள். தெளிவாக்த திட்டமிட்டு தொடுக்கபட்ட தாக்குதல், மின்னல் வேகத்தில் புகுந்து, வேண்டியதை அழித்துவிட்டு, கைப்பற்றிக் கொண்டார்கள். வான் வழி, கடல் வழி, தரை வழி மூன்றும் அடுத்தடுத்து நடந்தன. ஒன்று முடிந்தால், மற்றொன்று. அது தீர்ந்தால் இன்னொன்று. சுதாகரிப்பதற்கு அவகாசம் சுத்தமாக இல்லை. விமானநிலையங்கள், ராணுவத்தளங்கள், தகவல் தொடர்பு மையங்கள், ரயில் பாதைகள், வணிக கட்டடங்கள், அரசாங்க அலுவலகங்கள், வீடுகள், கடைகள் எதையும் விட்டுவைக்கவில்லை. இறுதி இலக்கு, தலைநகரம் வார்சோ. ஜேர்மனியை எதிர்கொண்டு தாக்கி முடியறித்துவிட முடியும் என்னும் நம்பிக்கை போலந்துக்கு நிச்சயமாக இல்லை. அசுரவேகத்தில் வரும் ஜேர்மனிப்படைகளை எதிர்நோக்க தோதான ராணுவத்தலைமை அங்கே இல்லை. முனைப்பும் ஊக்குவிப்பும் இல்லை என்னும் நிலையில் பெரிதாக என்ன சாதித்துவிட முடியும்? நிஜத்தில், தற்காப்பு நடவடிக்கைகளில் ஈடுபடுவதற்குள் முழி பிதுங்கிவிட்டது அவர்களுக்கு. செப்ரெம்பர் மாதம் 3 ம் திகதி ஜேர்மனிக்கு எதிரான போர் அறிவிப்பை வெளியிட்டன பிரிட்டனும் பிரான்ஸும். போலந்துக்கு இதில் பெரிய ஏமாற்றம். ஜேர்மனி தாக்க ஆரம்பித்தவுடன் வந்திருக்க வேண்டாமா? நேசம் என்றால் இதுவா பொருள்? அடிபட்டு கீழே விழுந்து உயிர் ஊசலாடிக்கொண்டிருக்கிறோம் இப்போது வந்து சாகவாசமாக கேட்கிறார்கள், என்ன ஆச்சு நண்பா என்று. என்னவென்று சொல்ல. சரி வந்தது தான் வந்தார்கள். உறுதியான முறையில் எதிர்க்கவாவது செய்கிறார்களா என்றால் அதுவும் இல்லை. ஜேர்மன், பிரான்ஸ் எல்லையில் சொல்லிக்கொள்ளும்படியான பெரிய மோதல்கள் எதுவும் நடைபெறவில்லை. ஒப்பந்தத்தை மீறி எப்படி போலந்தைத் தாக்கலாம் என்று பிரான்ஸ் திமிறிக்கொண்டு வரவில்லை. என் அணியில் கைவைத்த உன் கையை உடைக்காமல் விடமாட்டேன் என்று சூளுரைக்கவில்லை. ஒப்புக்கு சிலரை அனுப்பினார்கள். மோதல் அல்ல. கிட்டத்தட்ட தெருச்சண்டை போல் எதோவொன்று நடந்தது. அதுவும் பெயரளவுக்கு தான். நாளை யாராவது கேள்வி கேட்டால் கிடையாதே நானும் ஜேர்மனியை எதிர்த்து சண்டை போட்டேனே என்று சொல்லிக் காட்டுவதற்காகச் செய்யப்பட்ட ஏற்பாடு அது. ஒரு வேளை பிரான்ஸ் முனைப்புடன் ஜேர்மனி மீது போர் தொடுத்திருந்தால் ஜேர்மனி நிச்சயம் தள்ளாடியிருக்கும். காரணம் எண்பத்துஐந்து சதவீத படைகளை ஜேர்மனி போலந்துக்குத் திருப்பிவிட்டிருந்தது. ஜேர்மனியை பாதுகாக்க பதினைந்து சதவீத படையே எஞ்சியிருந்தது. போலந்தில், ஜேர்மன் படைகளின் முன்னேறின. "மின்னல் போர்" என்று அழைக்கப்படும் ஒரு ராணுவ மூலோபாயத்தைப் பயன்படுத்தி, கவசப் பிரிவுகள் எதிரிகளின் கோடுகள் மற்றும் எதிரிகளின் தனிமைப்படுத்தப்பட்ட பகுதிகள் வழியாக அடித்து நொறுக்கப்பட்டன, அவை மோட்டார் பொருத்தப்பட்ட ஜேர்மன் காலாட்படையால் சூழப்பட்டு கைப்பற்றப்பட்டன, அதே நேரத்தில் டாங்கிகள் மீண்டும் மீண்டும் முன்னேற விரைந்தன. இதற்கிடையில், அதி நவீன ஜேர்மன் விமானப்படை – Luftwaffe - போலந்து விமானத் திறனை அழித்தது, விமான ஆதரவை வழங்கியது, மேலும் எதிரிகளை மேலும் அச்சுறுத்தும் முயற்சியில் போலந்து நகரங்களில் கண்மூடித்தனமாக குண்டுவீச்சு நடத்தியது. ஒரு வலுவான தற்காப்பு நிலைப்பாட்டை எடுப்பதற்கு பதிலாக, ஜேர்மனியர்களை எதிர்கொள்ள துருப்புக்கள் முன்னால் விரைந்து செல்லப்பட்டன, அவை முறையாக கைப்பற்றப்பட்டன அல்லது அழிக்கப்பட்டன. செப்டம்பர் 8 க்குள், ஜேர்மன் படைகள் வார்சோவின் புறநகர்ப் பகுதியை அடைந்தன, படையெடுப்பின் முதல் வாரத்தில் 225 கிலோமீற்றர் முன்னேறியது இதற்கிடையில் செப்ரெம்பர் 6 ம் திகதியே போலந்தின் பிரதமர் Ignacy Moscicki, உயர் ராணுவ மார்ஷல் மற்றும் அவரது அமைச்சர்கள் வார்சோவில் இருந்து அவசரமாக வெளியேறிவிட்டனர். போலந்து பின்வாங்க ஆரம்பித்திருந்தது. வார்சோவுக்கு மேற்கே இருந்த Bzura கடல் பகுதியில் நடைபெற்ற மோதல் செப்ரெம்பர் 9 முதல் 19 வரை நீடித்தது. இருந்த கொஞ்சநஞ்ச எதிர்ப்பும் நசுக்கப்ட்டது. முதலில் பாலங்களை குண்டுகள் வீசி தாக்கினார்கள். எதிர்தாக்குதல் தொடுப்பதற்காக ராணுவத்தினர் ஒரிடத்தில் கூடியபோது அடுத்தடுத்து அலையலையாக, வான்வெளித்தாக்குதல்கள் தொடுக்கபட்டன. ஐம்பது கிலோ எடையுள்ள லைட் குண்டுகள் பயன்படுத்தப்பட்டன. எதிர்பார்த்ததைக் காட்டிலும் கூடுதலான சேதத்தை ஏற்படுத்தின இந்த குண்டுகள். சோவியத்தின் எதிர்வினை இந்த பின்னணியில் செப்ரெம்பர் 17, 1939 அன்று சோவியத் அயலுறவுத்துறை அமைச்சர் லோலோடோவ் ஆற்றிய உரையில் இருந்து ஒரு பகுதி இது. ஜேர்மனிக்கும் போலந்துக்கும் இடையில் நடைபெறும் இந்த யுத்தம் ஒரு விஷயத்தை தெளிவாக்குகிறது. போலந்து அரசு செயலிழந்துவிட்டது. ஆளும் வர்க்கத்தினர் திவாலாகிவிட்டனர். போலந்தின் தலைநகரம் என்று அழைக்கமுடியாத நிலையில் வார்சோ இருக்கிறது. அரசாங்கத்தை நடத்திக் கொண்டிருந்தவர்கள் எங்கே இருக்கிறார்கள் என்றே தெரியவில்லை. மக்களின் எதிர்காலத்தை இனி விதி தான் தீர்மானிக்கவேண்டும் என்று விட்டுவிட்டார்கள். இப்படிப்பட்ட சூழலில், சோவியத்யூனியனுக்கும் போலந்துக்கும் இடையிலான ஒப்பந்தம் முடிவுக்கு வந்துவிட்டது. போலந்தை காக்கும் அதி முக்கிய பணி சோவியத்திடம் வந்து சேர்ந்துள்ளது. எந்த விதமான விபத்தும் எப்போதும் நேரலாம் என்னும் நிலையில் இருக்கிறது போலந்து. இப்படி போலந்து இருப்பதால் சோவியத்துக்கும் தொந்தரவு தான். தவிரவும், போலந்தில் உள்ள உக்கிரேனியர்களையும் பைலோரஷ்யர்களையும் சோவியத்தால் கைவிட முடியாது. அவர்கள் சோவியத்துடன் ரத்த உறவு கொண்டவர்கள். அவர்களுக்கு கை கொடுப்பது சோவியத்தின் கடமை. போலந்துக்குள் சோவியத் காலடி எடுத்து வைக்கப்போவதன் முன்ன்றிவிப்பாக இந்த உரை அமைந்திருந்தது. அக்டோபர் முதலாம் திகதி போர் முடிவுக்கு வந்தபோது போலந்து சின்னாபின்னமாகி இருந்தது. சாகாமல் எஞ்சியிருந்த ராணுவத்தினர் (காலாட்படை மற்றும் விமானப்படை பக்கத்து தேசங்களான ரூமேனியாவுக்கும் ஹங்கேரிக்கும் பிரித்தளிக்ப்பட்டனர். வார்சோ, கேலட்ஸ், சிலேஸியா, போரானியா, லோட்ஸ் ஆகிய மாகணங்கள் உடனடியாக ஜேர்மனின் பகுதிகளாக அறிவிக்கப்பட்டன. சோவியத் – ஜேர்மன் ஒப்பந்தத்தையும், சோவியத் போலந்தின் பகுதிகளை மீட்டெடுத்ததையும் அமெரிக்கா இன்றுவரை குறை சொல்லிக்கொண்டிருக்கிறது. போலந்தை பங்கிட்டுக் கொள்ளுவதற்காக ஹிட்லரும் ஸ்டாலினும் ரகசியமாக ஒப்பந்தம் போட்டுக்கொண்டதாகவும் அதன்படி இரு நாடுகளும் போலந்து மீது போரிட்டு உனக்கு அது, எனக்கு இது என்று பிரதேசங்களைக் கைப்பற்றிக்கொண்டதாகவும் குற்றம் சாட்டுகிறது அமெரிக்கா. அக்ரோபர் 1 ம் திகதி வின்ஸ்டல் சேர்ச்சில் ரேடியோவில் உரையாடினார். கிழக்கு போலந்தில் நாசிகளை தடுத்து நிறுத்திவிட்டது சோவியத். நாம் முன்னரே சோவியத்துடன் கூட்டு சேர்ந்திருக்கவேண்டும். லண்டன் ரைம்ஸில் ஜார்ஜ் பேர்னாட் ஷா இப்படி எழுதினார். “ஸ்டாலினுக்கு மூன்று சியர்ஸ்! ஹிட்லரை முதல் முறையாக வெற்றிகரமாக முடக்கிக்காட்டினர் ஸ்டாலின்.” சாம்பர்லைனும் தயங்கி தயங்கி அக்டோபர் 26 ம் திகதி ஒப்புக்கொண்டார். ஜேர்மனியிடம் இருந்து பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காக செம்படை போலந்தின் சில பகுதிகளைத் தன் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வரவேண்டியிருந்தது. ரூமேனியா மீதான வழியாக தப்பிச்சென்ற போலந்து அரசாங்க குழு பின்னர் லண்டன் வந்தபோது, போலந்து பற்றி கருத்து தெரிவித்திருந்தது. அப்போதும் சோவியத்தை ஆக்கிரமிப்பு அரசாக அவர்கள் குறிப்பிடவில்லை. ஹிட்லர், ஸடாலினை விட தேவலை என்பது தான் அவர்களது முந்தைய எண்ணம் என்பதை இங்கே கவனிக்கவேண்டும். செம்படை வீரர்கள் உள்ளே நுழைந்தபோது, பைலோ ரஷ்யர்களும் உக்கிரேனியர்களும் அவர்களுக்கு உற்சாக வரவேற்பு கொடுத்தார்கள். உக்கிரேனிய பெண்கள் சோவியத் டாங்கிகளுக்கு மாலை அணிவிப்பதை அமெரிக்க நிருபர்கள் பதிவு செய்திருக்கிறார்கள். லித்துவேனியாவின் முந்தைய தலைநகரமான வில்னாவை (Vilna) அதனிடமே திருப்பித்தந்தது சோவியத். போலந்து இதனை முன்னர் கைப்பற்றியிருந்தது. லித்துவேனியா, லாட்வியா, எஸ்டோனியா மூன்று நாடுகளின் பிரதிநிதிகளையும் மொஸ்கோவுக்கு வரவழைத்த சோவியத், ஒப்பந்தம் போட்டுக்கொண்டது. சோவியத் போலந்துக்குள் காலடி எடுத்து வைத்து ஒரு மாதம் ஆவதற்கு முன்னால், அக்டோபர் 10ம திகதி இந்த மூன்று நாடுகளுடனும் ராணுவ பாதுகாப்பு ஒப்பந்தம் போடப்பட்டது. இந்தப் பிரதேசங்களில் (பால்டிக் நகரங்கள்) இருந்த ஐந்து லட்சம் ஜேர்மனியர்கள் வெளியேற்றப்பட்டனர். ஹிட்லருக்கு இதில் பெரும் அதிருப்தி. பால்டிக் ஜேர்மனியர்கள் கோலோச்சிக்கொண்டிருந்த பகுதிகள் இவை. நூற்றண்டுகணக்கில் அதிகாரம் செலுத்திக்கொண்டிருந்தவர்கள். தனது எல்லைகளையும் பக்கத்து நாடுகளின் எல்லைகளையும் பாதுகாப்பதற்காக சோவியத் யூனியனால் நடத்தப்பட்ட போராகவே சோவியத் அந்தப் போரை அறிவித்தது. அந்த வகையில், சோவியத்யூனியன் இப்போரில் பெற்ற வெற்றி முக்கியமானது. சரணடைந்தது போலந்து. ஜேர்மனிக்கு எதிராக எதிர் தாக்குதல் நடத்தப்படக்கூடிய அளவிற்கு போலந்து ஆயுதப்படைகள் அங்கு தரித்து வைத்திருக்க முடியும் என்று நம்பின, ஆனால் செப்டம்பர் 17 அன்று சோவியத் படைகள் கிழக்கிலிருந்து படையெடுத்ததன் பின்னர், போலந்து எல்லா நம்பிக்கையும் இழந்தது. அடுத்த நாள், போலந்தின் அரசாங்கமும் இராணுவத் தலைவர்களும் நாட்டை விட்டு வெளியேறினர். செப்டம்பர் 28 அன்று, வார்சோ பாதுகாப்பு அரண் இடைவிடாத ஜெர்மன் முற்றுகைக்கு சரணடைந்தது. அந்த நாளில், ஜெர்மனியும் சோவியத் ஒன்றியமும் தங்கள் ஆக்கிரமிப்பு மண்டலங்களை கோடிட்டுக் காட்டும் ஒரு ஒப்பந்தத்தை முடித்தன. அதன் வரலாற்றில் நான்காவது முறையாக, போலந்து அதன் சக்திவாய்ந்த அண்டை நாடுகளால் பிரிக்கப்பட்டது. போலந்து தரப்பில் 60000 க்கு மேற்பட்ட ராணுவத்தினர் இப்போரில் கொல்லபட்ட. 600000 க்கும் அதிகமானோர் யுத்த கைதிகளாக ஜேர்மன் படைகளால் பிடிக்கப்பட்டனர். (தொடரும்) நூல் இரண்டாம் உலகப்போர் எழுதியவர் மருதன் வெளியீடு கிழக்கு பதிப்பகம் 2009 மே

அப்பா தின குட்டிக் கதை முன்னைய காலங்களில் சில கிராமதுக்கு கிராமம் வழக்கங்கள் நடை முறைகள் வேறுபட்டிருக்கும். இருக்கும் இப்படியான ஒரு கிராமத்தில் குடும்பத்திலுள்ள ஆண் பிள்ளைகள் பதினாறு வயதை அடைந்ததும் ஒரு இரவு காட்டில் தங்க வேண்டும். அங்கு பல வகை கொடிய மிருகங்கள் இருக்கும் . அவர்களது பதினைந்தாவது வயதில் வில் பயிற்சி ஈட்டி எறிதல் விலங்குகளை தாக்கி தப்பித்தல் முதலிய தற்காப்பு கலைகள் யாவும் சொல்லி கொடுக்கப்படும் . இப்படியாக ஒரு குடியானவன் மகனுக்கு பதினாறாவது பிறந்த நாள் வந்தது மறு நாள் அவன் காட்டுக்கு செல்ல வேண்டும். முதல் நாள் குடியானவன் சகல புத்திமதி கள் யுக்திகளை மீண்டும் மீண்டும் ஞாபக படுத்தினான் மறு நாள் மாலையானதும் தந்தை காட்டுக்குள் அழைத்து சென்றார் . மகன் கண் கலங்கிய வாறே தந்தையுடன் சென்றான். அங்கே ஒரு நிழல் மரத்தின் கீழே இருக்க விட்டு தந்தை வீட்டுக்கு செல்வதாக கூறி வந்து விட் டார். மாலை இரவா னது. வா னத்தில் நட்ஷத்திரங்கள் மின்ன தொடங்கி விட்ட்ன எங்கும் ஒரே இருட்டு . மகனோ தூக்கமின்றி விழித்துக் கொண்டிருந்தான் பயத்தாலும் தனிமையாலும் ..நேரம் ஓடிக் கொண்டு இருந்தது .ஒரு வாறு பொழுது புலரத்தொடங்கிவிட்ட்து ...தூரத்தே ஒரு வேடன் வில்லும் அம்புக ளும் கொண்டு வருவதைக் கண்டான். இவனுக்கு பயமாக இருந்தது ...அந்த உருவம் கிட் வந்த போ து அது ..அப்பாவின் நடை போன்று இருந்தது. மிக அண்மித்தும் அது அப்பாவே தான் வேடன் வேஷத்தில் வந்திருந்தார் ..இவன் காட்டித் தழுவி அழுதான். " நன்றாக தூங்கினாயா என்று கேடடார் . இல்லையப்பா எப்படி தூங்க முடியும் ? என்றான் . மகனே நான் இரவு முழுதும் தூங்காமல் சற்று தூர உள்ள மரத்தைக் காட்டி "அங்கு தான் நான் உனக்கு காவல் இருந்தேன். " என்கிறார். இதை நேற்றைக்கே சொல்லியிருக்கலாமே நான் நன்றாக தூங்கி இருப்பேனே என்றான் மகன். எல்லா அப்பாக்களும் இப்படித்தான் . குழந்தைகளை நெஞ்சிலே சுமப்பார் . கவனிக்காமல் இருப்பது போலெ தெரியும் ஆனால் அத்தனையும் கூர்ந்தது கவனித்து கொண்டே இருப்பார். அப்பாவுக்கு ஈடு இணை யாருமே இல்லை முன்பு நாம் சைக்கிள் பழக ஆசைப்படும் போ து ...அப்பா பின்னால் பிடித்துக்கொண்டு இருப்பா ர் ..அப்பா பிடிக்கிறார் என்ற துணிவில் தைரியத்தில் நாம் ஓட முயற்சிப்போம். ஓடிக் கொண்டு இருக்கும் போ து இடை இடையே வி ட்டு விட்டு பிடிப்பார் . நாமாகவே ஓடடுவோம். "நான் ஓடுவேனா ? அப்பா என்றால் இது வரை நான் பிடிக்காமல் நீ தானே தனியாக ஓட டினாய் என்பார். அப்போது நமக்கு தைரியம் வந்து விடும். இன்னும் துணிவாக சற்று வேகமாக ஓட டிட தைரியம் வரும் . அப்பாக்கள் என்றும் நிழல் போல எம்மோடு தான் இருப்பா ர்கள். அப்பாக்கள் என்றும் அப்பாக்கள் தான்.

தனிமை கூட இனிமையே… உன்னையே நினைத்துக் கொண்டிருப்பதால் என் தனிமை கூட இனிமையே நான் தனிமையாய் இருப்பதாய் பிறர் நினைக்கலாம் என் இல்லம் முழுவதும் நீ நிறைந்திருக்க என் உள்ளம் முழுவதும் நீ குடியிருக்க என் நிழலாக நீயும் உன் நினைவாக நானும் வாழும் இவ் வாழ்வில் என் தனிமைக்கேது கொடுமை உன் நினைவு மட்டுமே இனிமை. நூன் அழகாக உடுத்துகையில் நீ அருகிருந்து ரசிப்பதாய் நான் மகிழ்வாகச் சிரிக்கையில் நீ மன நிறைவாய்ப் பார்ப்பதாய் நான் தனிமையில் இருக்கையில் என் தலை வருடி நெகிழ்வதாய் நான் மனம் சோரும் வேளையில் நீ கனிவாக அணைப்பதாய் என் அழுகையில் என் சிரிப்பில் என் உணர்வினில் என் உயிரில் அத்தனையிலும் நீ துணையிருக்க என் தனிமைக்கேது கொடுமை உன் நினைவு மட்டுமே இனிமை என் சமையலறை மேடையில் நீ குடித்த தேநீர்க் கோப்பை என் ஆடை அலுமாரியிலோ நீ அணிந்த கைக்கடிகாரம் என் படு;க்கை அருகினிலே நீ பார்த்தபடி உன் நிழற்படம் எப் பக்கம் திரும்பினும் உன் நினைவாக ஞாபகங்கள் என் கூட நிழலாக எம் பிள்ளைகள் நால்வர் அத்தனையிலும் நீ துணையிருக்க என் தனிமைக்கேது கொடுமை உன் நினைவு மட்டுமே இனிமை என் கழுத்திலே தொங்குவதோ நீ கட்டி விட்ட மாங்கல்யம் என் கை விரலில் தழுவுவதோ நீ அணுவித்த கணையாழி மனம் முழுதும் மலருவதோ உன் இனிய நினைவலைகள் உன் மடியில் தவழாத நீ பார்த்து மகிழாத எம் பேரக் குழந்தைகள் என் மடியில் தவழுகையில் என் தனிமைக்கேது கொடுமை உன் நினைவு மட்டுமே இனிமை.

