Leaderboard

குண்டு வெடிப்பில் பலியானவர்களின் குடும்பங்கள் நமது மற்றும் அரசின் அனுதாபத்திற்கும் ஆதரவிற்கும் உரியவர்கள் என்பதில் மாற்றுக் கருத்தில்லை. ஆனால் பேரறிவாளன் சந்தித்த வழக்கு எத்தகையது ? அன்றைக்கு இந்தியாவில் தடைசெய்யப்படாத ஒரு இயக்கத்தின் ஆதரவாளவாராக ஒரு பத்தொன்பது வயது இளைஞன் இருந்தது இயற்கையான ஒன்று. பேட்டரியை சொன்ன இடத்தில் கொடுக்கத்தான் பணிக்கப்பட்டிருப்பாரே தவிர, அது எதற்காக என்று அந்த செயலில் முதல் நிலையில் இருந்தோர் தவிர வேறு யாரும் அறிந்திருக்க வாய்ப்பில்லை. தாம் காரணத்தை அறிந்திருக்கவில்லை என அவர் தந்த வாக்குமூலத்தைப் பதிவு செய்யாதது விசாரணை அதிகாரி தியாகராஜனின் குற்றம் (பணியில் இருந்தபோது இவ்வளவு பெரிய விடயத்தை மறைத்தது கவனக் குறைவாக இருந்திருக்க வாய்ப்பில்லை). இருப்பினும் ஓய்வுபெற்ற பின்னர் நீதிமன்றத்தில் அதை ஒத்துக் கொண்டது வழக்கின் திருப்புமுனை (மனசாட்சி விழித்துக் கொண்டதோ என்னவோ !). சுருக்கமாக பேரறிவாளன் மீதான வழக்கு இவ்வளவுதான். இதற்கு 31 வருடக் கடுங்காவல் நியாயம்தானா ? மரண தண்டனைக்கு நாள் குறிக்கப்பட்டு இரண்டு நாட்களுக்கு முன் கால அவகாசம் நீட்டிக்கப்பெற்று அவர் தப்பித்தது பெரிய விடயம். அக்கால கட்டத்தில் ஒரு மனிதனுக்கு ஏற்படும் மன அழுத்தம் மரணத்தை விடக் கொடியது என்பது வேறு. ஒரு முன்னாள்/அந்நாள் பிரதமரின் கொலை எவ்வளவு பெரிய சூழ்ச்சியின் விளைவு எனக் காட்ட, இயன்ற வரை நிறையப் பேரை அதில் சிக்க வைப்பது காலங்காலமாய் நிகழும் கொடுமையாகத் தெரிகிறது. இந்திரா காந்தி கொலை வழக்கில், துப்பாக்கியால் சுட்ட பாதுகாவலர்கள் பியாந்த் சிங், சத்வந்த் சிங் தவிர பெரிய அளவில் யாரும் சிக்கவில்லை என்பதற்காகவே சத்வந்த் சிங்கின் உறவினர் கேஹார் சிங் சிக்க வைக்கப்பட்டதாக விமர்சனங்கள் எழுந்தன. கேஹார் சிங் நிலை மிகவும் கொடுமை. கொலைக்கு மூன்று மாதங்கள் முன்பு பொற்கோயிலுக்குக் குடும்பமாகச் சென்ற போது, அவரும் சந்த்வந்த் சிங்கும் தனியாகச் சென்று உரையாடியதற்கான சாட்சி மட்டுமே உண்டு. "ஏதோ சதித் திட்டமன்றி வேறு எதற்காகக் குடும்ப உறுப்பினர்களைத் தவிர்த்து தனியாக உரையாட வேண்டும்?" என்று தீர்ப்பில் உள்ளதாக வாசித்த நினைவு. பெரும் வேடிக்கையாகப் பரிகசிக்கப்பட்ட ஒன்று. குல்தீப் நய்யார் போன்ற மூத்த பத்திரிகையாளர்கள் எவ்வளவோ முயன்றும் கேஹார் சிங்கைத் தூக்கிலிருந்து காப்பாற்ற இயலவில்லை. கேஹார் சிங் அளவிற்கு பேரறிவாளன் துரதிர்ஷ்டசாலி இல்லை என்பது நமக்கான சிறிய மகிழ்ச்சி. நல்லோர் பலர் பேரறிவாளன் பக்கம் நின்றதும் வென்றதும் வரலாற்று நிகழ்வு. தீர்ப்பில் குடியரசுத் தலைவர் மற்றும் ஆளுநரின் அதிகார வரம்பு சுட்டிக் காட்டப்பட்டது மற்றொரு வரலாற்று நிகழ்வு. குண்டு வெடிப்பில் பாதிக்கப்பட்டோர் பேரறிவாளனின் விடுதலையை எதிர்ப்பது வெறும் உணர்ச்சிக்கு அடிமையாவது; வருத்தத்திற்குரியது.

இப்படியான சின்ன சின்ன மன மாற்றங்கள் மக்களிடையே நிகழும் பொழுது அதனை தட்டிக்கொடுப்போம். துவேசத்தை தூண்டாத, நம்பிக்கை வளர்க்கும் வகையிலான எமது பணியை தொடர்ந்தும் செய்வோம். பலனை எதிர்பாராது கடமையை செய்வோம்.

பேரறிவாளன் விடுதலை: உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பு 8 நிமிடங்களுக்கு முன்னர் பட மூலாதாரம், TWITTER ராஜீவ்காந்தி கொலை வழக்கில் தண்டனை அனுபவித்துவரும் பேரறிவாளனை விடுதலை செய்வதாக உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. அரசமைப்புச் சட்டத்தின் 142வது பிரிவில் வழங்கப்பட்டுள்ள சிறப்பு அதிகாரத்தைப் பயன்படுத்தி அவரை விடுதலை செய்வதாக உச்ச நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்தது. நீதிபதிகள் நாகேஸ்வர ராவ், பி.ஆர்.கவாய், ஏ.எஸ்.போபன்னா ஆகியோர் அடங்கிய அமர்வு இந்த தீர்ப்பை வழங்கியுள்ளது. இந்திய முன்னாள் பிரதமர் ராஜீவ் காந்தி கொலை வழக்கில் சாந்தன், முருகன், பேரறிவாளன் உள்ளிட்ட 7 பேர் தற்போது ஆயுள் தண்டனை அனுபவித்து வருகிறார்கள். முன்னதாக இவர்களுக்கு விதிக்கப்பட்ட தூக்குத் தண்டனை ஆயுள் தண்டனையாக குறைக்கப்பட்டது. கடந்த 2014ம் ஆண்டு சாந்தன், முருகன், பேரறிவாளன் ஆகிய மூவரின் தூக்கு தண்டனை ஆயுள் தண்டனையாகக் குறைக்கப்பட்டது. இவர்கள் ஏழு பேரையும் விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்று தமிழ்நாட்டில் பல்வேறு அரசியல் கட்சியினர் கோரிக்கை விடுத்து வருகின்றனர். ஏழு பேரையும் விடுவிக்கப் போவதாக ஜெ. ஜெயலலிதா தலைமையிலான அப்போதைய தமிழ்நாடு அரசு 2014ம் ஆண்டு அறிவித்து, மத்திய அரசின் கருத்தைக் கோரியிருந்தது. ஆனால், மத்திய புலனாய்வுத் துறை (சி.பி.ஐ) விசாரித்த வழக்கு என்பதால், இந்த விவகாரத்தில் தாங்கள்தான் முடிவெடுக்க முடியுமென மத்திய அரசு தெரிவித்தது. இதையடுத்து கடந்த 2016ம் ஆண்டு, தன்னை விடுதலை செய்யக்கோரி பேரறிவாளன் உச்ச நீதிமன்றத்தில் மனு தாக்கல் செய்தார். ராஜீவ் காந்தி படுகொலையும் போலீஸ் தொப்பியும்: ஓய்வுபெறும் நாளில் கலங்கவைத்த ஐ.பி.எஸ் அதிகாரி ராஜீவ் படுகொலை: நார்வே முன்னாள் தூதரிடம் ஆன்டன் பாலசிங்கம் வெளியிட்ட முக்கிய தகவல் வழக்கில் முக்கிய வாதங்கள் இந்த வழக்கு நீதிபதிகள் எல். நாகேஸ்வரராவ், பி.ஆர். கவாய் அடங்கிய அமர்வு முன்பு கடந்த ஏப்ரல் 27ம் தேதி விசாரணைக்கு வந்த போது, "யார் விடுதலை செய்ய வேண்டும் என்ற குழப்பத்திற்கிடையில் அவர் (பேரறிவாளன்) ஏன் சிக்கிக் கொள்ள வேண்டும்? நாங்களே (உச்ச நீதிமன்றம்) ஏன் விடுதலை செய்யக்கூடாது?" என்று நீதிபதிகள் கேள்வி எழுப்பினர். பட மூலாதாரம், GETTY IMAGES மத்திய அரசு சார்பில் ஆஜரான கூடுதல் சொலிசிட்டர் ஜெனரல் நட்ராஜ், "அமைச்சரவையின் தீர்மானத்தை குடியரசு தலைவருக்கு ஆளுநர் அனுப்பியுள்ளார். இதுகுறித்து விரைவில் முடிவெடுக்கப்படும்," என தெரிவித்தார். இதையடுத்து, ஆளுநர், மத்திய அரசை நோக்கி பல்வேறு கேள்விகளை முன் வைத்து, வழக்கு விசாரணையை மே 4ம் தேதிக்கு ஒத்திவைத்தனர். ஒருவார காலத்தில் பேரறிவாளன் விடுதலை குறித்து தெளிவான முடிவை மத்திய அரசு தெரிவிக்க வேண்டும் என்றும் நீதிபதிகள் உத்தரவிட்டனர். அதே வேளை, இவ்விவகாரத்தில் யார் முடிவெடுக்க வேண்டும் என்பது குறித்த விளக்கத்தை சமர்ப்பிக்க வேண்டும் என தமிழ்நாடு அரசுக்கும் உத்தரவிட்டனர். குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்பியது ஏன்? இதையடுத்து, கடந்த 4ம் தேதி நடைபெற்ற விசாரணையில், மத்திய அரசு வழக்குரைஞரிடம் பல்வேறு கேள்விகளை நீதிபதிகள் எழுப்பினர். குறிப்பாக, ''விடுதலை செய்யும் அமைச்சரவை முடிவை ஆளுநர் குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்பியது ஏன்?,'' என்று கேள்வி எழுப்பினர். தொடர்ந்து, ''30 ஆண்டுகள் முடிந்து விட்டன. பேரறிவாளன் நன்னடத்தையில் பிரச்னை இல்லை. அவரை விடுதலை செய்வதில் என்ன பிரச்னை உள்ளது? நீங்கள் முடிவெடுக்கவில்லை என்றால், நீதிமன்றம் விடுதலை செய்யும் என ஏற்கெனவே தெரிவித்துள்ளோம்.'' என்றனர். மேலும் 'குடியரசுத் தலைவரோ, ஆளுநரோ, என்ன அதிகாரம் இருந்தாலும், அரசியல் சாசனத்தை மீறி யாரும் செயல்பட முடியாது. அரசியலைப்பு, சட்டத்திற்கு மேல் ஒருவரும் கிடையாது. குடியரசுத் தலைவர் மற்றும் ஆளுநருக்கு எங்களால் உத்தரவிட முடியாது. ஆனால் இந்த வழக்கில் அரசியல்சாசன அடிப்படையில் தீர்ப்பை வழங்க முடியும்,'' என்று நீதிபதிகள் தெரிவித்தனர். மேலும், "அமைச்சரவையின் முடிவுக்கு எதிராக ஒரு முடிவை எடுத்து, அதை குடியரசுத் தலைவருக்கு ஆளுநர் அனுப்பியுள்ளார். இது அரசியல்சாசனத்திற்கு முற்றிலும் எதிரானது. இதை மத்திய அரசு ஏன் ஆதரிக்கிறது? என்றும் நீதிபதிகள் கேள்வி எழுப்பினர். வழக்கின் விசாரணையை ஒரு வார காலத்திற்கு ஒத்தி வைத்தனர். இந்த வழக்கு மே 11 அன்று மீண்டும் விசாரணைக்கு வந்தது. அப்போது, தமிழ்நாடு அமைச்சரவை முடிவை குடியரசுத் தலைவருக்கு ஆளுநர் அனுப்பிய ஆவணம் உச்ச நீதிமன்றத்தில் சமர்ப்பிக்கப்பட்டது. இதைத் தொடர்ந்து நீதிபதிகள் நாகேஸ்வர ராவ், கவாய் அமர்வு முன்பு விசாரணை நடைபெற்றது. பட மூலாதாரம், NOT SPECIFIED அப்போது, 'விடுதலை குறித்து முடிவு எடுப்பதில் ஆளுநர் பல ஆண்டுகள் தாமதப்படுத்தியுள்ளார். இது குறித்து என்ன சொல்கிறீர்கள்? அமைச்சரவை முடிவை குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்ப ஆளுநருக்கு அதிகாரம் இருக்கிறதா? ஆளுநர் தொடர்புடைய வழக்கில் நீங்கள் ஏன் ஆஜராகிறீர்கள்?' என்பன உள்ளிட்ட கேள்விகளை மத்திய அரசு தரப்பு வழக்குரைஞரிடம் கேட்டனர். மத்திய அரசு தரப்பில் ஆஜரான வழக்குரைஞர் நட்ராஜ், 'மத்திய புலனாய்வு அமைப்புகள் விசாரணை நடத்திய வழக்குகளில் கருணை அல்லது நிவாரணம் அளிக்க மத்திய அரசுக்குத்தான் அதிகாரம் உள்ளது. ஆகையால், ஆளுநர் குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்பினார். ஆளுநரின் முடிவு சரியானதுதான்.' என்று விளக்கமளித்தார். தமிழ்நாடு அரசு தரப்பு வழக்குரைஞர் ராகேஷ் திரிவேதி கூறுகையில், "மாநில அரசுக்கு உள்ள அதிகாரத்தின்படிதான் விடுதலை செய்யும் முடிவு எடுக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், தேவையின்றி குடியரசுத் தலைவருக்கு அனுப்பியுள்ளனர். இது, அரசியல் சாசனப்படி தவறானது.' என்றார். மேலும், 'இது இந்திய தண்டனைச் சட்டம் பிரிவு 302ன் கீழ் வருகிறது. கொலை வழக்கின் கீழ் முடிவு செய்ய மத்திய, மாநில இரு அரசுகளுக்கும் அதிகாரம் உள்ளது. ஆனால், மத்திய அரசுக்குத்தான் முக்கியத்துவம் முன்னுரிமை.' என்று மத்திய அரசு வழக்குரைஞர் கூறினார். இதை தமிழ்நாடு அரசு தரப்பு வழக்குரைஞர் மறுத்தார். தமிழ்நாட்டில் நடைபெற்றால், விடுதலை செய்ய மாநில அரசுக்கு அதிகாரம் உள்ளது என்கிற வாதத்தை முன்வைத்தார். ஆனால், இந்திய தண்டனைச் சட்டத்தின் கீழ் வரும் வழக்குகள் சட்டம், ஒழுங்கு சார்ந்த வழக்குகள். இதில், மாநில அரசுக்குத்தான் முக்கியத்துவம் உள்ளது.' என்று நீதிபதிகள் தெரிவித்தனர். அனைத்து தரப்பு வாதங்களும் முடிவடைந்ததையடுத்து, இந்த வழக்கின் தீர்ப்பை தேதி குறிப்பிடாமல் நீதிபதிகள் ஒத்திவைத்த நிலையில், இன்று இவ்வழக்கில் தீர்ப்பு வழங்கப்பட உள்ளது. https://www.bbc.com/tamil/india-61489134

