'யூரோ'வை கைவிடுகிறது ஜெர்மனி

[Wednesday, 2011-06-29 10:58:04]

ஐரோப்பிய நாடுகளில் ஒன்றான ஜெர்மனி, யூரோ கரன்சியை கைவிட்டு, பழைய கரன்சியான, டச்மார்க்கிற்கு மாற இருப்பதாக தகவல்கள் வெளியாகியுள்ளன. ஐரோப்பிய நாடுகள் அனைத்தும், ஒரே மாதிரியாக யூரோ கரன்சியை பயன்படுத்தி வருகின்றன. இந்நிலையில், ஜெர்மனி நாட்டின் மத்திய வங்கியான, பண்டெஸ் வங்கி, டச்மார்க் சின்னம் பதித்த ரூபாய் நோட்டுகளை அச்சிட உத்தரவிட்டுள்ளதாகவும், இதையடுத்து, "டச்மார்க்' சின்னம் கொண்ட ரூபாய் நோட்டுகள் அச்சிடும் பணி நடந்து வருவதாகவும், அந்நாட்டு பத்திரிகைகள் செய்தி வெளியிட்டுள்ளன.

ஜெர்மன் நாட்டில், இரண்டாம் உலகப் போருக்குப் பின், டச்மார்க் கரன்சி பயன்படுத்தப்பட்டு வந்தது. அமெரிக்காவின் டாலருக்குப் பிறகு, உலகளவில்,டச்மார்க் கரன்சிக்கு நல்ல பெயர் இருந்தது. தற்போது, அந்நாட்டு மக்கள், டச்மார்க் கரன்சியின் தனித்துவத்தை இழக்காமல், மீண்டும் அதே கரன்சி வேண்டும் என்று, அரசுக்கு கோரிக்கை விட்டு வந்தனர். மேலும், வர்த்தக ரீதியில் டாலருக்கு அடுத்ததாக நல்ல முதலீட்டை, டச்மார்க் கரன்சி ஈர்த்து வந்தது. யூரோ கரன்சியைப் பெற்றிருக்கும் கிரீஸ் நாடு, தற்போது, திவாலாகியுள்ளது. இந்நிலையில், யூரோ கரன்சியின் மதிப்பை சர்வதேச அளவில் நிலை நிறுத்த வேண்டுமானால், கிரீஸ் நாட்டை திவாலில் இருந்து ஐரோப்பிய நாடுகள் காப்பாற்றியே ஆக வேண்டும் என்ற நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளது. இதனால், யூரோ கரன்சியின் மதிப்பு எதிர்காலத்தில் கேள்விக்குறியாகி உள்ளதால், ஜெர்மன் நாட்டின் பெரும்பான்மையான மக்கள், டச்மார்க் கரன்சிக்கு மாற வேண்டும் என்று, கோரி வருகின்றனர். இது தொடார்பாக, ஜெர்மன் நாட்டில் நடத்தப்பட்ட ஆய்வில், யூரோ கரன்சிக்கு எதிர்காலம் இல்லை என்று, 71 சதவீதம் பேரும், அந்த கரன்சியின் மீது நம்பிக்கை இல்லை என்று, 19 சதவீதம் பேரும், கிரீஸ் நாட்டை காப்பாற்றும் ஐரோப்பிய நாடுகளின் எமர்ஜென்சி நடவடிக்கை வெற்றி அளிக்காது என்று, 68 சதவீதம் பேரும் கருத்து தெரிவித்துள்ளனர். மற்றொரு ஆய்வில், யூரோ கரன்சியிலிருந்து கிரீஸ் நாட்டை வெளியேற்ற வேண்டும் என்று, ஜெர்மனி நாட்டு மக்கள் தெரிவித்துள்ளனர்.

http://www.seithy.com/breifNews.php?newsID=45642&category=WorldNews&language=tamil

இந்த செய்தி எவ்வளவு தூரம் நம்பகத் தன்மையானது என்று தெரியவில்லை. ஆனால்...

ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பில் இருந்து கொண்டு, இங்கிலாந்து தனது பணமான பவுண்ஸை கைவிடாமல் இருக்கும் போது.....

ஜேர்மனியும் பழையபடி மார்க்கிற்கே மாறுவது எதிர்காலத்துக்கு நல்லது.