1970 / 1980 களில்... யாழ்ப்பாணத்தில்... இருந்த, Restaurant களின் பெயர் விபரமும், விலைப் பட்டியலும். *கோட்டை முனியப்பகோயில்* தேங்காய்ச் சொட்டு. *பரணி ஹோட்டல்* அப்பம். *சிற்ரி பேக்கறி* கால், றாத்தல்... பாணும், பருப்பும்.... *சுபாஸ் கபே* ஐஸ்கிரீம். *றிக்கோ கோப்பி பார்* றோல்ஸ், கோப்பி. *மலாயன் கபே* உளுந்து வடை / போளி. *தாமோதர விலாஸ்* நெய் தோசை. *சந்திரா ஐஸ் கிறீம்* ஐஸ் சொக். *கொழும்பு றெஸ் ரோறன்ட்* இறால்கறி, குளம்பு. *பிளவ்ஸ்* Beef றோஸ். (5 சதம்) *மொக்கன் கடை* புட்டு, ஆணம், மட்டிச் சம்பல். *சில வேளைகளில்... நீங்கள், குடுக்கிற காசை.. வாங்கி, கல்லாப் பெட்டிக்குள், போட்டு விட்டு... அவர் தாற, மிச்சக் காசு.... நீங்கள் கொடுத்த காசை விட, அதிகமாக இருக்கும்.* *முனீஸ்வரா கபே* புட்டு, இடியப்பம், புளிச்சொதி, தாளித்த சம்பல் (கடுகு தூக்கல்). (வெலிங்டன் சந்தி) *லிங்கம் கூல்பார்* சர்பத் , இதரை வாழைப்பழம், பீடா.......... (வெலிங்டன் சந்தி) *கபே பாரத்* அப்பம், பிளேன் ரீ. (ஆரிய குளம் சந்தி) *ஒரியென்டல் பேக்கரி* சங்கிலிப் பாண். *சொக்கன் கடை* கடலை வடை. (3 - 5 சதம்) பிளேன் ரீ (கைலாச பிள்ளாயார் கோயில்) உங்களுக்கு தெரிந்த, கடைகளின் பெயரை... கூறுங்களேன்.

மிகச் சரியாக சொன்னீர்கள், அதனால் நான் வீட்டை படசாலைக்குமுன்னால் வாங்கி, அவர்களின் நண்பர்கள் அனைவரையும் வீட்டுக்கு கூட்டிகிட்டு வாருங்கள், வந்து எவ்வளவு நேரமானலும் இருந்து கதையுங்கள் படியுங்கள் என சொல்லியுள்ளேன். அவர்களின் நண்பர்களுக்கும் சமைத்து கொடுப்போம்( - 5stars தருவார்கள் வடை, தக்காளி சாதம், முறுக்கு...) , அதனால் அவர்களின் நண்பர்களை பற்றி எம்மால் அறிய முடியும், அத்துடன் பிள்ளைகளுக்கும் ஒரு சுதந்திரம், அவர்கள் தங்கள் நண்பர்களுடன் கடைக்கு சினிமாக்கு போகிறோம் என சொன்னால் யாருடன் போகின்றீர்கள் என கேட்டுதான் விடுவோம், எங்களுக்கு அவர்களின் நண்பர்கள் எல்லோரையும் தெரிந்து வைத்திருப்பதால் பயப்படுவதில்லை, என்றாலும் வெளியில் போய் வரும் நேரமெல்லாம் கேட்டுதான் அனுப்புவோம், அத்துடன் போனவுடன் & வெளிக்கிடும் போது whatsapp இல் செய்தியும் அனுப்பிவிடுவார்கள் FAMILY Group க்கு, இது ஒரு பாதுகாப்பிற்கே. கட்டி வைத்திருக்க முடியா இங்கு, ஆனா கவனமாக வளர்க்கலாம், நல்ல அறிவுரைகளை சொல்லி. ஒவ்வொரு நாளும் வீடு திருவிழா மாதிரிதான் , ஒன்று மனைவியிடம் படிக்க பல பிள்ளைகள் வருவார்கள், அவர்களுடன் எங்கள் பிள்ளைகளும் நட்பாக பழகுவார்கள், அதனால் பல தமிழ், தெலுங்கு, மலையாள பெற்றோர் & பிள்ளைகளுடன் பழகும் வாய்ப்பு அதிகம், அதனால் வெளியில் சேட்டை விட முடியாது, தகவல் உடன் வரும் . நமது கலாச்சாரத்துடன் போய்கிட்டிருக்கின்றார்கள், கடந்த 10 வருடங்களாக சாய்பாபா SSE வகுப்புகளிற்கு போய்கிட்டு இருக்கின்றார்கள், அதனால பல நல்ல விடயங்களை கற்றுள்ளார்கள். நீங்கள் சாய்பாபா பக்தராக இருக்கவேண்டுமென்றில்லை (எனக்கு நம்பிக்கை இல்லை இவரில்) SSE வகுப்பிற்கு விடுங்கள், நல்ல பழக்க வழக்கம் வரும், பலருடன் சேர்ந்து பழகும் வாய்ப்பும் கிட்டும். அத்துடன் மனித நேயம், தொண்டு, இப்படி பல அங்கு கற்கலாம். உங்கள் விருப்பம். (துல்பன் - வந்து கேட்கப்படாது மூட நம்பிக்கையை வளர்கின்றேன் என) நான் என் நண்பர்களையும் ஊக்கப்படுத்தி அவர்களும் அங்கு அனுப்பினவர்கள். சிலர் முழுநேர பக்தர்கள் ஆகிவிட்டார்கள்

தற்போது நாங்கள் Condominium இல் வசிப்பதால் இடவசதி குறைவு. என்றாலும் எனது தோட்டம் செய்யும் ஆர்வத்தால் இந்த முறையும் செய்திருக்கிறேன். இயற்கை உரம் மட்டும் பாவித்துக்கொண்டு வந்தேன். இம்முறை தான் முதல் முறை ரோஸ் நட்டு நிறய பூக்கள் வந்தது. திரும்ப மொட்டுக்கள் வரும் நேரம் பூச்சிகள் வந்து எல்லாவற்றையும் சாப்பிட்டது. இப்ப இரசாயண மருந்து ஒன்று போட்டிருக்கிறேன்

இவைதான் எனது கருத்துக்கள் தம்பி புலம் பெயர்ந்து செல்வதென்பது சொந்த இடங்களை விட்டு போவது மட்டும் அல்லாமல் எமது கலாச்சாரங்கள், வாழ்க்கை முறைகள், மற்றும் பலவற்றையும் விட்டு செல்ல வேண்டியுள்ளது. பிள்ளைகள் பள்ளிக்கூடம் போகமுதல் வீட்டில் இருக்கும்வரை எம்மைப்போலவே எல்லாவற்றயும் செய்து, சாப்பிட்டு, தமிழும் கதைத்துக்கொண்டு இருப்பார்கள். பள்ளிக்கூடம் போக துடங்க நிலைமை மாறத்துடங்கும் . அதற்கு நடுவில் நாங்கள் வேலையில் பிஸியாகிவிட நிலைமை இன்னும் மாறும். தாய் வீட்டில் இருந்து மற்றும் தாத்தா பாட்டி யாரும் இருந்து , தமிழ், சமயம் என்று சொல்லிக்குடுத்தால் ஓரளவு பலன் கிடைக்கும். ஆனால் இது நிறைய பேருக்கு சரிவராது. வெளிநாட்டில் பிறந்து வளரும் பிள்ளைகளை ஊரில் நாங்கள் வளர்வது போல் வளர நினைப்பது பிழை. அத்துடன் இப்ப ஊர் பிள்ளைகள் எம்மை மாதிரி இல்லை.அங்கும் நிறைய மாற்றங்கள். நாங்கள் இரண்டு மகன்மாரையும் அடிக்கடி இலங்கை, இந்தியா என்று கூட்டிப்போய் சொந்தம், கோயில் என்று காட்டி வந்தோம். சரஸ்வதி பூசை என்றால் , மச்சம் சாப்பிடாமல், பின்னேரம்தேவாரம் பாடி சாமி கும்பிட வேண்டும். முடிந்த நேரங்களில் எல்லாம் கோயிலுக்கு போவது. சிறு வயதில் நாங்கள் இருக்கும் இடத்தில பகவத் கீதை வகுப்புகளுக்கு போய் பஜனைகளும் படித்ததனால் இப்பவும் கிழமையில் இரு நாட்கள் பகவத் கீதை , பஜனை படிப்பார்கள். அடிக்கடி இருவருடனும் எமது கலாச்சாரம், சமயம் பற்றி கதைப்பேன். இருவரும் மிகவும் ஆர்வமாக கேட்பார்கள். சில தமிழ் படங்களும் பாப்போம். இப்படி ஒவ்வொரு குடும்பமும் தமக்கு முடிந்ததை பிள்ளைகளுக்கு செய்து காட்டி வந்தால் அவர்கள் பெரியவர்களாகி நாம் இல்லாத காலத்தில் அதனை பெரிதாக எண்ணி மதிப்பார்கள். நாம் அவர்களை அவர்கள் போக்கில் விட்டுவிட்டால் ஒரு காலத்தில் தமக்கென்று ஒரு அடையாளம் இல்லாமல் தடுமாறுவார்கள். எனது சகோதரர்களும், மற்ற உறவினர்களும் தமது பிள்ளைகளுக்கு அப்படிதான் செய்கிறார்கள். அத்துடன் அவர்களுக்கு எமது சமையல் முறைகளையும் சொல்லிகொடுக்கிறேன் . மிகவும் ஆர்வமாக சமைக்கிறார்கள். நாங்கள் எல்லா அம்மாமாரும் சேர்ந்து இப்போது Google document இல் ரெசிபிக்களை எழுதிவருகிறோம். அந்த google document ஐ எமது பிள்ளைகள் எல்லோரும் பார்த்து தமக்கு விருப்பமான ரெசிபிக்களை ஒருகாலத்தில் சமைக்கலாம். எமது உணவை அவர்கள் உண்ணுவது மட்டும் அன்றி அவர்களுக்கு சமைக்க தெரிவதும் கலாச்சாரத்தை பேணுவத்துக்கு மிகவும் முக்கியம். இதை விட அதிகமாக செய்ய எம்மால் முடியவில்லை. எனக்கு அவர்கள் எம்மை மாதிரி வாழவேண்டும் என்று தேவை இல்லை. எமது மொழி, கலாச்சாரம், சமயம் எல்லாவற்றையும் அவர்கள் வேற்று மொழிகளை காட்டிலும் பெரிதாக மதிக்க வேண்டும் என்பதில் தான் எனக்கு ஆர்வம். அது அவர்களுக்கும் தெரியும். சில குடும்பங்கள் தமது ஊர் ஒன்றுகூடல்கள் வைக்கிறார்கள். எமது அம்மாவின் அப்பாவின் ( ஐயா) ஊர் எழுதுமட்டுவாள் என்றபடியால் நாமும் போவதுண்டு. ஆனால் அங்கு பெரியவர்களே ஜீன்ஸை போட்டுகொண்டு ஆங்கிலம் கதைப்பார்கள். சாப்பாடு மட்டும் ஊர் சாப்பாடு. எனது தங்கையின் மகள் (14 வயது) மிகவும் தமிழ் ஆர்வம் மிக்கவர். போனகிழமை சந்தித்தபோது இந்த ஒன்றுகூடல் பற்றி என்னிடம் கதைத்தா . சின்னப்பிள்ளைகளுக்கு விளையாட்டுப்போட்டி வைக்கும்போது எமது பாரம்பரிய விளையாட்டுகளை தமக்கு சொல்லித்தந்து அவற்றை விளையாட வைக்கலாமே என்று அவ சொன்னது எனக்கு மிகவும் பிடித்தது. அம்மா, சித்திமார், மாமி எல்லோரிடமும் கேட்டு பழைய விளையாட்டுகளை அவவுக்கு விளங்கப்படுத்தினேன். மிகவும் ஆர்வமாக கேட்டா. எமது பரந்து வாழும் பெரிய குடும்பத்தில் (extended family) எவரும் இப்படி கூத்து மாதிரி சாமத்திய வீடோ, கல்யாண வீடோ வைக்கவில்லை. நாம் எல்லோரும் குடும்பகொண்டாட்டங்களில் சந்திக்கும் போது பொழுது போக்குக்கு இந்தமாதிரி விசித்திரமான கலியாண , சாமர்த்தியவீடு விடீயோக்களை YouTube இல் பார்த்து சிரிப்போம். பிள்ளைகளும் சேர்ந்து பார்த்துவிட்டு தமது அதிருப்தியை சொல்வார்கள்.அக்காவின் மகள் பஞ்சாபி/ராஜஸ்தான் ஆனால் கனடாவில் பிறந்து வளர்ந்த பெடியனை இரு வருடங்களுக்கு முன் கலியாணம் முடித்தபோது. எமது யாழ் முறையிலும், பஞ்சாபி முறையிலும் தான் வைத்தது. ஆனால் மணமக்களின் விருப்பப்படி மணவறை மற்றும் அலங்காரங்களை வித்தியாசமாக தான் செய்தது. மற்றம்படி கூத்துக்கள் ஒன்றும் இல்லை. Reception வெள்ளைக்காரர் மாதிரி வைத்தார்கள். அதற்கு மட்டும் எல்லோரும் ஆடிப்பாடினார்கள். சில எனக்கு தெரிந்த அமைதியான பெற்றோரே தமது பிள்ளைகளின் கலியாணத்துக்கு அளவுக்கு அதிகமாக ஆடுவது, பாடுவது ஒருவரை ஒருவர் தூக்குவது என்று பார்க்கும் போது நம்ப முடியாமல் இருக்கும். எனவே கலாசார சீரழிவுக்கு தனிப்பட்ட மனிதர்கள், குடும்பங்களின் பிழையான தெரிவுகளே காரணம்.

