ராசா அண்ணை

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

1992 அல்லது 1993 ஆக இருக்கும். நான் கொழும்பில் இருந்து எனது உயர்தர பரீட்சைகளுக்காகப் படித்துக்கொண்டிருந்த காலம். வெள்ளவத்தையில் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின்ர இன்டர் மொட் ஸ்டடி சென்டரில், புறாக்கூடு போன்ற அறையில் நெருக்கமாக அமர்ந்து, அவர் சொல்லித்தரும் கணக்கினை ஒரு வரி மீதமில்லாமல் கொப்பியில் பதிந்துகொண்டு, பரீட்சைக்குக் காத்திருந்த காலம்.

தன்னிடம் படிக்கும் அனைத்து மாணவர்களையும் செல்லப்பெயர் ( பட்டப்பெயர்தான்) கொண்டுதான் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டர் அழைப்பார். அவர் ஒரு வகுப்பில் எங்கள் பெயரை அழைத்து ஒரு கேள்வி கேட்டார் எண்டால், அது எமக்கு ஆத்மதிருப்தி. வகுப்பில் முன்னால் இருந்த சரக்குகளுக்கெல்லாம் எங்கள் பெயர் தெரிந்துவிடும் என்கிற சந்தோஷம், "விலாசம்", இப்படி ஏதோ ஒன்று.

அந்த வகுப்பில்த்தான் எனது உற்ற நண்பனை நான் சந்தித்தேன். மாநிறம், அழகன், மலையாள நடிகர்கள் போன்ற முக வசீகரமும், ஆண்மையான குரலும் கொண்டவன். வகுப்பிற்க்கு வரும்போது, செல்லும்போது அவனுடன் பேசுவேன். பழகுவதற்கு இனிமையானவன் என்பதால், அவனைச் சுற்றி எப்போதுமே ஒரு நண்பர் கூட்டம் இருக்கும். என்னிலும் ஒரு வயது கூடியவன், இரண்டாவது தடவையாக பரீட்சைக்குத் தயாராவதற்கு எங்களுடன் வகுப்பிற்கு வந்துகொண்டிருந்தான்.

வெள்ளவத்தை ஹம்ப்ட்டன் லேனில், முன்னாள் ராணுவ அதிகாரியொருவரின் வீட்டில் அவர் வாடகைக்குக் கொடுப்பதற்குக் கட்டியிருந்த "லயன்களில்" நானும் அடைக்கலமாகியிருந்தேன். என்னைத்தவிர அங்கே குடியிருந்தவர்கள் எல்லாருமே ஒன்றில் கொழும்பில் வேலைபார்த்துவந்தர்கள் அல்லது வெளிநாடு போகும் கனவில் உறவுகள் அனுப்பும் பணத்தில் வெள்ளவத்தைத் தெருக்களில் பகலெல்லாம் சுற்றிவிட்டு, இரவுகளில் தூங்குவதற்கு மட்டுமே லயன்களுக்கும் திரும்பும் வடக்குக் கிழக்குத் தமிழர்கள். அவர்களில் படித்துக்கொண்டிருந்தது நான் மட்டும்தான். இடைக்கிடையே ஏதாவது ஒரு லயன் அறையில் "படம்" ஓடும். என்னையும் ஒருநாள் அதற்கு அறிமுகப்படுத்தினார்கள். அட கடவுளே, இதையெல்லாம் கூடவா கூடியிருந்து கூட்டமாகப் பார்ப்பார்கள் என்று வியந்துகொண்டே அவ்வப்போது நான் சென்று அமர்ந்துகொள்வேன். பாடசாலை, வகுப்புக்கள் என்று நாள்முழுதும் அலைந்து திரியும் எனக்கு, தனி லயனில் தனிமை வாட்டும். சிலவேளை முகட்டைப் பார்த்துக்கொண்டே தூங்குவேன். சீமேந்துத்தரை, வெற்றுப்பாய், உறையிலாத தலையணை, நானும் கவலைப்பட்டதில்லை, எவருமே கேட்டதில்லை.

எனது லயன் வாழ்க்கை பற்றி ஒருநாள் எதேச்சையாக எனது நண்பனிடம் கூறினேன். என்னை ஆச்சரியமாகப் பார்த்த அவன், "ஏண்டா இவ்வளவுநாளும் சொல்லவில்லை?" என்று கேட்டான். "நீ, வா எங்கட வீட்டிற்கு, எனக்கும் படிக்கத் துணையில்லை, நாங்கள் பாஸ்ப்பேப்பர் செய்யலாம்" என்று ஒருநாள் சொல்லவும், மறுபேச்சில்லாமல் ஒத்துக்கொண்டேன்.

கொள்ளுப்பிட்டியில் காலிவீதியிலிருந்து பிரிந்து செல்லும் ஒரு வீதியில் அவனது வீடு. சிங்கப்பூர் பிஸிநெஸ்காரரான அவனது தந்தையின் பணச்செழிப்பில் வாங்கப்பட்ட அந்த வீட்டில், அவனும், அவனது பெற்றோர், இரு தங்கைகள் மற்றும் "பெரியம்மா" வும் வாழ்ந்துவந்தனர். இந்தப் பெரியம்மா பற்றியும் பேச வேண்டும். முதலில் அவரை எனது நண்பனின் தாயாரின் அக்காள் என்றுதான் எண்ணினேன். பிள்ளைகளுடனும், அவனது பெற்றோர்களுடனும் அவர் காட்டிய பாசமும் அக்கறையும் அலாதியானது. ஒருநாள் அவனிடமே கேட்டேன், "அவவுக்குக் குடும்பம் இல்லையோ, ஏன் அவ உங்களோட இருக்கிறா? என்று நான் கேட்டதற்கு, "அவதானடா எங்கட அப்பாவின்ர முதல்த் தாரம், அவவுக்குப் பிள்ளைகள் ஒண்டும் பிறக்கவில்லையெண்டதற்காக அப்பாவின்ர ஆக்கள் வாரிசு வேண்டும் எண்டு அம்மாவைக் கலியாணம் செய்துவைச்சவையள், அவ எங்களோடதான் இருக்கிறா" என்று சொன்னான். தன் கண்முன்னேயே தனது கணவர் இன்னொரு பெண்ணுடன், திருமணம் முடித்து, பிள்ளைகள் பெற்று வாழ்வதைப் பார்த்துக்கொண்டே அந்த வீட்டில் தானும் வாழ்ந்துவரும் அந்தப் பெரியம்மா மீது எனக்கு இனம்புரியாத இரக்கமும், மரியாதையும் ஏற்பட்டது. இதுவல்லவா தியாகம்?! ஆனால், அவரைத் தமது சொந்தத் தாய்போல அக்குடும்பம் பார்த்துக்கொண்ட விதம் இப்படியும் வித்தியாசமான மனிதர்கள் எம்முடன் வாழ்கிறார்கள் என்பதையும் எனக்கு உணர்த்தியது.

Replies 101
Views 10.9k
Created 5 yr5 yr
Last Reply 5 yr5 yr

புரட்சிகர தமிழ்தேசியன்

கருத்துக்கள உறவுகள்

16.5k posts
10 Badges
4.4k Reputation

Gender:Male
Location:செஞ்சிகோட்டை சிறுத்தை -- இருப்பது தோழர்கள் மனதில்
Interests:எதிர்ப்பவர்களை போட்டு தாக்குவது.

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

3 minutes ago, ரஞ்சித் said:

1992 அல்லது 1993 ஆக இருக்கும். நான் கொழும்பில் இருந்து எனது உயர்தர பரீட்சைகளுக்காகப் படித்துக்கொண்டிருந்த காலம். வெள்ளவத்தையில் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின்ர இன்டர் மொட் ஸ்டடி சென்டரில், புறாக்கூடு போன்ற அறையில் நெருக்கமாக அமர்ந்து, அவர் சொல்லித்தரும் கணக்கினை ஒரு வரி மீதமில்லாமல் கொப்பியில் பதிந்துகொண்டு, பரீட்சைக்குக் காத்திருந்த காலம்.

தன்னிடம் படிக்கும் அனைத்து மாணவர்களையும் செல்லப்பெயர் ( பட்டப்பெயர்தான்) கொண்டுதான் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டர் அழைப்பார். அவர் ஒரு வகுப்பில் எங்கள் பெயரை அழைத்து ஒரு கேள்வி கேட்டார் எண்டால், அது எமக்கு ஆத்மதிருப்தி. வகுப்பில் முன்னால் இருந்த சரக்குகளுக்கெல்லாம் எங்கள் பெயர் தெரிந்துவிடும் என்கிற சந்தோஷம், "விலாசம்", இப்படி ஏதோ ஒன்று.

அந்த வகுப்பில்த்தான் எனது உற்ற நண்பனை நான் சந்தித்தேன். மாநிறம், அழகன், மலையாள நடிகர்கள் போன்ற முக வசீகரமும், ஆண்மையான குரலும் கொண்டவன். வகுப்பிற்க்கு வரும்போது, செல்லும்போது அவனுடன் பேசுவேன். பழகுவதற்கு இனிமையானவன் என்பதால், அவனைச் சுற்றி எப்போதுமே ஒரு நண்பர் கூட்டம் இருக்கும். என்னிலும் ஒரு வயது கூடியவன், இரண்டாவது தடவையாக பரீட்சைக்குத் தயாராவதற்கு எங்களுடன் வகுப்பிற்கு வந்துகொண்டிருந்தான்.