இல்லாவிட்டால்... கிரீஸ் போன்ற நாடுகளின் சோம்பேறித்தனத்தால் அவர்களுக்கு, எமது வரிப்பணத்தில்.... மில்லியாடன் கணக்கில் கொட்டிக் கொண்டிருக்கமுடியாது. கிரீஸில் இவ்வளவு நெருக்கடி ஏற்பட்டும்... அங்குள்ள உலகச் செல்வந்தர்கள் தங்கள் பணத்துடன் எங்கோ... பதுங்கி விட்டார்கள்.

Edited June 29, 201114 yr by தமிழ் சிறி

கிரீஸ் நாட்டிலை பத்துவருசத்துக்கு முதல் மண்டையை போட்டதுகளின்ரை பேரிலை இப்பவும் பென்சன்காசு போகுது எண்டால்........நாட்டின்ரை சித்திரம் எப்பிடியிருக்குமெண்டு யோசிச்சுப்பாருங்கோவன்

கிரீஸ் நாட்டிலை பத்துவருசத்துக்கு முதல் மண்டையை போட்டதுகளின்ரை பேரிலை இப்பவும் பென்சன்காசு போகுது எண்டால்........நாட்டின்ரை சித்திரம் எப்பிடியிருக்குமெண்டு யோசிச்சுப்பாருங்கோவன்

இதனை விட கிரீஸ்காரர் சொல்வது....

தாங்கள் எவ்வளவு கஸ்டப் பட்டாலும், ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பு தங்களை கைவிடாது.

பிறகேன் தாங்கள் கஷ்டப்பட்டு வேலை செய்ய வேண்டும் என்று கொழுப்பாக கதைப்பார்கள்.

அவங்களை தனிய... பிச்சை எடுக்க விட்டால் தான்.... உருப்படுவாங்கள்.

இந்த செய்தி எவ்வளவு தூரம் நம்பகத் தன்மையானது என்று தெரியவில்லை. ஆனால்...

ஐரோப்பிய கூட்டமைப்பில் இருந்து கொண்டு, இங்கிலாந்து தனது பணமான பவுண்ஸை கைவிடாமல் இருக்கும் போது.....

ஜேர்மனியும் பழையபடி மார்க்கிற்கே மாறுவது எதிர்காலத்துக்கு நல்லது.

இல்லாவிட்டால்... கிரீஸ் போன்ற நாடுகளின் சோம்பேறித்தனத்தால் அவர்களுக்கு, எமது வரிப்பணத்தில்.... மில்லியாடன் கணக்கில் கொட்டிக் கொண்டிருக்கமுடியாது. கிரீஸில் இவ்வளவு நெருக்கடி ஏற்பட்டும்... அங்குள்ள உலகச் செல்வந்தர்கள் தங்கள் பணத்துடன் எங்கோ... பதுங்கி விட்டார்கள்.

50 DM இல் வண்டில் நிறைய சாமான் வாங்கிய நான் இன்று, 100யூரோ கொடுத்தாலும் அரவாசி வண்டில் நிரம்புது இல்லை, என்னோட வரிப்பணம் எல்லாத்தையும் கிறீஸ்காறன்தான் ஆட்டையை போடுறானா?

GERMANY: bring back the Deutsche mark?

Tuesday, 13 July 2010 12:31

Germany is the engine of the European Union, one of the few efficient machines among the twenty-seven.

She promoted the concept of union with the freed East Germany after the end of The Wall – and paid for the re-structuring of a united Germany – with very little help from anyone else. Now the euro is dropping in value, almost in freefall, and Germany is once again paying the bill. Several important commentators think that as a viable solution, to avoid kicking Greece, and possibly Portugal and Spain as well, over the touchline and into dead ground, Germany herself might abandon the euro and revive the deutsche mark. Is this a pipedream?

You only need to examine your accounts to see how the euro is falling against the dollar, the yen, even the rouble. Remember the old European joke about the difference between Heaven and Hell: in Heaven the police are British, the chefs are French, and the engineers are German; whereas in Hell the police are German, the cooks are British and everything gets organised by the Italians. Well now, eh, the EU version of this joke is as follows: fiscal policies are run by the Greeks, the Spanish and the Portuguese; interest rates are set by a central bank financed and managed by France and Italy, and everything is organised by socialist Belgians and the Spaniards. If you happen to be German, you are therefore a citizen of Europe’s grandest and most productive economy, and it just possible that you might be planning to get your arsch out of it.