தமிழ் ஈழத்தில் உக்ரைனில் உக்ரைன் மக்களையும், குடிமனைகளையும் ரஷ்ய ஆக்கிரமிப்பு படையினர் அழித்துள்ளனர். சிங்களப் படையினரின் அழிவுகளுக்குள் வாழ்ந்தவர்களுக்கு இந்த அழிவுகளின் வலிகள் புரியும். ஆனால் தமிழர்களின் வலிகளை வைத்து தமது வாழ்வை புலம்பெயர் நாடுகளில் வளமாக்கியவர்களுக்கு சர்வாதிகாரி பூட்டினின் மிலேச்சத்தனமான உக்கிரேன் மீதான ஆக்கிரமிப்பை ரசிக்கமுடியும், கொண்டாடமுடியும். யாழ் களத்தில் ஆசாரவாதிகளும், பிற்போக்குவாதிகளும், பிழைப்புவாதிகளும் தங்களை தமிழர்களின் போராட்டத்தின் ஆதரளவாளர்கள் என்று வேடம் போட்டுக்காட்டுவது வழமைதானே. அதில் சிலரை ரஷ்யாவின் உக்கிரேன் மீதான ஆக்கிரமிப்பு அம்மணமாக்கியுள்ளது. ஆனால் தாங்கள் அம்மணத்தை மறைக்க நேட்டோவின் எதிர்ப்பு, மேற்கின் எதிர்ப்பு என்று ஓட்டைகள் நிரம்பிய கோவணத்தை இடுப்பில் கட்டிவருவார்கள்!

தமிழீழம் கண்டிப்பாக கிடைக்கும் என்ற நம்பிக்கை நேர்மையாக இருந்திருந்தால் நானோ நீங்களோ போராட போகாமல் வெளி நாட்டுக்கு ஓடி வந்து இருக்க மாட்டோம். தமிழ் மக்களுக்கு நிம்மதியாக வாழ நிரந்தரமான ஒரு நியாயமான தீர்வு கிடைத்தாலே போதும். அதற்காக குரல் கொடுக்க முன்வரும் எவரையும் அது கனடாவாக இருந்தால் என்ன, நாளைக்கே ரஷ்சியாவாக இருந்தால் என்ன, பேய் பிசாசாக இருந்தால் என்ன என்பதில் அக்கறை இல்லை.

ஹிட்லர் ஜேர்மனியில் யூதர்களை இனப்படுகொலை செய்யும் போது அதை தடுக்க முடியவில்லை. ஆனால் அதன் பின்னர் யூத மக்கள் ஏனைய நாடுகளின் ஆதரவை படிப்படியாக பெற்று இன்று என்ன நிலையினை அடைந்து இருக்கின்றார்கள் என்பதை பார்க்கின்றீர்கள். நாம் தமிழ் மக்கள் எப்பவும் இப்படியான சாதகமான விடயங்கள் நடக்கும் போதும், மீண்டும் மீண்டும் பழையவற்றுக்குள் மூழ்கி குறைகளை கண்டு பிடித்துக் கொண்டு இருப்போம்.

முள்ளிவாய்க்கால் முடிவில் வெடி கொழுத்தி கொண்டாடியவர்களுக்கும் இந்த வெடிக்கும் என்ன வித்தியாசம்? சிறிலங்கா பேரின வாத அரசுக்கு உதவியபோது உக்கிரேனில் ரஷ்ய சார்பு அரசாங்கம் இருந்தது. இப்போதுள்ள அதிபருக்கும் அதற்கும் எந்த தொடர்பும் இல்லை என்பது கூடவா தெரியாது.