பெரும் போரை நோக்கிய ஐரோப்பிய அரசியல் நகர்வுகள் – உலகப்போர் 2 முதல் உலகப்போர் நடைபெற்ற வருடங்கள் என்றால் 1914 முதல் 1918 வரை என்று அறுதியிட்டுச் சொல்ல முடியும். ஆனால் இரண்டாம் உலகப் போரை இப்படி ஒரு காலகட்டத்திற்குள் அடக்கி விட முடியாது. வரலாற்று ஆசிரியர்களும் ஆய்வாளர்களும் போரின் காலகட்டம் குறித்து மாறுபடுகிறார்கள். பொதுவாக ஏற்றுக்கொள்ளபட்ட கணக்கு 1939 முதல் 1945 வரை என்றாலும், சிலருடைய கூற்றுப்படி, இரண்டாம் உலகப் போரின் தொடக்கம் 1939 அல்ல 1931. சீனா மீது ஜப்பான் தாக்குதல் தொடுத்த ஆண்டு அது. 1931 தொடங்கி 1939 வரை ஐரோப்பாவில் நடைபெற்ற உள்நாட்டு போர்கள், கலகங்கள், யுத்தங்கள், ஆக்கிரமிப்புக்கள், அத்துமீறல்கள் அனைத்தும் இரண்டாம் உலகப்போருடன் நேரடியாக தொடர்பு கொண்டிருகின்றன. ஆகவே இந்த கொந்தளிப்பான காலகட்டம் சரித்திரத்த்தில் அதிக முக்கியத்துவம் பெறுகிறது, ஹிட்லர் ஜெர்மனியின் பலத்தைப் பெருக்கிக் கொண்டதும் இந்தக் காலகட்டத்தில் தான். ஒரு ஆட்டம் ஆடிப் பார்த்து விடலாம் என்னும் நம்பிக்கையை அவர் ஏற்படுத்திக் கொண்டதும் அப்போது தான். ஹிட்லரின் திட்டம் தெளிவானது. அகண்ட ஜேர்மனியை உருவாக்க வேண்டுமானல் ஐரோப்பாவுடன் போரிட்டு வெல்ல வேண்டும். ஐரோப்பாவின் பலம் பொருந்திய சக்திகளான பிரிட்டன்,பிரான்ஸ,சோவியத்யூனியன், அமெரிக்கா உள்ளிட்ட நாடுகளுடன் நேருக்கு நேர் நின்று மோதி விழுத்த வேண்டும். எப்போது வேண்டுமானாலும் தொடங்கி விடலாம். அதற்கு முன்பாக செய்ய வேண்டியது ஜேர்மனியின் ராணுவ பலதைப் பெருக்குவது. இன்னொரு தோல்வியை ஜேர்மனி சந்திக்க் கூடாது. இனி எப்போதும். முதல் கட்டமாக ஆஸ்திரியா, போலந்து, செக்கோஸ்லாவாக்கியா போன்ற அக்கம் பக்க நாடுகளை முதலில் தாக்கி கையகப்படுத்த வேண்டும். தெளிவாக திட்டமிட்டு வீழ்த்தவேண்டும். இபோதைக்கு பெரிய சக்திகளைப் பகைத்துக்கொள்ளக்கூடாது. பலம் கூடியதும் அவர்களைத் தாக்கலாம். ராணுவத்தை மட்டுமல்ல ராஜதந்திரத்தையும் பயன் படுத்தினால் தான் இது சாத்தியமாகும். சீனா மீதான ஜப்பானின் தாக்குதல் ஐரோப்பாவில் ஹிட்லர் அதிகாரத்தை நோக்கிய தனது நகர்வினை மேற் கொண்டிருந்த வேளே ஆசியா கண்டத்தில் வேறு சம்பவங்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன. சீனாவின், ஸன் யாட் சென் (Sun Yat-Sen) மறைவிற்கு பிறகு, சியாங் கை ஷெக் (Chiang Kai-Shek) கோமிண்டாங் கட்சியின்(Kuomintang Party) (மன்னராட்சியை ஒழிப்பதை குறிக்கோளாக்க் கொண்டு தொடங்கப்பட்ட புரட்சிகரக் கட்சி) தலைமைபீடத்தைக் கைப்பற்றியிருந்தார். ஒட்டுமொத்த சீனாவையும் சுவீகரித்துக் கொள்ளும் கனவு அவரிடம் இருந்தது. மன்னர்களாலும் பின்னர் பல்வேறு அந்நிய தேசங்களின் மேலாதிக்கதாலும் தொடர்ந்து சின்னாபின்னமாகிக் கொண்டிருந்த சீனா, அரசியல் ரீதியிலும் ராணுவ ரீதியிலும் மிகவும் பின்தங்கியிருந்தது. இந்த நிலைமையை தனக்கு சாதகமாகப் பயன்படுத்திக்கொண்டார் சியாங். இந்தக் கனவுக்கு அசுசுறுத்தலாக சீனக் கம்யூனிஸ்ட் கட்சியினர் போராடிக்கொண்டிருந்தனர். எனவே சீனா முழுவதும் இருந்த்து கம்யூனிஸ்ட்டுக்கள் விரட்டியடிக்கப்பட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள். கடைசி கம்யூனிஸ்ட் எஞ்சியிருக்கும்வரை இந்தப் போர் தொடரும் என்று சியாங் வெறுப்புடன் கறுவியிருந்தார். ஹிட்லருக்கு ஏற்பட்ட அதே வெறுப்பு. நான்கிங் உள்ளிட்ட பல்வேறு முக்கியப் பிரதேசங்களை கோமிட்ணாங் கைப்பற்றியிருந்தது. மாவோ தலைமுயில் செம்படை தனது நெடும்பயணத்தை அக்ரோபர் 1935ல் நிறைவு செய்திருந்தது. கிட்டத்தட்ட ஆறாயிரம் மைல்களைக் கடந்து முன்னேறிய செம்படை, வழி நெடுகிலும் உள்ள நகரங்களையும் கிராமங்களையும் சியாங்கின் பிடியில் இருந்து விடுவித்துக்கொண்டே சென்றது. *சோவியத்தின் செம்படையின் வெற்றியால் உந்தப்பட்டு அதே பெயரில் உருவாக்கப்பட்டிருந்தது சீனாவின் செம்படை சியாங் ஒரு பக்கம். மற்றொருபக்கம் ஜப்பான். ஜப்பானின் முக்கிய அரசாங்க கடமைகளில் ஒன்று சீனாவைக் கண்காணிப்பது. ஒவ்வொரு சிறிய வியடத்தையும் கண்காணித்தார்கள். எந்ந பிரதேசத்தை யார் ஆள்கிறார்கள்? ராணுவம் என்ன செய்கிறது. அரசாங்கம் என்ன செய்கிறது? யார் புரட்சி செய்கிறார்கள்? சீனாவில் அரிசி கிலோ எவ்வளவு ? மக்காச்சோள மகசூல் இந்த மாதம் எவ்வளவு? ஒவ்வொன்றும் தெரிந்தாக வேண்டும். ஏன்? ஜப்பானைப் பொறுத்தவரை சீனா என்பது தனிபெரும் தேசம் அல்ல. ஜப்பானின் மற்றொறு மாநிலம். சீனாவி்ன் மூலை முடுக்குகளில் எல்லாம் ஜப்பானிய அதிகாரிகள் நின்று கொண்டிருப்பார்கள். கடை போட்டு உட்கார்ந்திருப்பார்கள். டாங்கிகளில் மீதேறி உட்கார்ந்து வேடிக்கை பார்பார்கள். சீனாவில் உள்ள ஆனால் ஜப்பானுக்கு உட்பட்ட பிரதேசம் என்று ஒரு பட்டியல் எடுத்தால் தலை சுற்றும். ஜப்பான் இயற்கை வளங்கள் அற்ற நாடு என்பதால் அது பெரும்பாலும் ஏற்றுமதியை நம்பியிருந்தது. குறிப்பாக அமெரிக்காவிடம் இருந்து. சர்வ வளங்களும் பொருந்திய ஒரு காலனி இருந்தால் மட்டுமே பொருளாதார நெருக்கடியில் இருந்து தப்ப முடியும் என்னும் நிலையில் சீனா உறுஞ்சிக்கொள்ள முடிவு செய்தது ஜப்பான். ஜப்பானின் அந்நிய முதலீடுகளில் ஐந்தில் நான்கு பங்கு சீனாவுக்குப் போய் சேர்ந்தது. அமெரி்க்கா, பிரிட்டன் போன்ற மேற்குலக நாடுகளுடன் ஜப்பான் போட்டி போட்டது. அவர்களுக்கு சமமான நிலையை அடையவிரும்பியது. ஜப்பான், பிரிட்டன், ஜேர்மனி, அமெரிக்கா, பிரான்ஸ், இத்தாலி என்று ஐரோப்பாவின் சக்திகள் அனைத்தும் ராணுவத்தில் தன்னிறைவு அடைந்துவிட்டன. ஜப்பான் எப்போது வல்லரசாவது? பதினெட்டாம் நூற்றாண்டு அமெரிக்கவாவுயும் இப்போதைய அமெரிக்காவையும் ஒப்பிட முடியுமா? எப்படிச் சாத்தியமானது இந்த வளர்ச்சி? தீவிரமாகச் சிந்தித்துக்க கொண்டிருந்தது ஜப்பான். ஜப்பானின் அப்போதைய எரிச்சல் சீனாவின் செம்படை. இதென்ன புற்றீசல் போல் இப்படிக் கிளம்பியிருக்கிறதே. புற்று வளரும் வரையா விட்டு வைப்பார்கள்? இந்ந சியாங் கை ஷேக் தம் படை வீர்ர்களுடன் பல்லாங்குழியா ஆடிக்கொண்டிருகிறான்? முதல் சிவப்பு கொடியை உயர்த்திப் பிடிப்பவனின் கையை, காலை உடைத்துப் போட்டிருந்தால் இந்த அளவுக்கு விஷம் பரவியிருக்குமா? நெடும் பயணம் போகிறார்களாம். வழியில் தென்படும் ராணுவப் பிராந்தியங்களை அழித்துக் கொண்டே வருகிறார்களாம். கோமண்டாங்கை விட அதிக பலம் பொருந்தியவர்களாம். இப்படியே போனால் ஒட்டுமொத்த சீனாவையும் செம்படை வளைத்துப் பிடித்துக்கொள்ளுமாம். இப்படியான சிந்தனையில் ஈடுபட்டது ஜப்பான். செப்ரெம்பர் 18 1931ம் ஆண்டு சீனா மீது படையெடுத்தது ஜப்பான். முதலில் மஞ்சூரியா, பிறகு ஷாங்காய். ஒரு சில மாதங்ககளில் இரண்டும் ஜப்பானால் கைப்பற்றப்பட்டன. அவர்ளுக்கு அங்கே அதிகம் வேலை இல்லை. கதவு திறந்தே கிடந்தது. ஒப்புக்கு சில சீனர்கள் துப்பாக்கியை வைத்துக் கொண்டு பம்மாத்து செய்து கொண்டிருந்தார்கள். இடது கை சுண்டுவிரலால் அவர்களை நசுக்கிப்போட்டது ஜப்பானியப் படை. அதிர்ந்து நின்றார்கள் சீனர்கள். இதெல்லாம ஒரு தேசமா? அரசாங்கத்தின் யோக்கிதை இது தானா? தமக்கு ஒரு சம்பந்தமும் இல்லாத பக்கது நாடு நம் மீது படையெடுத்து வந்து நம்மையே கொன்று நம் பகுதிகளைக் கைப்பற்றிக் கொள்கிறது. ஒப்புக்கு நான்கு பேரை அனுப்பிவிட்டு வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது அரசாங்கம். நம் நாடு, நம் மக்கள், நம் பகுதிகள் என்று கொஞ்சமாவது அக்கறை இருகிறதா? பஞ்சத்தால் அடிபட்ட ஒரு விவசாயி கூட என் தேசம் என்கிறானே. கேட்டால் சர்வதேச சங்கங்களுக்கு மனு போட்டிருக்கிறோம் என்று ஒரு பதில். ஏன்? அவர்களை ஏன் அழைக்க வேண்டும்? ராணுவம் என்று எதற்கு வைத்திருக்கிறாய்? கவாத்து செய்வதற்கும் சல்யூட் அடிப்பதற்குமா? பளபளக்கும் தொப்பிகளும் துப்பாக்கிகளும் எதற்கு? இங்கே சியாங்கை ஷேக். அங்கே வேறு யாரோ? ஷாங்காய்க்கு என்ன வந்தால் என்ன என்று மஞ்சூரியா நினைக்கிறது. தெற்கில் ஜப்பான் வந்தால் என்ன என்று வடக்கு தூங்குகிறது. சீனர்கள் தெருவில் இறங்கினார்கள். தெருவில் இறங்கி நடந்தால் சீனா போல் இல்லை. எதிரே வரும் பத்து பேரில் இரண்டு ஜப்பானியர்கள். இப்படியே போனால் சீனர்களின் கலாச்சாரம், மொழி, வரலாறு அனைத்தும் அழிந்து போய்விடும். ஜப்பான் சீனாவை மொத்தமாக சாப்பிட்டுவிடும். சீனாவில் நடக்கும் மாற்றங்களை பிரிட்டனும் உன்னிப்பாகக் கவனித்துக் கொண்டிருந்தது. வேறெந்த தேசங்களை விட சீனா மீது அக்கறை செலுத்துவதில் தனக்கே முன்னுரிமை அதிகம் இருப்பதாக பிரிட்டன் நம்பியது. காரணம் அமெரிக்காவைக் காட்டிலும் பிரிட்டன் சீனாவில் அதிக பணத்தைக் கொட்டியிருந்தது. பிரிட்டனும் ஜப்பானும் 72 சதசவீத முதலீட்டைச் சீனாவில் செய்திருந்தன. அமெரிக்கா ஜப்பானை விட அதிக அறவி்ல் முதலீடு செய்திருந்தது. சீனாவை அபகரித்துக் கொள்வதில் ஜப்பான் காட்டிய அவசரத்துக்கு காரணம் மேற்படி போட்டியாளர்கள் தான். நான் தான் அதிகம் முதலீடு செய்துள்ளேன். சீனா எனக்கு தான் சொந்தம் என்று ஆளாளுக்கு வரிந்து கட்டிக்கொண்டு போர் தொடுக்க ஆரம்பித்தால் விவகாரம் சிக்கலாகி விடும். ஆகவே உடனுக்குடன் சீனப்பிராந்தியத்தைத் தன் கட்டுப்பாட்டின் கீழ் கொண்டு வந்துவிட வேண்டும் என்று ஜப்பான் துடித்தது. ஜனவரி 1932ல் ஜப்பான் ஷாங்காய் மீது போர் தொடுத்த போது, ஐரோப்பா நிமிர்ந்து உட்கார்ந்தது. பிரிட்டன், பிரான்ஸ், அமெரிக்கா, ஜெர்மனி, இத்தாலி என்று ஒவ்வொரு நாடும் இந்தப்போரை உன்னிப்பாக கவனிக்க ஆரம்பித்தன. ஐரோப்பிய மக்களையும் இந்த போர் உலுக்கியது. எதிர்ப்புக்கள் அதிகம் காட்டமுடியாத சீனாவை ஜப்பானிய விமானங்கள் பறந்து பறந்து தாக்கியதை இவர்களால் ஏற்றுக்கொள்ள முடியவில்லை. எதற்காக இந்த போர்? சீனா ஜப்பானை என்ன செய்தது? அப்பாவி சீனர்கள் எதற்காக குண்டடிபட்டு சாகவேண்டும்? இது அநியாயம் இல்லையா? சீனா மீது அக்கறையும் கரிசனமும் குவிய ஆரம்பித்த அதே சமயம் ஜப்பானை மேலாதிக்கம் செலுத்தும் ஒரு தீய சக்தியாகவும் ஐரோப்பா பார்க்க ஆரம்பித்தது. மஞ்சூரியா மீது ஜப்பான் அடுத்த தாக்குதலை நிகழ்த்திய போது சீனா லீக் ஒஃப் நேஷன்ஸிடம் (League of Nations) முறையிட்டது. சரி, இவர்கள் தலையிட்டு ஏதாவது செய்வார்கள் என்று மக்கள் காத்திருந்தனர். ஆனால், லீக் அலட்டிக்கொள்ளவில்லை. ஜப்பானின் பெரும் படையை எதிர்த்து நிற்கும் அளவுக்கு சக்தி தன்னிடம் இல்லை என்று புலம்பியது. வேடிக்கை பார்த்துக்கொண்டிருந்த பிற நாடுகள் எதுவும் இதில் தலையிடவில்லை. லீக் மட்டுமல்ல எந்த சர்வதேச அமைப்பாலும் போரைத் தடுத்து நிறுத்த முடியாது என்னும் உண்மை இந்த போரினால் அம்பலமானது. அமெரிக்கா இந்தப் போரைக் கண்டித்தது. பிரிட்டன் நிலை கொள்ள முடியாமல் தவித்தது. சீனாவுக்கு ஆதரவாகப் போரில் குதித்தால் ஜப்பானைப் போலவே தானும் எதிர்க்கப்படுவோம் என்று அதற்குத் தெரிந்து போனது. தவிரவும், கோம்ண்டாங் படைமீது மேற்கு நாடுகளுக்கு நம்பிக்கை ஏற்படவில்லை. கோமிண்டாங்குக்கு உதவுவதன் மூலம் சீனாவைக் காப்பாற்றிவிட முடியாது என்று அவர்கள் நம்பினார்கள். கூடுதலாக, தேவையில்லாமல் ஜப்பானை பகைத்துக்கொள்ள நேரிடும். எதற்கு அநாவசிய வம்பு.? சமகாலத்தில் ஐரோப்பாவில் ஜேர்மனியின் பலப்படுத்தல் இவ்வாறாக ஆசியாக் கண்டத்தில் சீனா மீதான ஜப்பானின் ஆக்கிரமிப்பு முயற்சிகள் நடைபெற்று கொண்டிருக்கும் போது ஐரோப்பாவில் ஹிட்லர் மையின் காம்ஃப் நூலில் தான் எழுதிய தனது கனவான தூயஜேர்மனியை உருவாக்கும் திட்டங்களின் முன்னெடுப்புகளை நனவாக்கும் செயற்திட்டங்களை நடைமுறைப்படுத்த தொடங்கி இருந்தார். ஹிட்லரை பிரிட்டன் அறிந்திருந்தது.. பெருகிக்கொண்டிருக்கும் நாசி இராணுவபலம், யூத வதை முகாம்கள், யூத இன அழிப்பு. ஜேர்மனியில் இருந்து தப்பி ஓடி வந்த யூத அகதிகள் ஜேர்மனியில் நடந்து வரும் கொலைபாதகச் செயல்களை ஊர்ஜிதப்படுத்தினர். என்றாலும் பிரிட்டன் கண்டு கொள்ளாமல் இருந்தது. பிரிட்டனை விட பிரான்ஸ் ஜேர்மனியை நன்கறிந்திருந்தது. இது அபாயகரமான போக்கு என்று அதற்கு நன்கு தெரிந்திருந்தது. அன்றைய ஃபிரஞ்சு ராணுவம், ஜேர்மன் ராணுவத்தை விட வலுவாகத்தான் அன்று இருந்தது. ஆனால் யுத்தம் என்று வந்துவிட்டால் ஜேர்மனியை எதிர்கொள்ள முடியுமா என்னும் தயக்கம் பிரான்ஸிடம் இருந்தது. இந்த தயக்கம், பிரான்ஸை வெறும் பார்வையாளராக மாற்றியது. நவம்பர் 1933ல் பிரிட்டிஷ் அம்பாஸிடர் எரிக் பைப்ஸ் (Sir Eric Phipps) என்பவரை ஹிட்லர் சந்தித்து பேசினார். உங்களைச் சந்திப்பதில் மகிழ்ச்சி. ஆங்கிலேயருக்கும் ஜேர்மனியர்களுக்கும் இடையில் இணைப்பு ஏற்படவேண்டும் என்பது தான் என் விருப்பம். எங்கள் தேச நலனிற்காக நீங்கள் ஓர் உபகாரம் செய்ய வேண்டும். எங்கள் ராணுவத்தின் பலம் பெருகவேண்டும். மூன்று லட்சம் பேராவது இருந்தால் தான் நல்லது. உங்கள் ஆதரவு கிடைக்குமா? பொறுத்திருங்கள் ஹிட்லர் குறைந்தது பத்து ஆண்டுகளாவது நீங்கள் காத்திருக்கத் தான் வேண்டும். சரி அது ஒரு பக்கம் கிடைக்கட்டும் என்று போலந்து பக்கம் திரும்பினார் ஹிட்லர். ரகசிய பேச்சுவார்த்தைகள் நடந்தன. ஜனவரி 1934ல் ஒப்பந்தம் ஒன்றையும் போட்டுக்கொண்டார் ஹிட்லர். எக்காரணத்தைக் கொண்டும் ஜேர்மனி போலந்தைத் தாக்காது என்பது தான் அந்த ஒப்பந்ததின் ஷரத்து. ஹிட்லர் அடுத்தடுத்த கட்டங்களுக்கு முன்னேறிக்கொண்டிருந்தார். 1935 தொடக்கத்தில் ஜேர்மனியின் ஒரு மாகாணமான சார்லாண்ட்(Saarland) சட்டபூர்வமாக அதனுடன் ஒன்றிணைக்கப்ட்ட போது பிரான்ஸும் பிரிட்டனும் அதிர்ந்து போயின. காரணம், வெர்ஸைல்ஸ் ஒப்பந்தப்படி இந்த பிரதேசம் ஜேர்மனியின் கைவிட்டு போய்விட்டது. பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் மட்டுமே இந்த பிரதேசத்துக்கு சொந்தம் கொண்டாட முடியும். நிர்வகிக்கும் உரிமை பிரானஸிடம் இருந்தது. 1933 ல் நாசிகளுக்கு எதிரானவர்கள் பலர் சார்லாண்டுக்கு ஓடிப்போனார்கள். ஜேர்மனியின் ஆட்சிக்கு உட்படாத பிரதேசமாக சார்லாண்ட் இருந்ததால் அங்கே பாதுகாப்பு கிடைக்கும் என்பது அவர்கள் நம்பிக்கை. சார்லாண்ட் எக்காலத்திலும் ஜேர்மனிக்கு போய்விடக்கூடாது, அது பிரான்ஸின் ஆளுகைக்கு உட்பட்டே இருக்க வேண்டும் என்று அவர்கள் விரும்பினார்கள். நாசிகளுக்கு எதிரான ஒரு ஜேர்மனிய குழு அங்கே உருப்பெற்றது. அதே சமயம், சார்லாண்டில் இருந்த ஜேர்மனியப் பிரஜைகள் பிரான்ஸின் ஆதிக்கத்தை ஏற்றுக்கொள்ள மறுத்தனர். நாசி ஜேர்மனியில் ஆயிரம் குற்றம், குறைகள் இருந்தாலும் நாங்கள் ஜேர்மனியோடு தான் இணைவோம் என்றனர். நாசி எதிர்ப்புக் குழுவினரால் இவர்களை ஈர்க்க முடியவில்லை. சார்லாண்ட் ஜேர்மனியர்கள் பேர்லினுடன் இணையும் நாளை எதி்ர்நோக்கியிருந்தனர். 