வெள்ளவத்தை ஹம்ப்ட்டன் லேனில், முன்னாள் ராணுவ அதிகாரியொருவரின் வீட்டில் அவர் வாடகைக்குக் கொடுப்பதற்குக் கட்டியிருந்த "லயன்களில்" நானும் அடைக்கலமாகியிருந்தேன். என்னைத்தவிர அங்கே குடியிருந்தவர்கள் எல்லாருமே ஒன்றில் கொழும்பில் வேலைபார்த்துவந்தர்கள் அல்லது வெளிநாடு போகும் கனவில் உறவுகள் அனுப்பும் பணத்தில் வெள்ளவத்தைத் தெருக்களில் பகலெல்லாம் சுற்றிவிட்டு, இரவுகளில் தூங்குவதற்கு மட்டுமே லயன்களுக்கும் திரும்பும் வடக்குக் கிழக்குத் தமிழர்கள். அவர்களில் படித்துக்கொண்டிருந்தது நான் மட்டும்தான். இடைக்கிடையே ஏதாவது ஒரு லயன் அறையில் "படம்" ஓடும். என்னையும் ஒருநாள் அதற்கு அறிமுகப்படுத்தினார்கள். அட கடவுளே, இதையெல்லாம் கூடவா கூடியிருந்து கூட்டமாகப் பார்ப்பார்கள் என்று வியந்துகொண்டே அவ்வப்போது நான் சென்று அமர்ந்துகொள்வேன். பாடசாலை, வகுப்புக்கள் என்று நாள்முழுதும் அலைந்து திரியும் எனக்கு, தனி லயனில் தனிமை வாட்டும். சிலவேளை முகட்டைப் பார்த்துக்கொண்டே தூங்குவேன். சீமேந்துத்தரை, வெற்றுப்பாய், உறையிலாத தலையணை, நானும் கவலைப்பட்டதில்லை, எவருமே கேட்டதில்லை.

எனது லயன் வாழ்க்கை பற்றி ஒருநாள் எதேச்சையாக எனது நண்பனிடம் கூறினேன். என்னை ஆச்சரியமாகப் பார்த்த அவன், "ஏண்டா இவ்வளவுநாளும் சொல்லவில்லை?" என்று கேட்டான். "நீ, வா எங்கட வீட்டிற்கு, எனக்கும் படிக்கத் துணையில்லை, நாங்கள் பாஸ்ப்பேப்பர் செய்யலாம்" என்று ஒருநாள் சொல்லவும், மறுபேச்சில்லாமல் ஒத்துக்கொண்டேன்.

கொள்ளுப்பிட்டியில் காலிவீதியிலிருந்து பிரிந்து செல்லும் ஒரு வீதியில் அவனது வீடு. சிங்கப்பூர் பிஸிநெஸ்காரரான அவனது தந்தையின் பணச்செழிப்பில் வாங்கப்பட்ட அந்த வீட்டில், அவனும், அவனது பெற்றோர், இரு தங்கைகள் மற்றும் "பெரியம்மா" வும் வாழ்ந்துவந்தனர். இந்தப் பெரியம்மா பற்றியும் பேச வேண்டும். முதலில் அவரை எனது நண்பனின் தாயாரின் அக்காள் என்றுதான் எண்ணினேன். பிள்ளைகளுடனும், அவனது பெற்றோர்களுடனும் அவர் காட்டிய பாசமும் அக்கறையும் அலாதியானது. ஒருநாள் அவனிடமே கேட்டேன், "அவவுக்குக் குடும்பம் இல்லையோ, ஏன் அவ உங்களோட இருக்கிறா? என்று நான் கேட்டதற்கு, "அவதானடா எங்கட அப்பாவின்ர முதல்த் தாரம், அவவுக்குப் பிள்ளைகள் ஒண்டும் பிறக்கவில்லையெண்டதற்காக அப்பாவின்ர ஆக்கள் வாரிசு வேண்டும் எண்டு அம்மாவைக் கலியாணம் செய்துவைச்சவையள், அவ எங்களோடதான் இருக்கிறா" என்று சொன்னான். தன் கண்முன்னேயே தனது கணவர் இன்னொரு பெண்ணுடன், திருமணம் முடித்து, பிள்ளைகள் பெற்று வாழ்வதைப் பார்த்துக்கொண்டே அந்த வீட்டில் தானும் வாழ்ந்துவரும் அந்தப் பெரியம்மா மீது எனக்கு இனம்புரியாத இரக்கமும், மரியாதையும் ஏற்பட்டது. இதுவல்லவா தியாகம்?! ஆனால், அவரைத் தமது சொந்தத் தாய்போல அக்குடும்பம் பார்த்துக்கொண்ட விதம் இப்படியும் வித்தியாசமான மனிதர்கள் எம்முடன் வாழ்கிறார்கள் என்பதையும் எனக்கு உணர்த்தியது.

பகிர்விற்கு நன்றி தோழர்..

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

அநேகமான வார விடுமுறைகளில் அவன் வீட்டில்த்தான் தங்குவேன். இரவு 12 அல்லது 1 மணிவரை படிப்போம். அவன் முதலில் தூங்குவான், சிலவேளைகளில் 4 அல்லது 5 மணிவரை இருந்து படித்துவிட்டு நான் எனது லயனுக்குச் சென்றுவிடுவேன். இப்படிப் பல மாதங்கள் கடந்துவிட்டன. ஒருநாள், வழமைபோல ஒரு வார விடுமுறைக்கு அவன் வீட்டிற்குப் போனேன். அன்றுதான் முதல்முறையாக அவரைப் பார்த்தேன். எனது நண்பனின் மூத்த அண்ணா, அக்கராயனில் கமத்தைப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தவர், தனது குடும்பத்தைப் பார்க்கவென்று கொழும்பிற்கு வந்திருந்தார். அவர்தான் இக்கதையில் நான் கூறும் ராசா அண்ணை.

எமது முதற்சந்திப்பிலேயே அவரது முகம் பளிச்சென்று ஒட்டிவிட்டது. அமைதியான பேச்சு, பல்வேறுபட்ட விடயங்களில் அவருக்கு இருந்த ஆளுமை, சாந்தமான முகம், எமது கலைக், கலாசார தொல்லியல்க் விடயங்கள் பற்றி அவருக்கு இருந்த ஈடுபாடு, எமது போராட்டத்தின் நியாயத்தன்மை மீது அவர்கொண்டிருந்த அசைக்கமுடியாத உறுதிப்பாடு....இவை எல்லாமே எனக்குப் பிடித்துப் போயிற்று. படிப்பதற்கென்றில்லாமல் ராசா அண்ணையுடன் கதைப்பதற்கே அங்கு வரத் தொடங்கினேன். புலிகள் பற்றியும், போராட்டம்பற்றியும் பயந்து பயந்து பேசி வந்த எனக்கு, ராசா அண்ணையுடன் அவர்கள் பற்றி மணிக்கணக்கில் அலசுவது பிடித்தது. பல நேரங்களில் அவர் பேசுவதை அமைதியாகக் கேட்டுக்கொண்டிருப்பேன். இந்த மனிதர் எங்கேயிருந்தார்? பள்ளிப்படிப்பினை நிறைவுசெய்யாத இந்த மனிதருக்குள் இருக்கும் அறிவு எங்கிருந்து வந்தது? ஒரு விடயத்தினை, கேட்பவர் விரும்பிக் கேட்கவும், அதற்கு தர்க்கரீதியான நிறுவுதலை வழங்கவும் இவருக்கு எப்படி முடிகிறது? நாட்செல்லச் செல்ல ராசா அண்ணை எனக்கு ஒரு சகோதரனாக, வழிகாட்டியாக மாறிப்போனார்.

சில தடவைகளில் புத்தகங்களைக் கொண்டுவந்து தருவார். எமது விடுதலைப் போராட்டம் முளைவிட்டு, ஆரம்பித்த காலங்களில் எழுதப்பட்ட புத்தகங்கள் அவை. முழுக்க முழுக்க விடுதலைப் புலிகளின் ஆரம்பம், வளர்ச்சி, சம்பவங்கள், எமது விடுதலைப் போராட்டத்தின் நியாயத்தன்மை என்று பல்வேறு விடயங்களை அலசிய புத்தகங்கள். கொழும்பில் புலிகள் பற்றிப் பேசினாலே ஆபத்து என்கிற அந்தக் காலத்தில் ராசா அண்ணை எங்கேயிருந்துதான் இவற்றைக் கொண்டுவந்தாரோ என்று எண்ணுவேன். புலிகளின் தாக்குதல் வெற்றிகளை மட்டுமே போராட்டம் என்று அன்றுவரை நம்பியிருந்த எனக்கு, அது ராணுவ விடயம் அல்ல, மக்களின் சமூக ரீதியிலான, அரசியல் ரீதியிலான, கலாசார பண்பாட்டு ரீதியிலான பன்முகத்தன்மை வாய்ந்த போராட்டமே என்று புரியவைத்தவர் ராசா அண்ணை. புலிகள் பற்றி எனக்கு அதுவரை இருந்த புரிதலை மாற்றி, அவர்களின் போராட்டம்பற்றிய தெளிவை ஊட்டியவர் அவர்.