Or not. The G8 and G 20 summits will reach no conclusions; break up without any firm plan. Beautifully-tailored gentlemen and ladies will make impassioned speeches to those members still awake. It is said that there is a hope in certain European capitals (the ones that count) that the €750 billion rescue plan recently announced will provide enough sellotape to stick faltering economies together for a month or two more. There might even be signs of imminent recovery.

It is all a bit forlorn, though, isn’t it? The euro continues its racing dive into unknown waters on non-European exchanges. All eyes are on Spain, where the ‘president of the government’ wears blinkers and keeps his ears stuffed with cotton wool, while his lady ‘finance minister’ stumbles from one crass error to the next, just as the lady ‘senior vice-president’ corrects the statements of everyone else, and the ‘minister of development’, whose job it really isn’t, blames the Popular Party, which, rather like all governmental oppositions everywhere, tends to disagree with the government. This, according to José Blanco, is unpatriotic.

Meanwhile, people in very prominent positions are beginning to say the euro is doomed, at least in its present form. What to do then? Should there be more Europe, or less. Surely twenty-seven states, closely united, can do something? Should we all integrate our economic policies, or just admit that the euro was and is a bridge too far? Degrees in political economy are not required to see which way Europe’s political classes will turn.

It seems M. Jean-Claude Trichet insists the euro is more or less perfect as it is. He wants a ‘budgetary federation’ to keep it happier. In the ECB HQ in Frankfurt, and in Brussels and Paris, officials are prepared to explain what this would look like – a powerful new agency, run in Brussels, examining and if necessary vetoing the spending plans of all members of the Community within the eurozone (Great Britain excluded of course). This agency would have the clout to order a profligate government (like Spain’s) to haul in the traces and tighten the belt, as it were. In Spain’s case, this will be difficult, because every one of the economic reforms proposed by the PSOE concerns taxing or punishing the man in the street one way or the other. No mention has been made of any reduction in public spending. Public companies are not to be privatised. No ministries will be cut (there are at least sixteen!) There are seventeen autonomous communities where public spending is reckless – subsidized by an equally reckless government. In Andalucía alone there are more than a thousand expensive official cars with a chauffeur provided at full salary.

A representative of the European Central Bank has said: “depending on the situation, it may be desirable for a European Union body to have the power to be more intrusive in order to get the information needed for effective governance. It may also be desirable for the agency to have the power to enforce better fiscal governance by imposing sanctions to discourage misbehaviour.” Whoops. Does not this sound like a central EU authority, able and willing to interfere directly in each country’s budgetary plans? But maybe it is all a typical Eurocrat’s dream. As it is, without such an agency, the existing eurozone rules are designed to keep everybody’s deficits within a prudent limit. And what is to be done about Greece? Could such an agency make the Greek budget a section of the budget for the entire eurozone? Then Greece could rest its head on a pillow of German taxpayers’ enormous funds. This surely would make a final repudiation of what the euro was supposed to stand for when the idea came true almost twenty years ago.

What was happening twenty years ago? The Bundesbank, and anyone else who knew anything about economics, were horrified by the idea of monetary union. The deutsche mark and the central bank were worshipped in post-war Germany. Citizens remembered the inflationary traumas of the late Twenties and the million-mark loaf of bread. A strong mark backed and encouraged by a strong central bank was seen as the ideal barrier against the torture of inflation. If the mark were to be replaced, it must be replaced by something equally strong; inflation must be kept under control; there must be independence from political interference.

Now, twenty years on, Angela Merkel’s government is trying to appease public opposition to the euro itself. The president of the Bundesbank and other financial leaders would prefer to eject the Greeks rather than arrange bailouts. They are equally sceptical about Portugal and Spain. But ejecting Greece and other states is surely un-thinkable? Especially if there is a better option, say German thinkers: why should not Germany herself leave the eurozone? In a flash Germany could free herself from an increasingly intolerable fiscal burden, and leave weaker states with the chance of governing themselves out of trouble. The euro would decline against the strong mark, but this does not need to bankrupt Greece or Greek companies, because their debts are payable in euros.

Actually, a strong deutsche mark might help weaker economies through a much improved balance-of-payments period. German industry would have to keep its head above water; exporting would cost more, but Germans have always been able to hold down costs and maintain compe-titiveness. More, German people could be assured that their restored currency will not be debased by all these tremendous economic disparities inside Europe, or a central bank or agency based in Paris or Brussels.