1920 ம் ஆண்டு லீக் ஓஃப்் நேஷன்ஆஇன் தீர்மானத்தின்படி, பிரான்ஸ் பதினைந்து ஆண்டுகள் மட்டுமே மேலாதிக்கம் செலுத்த முடியும். அதற்குப் பிறகு அங்கே வாக்கெடுப்பு நடத்தப்பட வேண்டும். ஜனவரி 15, 1935 ல் வாக்கெடுப்பு நடந்த போது 90.30 சதவீத மக்கள் ஜேர்மனிக்கு ஆதரவாக வாக்களித்தனர். ஆகவே சட்டப்படி சார்லாண்ட ஜேர்மனியுடன் சேர்ந்து கொண்டது. சந்தேகமில்லாமல் ஜேர்மனியின் பலம் பெருகிக் கொண்டிருந்தது. ராணுவத்தைக் கட்டமைக்கும் பணியில் மும்முரமாக ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்தார் ஹிட்லர். ஜேர்மனியால் நேரக்கூடிய ஆபத்தை பிரிட்டன், பிரான்ஸ், இத்தாலி மூன்றும் உடனே புரிந்து கொண்டு விட்டன. இனி எழுந்திருக்காது என்பதை உறுதிப்படுத்திக் கொண்ட பிறகே முந்தைய போரை முடிவுக்குக் கொண்டுவந்தோம். ஆனால், இன்று ஜேர்மனி தட்டிவிட்டு கொண்டு எழுந்து நிற்கிறது. அதோடு நில்லாமல், ஆயுதங்களையும் குவித்து வைத்து கொண்டு மல்லுக்கட்டி நிற்கிறது. இது சரியல்ல. ஜேர்மனியால் இன்னொரு போர் மூளக்கூடிய அபாயத்தை மறுக்க முடியாது. மேலும் மேலும் ஹிட்லர் ஆயுதங்களைக் குவித்துக் கொண்டே போகிறார். முந்தைய போரில் நாம் இழந்த பிரதேசங்களை மீண்டும் பிடிப்போம் என்று உணர்ச்சி பொங்க உரையாற்றுகிறார். உளவுத்தகவல்கள் ஜேர்மனியின் போர் விருப்பத்தை ஊர்ஜிதப்படுத்துகின்றன. முந்தைய யுத்தத்தில் போட்டுக்கொண்ட ஒப்பந்தத்தைத் தொடர்வது என்று இந்த நாடுகள் முடிவு செய்தன. நாம் நேச நாடுகளாகவே நீடிப்போம். இந்த அணி அப்படியே தொடரட்டும். நமக்குள்ளே எந்தப் பிரச்சனையும் இருக்கக்கூடாது. ஒருவருக்கொருவர் உதவிக்கொள்வோம். ஆபத்து என்றால் ஓரணியில் திரள்வோம். பிரான்ஸ் இத்தாலி உடன்படிக்கை – Franco- Italian Agreement ஜனவரி 1935 ல் பிரான்ஸும் இத்தாலியும் கைகுலுக்கிக் கொண்டன.Franco-Italian Agreement) ஜனவரி 5, 1935 ல் ரோமுக்கு சென்று முஸோலினியைச் சந்தித்தார் பிரான்ஸின் அயல்துறை அமைச்சர் பியரெ லவால்(Pierre Laval). பிரான்ஸுக்கு சொந்தமான சோமாலிலாந்தில் இருந்து (தற்போது Djibouti) சில பகுதிகளை உங்களுக்குத் தந்து விடுகிறோம். எதியோப்பியாவில் உங்கள் விருப்பப்படி நடந்து கொள்ளலாம். பதிலுக்கு நீங்கள் எங்களுடன் கூட்டு சேர்ந்து கொள்ளவேண்டும். ஜேர்மன் ஆக்கிரமிப்பு நிகழ்ந்தால் நீங்கள் கைகொடுக்க வேண்டும். மே 2 1935 ல் சோவியத்தும் பிரான்ஸும் ஒர் ஒப்பந்தம் செய்து கொண்டன. (Franco- Soviet Treaty of Mutual Assistance) சோவியத்துடன் சேர்வதற்கு முதல் நிறைய சிந்தித்தது பிரான்ஸ். ஆனாலும், அவர்களுக்கு வேறு வழி தெரியவில்லை. சோவியத்தின் கம்யூனிச சித்தாந்தத்தை பிரான்ஸ் ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை என்றாலும் ஹிட்லரின் ராணுவ விரிவாக்கத்துக்கு ஈடு கொடுக்க வேண்டுமானால் சோவியத்தின் உதவி அவசியம் என்பதை உணர்ந்திருந்தது. பிரிட்டன் - ஜேர்மனி ஒப்பந்தம் - Anglo- German Naval Agreement ஜுன்19, 1935 ல் பேரதிசயமாக, பிரிட்டனும் ஜேர்மனியும் ஒர் உடன்படிக்கையை உருவாக்கி கையெழுத்திட்டன. (Anglo- German Naval Agreement) 1919 வெர்ஸைல்ஸ் ஒப்பந்தத்தின்படி, ஜேர்மனி தன் கடற்படையை கட்டுப்பாட்டில் வைத்திருக்க வேண்டும். நீர்மூழ்கி கப்பல்கள், போர்க்கப்பல்கள் போன்றவற்றை ஜேர்மனி வாங்க முடியாது. பயன்படுத்த முடியாது. ஆறு கனமான க்ரூஸர்கள், ஆறு மிதமான க்ரூசர்கள்,12 டெஸ்ட்ராயர் போர்க்கப்பல்கள், 12 டார்பிடோ படகுகள் இவை மட்டுமே தற்பாதுகாப்பக்காக அனுமதிக்கப்பட்டிருந்தன. ஜேர்மனி பல்வேறு சமயங்களில் தன் எதிர்ப்பை பதிவு செய்திருந்தது. இதென்ன அநியாயம்? தோற்றுப்போன ஒரே காரணத்திற்காக எங்கள் பலத்தை நாங்கள் குறைத்துக் கொள்ளவேண்டுமா? ஒன்று ஐரோப்பிய நாடுகள் அனைத்தும் தங்கள் பலத்தை எங்களோடு சேர்ந்து குறைத்துக்கொள்ள வேண்டும். அல்லது எங்களையும் உங்களுக்கு சமமாக வளர அனுமதிக்கவேண்டும். 1919ம் ஆண்டுக்கு பிறகு, பிரிட்டனில் ஜேர்மனிக்கு ஆதரவான அலை அங்குமிங்குமாக வீச ஆரம்பித்தது. ஆயிரம் சொன்னாலும் ஜேர்மனியை இப்படி அழுத்திப்பிடிப்பது சரியல்ல என்று விமர்சனங்கள் எழுந்தன. எப்போதோ போட்ட ஒப்பந்தத்தை எதற்கு உடும்பு போல் பிடித்துக் கொள்ளவேண்டும். கொஞ்சம் தளர்த்தலாமே என்று வெளிப்படையாக பேசிக்கொள்ள ஆரம்பித்தனர். ஐரோப்பாவின் சக்திவாய்ந்த தேசம், ஜேர்மனி. அங்கே அமைதி நிலவவேண்டுமானால், அவர்களால் ஐரோப்பாவில் அமைதி நிலவ வேண்டுமானால் நாம் கொஞ்சம் விட்டுக் கொடுத்து தான் ஆக வேண்டும் என்று அரசியல் விமர்சகர்கள் கருத்து தெரிவித்தார்கள். ஹிட்லரின் வருகைக்குப் பிறகு பிரிட்டன் அரசாங்கத்திடம் இந்த தடுமாற்றம் இருக்கவே செய்தது. என்ன செய்வது ஜேர்மனியை? கட்டுப்பாடுகளைத் தளர்த்தினால் என்ன ஆகும்? என்ன செய்வார் ஹிட்லர்? மீண்டும் ஒரு போர் மூளுமா? அல்லது தன்னிறைவு பெற்ற ஜேர்மனியில் அமைதி நிலவுமா? ஆகஸ்ட் 1933ல் பாதுகாப்புதுறையைச் சேர்ந்த ஜெனரல் சர் மௌரிஸ் ஹாங்கே என்பவர் ஜேர்மனிக்கு சென்று வந்தார். தான் தரிசித்த நவ ஜேர்மனியைப்பற்றி அக்ரோபர் மாதம் அவர் ஒரு குறிப்பு எழுதினார். என்ன செய்யப்போகிறது பிரிட்டன்? மைய்ன் காம்ஃப் எழுதிய ஹிட்லரோடு உறவு வைத்துக்கொள்ள போகிறோமா? தான் சொன்னது போல் அவர் போலந்தை அபகரித்துக் கொள்வார் என்று நம்பப்போகிறோமா? அல்லது, ஜேர்மனியின் சங்கடங்களை, சவால்களை, தேவைகளை உணர்ந்த புதிய தலைவராக ஹிட்லரை அங்கீகரிகப்போகிறோமா? இந்த புதிருக்கு உடனே நாம் விடை கண்டு பிடித்தாக வேண்டும். ஹிட்லரோடு கைகோர்த்துக் கொள்ள முடிவு செய்தது பிரிட்டன். மார்ச் 1935 ல் ஹிட்லர், ஜோவாசிம் ஃவொன் ரிப்பன்ட்ராப் (Joachim von Ribbentrop) என்பவரை ஜேர்மனியின் அயல்துறை அமைச்சராக நியமனம் செய்தார். ஜுன் 2, 1935 ல் ரிப்பன்ராப் லண்டன் சென்றார். தன் வாதத்தை அவர் அழுத்தமாக எடுத்து வைத்தார். எங்கள் கோரிக்கையை ஏற்று ஜேர்மன் கடற்படையை பிரிட்டன் பலப்படுத்தவேண்டும். நூற்றுக்கு முப்பதைந்து என்ற விகிதத்தில் பலத்தை கூட்டிலாலே போதுமானது. இதை நீங்கள் மறுப்பதாக இருந்தால் பாதகமில்லை, எங்கள் விருப்பத்துக்கு ஏற்றாற்போல் எங்கள் பலத்தை நாங்களே அதிகப்படுத்திக் கொள்வோம். ரிப்பன்ராபின் குரலில் தொனித்த உறுதியையும் அலட்சியத்தையும் ஆணவத்தையும் கண்டு திகைத்தது பிரிட்டன். நிச்சயம் இது போன்ற ஒரு தொனியில் பேபசி எந்ந உடன்படிக்கையையும் நிறைவு செய்ய முடியாது. அதிலும் ஜேர்மனி வந்திருப்பது பிரிட்டனிடம் உதவி வேண்டி. இப்படியா உதவி கேட்பார்கள்? மறுத்துவிட தான் முடிவு செய்ய நினைத்தது பிரிட்டன். ஆனால் யோசித்துப் பார்த்த போது, உடன்படிக்கை போட்டுக்கொள்வது தான் சரி என்று தோன்றியது.. ஹிட்லர் சொன்னதை செய்து முடிக்கக்கூடியவர், செய்து முடிக்க முடியும் என்னும் நம்பிக்கை இருப்பதால் தான் இந்த வித மிரட்டல் தொனியுடன் பேச்சுவார்த்தை நடத்தமுடிகிறது. உடன்படிக்கை போடாவிட்டால், ஜேர்மனி தன் கப்பற்படை பலத்தை கணக்கிலடங்கா விதத்தில் கூட்டிவிடும். ஜேர்மனியின் தொட்ழ்நுட்ப திறனையும் கட்டுமான திறனையும் குறைத்து மதிப்பிடுவதற்கில்லை. விவேகத்துடன் நடந்து கொள்வது தான் சிறந்த வழி. தன் வாழ்வில் மகிழ்ச்சியான தருணங்ககளில் இதுவும் ஒன்று என்று ஹிட்லர் இந்தச் சம்பவத்தை பின்னர் கொண்டாடிக் கொண்டார். எதியோப்பிய ஆக்கிரமிப்பு – Italien Occupation in Ethiopia அக்ரோபர் 1935 ல் இத்தாலி எதியோப்பியாவை(அபிசீனியா என்றும் அழைப்பார்கள்) ஆக்கிரமித்தது. இத்தாலியப் படைகளை எதிர்கொள்ளும் அளவுக்கு எதியோப்பியாவிடம் படை வலிமை கிடையாது. ஆகவே எதியோப்பியா இத்தாலியின் ராணுவப்பலத்தில் சுருண்டு ஒடுங்கிபோனது. இத்தாலிய கிழக்கு ஆபிரிக்கா என்னும் பெயரில் தனக்கான காலனிகளை இத்தாலி உருவாக்கிக் கொண்டது. ஜப்பானின் சீன ஆக்கிரமிப்பை எப்படி லீக் ஒஃப் நேஷன்ஸால் தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லையோ அப்படியே இத்தாலிய ஆக்கிரமிப்பையும் லீக்கால் தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லை. வேடிக்கை மட்டுமே பாத்துக்கொண்டிருந்தது. இத்தாலி, எதியோப்பியா இரண்டுமே லீக்னி உறுப்பு நாடுகள் என்ற போதிலும். இந்த ஆக்கிரமிப்பு முசோலினியை பிரபலப்படுத்தியது. ஐரோப்பிய நாடுகள் இந்த ஆக்கிரமிப்பை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஜேர்மனி இத்தாலிக்கு கைகொடுக்க முன்வந்தது. எதியோப்பியாவை இத்தாலி ஆக்கிரமித்ததில் தவறேதுமில்லை. இத்தாலியை நாம் ஆதரிக்கிறோம் என்று அறிவித்தது ஜேர்மனி. அடுத்ததாக ரைன்லாந்து பக்கம் பார்வையை திருப்பினர் ஹிட்லர். வெர்சைலஸ் ஒப்பந்தத்தால் நிராயுதபாணியாக மாற்றப்ட்ட மற்றொரு பிரதேசம். ராணுவ சீருடைகளை இங்கு பார்க்க முடியாது. ஜேர்மனி ஒரு பக்கம் பலம் பெற்றுக்கொண்டிருக்கும் போது, ஜேர்மனியின் ஒரு பாகமான ரைன்லாந்து பலவீனமாக இருப்பது தேச அவமானம் அல்லவா? மார்ச் 1936 ல் ஹிட்லர் உத்தரவு பிறப்பித்தார். பொட்டல் காடாக ரைன்லாந்து இருப்பது எனக்கு பிடிக்கவில்லை. நாசிகள் இங்கே சென்று தழைத்துப் பரவட்டும். வெர்சைல்ஸ் வாத்தியார் காலாவதியாகிவிட்டார். நாம் அவருக்கு கீழ் படிய வேண்டிய அவசியம் இல்லை. உத்தரவின் படி 32000 ராணுவ வீர்ர்களும் ஆயுதம் தரித்த காவல்வீரர்களும் ரைன்லாந்துக்குள் புகுந்தனர். ஹிட்லர் எதிர்பார்த்தபடியே எந்த எதிர்ப்பும் யாரிடம் இருந்தும் கிளம்பவில்லை. அப்படியே கேட்டாலும் பதில் தயாராகவே இருந்தது. ரைன்லாந்து என் நாட்டின் ஒரு பகுதி. தேவைக்கேற்ப ராணுவத்தை அங்கே கொஞ்சம் நகர்த்திக் கொண்டதில் உங்களுக்கு என்ன ஆட்சேபனை? பிரிட்டனிடம் ஹிட்லருக்கு எந்ந பயமும் இல்லை. ஆனால் பிரான்ஸிடம் கொஞ்சம் பயம் இருந்தது. ராணுவத்திடமும் அவர் சொல்லியிருந்தார். ஒருவேளை பிரான் தரப்பில் ஏதாவது எதிர்ப்பு வந்தால் சட்டென்று பின்வாங்கி விடுங்கள். ஆனால் பிரான்ஸ் அமைதியாகவே இருந்தது. ஹிட்லர் இதை ஒரு வெற்றியாக கருதினார். இனி பிரான்ஸ் குறித்து அச்சப்படதேவையில்லை. ஸ்பானிய உள்நாட்டு யுத்தம் – Spanish civil war – Spanicher Bürgerkrieg ஜுலை 17, 1936 தொடங்கி ஏப்ரல் 1 1939 வரை நீடித்த ஸ்பானிஷ் உள்நாட்டு யுத்தம் ஸ்பெயினை கிழித்து கந்தலாக்கியது. பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டு முழுவதும் ஸ்பெயின் பல்வேறு போராட்டங்களைச் சந்தித்திருகிறது. கன்சர்வேடிவ், ரிஃபோர்மிஸ்ட் இரு குழுக்களும் மாற்றி மாற்றி போரிட்டு ஆட்சியைக் கைப்பற்றின. இந்த உள்நாட்டு யுத்தத்தைத் தொடங்கிவைத்தவர்கள் சில ராணுவ ஜெனரல்கள். இவர்களுக்கு கன்சர்வேடிவ் குழு (Conferderation de Derechas Autonomas – CEDA), கார்லிஸ்ட் குழுக்கள் மற்றும் Falange Espanola delas JONS என்னும் பாசிஸ குழுக்ககளுக்கு ஆதரவு தந்தன. ரிபப்ளிக்கன் கட்சி அதிபராக இருந்த Manuel Azana என்பவருக்கு எதிராக இவர்கள் கலகத்தில் இறங்கினார்கள். போரின் முடிவில் அதிபர் தூக்கியடிக்கபட்டார். ஜெனரல் ஃபிரான்சிகோ ஃப்பிராங்கோ பதவியைக் கைப்பறினார். இந்த உள்நாட்டு யுத்தத்தில் ஸ்பெயினுக்கு சோவியத்யூனியன் ஆதரித்தது. எர்னெஸ்ட் ஹெமிங்வே, ஜோர்ச் ஆர்வெல் உள்ளிட்ட பிரபல எழுத்தாளர்கள் இந்ந போரின் நிகழ்வுகளை எழுதி உலக மக்களின் கவனத்தை, குறிப்பாக ஐரோப்பாவின் கவனத்தை ஈர்த்தனர். இந்த போரின் ஆரம்பக்கட்டத்திலேயே, சுமார் 50000 பொதுமக்கள் துப்பாக்கிச்சூட்டில் மாட்டிக்கொண்டும், கைதிகளாகப் பிடிபட்டும் உயிரிழந்தனர். நவம்பர் 1936ல் ஜேர்மனியும் இத்தாலியும் ஃபிராங்கோவின் கைப்பற்றபட்ட ஆட்சியை ஆதரித்தனர். டிசம்பரில் இத்தாலி தன் ராணுவத்தை ஸ்பெயினுக்கு அனுப்பிவைத்தது. ஃபிராங்கோவோடு சேர்ந்து ஸ்பெயினை முறியடிப்பதற்காக. இரண்டாம் உலகப்போரின் முன்னோட்டமாக இதைக் கொள்ள முடியும். ஒரு பக்கம், ஜேர்மனி, இத்தாலி உள்ளிட்ட நாடுகளின் கூட்டணி, மற்றொரு பக்கம் பிரிட்டன், பிரான்ஸ் கூட்டணி. பிறகு சோவியத் யூனியன். நவம்பர் 1936ல் ஜேர்மனியும் ஜப்பானும் கைகுலுக்கிக் கொண்டன. இரண்டையும் அருகருகே கொண்டுவந்த சக்தி., சோவியத் எதிர்ப்பு. கம்யூனிஸ்ட் இண்டரநஷனல் (மொஸ்கோவில் தொடங்கப்பட்ட சர்வதேச கம்யூனிஸ்ட் அமைப்பு. Communist International என்பதன் முன்னெழுத்து சுருக்கமாக Comintern- கோமிண்டர்ன் என்றழைக்கப்பட்டது) பிற நாடுகளில் குழப்பங்களை ஏற்படுத்தும் பணியில் ஈடுபட்டு வருகிறது. அரசாங்கத்திற்கு எதிராக தொழிலாளர்களை ஊக்குவிக்கிறது. கலகம் செய்ய தூண்டுகிறது. ஜார் மன்னரை மக்கள் தூக்கியெறிந்ததைப் போல் ஏகாதிபத்திய நாடுகளின் அரசாங்கத்தை அந்தந்த தேசத்து மக்கள் தூக்கியெறிய வேண்டும் என்று பிரச்சாரம் செய்து வருகிறது. இது ஆபத்து. சோவியத்யூனியன் என்னும் தீயசக்தியிடம் இருந்து நாம் நம்மை காப்பாற்றிக் கொள்ளவேண்டியது அவசியம். சோவியத் முதலில் என்னை தாக்கினால் நீ கைகொடு. உன்னைத்தாக்கினால் நான் உன் பக்கம் நிற்பேன். நாம் சோவித்தின் பக்கம் தலைவைத்தும் படுக்க வேண்டாம். இது தான் ஒப்பந்தத்தின் சாரம். Ant-Comintern Pact என்று இந்ந ஒப்பந்தம் அழைக்கப்பட்டது. இத்தாலியும் ஜேர்மனியுடன் - Germany and Fascist Italy நவம்பர் 1937 ல் இத்தாலி இந்த ஒப்பந்தத்தில் இணைந்து கொண்டது. ஜேர்மனி, ஜப்பான், இத்தாலி மூன்றும் ஒன்றிணைந்து அச்சு நாடுகளாக (Axis Powers) மாறின. · இத்தாலி இந்த கூட்டணியி்ல் இணைந்ததற்கு என்ன காரணம்? · ஏற்கனவே பிரிட்டனோடும் பிரான்ஸோடும் இத்தாலி தனித்தனியே போட்டுக்கொண்ட ஒப்பந்தகள் என்ன ஆயிற்று? · ஜேர்மனிக்கு எதிராக ஒன்று சேர்வோம் என்று சொன்ன இத்தாலி அதே ஜேர்மனியிடம் அடைக்கலம் பகுந்தது ஏன்? காரணம் ஏமாற்றம். ஏப்ரல் 14, 1935 ல் இத்தாலியில் உள்ள Stressa என்னும் பகுதியில் பிரான்ஸ், பிரிட்டன், இத்தாலி மூன்றும் ஒப்பந்தம் ஒன்றைப் போட்டுக்கொண்டன. ஒஸ்ரியாவின் இறையாண்மையை அங்கீகரிக்க வேண்டும், ஜேர்மனியின் எதிர்கால அத்துமீறல்களை தடுத்து நிறுத்த வேண்டும் என்னும் கோரிக்கைகளை இந்த மூன்று நாடுகளும் ஏற்றுக்கொண்டன. ஆனால் இந்த ஒப்பந்தத்தால் பயன் ஏதும் இல்லை என்பதை முசோலினி விரைவில் உணர்ந்து கொண்டார். ஜேர்மனியின் ராணுவமயலாக்கலை பிரிட்டனோ பிரான்ஸோ எதிர்பதாக தெரியவில்லை. ஒப்புக்கு கூட ஜேர்மனியை மிரட்ட அவர்கள் தயாராக இல்லை. ஆக, பிரிட்டன், பிரான்ஸ் இரண்டையும் நம்ப முடியாது என்று முஸோலினியின் உள்மனம் எச்சரித்தது. இந்த இரு தேசங்களாலும் ஜேர்மனியின் வளர்ச்சியை தடுத்து நிறுத்த முடியவில்லை. பலம் பொருந்திய சக்தியாக ஹிட்லர் மாறிக்கொண்டிருக்கிறார். அபிசீனியாவை அள்ளிக்கொண்ட போது ஜேர்மனி தான் என்னை ஆதரித்தது. என்ன செய்தன பிரான்ஸும் பிரிட்டனும்? முசோலினியின் மனமுறிவுக்கு மற்றொரு காரணம், Hoare-Laval ஒப்பந்தப்படி, மூன்றில் ஒரு பகுதி அபினீசியவை இத்தாலிக்கு அளிப்பதாக பிரிட்டனும் அமெரிக்காவும் ஒப்புக்கொண்டன. மிகவும் ரகசியமக இத்தாலியுடன் இரு நாடுகளும் போட்டுக்கொண்ட ஒப்பந்தம் இது. எப்படியோ இந்த ஒப்பந்தம் பற்றிய விவரம் வெளியே கசிந்துவிட்டது. பிரிட்டன், பிரான்ஸ் இரு நாடுகளிலும் குழப்பம் ஆரம்பித்து விட்டது. அரசாங்கத்துக்கு எதிராக மக்கள் ஆர்ப்பாட்டம் நடத்த ஆரம்பித்து விட்டார்கள். பிரிட்டன் அயலுறவுத்துறை அமைச்சர்(Samuel Hoare) ராஜிநாமா செய்தார். ஒப்பந்தம் முறிவுக்கு வந்தது. அதற்கு பிறகு, பிரிட்டனும் பிரான்ஸும் திரும்பிக்கூட பார்க்கவில்லை. எப்படி நம்ப முடியும் இவர்களை? ஹிட்லர் எவ்வளவோ மேல். அவர் செய்வது அக்கிரமம் என்றால், நான் செய்ய விரும்புவதும் அதையே தான். ஜேர்மனியை போலவே இத்தாலிக்கும் கொலனிகள் தேவைப்படுகின்றன. ஆக்கிரமிப்புகள் தேவைப்படுகின்றன. அள்ள அள்ள குறையாத செல்வம் தேவைப்படுகிறது. ஒத்த சிந்தனை உள்ள ஹிட்லருடன் கைகுலுக்கிக் கொள்வது தான் உகந்தது. தவிரவும், இவர்களுடன் இணைந்தால் சோவியத்யூனியனுடன் இருந்தும் தப்பித்துக் கொள்ள முடியும். சோவியத்யூனியனுக்கு எதிரான அணியில் சேர போலந்துக்கும் அழைப்பு விடுத்தார் ஹிட்லர். ஆனால், போலந்து அந்த அழைப்பை ஏற்றுக்கொள்ளவில்லை. ஹிட்லரிடம் சிக்கிக் கொண்டால், அவர் உள்ளங்கைக்குள் வைத்து நொறுக்கி விடுவார் என்று போலந்து அஞ்சியது. ஹிட்லரோடு இணைவதில் ஜப்பானுக்கும் ஆரம்பத்தில் தயக்கம் இருந்தது. சோவியத்துக்கு எதிரான அணியை ஹிட்லர் அமைப்பது நிச்சயம் வரவேற்கத்தக்கது தான். ஆனால், சோவியத்தின் கூட்டாளியான பிரிட்டனுடன் ஏன் ஜேர்மனி ஒப்பந்தம் போட்டுக்கொள்ள வேண்டும்? இது முரண்பாடு அல்லவா? நாளை பிரச்சனை என்று வந்தால் பிரிட்டன் ஹிட்லருக்கா கைகொடுக்கும்? இது ஏன் இந்த ஹிட்லருக்கு புரியவில்லை? ஜப்பான் ராணுவத்துக்குப் பிறகு தான் விஷயம் தெரிந்தது. ஹிட்லர் செய்து கொண்டது ஒப்பந்தம் அல்ல. அது ஒரு சூழ்ச்சி. பிரிட்டனின் கடற்படைக்குச் சமானமாக தன் கடற்படையை வளர்த்துக் கொள்வதற்காக வாங்கப்பட்ட அவகாசம். ஐரோப்பாவை ஆட்டிப் படைக்கப் போகும் கூட்டணி உருவானது ஹிட்லர் தலைமையில். (தொடரும்) நூல் இரண்டாம் உலகப்போர். எழுதியவர் மருதன். வெளியீடு கிழக்கு பதிப்பகம். பதிப்பு 2009 மே