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

என்னைக் கண்டதும், "வாரும், தேத்தண்ணி கொண்டுவாரன், இப்பிடி இரும்" என்று அன்பாக உபசரிக்கும் ராசா அண்ணையின் கனிவுடன் எமது அரசியல் சம்பாஷணைகள் ஆரம்பிக்கும். மணிக்கணக்கில் பேசுவோம். "உவருக்கும் வேற வேலையில்லை, உனக்கும் வேற வேலையில்லை" என்று செல்லமாகக் கடிந்துகொள்ளும் நண்பனை அசட்டை செய்துகொண்டு எமது சம்பாஷணை தொடரும்.

ஒருநாள் நண்பனுடன் பேசிக்கொண்டிருக்கும்பொழுது, அவனது வீட்டிற்கு அருகில் இருந்த பிரிட்டிஷ் கவுன்ஸில் பற்றிய பேச்சும் வந்தது. வருடத்திற்கு சுமார் 3000 ரூபாய்கள் கட்டி அங்கத்துவமாகும் அந்த வெளிநாட்டு நூஉலகத்தில் அவனது தங்கைகளும் சேர்ந்திருந்தனர். எனக்கும் அங்கே போக ஆசை, ஆனால் பணமில்லை. ஆகவே அவனது தங்கைகள் வீட்டிற்குக் கொண்டுவரும் புத்தகங்களை வாங்கிப் படிப்பேன். ஆங்கில அறிவு அவ்வளவு இல்லாததால், பெரும்ம்பாலும் அப்புத்தகங்களில் வண்ணங்களில் பதியப்பட்டிருக்கும் படங்களைப் பார்ப்பதிலேயே நேரம் கழியும். ஆகவே, எனது அவாபற்றி நான் நண்பனுடன் பேசுவதைக் கவனித்த ராசா அண்ணை, "நீங்களும் சேரப்போறியளோ?" என்று கேட்டார். "ஓமண்ணை, ஆசைதான், ஆனால் சரியான காசாய்க் கிடக்கு" என்று நான் சொல்லவும், "பாப்பம்" என்றுவிட்டுச் சென்றுவிட்டார். அடுத்தவாரம், என்னையும் கூட்டிக்கொண்டு எனது நண்பன் பிரிட்டிஷ் கவுன்சிலுக்குப் போனான். என்னை ஏன் அழைத்துவந்தான் என்று நான் கேட்டதற்கு அவன் பதில் சொல்லவேயில்லை. ஒருவேளை இடம்காட்டக் கூட்டிக்கொண்டுவந்தானோ என்று நினைத்துக்கொண்டே அவனுடன் நூலக பதிவிடத்தில் வரிசையில் நின்றேன். எமது தவணை வந்தது, "உன்ர ஐடென்ட்டிக் காட்டைக் குடு" என்று சொன்னான். எனக்குப் புரியவில்லை. நூலக அனுமதி அறையில் அமர்ந்திருந்த பெண் எனது அடையாள அட்டையை வாங்கிக்கொண்டு பதிவைத் தொடங்கினாள், நண்பன் தான் மறைத்துக்கொண்டுவந்த 3000 ரூபாய்களை அவளிடம் கொடுத்துவிட்டு என்னையும் இணைத்துவிட்டான். "இது என்ர காசில்லை, ராசா அண்ணையின்ர, நீ அவரோட கதைச்சுக்கொள் " என்று கூறிவிட்டுச் சிரித்தான். எனக்குக் கண்கள் கலங்கிவிட்டன. ராசா அண்ணைமீதான மதிப்பு எனக்குக் கூடிக்கொண்டே போனது. யார் எவரென்று தெரியாமல் ஒருவருக்கு உதவ முடியுமா? இதை எப்படி மீளச் செலுத்தப்போகிறேன் என்று எண்ணிக்கொண்டேன்.

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

சில காலத்திற்குப்பிறகு, அவருக்கான நன்றிக்கடனைச் செலுத்தும் சந்தர்ப்பம் வந்தும் நான் சுயநலத்துடனும், கோழைத்தனத்துடனும் நடந்துகொண்டதால் இன்றுவரை அதைச் செலுத்தமுடியாமலேயே போய்விட்டது.

சரி, அவரின் கதைக்கு வரலாம்.

கொழும்பிற்கு வந்துசென்றபோதும்கூட, அவர் அடிக்கடி தனது கமத்தைப் பார்க்க அக்கராயனுக்குச் சென்று வந்தார். இப்படி ஒவ்வொருமுறையும் அவர் சென்றுவரும்போது வன்னியில் இருக்கும் நிலைமைகள் பற்றிப் பேசுவார். மணித்தியாலக் கணக்காக அவர் விபரிக்கும் வன்னி வாழ்வுபற்றிக் கேட்டுக்கொண்டிருக்கலாம். அங்கு வாழமுடியாது போனதுபற்றி சிலவேளைகளில் வருத்தப்பட்டதுமுண்டு.

இப்படியே சில வருடங்களில் நான் பல்கலைக் கழகத்திற்குச் சென்றுவிட்டேன். நண்பனும் கணக்கியல் படித்து முடித்துவிட்டுச் சொந்தமாக வாகன வியாபாரத்தில் ஈடுபடத் தொடங்கிவிட்டான். எமக்குள் சில வருடங்கள் தொடர்பில்லாமலேயே சென்றுவிட்டது. ஒருநாள் அவனின் தந்தையாருக்கு சுகயீனமாகியிருக்க, பெருமளவு ரத்தம் தேவைப்பட்டது. ரத்த வங்கிக்கு வரமுடியுமா என்று அவனது தாயார் கேட்டபொழுது, அக்குடும்பத்திற்கு என்னால் உதவிசெய்ய கிடைத்த ஒரு சந்தர்ப்பத்தை நான் தவறவிடவில்லை. மகிழ்வுடனேயே சென்று ரத்ததானம் செய்துவிட்டு வந்தேன். ஆனால், துரதிஷ்ட்டவசமாக அவனது தந்தையாரைக் காப்பாற்ற முடியவில்லை. அவரது மரணவீட்டில் அவனது தாய் என்னைக் கண்டபோது "நீங்களெல்லாம் இரத்தம் குடுத்தும் அவரைக் காப்பாற்ற முடியாமல்ப் போய்விட்டதே" என்று தேம்பியழுதது இன்னும் நினைவிலிருக்கிறது.

இந்தச் சில வருடங்களில் நிறைய மாற்றங்கள் அங்கு நடந்துவிட்டன. தந்தையாரின் மறைவின் பின்னர் நண்பனே வியாபாரத்தைக் கவனிக்கத் தொடங்கியிருந்தான்.

ராசா அண்ணனுக்கு தமிழ் வைத்தியப் பெண்மணி ஒருவரைக் கட்டிவைத்திருந்தார்கள். அதுவரை அமைதியாகவும், மகிழ்வாகவும் போய்க்கொண்டிருந்த அவரின் வாழ்வில் புயல் வீசத் தொடங்கியது. அவரது திருமணம் மாற்றுச் சம்பந்தம் என்பதற்காகவே நடத்தப்பட்டது. வைத்தியராகப் பணிபுரிந்த அப்பெண்ணிற்கு ராசா அண்ணாவின் தகைமைகள் ஒத்துவரவில்லை. அப்பெண்ணும், அவரது பெற்றோரும் ராசா அண்ணாவை ஒரு எடுபிடியாகவே பார்க்கத் தொடங்கினர். தமது மகளின் கணவர் என்கிற சிறு கரிசணை கூட இல்லாமல் அவர் நடத்தப்பட்டார். தனது மனைவியினதும், மனைவியின் பெற்றோரினதும் கேலிகளையும், வசைகளையும் தனது தங்கையின் வாழ்வு பாதிக்கப்பட்டு விடக்கூடாதெனும் ஒற்றைக்காரணத்திற்காகப் பொறுத்துக்கொண்டார். ஆனால், அவர்களோ விடாமல் அவர்மீது குற்றம் குறைகளைச் சுமத்திக்கொண்டே வந்தனர். ஒரு கட்டத்தில் தனது இரு பிள்ளைகளையும் அழைத்துக்கொண்டு அவரது மனைவி அவரைவிட்டுப் பிரிந்து தனது பெற்றோருடன் வாழப் போய்விட்டார். ராசா அண்ணை மீண்டும் தனிமையானார். தனது பிள்ளைகளைப் பார்க்க அவர் எடுத்த முயற்சிகளையெல்லாம் அவரது மனைவியும் பெற்றோரும் தடுத்துவிடவே மனமுடைந்துபோன அவர் மீண்டும் வன்னிக்கே சென்றுவிட்டார்.

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

ராசா அண்ணையின் திருமணமோ அல்லது திருமண முறிவோ அல்லது வன்னிக்கு அவர் திரும்பிச் சென்றதோ நான் அங்கிருக்கும் வரையில் அறியாதது.

நான் சிட்னிக்கு வந்து 5 வருடங்களின் பின்னர் எனது நண்பனின் சகோதரியை காணும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. அப்போதுதான் எனது நண்பன் பற்றியும், ராசா அண்ணை பற்றியும் அறிந்துகொண்டேன். சில நாட்களிலேயே எனது நண்பனுடன் தொலைபேசியில் நீண்டநேரம் உரையாடினேன், ராசா அண்ணைபற்றிக் கேட்டபோது, "அவர் வன்னியில மச்சான், பொடியளோட இருக்கிறார் எண்டு நினைக்கிறன்" என்று சொன்னான்.