எந்த ஒரு தாக்குதலிலும் பொதுமக்கள் கொல்லப்படுவது கண்டிப்பாக வருத்தத்திற்குரியதே, அவர்கள் வலிகள் புறந்தள்ளபட முடியாதவையே. அதேநேரம் அவர்களுக்கு அந்த நிலமை ஏற்படுவதற்கான காரணங்களை ஏற்படுத்தியவர் யார் என்பதையும் பார்த்தே ஆகவேண்டும். விடுதலைபுலிகள்தான் எங்கள் முன்னாள் பிரதமரையும் அவரோடு சேர்த்து தமிழர்களையும் கொன்றார்கள் என்று நீங்கள் சொன்னால், முன்னாள் பிரதமரை அவர்கள் கொல்வதற்கு காரணம் என்ன என்பதை எப்போதும் நீங்கள் பார்க்க மறுப்பதேன்? நீண்டகால இனப்போரை தமக்குள்ள வளங்களை வைத்துக்கொண்டு உயிரை மட்டுமே பெரும் ஆயுதமாக பயன்படுத்தி தற்பாதுகாப்பு போரில் ஈடுபட்டுக்கொண்டிருந்த ஒருநாட்டில் கடல்கடந்து வந்து வல்லரசு திமிரில் லட்சம் படைகள் வளங்களை குவித்து அடிவாங்கி கொண்டிருந்த எம்முடன் எந்த ஒப்பந்தமும் செய்யாமல் மாறாக மிரட்டிக்கொண்டு, அடித்தவனுடன் மட்டும் ராஜீவ் செய்ததற்கு பெயர் அமைதி ஒப்பந்தமா? எந்த வகையிலும் நியாயமற்று சிங்களவன் எமக்கு செய்த கொடூரங்களைவிட பலமடங்கு வேகத்தில் ஓரிரு வருடங்களிற்குள்ளேயே தமிழர் தேசமெங்குமே சுடுகாடாக்கும் அளவிற்கு ஈழ தமிழர்கள்மேல் ராஜீவ் காந்திக்கு வன்மம் என்ன? சிங்களவன் எம்மை கொன்று குவித்ததைகூட ஏதோ ஒரு காரணத்திற்காக சகித்துக்கொள்ளலாம், ஏனென்றால் அவன் எம்மை எதிரியாக பார்த்தான் நாமும் அவனை எதிரியாக பார்த்தே மோதினோம், ஆனால் இந்திய படைகள் எம்ம்மீது கொலைவெறிகொள்ள எந்த வகை நியாயம் இருந்தது? அர்த்தமற்ற ஒரு போரை அந்நிய தேசம் ஒன்றில் நிகழ்த்தி பல ஆயிரம் மக்களை துடிக்க துடிக்க கொன்ற ராஜீவ்தான் அவர்மேல் மேற்கொள்ளப்பட்ட தாக்குதலின்போது கூடவே இருந்த பொதுமக்களுக்கும் பொறுப்பாமவர். கடல் கடந்துபோயப்பாவி ஈழதமிழரை கொன்று குவித்த ராஜீவ்காந்தியின் அட்டூளீயம் பற்றி பேசாமல், கடல்கடந்து வந்து முன்னாள் பிரதமரை கொன்றுவிட்டார்கள் அது மாபெரும் தவறு என்று ஒருசில அரசியல் கட்சிகள் கூவுகிறார்கள், அப்படியென்றால் இந்தியாவில் ஜூலியன் வாலா படுகொலையை செய்த பிரிட்டிஷ் ராணுவ அதிகாரியை இங்கிலாந்துவரை போய் தேடி கொன்றாரே ஒரு இந்தியன் அதுவும் மிக பெரிய தவறுதானே, அதை மட்டும் எப்படி நியாயம் தியாகம் என்று வாதிடுகிறீர்கள்? பொற்கோவிலுக்குள் ராணுவத்தை அனுப்பியதற்காக இந்திராகாந்தி கொல்லப்பட்டார், இந்திராகாந்தியை கொன்றதற்காக அந்த கொலைக்கு பழிவாங்க அந்த சம்பவத்தில் எந்தவிதத்திலும் சம்பந்தப்படாத பலநூறு சீக்கியர்கள் டெல்லியில் கொல்லப்பட்டார்கள் என்கிறார்கள். அப்படி கொல்லப்பட்ட சீக்கியர்களுக்காக நியாயம் கேட்டபோது , ஒரு ஆலமரம் சரியும்போது அதிர்வுகள் இருக்கத்தான் செய்யும் என்று சொன்னாராம் இதே ராஜீவ் காந்தி, அவரின் வார்த்தைகளையே அவரின் படுகொலை விஷயத்திலும் எடுத்துக்கொள்ளலாம், அவரின் தாயார் பொற்கோயிலுக்குள் ராணுவத்தை அனுப்பியதற்காக கொல்லப்பட்டு அதன் தொடர்ச்சியாக சீக்கியர்கள் கொல்லப்பட்டது ஆலமரத்தின் அதிர்வு காரணமாக என்றால், இலங்கைக்கு ராணுவத்தை அனுப்பிய முட்டாள்தனத்தினால் ராஜீவ் கொல்லப்பட அதன் தொடர்ச்சியாக ஒரு சில தமிழர்களும் கொல்லப்பட்டது ஆலமரத்தின் அதிர்வுதான். அந்த அப்பாவி மக்களின் இறப்பிற்கு நேரடியாகவோ மறைமுகமாகவோ பொறுப்பேற்கவேண்டியது ராஜீவ் காந்தியேதான். இது விடுதலைபுலிகள்தான் எமது பிரதமரை கொன்றார் என்று நிற்பவர்களுக்கான தற்கரீதியான வாதம் மட்டுமே.

கொழும்பு காலிமுகத் திடலில் தமிழர்கள் - சிங்களர்கள் இணைந்து முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் 18 மே 2022, 04:32 GMT புதுப்பிக்கப்பட்டது 5 நிமிடங்களுக்கு முன்னர் 2009ம் ஆண்டு முள்ளிவாய்க்கால் இறுதிப் போரில் இறந்த தமிழர்களுக்கு கொழும்பு காலிமுகத் திடல் போராட்டப் பகுதியில் தமிழர்கள் - சிங்களர்கள் இணைந்து நினைவேந்தல் நிகழ்வு நடத்தி வருகிறார்கள். கடந்த காலங்களில் இத்தகைய முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வுகள் பொதுவாக தமிழர்கள் பெரும்பான்மையாக வாழும் இலங்கை வடகிழக்கில் மட்டுமே நடத்தப்படும் என்பது மட்டுமல்ல. இதற்கு அரசாங்கத்தின் தீவிர எதிர்ப்பும் இருக்கும். இந்த ஆண்டு அத்தகைய எதிர்ப்புகள் ஏதுமில்லை என்பதுமட்டுமல்ல. வரலாற்றில் முதல் முறையாக தமிழர்கள் - சிங்களர்கள் இணைந்து இந்த நினைவேந்தலை நடத்துகிறார்கள். அது நடக்கும் இடமும் மிக முக்கியமானது. தலைநகர் கொழும்பில் ஜனாதிபதி செயலகம் அமைந்துள்ள இந்த காலிமுகத் திடல் பகுதியில் கடந்த காலங்களில் ராணுவ வெற்றிக் கொண்டாட்டங்கள் அரசாங்கத்தால் மேற்கொள்ளப்படும். இந்த ஆண்டு கோட்டாபய ராஜபக்ஷவின் ஜனாதிபதி செயலகம் அருகிலேயே முள்ளிவாய்க்கால் நினைவேந்தல் நிகழ்வு நடக்கிறது. இந்த நிகழ்வை செய்தியாளர் ரஞ்சன் அருண்பிரசாத் பிபிசி தமிழுக்காக செய்யும் ஃபேஸ்புக் நேரலையைக் காண இங்கே சொடுக்கலாம். தமிழ், சிங்கள, ஆங்கில மொழிகளில் நடக்கும் இந்த நிகழ்வில் முள்ளிவாய்க்கால் நினைவு ஸ்தூபி ஒன்று அமைக்கப்பட்டு, இனம் கடந்து மக்கள் அந்த நினைவு ஸ்தூபிக்கு மலரஞ்சலி செலுத்தினார்கள். ஸ்தூபி அருகே நினைவுச் சுடர் ஏற்றப்பட்டு மௌன அஞ்சலியும் செலுத்தப்பட்டது. https://www.bbc.com/tamil/sri-lanka-61489633

Outstanding Academic Excellence Award (Gold) 2022 (President’s Education Award Program) அமெரிக்க ஜனாதிபதியாலும்,அமெரிக்க கல்விச்செயலாளராலும் கூடவே பாடசாலை அதிபராலும் கையெழுத்திடப்பட்டு வழங்கப்பட்ட விருது. This certificate is signed by the US President, the U.S. Secretary of Education and the School principal. Congratulations sweetie for your high school journey யாழ்கள உறவுகளின் புதல்வி என்பதில் மிகவும் சந்தோசப்படுகிறோம்.

சிங்கள மக்கள் இலங்கையின் தலைநகரில் முள்ளிவாய்க்காலில் இறந்தவர்களுக்கு அஞ்சலி செலுத்தி...தீபம் எற்றி...காஞ்சியும். குடிக்கிறார்கள் இது ஏன் என்று இந்த பிழைப்புவாதிக்கு விளங்கவில்லை இப்பவும்...ஜே.ஆர் காலத்து சிந்தனையில் இருக்கிறார் மேலும் இந்த தீர்மானத்துக்காக கடுமையாக உழைந்த கனடா வாழ் தமிழ் உறவுகளுக்கும். யாழ் கள உறவுகளுக்கும். எனது நன்றியையும் மகிழ்ச்சியையும் தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்.

தூக்கு கிட்டத்தட்ட உறுதியான நிலையில், ராம்ஜெத்மலானி Article 20 ஐ மேற்கோள்காட்டி எடுத்த வைத்த வாதம் தான் ஏழு பேரையும் தூக்கிலிருந்து காப்பாற்றியது.. ராம்ஜெத்மலானியை அழைத்து வந்தவர் வைகோ.. இந்நேரத்தில் வைகோவை நினைவுகூர யாவரும் கடமைப்பட வேண்டும்.

அற்புதம் அம்மா என்ற ஒரு தாய் இருந்தபடியால் தமிழர்களால் மறந்திருக்கக் கூடிய பேரறிவாளன் விடுதலை செய்யப்பட்டிருக்கின்றார். இவருடைய விடுதலைக்கு சீமான் போன்றவர்கள் இனி உரிமை கோரமுடியாது

இந்த நிகழ்வுக்கு போன ஒருவரின் கருத்து: மற்ற நிகழ்வுகளுடன் ஒப்பிடுகையில் பங்கேற்றவர்களின் எண்ணிக்கை குறைவாக உள்ளது, ஆனால் இது ஒரு சிறிய தொடக்கமாகும். இது ஒரு பெரிய நிலைக்கு வளரும் என்றும், சமூகங்களுக்கிடையில் புரிந்துணர்வு சிறப்பாக இருக்கும் என்றும் நம்புகிறேன். இந்த அரங்கம் இல்லாமல், இதை நம்மால் சாதிக்க முடியாது .

இலங்கையில் இன்று தமிழர் நாம் படும் அவஸ்த்தைக்கு நம் முன்னோர்களே காரணம் என்பேன். மலையகத் தமிழரை அன்று திருப்பி அனுப்புவதை நாம் எல்லோரும் சேர்ந்து எதிர்த்து இருந்தால் இன்று இலங்கை சனத்தொகையில் 40 வீதம் தமிழர் இருந்திருப்போம். ஒரு நாள் மலையகத் தமிழரை நாடற்றவர்கள் ஆக்கி கப்பலில் இந்தியாவுக்கு அனுப்பும் வீடியோ ஒன்று பார்த்தேன். ஒரு வயசு போன அம்மா தேம்பித் தேம்பி அழுறா.. அந்தக் கண்ணீர் வலிமிகுந்தது..தலைமுறை தாண்டியும் காவு வாங்கும் சக்தி கொண்டது. எத்தனை வீட்டு வேலை செய்த மலையக பிள்ளைகள் யாழ்ப்பாணத்தில் அன்று இறந்து இருப்பார்கள்? இறந்த மகளின் உடலை வாங்க வர பணமில்லாமல் வாழ்ந்து செத்த பெற்றோரின் கண்ணீற்கு என்னை விடை? இது சம்பந்தமாக ஓரளவுக்கேனும் நாம் யோசிப்பதில்லை, மனம் கசப்பதும் இல்லை.இலகுவாக வேறு ஒருவர் தவறு என்று கடந்து போய் விடுகின்றோம். முற்பகல் செய்யின் பிற்பகல் விளையும். காலம் எங்களுக்கு அதிகாரத்தையும் அந்தஸ்தையும் கொடுத்தபொழுது, அதை எங்கள் சமூகத்தில் கீழ் நிலையில் உள்ளவர்களை நசுக்க பயன்படுத்தினோமேயன்றி அவர்களை தூக்கி விட என்றும் நாங்கள் நினைத்ததில்லை. இவ்வளவத்தையும் செய்து விட்டு இப்பொழுது குத்துதே குடையுதே என்றால்..