The distinct possibility arises that other states would want to leave the eurozone with Germany: They are the countries already integrated with the powerful Germany economy – Austria, Belgium, the Netherlands and Luxembourg. And then there is France: it will be difficult for the Gallic mentality to decide to remain with southern and eastern Europeans, or join the Germans, but there is no certain and safe route towards some kind of heavenly growth and prosperity. Voluntary German retirement from the euro might however be the least painful way of avoiding the economic Hell mentioned in more jocular mood at the beginning of this article.

http://www.tenerifenews.com/index.php/world-news-mainmenu-1/politics-mainmenu-1/14656-germany-bring-back-the-deutsche-mark

50 DM இல் வண்டில் நிறைய சாமான் வாங்கிய நான் இன்று, 100யூரோ கொடுத்தாலும் அரவாசி வண்டில் நிரம்புது இல்லை, என்னோட வரிப்பணம் எல்லாத்தையும் கிறீஸ்காறன்தான் ஆட்டையை போடுறானா?

உண்மை சித்தன். மார்க் இருக்கும் போது.... கொஞ்சப் பணத்தில் நிறைய பொருட்கள் வாங்கலாம்.

இப்போ கிறீஸ்காரன் ஆட்டையை போடுவதால்... வண்டில்லை வேண்டின சாமானை... பையிலை வேண்ட வேண்டி இருக்குது.

யூரோவிலிருந்து அவ்வளவு எளிதில் எவரும் விலகிவிடமுடியாது. அத்துடன் கிரீசையும் அவ்வளவு எளிதில் கைகழுவமுடியாது. இன திரும்பவும் அவரவரது நாணயத்துக்கு செல்வதால் தற்போதைய விலைவாசிகளையோ பொருளாதார சிக்கல்களையோ தீர்த்துவிடமுடியாது. எல்லோரும் ஒன்றுபட்டு உழைக்கணும். இல்லையென்றால் தமிழனின் இன்றையநிலைபோல் எல்லாவற்றையும் இழந்து..........................???

யூரோவிலிருந்து அவ்வளவு எளிதில் எவரும் விலகிவிடமுடியாது. அத்துடன் கிரீசையும் அவ்வளவு எளிதில் கைகழுவமுடியாது. இன திரும்பவும் அவரவரது நாணயத்துக்கு செல்வதால் தற்போதைய விலைவாசிகளையோ பொருளாதார சிக்கல்களையோ தீர்த்துவிடமுடியாது. எல்லோரும் ஒன்றுபட்டு உழைக்கணும். இல்லையென்றால் தமிழனின் இன்றையநிலைபோல் எல்லாவற்றையும் இழந்து..........................???

தமிழன் மாதிரி.... எல்லாவற்றையும் இழக்க ஜேர்மனி தயாராக இருக்க மாட்டாது.

தனித்து நின்றால்தான் தமிழனின் நிலை வரும் சிறி.

தனித்து நின்றால்தான் தமிழனின் நிலை வரும் சிறி.

ஜேர்மனி, நெருப்பிலிருந்து மீண்டு வந்த நாடு. அதற்கு பல, பழைய பாடங்கள் கற்றுத் தேறி வந்தது.

அதன் கடின உழைப்பை.... மீண்டும், மீண்டும்... மற்றையவர்கள், ருசி பார்ப்பதை ஜேர்மனியர்கள் விரும்பவில்லை. விசுகு.

அத்துடன்... தமிழனின் தனித்து நிற்பதையும், ஐரோப்பியக் கூட்டமைப்பில் ஜேர்மனி தனித்து காசு வைத்திருப்பதையும், ஒரே..... தராசில் வைத்துப் பார்ப்பது சரியல்ல.

தெரியும் சிறி

அங்கும் அதேநிலைதான்

ஆனால் தனித்து நின்றும் இனி எழும்பமுடியாது. எல்லோரும் சேர்ந்து போட்டுத்தாக்கிவிடுவார்கள் என்கதற்காகவே தமிழனின் நிலையை எழுதினேன். பணமு; பொருளாதார லாபங்களுமே இங்கு கணக்கு...?

மற்றவை ..............???

கிரீசை கைவிட்டால் அது பல நாடுகளை பாதிக்கும் : அயர்லாந்து, போர்த்துக்கல், ஸ்பெயின். இது எல்லா ஐரோப்பிய நாடுகளையும் பாதிக்கும். இருந்தாலும் இந்த பண உதவி ஒரு நிரந்தர விடிவை தரமாட்டா.