வன்னியில் இறுதியுத்தக் காலத்தில் ராசா அண்ணை தமிழீழ தொல்பொருள் அமைப்பில் இருந்திருந்தார். அவர் கைதுசெய்யப்பட்டு அழைத்துச் செல்லப்பட்டதைக் கண்ணுற்றவர்கள் அவரது பெற்றோருக்கு அறியத் தந்திருந்தார்கள். அவர் கொல்லப்பட்டிருக்கலாம் என்றே நண்பனின் வீட்டார் நம்பிக்கொண்டிருந்தார்கள்.

ஆனால், தெய்வாதீனமாக, தடுப்பு முகாமிலிருந்து வெளியேற அவருக்குச் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. தான் வெளியேறிவிட்டதை நண்பனுக்கு அறிவித்துவிட்டு மீண்டும் அக்கராயனுக்கே சென்றுவிட்டார். அவர் தப்பிவிட்ட செய்தி அவரது தங்கைமூலம் எனக்கு அறியக் கிடைத்தது. அவரது உடல்நலம் பற்றிப் பேசிவிட்டு, "தலைவர் பற்றித் தெரியுமா" என்று கேட்டபோது, "அதைப்பற்றி பேசுவதற்கு ஒன்றுமில்லை" என்று சொல்லிவிட்டு அமைதியானார்.

சுமார் 16 வருடங்களுக்குப் பின்னர் தாயகம் திரும்ப எனக்குச் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. நான் அங்குசென்று சந்திக்கப்போகும் மனிதர்களில் ராசா அண்ணை முக்கியமானவர் என்று நான் எனக்குள் சொல்லிக்கொண்டேன். ஆரியகுளத்திற்கு அருகிலிருக்கும் மோட்டார் சைக்கிள் திருத்தும் நிலையம் ஒன்றினை நடத்திக்கொண்டிருந்த ராசா அண்ணையை இரவு 8 மணிக்குச் சந்தித்தேன். அதே புன்முறுவல், அதே உபசரிப்பு, அதே கனிவு, ஆனால் உடல்மெலிந்து, வயதானவர் போன்று தெரிந்தார். "எப்படி இருக்கிறியள் அண்ணை" என்று கேட்டபோது, "ஏதோ இருக்கிறம், வாழ்க்கை எனக்கெண்டு என்ன வைச்சிருக்கிதோ, அதைச் செய்துகொண்டிருக்கிறன்" என்று சொன்னார். அவருடன் பேசிக்கொண்டே அவரின் மோட்டார் சைக்கிள் நிலையத்தைப் பார்வையிட்டேன். பல இளைஞர்கள், படித்துவிட்டு வேலையில்லாமல்த் திண்டாடியவர்களை தன்னுடன் சேர்த்து தன்னால் முடிந்த வேலைகளைக் கொடுத்திருந்தார். குறைந்தது 8 அல்லது 10 பேர் வரையில் இருக்கும், சுறுசுறுப்பாக , மகிழ்வுடன் வேலைசெய்துகொண்டிருந்தார்கள். கட்டைக்கை சேர்ட்டும், வேட்டியும் அணிந்து, மிகச் சாதாரண வாழ்க்கை வாழ்ந்துகொண்டிருந்த அவரைப் பார்க்கும்போது அனுதாபமும், கூடவே கவலையும் ஏற்பட்டது. ஆனால், அதுதான் அவரது வாழ்க்கை. வாழ்வைத் தொலைத்து, பிள்ளைகளைப் பிரிந்து, மனைவியாலும் உறவுகளாலும் ஒதுக்கப்பட்டு, ஊரில் உதவி தேவைப்பட்டவர்களை அரவணைத்து இன்று வாழ்ந்துகொண்டிருக்கிறார்.

எனக்குக் கிடைத்த அந்த 30 நிமிட நேரத்தில் அவருடனான எனது பழைய நினைவுகளில் சிலவற்றைப் பகிர்ந்துவிட்டு மனமில்லாமல் பிரிந்து வந்தேன்.

நான் எனது வாழ்நாளில் சந்தித்த அற்புதமான மனிதர்களில் ராசா அண்ணைக்கு என்றும் ஓரிடம் இருக்கும். புத்தகப் படிப்பே அறிவெனும் மாயையினைக் களைந்து, மனிதனின் அனுபவங்களும், அவனது சிறப்பான குணாதிசயங்களும் உயரிய மனிதர்களைத் தோற்றுவிக்கும் என்பதற்கு ராசா அண்ணை ஒரு உதாரணம்.

Edited September 15, 20205 yr by ரஞ்சித்
spelling

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

மிக மிக அருமை யான கதை நடை. "நல்லவர்களுக்கு காலமில்லை என்று சொல்வார்கள் ". எல்லோருடைய வாழ்வும் ஒரு வரையறைக்குள் எழுதப்பட்டு விடுகிறது பகிர்வுக்கு நன்றி

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

2 minutes ago, நிலாமதி said:

மிக மிக அருமை யான கதை நடை. "நல்லவர்களுக்கு காலமில்லை என்று சொல்வார்கள் ". எல்லோருடைய வாழ்வும் ஒரு வரையறைக்குள் எழுதப்பட்டு விடுகிறது பகிர்வுக்கு நன்றி

மிக்க நன்றி நிலாமதி

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

நன்றி ரகு பதிவுக்கும் நேரத்துக்கும்...

தமது செயல்களால்

தமது பேச்சால்

தமது வாழ்வால் எம்மை கவர்ந்த இப்படி பல மனிதர்களை நாம் சந்தித்தோம்

சந்திப்போம்

இவர்களது வாழ்வும் அதனூடாக அவர்கள் எமக்குள் இறக்கிய பணிகளும் தொடரவேண்டும்

அதை நாம் மற்றவர்களுக்கு கடத்தணும்

ஏதோ ஒரு வகையில் இன்னொருவர் எம்மையும் இவ்வாறு ஒரு நாள் பதிந்த செல்லக்கூடும்

Edited September 15, 20205 yr by விசுகு

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

1 minute ago, விசுகு said:

நன்றி ரகு பதிவுக்கும் நேரத்துக்கும்...

தமது செயல்களால்

தமது பேச்சால்

தமது வாழ்வால் எம்மை கவர்ந்த இப்படி பல மனிதர்களை நாம் சந்தித்தோம்

சந்திப்போம்

இவர்களது வாழ்வும் அதனூடாக அவர்கள் எமக்குள் இறக்கிய பணிகளும் தொடரவேண்டும்

அதை நாம் மற்றவர்களுக்க கடத்தணும்

ஏதோ ஒரு வகையில் இன்னொருவர் எம்மையும் இவ்வாறு ஒரு நாள் பதிந்த செல்லக்கூடும்

பச்சை இல்லையண்ணை, உங்களின் கருத்திற்கு மிக்க நன்றி

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

அருமையான அனுபவப் பகிர்வு ரஞ்சித் .....நல்லவர்கள் பலரின் வாழ்க்கையில் சோகங்கள் நிழலாகத் தொடர்வது வழமைதான்......நன்றிக்கடன் பட்ட குடும்பத்துக்கு ரத்தம் ஈந்த உங்களின் நல் இதயம் பாராட்டத் தக்கது.....! 😁

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

முழுக்க வாசிக்க வைத்துவிட்டீங்கள் அண்ணே. நிஜத்துக்கு ஒரு வலியும் அழகும் இருக்கும்.

ஒவ்வொருவர் வாழ்விலும் அடையாளமாக வழிகாட்டியாக மீள நினைக்கும் நபர்களாக ஒருசிலரே இருப்பார்கள். அதில் ராசா அண்ணையும் ஒருவர்.

சில மனிதங்களால் மட்டுமே பூமி இன்னும் வாழுது.

நன்றி உங்கட கதைக்கும் பகிவுக்கும் அண்ணை.

September 15, 20205 yr

நல்ல அனுபவப் பகிர்வு.. அனுபவம் தரும் அறிவை எந்த ஆசானும் தர முடியாது ...

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

33 minutes ago, முதல்வன் said:

முழுக்க வாசிக்க வைத்துவிட்டீங்கள் அண்ணே. நிஜத்துக்கு ஒரு வலியும் அழகும் இருக்கும்.

ஒவ்வொருவர் வாழ்விலும் அடையாளமாக வழிகாட்டியாக மீள நினைக்கும் நபர்களாக ஒருசிலரே இருப்பார்கள். அதில் ராசா அண்ணையும் ஒருவர்.

சில மனிதங்களால் மட்டுமே பூமி இன்னும் வாழுது.

நன்றி உங்கட கதைக்கும் பகிவுக்கும் அண்ணை.

நன்றிகள் முதல்வன்

15 minutes ago, nige said:

நல்ல அனுபவப் பகிர்வு.. அனுபவம் தரும் அறிவை எந்த ஆசானும் தர முடியாது ...