உண்மைதான் உயிரை பணயம் வைக்குமளவிற்கு அவுஸ்ரேலியா ஒரு சொர்க்கமல்ல ( எனது தனிப்பட்ட கருத்து). படகில் வருபவர்களின் விண்ணப்பங்களை எவ்வாறு அவுஸ்ரேலிய அரசு எடுத்து கொள்கிறது என தெரியவில்லை ஆனால் கடுமையான கொள்கையை கடைப்பிடிக்க சந்தர்ப்பங்கள் உண்டு. ஆனால் சட்ட ரீதியாக வேறு வடிவங்களில் வருவது சிறந்த முடிவு என நினக்கிறேன், அண்மையில் எமது குடும்ப நண்பர் ஒருவரது சகோதரி ஒருவர் பார்வையாளர் அனுமதியில் வந்து, மாணவ அனுமதி எடுத்துள்ளார். காலப்போக்கில் அதனூடாக வதிவிட அனுமதி பெற்றுவிடலாம் என நம்பிக்கையிலுள்ளார்கள். இது எந்தளவிற்கு சாத்தியமாகும் எனத்தெரியவில்லை? அத்துடன் இங்குள்ள பல வருடங்களுக்கு முன்னர் வந்த தமிழர்கள் புதிதாக வருபவர்கள் மீது வெறுப்புடன் காணப்படுகிறார்கள், நான் அவுஸ்ரேலியாவிற்கு வந்த ஆரம்பத்தில் என்னுடன் கதைத்த, பல வருடங்களுக்கு முன்னர் வந்த தமிழர் ஒருவர், கடைசியாக சொன்னார், அவுஸ்ரேலியாவில் உள்ள தமிழாக்கள் மற்ற நாட்டில் உள்ள எங்கடை ஆக்கள் போல் இல்லை, ஏனெண்டால் இங்கை இதுக்கு முந்தி இருந்த ஆக்கள் எல்லாம் படித்த ஆக்கள் எண்டு சொன்னார் (எனது கல்வி விபரங்கள் அனைத்தும் ஏற்கனவே கேட்டு விட்டார்). அவர் என்னைதான் மறைமுகமாக குறிப்பிடுகிறார் என தெரிந்தாலும், தெரியாதபோல கடந்துவிட்டேன். இன்னொருவர் இங்கு தமிழர்கள் செறிவாக வாழும் பகுதியில் தெருக்களில் நிகழும் வழிப்பறிகளுக்கு புதிதாக வருபவர்களை குறை சொல்லுவார் (அதற்கு எந்த ஆதாரமுமில்லாமலேயே). அத்துடன் புதிதாக வருபவர்களை அடிமட்ட (அடிப்படை கூலியின் அளவினை விட மிக குறைவான கூலி) சம்பளத்தில் எம்மவர்கள் வேலை வாங்கும் நிலை காணப்படுகிறது, அவர்களுக்கும் சட்ட ரீதியாக வேலை செய்வதில் பிரச்சினை இருக்கலாம். இன்னும் சிலர் முகத்திற்கு நேராகவே சொல்வார்கள் " நீங்கள் எல்லாம் இலங்கையில ஒரு பிரச்சினையில்லாவிட்டால் இங்கை உங்களால் வந்திருக்கவே முடியாது என்று, (அவர்கள் மாணவ அனுமதியில் வந்து பின்னர் அகதியாக அனுமதி பெற்றவர்கள் என்பது எமக்கு தெரியாது என நினைத்து கொள்வார்கள்).

போர் வெற்றிக்கு மட்டும் வாக்களிக்கும் போது எங்கோ போனது உங்கள் அறிவு? போர் வெற்றி ஒரு காலமும் சோறு போடாது.மாறாக உழைக்க வேண்டும். அபிவிருத்தி செய்ய வேண்டும். அதற்கு ஏற்ற அரசியல்வாதிகளை தெரிவு செய்ய சிந்திக்க வேண்டும். போர் முடிந்த பின்னரும் ஏன் அளவிற்கு அதிகமான இராணுவத்தை வைத்திருக்கின்றீர்கள் என நீங்கள் வாக்களித்த அரசியல்வாதிகளிடம் கேட்டுப்பாருங்கள் உலக மானியங்களினால் வாழ்ந்த உங்களுக்கு இதெல்லாம் எப்படி தெரியப்போகின்றது?

2009 வீதிகளில் பைத்தியக்காறர்களாக, கூக்குரலிட்டதற்கு, இப்போது 13 வருடங்கள் கழிந்து Remembrance Day ? கேட்டதோ இனப்படுகொலையை தடுக்கும்படி, இப்போது எல்லாம் முடிந்து தமிழர் இருப்பே கேள்விக்குறியாகியுள்ள நிலையில், இறந்தவர்களுக்கு மலர் வளையம் வைக்கிறார்கள். புலம்பெயர் இலங்கையர்களின் வளமான வாழ்வுதான் ஐயாவுக்கு வவுத்தெரிச்சலைக் கிளப்புவதற்குக் காரணமோ? விளங்க நினைப்பவர் தமிழக அகதி முகாமிலா இருக்கிறீர்கள் ?

https://www.facebook.com/100007723571880/videos/573562804095983 மேலே... உள்ள இணைப்பை... கிளிக் பண்ணவும்.

சுதந்திரமான வாழ்க்கை கூட சிறைவாசத்தைத் தரக்கூடும்......!