இறுதியாக யுரோ உடையும் நிலையே வரலாம்.

டிஸ்கி: கனடா இன்னும் குடிவரவாளர்களை வரவேற்கிறது. காசுள்ள உறவுகள் இங்கு குடிபெயரலாம்

பொருளாதரா நிபுணர் தொழர் அகூதா அவர்கள் மேலும் விளக்காமாக நட்டம் ஜெர்மனிக்கா? அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியத்துக்கா? என கூறவேண்டும்..

டிஸ்கி:

லைட்டா மேலோட்டமாக சொன்னாலே போதுமானது..

பொருளாதரா நிபுணர் தொழர் அகூதா அவர்கள் மேலும் விளக்காமாக நட்டம் ஜெர்மனிக்கா? அல்லது ஐரோப்பிய ஒன்றியத்துக்கா? என கூறவேண்டும்..

டிஸ்கி:

லைட்டா மேலோட்டமாக சொன்னாலே போதுமானது..

கைப் புண்ணுக்கு, கண்ணாடி வேணுமா? புரட்சி.

ஒருவனுக்கு பிச்சை போடுவதை விட, அவனுக்கு தொழிலை கற்றுக் கொடுப்பது சிறந்தது.

ஆனால்... நெடுகவும்... பிச்சை எடுப்பவனை, தொடர்ந்து காப்பாற்ற முடியாது.

கிரீசுக்கு கொடுத்த ஒவ்வொரு யுரோவிலும் அரைவாசியே திருப்பிக்கிடைக்கும் என்கிறார்கள். ஐம்பது வீதம் இலாபமா? இல்லை நட்டமா?

இதில் கூடிய உதவிப்பணம் தந்தவர்கள் ஜெர்மனியர்களும் பிரெஞ்சுக்காரர்களும்.

மேலும் இவர்களே உதவி செய்து தாம் கொடுத்த பணத்தில் அரைவாசியை பெற்று மேலும் இது பரவுவதை தற்காலிகமாக தடுத்து, உலக பொருளாதாரம் மீண்டும் விரைவில் இறக்கை விட்டு வளரும் என எண்ணுகிறார்கள்.

உலக பொருளாதாரத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கை ஐரோப்பா வகிக்கின்றது. அமெரிக்காவும் ஜப்பானும் கூட பின்தங்கி நிற்பதால் ஐரோப்பா வளர முடியாமல் உள்ளது.

Sri Lanka: Effects of the global economic wobble

Guest Column by Dr. Kumar David

Europe has three very sick men - one on deathbed - plus four more cases of debility with no certainty of recovery. Greece is in extremis; it will default on its debt (they call it restructuring and reschedule repayments to make it look as if Greece didn’t go bust). Whether Portugal and Spain will go all way into the abyss remains to be seen. UK, France, Ireland and Iceland are into austerity but with no signs of recovery.

And so to Lanka

The impact of the global debacle on Lanka is double edged. The US and EU are Lanka’s biggest export markets (68% together) but the island makes the tiniest dent in their massive national accounts, so declining general demand may not translate into a decline in imports from Lanka. Price is a different matter; downward pressure will affect everyone. Secondly, trouble in the Middle East may magnify oil prices, but falling demand in the wake of a decline in global production will more than cushion the impact. This is vital since sustained oil prices above $120 per barrel will almost certainly create all round price pressure, and if coincident with high world food prices, spell disaster for the government.

The biggest unknown is the island’s largest foreign currency earner, housemaids in the Middle East – larger in earnings than garments or tea exports. But fortune has smiled; the great majority of Lankan women are in Saudi Arabia and the Gulf region, both of which the Arab Uprising has bypassed for now – but how much longer?

Many perceptive economists have sounded the alarm that the core problem with the Lankan economy is structural; it is too much skewed away from industry and too dependent on the service sector. Neither government strategies, nor the global crisis, offer a way to industrial growth. Then there is a further problem, the service sector is mainly tourism and trade; there is nothing similar the knowledge based economy that has sprung up in, say India, even after, mutatis mutandis, scaling for size.