உங்கள் கருத்திற்கு நன்றிகள்

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

வணக்கம் ரஞ்சித்
உங்கள் வாழ்க்கையை அப்பப்ப எழுதிக் கொண்டே வருகிறீர்கள்.ஒவ்வோரு தடவை அதை வாசிக்கும் போதும் இன்னும் இன்னும் உயர்ந்து கொண்டே போகிறீர்கள்.
யாழில் மதிப்பும் மரியாதையும் பேரன்பும் வைத்திருக்கிறவர்களில் நீங்களும் ஒருவர்.
ஒரு தடவையாவது உங்களை சந்தித்ததையிட்டு மகிழ்சியும் பெருமையும் அடைகிறேன்.
இதை கதை என்று எழுதினாலும் உங்கள் வாழ்வில் எப்போதுமே மறக்க முடியாத பாத்திரங்களாக வந்தார்கள்.அதை நீங்கள் எழுதிய விதம் ரொம்பவும் பிரமாதம்.
நன்றி.

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

34 minutes ago, ஈழப்பிரியன் said:

வணக்கம் ரஞ்சித்
உங்கள் வாழ்க்கையை அப்பப்ப எழுதிக் கொண்டே வருகிறீர்கள்.ஒவ்வோரு தடவை அதை வாசிக்கும் போதும் இன்னும் இன்னும் உயர்ந்து கொண்டே போகிறீர்கள்.
யாழில் மதிப்பும் மரியாதையும் பேரன்பும் வைத்திருக்கிறவர்களில் நீங்களும் ஒருவர்.
ஒரு தடவையாவது உங்களை சந்தித்ததையிட்டு மகிழ்சியும் பெருமையும் அடைகிறேன்.
இதை கதை என்று எழுதினாலும் உங்கள் வாழ்வில் எப்போதுமே மறக்க முடியாத பாத்திரங்களாக வந்தார்கள்.அதை நீங்கள் எழுதிய விதம் ரொம்பவும் பிரமாதம்.
நன்றி.

நன்றியண்ணா

எனக்கு எப்போதும் ஆதரவாகவும், ஊக்குவிப்பாளராகவும் இருக்கும் சிலரில் நீங்களும் ஒருவர், மிக்க நன்றி

September 15, 20205 yr

நல்லதொரு எழுத்து நடையில் எழுயிருக்கின்றீர்கள் ரகு.

சமூக பிரக்ஞையும், அக்கறையும், சக மனிதர்கள் மேல் அன்பும் ,நேர்மையும் கொண்ட மனிதர்களுக்கு பொதுவாக எம் சமூகத்தில் நல்ல மண வாழ்வு வாய்ப்பதில்லை, சமூகமும் "பிழைக்க தெரியாத இழிச்ச வாயன்" என்று மட்டம் தட்டி ஒரு மூலையில் வீசி விட்டுவிடும். அப்படி வீசப்பட்ட ஒருவராக ராசா அண்ணை இருந்தாலும் அவர் சமூகத்துடன் சமரசம் செய்து தன் இயல்பை விட்டுக் கொடுக்காமல் இன்றும் பிறருக்கு உதவி செய்து கொண்டிருப்பதை காண அவர் மேல் மேலும் மரியாதை கூடுகின்றது.

8 hours ago, ரஞ்சித் said:

1992 அல்லது 1993 ஆக இருக்கும். நான் கொழும்பில் இருந்து எனது உயர்தர பரீட்சைகளுக்காகப் படித்துக்கொண்டிருந்த காலம். வெள்ளவத்தையில் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின்ர இன்டர் மொட் ஸ்டடி சென்டரில், புறாக்கூடு போன்ற அறையில் நெருக்கமாக அமர்ந்து, அவர் சொல்லித்தரும் கணக்கினை ஒரு வரி மீதமில்லாமல் கொப்பியில் பதிந்துகொண்டு, பரீட்சைக்குக் காத்திருந்த காலம்.

தன்னிடம் படிக்கும் அனைத்து மாணவர்களையும் செல்லப்பெயர் ( பட்டப்பெயர்தான்) கொண்டுதான் பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டர் அழைப்பார். அவர் ஒரு வகுப்பில் எங்கள் பெயரை அழைத்து ஒரு கேள்வி கேட்டார் எண்டால், அது எமக்கு ஆத்மதிருப்தி. வகுப்பில் முன்னால் இருந்த சரக்குகளுக்கெல்லாம் எங்கள் பெயர் தெரிந்துவிடும் என்கிற சந்தோஷம், "விலாசம்", இப்படி ஏதோ ஒன்று.

.

நானும் 1993 இல் பிரேம்நாத் மாஸ்டரிடம் வெள்ளவத்தை இன்ரமொட்டில் கணிதம் படித்தவன் தான். சிலவேளை உங்களுடன் சேர்ந்து படித்து இருப்பன் என நினைக்கின்றேன். என்னை "பாண்" என்ற பட்டப் பெயர் வைத்து அழைப்பார் (சுண்டிக்குளி - பாண்டியந்தாழ்வு பேக்கரி என் பக்கத்து வீடுகளில் ஒன்று என்பதால் இந்தப் பட்டப் பெயர்)

என்னை பாதித்த மனிதர்களுக்குள் பிரேம்நாத் சேர் ரும் ஒருவர். அவரது பாதிப்பால் நான் பிரம்மகுமாரிகள் சபை / அமைப்பில் சேர்ந்து கொஞ்ச காலம் தியானம் பயின்றும் இருக்கின்றேன். கடவுள் பற்றிய தர்க்கம் ஒன்றில் ஈடுபட்டதால் பிரம்மகுமாரி ஆன்மிக சபையால் வெளியேற்றப்பட்டேன்.

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

16 minutes ago, நிழலி said:

நல்லதொரு எழுத்து நடையில் எழுயிருக்கின்றீர்கள் ரகு.

சமூக பிரக்ஞையும், அக்கறையும், சக மனிதர்கள் மேல் அன்பும் ,நேர்மையும் கொண்ட மனிதர்களுக்கு பொதுவாக எம் சமூகத்தில் நல்ல மண வாழ்வு வாய்ப்பதில்லை, சமூகமும் "பிழைக்க தெரியாத இழிச்ச வாயன்" என்று மட்டம் தட்டி ஒரு மூலையில் வீசி விட்டுவிடும். அப்படி வீசப்பட்ட ஒருவராக ராசா அண்ணை இருந்தாலும் அவர் சமூகத்துடன் சமரசம் செய்து தன் இயல்பை விட்டுக் கொடுக்காமல் இன்றும் பிறருக்கு உதவி செய்து கொண்டிருப்பதை காண அவர் மேல் மேலும் மரியாதை கூடுகின்றது.

நானும் 1993 இல் பிரேம்நாத் மாஸ்டரிடம் வெள்ளவத்தை இன்ரமொட்டில் கணிதம் படித்தவன் தான். சிலவேளை உங்களுடன் சேர்ந்து படித்து இருப்பன் என நினைக்கின்றேன். என்னை "பாண்" என்ற பட்டப் பெயர் வைத்து அழைப்பார் (சுண்டிக்குளி - பாண்டியந்தாழ்வு பேக்கரி என் பக்கத்து வீடுகளில் ஒன்று என்பதால் இந்தப் பட்டப் பெயர்)

என்னை பாதித்த மனிதர்களுக்குள் பிரேம்நாத் சேர் ரும் ஒருவர். அவரது பாதிப்பால் நான் பிரம்மகுமாரிகள் சபை / அமைப்பில் சேர்ந்து கொஞ்ச காலம் தியானம் பயின்றும் இருக்கின்றேன். கடவுள் பற்றிய தர்க்கம் ஒன்றில் ஈடுபட்டதால் பிரம்மகுமாரி ஆன்மிக சபையால் வெளியேற்றப்பட்டேன்.

அட நம்ம 'பாணா' நீங்கள்?

இவ்வளவு நாளும் தெரியாமல் போட்டுதே?

சுந்தரி இப்ப எங்க எண்டு தெரியுமே? ஆஸ்திரேலியா எண்டார்கள்.... இல்லை வேற இடம் எண்டார்கள்.... விசயம் தெரியுமே?

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

1 hour ago, நிழலி said:

நல்லதொரு எழுத்து நடையில் எழுயிருக்கின்றீர்கள் ரகு.

சமூக பிரக்ஞையும், அக்கறையும், சக மனிதர்கள் மேல் அன்பும் ,நேர்மையும் கொண்ட மனிதர்களுக்கு பொதுவாக எம் சமூகத்தில் நல்ல மண வாழ்வு வாய்ப்பதில்லை, சமூகமும் "பிழைக்க தெரியாத இழிச்ச வாயன்" என்று மட்டம் தட்டி ஒரு மூலையில் வீசி விட்டுவிடும். அப்படி வீசப்பட்ட ஒருவராக ராசா அண்ணை இருந்தாலும் அவர் சமூகத்துடன் சமரசம் செய்து தன் இயல்பை விட்டுக் கொடுக்காமல் இன்றும் பிறருக்கு உதவி செய்து கொண்டிருப்பதை காண அவர் மேல் மேலும் மரியாதை கூடுகின்றது.