எங்கள் பக்கம் உண்மை, நியாயம் இருந்தது - பேரறிவாளன்

நான் யாழ் தளத்தை பல ஆண்டுகளாக அறிவேன் என்றாலும் இப்பொழுது தான் உறுப்பினர் ஆக இணைந்து கொண்டேன். நான் உக்ரைனில் 2006 புரட்டாசி மாசம் மருத்துவம் படிக்க போனேன்.2014 - 2015 அளவில் இலங்கைக்கு திரும்பினேன். இலங்கையில் சில வருடம் வேலை செய்து விட்டு இப்பொழுது கனடாவில் Alberta வில் வசிக்கிறேன். Canadian emergency Ambulance service இல் வேலை செய்கிறேன். படிக்க போன இடம் luhansk ( லூகான்ஸ்க்,டன்பாஸ் இல் உள்ள Donesk (டோனேஸ்க் ) க்கு அடுத்த பெரிய province. போன புதிதில் நான்கு இலங்கை மாணவர்கள் தான்போனோம். அப்பொழுது நாங்கள் தான் ஒரே இலங்கை மாணவர்கள். கொஞ்சம் தமிழ் நாட்டு மாணவர்களும் இருந்ந்தார்கள்.லீவு கிடைக்கும் பொழுது பல வெளிநாட்டு மாணவர்கள் இந்தியா இலங்கை போய் விடுவார்கள். நான் டிக்கெட் செலவு கூட என்பதால் ukraine க்குள் சுத்துவது வழக்கம். அப்படி போன இடங்களில் ஒன்று தான் மரிப்புல். இது தவிர கிரீமியா கீவ் கார்க்கிவ்,liviv, zaporizhzhia போன்ற இடங்களில் ஓரிரு மாதங்கள் ஆவது இருந்து இருப்பேன். டன்பாஸ் பிறதேசத்தில் இருப்பவர்களில் 90 வீதம் பேர் ரஷியன் தாய் மொழி ஆக கொண்டவர்கள். பலர் சுரங்க தொழிலாளிகள். ரஷ்யாவுடன் குடும்பம் பிணைப்புகள் அதிகம் கொண்டவர்கள். நானே சில தடவைகள் ரஷ்யாவுக்குள் போனேன் என்று தெரியாமலே உள்ளுக்குள் போய் இருக்கின்றேன் இவர்களுடன். குணம் என்று வரும் பொழுது மிகவும் பொதுவாக நல்ல மனிதர்கள் தான். நான் இளம் வயது ஆட்களை வைத்து அந்த சமூகத்தை மதிப்பிடக்கூடாது என்று நம்புகிறேன். ஆகவே 60 கடந்தவர்கள் என்று பார்த்தால் ஓரளவுக்கு நல்லவர்கள் தான் அவர்கள். என்றாலும் எல்லோரையும் அப்படி சொல்ல ஏலாது. கம்யூனிஸ்ட் சித்தாதத்தில் பற்று கொண்டவர்கள். வெளியே சொல்லிக்கொண்டு இருக்க மாட்டினம் ஆனால் உள் மனது அது தான். நான் கூட பழகியது பாட்டிகள் தாத்தாக்களுடன் தான். சில வருடங்கள் அவர்கள் வீட்டில் வாடகைக்கு வாழ்ந்தும் இருக்கின்றேன். Danbaas உண்மையில் ukraine க்கான பிரதேசம் தான். ஆனாலும் சோவியத் காலத்தில் ஸ்டாலின் சைபிரியாவுக்கு நாடு கடத்திய கிரிமினல்களில் ஓரளவுக்கு குறைவான பிழைகள் செய்தோரை இங்கே டன்பாசில் குடியெற்றி அங்குள்ள சுரங்க வேலைக்கு பயன்படுத்திக்கொண்டார். அவர்களின் பரம்பரை தான் இப்போது அங்கே இருப்போர். வெள்ளை இன வெறி உண்டு. அதுவும் எல்லோரும் அப்படி என்று ஒரேஅடியாக சொல்ல முடியாத அளவுக்கு நல்ல மனிதர்களின் ஞாபகங்கள் வந்து போகின்றது. இரவில் வெளியே நம்பிக்கையோடு சுற்ற முடியாது நன்கு ரஷியன் தெரியாவிட்டால். நான் பல முறை மாட்டி இருக்கின்றேன். குடிகாரர் குடித்து விட்டு காசுக்கு வெளிநாட்டு ஆக்களை அடித்து காசு வாங்குவது வளமை.. அப்படி அடிக்கும் பொழுதே அங்குள்ள இன்னொருவர் காப்பாற்றியும் விடுவார். நான் ஒருமுறை இரவு கடைக்கு போய் சாமான் வாங்கி வெளியே வரும் பொழுது சைக்கிள் செயின் கொண்டு அடிக்க ஒருவர் வந்து இருந்த காசை கொடுத்து தப்பிய சம்பவம் ஞாபகம். எல்லோருக்கும் ஒரு வீடு அங்கு உண்டு. குவர்த்திரா ( அப்பார்ட்மெண்ட் ) என்று சொல்வோம். ஏற்கனவே சொன்னது போல வாயோதிப்பர்கள் பழக இனிமையானவர்கள். அவர்களிடமும் வெள்ளை இன வெறி, உடைந்து போன சோவியத் பற்றிய கனவுகள், ரஷியன் மொழி மீதான தீரா தாகம், conservetive மனநிலை, மனிதாபிமானம், கடவுள் பக்தி, வெளியே காட்டாத அமெரிக்க வெறுப்புணர்வு, இந்தியா மீது பாசம்,உழைப்பு, சுற்றதாருடன் மனித பன்புடன் பழகுவது, இயலுமான வரை மற்றவர்களுக்கு உதவி, சிக்கனம், உபசரிப்பு என்று எல்லாம் கலந்த சாதாரண மனிதர்கள் அவர்கள். இவர்கள் கிழக்கு உக்ரைனியர்கள்.mariupol zaporizhzhia, கார்கிவ் போன்ற இடங்களில் வாழ்வோரும் இப்படி பட்டவர்கள் தான் என்றாலும் கார்கிவ் மேற்கத்தேய நாகரிக மோகம் கொஞ்சம் அதிகம் கொண்ட பகுதி. மேற்கு ukraine இல் உள்ள மக்கள் அப்படியே வேறு ஒரு மக்கள் கூட்டம். ரஷியன் தெரிந்தாலும் விடாப்பிடியாக பேச வேண்டாம் என்று இருக்கும் மக்கள் அவர்கள். ஒப்பீட்டளவில் மிகவும் நாகரிகம் ஆன மக்கள். ஒரு காலத்தில் யூதர்கள் சோவியட் ரஷ்யா உடன் சேர்ந்து இவர்களை அடக்கிபலரை படுகொலை செய்தது எவ்வளவு உண்மையோ அவ்வளவுக்கு இவர்கள் பின்னர் ஜெர்மனிஉடன் சேர்ந்து யூதர்களை படுகொலை செய்ததும் உண்மை. கம்யூனிஸ்ட் சித்தாந்தம், Soviet ரஷ்யா இந்த இரண்டும் இவர்களை முன்னேற விடாமல் இறுக்க பிடித்திருக்கிறது என்று மனதார உணருகின்றர்கள்.யூத வெறுப்புணர்வு ஓரளவு உண்டு என்பது உண்மை என்றாலும் எல்லோரிடமும் சமமாக இழையோடி இல்லை. இவர்களில் பலருக்கு poland ருமேனியா, அஸ்திரியா நாடுகளோடு குடும்ப பிணைப்பு உண்டு. கிழக்கு மக்கள் ரஷியன் ஆர்த்தோடோக்ஸ் என்றால் இவர்ககளில் பலர் கத்தோலிக்கார்கள். யாழ்ப்பாண மொழியில் சொல்வது என்றால் புழுத்த கத்தோலிக்கர்கள். இங்கே குடி போதையில் அடிப்பவன் இல்லை. எங்களை கறுப்பு குரங்கே என்று கூவி நக்கல் அடிப்பவர்களும் இல்லை.சுதந்திர நாட்டுக்கான தணியாத தாகம் கொண்டவர்கள். இங்கே liviv என்று ஒரு இடம் உண்டு அழகான இடம். ஒரு போட்டோ கூட எடுக்கவில்லை என்று இப்போது நினைத்து வருந்துகிறேன் கிவ் இது இன்னொரு அற்புதம். இங்குள்ள டேனிப்பர் ஆற்றின் கரையோரங்களில் நடந்து திரிந்த நாட்கள் பசுமையான நினைவுகள். மிகவும் ஆழத்தில் இருக்கும் மெட்ரோ ரயில் நிலையங்கள் எந்த குண்டு வெடிப்பிலும் இருந்தும் உங்களை பாதுக்காக்கும். இங்கே உள்ளவர்கள் அனைவரும் நன்கு ரஷியன் பேசுவார்கள், ரஷியன் தான் இங்கேயும் பெரும்பாலும் பேசப்படும் மொழியும், எனினும் கம்யூனிஸ்ட் சித்தாதம் மீது எந்த ஈடுபாடும் இல்லை. (கொழும்பு தமிழர்க்கு தமிழ் பாசம் போல.) ரஷியன் தான் இவர்களின் தாய் மொழி எனினும் பெரிய பற்று என்று ஒன்றும் இல்லை. Ukraineனை நேசிப்பவர்கள் என்பதை விட கீவை நேசிப்பவர்கள். எப்படி யாவது யூரோப் இல் இணைந்து விட்டால் தமது செல்வ செழிப்புக்கு நல்லது என்று கருத்துப்பவர்கள். கிரிமியா இது வரலாற்று முக்கியத்துவம் உள்ள குடா நாடு. Turkey யும் ரஷ்யாவும் பிரித்தானியாவும் சண்டை போட்டு களைத்துபோன இடம். இங்கே கருங்கடலில் குளித்து தான் நான் நீந்தவே பழகினேன். இரண்டாவது உலகப்போர் நிறுத்தபடவும் சர்வதேச சங்கம் ஐக்கிய நாடுகள் சங்கமாக மாறவும் கையெழுத்து போடப்பட்ட இடம். இங்கே உள்ளவர்கள் கொஞ்சம் பழுப்பு தோல் கொண்டவர்கள். ரஷியன் போல் அவித்த றால் போல் இருக்க மாட்டினம். அரேபிய, ஒஸ்மானிய, யூத, ரஷிய, உக்கரைன் கலப்பு மக்கள் தான் இங்கு அதிகம். நல்ல திராட்சை ரசத்துக்கு பெயர் போன இடம்.பல மேற்கு நாட்டவர்கள் summer ஹாலிடேக்கு வந்து போகும் இடம். 2014 இல் மைதான் ( தமிழில் மைதானம் ) புரட்சிக்கு பின் அப்போதைய அதிபர் விக்டர் யானுக்கோவிச் பதவியில் இருந்து அகற்றப் பட்ட பின் கிரீமியா ரஷ்யாவால் சண்டை இன்றி பிடிக்கப்பட்டது. பின்னர் நான் இருந்த luhansk மற்றும் donesk இல் ரஷ்ய சார்பு ஆட்களால் பிரச்னை ஏற்படுத்தப்பட்டு அங்குள்ள போலீஸ் ஸ்டேஷன்,நிர்வாக அலகுகள் கைப்பற்றபட்டது. அங்குள்ள வேலை இல்லாத ரவுடிகளுக்கு ரஷ்யா பணம் ஆயுதம் கொடுத்து தான் இது நடந்தது. அப்பொழுது நான் அங்க தான் இருந்தேன். படிப்பு முடிந்து பட்டமளிப்பும் முடிந்தது விட்டது ஆனால் இன்னும் கையில் எல்லாம் செர்டிபிகேட் documents வரவில்லை என்பதால் கொஞ்ச நாள் கஷ்டத்திலும் அங்கு நாங்கள் இருந்தோம். பின்னர் குண்டு சத்தம் கேட்க நான் கார்கிவ் போய் விட்டேன். வரமால் அங்கு மாட்டிய ஆபிரிக்க மாணவர்களை இந்த ரவுடிகள் பிடித்து அமெரிக்கன் army uniform போட்டு அங்குள்ள டிவி களில் அமெரிக்க ராணுவம் இங்கு வந்து விட்டது என்றும் தாம் அவர்களை பிடித்து விட்டோம் என்றும் சனங்களுக்கு பேய்க்காட்டினர்கள்.அங்கு ( கார்கிவ் )கிட்டதட்ட ஒரு வருடம் இருந்து பின்னனர் lugansk வந்தேன் என்னுடைய documents எடுக்க வரும் பொழுது முகமாலை ஆனையிறவு வழியில் வருவதை விட செக்கிங் அதிகம். luhansk railway station இல் வைத்து என்னை ரஷியன் பிரிவினைவாதிகள் பிடித்து கிழே ஒரு இடத்துக்கு கொண்டு போய் இரண்டு மணி நேரம் ஆவது விசாரித்து இருக்கிற காசை பிடுங்கி விட்டு அனுப்பி விட்டார்கள். நான் இவர்கள் காசு வாங்கமல் விட மாட்டார்கள் என்று ஏற்கனவே தெரியும் என்பதால் வேறு பணம் ஒழித்து வைத்து இருந்தேன். விட்டுக்கு போனால் தண்ணி இல்லை, மின்சாரம் இல்லை, பெரிய விற்பனை நிலையன்கள், சந்தை, நகரம் என்று எல்லாம் சுக்கு நூறாய் கிடந்தது. ஒரு கிழமை சமாளித்து விட்டு எல்லா documents ம் எடுத்துக்கொண்டு இலங்கைக்கு வந்து விட்டேன். இவை வெகு சுருக்கமான தகவல்கள் மட்டுமே.. அனுப்பவ படிப்பினைகள் இவைதான் 1) ஒரு நாட்டுக்கு போனால் உங்கள் மொழி பேசுபவர்கள், உங்கள் நாட்டவர்கள் உடன் மட்டுமே தொடர்பில் இருக்காதீர்கள். நான் கார்கிவ் போன பொழுது கையில் உடனடியாக பணம் இல்லை. தங்கியது எல்லாம் அங்குள்ள எனது உக்கீரைன் நண்பர் வீட்டில். 2) நன்கு அந்த நாட்டின் மொழியை கற்றுக்கொள்ள வேண்டும். கடையில் போய் பால் வெங்காயம் வாங்கும் அளவில் தான் இன்று பலரின் மொழியறிவு . 3) பிரச்சனைக்கு உள்ளான இடங்களில் பிரச்னை மீண்டும் வரும். அது தீர்ந்து விட்டதாக தோன்றும். அந்த மாயத்துக்குள் உட்பட்டு விடாதீர்கள்.luhansk இல் இருந்த பொழுது போர் எல்லாம் வரவே வராது என்று தான் 99 வீதம் பேர் சொன்னார்கள். சொன்னவர்களில் பலர் இன்று உயிரோடு இல்லை. 4)கொஞ்சம் நிலைமை சரி இல்லை என்றால் அந்த இடத்தை விட்டு ஓட தயங்க வேண்டாம். நாங்கள் சவாகச்சேரியில் இருந்து வவுனியா 1991 இல் வந்தோம்.. ஆகவே எந்த பெரிய சண்டையிலும் சிக்கவில்லை. Luhansk திரும்பிய பொழுது ஒரு தெரிந்த குடும்பம் நான் இலங்கை போவதாக சொன்ன பொழுது இரவு சாப்பிட்டுக்கு அழைத்தார்கள். அவர்கள் முன்று மாசம் உருளைக்கிழங்கு, உள்ளி இந்த இரண்டும் மட்டுமே உண்டு வாழ்ந்து இருக்கிறார்கள்.அவர்கள் இலக்குவாக வேறு ஒரு இடத்துக்கு போய் இருக்கலாம். 4) எப்பொழுதும் எங்கு வாழ்ந்தாலும் அவசரம் என்று வெளியில் ஓட வேண்டி வரலாம். ஒரு bag இல் ஒரு மூன்று நாளைக்கு தேவையான உணவு, இதர அவசிய பொருட்கள், மற்றும் உங்கள் டாக்குமெண்ட்ஸ் அதில் வைத்துக்கொள்ளுங்கள்.