This is very troubling because, for example, it will be the single most serious reason for the predictable failure of the Hambantota port and airport venture. President Rajapakse has, unwisely, pinned his hopes on this remote southern outpost as a star growth hub simply because it is his home. The strategy will fail due to basic geographic logistics, but there is something deeper. An international port and transhipment point is more than breakwaters and cranes; it has to be a communications, IT and business nerve centre – vide Singapore or Hong Kong. There are near zero trained, educated, business savvy and technology smart cadres within scores of miles of Hambantota, nor will they migrate there from Colombo.

Indeed even in Colombo these skills are not competitive with Bangalore, Bombay, Singapore, Hong Kong, or other established rivals. The decline in English language ability in the half-century after 1956, a consequence of ultra-nationalism, is at the core of the pathetic decline in general knowledge, science & technology, IT and business skills among the young.

One of four pillars on which the government intends to erect its foreign investment plan as outlined in the 2011 budget, is carving out a financial hub. The other three are infrastructure (roads, ports, and power); real estate development; and post-war north-east reconstruction. Infrastructure, except for white elephants like Hambantota, is showing success. Foreign funds are snapping up prime Colombo land. But north-east reconstruction is problematic since it excludes the people of the area (mainly Tamils) from decision making processes. The programme is being executed under military tutelage.

The ambitious plan to expand stock market capitalisation, attract investment and banking institutions and liberalise and internationalise the financial sector will be affected by the ebb and flow of the wobbling global economy. The plan may be stillborn, but it is also possible that serendipitously – matching the island’s ancient Arab name – some interests from global capital may make use of the opening. However, I am not sanguine beyond the short term; it is an undesirable trajectory to hitch Lanka’s economic future given the global wobble. Financial volatility, stock market bubbles and regulatory failures are likely. Global economic uncertainties will magnify financial volatility in a small, newly emergent, hub. While a small filthy-rich financial elite may emerge in Colombo and scams proliferate, a sharp class and privilege gap will surface.

Big picture instability

The post-war foreign direct investment (FDI) picture has been very disappointing. The shared view was that with the end of the war, the subduing of Tamils, the stability exemplified in three quick election victories, the carrot in the budgetary thesis and promise of easy bucks for investors venturing into the north-eastern wastelands, foreign investors will come romping in. Taken one at a time the right incentives were all on offer, and yet foreign investors stayed away. The micro incentives seemed right but there was ‘big picture uncertainty’. I will explain anon.

First the facts; FDI in 2010 was $350 million while the expectation was over $1 billion; for 2011 the government has lowered its expectation to $1 billion but the IMF has grudgingly said it may get $750 million. Why in pluperfect heaven it expects the figure to more than double (750/350 = 2.14) within a year is not explained. Be that as it may, the response to the proposed September 2011 sovereign bond issue ($1 billion) will show how the wind is blowing.

The hypothesis I offer is that though there is visible calm after the war and apparent Rajapakse regime stability, foreign and local capitalists doubt long-term stability; this in conditions of global ebb of financial confidence is a psychological disincentive. Hot money floods in at times and in other months flows out of the Colombo bourse, but crucially, it’s about commitment for five to ten years that capital has developed cold feet. Volatile cash in the equity market and currency plays do nothing for growth. Development needs investors who stay for several years in productive plants and services; this is what FDI is really about, but only tourism and hotels show robustness.

Why is local and foreign capital suffering from big picture uncertainty? Fear of breakdown of the rule of law, abuse of power, domesticating the judiciary, and politicising the police do not make for a good investment climate per se. Then, the political backlash such trends can provoke exacerbates business fears. Inability, nay unwillingness to settle with the Tamils is also destabilising – the worm may turn sooner than expected. The prospect of war crimes prosecution hangs like a sword above the head; if there is prosecution in any tribunal anywhere in the world, the regime’s cohorts will go berserk! It is all of this, taken together, that undermines the big picture in the eyes of prospective investors.

Corruption and bribing politicians is all in a days work for investors, they have gone along with that all over the world for ages; capital is amoral. But uncertainty in the long-term political scene is problematic; investors risk losing their shirt. This is why FDI isn’t coming Lanka’s way big time, and why local capital too is laid back.

http://www.southasiaanalysis.org/%5Cpapers46%5Cpaper4574.html

யூரோவிலிருந்து அவ்வளவு எளிதில் எவரும் விலகிவிடமுடியாது. அத்துடன் கிரீசையும் அவ்வளவு எளிதில் கைகழுவமுடியாது. இன திரும்பவும் அவரவரது நாணயத்துக்கு செல்வதால் தற்போதைய விலைவாசிகளையோ பொருளாதார சிக்கல்களையோ தீர்த்துவிடமுடியாது. எல்லோரும் ஒன்றுபட்டு உழைக்கணும். இல்லையென்றால் தமிழனின் இன்றையநிலைபோல் எல்லாவற்றையும் இழந்து..........................???