நானும் 1993 இல் பிரேம்நாத் மாஸ்டரிடம் வெள்ளவத்தை இன்ரமொட்டில் கணிதம் படித்தவன் தான். சிலவேளை உங்களுடன் சேர்ந்து படித்து இருப்பன் என நினைக்கின்றேன். என்னை "பாண்" என்ற பட்டப் பெயர் வைத்து அழைப்பார் (சுண்டிக்குளி - பாண்டியந்தாழ்வு பேக்கரி என் பக்கத்து வீடுகளில் ஒன்று என்பதால் இந்தப் பட்டப் பெயர்)

என்னை பாதித்த மனிதர்களுக்குள் பிரேம்நாத் சேர் ரும் ஒருவர். அவரது பாதிப்பால் நான் பிரம்மகுமாரிகள் சபை / அமைப்பில் சேர்ந்து கொஞ்ச காலம் தியானம் பயின்றும் இருக்கின்றேன். கடவுள் பற்றிய தர்க்கம் ஒன்றில் ஈடுபட்டதால் பிரம்மகுமாரி ஆன்மிக சபையால் வெளியேற்றப்பட்டேன்.

St. Annes lane பக்கமா அல்லது வாகை மரம் இருக்கும் ஒழுங்கையா 😂😂

கிட்ட வந்துவிட்டேனோ 😀

ரன்ஜித்

எழுத்து நடை மிக இயல்பாக வருகிறது உங்களுக்கு. கட்டாயம் தொடர்ந்து எழுதுங்கள். 👍

1 hour ago, Nathamuni said:

அட நம்ம 'பாணா' நீங்கள்?

இவ்வளவு நாளும் தெரியாமல் போட்டுதே?

சுந்தரி இப்ப எங்க எண்டு தெரியுமே? ஆஸ்திரேலியா எண்டார்கள்.... இல்லை வேற இடம் எண்டார்கள்.... விசயம் தெரியுமே?

சுந்தரி ?

Dr. ? அண்ணாமலை ? 🤔

Edited September 15, 20205 yr by Kapithan

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

வணக்கம் ரஞ்சித்
எல்லோருடைய வாழ்க்கையிலும் இப்படியான ஒரு சந்தர்ப்பம் , சந்திப்பு , மறக்க முடியாத மனிதர்கள் என ஒருவர் அல்ல பலர் இருப்பார்கள்
அதைக்கதையாகச் சொல்லிய விதம் அருமையாக இருந்தது .

தொடர்ந்து எழுதுங்கள் உங்கள் கருத்துக்களையும் பதிவுகளையும் ஆவலுடன் தேடி வாசிப்பவர்களின் நானும் ஒருவன் .

உங்கள் கதையில் தற்சமயம் எனது வசிப்பிடமும் சைக்கிள் கடையும் வந்து செல்வதில் மகிழ்ச்சி
ராசா அண்ணையை நான் பல முறை சந்தித்திருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கின்றேன்
ஆனால் இந்தப்பின்னணி எனக்குத் தெரியாது

2 hours ago, நிழலி said:

(சுண்டிக்குளி - பாண்டியந்தாழ்வு பேக்கரி என் பக்கத்து வீடுகளில் ஒன்று என்பதால் இந்தப் பட்டப் பெயர்)

எப்போதாவது ஒரு நாள் ஊரில்,,, பக்கத்து வீட்டில்... சந்திப்போம் 😀

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

1 hour ago, Kapithan said:

St. Annes lane பக்கமா அல்லது வாகை மரம் இருக்கும் ஒழுங்கையா 😂😂

கிட்ட வந்துவிட்டேனோ 😀

ரன்ஜித்

எழுத்து நடை மிக இயல்பாக வருகிறது உங்களுக்கு. கட்டாயம் தொடர்ந்து எழுதுங்கள். 👍

சுந்தரி ?

Dr. ? அண்ணாமலை ? 🤔

சுந்தரி.... அதுவும் ஒரு பட்டப்பெயரே. 👌

பாண் பதுங்கீட்டார்.

இவரை எங்கடா பார்திருகிறமே எண்டு யோசிக்கிறனான்.

இப்ப விளங்கீற்றுது. எப்பவும் இரண்டுடொரு பேரோட வருவார். நல்லா நியாயம் பிளப்பார்.

சைற் அடிப்பார்... ஒரு சி பெட்டைக்கு சைட் அடித்ததா, நிணைவு.

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

3 hours ago, நிழலி said:

நல்லதொரு எழுத்து நடையில் எழுயிருக்கின்றீர்கள் ரகு.

சமூக பிரக்ஞையும், அக்கறையும், சக மனிதர்கள் மேல் அன்பும் ,நேர்மையும் கொண்ட மனிதர்களுக்கு பொதுவாக எம் சமூகத்தில் நல்ல மண வாழ்வு வாய்ப்பதில்லை, சமூகமும் "பிழைக்க தெரியாத இழிச்ச வாயன்" என்று மட்டம் தட்டி ஒரு மூலையில் வீசி விட்டுவிடும். அப்படி வீசப்பட்ட ஒருவராக ராசா அண்ணை இருந்தாலும் அவர் சமூகத்துடன் சமரசம் செய்து தன் இயல்பை விட்டுக் கொடுக்காமல் இன்றும் பிறருக்கு உதவி செய்து கொண்டிருப்பதை காண அவர் மேல் மேலும் மரியாதை கூடுகின்றது.

மிக எளிமையான மனிதர். வசீகரமான பேச்சு. பேசும் விடயம் பற்றிய ஆளுமை. எல்லோரிலும் இரக்கப்படும் சுபாவம். இவையெல்லாம் சேர்ந்தவராகத்தான் அவரை நினைவில் வைத்திருக்கிறேன். மனம்போல் வாழ்வென்று சொல்வார்கள், அவரில் அது சாத்தியப்படவில்லை.

3 hours ago, நிழலி said:

நானும் 1993 இல் பிரேம்நாத் மாஸ்டரிடம் வெள்ளவத்தை இன்ரமொட்டில் கணிதம் படித்தவன் தான். சிலவேளை உங்களுடன் சேர்ந்து படித்து இருப்பன் என நினைக்கின்றேன். என்னை "பாண்" என்ற பட்டப் பெயர் வைத்து அழைப்பார் (சுண்டிக்குளி - பாண்டியந்தாழ்வு பேக்கரி என் பக்கத்து வீடுகளில் ஒன்று என்பதால் இந்தப் பட்டப் பெயர்)

என்னை பாதித்த மனிதர்களுக்குள் பிரேம்நாத் சேர் ரும் ஒருவர். அவரது பாதிப்பால் நான் பிரம்மகுமாரிகள் சபை / அமைப்பில் சேர்ந்து கொஞ்ச காலம் தியானம் பயின்றும் இருக்கின்றேன். கடவுள் பற்றிய தர்க்கம் ஒன்றில் ஈடுபட்டதால் பிரம்மகுமாரி ஆன்மிக சபையால் வெளியேற்றப்பட்டேன்.

உங்களை நிச்சயமாக எனக்குத் தெரிந்திருக்கும். உங்களின் செல்லப்பெயர் பிரபலமானதொன்று. நீங்கள் அரியக்குட்டி, புஷ்பநாதன், அஜந்தன் மற்றும் குன்ஸி ஆகியோருடன் படித்திருப்பீர்கள் என்று நினைக்கிறேன்.

பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின் பாதிப்பு என்னில் இருக்கிறது. முத்து முத்தாக அவர் எழுதுவதைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கலாம். அவர் பேசும் சில சொற்கள், "விளங்கேல்லத்தானே, உனக்கு விளங்காது, இந்தா சோக் சாப்பிடு" இப்படிப் பல. அவரிடம் படித்தபடியினால்த்தான் பல்கலைக் கழக்ம் செல்லமுடிந்தது என்பதில் எனக்கு எந்தச் சந்தேகமும் இல்லை. எனது வாழ்வில் மிக முக்கியமான மாற்றங்களில் ஒன்றிற்கு பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரும் காரணம். ஆளுமையும், அறிவும் கொண்டவர்.

1 hour ago, வாத்தியார் said:

வணக்கம் ரஞ்சித்
எல்லோருடைய வாழ்க்கையிலும் இப்படியான ஒரு சந்தர்ப்பம் , சந்திப்பு , மறக்க முடியாத மனிதர்கள் என ஒருவர் அல்ல பலர் இருப்பார்கள்
அதைக்கதையாகச் சொல்லிய விதம் அருமையாக இருந்தது .

தொடர்ந்து எழுதுங்கள் உங்கள் கருத்துக்களையும் பதிவுகளையும் ஆவலுடன் தேடி வாசிப்பவர்களின் நானும் ஒருவன் .

உங்கள் கதையில் தற்சமயம் எனது வசிப்பிடமும் சைக்கிள் கடையும் வந்து செல்வதில் மகிழ்ச்சி
ராசா அண்ணையை நான் பல முறை சந்தித்திருக்க வேண்டும் என்று நினைக்கின்றேன்
ஆனால் இந்தப்பின்னணி எனக்குத் தெரியாது

நான் ஆரியகுளம் என்று சொன்னவுடனேயே உங்களுக்குப் புரிந்திருக்கும். ராசா அண்ணாவை மட்டுமல்லாமல், எனது நண்பனையும் நீங்கள் நிச்சயம் கண்டிருப்பீர்கள்.

நான் எழுதுவதற்கு ஊக்கம் தரும் உங்களுக்கு எனது உளம்கனிந்த நன்றிகள்.