ஆத்தியடி, பருத்தித்துறையைப் பிறப்பிடமாகவும் யேர்மனி மன்கைம் நகரத்தினை வசிப்பிடமாகவும் கொண்ட மாவீரர்களான கப்டன் மொறிஸ், கப்டன் மயூரன், பிரேமராஜன் மாஸ்டர் (தீட்ஷண;யன்- நாட்டுப்பற்றாளர்) ஆகியோரின் தாயாரான திருமதி சிவகாமசுந்தரி தியாகராஜா அவர்கள் தனது 88 வது வயதில் ஜேர்மனியில் 18.05.2022 ஆம் நாளன்று காலமானார். கப்டன் மொறிஸ் - பருத்தித்துறை பிரதேசப் பொறுப்பாளராக இருந்து 1989 இல் இந்திய இராணுவத்துடன்(ஐPமுகு) ஏற்பட்ட நேரடிமோதலின்போது வீரமரணத்தைத் தழுவியிருந்தார் . கப்டன் மயூரன் - இவர் எமது தேசியத்தலைவரின் பிரத்தியோக மெய்ப்பாதுகாவலராக பல ஆண்டகள் சேவையாற்றி 1993 இல் விடுதலைப் புலிகளால் சிறப்பாத் திட்டமிடப்பட்டு நடாத்தப்பட்ட பூநகரி இராணுவமுகாம் மீது தவளைப் பாய்ச்சல் நடவடிக்கையின்பொழுது இம்ரான்- பாண்டியன் படையணியில் பங்காற்றி வீரமரணத்தைத் தழுவிக்கொண்டார். இவரின் பெயரால் மயூரன் பதுங்கிக் குறி பார்த்துச் சுடும் படையணி உருவாக்கம் பெற்றிருந்தது. பிரேமராஜன் மாஸ்டர்- இவர் ஒரு சிறந்த இலக்கியவாதியும், தமிழ் - ஆங்கில மொழிபெயர்ப்பாளரும்,ஆங்கில ஆசிரியராகவும் திகழ்ந்தவர். இவர் கவிஞர் தீட்ஷண;யன் என்னும் புனைபெயரில் இலக்கிய வட்டத்தில் அறியப்பட்டவர். இவருடைய படைப்புகளான கவியரங்கம், சிறுகதைகள் கட்டுரைகள் மற்றும் மொழிபெயர்க்கப்பட்ட புலனாய்வு நூல்கள் என்று பலவிடயங்களை அடுக்கிக்கொண்டே செல்லலாம். இவர் விடுதலைப் புலிகளின் புலனாய்வுத்துறையினரோடு தனது பெரும் காலத்தைக் கழித்திருந்தார்.அதனால் பொதுவெளியில் அவர் அதிகம் அறிமுகமாகியிருந்தவரில்லை. இவருடைய மகனும் ஒரு மாவீரன். லெப் மொறிஸ்கானகன் (பரதன் பிரேமராஜன் ) ஆக இறுதியுத்தகாலப்பகுதியில் இராணுவத்துடன் ஏற்பட்ட நேரடி மோதலின்போது புலனாய்வுத்துறை படையணியில் பங்காற்றி புதுக்குடியிருப்புப் பிரதேசத்தில் வீரமரணத்தைத் தழுவியிருந்தார். அவர்களின் அப்பாவுடன் இணைந்து அம்மாவின் போராட்டப் பங்களிப்பு என்பது பிள்ளைகளை நாட்டுக்காக உவந்தளித்ததுமட்டுமல்லாமல் வவுனியாவில் இராணுவக்கட்டுப்பாட்டுப் பிரதேசத்தில் இராணுவ நெருக்கடி மத்தியிலும் Pடுழுவுநு தேசவிரோத அணியினரின் முகாமுக்கு முன் வீட்டில் இருந்துகொண்டு புலனாய்வுப் போராளிகளை உபசரித்து இராணுவ முற்றுகைக்குள் சிக்கியிருந்த போராளிகளை உணவூட்டி பாதுகாத்தும் அனுப்பியுமிருந்தார். அம்மாவும் சில காலத்துக்கு முன்னர் தனது வாழ்வியலின் அனுபவத்தை ஒரு புத்தகமாக('பெருநினைவின் சிறுதுளிகள்') எழுதி வெளியிட்டிருந்தார். அவரும் ஒரு சிறந்த எழுத்தாளர் என்பதை அப்புத்தகம் வாயிலாக நிறுவியுமிருந்தார். யேர்மனி நாட்டில் எமது தமிழ்ச் சிறார்களுக்குப் பல காலமாக யேர்மன் தமிழ்க் கல்விக் கழகத்தின் நிர்வாகத்தின் கீழியங்கும் மன்கைம் தமிழாலயம் ஊடாக எமது தாய்மொழியை சிறப்பாகப் போதித்தும்வந்திருந்தார். மேலும் அம்மாவின் இரு பெண்பிள்ளைகள்( திருமதி சந்திரவதனா செல்வக்குமாரன் மற்றும் திருமதி சந்திரா ரவீந்திரன் ) எமது தேசம் சார்ந்த படைப்புகளை (கவிதைகள், கட்டுரைகள், சிறு கதைகள், ஐடீஊ இல் வானொலி நிகழ்ச்சிகள் ) படைத்திருந்ததோடு தாயகம் சார்ந்து தமிழர் புனர்வாழ்வு கழக யேர்மன் கிளையினுடாக பல தாயகம் சார்ந்த தன்னார்வத் தொண்டுகளையும் சிறப்பாக ஆற்றியுமிருந்தனர். அம்மா சிறிதுகாலம் மன்கைம் நகரப் பிரதிநிதியாகவும் செயற்பட்டவர் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

கிருபனின் கோபம் சரியானது.....நியாயமானது....வரவேற்கப்படவேண்டியது...இலங்கை தமிழரின் போரட்டத்துக்கு....ஆதரவை அதிகரிப்பு செய்யக்கூடியது.....இலங்கை அரசை யார் ஆண்டபோதும். ..இன்றைய நிலையிலும்...ஓர் ஆக்கிரமிப்புயாளனென்று ...பறைசாற்றுகின்றது.இலங்கை தமிழர் ஆகிய எமக்கு தமிழ்ஈழம் அல்லது மிகவும் உறுதியான சுயாட்சி கிடைக்கவேண்டுமானால்....எங்கு எல்லாம் ஆக்கிரமிப்பு நடக்கிறதோ அவற்றை கண்டிப்பாக எதிர்க்க வேண்டும் அப்படி செய்யாமல் ஆதரிப்போமாகில். எங்கள் விடுதலைக்கு பின்னடைவை எற்ப்படுத்தும்

1990 களில் மறைந்து போனது..

புரினின் தீவிர ஆதரவு யாழ்கள உறுப்பினர்களும் கனடா பாராளுமன்றத்தில் நிறைவேற்றபட்ட இனபடுகொலை பற்றிய பிரேரணை போன்ற ஒன்றை ரஷ்சிய புரின் மன்றத்திலும் புரினை கொண்டு நிறைவேற்ற முயற்சிக்கலாம் தானே

ராஜீவ் காந்தியால் இறந்த குடும்பங்களுக்குள் இவையும் வருவினம். ஈழத்தில் ராஜீவ் காந்தியால் இறந்தது தமிழர்கள் இல்லையா..?? இவை ராஜீவுக்கு சேவம் செய்யப் போய் இறந்தார்கள்.. என்றால்.. ராஜீவை நம்பியதற்காக அவரால் கொல்லப்பட்ட ஈழத்தமிழர்கள் எப்படி மறக்கப்பட முடியும்..??!

கனடாவுக்கு… பொருளாதார தடை விதிக்கலாம் என்று, ஶ்ரீலங்கா பாராளுமன்ற வளாகத்தில் பேசிக் கொள்கிறார்களாம்.

கொழும்பில் நடந்தது பற்றி மிகவும் கவனமாக இருக்கவும். இது சிங்களவர்களில் மிகவும் சிறிய பகுதி. அவர்களிலும், பல்வேறு வகை இருக்கிறது. சிலர் பரிதாபம், சிலர் சக மனிதர்களை இவ்வாறு நடத்திவிட்டோம் எனும் உணர்வு என்று பலவகை. வெகு சிலரே, தமிழர்களுக்கு தம்மளவு பூர்விகம் இருக்கிறது எனும் அறிவு தெளிவினால், தமிழர்களுக்கு இந்த தீவில் அவர்களை போல தாயகம் இருக்கிறது; அதை மறுக்க முடியாது என்பதால் தமிழருக்கு தம்மை போல ஓர் அரசு இருக்க வேண்டும் எனும் என்பது. இவர்கள் இது மட்டுமே. அப்பால் ஒன்றும் செய்ய முடியாது.