மலரே மௌனமா ... என்ன குரல் வாவ்.... நீங்களும் கேட்டுப் பாருங்கள்.

அகவை தொண்ணூற்றி மூன்றில் டொமினிக் ஜீவா June 27, 2020 -கனடாவில் இருந்து எஸ்.பத்மநாதன் டொமினிக் ஜீவா ஈழத்து இலக்கிய இதழியல் சாதனையாளர். “மல்லிகை” எனும் மாசிகையை ஆரம்பித்து 2012 நவம்பர்-டிசம்பர் மாதம் வரை தொடர்ந்து பதிப்பித்தவர். நாற்பத்தி எட்டு வருடங்கள் 401 இதழ்களை வெளியிட்டு பெருமை சேர்த்தவர். கம்யூனிஸ்ட் கட் சியின் மிக உன்னதமான பிரமுகரானதுடன், இலங்கையின் முற்போக்கு எழுத்தாளர் சங்கத் தின் முன்னோடிகளில் ஒருவராகவும் திகழ்ந்தவர். இலங்கையில் சாகித்திய மண்டலத்தின் சிறுகதைகளுக்கான சாகித்திய மண்டலப் பரிசினை முதன் முதலாகப் பெற்ற புகழுக்குரியவர். அடுத்தடுத்து இரு தடவைகள் அப்பரிசினைப் பெற்ற பெருமைக்குரிய படைப்பாளி. அத்துடன் அமெரிக்கா, ஆசியா, ஐரோப்பா ஆகிய நாடுகள் பலவற்று க்கு இலக்கிய பயணம் செய்த சஞ்சிகையாளர். வாழ்நாள் முழுவதையும் இலக்கியத்திற்காகவே அர்ப்பணித்த இலக் கிய தியாகி. உன்னதமான சொற்பொழிவாளர் என்பதுடன் அசுரத்தனமான உழைப்பாளியுமாவார். இலங்கையின் எழுத்தாளர் பரம்பரையின் பிதாமகன். மொத்தத்தில் உலகறிந்த “மல்லிகை” என்ற மாதாந்த சஞ்சிகையினை தொடர்ந்து நடாத்தி ஓய்வு பெற்ற அதி உன்னத மானுடன். யாழ்ப்பாணத்தில் வாழ்ந்து வந்த திரு.திருமதி.ஜோசெப்-மரியம்மா தம்பதிகளின் இரண்டா வது புதல்வராக 1927ம் ஆண்டு ஜுன் மாதம் 27ம் திகதி இவர் அவதரித்தார். இவருக்கு பெற்றோர் இட்ட பெயர் டொமினிக் என்பதாகும். பெற்றோர்கள் சிகை அலங்கார தொழிலாளர் பரம்பரையை சேர்ந்தவர்களாவர். அதன் காரணமாக இவர் பல சமூக குறைபாடுகளை எதிர் கொண்டிருந்தமை குறிப்பிடத் தக்கதாகும். இளமைப் பருவத்தில் இவர் யாழ். சென். மேரிஸ் பாடசாலையில் தனது ஆரம்பக் கல்வியை மேற்கொண்டார். அப்போது அங்கு பணி யாற்றிய ஆசிரியர் ஒருவர் இவரைப் பார்த்து சாதியின் பெயரைக் குறிப்பிட்டு பேசியதால் மனம் நொந் து ஐந்தாம் வகுப்புடன் தனது கல்வியை நிறுத்திக் கொள்ள வேண்டிய துர்ப்பாக்கிய சாலியா னார். அவ்வாறு வெளியேறியவர் தான் இன்று உலக அரங்கில் அனைவராலும் அங்கீகரிக் கப்படும் ஒரு இலக்கிய கர்த்தாவாக மாறியுள்ளார். தற் போது தனது 93வது அகவையில் காலடி எடுத்து வைக்கும் மகோன்னத படைப்பாளியாக மாறியுள்ளார். இளம் பராயத்தில் தனது தகப்பனாரின் முடிதிருத்தும் தொழிலகத்தில் தானும் ஒரு தொழிலாளியாக இணைந்து கொண்டு தந்தைக்கு உதவி வந்தார். அக்காலத்தில் யாழ்மண்ணில் நிலவி வந்த சாதிய கட்டமைப்புகளை மீறி எழ வேண்டிய தேவையை நன்குணர்ந்த திரு. ஜீவா அதற்கான வல் லமைகளை தன்னுள் வளர்த்துக் கொண்டிருந்தார். தெரிழலகத்துக்கு வருகை தரும் கார்த்தி கேயன் மாஸ்டர், பொன்.கந்தையா, அ.வைத்திலிங்க ம், பிரம்ம ஸ்ரீ இராமசாமி ஐயர், அரியரெத்தினம், எம்.ஸி.சுப்பிரமணியம் போன்ற கம்யூனிச சித்தாந்திகளுடன் சகவாசம் கொண்டு அரசியல் அறிவினை பெற்றுக் கொண்டார். அதன் காரணமாக இவரது முடிதிருத்தும் நிலையம் ஒரு அரிய அரசியல், இலக்கிய கூடமாக மாறியது. அதனால் இவரது பட்டறிவு பல மடங்காக அதிகரித்தது. ஜீவா இயல்பாகவே எதனையும் தேடல் செய்து கொண்டிருப்பவர். யாழ் பஸ் நிலையத்துக்கு அருகில் உள்ள பூபாலசிங்கம் புத்தகக் கடையில் உள்ள நூல்களை வாசிக்கம் வழக்கத்தினை கொண்டிருந்தார். பூபாலசிங்கம் ஒரு கம்யூனிஸ வாதி என்பதால் இவருக்கு அங்கு எது வித தடைகளும் இருக்கவில்லை. அதனால் அக்கால கட்டத்தில் பிரபலமான எழுத்தாளர்களா ன மாக்கிம் கோக்கி, டால்ஸ்டாய், ஒஸ்ரவோத்தி, ஜூலியஸ் பியூஜிக், சரச் சந்திரா, விந்தன் ஆகியோரது நூல்களை வாசித்து தெளிவு பெற்றார். ஐந்தாம் வகுப்பு வரை படித்த ஒருவர் இத் தகைய அறிஞர்களது எழுத்துக்களை வாசித்து விளங்கிக் கொண்டிருந்தமை வியப்புக்குரியதாகும். வாசிப்பதோடு மாத்திரம் நின்று விடாது தானும் எழுத முயன்றார். அந்த வேளையில் தமிழ் நாட்டிலிருந்து அரசியல் காரணமாக யாழ்ப்பாணத்திற்கு வந்து தலை மறைவாக வாழ்ந்து வந்த தோழர் ப.ஜீவானந்தத்தை இவர் சந்தித்தார். இருவரும் இடதுசாரிகள் ஆவர். அவரது தொடர்பினால் இவர் தனது பெயரையும் டொமினிக் ஜீவா என மாற்றிக் கொண்டார். சலூன் தொழிலாளியாக வாழ்ந்து கொண்டு பெரும் எழுத்தாளனாக விளங்குவதற்கு அவரது அபார திறமையும், கூரிய பார்வையுமே காரணமாகும். அந்த வேளையில் வெளி வந்து கொண்டிருந்த “சுதந்திரன்” பத்திரிகை அவரது படைப்புக்களுக்கு இடம் கொடுத்தது. அதனால் 1948 ல் “எழுத்தாளன்” என்ற புனை பெயரில் தனது முதலாவது சிறுகதையை எழுதி வெளியிட் டார். தன்னம்பிக்கையுடன் தொடர்ந்து எழுதி வந்த வேளையில் 1956ம் ஆண்டு இவரது சிறு கதைக்கு சுதந்திரனால் பரிசு வழங்கப்பட்டது. அன்று முதல் இவர் நாடறிந்த எழுத்தாளரானார். அதைத் தொடர்ந்து ஜீவா இந்திய சஞ்சிகைகளுக்கும் தனது படைப்புக்களை அனுப்ப ஆரம்பித்தார். அக்காலத்தில் தமிழ் நாட்டிலிருந்து வெளிவந்த விஜயபாஸ்கரனின் “சரஸ்வதி” சஞ்சிகையும், மற்றும் “தாமரை” சஞ்சிகையும் இவரது படைப்புக்களை விரும்பி பிரசுரித்து வந்தன. இவற்றில் வெளி வந்த சிறுகதைகள் பின்னர் தொகுப்புக்களாவும் வெளியிடப் பட்டன. சரஸ்வதி சஞ்சிகை 1958ல் இவரது புகைப் படத்தினை அட்டையில் பிரசுரித்து இவரைக் கௌரவித்திருந்தது குறிப்பிடத் தக்கதாகும். சரஸ்வதியில் வெளிவந்த சிறுகதைக ளின் தொகுப்பான “தண்ணீரும் கண்ணீரும்” 1960ல் நூல் வடிவில் வெளிவந்தது. தொடர்ந்து இவரது சிறந்த சிறுகதையான “பாதுகை” 1963ல் வெளிவந்தது. அடுத்து “தாமரை” சஞ்சிகை யும் இவரது படத்தினை அட்டையில் பிரசுரித்து கௌரவித்தது. இக்கால கட்டத்தில் டொமினிக் ஜீவாவின் படைப்புக்கள் ஈழத்திலிருந்து வெளிவந்த பத்திரிகைகளிலும் தொடர் ந்து வெளி வந்து கொண்டிருந்தன. பேராசிரியர் கைலாசபதியின் உதிவியினால் இவரது படைப்புக்கள் தினகரன் பத்திரிகையிலும் வெளிவந்து கொண்டிருந்தன. பேராசிரியர் கா.சிவத்தம்பியும் இவருடன் தொடர்பில் இருந்தார். டொமினிக் ஜீவாவினால் 1961ம் ஆண்டு வெளியிடப்பட்ட “தண்ணீரும் கண்ணீரும்”, 1963ல் வெளியிடப்பட்ட “பாதுகை” ஆகிய இரண்டும் சிறந்த சிறுகதை தொகுதிகளாக அகில இலங்கை ரீதியில் அங்கீகரிக்கப்பட்டன. அத்துடன் சாகித்திய மண்டலத்தின் பரிசினைப் பெற்ற முதலாவது தமிழ் எழுத்தாளர் என்ற பெருமையினையும் பெற்றார். அதன் காரணமாக டொமினிக் ஜீவாவும் சாகித்திய மண்டலத்தின் உறுப்பினராகவும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட் டார். அதனையடுத்து இவரது தகுதியும், திறமையும் உயர்வடைந்தன. அன்று முதல் இந்தியாவில் இருந்து வெளிவந்து கொண்டிருந்த பிரபல சஞ்சிகைகளான கல்கி, தாமரை, கணையாழி, சமூக நிழல், மக்கள் செய்தி, ஜன சக்தி, இந்தியன் எக்ஸ்பிரஸ், சிகரம், தீபம், சகாப்தம், தினக் கதிர், இதயம் பேசுகின்றது , சாவி ஆகிய சஞ்சிகைகள் இவரை அடிக்கடி பேட்டி கண்டு பிரசுரித்து வந்ததன. அது மாத்திரமன்றி இந்தியாவிலுள்ள பல்கலைக் கழகங்களும் இவரை தமது விழாக்களில் உரையாற்ற வரவழைத்து கொண்டிரு ந்தன. வானொலிகளும் அடிக்கடி இவரை செவ்வி கண்டு ஒலி பரப்பிவந்தன. அது அவரது பொற்காலம் என்றே கூற வேண்டும். இவருக்கு கிடைத்த மதிப்பும், மரியாதையும் அக்காலத்தில் வேறெந்த எழுத்தாளர்களுக்கும் கிடைக்கவில்லை. யாழ்ப்பாணத்தில் பிறந்த இவரை எழுத்தாளனாக்கியது தமிழ் நாடு, மனிதனாக்கியது தமிழ் நாடு. சாதி பாகுபாட்டினைக் கடந்து யோகம் பெற்றதும் அங்கு தான். சிறந்த எழுத்தாளரான ஜெயகாந்தன் “எழுத்து ஒரு தொழிலோ, பிழைப்போ அல்ல. அது நமக்கு கிடைக்கும் யோகம். அந்த யோகம் நமது ஜீவிதம்” நண்பர் ஜீவாவுக்கு எனது வாழ்த்துக்கள்! என எழுதி பதிவு செய்தார். ஜீவாவின் வாழ்வில் 1966ஆகஸ்ட் 15ம் திகதி ஒரு புதிய திருப்பு முனையை ஏற்படுத்தியது. அன்று தான் அவரது “மல்லிகை” என்ற சஞ்சிகை முதன்முதலாக வெளிவந்தது. மல்லிகை மங்களகரமான பெயர், மணம் பரப்பும் பெயர். அதனால் வாசகர்கள் அனைவருக்கும் அப்பெயர் பிடித்துக் கொண்டது. வெளியீட்டு விழா அவரது சலூனின் பின்புறத்திலேயே நிகழ்ந்தது. அதில் நானும் கலந்து கொண்டமை இன்னும் என் நினைவில் நிற்கின்றது. இந்நிகழ்ச்சி மிக சிலருடனேயே நிகழ்ந்தது. இந்நிகழ்ச்சியினை விரும்பாத சிலர் இவருக்கு ஏன் இந்த வேலை? என பலர் முனகிக் கொண்டிருந்தனர். இருப்பினும் ஜீவாவின் இலக்கிய தாகம் சிறப்புறத் தொடர்ந்தது. முற்போக்கு எழுத்தாளர் அணியை உருவாக்குவதில். சாதிய ஒடுக்கு முறைக்கு எதிராகக் குரல் கொடுத்தல், தமிழகத்தின் சஞ்சிகைகளின் தரத்துக்கு இதனை உயர்த்துதல் என்பதே அவரது இலட்சியமாயிற்று. இதனால் சாதாரண பேச்சு வழக்கிலேயே கதைகள் பல வெளிவந்தன. ஜனரஞ்சக எழுத்து, யதார்த்தம் என்றெல்லாம் பேசப்பட்டது. மல்லிகையை வெளியே எப்படி விற்பனை செய்வதென்பது கேள்விக் குறியாயிற்று. ஊர்களில் புத்தகக் கடை கள் எதுவுமில்லை. ஒரு சைக்கிளில் புறப்பட்டு ஊர் ஊராகச் செல்வார். திருமண வீடு, இழவு வீடு, சாமத்திய சடங்கு வீடு என ஒன்றும் தவறாமல் சென்று அங்கு வருவோர்களுக்கு விற்று விடுவார். வழி யில் எவரைக் கண்டாலும் பேச்சுக் கொடுப்பார். அவமானங்கள் ஏற்பட்டாலும் அவற்றைத் தாங்கிக் கொள்வார். இவ்வாறு பல வருடங்கள் ஓடின. பின்பு பல எழுத்தாளர்கள் இவரது மலருக்கு எழுதத் தலைப்பட்டனர். பல்கலைக் கழக விரிவுரையாளர்கள், பேராசிரியர்கள் என பலரும் எழுதி வந்தார்கள். இதன் காரணமாக ஓர் எழுத்தாளர் பரம்பரையே உருவாகிற்று, தனி மனித நிறுவனமாகவே மல்லிகை இயங்கி வந்தது. சந்திரசேகரம் என்பவர் மாத்திரமே அச்சுக் கோப்பார். இவ்வாறான சந்தர்ப்பத்தில் ஜீவாவின் எண்ணத்தில் உதித்தது தான் “மல்லிகைப் பந்தல்” என்ற நூல் வெளியீட்டு களமாகும். மல்லிகையின் அட்டைப் பட ஓவியங்களை திரட்டி நூலாக்கி மல்லிகை மூலமே வெளியிட்டார். இந்த வேளையில் பல்வேறு உள்ளுர் யுத்தங்களால் பாதிப்படைந்தார். சஞ்சிகைக்கு பேப்பர்கள் இல்லாமல் போயிற்று. அடிக்கடி மின்சார தடை ஏற்பட்டது. எல்லாவற்றையும் முறியடி த்து மல்லிகை வெற்றிகரமாக தொடர்ந்து வெளிவந்து கொண்டிருந்தது. செங்கை ஆழியான், செம்பியன் செல்வன், துரைமோகன், பிறேம்ஜி, பேராசிரியர்கள் சிவத்தம்பி, மற்றும் மௌனகுரு, எம்.சமீம், டானியல், சுமந்திரன், நுஃமான், தெனியான், நீர்வை பொன்னையன், சபா ஜெயராஜா, ரகுநாதன், நீர்வை பொன்னையன் போன்ற நூற்றுக் கண க்கான எழுத்தாளர்கள் அன்று எழுதி வந்தனர். தமிழியல் சார்பில் முக்கிய தடம் பதித்தது. மலையகம், நீர்கொழும்பு, மட்டக்களப்பு என மல்லிகை பிரதேச ரீதியில் விரிவடைந்தது. ஜீவா சிங்கள எழுத்தாளர்களுடனும் தொடர்பினை பேணி வந்தார். மல்லிகை பந்தலின் கீழ் வளர்ந்தவர்கள் எனக் கூறிக் கொள்ளும் எழுத்தாளர்கள் இன்னமும் ஊரின் பல பகுதிகளில் இருந்து எழுதிக் கொண்டிருக்கின்றார்கள். இக் காலத்தில் தான் நாட்டில் உள்நாட்டு யுத்தங்களளால் நிலைமை சின்னா பின்னமாகியது. அவரது அடுத்த அத்தியாயம் 1997ல் ஆரம்பித்தது. கொழும்புக்கு இடம் பெயர்ந்து ஸ்ரீகதிரே சன் வீதியில் தங்கி சஞ்சிகையினை வெளியிட்டார். போர் நெருக்கடிகளின் போதும் அவர் ஓய்ந்து விடவில்லை. மகன் திலீபனின் உதவியுடன் சில நிறுவன வேலைகளை மேற்கொண் டு வந்தார். செல்வம், மணியம். எஸ்.வி.தம்பையா போன்றோரின் ஆதரவுடன் மல்லிகையை மீளக்கட்டி எழுப்பினார். அங்கிருந்து “மல்லிகை” அகில இலங்கைக்கும், அந்நிய நாடுகளுக் கும் அனுப்பி வைக்கப்பட்டது. இனம், மதம், மொழி ஆகிய வேறுபாடுகளற்ற ஒரு சமூக மறுமலற்சி சஞ்சிகையாக மிளிர்ந்தது. இலங்கையின் தமிழ் சஞ்சிகைகளின் தந்தை என ஜீவா பலராலும் அழைக்கப்பட்டார். இத னால் தான் இதே கருத்தை அன்றைய பாராளுமன்ற உறுப்பினரான ஜனாப் அஸ்வர் ஜீவாவைப் பற்றி பாராளுமன்றத்தில் உரையொன்றை ஆற்றினார். ஜீவாவின் “மல்லிகை பந்தல்” நிகழ்ச்சி கொழும்பிலும் தொடர்ந்து நடைபெற்று வந்தது. புற க்கோட்டை ஸ்ரீகதிரேசன் வீதியிலுள்ள 201ம் இலக்க கட்டிடத்தில் இருந்து மல்லிகை வெளிவந்தது. ஆண்டு தோறும் மல்லிகையின் ஆண்டு மலரினை வெளியிட்டு வந்தார். “யாழ்ப்பாணத்து சகோதர உணர்வுகளை தனது மல்லிகை மூலம் சிறைப்பிடித்துக் கொண்டு கொழும் புக்கு வருகின்ற ஜீவா” என சிங்கள எழுத்தாளர்கள் கூறினார்கள். புதிய எழுத்தாளர்களை இனம் கண்டு எழுதத் தூண்டினார். பல்வேறு சுமைகளையும் தாங்கிக் கொண்டு பல நூல்க ளை மல்லிகைப் பந்தல் ஊடாக வெளியிட்டார். எழுபதுக்கு மேற்பட்ட நூல்கள் இங்கிருந்து வெளிவந்தன. அவற்றுள் அவரது சொந்தப் படைப்புக்கள் இருபது வரையில் அடங்கும். இவையெல்லாம் சிறுகதைகள்,கட்டுரைகள், கவிதைகள், அனுபவப் பகிர்வுகள், செவ்விகள், கேள்வி பதில்கள் என பலதரப் பட்டவை. டாக்டர் முருகானந்தன் மல்லிகையின் மிக நீண்ட கால எழுத்தாளராவார். இன்றும் கூட அடிக்கடி ஜீவாவை வந்து சந்தித்து அவரது உடல் நிலை பற்றி விசாரித்து வருகின்றார். “மண் புழுவாக இருந்து மனிதனானவன்” என அடிக்கடி தன்னைப் பற்றி கூறிக் கொள்ளும் ஜீவா புகை பிடிக்கும் பழக்கமற்றவர். தின ம் வெள்ளை வேட்டியும், நஷனலும் அணிபவர். வெளி நாடுகளுக்கு செல்லும் போதும் அதே ஆடைகளை தான் அணிந்து வந்தார். எழுத்தில் மட்டுமல்ல வாழ்விலும் அவர் ஒரே இலட்சிய புருஷராகவே திகழ்ந்தவராவார். ஜீவாவைப் பற்றி பல அறிஞர்களும், நிறுவனங்களும் கூறியவை மனம் கொள்ளத் தக்கவை. ஜீவா ஒரு வரலாற்று சின்னம் மாத்திரமல்ல அவர் வரலாற்றின் பொருளும் கூட. பேராசிரியர் கா. சிவத்தம்பி. “ஜீவா ஈழம்பெற்ற ஓர் பெரிய எழுத்தாளர். அற்புதமான மனிதர்”- செங்கை ஆழியான். “ஜீவா ஒரு அற்புதமான மனிதர், சுத்தமான ஓர் ஆத்மா”- பிறேம்ஜி. “ஜீவாவுக்கு விடுமுறை இல்லை மூச்சைவிடும் உயிரைப் போல” – சுதாராஜ். “முஸ்லீம் அல்லாத ஒருவர் முஸ்லீம்களின் இலக்கியத்துக்கு உயரிய பங்கினைச் செய்தவர்” – ஆப்டீன். “ஒட்டுமொத்த உலகிற்கும் பெருமை சேர்த்த யாழ்ப்பாணத்தவர்” – காலம் செல்வம். “மண்ணையும், மக்களையும் இலக்கியத்தையம், முழு மானுடத்தையும் நேசித்த வரலாற்று நாயகன்” – க.நவம். “One Man Thinker” – கொழும்பு தமிழ்ச் சங்கம். “ஈழத்து தமிழ் நவீன இலக்கிய எழுச்சியின் சின்னம்” 2014- ஜூலை 17. கொழும்பு தமிழ் சங்கம். ஜீவா தனது வரலாற்றினை எழுதி முடித்தவர். இதற்கு இவர் கொடுத்த தலைப்பு வித்தியாச மானது. “எழுதப் படாத கவிதைக்கு வரையப் படாத சித்திரம்”. எதற்காக இப்படி பெயர் வைத்தார் என்று இன்னமும் புரியவில்லை. வாழ்க்கையில் நொந்து வேதனைப்பட்ட ஒருவரின் முனகலாக இது இருக்கலாம். அவரது மனச்சுமை அவ்வளவும் இங்கு இறக்கி வைக்கப்பட்டுள்ளது. இந்த நூலை அவுஸ்திரேலியாவில் வாழ்ந்த அவரது நண்பர் திரு.கந்தையா குமாரசாமி மொழி பெயர்த்துள்ளார். “Undrawn portrait for unwritten Poetry” என்ற ஆங்கிலத் தலைப்பு இந்நூலுக்கு வைக்கப் பட்டுள்ளது. இந்நூலில் அவரது எழுத்துக்களை வாசித்தால் கண்கள் பனிக்கும். புழுப்போல் சமூகத்தில் கிடந்து நெளிந்தவர் அவர். எவரது உதிவியும் இன்றி நிமிர்ந்து நின்றவர். எனினும் இன்று உலகெங்குமுள்ள பலரின் இதழ்களினால் உச்சரிக்கப்படுபவர். ஜீவா பல்வேறு கால கட்டங்களில் பெற்ற கௌரவங்கள், பரிசில்கள் கணக்கற்றவை. அவற்றுள் சில பின்வருமாறு: * சாகித்திய மணடல பரிசு (1961) “தண்ணீரும் கண்ணீரும்” சிறுகதை தொகுதி. * சாகித்திய மண்டல பிரிசு (1963) “பாதுகை” சிறுகதை தொகுதி. *மூதறிஞர் விருது (1998) அகில இலங்கை கம்பன் கழகம். * கௌரவ முதுமானிப் பட்டம் (2001) யாழ் பல்கலைக் கழகம். (இக்கௌவரவத்தை சில காரணங்களால் அவர் ஏற்றுக் கொள்ளவில்லை.) * சாகித்திய ரத்னா (2205) இலங்கை அரசு. *இலக்கிய விருது (2009) கொடகே சிங்கள நிறுவனம். * அகேனம் விருது (2010) கனடா எட்டாவது சர்வதேச தமிழ்ப்பட விழாக் குழு. * இயல் விருது (2013) வாழ் நாள் சாதனையாளர் – கனடா. * ஈழத் தமிழ் எழுச்சியின் சின்னம் (2014) கொழும்பு தமிழ்ச் சங்கம். *இலக்கிய விருது (2014) கொழும்பு தமிழ்ச் சங்கம். * “தேச நேத்ரு” இலங்கை பிரதமர் விருது. *“கல்லில் நார் உரித்த அற்புதமான மனிதன்” * “யாழ்ப்பாணத்தில் ஒரு சகாப்தம்” என்றும் 1987ம் ஆண்டு ஈழநாடு பத்திரிகையின் ஆசிரியத் தலையங்கத்தில் குறிப்பிட்டது போன்றும், “ஜீவா தான் ஈழத் தமிழரின் தேசிய இலக்கியம்” என தினகரன் பத்திரிகையினால் புகழப் பட்டது போன்றும் அவரது வாழ்வு இன்று இல்லை. ஜீவா இன்று முதுமையின் பிடியில் சிக்கி தளர்ந்து போயுள்ளார். “மல்லிகை”யின் 50வது ஆண்டு மலரை வெளியிட்டு விட்டு ஓய்வு பெறுவேன்” என்று கூறிய ஜீவா அதற்கு முன்பே ஓய்வு பெற வேண்டி ஏற்பட்டு விட்டது. அவரது மறதி நோய் எல்லாவற்றையும் இழக்கச் செய்துள்ளது. மனைவி, பிள்ளைகள், நண்பர்கள், எழுத்தாளர்கள், மல்லிகை, மல்லிகை பந்தல் எதுவுமே தெரியாது. “எனது மனதுக்கு நான் எப்போதுமே வேலி போட்டவனல்ல” என்றவர் இன்று வேலியை போட்டு விட்டார். கிழித்துப் போட்ட நாராக கட்டிலில் படுத்திருக்கின்றார். கட்டிலும், ஒரு காற்றாடியும் அவ ரது அறையில் அவரை ஆசுவாசப் படுத்துகின்றன. ஜீவாவை நேரடியாக சந்திப்பதற்காக ஜனவரி 19ம் திகதி நான் கனடாவில் இருந்து சென்று ஏமாற்றத்துடன் திரும்ப நேர்ந்தது. என்னைக் கண்டதும் தனது நஷனலை எடுத்துப் போட்டுக் கொண் டார். கையும் தந்தார். என்னை அவருக்குத் தெரியும் என்று தான் நான் நினைத்தேன். முப்பத்தைந்து வருடங்களுக்குப் பின்னரே நான் அவரைப் பார்ப்பதற்கு சென்றிருந்தேன். என் சகோதரன் செல்வமும் கூடவே வந்திருந்தான். ஒரு சிரிப்பினை மாத்திரம் உதிர்த்து விட்டு மீண்டும் படுக்கையில் வீழ்ந்து விட்டார். அவரது கைத் தசைகள் ஒட்டிப் போய் உலர்ந்திருந் தன. கண்கள் ஒளி இழந்திருந்தன. சிம்மக் குரல் அங்கு இல்லை. என்னால் தொடர்ந்து அங்கு இருக்க முடியவில்லை. மகன் திலீபனுடன் உரையாடி விட்டு புறப்பட்டேன். அவரது சாகித் திய ரத்னா, தேச நேத்ரு (தேசத்தின் கண்) போன்ற விருதுகள் என்னுள் பரந்து சென்றன. தனது 93வது வயதில் வாடும் இந்த இலக்கிய சீவன் என்னவெல்லாம் எண்ணுகின்றது என்று தெரியவில்லை. “காலம் ஒரு கயிற்றரவு”. http://thinakkural.lk/article/49625