நேற்று ஒரு ஜெர்மனியருடன் இது பற்றி கதைத்தபோது அவரும் இதைத்தான் கூறினார், திரும்ப DM வருவது சாத்தியமற்றது, வந்தால் நிலமை இதை விட மோசமாகவே இருக்கும், கிரீஸில் மட்டும் இந்த நிலமை இல்லை, அயர்லாந்து, போர்த்துக்கல், ஸ்பெயின். போன்ற நாடுகளிலும் நிலமை இதுதான், இதில் இருந்து மீள்வதுதான் ஒரே வழி, மிலிபண்டும் நேற்று ஒரு செவ்வியில் கூறி இருந்தார், கிரீசைவிட தாம் அதிகம் கடன்வாங்கி இருப்பதாக, பிரிட்டனின் பொருளாதாரமும், இறங்கி நிலையிலேயே இருப்பதாகவும். முடிந்த வரை எதிர்த்து போராடுவோம் முடியாவிட்டால் என்ன செய்வது? அகூதா சொன்னது போல எஸ்கேப்தான், :lol: அதற்குதேவை இருக்கும் நாட்டின் பிராசாஉரிமை, கனடாவில் முதலீடு செய்ய பணம், இப்போதில் இருந்தே அதற்கு தயார் செய்வோம் :D

Edited June 30, 201114 yr by சித்தன்

மூழ்கும் ஐரோப்பியக் கப்பலில் இருந்து தப்பி கனடா வந்து சேரப்போகும் எலிகளே.. வருக.. வருக..!

மூழ்கும் ஐரோப்பியக் கப்பலில் இருந்து தப்பி கனடா வந்து சேரப்போகும் எலிகளே.. வருக.. வருக..!

சாமி இடம்தந்தாலும் பூசாரி விடமாட்டர் போல இருக்கே :unsure:

பல நாடுகள் ஜேர்மனி, பிரான்ஸ், பிரித்தானியா போன்ற பணக்கார நாடுகளின் பொருளாதார பலத்திலேயே தங்கியிருக்கப் பார்க்கிறார்கள். இங்கு கிழக்கு ஐரோப்பியர்கள் வந்து சில காலம் வேலை செய்து விட்டு பின் அரச வழங்கும் பண உதவியை எடுத்துக் கொண்டு தங்கள் நாட்டுக்குப் போய் வாழுகிறார்கள். தங்கள் நாட்டை விட உதவிப் பணமும் அதிகம். சொந்த ஊரில் குறைந்த செலவில் வாழ்க்கை.

இங்கு பொருளாதாரம் மிகப் பலஹீனமாக உள்ளது. பொதுச் செலவுகளை குறைக்கிறார்கள். இன்று கூட அரச ஊழியர்களின் வேலை நிறுத்தம். அதுக்குள்ளே திவாலான நாடுகளுக்கு பில்லியன் கணக்கில் பண உதவி.

இப்படியே போனால் ஜேர்மனி, பிரான்ஸ், பிரித்தானியா உற்பட எல்லோரும் கூண்டோட கைலாயம் போக வேண்டியதுதான்.

மூழ்கும் ஐரோப்பியக் கப்பலில் இருந்து தப்பி கனடா வந்து சேரப்போகும் எலிகளே.. வருக.. வருக..!

ஐயோ வேணாம்.

அந்தக் குளிருக்க வந்து ஒவ்வொரு நாளும் snow அள்ளிக் கொட்ட ஏலாது.

மூழ்கும் ஐரோப்பியக் கப்பலில் இருந்து தப்பி கனடா வந்து சேரப்போகும் எலிகளே.. வருக.. வருக..!

எது நடந்தாலும் இங்குதான், நீங்கள் எங்கள் கப்பலின் துவாரங்களை பெரிதாக்காதீங்கள் இசைக்கலைஞன்.

எலிகள் பாவம் கண்டியளோ !

மூழ்கும் ஐரோப்பியக் கப்பலில் இருந்து தப்பி கனடா வந்து சேரப்போகும் எலிகளே.. வருக.. வருக..!