உன்னையும் என்னையும் போன்ற இளம்பிள்ளைகள் சிலர் வாழ்ந்தனர்.. நம் சம காலத்தில் உனக்கு தெரியுமா..? உன் நாவிலும் என் நாவிலும் நாள்தோறும் பேசும் தாய் தமிழைத்தான் அவர்களும் பேசினர்.. உன்னையும் என்னையும் போல் அந்த இளம்பிள்ளைகள்.. வானுயர்ந்த புகழ்மிக்க பல்கலைகழங்களில் பட்டம் பெற்றவர்கள் அல்ல.. வானத்தைவிடவும் புகழ்மிக்க இலட்சியங்களோடு அவர்கள் வாழ்ந்தனர்.. எந்த நடிகரையும் அவர்கள் தலைவராக கொண்டாடியதில்லை.. ஆனால் உன்னதமான ஒருவனை அவர்கள் தலைவனாக கொண்டிருந்தனர்.. அவர்கள் திரையரங்குளில் சத்தம் போட்டதில்லை.. பதுங்கு குழிகளின் நிசப்தம் அறிந்தவர்கள்.. விக்கெட்கள் விழுந்துவிட்டதற்காக பொறுமியவர்கள் அல்ல.. விழும் பிணங்களுக்கு இடையே ரவைகளை பொறுக்கி கொண்டிருந்தவர்கள்... அவர்கள் பொறியியல் படித்தவர்கள் அல்ல.. மின்சாரம் உற்பத்தி செய்யவும் வாகனங்களை தயாரிக்கவும் அவர்களுக்கு தெரியும்.. விடுதலை வேள்விக்கான மூலப்பொருட்களிலிருந்து முழுமையான தளவாடங்கள் வரை அவர்களே தயாரித்தனர்.. அவர்கள் மாலுமிகள் அல்ல.. கப்பலோட்டினர்.. அவர்கள் விமானிகள் அல்ல. விமானம் இயக்கினர்.. அவர்கள் தத்துவம் படித்தவர்கள் அல்ல.. தத்துவமாகவே வாழ்ந்தனர்.. அவர்களில் பலர் பள்ளிப்படிப்பையே முடித்தது கிடையாது.. ஆனாலும் அவர்களைப்போல் களத்தில் யாரும் பாடம் கற்பிக்க முடியாது.. அவர்கள் வாழ்வின் அர்த்தம் அறிந்தவர்கள் அல்ல.. ஆனால் அவர்களைப்போல் அர்த்தமுடைய வாழ்வை யாரும் வாழ்ந்துவிட முடியாது.. அவர்கள் புனித நூல்களின் வார்த்தைகளை ஓதியவர்கள் அல்ல.. ஆனால் அவர்கள் உச்சரித்த மண் விடுதலை என்ற வார்த்தையை விட புனிதமானது வேறில்லை.. எந்த துறவியைவிடவும் அவர்களுடைய துறவறம் உயர்ந்தது.. எந்த தவசிகளின் தவங்களை விடவும் அவர்களின் விடுதலை தவம் உயர்ந்தது.. அவர்கள் ஒவ்வொரு நாளும் அடிபட்டு வாழ்ந்தனர்.. ஒரு நாளும் அடிமையாய் வாழ்ந்ததில்லை.. அவர்கள் இருந்தவரை அவர்களுடைய மண் அவர்களுடையதாக இருந்தது.. அவர்கள் இருந்தவரை அவர்களுக்கென்று ஒரு தேசம் இருந்தது.. அவர்கள் மண் அவர்களிடம் இல்லாமல் போனபோது அவர்கள் இந்த மண்ணிலேயே இல்லாமல் போயினர்.. முகநூலில் இருந்து.......

இவ்வாவணத்தை முற்றாக இற்றைப்படுத்தியுள்ளேன்.

“මම කැඳ ඉල්ලා යද්දී අත්බෝම්බය වැටී පිපිරුණා. තුවාල ලැබූ පුද්ගලයෙකුගේ එක් මාංශ පේශියක් මගේ පිගානට වැටුණා. විසී කරොත් ආයේ ලැබෙන්නේ නැති නිසා එය අරන් විසි කරලා මම කැඳ ටික බීවා.. - අවසන් සටනින් දිවි ගලවා ගත් 14 හැවිරිදි දැරිය (2009) Via සුරේන් කාර්තිකේසු (මාධ්යවේදියා) "கஞ்சி வேண்டிக்கொண்டு போகும் போது எறிகணை வீழ்ந்து வெடித்தது. என்ர சட்டிக்குள்ள காயமடைந்தவரின் தசைத்துண்டு ஒன்று விழுந்திட்டுது. எறிந்தால் திரும்ப கஞ்சி வேண்ட முடியாது என்று தசைத்துண்டை வெளில போட்டிட்டு தான் குடித்தேன்.” - இறுதிப்போரில் உயிர் தப்பிய 14 வயது சிறுமி(2009) Via Suren Karththikesu (முள்ளிவாய்க்காலிலிருந்து மீண்ட ஊடகவியலாளர்) இதனை தமது முகநூலில் பகிர்ந்த காலிமுகத்திடல் போராட்டத்திற்கு உறுதுணையாக நிற்கும் சிங்கள திரைப்பட நடிகர்கள் மற்றும் அனைத்து கலைஞர்களுக்கும் நன்றி.

வானொலிப் பேட்டியொன்றில் நாகேஷ்..சொன்ன தன்னம்பிக்கை கதை நிருபர்: நியாயமாக உங்களுக்கு வரவேண்டிய நல்ல பெயர் மற்றவர்களுக்குச் செல்லும் போது உங்களுக்கு எப்படி இருக்கும்? நாகேஷ்: நான் கவலையே படமாட்டேன் சார். ஒரு கட்டடம் கட்டும் போது, சவுக்கு மரத்தை முக்கியமா வச்சு சாரம் கட்டி, குறுக்குப் பலகைகள் போட்டு, அதன் மேல பல சித்தாள்கள் நின்னு, கைக்குக் கை கல் மாறி கட்டடம் உயர்ந்து கொண்டே போய் அது முடிந்த பிறகு, அந்தக் கட்டிடத்துக்கு வர்ண ஜால வித்தைகள் எல்லாம் அடிச்சு, கீழ இறங்கும் போது ஒவ்வொரு சவுக்கு மரமாக அவிழ்த்துக் கொண்டே வருவார்கள். கட்டடம் முடிந்து, கிரஹப் பிரவேசத்தன்று கட்டடம் கட்டுவதற்கு எது முக்கிய காரணமாக இருந்ததோ, அந்தச் சவுக்கு மரத்தை யார் கண்ணிலும் படாமல் பின்னால், எங்கயோ மறைத்து வைத்துவிட்டு, வேறெங்கேயோ வளர்ந்த வாழை மரத்தை முன்னால் நட்டு கிரஹகப் பிரவேசம் நடத்தி அனைவரையும் வரவேற்பார்கள். அத்தனை பெருமையும் வாழை மரத்துக்குப் போய் விடும். இதில் உள்ள உண்மை என்ன தெரியுமா? அந்த வாழை மரம் மூன்று நாள் வாழ்க்கை தான் வாழும். ஆடுமாடுகள் மேயும். குழந்தைகள் பிய்த்தெடுப்பார்கள். பிறகு குப்பை வண்டியிலே போய்ச் சேரும். எங்கோ மூலையில் மறைந்து கிடக்கிறதே அந்தச் சவுக்கு மரம் கண்ணீர் விடுவதில்லை. அடுத்த கட்டடம் கட்டுவதற்கு ஏணியாக தயார் நிலையில் என்றைக்கும் சிரித்துக் கொண்டேயிருக்கும்.!!! *நான் வாழை அல்ல...! சவுக்குமரம்.!

சம்பந்தமில்லாத ஒன்றில், மண்டைய ஓட்டினா.. அது இப்பிடி கூட வந்து முடியும்.

இது, செத்ததுக்கு பிறகு... போடுற மாஸ்க் தானே...?

ஒரு அரசுக்கு…. விளையாட்டுத் துறைக்கு செலவழிக்க 15 லட்ச ரூபாய்க்கு வழியில்லை. ஆனால் இன்னும் தமிழர் பகுதியில்… விகாரை கட்டுவதிலும், இராணுவத்துக்கு…. பொது மக்கள் காணியை அபகரிப்பதிலும், முழு மூச்சாக இருக்கிறார்கள்.

