மனம் உயிர்ப்புடன் இருக்கிறது என்று அர்த்தம், ரகு!

உயிர்ப்புடன் இருந்தால் எந்த வயதிலும் இந்த உணர்வு வரும்.

ரகு அண்ணா உங்கள் கதையை நீங்கள் முடிக்காவிட்டால்..உங்கள் கதையோடு சார்ந்த எங்கள் சொந்த அனுபவங்களை எழுதி கதையை "Based on True Story".... ஆக்கிவிடுவோம்  

ரகு அண்ணா உங்கள் கதையை நீங்கள் முடிக்காவிட்டால்..உங்கள் கதையோடு சார்ந்த எங்கள் சொந்த அனுபவங்களை எழுதி கதையை "Based on True Story".... ஆக்கிவிடுவோம்  

 

 

அன்பு சசி,

 

நான் கதை தொடங்கும்போதே முடிவுறாத கதை என்று தெரியும் எனக்கு.

 

பயணங்கள் முடிவதில்லை...ஒருதலை ராகம் பார்த்ததில்லையோ ???

 

ஆனாலும், உங்கள் அனுபவங்களைத் தொடுத்து இதை நீட்டித்து முடிப்பதைப் பார்க்க ஆவலாய் இருக்கிறேன்.   

 

இந்தக் கதை அப்போது "Based on True Story" என்று இல்லாது " Based on multiple true stories" ஆக மாறிவிடும் !!!!!  

 

சவால், முடிந்தால் இந்தக் கதையை முடியுங்கள் பார்க்கலாம் !!!!  

து "Based on True Story" " Based on multiple true stories" >சவால், முடிந்தால் இந்தக் கதையை முடியுங்கள் பார்க்கலாம் !!!!  

 

நான் கதையை முடிக்கிறேன் ...எந்த வீதி,எந்த சப்பேர்ப் என்று சொன்னால் நல்லம்... ....கார் நம்பரையும் தருவீர்கள் என்றால் மிகவும் விறுவிறுப்பாக கதையை முடிக்கலாம்... யாவும் முஸ்பாத்திக்கே.......

Edited April 30, 201510 yr by putthan

புத்தன் அண்ணா, விட்டால் பெயர் விலாசம் எல்லாம் கேப்பியல் போல கிடக்கு. அது தெரியாமத்தானே நானே கதையா எழுதிக் கொண்டிருக்கிறன்.

எனக்கே தொடர்ந்து எழுதவேணும் போல கிடக்கு இதை.நீங்கள் வேறை

சில வாரங்கள் இருக்கலாம், இறுதியாக அவளைப் பார்த்து. அல்லது அவளை இனிமேல் பார்க்கக் கூடாதென்று மனம் அழுங்காகப் பற்றிக்கொண்டிருக்கலாம், ஏதோ ஒன்று அவளிடமிருந்து என்னைத் தூர விலத்தியிருக்க வேண்டியது. 

 

கடுமையான மனப் போராட்டங்களினூடு, ஒரு நிலைக்கு மனம் வந்திருந்தது. இது விரும்பி எடுத்த முடிவா என்றால் இல்லையென்றுதான் அடித்துச் சொல்லும் மனது, ஆனால் அதுவே  இப்போதைக்கு தேவையாகவிருந்தது.

 

அவளைப் பார்க்கக் கிடைத்த சந்தர்ப்பங்களையும் வேண்டுமென்றே மனம் கவலையுடன் தவிர்த்துக்கொண்டது. இதயத்தின் ஒருமூலையில் லேசான வலிப்பு பல காலங்களுக்குப் பின்னர் முதன்முறையாக தொடங்கியது தெரிந்தது எனக்கு. ஆனால், வேறு வழியில்லை. தறிகெட்டுத் திரியும் மனதைக் கட்டிப் போடவேண்டும் என்று மூளை சொல்லியதால், வெகு சிரமப்பட்டு கண்களையும், மனதையும் கறுப்புத்துணி மூடிக் கட்டிக் கொண்டேன்.