சைக்கோ: பொறுப்புணர்வற்ற உளவியல் கோணங்கள் 2020 - சிவபாலன் இளங்கோவன் · கட்டுரை சமீபத்தில் சினிமா உதவி இயக்குனர் ஒருவர் அவர் எழுதிவைத்திருக்கும் கதையில் அவருக்கிருக்கும் சில சந்தேகங்களின் நிமித்தம் என்னைச் சந்திக்க வந்திருந்தார். ஒடிசலான தேகம், நெடுநெடுவென உயரம், கசங்கிய சட்டை, ஹவாய் செப்பல், பொறியியல் படிப்பு என உதவி இயக்குனர்களுக்கான அத்தனை இலக்கணங்களும் அவரிடம் இருந்தது. இதுதான் அவருக்கு முதல் படம். தயாரிப்பாளரை அணுகியிருக்கிறார். கதையில் சில மாற்றங்கள் செய்துவிட்டு வர சொல்லியிருக்கிறார். ‘பவுண்டட் ஸ்க்ரிப்ட்’ என சொல்லக்கூடிய தடிமனான புத்தகம் ஒன்று அவர் கையில் இருந்தது. “சார், நம்ம கதை ஒரு சைக்கலாஜிக்கல் த்ரில்லர். கொஞ்சம் சயின்ஸ் ஃபிக்சனையும் சேர்த்துப் பண்ணியிருக்கேன். அதுல கொஞ்சம் சஜசன் சொன்னீங்கனா நல்லா இருக்கும், ஏன்னா உங்கள மாதிரி ஸ்பெஷலிஸ்ட்கிட்ட கேட்டுக் கத பண்ணா அதுல கொஞ்சம் ரியாலிட்டி இருக்கும் சார்” என்றார். அவர் கண்களில் தனது கதையின்மீதான அத்தனை நம்பிக்கையும் வெளிப்பட்டது. “சைக்கலாஜிக்கல் த்ரில்லர் வித் சயின்ஸ் ஃபிக்சன் காம்பினேஷனே நல்லா இருக்கு. சொல்லுங்க என்ன சந்தேகம்?” என்றேன். “மனிதர்களின் மூளையை மாற்றி வைக்கும்போது அவர்களது நினைவும் மாறிவிடும்தானே? உதாரணத்திற்கு எனது மூளையை உங்களுக்கு வைத்தால் எனது நினைவுகள் எல்லாம் உங்களுக்கு வந்துவிடும்தானே?” என்றார். எனக்கு என்ன சொல்வது எனத் தெரியவில்லை. அவர் கேட்பது ஒரு சிக்கலான கேள்வி. மூளையின் செயல்களைத் துல்லியமாக கணிக்கக்கூடிய உபகரணங்கள் வந்துவிட்ட இந்தக் காலத்தில்கூட மூளையைப்பற்றி பத்து சதவீதத்திற்கும் குறைவாகவே புரிந்துகொண்டிருக்கிறோம் என்கிறார்கள் மூளை நரம்பியல் வல்லுநர்கள். சினிமா என்பதே ஒரு ஃபேண்டசிதானே. அதுவுமில்லாமல் சயின்ஸ் ஃபிக்சன் கதையில் என்ன லாஜிக் இருக்கிறது? அதனால் நானும் அவரிடம் “நீங்கள் கேட்பது ஒரு தத்துவார்த்த கேள்வி. அதற்கு அறிவியலில் எந்தப் பதிலும் கிடையாது. ஆனால் ஒரு படைப்பாளியாக உங்களுக்கு சுதந்திரம் உள்ளது. அதனால் இதில் உள்ள தர்க்கத்தை நீங்க ஆழமாக அலசத் தேவையில்லை. இதில் உள்ள லாஜிக் பற்றி மேலும் நீங்கள் குழப்பிக்கொள்ளாமல் உங்களது மற்ற வேலையைத் தொடங்குங்கள்” எனச் சொன்னேன். “இல்ல சார், இதற்குப் பதில் சொல்லுங்க, மூளையை அப்படி மாற்ற முடியுமா அல்லது முடியாதா? அப்படி மாற்றிவைத்தால் நினைவுகளும் மாறிவிடும்தானே?” “இன்றைய மருத்துவ உலகில் இதற்கான சாத்தியங்கள் இல்லை. எதிர்காலத்தில் வேண்டுமானால் இதன் சாத்தியங்களை முயன்று பார்க்கலாம். ஆனால் நினைவுகள் என்பது நீங்கள் நினைப்பதுபோல அத்தனை எளிமையானது அல்ல. மூளையில் எங்கோ ஒரு இடத்தில் அதைச் சேகரித்து இன்னொருவருக்குக் கடத்த முடியாது. நினைவுகள் தொடர்பாக உங்களிடம் இருப்பது ஒரு தட்டையான புரிதல். ஆனால் இதையொட்டிதான் உங்கள் கதை இருக்கிறது என்றால் அதன் சுவாரசியத்திற்காக நீங்கள் அப்படி வைத்துக்கொள்ளலாம்” என்றேன். “சார், எனது கதையே அதையொட்டிதான் இருக்கிறது. ஒருவரின் நினைவுகளை மாற்றி அவர்களிடம் குழப்பத்தை உண்டாக்கி அதன்மூலம் அவர்களை சைக்கோவாக மாற்றுகிறான் வில்லன். அவனை நாயகன் தேடிக் கண்டுபிடிக்கிறான் என்பதுதான் இந்தக் கதையின் மையம். அதனால் இதன் சாத்தியங்களை இன்னும் தெளிவுபடுத்துங்கள்” என்று அமைதியாக என்னைப் பார்த்தார் அவர். நான் சொன்னதில் அவருக்கு எந்தத் திருப்தியும் ஏற்படவில்லை என்பது புரிந்தது. அந்த இளைஞரின் கனவும், நம்பிக்கையும் எனக்குப் புரிகிறது ஆனால் ஒரு துறையைச் சார்ந்து அவர்கள் சினிமா எடுக்கும்போது அதன் நிமித்தம் இருக்கும் பொறுப்புகளை அவர்கள் உணர வேண்டும். சமூகத்தின்மீதான இந்தப் பொறுப்புணர்வு இளைய இயக்குனர்களுக்கு அவசியம். இந்த விஷயத்தில் அவர்கள் தங்களது முன்னோடிகளை, ஆதர்சன இயக்குனர்களை முன்மாதிரியாக எடுத்துக்கொள்ளக்கூடாது. ‘சைக்கலாஜிக்கல் த்ரில்லர்’ என்பது தமிழ் சினிமாவின் ஹிட் ஃபார்முலா என நினைக்கிறேன். பெரும்பாலான உதவி இயக்குனர்களிடம் இந்த வகைமையில் குறைந்தபட்சம் ஒரு கதையாவது இருக்கும். ஆனால் இது தொடர்பாக அவர்களிடம் என்ன புரிதல் இருக்கிறது? மேலே சொன்ன கதையில் மூளையை மாற்றாமல் ஒரு சாமியாரையோ அல்லது மந்திரவாதியையோ வைத்து ஒருவரின் நினைவுகளை மாற்றினால் அது மந்திர, மாயாஜாலக் கதை. அதையே கொஞ்சம் டெக்னிக்கலாக சில அறிவியல் பெயர்களையும், சொற்களையும் சேர்த்தால் சயின்ஸ் ஃபிக்சனாகிவிடும் என்ற வகையில்தான் அவர்களின் புரிதல் இருக்கிறது. அதுவும் இன்றைய காலகட்டத்தில் உளவியலை மையப்படுத்தும் சினிமாக்கள் இங்கு விரவிக்கிடக்கின்றன. அத்தனை சினிமாவிலும் ஏதாவது ஒரு உளவியல் நோய் கையாளப்படுகிறது. ஆனால் இயக்குனர்கள் அந்த உளவியல் தொடர்பாக குறைந்த பட்சமாகவாவது ஏதாவது தெரிந்துகொண்டு படம் எடுப்பதுதான் நேர்மையானதாக இருக்க முடியும். ஏனென்றால் ஒரு நோயை மையப்படுத்தி எடுக்கும்போது அந்த நோயினால் பாதிக்கப்பட்ட மக்களின் மனநிலையைக் கருத்தில் கொள்ளவேண்டும். அந்த நோயினைப்பற்றி கதையின் சுவாரசியத்திற்காகப் பல தவறான தகவல்களைச் சொல்லும்போது அது நோய் தொடர்பான ஒரு கண்ணோட்டத்தை மக்களுக்கு ஏற்படுத்திவிடும். அப்படிப்பட்ட கண்ணோட்டத்தில் பொது சமூகம் அந்த நோயுற்றவரை அணுகும்போது அது அவர்களின் மனநிலையையும், வாழ்வியலையும் மிக மோசமாக பாதித்துவிடும். அந்த நோயைக் கையாளும் இயக்குனர் இதை உணர்ந்தே அது சார்ந்த கதைகளையும், காட்சிகளையும் அமைக்க வேண்டும். அந்தப் பொறுப்புணர்வு இயக்குனருக்கு நிச்சயமாக இருக்க வேண்டும். ஆனால் பெரும்பாலான இயக்குனர்கள் இந்தப் பொறுப்புணர்வு இல்லாமல்தான் இருக்கிறார்கள். இளம் இயக்குனர்கள் மட்டுமல்ல, மூத்த இயக்குனர்களே, அதுவும் சினிமாவை நன்கு அறிந்த, நல்ல சினிமா என்று சொல்லக்கூடிய சினிமாக்களை எடுக்கும் இயக்குனர்களே கூட உளவியல் கதைகளைக் கையாளும்போது எந்தப் பொறுப்புணர்வுமற்று இருப்பது தமிழ் சினிமாவில் துரதிஷ்டவசமானது. தமிழ் சினிமாவில் இப்படிப் பொறுப்புணர்வு அற்று உளவியலையும், மன நோய்களையும் கையாண்ட ஏராளமான படங்களைச் சொல்லலாம் அந்த வரிசையில் புதிதாக சேர்ந்திருப்பது சமீபத்தில் வந்திருக்கும் மிஷ்கினின் ‘சைக்கோ’. சைக்கோ படத்தின்மீது ஒரு மனநல மருத்துவராய் எனக்கு இரண்டு முக்கியமான விமர்சனங்கள் இருக்கின்றன. ஒன்று, அதன் பெயர் ‘சைக்கோ.’ மற்றொன்று, மனிதாபிமானமோ, மனிதர்களின்மீதான கரிசனமோ எதுவுமற்ற ஒரு தொடர் கொலைகாரனின் கொலைகளுக்கு இயக்குனர் தனது சொந்தப் புரிதல் வழியாக நியாயத்தைக் கற்பிக்கும் முயற்சி. முதலில் ‘சைக்கோ’ என்ற பெயர். உலகம் முழுக்க மனநோயைக் குறிக்கும் வார்த்தைகளை பொது சமூகத்தின் உரையாடலில் இருந்து தவிர்க்க வேண்டும் என கட்டாயப்படுத்தப்பட்டிருக்கிறது. உதாரணத்திற்கு ‘இடியட்’, ‘லுனாட்டிக்’, ‘சைக்கோ’ போன்ற வார்த்தைகளை எல்லாம் பொதுத்தளங்களில் உபயோகப்படுத்தக்கூடாது என்ற நெறிமுறைகளை அவை வகுத்துள்ளன. அதற்குக் காரணம் இருக்கிறது. பொதுவாக இந்த சொற்களை எல்லாம் நாம் பழி சொற்களாக, மற்றவர்களை அவமானப்படுத்தும் நோக்கில் பயன்படுத்தி வருகிறோம். இந்த சொற்கள் எல்லாம் ஏதாவது ஒரு மனநோயைக் குறிப்பன. சில காலம் முன்புவரைக்கும் மாற்றுத்திறனாளியைக் குறிக்கும் சொற்களை இதேபோன்று தமிழ் சினிமா அதிகமாக உபயோகப்படுத்தி வந்தது. இப்போது மனநோயைக் குறிக்கும் சொற்கள். நோயைக் குறிக்கும் ஒரு சொல்லை இவ்வளவு பொதுவெளியில் நாம் மோசமாக சித்தரிக்கும்போது அந்த நோயைத் தாங்கியவருக்கு நாம் ஒரு பெரும் நெருக்கடியை ஏற்படுத்துகிறோம் என்ற குறைந்தபட்ச புரிதல் நமக்கு வேண்டும். மனநோயை நாம் அவமானமாக நினைக்கக்கூடாது. அதை ஒரு நோய் என்ற அளவில் அணுகும்போதுதான் அது தொடர்பாக பொது சமுகத்தில் இருக்கக்கூடிய எதிர்மறை எண்ணங்கள் மாறத்தொடங்கும். அப்படி மாறும்போதுதான் மனநோயாளிகள் கண்ணியமாக நடத்தப்படுவார்கள். அப்படி கண்ணியமாக நடத்தப்படும்போதுதான் மனநோயால் பாதிக்கப்பட்டிருக்கும் ஒருவர் அதற்கான சிகிச்சையை நாடி வருவார். சிகிச்சையை நாடி வரும்போதுதான் நாம் மனநோய்களை முற்றிலுமாக இந்தச் சமூகத்தில் இருந்து ஒழிக்க முடியும். ஆனால் ஒரு வெகுசன சினிமா ‘சைக்கோ’ என தலைப்பிட்டு ஒரு தொடர் கொலைகாரனின் கதையைச் சொல்கிறது என்றால் இந்த சொல்லின்மீதும், மனநோயின்மீதும் இந்த சினிமா பொது சமூகத்தில் என்னவிதமான பிம்பத்தை, கண்ணோட்டத்தை ஏற்படுத்தும்? ஏற்கனவே மனநோய்க்கு எதிராக ஏராளமான எதிர்மறை கருத்துக்கள் நிரம்பியிருக்கும் ஒரு சமூகத்தில் நிச்சயம் இது மனநோய்கள் தொடர்பாக மோசமான பார்வைகளைத்தான் ஏற்படுத்தும். ‘சைக்கோ கொலைகாரர்கள்’ என்பது தமிழ் ஊடகங்களில் மிக சாதாரணமாகப் புழங்கப்படும் சொல்லாகிவிட்டது. அதற்கு இதுபோன்ற சினிமாக்கள் முக்கியமான காரணம். மேற்குலக நாடுகளில் எந்தவித நோக்கமுமின்றி ஏதோ ஒரு உளக்கிளர்ச்சியின் நிமித்தம் தொடர் கொலைகளில் ஈடுபடுபவர்களை ‘சீரியல் கில்லர்கள்’ என்றுதான் அழைக்கிறார்களே தவிர ‘சைக்கோ கில்லர்’ என்று சொல்வதில்லை. ஆனால் இங்கு சைக்கோ என்பது மிக சகஜமாகப் புழங்கும் சொல்லாக இருக்கிறது. அதுவும் தனிநபர் உரையாடல்களைத் தாண்டி வெகுஜன ஊடகங்கள்கூட எந்த ஒரு நெருடலும் இல்லாமல் இந்தச் சொல்லைப் பயன்படுத்துவது வியப்பாக இருக்கிறது. அதே சமயத்தில் வேதனையாகவும் இருக்கிறது. முதலில் இப்படித் தொடர் கொலைகளில் ஈடுபடுபவர்கள் மனநோயாளிகள் என்பதை எப்படி முடிவு செய்து கொள்கிறீர்கள் அல்லது எத்தனை மனநோயாளிகள் இதுபோன்ற தொடர் கொலைகளில் ஈடுபட்டதாய் இங்கு ஆதாரம் இருக்கிறது. இந்தியா முழுமைக்கும் மனநல மருத்துவமனைகளில் எடுக்கப்பட்ட ஆய்வுகளில் மனநோயாளிகள் வன்முறையில் ஈடுபடுவதைவிட மனநோயாளிகளின்மீது தொடுக்கப்படும் வன்முறைகள்தான் அதிகமாக இருக்கின்றன என்று சொல்கின்றன. இந்த நகரத்தின் மத்தியில் இருக்கும் மனநல காப்பகத்தில் கிட்டத்தட்ட ஆயிரம் நோயாளிகள் இருக்கிறார்கள். அதன் உள்ளே எந்த வன்முறை சம்பவங்களும் நடைபெறுவதில்லை அல்லது அதன் நீண்ட மதில்களுக்கு வெளியே நகரத்தில் எப்போதும் வன்முறைகளும், துரோகங்களும், சூழ்ச்சிகளும் நடந்து கொண்டிருக்கின்றன. மனநோயாளிகள் வன்முறையாளர்களோ அல்லது கொலைகாரர்களோ கிடையாது. அவர்கள் நோயின் நிமித்தம் இந்த சமூகத்தால் புறக்கணிக்கப்பட்டவர்கள். அப்படி நியாயமற்ற வகையில் இந்த சமூகத்தால் புறக்கணிக்கப்படும்போதுகூட அவர்களுக்கு இந்த சமூகம்மீது கோபம் எதுவும் வருவதில்லை என்பதுதான் உண்மை. ஒரு குற்றச்சம்பவம் நடக்கும்போது நீதிமன்றம் குற்றம் சுமத்தப்பட்டவரிடம் இருக்கும் இரண்டு அம்சங்களைக் கொண்டே அவர்களுக்குத் தண்டனை வழங்குகிறது. ஒன்று, ஆக்டஸ் ரியா. அதாவது குற்றச்செயல் ஒன்று நடந்திருக்க வேண்டும். அதை இவர்தான் செய்திருக்கிறார் என்று நிறுவ வேண்டும். இரண்டாவது அம்சம்தான் முக்கியமானது ‘மென்ஸ் ரியா’ அந்தக் குற்றச்செயல் தொடர்பான குற்றவுணர்வு (நிuவீறீt) இருக்கிறது என நிறுவ வேண்டும். அதை எப்படி நிறுவுவது? செய்த குற்றச்செயலை மறைக்க நினைத்தாலோ அல்லது தடயங்களை அகற்ற முற்பட்டாலோ அல்லது அது நிமித்தம் தெளிவாக முன்பே திட்டமிருந்தாலோ இந்தக் குற்றவுணர்வை நிறுவ முடியும். மனநோயாளிகளைப் பொறுத்தவரை மனநோயின் விளைவாக அவர்கள் ஏதாவது குற்றத்தில் ஈடுபட்டிருந்தால் இந்த ‘மென்ஸ் ரியா’வை நிறுவ முடியாது. அவர்கள் செய்த குற்றத்தை மறைக்கவோ அல்லது தடயங்களை அழிக்கவோ முற்பட்டிருக்க மாட்டார்கள். அதனால் அவர்களுக்குத் தண்டனை வழங்க முடியாது. ஆனால் தொடர்ச்சியாக இளம் பெண்களைக் குறிவைத்து, தெளிவாகத் திட்டமிட்டு, கொலை செய்து, அவர்களின் தலைகளைக் கொய்யும் ஒருவனை மனநோயாளி என்று சொல்வது