கொழும்பு லொட்ஜ்களில் கடந்த காலம் May 18, 2022 — வேதநாயகம் தபேந்திரன் — கொழும்பு லொட்ஜ்களுக்கும் (லாட்ஜ்?) எமக்கும் போர்க் காலத்தில் நகமும் சதையுமான வாழ்க்கை முறையொன்று இருந்தது. போரின் வெம்மை தாளாமல் வடக்கு கிழக்கை விட்டுத் தப்பியோடிய பலருக்கு அடைக்கலம் கொடுத்தவை இவை. நெல்லியடிக்காரரைச் சந்திக்க வேண்டுமா? பம்பலப்பிட்டி காசில் லொட்ஜ்க்குப் போங்கோ. இணுவில் ஆக்களைக் காண வேண்டுமா? ஆட்டுப்பட்டித்தெரு பி.ஜி.லொட்ஜ்க்குப் போங்கோ. இப்படியே ஊருக்கு ஒரு அடையாளமாக லொட்ஜ்கள் இருந்தன. லொட்ஜ் உரிமையாளர்கள் பாதுகாப்புக் காரணங்களை முன்னிட்டு தமது ஊரவரை உறவினரை அரவணைத்தபோது அது அந்த ஊரவரின் அடையாளமாக இருந்து. ஊருக்கு ஒரு அடையாளமாக லொட்ஜ்களும் இருந்தன. பணவசதி படைத்த டீசன்ரான கிறவுட் என்றால் வெள்ளவத்தை. பணவசதி குறைந்த பாமர மக்களாயின் கொட்டஹேன (கொட்டாஞ்சேனை), புறக்கோட்டை போன்ற இடங்கள்தான் கைகொடுக்கும். ஆகவும் பணவசதி குறைந்தோராயின் நீர்கொழும்பு. 1980களின் இறுதி, 1990களில் வத்தளை, சீதுவ, ஜாஎல போன்ற இடங்களை தமிழர்கள் எட்டியும் பார்க்க முடியாது. லொட்ஜ்ஜில் தங்குவதானால் பொலிஸ் றிப்போட் கட்டாயமென்ற நடைமுறை பிற்காலததில் வநதது. கொழும்பு சென்றால் லொட்ஜில் தங்காமல் வடபகுதிக்குத் திரும்பிவரும் வாழ்க்கை ஒன்றிற்குள் வந்துவிட்டோம். போரின் நிறைவு தடையற்ற வாழ்க்கையைத் தந்தமையை வரவேற்கத்தான் வேண்டும். ஆனாலும் லொட்ஜ் வாழ்க்கையின் ஞாபகங்கள் அடிக்கடி தாலாட்டவே செய்கின்றன. யாழ்ப்பாணத்தான் ஆளுக்குச் சாதி பார்ப்பதுபோல லொட்ஜ்சுக்கும் சதிபார்த்தன். ஐலண்ட் லொட்ஜ் என்றால் அதுக்கு ஒரு பெயர். பி.ஜி.லொட்ஜ் என்றால் அதுக்கு ஒரு ஸ்ராண்ட்டட். லொட்ஜ்களைச் சுற்றி ஒரு ஆட்டோக்காரக் கூட்டம் இருக்கும். தமிழிலும் சிங்களத்திலும் வெளுத்து வாங்குவார்கள். பாஸ்போட் எடுக்க வேண்டுமா? ஐசி எடுக்க வேண்டுமா? பிறப்புச் சான்றிதழ், விவாகப்பதிவுச் சான்றிதழ் எடுக்க வேண்டுமா?தூதரகங்கள், உயர்ஸ்தானிகராலயங்களுக்குச் செல்லவேண்டுமா? எல்லாமே ஆட்டோக்காரருக்கு அத்துப்படி. அதுபோல சிங்களத்தில் கதைத்துக் காரியமாற்றத் தெரிந்தவர்களுக்கும் படிவங்களை ஆங்கிலத்தில் சரியாக நிரப்பத் தெரிந்தவர்களுக்கும் தனிமதிப்பு. அப்போதெல்லாம் ஒன்லைன் சிஸ்ரங்கள் இல்லை. அதனால் வெளிநாட்டுத் தூதரகங்கள், உயர்ஸ்தானிகராலயங்களின் படிவங்களைச் சரியாக நிரப்பத் தெரிந்தோருக்கு உயர்மதிப்புச் சுளையன வருமானம். ஏன் இப்போது கூட ஒன்லைனில் சரியாக நிரப்பத் தெரிந்தோருக்கு மாத வருமானம் இலட்சங்களைத் தாண்டும். அன்றைய நாள் லொட்ஜ்சுகளில் வெளிநாட்டுக் கனவுடன் இளைஞர்களும், யுவதிகளும் வந்திருந்தார்கள். விடுதலைப் புலிகளைப் பிடிப்பதற்கென்று நடக்கும் சுற்றிவளைப்பில் அப்பாவிகளானோர் தப்பவேண்டும். பகல் முழுவதும் அலுத்துக் களைத்துத் திரிந்தபின் இரவு நல்லதொரு மெய் உறக்கத்தில் இருப்போம். புலிவேட்டைக்கென பொலிஸ், ஆமிப்படையொன்று வரும். சந்தேகப்பட்டு பொலிஸ் பிடித்தால் உடுத்த உடுப்புடன் அரைகுறை நித்திரையால் கண்ணெரிய கண்ணெரியப் பயந்த பயந்த பொலிஸ் ஸ்ரேசன் போகவேண்டும். பொலிஸ் பிடித்துப்போனால் லொட்ஜ் மனேச்சரோ, முதலாளியோ போய்த்தான் மீட்கமுடியுமென்ற நிலையும் பலருக்கு இருந்தது. பொலிஸ் அணைவு இல்லை. சிங்களம் தெரியாது போன்ற காரணங்களே இதற்குக் காரணம். பிணை எடுத்துவிடுவோருக்கு வெளிநாட்டுப் பணத்திலோ, கொண்டுவந்த காசிலோ கவனிப்பு இருக்கும். பயணம் சரிப்பட்டால் லொட்ஜ்காரனே பொலிசுக்குத் தகவல்கொடுத்துப் பிடிக்கச்செய்து ஆயிரங்களோ ஓரிரு இலட்சங்களோ கறந்துவிட்டுப் பிணை எடுத்த சம்பவங்களும் உண்டு. யாழ்ப்பாணத்து வேலிக்குள் கட்டுக்கோப்பாக இருந்த சில குமருகள கட்டுப்பாடன்றி கட்டாக்காலயாக இருந்த கோலங்களம் உண்டு. வெளிநாட்டு மாப்பிளையை மறந்து ஆட்டோக்காரனோடையோ, மினி சினிமாக்காரனோடையோ அல்லது பயணம் போகவந்த இளைஞனோடையோ புதுக்குடித்தனம் நடத்திய விடலைப் பெண்களும் உண்டு. ஊரில் சகோதரிகள் குமராக இருக்க வெளிநாடுபோய் உழைத்துக் கரைசேற்றுவேன் எனவந்த சிலபெடியள் வெளியூர்க்காரிகளிடம் கொண்டாட்டம் வைத்து மடியில் இருந்தவற்றையெல்லாம் கொடுத்து ஒட்டாண்டியான சங்கதிகளும் உண்டு. வெளிநாட்டுக் கனவைக் கைவிட்டு, வெள்ளை சொள்ளையாக ஒருத்தியைப் பார்த்து குடும்பமாகியரும் உண்டு. போரின் வெம்மையால் கொழும்புக்கு ஓடிவந்து பயணம் போகவும் வழியின்றிச் சாப்பிடவும் வழியுமன்றி அல்லாடியரும் உண்டு. அரைப்பாசல் சோற்றையெடுத்து அதையே அரை அரைவாசியாக உண்டு வறுமை மறைத்து வாழ்ந்தோரும் உண்டு. லொட்ஜ்களில் தொலைபேசி வசதிகள் இருக்கும். கண்ணாடியால் சுற்றிவர அடித்த சிற்றறை ஒன்றில்தான் பெரும்பாலும் தொலைபேசி கதைக்கவேண்டும். வெளிச்செல்லும் அழைப்புக்கு ஒரு கட்டணம். உள்வந்த அழைப்புக்கு இன்னுமொரு கட்டணம். 15 நிமிடங்கள் கதைத்தால் 20 நிமிடங்களெனப் பொய்க் கணக்குவிட்டு ஏற்கனவே உள்ள கொள்ளைக் கட்டணத்தைவிட இன்னுமொரு கொள்ளையடிக்கும் சில வித்துவான்களும் உண்டு. இன்றி சிறிதேவிரெயின் அதிகாலையில் சீறிக்கொண்டு ஓடுகிறது. அதன் பின்னால் அடுத்தடுத்து ரெயின்கள் ஓடுகிறது. அதிகாலையில் வெளிக்கிட்டால் அடுத்தநாள் அதிகாலையில் வீடு. அதுபோல ஏசி பஸ்ஸா காசு குறைந்த தூசி பஸ்ஸா ஒன்றல்ல இரண்டல்ல ஒரு நூறு ஓடுகிறது. இரவு ஏறினால் விடிகாலை கொழும்பு. உடனேயே அலுவல் முடித்தால் மதியம் பஸ் எடுத்தால் முதல் சாமம் வரமுன்பே வீடு. எம்மவரின் புலம்பெயர்வுக்கும் ஏஜென்சித் தொழிலுக்குமான தொடர்புக்கு மிக நீண்ட வரலாறு உண்டு. இடைத்தங்கல் நாடுகளில் இருந்த ஏஜென்சிகளின் கதைகள் எனச் சொல்லப்போனால் அவை அதிகம் அதிகம். போர் முடிந்து 13 வருடங்களைக் கடந்து வந்துவிட்டோம். ஆதனால் ஏஜென்சித் தொழிலில் பெரும் தேய்வு ஏற்பட்டுவிட்டது. https://arangamnews.com/?p=7713

ஆம்லெட்டின் வரலாறு........!

"கஞ்சி வேண்டிக்கொண்டு போகும் போது எறிகணை வீழ்ந்து வெடித்தது. என்ர சட்டிக்குள்ள காயமடைந்தவரின் தசைத்துண்டு ஒன்று விழுந்திட்டுது. எறிந்தால் திரும்ப கஞ்சி வேண்ட முடியாது என்று தசைத்துண்டை வெளில போட்டிட்டு தான் குடித்தேன்.” - இறுதிப்போரில் உயிர் தப்பிய 14 வயது சிறுமி(2009) Suren Karththikesu (முள்ளிவாய்க்காலிலிருந்து மீண்ட ஊடகவியலாளர்) ஈழம் ஈழம் அழுதது போல் இதுவரை எந்த மழையும் தூறவில்லை கட்டி வைக்கப்பட்டுள்ளது ஈழம் ஒரு சோழன் வேண்டும் அவிழ்த்துவிட தமிழின் கனவு ஈழமன்றி வேறில்லை இன்னும் கழுவப்படவில்லை செங்குருதி தோய்ந்த ஈழம் புறாக்கள் ஏந்திய துப்பாக்கியல்லவா ஈழம் ஈழம்போல் புகழ் இல்லை நிலவுக்கும் அலக்ஸ்சாண்டருக்கும் ஒவ்வொரு தமிழனும் முள்ளி வாய்க்காலில் மாண்டவன்தான் புலம் பெயர்ந்தாலும் பெயராது முள்ளிவாய்க்காலில் நின்று அழுகிறது மனம் ராஜகவி ராகில்

நான் இதைச் சொல்லவந்தேன், தாங்கள் ஏற்கனவே கூறிவிட்டீர்கள். இந்த நிகழ்ச்சிக்குச் சென்ற இளையோர் தமிழின உணர்வாளர்களே (22 வயது மதிக்கத்தக்க இளம்பெண்ணே தலைவி; ஏதிலிகளுக்காக தொடர்ந்து குரல் கொடுக்கும் ஆஸ். வாழ் தமிழ்ப்பெண்). அவர்களின் அமைப்பின் நிகராளி கோத்தா மாமாவிற்கு எதிரான போராட்டத்தில் தமிழர் சார்பில் பங்கெடுக்க அழைக்கப்பட்டதின் காரணமே அவர்கள் அங்கு சென்றனர். சென்று தமிழினப்படுகொலை பம்லெட்களை அப்போராட்டத்தில் வழங்கினர். இனவாதமும் வெடித்தது; சிங்கள பெரும்பான்மையின் இனவாத முகம் மீண்டொருமுறை சிரித்தது. --------------- சிங்களவர் எப்போதும் இந்த இனவாத மனநிலையில் தான் இருக்கின்றார்கள்; அது இடத்திற்கும் சூழ்நிலைக்கும் தக்காற்போல மாறும். அவர்கள் அதிலிருந்து ஒருபோதும் மீளப்போவதில்லை. துவிட்டரில் கருத்திட்டுள்ள சிங்களவர் (தமிழ் இனப்படுகொலையை ஓமென்ற ஐயா தவிர்த்து) அனைவரும் தங்கள் இனமோர் 'இனவாத இனம்' என்ற சிந்தனை மீண்டும் வெளிப்பட்டுள்ளது/ தெரியவந்துள்ளது என்ற அச்சத்தாலே அங்கு நொண்டிச்சாட்டுக்கள் கூறியுள்ளனரே ஒழிய இவர்களும் அவ்விடத்தில் இருந்திருந்தால் இதுதான் அவர்களின் கருத்தாகவும் இருந்திருக்கும் என்று உறுதியாக நம்பிக்கூறுகிறேன். அவர்கள் இதைக் கண்டித்ததின் காரணம், தற்சமயம் அவர்கட்கு தமிழனின் கை தேவைப்படுவதால்தான். இல்லையேல் இன்று தமிழ்கார்டியனை வசை பாடியிருப்பர்.