 

என்னில் இந்த மாற்றத்தை அவளும் உணர்ந்திருப்பாள் போலும். வழமையான கனிவான கடைக்கண் பார்வையும், மெலிதான உதட்டோரப் புன்னகையும் அவள் முகத்திலிருந்து மெதுவாக மறைய ஆரம்பித்துவிட்டன. கூட்டத்தில் என்னைத் தேடிய கண்கள் வேண்டுமென்றே வேறு எங்கோ வெறித்தபடி அவள் என்னை சிலவேளைகளில் கடந்துபோவாள். அந்த ஒவ்வொரு கணமும் மனதில் அந்த வலி வந்துபோகும். ஆனால், இந்தக் காதலை விடவும் வலி பரவாயில்லை என்று பிடிவாதமாக கண்களையும், மனதையும் கட்டிப் போட்டேன். சிறிது சிறிதாக அவள் என்னை முற்றாக ஒதுக்கத் தொடங்கினாள். நான் இருப்பதை சட்டை செய்யாமல் என்னை முற்றாகப் புறக்கணித்துப் போனாள். மனதில் வலி சிறுகச் சிறுக கூடிக் கொண்டே போனது.

 

நான் ஏன் இப்படி ஆனேன் என்று அவளிடம் என்னால் சொல்ல முடியாது. கேட்கும் நிலையிலோ அல்லது தேவையோ அவளுக்குச் சற்றும் கிடையாதென்பது எனக்கு நன்றாகவே தெரியும். இன்றுவரை ஒரு சொல்லூக்கூட பேசத் தெரியாத எமதிரு மனங்களும் சொல்லிக்கொள்ளாத பனிப்போருக்குள் வீழ்ந்துபோயிருக்க, யுத்தமெதுவுமே இன்றி எனது மனது முற்றாகத் தோற்றிருந்தது. 

 

இப்படியே சில வாரங்களாக போராடிப் போராடி இறுகியிருந்த மனது இன்று மறுபடியும் விழித்துக்கொள்ளப் பார்த்தது. மூடிவைத்த உணர்வெல்லாம் சட்டை தறி தெறித்து வெளியே பாய்ந்துவிடப் பார்த்தது. அவளை சில வாரங்களுக்குப் பின்னர் இன்று நேருக்கு நேராகக் கண்டேன். ஒரு சில நொடித்துளிகளில் என்னைப் பார்த்த அவளது விழிகள் சட்டென்று வேறெங்கோ திரும்பியபடி, அவள் என்னை வேகமாகக் கடந்து போனாள். அவள் முகத்தில் எந்தச் சலனமுமில்லை, மனது  லேசாக அழத் தொடங்கியது. ஆனாலும், இது நடப்பது சாத்தியமில்லை என்பதுமட்டும் எனக்குத் தெரிகிறது, மனதைக் கஷ்ட்டப்பட்டு மறுபடி சமாதிக்குள் அடைத்துவிட்டு தொடர்ந்து நடந்தேன். சமாதிக்குள்ளிருந்து மனம் விசும்புவது எனக்குக் கேட்டுக்கொண்டேயிருக்கிறது.

Edited June 8, 201510 yr by ragunathan

அருமை அண்ணா.ஆனாலும் எதோ ஒன்று உங்கள் எழுத்தில் விடுபட்டுவிட்டதான தோற்றம்

அருமை அண்ணா.ஆனாலும் எதோ ஒன்று உங்கள் எழுத்தில் விடுபட்டுவிட்டதான தோற்றம்

 

சுமே,

 

எனது எழுத்தில் எதை விட்டு விட்டேன் என்று நீங்கள் நினைக்கிறீர்கள்? தெரிந்துகொள்ள ஆசை.

 

என்னடா, இவன் சப்பென்று முடித்துவிட்டானே என்று நினைக்கிறீர்களா? இதைவிட எழுதுவதற்கு என்னிடம் வேறு எதுவுமே இல்லையே! இருந்தால் எழுதாமல் இருப்பேனா?