உண்மையில் மனநோயாளிகளின்மீது சேற்றை வாரியிறைப்பதற்குச் சமம். அவன் ஒரு குற்றவாளி. குற்றவாளிகளில் சிலர் மனநோயாளிகளாக இருக்கலாம். ஆனால் எல்லா குற்றவாளிகளும் மனநோயாளிகள் அல்ல. ஒரு மனநோயாளிக்கு இங்கிருக்கும் சூழல் அத்தனை சாதகமானதாக இல்லை. நெருக்கடிகளும், இன்னல்களும், பரிகாசங்களும், உரிமை மீறல்களும் தொடர்ச்சியாக நடந்து கொண்டிருக்கும் சூழலைத்தான் நமது சமூக அமைப்பு அவர்களுக்குக் கொடுத்திருக்கிறது. இந்த ஆரோக்கியமற்ற சூழலில்தான் அவர்கள் தங்களது நோயுடன் போராட வேண்டியுள்ளது. இந்த சூழலில்தான் அவர்கள் குறைந்தபட்ச அன்பையும், புரிதலையும் வேண்டி நிற்கிறார்கள். இந்த சூழலுக்கு நாம் எல்லாரும் ஏதோ ஒருவகையில் காரணமாக இருக்கிறோம். இந்த சூழலை நீக்கி அவர்களுக்கு ஒரு ஆரோக்கியமான, பாகுபாடற்ற, கண்ணியமான சூழலை உருவாக்கிக்கொடுக்கும் பொறுப்பு நம் எல்லோருக்கும் இருக்கிறது. அதை செய்ய முடியவிட்டால்கூட குறைந்தபட்சம் அவர்களைக் குறிக்கும் சொற்களை இப்படி மோசமாக சித்தரித்து இருக்கும் சூழலை மேலும் கெடுக்காமல் இருப்பது அவசியம். அதை இன்றைய சினிமாத்துறையினர் உணர வேண்டும். ‘சைக்கோ’ படம் தொடர்பான எனது இரண்டாவது விமர்சனம் மிக முக்கியமானது. சக மனிதர்களின்மீதான எந்த ஒரு மனிதாபிமானமும் அற்று, அவர்களைக் கொடூரமாகக் கொல்லும் ஒரு தொடர் கொலைகாரனின் இந்தக் கொடூரக் கொலைகளுக்கு நியாயத்தைக் கற்பிக்க முயலும் இயக்குனரின் பார்வை ஆபத்தான ஒன்று. இதற்கு முன்பும்கூட இதே வகைமையில் தொடர் கொலைகளைச் சித்தரித்து எடுக்கப்பட்ட திரைப்படங்களில்கூட இதே பார்வைதான் வெளிப்பட்டிருந்தது. அதாவது ‘இளம் பிராயத்தில் மிக மோசமான சூழலில் வளரும் ஒருவன், அதீத உளவியல் நெருக்கடிக்கு (றிsஹ்நீலீஷீறீஷீரீவீநீணீறீ tக்ஷீணீuனீணீ) உள்ளாகும் ஒருவன் பின்னாளில் தொடர் கொலைகாரனாகிறான். சீரியல் கில்லரைப் பற்றி எடுக்கும் எந்த ஒரு திரைப்படமும் இதே பார்வையுடன்தான் இருக்கின்றன. அதற்காக வலிந்து, நாடகத்தனமான ஃப்ளாஷ்பேக் காட்சிகள் திணிக்கப்படுகின்றன. ஆனால் இது ஒரு மேலோட்டமான பார்வையே. தொடர் கொலையில் ஈடுபடும் ஒருவனின் மனநிலையை நாம் புரிந்துகொள்ளச் செய்யும் ஒரு முயற்சிதான் இது போன்ற பார்வை. “எப்படி ஒருவனால் இத்தனை கொடூரமான கொலைகளைச் செய்ய முடிகிறது? அவனும் நம்மைபோல ஒரு மனிதன்தானே அல்லது நானும் அவனைப் போன்ற மனிதன்தானே, ஒருவேளை இந்த மனநிலை எனக்குள்ளும் இருக்குமோ?” என்ற கேள்வி நமக்கு ஒரு அச்சத்தை நம்மீது கொடுக்கிறது. அதனால் நம்மில் இருந்து அந்தக் கொலைகாரர்களை வேறுபடுத்திப் பார்க்க நினைக்கிறோம். அதற்கு இருக்கவே இருக்கிறது ‘மனநோய்’ என்னும் முத்திரை. மனநோயின் விளைவாகவே அவனுக்கு அந்தக் கொடூர மனநிலை வந்திருக்கிறது என முடிவு செய்து கொள்ளும்போது நமக்கு அது கொஞ்சம் ஆசுவாசமாக இருக்கிறது. மனநோய் ஏன் வருகிறது என்ற கேள்விக்கு நமக்குத் தெரிந்த பதில், சிறு வயதில் அவனுக்கு ஏற்பட்ட ஏதோ ஒரு மோசமான அனுபவத்தின் விளைவாக மனநோய் வருகிறது என்பதே. எனவே நமக்குத் தெரிந்ததை, நமது புரிதலைக் கொண்டுக் கதையை கையாளுகிறோம். அதில் உள்ள உண்மைத்தன்மை பற்றி நமக்கு என்ன கவலை? ‘தி கார்டியன்’ பத்திரிகை 2018இல் பீட்டர் ரான்ஸ்கி என்ற வரலாற்று ஆய்வாளர், பத்திரிகையாளரை ஒரு நேர்காணல் செய்தது. இந்த பீட்டர் ரான்ஸ்கி என்பவர் சீரியல் கில்லர்கள் என்று சொல்லக்கூடிய தொடர்கொலைகாரர்களை பற்றிப் பல ஆண்டுகளாகத் தொடர்ந்து கவனித்தும் எழுதியும் ஆய்வு செய்து வருபவர். அவர் சமீபத்தில் ‘Sons of Cain: A History of serial killers from stone ace to the present’ என்ற புத்தகத்தை எழுதியிருக்கிறார். உலகத்தின் மிக மோசமான சீரியல் கில்லர்களின் உளவியலை வெவ்வேறு குற்றச்செயல்களின் வழியாக அணுகும் புத்தகமான இந்தப் புத்தகம் அமெரிக்காவிலும், இங்கிலாந்திலும் பல்வேறு அதிர்வலைகளை ஏற்படுத்தியிருக்கிறது. அவரிடம் எடுக்கப்பட்ட நேர்காணலில் அவரிடம் ஒரு கேள்வி கேட்கப்படுகிறது, “மோசமான இளம் பிராயத்து அனுபவங்கள்தான் ஒருவரைத் தொடர் கொலைகாரர்களாக மாற்றுகிறது என்பது இங்கு தொடர்ச்சியாகச் சொல்லப்படுகிறதே இது உண்மையா?” அவர் அதற்கு இப்படிச் சொல்கிறார்: “பெரும்பாலான நேரங்களில் இதுபோன்ற கொலைகாரர்களின் இளம் பிராயத்து அனுபவங்கள் அவர்களால் சொல்லப்பட்டதே. தொடர்ச்சியாகக் கொலைகளைச் செய்யும் ஒருவர் தனது இளம் பிராயம் பற்றிச் சொல்வதை நம்மால் எப்படி முழுமையாக நம்ப முடியும்? அது ஜோடிக்கப்பட்ட ஒன்றாக ஏன் இருக்கக்கூடாது? இந்த சமூகத்தின் கூட்டு மனசாட்சியிடமிருந்து ஒரு பரிதாபத்தைப் பெற்றுவிடவேண்டும் என்பதற்காகக்கூட அவர்கள் இப்படிச் சொல்லலாம்தானே? அப்படி சொல்லிவிட்டு அவர்கள் தங்களுக்குள் நம்மைப் பார்த்து அலட்சியமாக சிரித்துக்கொள்வார்கள் என நினைக்கிறேன்” என்கிறார். மேலும் அவர் அந்த நேர்காணலில் இன்னும் சில முக்கியமான விஷயங்களைச் சொல்கிறார்: “ஒவ்வொரு மனிதனும் இங்கு பிறக்கும்போது விலங்காகவே பிறக்கிறான். ஒரு வன விலங்குக்கு இருக்கக்கூடிய அடிப்படை உள்ளுணர்ச்சிகளான (ஙிணீsவீநீ வீஸீstவீஸீநீt) வேட்டையாடும் உணர்வு மற்றும் பாலுணர்வு மட்டுமே அப்போது அவனுக்கு இருக்கின்றன. இந்த சமூகத்துடன் அவன் உரையாடத் தொடங்கும்போதே அதாவது சமூகப்படுதல் தொடங்கிய பிறகே அவனது இந்த அடிப்படை உள்ளுணர்ச்சிகள் மறையத்தொடங்குகின்றன. அவனது மூளையை இந்த சமூகப்படுதலின் வழியாகப் பெறப்பட்ட அறிவு சுற்றி அணைத்துக்கொள்கிறது. அதன்பிறகு அவன் தனது விருப்பு, வெறுப்புகளைவிட இந்த சமூகத்தின் நலனைப் பிரதானமாகக் கொண்டே இந்த சமூகத்துடன் தன்னை ஒரு அலகாக இணைத்துக்கொள்கிறான். தனது சுய தேவை மற்றும் சமூகத்தின் தேவை என்ற இரண்டிற்கும் இடையேயான சமநிலை என்பது மனிதர்களுக்கிடையே வேறுபடுகிறது. மனிதர்களுக்கிடையேயான உறவுகள் இவை இரண்டிற்கும் இடையேயான முரண்களின் வழியாகவே நிறுவப்படுகிறது. ஆனால் தொடர் கொலைகாரர்களைப் பொறுத்தவரையில் அவர்களுக்கு சமூகப்படுதல் என்பது தொடங்கவேபடாமல் இருக்கிறது. அதனால் அவர்கள் விலங்குகளுக்கே உரிய அடிப்படை உள்ளுணர்ச்சிகளை மட்டுமே கொண்டிருக்கிறார்கள். மனிதர்களுக்குரிய எந்த ஒரு சமூகப்படுதலும் அவர்களின் மூளையில் நிகழ்வதேயில்லை. பிரதானமான வன்முறை, வேட்டையாடுதல், கட்டுப்பாடற்ற பாலுணர்வு என்பதை மட்டுமே கொண்டு அவர்கள் இந்த சமூகத்தில் உலாவும்போது இந்த சமூகத்தை அவர்கள் தங்களது வேட்டையாடும் நிலமாகப் பாவித்துக்கொள்கிறார்கள். அதன் விளைவே இதுபோன்ற கொலைகள். கொலைகள் மட்டுமே அவர்கள் செய்து கொண்டிருப்பதில்லை. பலவகைகளில் இந்த சமூகத்தின்மீது வேட்டையாடிக்கொண்டே இருப்பார்கள். அதில் கொலைகள் என்பது ஒரு உச்சநிலை தருணம். அதன்வழியாக அவர்கள் ஒரு கிளர்ச்சியைப் பெறுகிறார்கள். உண்மையில் அந்தக் கிளர்ச்சியை அவர்களுக்கு வேறு எதுவும் தருவதில்லை. இதில் ஆபத்து என்னவென்றால் அந்தக் கிளர்ச்சி அவர்களுக்கு நிறைய நேரம் நீடிப்பதில்லை” என்கிறார் பீட்டர் ரான்ஸ்கி. அதனால் மோசமான வளர்ப்போ அல்லது இளம் வயதில் நிகழ்ந்த துயர்படிந்த அனுபவங்களோ ஒருவரைத் தொடர்கொலைகாரர்களாக மாற்றுவதில்லை. மாறாக, மனிதனுக்கேயுரிய சமூகப்படுதல் நிகழாமல் வளரும் ஒருவன் சிறு வயதில் இருந்தே அவன் வளரும் சூழலோடு முரண்பட்டே நிற்கிறான். மனித உறவுகளின்மீது இயல்பாக வரக்கூடிய எந்த ஒரு அன்போ, கரிசனமோ இல்லாது வளரும் ஒருவன் அவனைச் சுற்றியுள்ள மனிதர்களோடு நிச்சயம் பல வகைகளில் பிணக்குகளை உருவாக்கிக்கொள்வான். அவனின் இந்த அணுகுமுறையே அவன்மீதான இளம் பிராயத்து வன்முறைகளுக்குக் காரணமாக இருந்திருக்கலாமே தவிர இளம் பிராயத்து வன்முறைகள் இப்படிப்பட்ட ஆளுமைகளை உருவாக்குவதில்லை. அப்படி உருவாக்கினால் இந்தியாவில்தான் உலகிலேயே பல சீரியல் கொலைகாரர்கள் இருக்க வேண்டும். ஏனென்றால் குழந்தைகளின்மீது நடக்கும் வன்முறைகள் உலக அளவில் இந்தியாவில்தான் அதிகம். அதேபோல அனாதை இல்லங்களிலோ அல்லது சீர்திருத்தப்பள்ளிகளிலோ வளரும் குழந்தைகளில் பலர் வாழ்க்கையில் மிக உயர்ந்த இடங்களை அடைந்திருக்கிறார்கள். அந்த சூழலையும் நெருக்கடிகளையும் தாண்டி மிக உயரிய பண்புகளோடு அங்கிருந்து வந்தவர்களை எனக்குத் தெரியும். அதனால் அங்கு வளரும் குழந்தைகள் எல்லாம் மனப்பிறழ்வு கொண்டவர்களாக மாறுவார்கள் போன்ற பொதுபுத்தியில் இருந்தெல்லாம் நாம் வெளியே வரவேண்டும். தொடர்கொலைகாரர்களின் செயலுக்கு வலிந்து நாடகத்தனமான ஃபிளாஷ்பேக் உருவாக்கும் இயக்குனர்கள் வரலாற்றில் சீரியல் கில்லர்களுடன் எடுக்கப்பட்ட நேர்காணல்களை எல்லாம் ஒருமுறையாவது பார்த்துவிடுவது நலம். யூடியூபில் அது போன்று ஏராளமான நேர்காணல்கள் இருக்கின்றன. உதாரணத்திற்கு இரண்டே இரண்டு மட்டும் இங்கே தருகிறேன். டேவிச் பெர்க்கோவிட் 17 கொலைகளுக்கு மேல் செய்த சீரியல் கில்லர். அவனிடம் “ஏன் இத்தனை கொலைகளைச் செய்தாய்? உனக்கு அதை நினைத்து வருத்தமாக இல்லையா?” என்று கேட்கப்பட்டது., அவன் சொன்ன பதில்: “ஒவ்வொரு கொலைகள் செய்வதற்கு முன்னரும் மனஅழுத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக எனக்குள் அதிகமாகும். நீண்ட நாள் மதுவருந்தாமல் திடீரென ஒரு மதுபானக் கடையைப் பார்க்கும்போது எப்படி இருக்கும்? அதேபோன்ற மனநிலை. அந்த மன அழுத்தம் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக அதிகமாகி ஒருகட்டத்தில் எனக்குள் வெடித்துவிடுமோ என்ற அளவிற்குப் பெருகிவிடும். ஒரு கட்டத்தில் எனது துப்பாக்கியின் விசையை அந்த இளம்பெண்ணின் நெற்றியில் வைத்து இழுத்து விடும்போது எனக்குள் இருந்த அத்தனை அழுத்தமும், வெறுப்பும், கோபமும் ஒரே கணத்தில் முற்றிலுமாகக் குறைந்துவிடும். அந்தப் பெண்ணை ரத்தக் கோலத்தில் பார்க்கும்போது எனது மனம் அத்தனை லேசானதாக மாறிவிடும். அதன்பிறகு நான் எனக்குப் பிடித்த பாடலைப் பாடிக்கொண்டே விசிலடித்தபடி என வீட்டை நோக்கி நடக்கத் தொடங்கிவிடுவேன்.” சோடியாக் கில்லர் வரலாற்றில் இறுதிவரை பிடிக்கவே முடியாமல் போன சீரியல் கில்லர். அவன் இப்படிச் சொல்கிறான்: “மனிதர்களைக் கொலை செய்வது எனக்கு ஒரு வேடிக்கையான விளையாட்டு. இதைவிட ஒரு வேடிக்கையான விளையாட்டை எங்கும் பார்க்க முடியாது. காட்டில் ஒரு மிருகம் மற்றொரு மிருகத்தைப் பசிக்காகக் கொல்வதைவிட இது வேடிக்கையானதாக இருக்கிறது. உண்மையில் மனிதன்தானே மற்ற மிருகங்களை எல்லாம்விட ஆபத்தானவன். அப்படித்தான் நான் இருக்கிறேன்.” நான் சொன்னது இரண்டு உதாரணங்கள். இன்னும் பல நேர்காணல்கள் இருக்கின்றன. யாரிடமும் சிறு குற்றவுணர்ச்சியையோ, பரிதாபத்தையோ, மெல்லுணர்வுகளையோ நாம் பார்க்க முடியாது. ஒரு சிறுவன் தனது விளையாட்டை விவரிக்கும் தோரணையில் தான் அவர்கள் தங்களது கொலைகளை விவரிக்கிறார்கள். அவர்களிடம்தான் நமது இயக்குனர்கள் மெல்லுணர்வுகளையும், பரிதவிக்கும் அன்பையும், தேங்கி நிற்கும் மனிதர்களின் ப்ரியத்தையும் தேடிக்கொண்டிருக்கிறார்கள். ஒருவேளை யாரேனும் ஒரு சீரியல் கொலைகாரர் நமது திரைப்படங்களை அதுவும் குறிப்பாக அவர்களின் ஃபிளாஷ்பேக் காட்சிகளைப் பார்க்க நேர்ந்தால் நமது இயக்குனர்களின்மீது அவர்களுக்கு நிச்சயம் ஒரு பரிதாபவுணர்ச்சி தோன்றும் என நினைக்கிறேன். அவர்களின் வாழ்க்கையில் அவர்களுக்கு அதுவரைத் தோன்றாத ஒரு மெல்லுணர்வாக அது அப்போது இருக்கும் https://uyirmmai.com/article/சைக்கோ-பொறுப்புணர்வற்ற/ ******பின்குறிப்பு: நான் இந்தப்படத்தை பார்க்கவில்லை, ஆனாலும், இந்த கட்டுரை கூறுவதையும் மறுக்கமுடியாது. படம் வந்து பல நாட்களாகியிருந்தாலும் கூட, நல்லதொரு கட்டுரை என்பதால் இங்கே பகிர்ந்துகொள்கிறேன். சில சொற்பதங்கள் எத்தனைபேரின் மனதை நோகடிக்கும் என்பதை ஏனோ நாங்கள் அடிக்கடி மறந்துவிடுகிறோம். நன்றி.