ஐரோப்பா மூழ்குவதற்கு முன் உலகம்மூழ்கடிக்கப்பட்டுவிடும்.

அமெரிக்கா கனடா அவுஸ்ரேலியா ஆபிரிக்கா லத்தீன் அமெரிக்கா என்று கால் பதித்து இருப்பவர்கள் ஐரோப்பியர்.

காய்ஞ்சுபோன ஆசியாவைத்தவிர.

ஐரோப்பா மூழ்குவதற்கு முன் உலகம்மூழ்கடிக்கப்பட்டுவிடும்.

அமெரிக்கா கனடா அவுஸ்ரேலியா ஆபிரிக்கா லத்தீன் அமெரிக்கா என்று கால் பதித்து இருப்பவர்கள் ஐரோப்பியர்.

காய்ஞ்சுபோன ஆசியாவைத்தவிர.

:D :D :D

2009 உலகபொருளாதார வீழ்சியில் இருந்து மீண்டு தன்னை நிலை நிறுத்திய நாடு ஜெர்மனி அவர்களுடைய பொருளாதார அடிப்படை என்பது மற்றைய நாடுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் மிகவும் லாவகரமானது.

யூரோவை ஜெர்மனி கைவிடுவது ஜெர்மனியை பொறுத்தவரை தற்காலிக லாபமாக இருக்குமே தவிர நீண்ட தொலைநோக்கில் பாரிய நஸ்டத்தையே கொடுக்கும் யூரோவை அறிமுகபடுத்துவதில் முன்னின்று உழைத்த நாடு ஜெர்மனி. அவர்களுடைய உற்பத்திக்கு ஐரோப்பிய அனைத்து நாட்டு சந்தைகளும் திறந்த சந்தைகள் ஆகின்றன என்பதன் அடித்தள சிந்தனையே அதற்கு காரணம். ஆனால் பிற ஐரோப்பிய நாடுகளின் சரிவுகளை தாங்க வேண்டி வந்தமை எதிர்பாரத விபத்து.

கிறீசை தமது உல்லாச பிரயாண இடமாக பாவிக்கலாம் என்றுதான் ஐரோப்பிய யூனியன் எடைபோட்டது ஆனால் கிறீஸ்ற்குள் இருந்த விடயங்களை அலசவில்லை. ஸ்பெயின் ஐரோப்பியர்களின் மரக்கறி தேவையை பூர்த்தியாக்கும் என எண்ணினார்கள் பூரண உற்பத்தி இல்லாமை பாரிய சரிவை கொடுக்கிறது. சீனா ஆப்பிரிக்க சந்தைகளை எந்த அடிபாடும் இன்றி லவகமாக கைபற்றி வருகிறது அத்திவாரத்தில் இருந்து சந்தைகளை சீனா கட்டுகிறது................ பொதுவாக இந்த வெள்ளைகாரர்களின் குணமே அடுத்தவனிடம் அடித்துபறிப்பது. ஆப்பிரிக்காவில் மாறி மாறி கொள்ளை அடித்தார்களே தவிர அங்கே பெருகிவரும் மக்கள் எண்ணிக்கையை கருத்தில் கொண்டு சந்தைகளை உருவாக்கவில்லை. பிறேசில் தென் அமெரிக்க நாட்டு சந்தைகளை கைபற்றி வருகிறது திரைமறைவில் சீனா டைரக்ஸன் வேலை செய்கிறது. அருகிருந்தும் அமெரிக்கா அடாவடிதனமான பேச்சுகளையே அப்பப்ப பேசுகிறதே தவிர எந்த தொலை நோக்கும் இல்லை. தற்போதைய முதலீடுகளே பின்னைய நாட்களின் லாபங்கள் என்பதை சீனா நன்கறிந்து செயலாற்றுகிறது. இவர்கள் இன்னமும் அடிதடி எண்ணத்திலேயே உலாவருகிறார்கள் ஜெர்மனி இதற்கு விதிவிலக்காக இருப்பதற்கு காரணம் கிட்லருடைய பாரிய வீழ்சியும் அதில் இருந்து படித்த பாடங்களும். ஸ்பெயினில் போர்த்துகல்லல் முதலீடுசெய்து உணவு உற்பத்தியை எப்போதோ தொடங்கியிருப்பின் அந்த நாடுகள் இப்போது ஏற்றுமதியை தொடங்கியுpக்குமே?