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

நன்றி அனுபவ பகிர்வுக்கு. இப்படி பல நல்ல உள்ளங்கள் இருப்பதால் தான் பலர் வாழ்கின்ளறார்கள்... உங்களை கண்டிருப்பேன் என நினைக்கின்றேன்.... 🤔

என் வாழ்விலும் ஒரு ராசாண்ணையிருந்தார் .. அவரும் அவர் குடும்பமும் இல்லையெனில் நான் இப்ப இல்லை.... இங்கு பெரியம்மா, அங்கு ராசாண்ணையின் சின்னம்மா.. கல்யாணம் கட்டாமலே தமக்கையின் பிள்ளைகளை வளர்த்து வந்தார்.. இன்னும் அவர்களுடன் தான் இருக்கின்றார்... இப்படிப்பட்டவர்கள் உலகில் வாழும் தெய்வங்கள்... ராசாண்ணையும் பல வருடம் குடும்பத்தை பிரிந்திருந்து விசா இல்லாமல் இப்ப கனடவாவில் போய் ஒன்றாக சேர்ந்துவிட்டார்... சந்தோஷமாக இருக்கின்றார் கடவுளே என்று

மனம் பழைய வாழ்க்கையை அசை போட வைத்துவிட்டீர்கள்

September 15, 20205 yr

தொடங்கியவர்
கருத்துக்கள உறவுகள்

3 minutes ago, உடையார் said:

நன்றி அனுபவ பகிர்வுக்கு. இப்படி பல நல்ல உள்ளங்கள் இருப்பதால் தான் பலர் வாழ்கின்ளறார்கள்... உங்களை கண்டிருப்பேன் என நினைக்கின்றேன்.... 🤔

என் வாழ்விலும் ஒரு ராசாண்ணையிருந்தார் .. அவரும் அவர் குடும்பமும் இல்லையெனில் நான் இப்ப இல்லை.... இங்கு பெரியம்மா, அங்கு ராசாண்ணையின் சின்னம்மா.. கல்யாணம் கட்டாமலே தமக்கையின் பிள்ளைகளை வளர்த்து வந்தார்.. இன்னும் அவர்களுடன் தான் இருக்கின்றார்... இப்படிப்பட்டவர்கள் உலகில் வாழும் தெய்வங்கள்... ராசாண்ணையும் பல வருடம் குடும்பத்தை பிரிந்திருந்து விசா இல்லாமல் இப்ப கனடவாவில் போய் ஒன்றாக சேர்ந்துவிட்டார்... சந்தோஷமாக இருக்கின்றார் கடவுளே என்று

மனம் பழைய வாழ்க்கையை அசை போட வைத்துவிட்டீர்கள்

நான் கூறும் ராசா அண்ணையும், நீங்கள் கூறும் ராசா அண்ணையும் ஒன்றாக இருக்கலாம் என்கிறீர்களா? அவரது மனைவியும் பிள்ளைகளும் கொழும்பில் இருந்ததாகத்தான் நினைவு. ஆனால், ராசா அண்ணையின் சகோதரி கனடாவில் இருக்கிறார்.

2018 வரை, ராசா அண்ணை தனியாகவே யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்தார். சிலவேளை அவரின் குடும்பத்துடன் சேர்ந்திருக்கலாம். ஆனால், கனடாவிலா என்று தெரியவில்லை.

என்னை எங்கே கண்டிருக்கலாம் என்று நினைக்கிறீர்கள்? பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின் வகுப்பில்?

September 15, 20205 yr

கருத்துக்கள உறவுகள்

Just now, ரஞ்சித் said:

நான் கூறும் ராசா அண்ணையும், நீங்கள் கூறும் ராசா அண்ணையும் ஒன்றாக இருக்கலாம் என்கிறீர்களா? அவரது மனைவியும் பிள்ளைகளும் கொழும்பில் இருந்ததாகத்தான் நினைவு. ஆனால், ராசா அண்ணையின் சகோதரி கனடாவில் இருக்கிறார்.

2018 வரை, ராசா அண்ணை தனியாகவே யாழ்ப்பாணத்தில் இருந்தார். சிலவேளை அவரின் குடும்பத்துடன் சேர்ந்திருக்கலாம். ஆனால், கனடாவிலா என்று தெரியவில்லை.

என்னை எங்கே கண்டிருக்கலாம் என்று நினைக்கிறீர்கள்? பிரேம்நாத் மாஸ்ட்டரின் வகுப்பில்?

இல்லை இருவரும் வேறு வேறானவர்கள்...

உங்களை பல்கலையில் சந்தித்து இருக்கலாம் மொறட்டுவவில் படித்திருந்தால்

Archived

This topic is now archived and is closed to further replies.

Go to topic listing

Love கருத்துக்களம்? Tell a friend!

குவேனியின் சாபம் இலங்கை ஆட்சியாளர்களைத் துரத்துகிறதா?

எதிரி எனிலும் give credit where it’s due.
அண்மையில் பிரித்தானிய கோவிட் பொது விசாரணையின் முதல் அறிக்கை வந்துள்ளது.
அதில் மோடன் பொரிஸ் ஜோன்சன் செய்திருக்க வேண்டிய, செய்யதவறிய கொவிட் கால நடவடிக்கைகள் என பல விடயங்கள் சொல்லப்பட்டுள்ளன.
இதில் பலதை கோத்தா அரசு செய்தது என்பதே உண்மை.
அதன் பின் நாடு வங்குரோத்தானது பல காரணங்களால் அதில் முதன்மையானது அதற்கு பலவருடம் முன்பாகவே நடந்த ஊழல், கொள்ளை.

By goshan_che · 3 minutes ago3 min
வடக்கு கிழக்கில் குடியேற மலையக உறவுகளை பாசத்துடன் அழைக்கின்றோம் – சுமந்திரன் அறிவிப்பு

மலையகம் சிங்களவர்களது தாயகம்.
அதில் குடியேற்றப்பட்டவகள் எமது மலையக உறவுகள்.
எந்த மலையக கிராமத்திலும் அவர்களை குடியேற சிங்களவர்கள் அனுமதிப்பதில்லை.
லைன் ஒற்றை அறைக்குள் பல சந்ததிகள் குடும்பம் நடத்த வேண்டிய கலாச்சார கேடான நிலை.
மலை சரிவுகளில் லைன்கள்.
1000 ரூபாய் வேதனம்.
வெளிநாடுகாள் சொல்லும் modern slavery தான் மலையகத்தில் நடப்பது.
அந்த நரகத்தில் இருந்து அவர்களை மீட்டு நாம் அவர்களுக்கு ஒரு கெளரவமான வாழ்வை கொடுத்த படி, வடக்கில் எம் இனப்பரம்பலையும் பேண முடியாதா?
முடியும்.
உங்கள் ஊருக்கே வருகிறேன், உங்கள் வீடு உள்ள பகுதியில் கூட ஒரு வீட்டில் ஆள் இருந்து கொண்டு, பக்கதில் இருக்கும் 4 வெளிநாட்டாரின் வீட்டை ஆள் இல்லாமல் பாதுகாக்கும் நிலை இல்லையா?
ஊர்காவற்துறை, கரம்பன் போனால் நிலமை இன்னும் மோசம்.
வெற்று காணிகளை ஒரு அளவுக்கு மேல் கட்டி வைக்க முடியாது.
உண்ணா சொத்து மண்ணா போகும்.
அதை இனத்தின் நலனுக்காவது பாவிக்கலாம்.
அளப்பவன் பெயர்தான் அரசியல்வாதி.
ஆனால் நான் இங்கே அதன் பின்னால் உள்ள கருத்தின் அவசியத்தைதான் வலியுறுத்துகிறேன்.
ஆகவேதான் …”சும்மா” என்ற பீடிகை.
ஓம். இதை நிழலியும் சொல்லி உள்ளார்.
ஆனால் அப்போதும், இப்போதும் யாழ்பாண “பொன்னம்பலங்கள்” இதை எதிர்க்கவே செய்தார்கள்.

By goshan_che · 27 minutes ago27 min
தரைப்புலிகள் இன் படிமங்கள் | LTTE Ground Tigers' Images

By நன்னிச் சோழன் · 2 hours ago2 hr
தரைப்புலிகள் இன் படிமங்கள் | LTTE Ground Tigers' Images

மேஜர் செங்கதிர், பாரிமகன், மாமனிதர் சிவநேசன்

By நன்னிச் சோழன் · 2 hours ago2 hr
Tamil Genocide Research Agenda: What Top Genocide Journals Tell Us We're Missing