தற்சமயம் புலிகள் நீங்கள் குறிப்பிட்ட தருணத்தில் சமஷ்டியை ஏற்றிருந்தால்.......! இதற்காகவா இவ்வளவு காலமும் சண்டை போட்டார்கள் என்பார்கள். இதை அப்பவே செய்திருக்கலாம் என்பார்கள். சமஷ்டிக்கா நாங்கள் பங்களிப்பு செய்தோம் என்பார்கள். சமஷ்டி என்றால் தமிழர்விடுதலை கூட்டணியே எடுத்திருப்பார்கள் என்பார்கள். ஊரவன் பிள்ளையளை பலி கொடுத்திட்டு தானும் குடும்பமும் ஜாலியாக இருக்கின்றார் என்பார்கள். புலிகள் அழிவார்கள் என்று எங்களுக்கு எப்பவோ தெரியும் என்று இன்றும் சொல்பவர்கள்.... புலிகள் சமஷ்டியை ஏற்றுகொண்டிருந்தால் அதையும் எங்களுக்கு எப்பவோ தெரியும் என்று எள்ளிநகையாடியிருப்பர்.

வரலாறு எப்போதும் மையம் நோக்கிக் குவிகிறது. வரலாறு மையத்தில் உள்ளோர் நோக்கிச் சாய்வது. இலக்கியமோ வெளிநோக்கிச் சரிவது. அதிலும் முன்னதும் பின்னதும் உண்டு. உரத்ததும் மெலிந்ததும் உண்டு. இலக்கியத்தின் வகைகளிலும் கவிதையே மறக்கப்பட்டவர்களின் குரலாக இருக்கிறது. ஆப்பிரிக்க – அமெரிக்க கறுப்பினத்தவர் துயரங்கள் இலக்கியத்தில் இன்று புறக்கணிக்கப்படாத ஒரு வகை. அங்கிள் டாமின் கேபின் இன்றைக்குப் பாட நூல்களில் ஒன்று. ஒரு சமூகத்தின் பாட நூல்கள் என்பது அந்தச் சமூகம் எந்தெந்தக் குரல்களை அனுமதிக்கிறது என்பதற்கான ஒரு சாட்சியாகும். ஒருவகையில் அது பெரும்போக்குச் சரித்திரத்துக்கான நுழைவுச் சீட்டு. ஆனால் இன்னமும் இலக்கியத்தின் தெருக்களில் கூட அனுமதிக்கப்படாத மக்கள் இருக்கிறார்கள். அரசியல்சரி என்னும் பருவமழைக் காலத்துக்கு மறைவுப் பிரதேசத்தில் இருப்பதால் கவனத்தின் ஈரம் துளி கூடப்படாது உலர்ந்துபோய் காணாது மறைந்துவிட்ட பெருங்கூட்டங்கள் இருக்கின்றன. அவர்களைப் பற்றி இன்று பேசுவது என்பது இன்றைய காலகட்டத்தில் பெரும்போக்காக பேசப்படும் நீதியின் குரல்களுக்கு சங்கடம் அளிக்கும் என்பதால் இருக்கலாம். பாலஸ்தீனியத் துயரம் பற்றிப் பேசும் பலருக்கு ஆர்மீனியப் படுகொலைகள் பற்றியோ இன்னமும் அந்தத் துயரம் பதில் அளிக்கப்படாமலேயே இருக்கிறது என்பது பற்றியோ தெரிவதே கூட இல்லை. இவ்வளவுக்கும் ஆர்மீனியர்கள் நம் நடுவில் வாழ்ந்திருக்கிறார்கள். சென்னையில் அவர்கள் வாழ்ந்த தெரு அரண்மனைத் தெருவாகி இருக்கிறது. ஆர்மீனியர்கள் தொழுத தேவாலயம் இப்போது சரித்திரத்தின் குப்பைகளை மட்டும் தேடி வருகிற நபர்கள் வந்து போகிற ஓரிடமாக இருக்கிறது. அமெரிக்கக் கறுப்பினத்தவர் துயரங்கள் குறித்து தெரிந்த நமக்கு நமது அடியில் இருக்கும் ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடிகள் அழித்தொழிப்பு பற்றிய போதம் முற்றிலும் இருக்காது. நமது கவிதைகளில் ஒரு மறைமுகத் துயரமாகவோ கூட இவர்களைப் பற்றிய குறிப்புகளை நீங்கள் காண்பதரிது. சரித்திரம் குறித்த நமது குருட்டுத்தனம் புதிதல்ல. ஆனால் இந்தக் குருட்டுத்தனம் வழி தப்பி அலைவதல்ல. நாம் எவற்றின் மீதெலாம் கண்மூடிக்கொள்கிறோம் கண்திறந்து பார்க்கிறோம் என்பதில் ஒரு தேர்வு உள்ளது. கேப்டன் குக் ‘1770 ஆம் ஆண்டில் ஆஸ்திரேலியாவைக் கண்டுபிடித்த போது‘ அங்கே ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடிகள் குறைந்தது பதினைந்து இலட்சம் பேராவது வாழ்ந்து கொண்டிருந்தார்கள். ஆனால் கேப்டன் குக் இங்கிலாந்து ராணிக்கு அது ஒரு ‘மனிதர் வாழாப் பிரதேசம்‘ என்று எழுதி அனுப்பினார். ஆகவே, இங்கிலாந்துக்குச் சொந்தமானது என்றும். வெள்ளையர்கள் ஆஸ்திரேலியாவுக்கு சும்மா போகவில்லை. பெரியம்மை போன்ற தொற்று வியாதிகளையும் பால்வினை நோய்களையும் பரிசாகக் கொண்டு சென்றனர். இதற்கு எதிர்ப்பு சக்தி இல்லாத பூர்வகுடி மக்களில் 70 சதவீதம் பேர் அழிந்தனர். மிச்சமிருந்தவர்கள் வெள்ளையர்கள் செயற்கையாக ஏற்படுத்திய பஞ்சத்தினால் அழிந்தனர். இந்தியாவில் அவர்கள் ஏற்படுத்திய பஞ்சங்களிலிருந்து இது சற்றே வேறுபட்டது. பூர்வகுடிகள் நாடோடிகள் ஆனதால் அவர்களுக்கு நிலங்கள் மற்றும் நீர் ஆதாரங்கள் மீது உரிமைகள் கிடையாது என்று வெள்ளையர்கள் சொன்னார்கள். எனினும் அப்படி உரிமை கோருகிறரவர்களுக்கு ‘வெள்ளையர் நீதி‘யின் படி ஒரு வாய்ப்பும் கொடுத்தனர். அதாவது, அவர்கள் ஒரு நிலத்துக்கு சிப்பாய்களுடன் செல்வார்கள். அங்கிருக்கும் பூர்வகுடிகளை நோக்கி ராணியின் பேரால் சரண் அடையும்படி மூன்றுமுறை ஆங்கிலத்தில் அழைப்பார்கள். அவர்கள் சரணடையாவிட்டால் சுட்டுவிடுவார்கள். பிறகு அந்த நிலம் அவர்களுக்கே சட்டப்படி சொந்தமாகிவிடும். இப்படி அவர்களுக்கு ஆஸ்திரேலியா முழுவதுமே கிடைத்தது. ஐரோப்பியர்கள் தென் அமெரிக்காவில் நடந்து கொண்ட முறையுடன் உள்ள ஒற்றுமை இங்கு கவனிக்கத்தக்கது. இங்கே ராணி என்றால் அங்கே பைபிள். தென் அமெரிக்காவைக் ‘கண்டுபிடிக்கச் சென்ற‘ கார்டெஸ் அஸ்டெக் ராஜாவிடம் பரிசுப்பொருளாக ஒரு பைபிளைக் கொடுத்தார். ஒரு புத்தகத்தையே அதுவரை பார்த்திராத செவ்விந்திய அரசர் பயந்து அதைக் கீழே எறிந்தார். அவர் விவிலியத்தை அவமானப்படுத்திவிட்டார் என்று அவரை சிறைப்பிடித்துக் கொன்றார்கள். இவ்வாறு பூர்வகுடிகள் வளமான பகுதிகளை விட்டுத் துரத்தப்பட்டு பாலைவனங்களில் அலைந்து திரிய வேண்டியிருந்தது. அவர்களில் யாராவது ஒருவர் அந்திக்குப் பிறகு நகரத்தில் காணப்பட்டால் எந்தக் கேள்வியுமின்றி அவரைச் சுட ஒரு வெள்ளைக்காரருக்கு அனுமதி இருந்தது. அவர்களில் மிச்சமிருந்த வாலிபர்களும் வெள்ளையர்கள் கொண்டு சென்ற போதை மருந்துகளினால் அடிமையாகி சீரழிந்தனர். இருப்பினும் பூர்வகுடிகள் ஆங்காங்கே தங்கள் எதிர்ப்பினைத் தெரிவிக்கவே செய்தனர். ஆனால் அவர்களிடம் நவீன ஆயுதங்கள் இல்லை. மேலும் அவ்வாறு எதிர்ப்பவர்கள் வெள்ளையர்களால் கொடூரமாகத் தண்டிக்கபட்டார்கள். அவர்களது தலைகளை வேட்டையாடும் வீரர்களுக்கு நல்ல செல்வாக்கு இருந்தது. பூர்வகுடிகளின் குழந்தைகளின் தலைகளை மண்ணில் புதைத்துவிட்டு கோல்ப் போல ஒருவரால் எவ்வளவு தொலைவு அந்தத் தலைகளை உதைத்துச் செலுத்த முடியும் என்று போட்டி நடத்தினார்கள். ஆண்கள் பெண்களின் கழுத்தை அறுத்துவிட்டு அவர்கள் அலறிக்கொண்டே ஓடி வீழ்வதை ரசிப்பதும் குழந்தைகளை உயிரோடு நெருப்பில் எறிவதும் கூட நடந்தது. இது போதாதென்று அவர்களது பண்பாட்டை அழிப்பதும் முக்கியமெனக் கருதப்பட்டு அதற்கான பணிகளும் நடந்தன. அமெரிக்காவில் நடந்தது போலவே மிசனரிகள் வரவழைக்கப்பட்டு அந்தப் பொறுப்பு வழங்கப்பட்டது. ஒரு காலனிய அரசு தனது காலனியில் செய்யும் முதல் அறிவுப்பூர்வமான ஆக்கிரமிப்பு அதன் தொன்மங்களைத் தாக்குவது என்கிறார் பனான். ஜே சி குமரப்பா ‘ஆக்கிரமிக்கிறவர்களின் மதம் என்பது அந்த நாட்டின் ராணுவத்தின் ஒரு பகுதிதான்’ என்கிறார். ஆஸ்திரேலியாவிலும் அவர்கள் அதையே செய்தார்கள். ஆனால் அவர்கள் எவ்வளவு முயன்றும் பெரிய பலன் எதுவும் இல்லாதிருக்கவே பூர்வகுடிகளின் குழந்தைகளைப் ‘பண்படுத்துவதற்காக’ அவர்களைப் பெற்றோரிடமிருந்து வலுவாகப் பிடுங்கிப் பயிற்றுவிக்கும் சட்டமும் அவர்களை அடைத்து வைக்க கொட்டடிகளும் தோன்றின. 1962 வரை இது அமலில் இருந்தது. ஆண்களுக்கும் பெண்களுக்கும் தனித்தனியாக அமைக்கப்பட்ட இந்த கொட்டடிகளில் அவர்கள் தங்களது தாய்மொழியில் ஒரு சொல் பேசினாலும் தனிமைப்படுத்தப்பட்டு கடுமையாகத் தண்டிக்கப்பட்டனர். வலுக்கட்டாயமாக அவர்கள் மீது ஒரு கலாச்சார மறதியும் தாழ்வுணர்ச்சியும் சுமத்தப்பட்டது. ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடிகள் நிலத்தோடு பிணைந்த ஒரு வாழ்க்கை முறையைக் கொண்டவர்கள். அவர்களது ஆன்மீகமும் நிலத்தோடு இணைந்ததே. வெள்ளையர்கள் அவர்கள் நிலத்தையும் நிலம் சார்ந்த ஆன்மாவையும் சேர்த்தே ஆக்கிரமித்தார்கள். மாயர்களின் மொழியை அழித்தது போல அவர்களது மொழி, தொன்மங்கள் எல்லாவற்றையும் ஒட்டுமொத்தமாக அழிக்கும் முயற்சி மேற்கொள்ளப்பட்டது. இருந்தாலும் அவர்கள் தங்களது வாய்மொழிக்கதைகள் மற்றும் பாடல்கள் மூலம் தாங்கள் இழந்த வரலாற்றைப் பாதுகாத்துக் கொண்டுதான் இருந்தார்கள்.. சமகாலத்தில் ஆஸ்திரேலியப் பூர்வகுடிகளின் வாழ்க்கை வரலாற்றைப் பேசும் நூல்கள் வெளியாகத் துவங்கி இருக்கின்றன.1929 ஆம் ஆண்டு David Unaipon எழுதிய ‘நாட்டுக்கதைகள்’ தான் முதல்முதலாக ஒரு ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடி எழுத்து வடிவில் கொண்டுவந்த படைப்பாகும். கேத் வால்கர் என்ற ஆங்கிலப் பெயரும் Oodgeroo Noonuccal என்ற பூர்வகுடிப் பெயரும் கொண்ட பெண்தான் பூர்வகுடிகளின் முதல் கவி. அதன்பிறகு Colin Johnson-ன் நாவல் என்று பூர்வகுடிகள் தங்களை வெளிப்படுத்திக் கொண்டே தான் இருக்கின்றனர். எனினும் இவை ஆஸ்திரேலியாவிலும் ஆங்கிலம் பேசும் சில நாடுகளிலும் மட்டும் சிறிய அலைகளை எழுப்பி ஓய்ந்துவிட்டன. குறிப்பாக, ஏறக்குறைய இதே போன்றதொரு வரலாற்றினைக் கொண்ட ஆங்கில இலக்கியப் போக்குகள் எல்லாவற்றையும் அப்படியே சுவதந்தரித்துக் கொள்ளும் நம்மிடையே இந்த நூல்கள் பற்றிய சிறிய குறிப்புகள் கூட எழுதப்படவில்லை என்பது வியப்புக்கும் ஆய்வுக்கும் உரியது. ஆனால் யோசிக்கையில் நமது நீதியின் இலக்கியத்தின் கருணையின் போக்குகளை தீர்மானிக்கிறவர்கள் தான் ஆஸ்திரேலியாவில் பூர்வகுடிகளை ஒடுக்குகிறவர்களாகவும் இருக்கிறார்கள் என்பதால் இது இப்படித்தான் நிகழும். வேறு வழி இல்லை. டேவிட் உனைபோன் இரண்டாம் உலகப்போருக்குப் பிறகு நிகழ்ந்த நல்ல விசயங்களில் ஒன்று காலனி ஆதிக்க நாடுகளின் பிடி சற்றே தளர்ந்தது. ஒதுக்கப்பட்ட குரல்கள் சற்றே உயர்த்தப்பட முடிந்தது. இன்றைய சூழலில் இருக்கும் பெரும்பாலான தேசியங்கள் இப்படி உருவானவையே. ஆனாலும் ஆஸ்திரேலியப் பூர்வகுடிகள் இன்னமும் வனாந்தரங்களில் திரிகிறவர்களாகவே இருக்கிறார்கள். தோலின் நிறத்தைத் தவிர பிற எல்லா வகைகளிலும் வெள்ளைப்படுத்தப்படுவது நடந்து கொண்டுதான் இருக்கிறது. ஆனால் அப்படி தங்களை மாற்றிக் கொண்டவர்களும் சம மதிப்பு கொண்டவர்களாக ஆகிவிடுவதில்லை என்ற இரட்டை நிலைதான் இன்னமும் அங்கு இருந்து வருகிறது. இப்படி தாங்கள் எல்லா தளங்களிலும் அழித்தொழிக்கப்படுவதை கேத் வால்கரின் ‘நாங்கள் போகிறோம்‘ என்ற இந்தக் கவிதை அடையாளப்படுத்துகிறது உலகில் பின்காலனிய ஆய்வுகளின் மீதான கவனம் ஏற்பட்டபோது, ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடியினரின் வாய்மொழிக் கதைகளையும் பாடல்களையும் கவிதைகளையும் தொகுக்கும் உந்துதல் அவர்கள் நடுவில் எழுந்தது. பூர்வகுடிகளின் குரல்களில் முக்கியமான ஒருவரான கெவின் கில்பர்ட் விராஜ்டுரி ‘கருப்பு ஆஸ்திரேலியாவின் உள்ளே‘ என்ற ஒரு தொகுப்பை வெளியிட்டார். கெவின் கில்பர்ட் தனது வெள்ளையின மனைவியைக் கொன்றதாக அவரது இருபத்து மூன்றாவது வயதில் குற்றம் சாட்டப்பட்டு பதினான்கு வருடம் சிறைப்படுத்தப்பட்டார். அது குறித்து அவர் சொல்வது, ‘’நான் இதுபற்றி ஒன்று மட்டுமே சொல்ல முடியும். நான் ஒரு கறுப்புப் பையன். ஒரு வெள்ளை நீதிமன்றத்ததில் நீதிபதி, ஜுரி, வக்கீல் எல்லோருமே வெள்ளையராக இருந்த ஒரு நீதிமன்றத்தில் நான் ஒரு கறுப்புப் பையன். எனக்கு என்ன நீதி கிடைத்திருக்க முடியும் ?’ கெவின் கில்பர்ட் கெவின் கில்பர்ட் எட்டு உடன்பிறந்தோர் கொண்ட குடும்பத்தில் கடைக்குட்டியாக 1933 ல் பிறந்தார். ஏழு வயதில் பெற்றோர் இருவரையும் இழந்தவர். நிறவெறி கடுமையாக இருந்த அந்தக் காலகட்டம் பற்றி இவ்வாறு அவர் நினைவு கூர்கிறார். ’’இரவு சினிமாவுக்குப் பிறகு நாங்கள் நகருக்குள் தங்கக் கூடாது. வெள்ளையர்க்கும் எங்களுக்கும் ஒரு தடுப்புக் கயிறு எல்லா இடங்களிலும இருக்கும். நாங்கள் மருத்துவமனைகளின் உள்ளே செல்ல முடியாது. வராண்டாவில்தான் கிடக்க வேண்டும். அங்கிருக்கும் தலையணை, போர்வைகளில் ‘கறுப்பர்!’ என்று எழுதி இருக்கும். 1950கள் வரை நாங்கள் மக்கள் தொகைக் கணக்கில் சேர்த்துக் கொள்ளப்படவில்லை. பண்படுத்துவதற்காக தனியாக மிசனரிகளால் ஏற்படுத்தப்பட்டிருக்கும் கொட்டடிகளில் இருக்கும் எங்கள் சகோதரர்களைக் காண நாங்கள் அனுமதி வாங்க வேண்டும். பல நேரங்களில் அது கிடைக்காது. குழந்தைகள் பெற்றோரிடமிருந்து வலுவாகப் பிடுங்கப்பட்டார்கள். எங்களது நாய்களை குறிபார்த்துச் சுடும் பயிற்சிக்கு வெள்ளையர்கள் பயன்படுத்துவார்கள். சில நகரங்களுக்கு பத்து மைல் சுற்றளவில் கூட நாங்கள் போக முடியாது. இரண்டாம் உலகப்போரில் வெள்ளையர் சார்பில் போரிட்ட எங்கள் இனத்தவருக்கும் இதே கதிதான். ஆம். நான் கருப்பாய்ப் பிறந்தேன். எங்களைத் தகரக் கொட்டகைகளிலும் பாலைநிலங்களிலும் வாழ நிர்ப்பந்தித்துக் கொண்டே அடிக்கடி ‘நீதி, ஜனநாயகம், கிறித்துவ அன்பு‘ என்றெல்லாம் கூச்சமிலாமல் பேசிக்கொண்டிருந்த ஒரு வெள்ளையர் சமூகத்தின் நடுவே கருப்பராய்ப் பிறந்தேன். ஆனால் அவ்வளவு வறுமையிலும் கந்தலிலும் மிகச் சிலவேயான உடமைகளிலும் கூட எங்களது அன்பு தூய்மையாகவே இருந்தது. எங்களது உண்மை கலப்படமில்லாததாகவே இருந்தது. எங்களது ஆன்மிகம் இந்த வெள்ளைக் கிறித்துவர்கள் எவரிடமிருந்ததை விடவும் உயர்வானதாகவே இருந்தது.” “கருப்பு ஆஸ்திரேலியாவின் உள்ளே” மிக முக்கியமான ஒரு கவிதைத் தொகுப்பாகும். ஆஸ்திரேலிய பூர்வகுடிக் கவிஞர்களில் முக்கியமான குரல்களை உள்ளடக்கியது.

முல்லைத்தீவில் இயற்கை அரண்கள் எனும் தன்னார்வ தொண்டு அமைப்பின் உறுப்பினர்களால் இன்றைய தினம் சிரமதானப் பணி ஒன்று முன்னெடுக்கப்பட்டுள்ளது. இதனடிப்படையில் முல்லைத்தீவு மாவட்டத்தின் வட்டுவாகல் அ.த.க பாடசாலையில் குறித்த சிரமதானப் பணிகள் காலை 08.30 மணி முதல் இடம்பெற்றது. கொரோனா அச்சம் காரணமாக கடந்த பல நாட்களாக மூடப்பட்ட பாடசாலைகள் நாளை முதல் கட்டம் கட்டமாக ஆரம்பிக்கப்படவுள்ள நிலையில், குப்பை கூழங்களாக இருந்த பாடசாலைச் சூழலை சுத்தம் செய்யும் செயற்பாட்டை இந்த அமைப்பு முன்னெடுத்திருந்தது. முல்லைத்தீவு மாவட்டத்திலுள்ள இயற்கை வளங்களை பாதுகாத்து இயற்கையின் இருப்பை பேணுதல் என்ற தொனிப்பொருளில் உருவாக்கப்பட்ட இந்த அமைப்பு, இயற்கை விவசாயம் மற்றும் வீட்டுத் தோட்டங்களை விழிப்புணர்வு மூலம் மேம்படுத்துதல், பாடசாலைகளை சுத்தம் செய்தல், கனிய வளங்கள் மற்றும் இயற்கை வளங்களை பாதுகாத்தல் போன்ற பணிகளை ஆற்றி வருகிறமை குறிப்பிடத்தக்கது. https://www.ibctamil.com/srilanka/80/146004

கோழி இறைச்சிச் சுருள் - Chicken Wrap

நேற்று(25.06.20) எங்கள் வீட்டில் இருந்து (நெதர்லாந்து) 20 கிலோமீற்றர் தூரத்தில்அமைந்துள்ள கெர்சன்பழமரத்தோட்டம் (நெதர்லாந்து மொழியில் Kers ஆங்கிலத்தில்Cherry) போய் நாங்களே புடுங்கி பழத்துக்கான பணம் கொடுத்து வந்தோம். வரும்போது ஊரின் பழய நினைவுகள் வந்து என்னை வாட்டியது… கெர்சன்பழமே?எனிக்கிடைக்குமா எங்கள் பழம்..! கைப்பான வேம்பதிலும் கனி மஞ்சல் பழம் இனிக்கும் வெய்யில் எரிகையிலும் வேம்பேறிப் பழம் தின்ற.. அக்கால நினைவு வந்து அழுகிறேன் இவ்வேளை. கரும்பனையின் பனம் பழத்தை “காடி”யினில் குளைத் தெடுத்து விரல் இடுக்கில் தேன் வடிய விரும்பி உண்ட.. அக்கால நினைவு வந்து அழுகிறேன் இவ்வேளை. ஈச்சம் பழக் காலம் இனிப்பொழுக எறும்பு மொய்க்கும் கூசாமல் கை விட்டு கூரிய முற்கள் குத்தி உதிரம் வடிந்தாலும் உணர்வினிக்க பழம் தின்ற.. அக்கால நினைவு வந்து அழுகிறேன் இவ்வேளை. இரும்பாக.. வளர்ந்து நிற்க்கும் பாலை மரம் கூட பாலொட்ட தேனினிக்கும். கிளிநொச்சி பாதையிலே கிளை முறித்து பழம் தின்ற.. அக்கால நினைவு வந்து அழுகிறேன் இவ்வேளை. நவராத்திரி விழாக்காலம் நாவல் பழுத்துதிரும் வன்னிமண்னில் மரம் வளைத்து வாயூற உண்ட பழம்.. அக்கால நினைவு வந்து அழுகிறேன் இவ்வேளை. -பசுவூர்க்கோபி-

இப்படியாவனவர்களின் பேச்சை என்னைப் போன்ற இலங்கை சைவர்கள் கேட்பதில்லை, ஆனால் நீங்கள் பொறுமையாக கேட்டது சந்தோசம்...

கோழி இறைச்சிக் கறி 1 - Chicken Curry 1

இதில ஆத்திரப்படுறத்திற்கோ ,கோபப்படுறத்திற்கோ எதுவும் இல்லை யஸ்டின் ..முந்தி இங்கு தேங்காய் பாலோ ,தேங்காயோ சுப்ப மாக்கெட்டில் காண கிடைக்காது. பாவிக்கவே கூடாது என்று சொல்லிச்சினம் ...ஆனால் இப்ப சான்விச் ,ஸ்நாக்ஸ் இருக்கும் பக்கம் தேங்காய் சொட்டு பக் பண்ணி விக்கிறான் ...கோப்பி கடைகளுக்கு போனால் தே. பாலில் கோப்பி கேட்க்கினம் ...எதை விற்பது/கூடாது என்று தீர்மானிப்பது காப்பிரேட் கொம்பனிகள் தான் ...அதைத் தான் என்ர அண்ணரும் சொல்கிறார் என்று நினைக்கிறேன். பசுப்பால் கூட எல்லோருக்கும் ஒத்துக்க கொள்ளாது...அதுக்காக பொதுவாய் பாலே கூடாது என்ற முடிவுக்கு வர கூடாது அல்லவா

இங்கே அனேகம்பேர் இந்த lockdownஉடன் வீட்டிலிருந்து நன்றாக, ருசியாக சமைத்து சாப்பிடுவது போல தெரிகிறது... இனி மீண்டும் பழையபடி வேலைக்கு திரும்பும்போதுதான் தெரியும் சிலபேருக்கு. Weight loss கட்டாயம் தேவை என்று.. அவர்களுக்காக ஒரு இலகுவான salad.. தேவையான பொருட்கள்: Tuna- 95g small can - பாதி ஒரு அவித்த முட்டை Brown and quinoa rice - 125g( microwave வில் 90 seconds வைக்கவும்) Jalapeño- சிறியளவு இவை எல்லாவற்றையும் சேர்த்து. இப்படி ஒரு சாலட் செய்யலாம்.. வித்தியாசமான ஒரு சுவை..

ராஜன் ஹூல் முக்கிய பங்காற்றிய யாழ் பல்கலைக்கழக மனிதவுரிமைகளுக்கான அமைப்பின் (மனித உரிமைகளுக்கான யாழ் பல்கலைக்கழக ஆசிரியர் சங்கம்) அறிக்கை எல்லாமே நேர்மையற்றதாகவே இருந்தன. அந்த அறிக்கைகள் எப்படி இருந்தனவென்றால் பத்து பக்க அறிக்கையில் ஒன்பதரைப் பக்கங்கள் புலிகளின் மனிதவுரிமை மீறல்கள் என்று பட்டியலிட்டுவிட்டு இலங்கை அரசினதும், இலங்கைப் படையினரதும் அட்டூழியங்களை அரைப்பக்கத்தில் எழுதியிருப்பர். அவற்றில் விமானப்படையின் குண்டு வீச்சில் அகப்பட்டுக் கொல்லப்பட்ட நிகழ்வுகளில் இருந்து பாலியல் வல்லுறவுகள் வரைக்கும் இருந்ததில்லை. யாழ் பல்கழகம் என்று போட்டது கூட நேர்மையற்ற செயல்; ஏனெனில் ராஜன் ஜூலும் சரி, அவரது பரிவாரங்களும் சரி யாழ் பல்கலைக்கழகத்தில் பணியாற்றிக் கொண்டு இருக்கவில்லை. விட்டு விலகி வேறு இடங்களுக்கு பெயர்ந்த பின்னும் அதே பெயரை தொடர்ந்து பணியாற்றிக் கொண்டு இருந்தனர். இலங்கையில் தென்னிலங்கையில் சுனந்த தேசப்பிரிய, சுனிலா, சார்ள்ஸ் அபேசேகர போன்ற உண்மையான மனிதவுரிமை வாதிகள் புலிகள் /அரசு என்று இருபக்கமும் செய்த மனிதவுரிமை மீறல்களை நேர்மையாக வெளிப்படுத்திக் கொண்டு இருந்தனர். இவர்கள் தான் மனசாட்சியை கொள்கைகளால் நசுக்கி விடாதவர்களாக இருந்தனர். அவர்களும் ராஜன் ஹூல் போன்றவர்களும் ஒன்றல்ல. இவரை மனிதவுரிமைவாதி என்று குறிப்பிடுவதே மிகப்பெரும் அவலம்.