முதல் பகுதியை எழுதியபோது கதையில் இருந்த உயிர்ப்பு அடுத்த பகுதியில் இல்லை. கதையை நீங்கள் முடித்ததாக நான் நினைக்கவே இல்லை. வேண்டா வெறுப்பா சாப்பிடுவதுபோல் .......இப்ப புரிந்து இருக்குமே உங்களுக்கு

சுமே,

 

கதையை நீட்டிக்க என்னால் முடியாது. ஏனென்றால் கதையைக் கொண்டு நடத்துவது என் கைய்யில் இல்லை. நடப்பதை எழுதுவதுதான் எனது வேலையென்று ஆகிவிட்டது. 

 

வேண்டுமென்றால் முடித்துவைக்கவேண்டிய கட்டாயம் இருக்கின்றதென்று மட்டும் என்னால் சொல்ல முடியும் !

அப்ப நடக்கும் போது மிகுதியை எழுதுங்கள் அதுவரை காத்திருக்கிறம்

Edited June 12, 201510 yr by மெசொபொத்தேமியா சுமேரியர்

சுமே,

 

வேண்டுமென்றால் முடித்துவைக்கவேண்டிய கட்டாயம் இருக்கின்றதென்று மட்டும் என்னால் சொல்ல முடியும் !

 

ஆளை முடிக்கிற பிளனோ கதையை முடிக்கிற பிளானோ

ஆளை முடிக்கிற பிளனோ கதையை முடிக்கிற பிளானோ

ஆத்துக்காரி ரகுவை முடிக்கிற பிளான்

ஆளை முடிக்கிற பிளனோ கதையை முடிக்கிற பிளானோ

 

 

நக்கலு ????? ஆளோட பேசவே ஏலாது, அதுகுள்ள முடிகிறது ??????? அதுசரி, நீங்கள் எந்த "முடிக்கிறதைச்" சொல்லுறீங்கள் ?

ஆத்துக்காரி ரகுவை முடிக்கிற பிளான்

 

 

எனக்கொரு வழிபண்ணாமல் விடுறதில்லையெண்டு இருக்கிறையள் போல ? அவ்வளவு அக்கறை ?

ஏதோ அவசரப்பட்டு முடிவெடுத்த / முடித்த மாதிரி தெரியுது .

மனதிற்கு சமாதி கட்டி அதற்குள் இருந்து விசும்ப வைத்துவிட்டு வாசிக்கவந்த எங்களையெல்லாம் வேடிக்கை பார்க்கிறது நல்லா இல்லை சொல்லிட்டன்.. :lol:

இந்த மனுசன் ரசிகனைய்யா என்னயமாதிரியே சிலதுகளில, அப்பப்ப வந்தெழுதினாலும் மனசுக்குள்ள ஒட்டிவிடுகுது உங்களோட எழுத்துக்கள் றகு அண்ணா ரசனைகள் நிறைய இடங்களில் ஒத்தே இருப்பதால்..

Edited June 13, 201510 yr by சுபேஸ்

இந்த மனுசன் ரசிகனைய்யா என்னயமாதிரியே சிலதுகளில, அப்பப்ப வந்தெழுதினாலும் மனசுக்குள்ள ஒட்டிவிடுகுது உங்களோட எழுத்துக்கள் றகு அண்ணா ரசனைகள் நிறைய இடங்களில் ஒத்தே இருப்பதால்..

 

 

நீங்களும் ஒண்டை எழுதுறது? எழுதினால் நாங்களும் வாசிப்போமில்லை ?

 

மனதைக் கஷ்ட்டப்பட்டு மறுபடி சமாதிக்குள் அடைத்துவிட்டு தொடர்ந்து நடந்தேன். சமாதிக்குள்ளிருந்து மனம் விசும்புவது எனக்குக் கேட்டுக்கொண்டேயிருக்கிறது.

 

கதையின் பெயர் தான் அந்தப்பத்து  நிமிடங்கள்.

முடிவு.... அந்த விசும்பல் மட்டும்  கட்டை வேகும் வரை 

உள்ளேயிருந்து கேட்ட படியே இருக்கும்.

 

பகிர்விற்கு நன்றி ரகு