After reviewing how genocide studies approaches the Holocaust, Rwanda, Armenia, and Bosnia and comparing those methodologies to Tamil genocide scholarship...I've identified massive, systematic gaps. This isn't just about "more research needed." It's about entire analytical frameworks that exist for other genocides but are completely absent for Tamils.
Here's what I found by analyzing Journal of Genocide Research, Genocide Studies and Prevention, Holocaust and Genocide Studies, and comparing their methodological standards to Tamil case literature.
What Genocide Studies Actually Does (The Standard Framework)
Based on analysis of 20+ years of top genocide journals, here's what rigorous genocide scholarship looks like:
The Holocaust Studies Model
Methods: Systematic archival research (Nazi documents, railway records, bureaucratic memos), comprehensive survivor testimony archives (USC Shoah Foundation, Yad Vashem), perpetrator psychology studies, bystander analysis, comparative European frameworks
Key Questions: How did state bureaucracy enable genocide? What motivated ordinary perpetrators? How did ideology translate to mass killing? What resistance existed? How does memory function?
The Rwanda Studies Model
Methods: Mixed-methods combining quantitative violence datasets with qualitative local case studies, geographic variation analysis (why did some areas kill more than others?), elite vs. mass participation research, hate speech/propaganda analysis, gacaca transitional justice studies
Key Questions: Why did ordinary Hutus participate? How did radio propaganda mobilize killers? What local factors explained violence variation? How did state authority interact with grassroots hatred? Why did prevention fail?
The Armenian Genocide Model
Methods: Ottoman archival research, witness photography analysis, genocide denial discourse analysis, foreign diplomatic correspondence, comparative Ottoman minority studies, cultural trauma research
Key Questions: How does genocide denial function? What role did foreign powers play? How did deportation serve genocide? How is trauma transmitted intergenerationally? Why has recognition failed?
Genocide Studies Meta-Analysis (Bachman 2020, GSP)
Analyzing 20 years of publications, genocide scholars found the field focuses on:
85% mass killing as primary genocide method
Top-half canon cases (Holocaust, Rwanda, Bosnia, Armenia, Cambodia) get 66% of research
State-centric explanations dominate
Prevention and early warning frameworks widely applied
Comparative analysis considered essential methodology
What Tamil Genocide Research Currently Looks Like
Dominant Approaches:
1. Legal Analysis (Francis Boyle, PEARL reports)
Application of Genocide Convention to 2009 Mullivaikkal
Proving actus reus (genocidal acts) and mens rea (intent)
Focus on ICJ jurisdiction and accountability mechanisms
Strength: Authoritative legal framing
Weakness: Narrow temporal focus (2009), limited to legal standards
2. Human Rights Documentation (UN, Amnesty, HRW)
Documenting war crimes, crimes against humanity
IDP conditions, disappearances, torture
Strength: Extensive evidence collection
Weakness: Avoids genocide terminology, focuses on violations not patterns
3. Diaspora Studies (Walton 2015, Seoighe 2022)
How Tamil groups use "genocide" frame
Memory and commemoration practices
Transnational advocacy networks
Strength: Understanding victim community agency
Weakness: Often framed as "diaspora politics" not genocide scholarship
4. Conflict/Political Science (Nationality studies, ethnic conflict literature)
Tamil-Sinhala relations, nationalism, LTTE analysis
Strength: Historical context
Weakness: "Ethnic conflict" framing obscures genocide; both-sidesism
What's MISSING:
Comparing Tamil research to genocide studies standards, here are the catastrophic gaps:
The 10 Critical Methodological Gaps
GAP 1: No Systematic State Archive Research
What Holocaust Studies Does: Scholars spent decades in Nazi archives analyzing bureaucratic documents, railway schedules, Einsatzgruppen reports, inter-ministerial memos. We know exactly how genocide was planned, authorized, and executed.
What Rwanda Studies Does: Analysis of government documents, Hutu Power propaganda, RTLM transcripts, military orders, akazu planning documents.
What Tamil Studies Lacks:
Zero systematic analysis of Sri Lankan state archives
No study of military command structures during genocide
No analysis of cabinet meeting minutes, defense ministry communications
No documentary evidence of genocidal planning (despite it surely existing)
Why This Matters: Without archival research, we can't definitively prove state coordination, planning, and intent - the core of genocide. We're relying on external documentation (UN reports) instead of perpetrator documents.
Research Agenda:
Sri Lankan military archives analysis (if accessible)
Defense ministry document requests under RTI laws
Analysis of leaked Gotabaya Rajapaksa communications
Presidential secretariat document review
Parliamentary debate analysis during conflict escalation
Police and STF operational orders
GAP 2: No Geographic Variation Analysis
What Rwanda Studies Does: Omar McDoom's groundbreaking work analyzed why violence varied within Rwanda-some communes had high killing rates, others resisted. He used geographic, demographic, and political data to identify local factors. This revolutionized understanding of how genocide spreads.
What Bosnia Studies Does: Analysis of which towns experienced ethnic cleansing vs. which remained multiethnic; role of local leaders, military presence, propaganda exposure.
What Tamil Studies Lacks:
No systematic analysis of why certain Tamil areas experienced more violence than others
No study of Colombo 1983 Black July patterns (which neighborhoods, why those Tamils)
No geographic mapping of 1956-1983 pogrom patterns
Zero analysis of 2009 violence variation across Vanni
Why This Matters: If we can't explain local variation, we can't understand mobilization mechanisms. Why did some Sinhalese mobs in Colombo kill Tamils while others didn't? Why were some villages completely destroyed while neighboring ones survived?
Research Agenda:
GIS mapping of all anti-Tamil pogroms (1956-2009)
District-level violence intensity analysis
Correlation analysis: military presence, political party strength, Sinhala-Tamil demographics, economic factors
Comparative case studies: high-violence vs. low-violence areas
Urban vs. rural genocide patterns
Colombo neighborhood-level 1983 analysis
GAP 3: No Perpetrator Studies
What Holocaust Studies Does: Extensive research on who killed: SS, Wehrmacht, Einsatzgruppen, local collaborators, bureaucrats. Studies of perpetrator psychology (Browning's "Ordinary Men"), recruitment, training, motivations, post-war justifications.
What Rwanda Studies Does: Analysis of who participated in genocide: Interahamwe militias, military, local officials, ordinary civilians. Studies on why ordinary Hutus killed—ideology, coercion, opportunity, grievances (McDoom 2021, Straus 2006).
What Tamil Studies Lacks:
Zero studies on Sri Lankan military perpetrators
No analysis of how soldiers were recruited, trained, indoctrinated
No study of Special Task Force (STF) operations
No research on paramilitary groups (home guards, Karuna faction)
Zero perpetrator interviews
No analysis of Sinhalese mob participants in pogroms
Why This Matters: We can't understand how genocide happens without understanding who did it and why they did it. Were soldiers ordered? Did they believe propaganda? Were they rewarded? Understanding perpetrators is essential to prevention.
Research Agenda:
Oral histories of former Sri Lankan soldiers (diaspora, defectors)
Analysis of military recruitment and training during war
Study of propaganda targeting soldiers
STF and paramilitary group analysis
Black July pogrom participant profiles
Military unit-level analysis of 2009 operations
Comparison: willing vs. reluctant perpetrators
GAP 4: No Longitudinal Hate Speech/Dangerous Speech Analysis
What Rwanda Studies Does: Systematic analysis of RTLM radio broadcasts, Kangura newspaper, government propaganda from 1990-1994. Tracking escalation of dehumanizing rhetoric ("cockroaches"), coded language ("go to work" = kill Tutsis), how hate speech mobilized violence.
What Armenian Studies Does: Analysis of Ottoman press, Young Turk ideology, deportation orders framed as "security measures."
What Tamil Studies Lacks:
No systematic analysis of Sinhala-language media (newspapers, radio, TV) from 1948-2009
No tracking of anti-Tamil rhetoric escalation
No analysis of government speeches using dehumanizing language
No study of how "terrorism" discourse evolved to encompass all Tamils
Limited analysis of Buddhist monk hate speech
Why This Matters: Dangerous speech is a genocide indicator and mobilization tool. Without studying it longitudinally, we can't trace how ordinary Sinhalese were prepared to accept violence against Tamils.
Research Agenda:
Content analysis of Sinhala newspapers (1948-2009)
Government speech analysis (presidents, defense officials)
Buddhist monk sermon analysis
Television and radio broadcast review
Social media hate speech (2000s-present)
Comparison: pre-pogrom vs. post-pogrom rhetoric patterns
Dangerous speech framework application (Susan Benesch)
GAP 5: No Systematic Survivor Testimony Archive
What Holocaust Studies Does: USC Shoah Foundation (55,000 testimonies), Yad Vashem archives, Fortunoff Archive (4,400 testimonies) - systematic, searchable, preserved survivor voices.
What Rwanda Studies Does: Kigali Genocide Memorial archives, ICTR testimony databases, academic oral history projects.
What Tamil Studies Lacks:
No centralized, systematic survivor testimony archive
No coordinated oral history project
Testimonies scattered across diaspora organizations
No standardized interview protocols
Limited academic access to existing testimonies
Why This Matters: Survivor testimony is primary evidence. Without systematic collection, preservation, and analysis, we lose irreplaceable knowledge and cannot identify patterns across testimonies.
Research Agenda:
Establish centralized Tamil Genocide Archive (diaspora-led, academic partnerships)
Systematic oral history collection using GESUQ guidelines
Video testimony projects (USC Shoah model)
Translation and transcription protocols
Thematic coding of testimonies
Longitudinal study tracking survivor health/trauma over time
GAP 6: No Comparative Genocide Framework Application
What Genocide Studies Does: Constant comparison—Holocaust scholars reference Rwanda; Rwanda scholars cite Bosnia; Armenian scholars compare to Holocaust. Comparative analysis identifies universal patterns vs. unique features.
What Tamil Studies Lacks:
Tamil genocide barely mentioned in comparative genocide textbooks
No systematic comparison: Tamil vs. Rwanda, Tamil vs. Bosnia, Tamil vs. Armenian
Limited application of Stanton's 10 Stages of Genocide
No use of Lemkin's cultural genocide concept
Genocide studies journals rarely publish Tamil case articles
Why This Matters: Without comparison, we can't identify what's universal (and thus predictable/preventable) vs. what's unique to Tamil case. Comparative analysis also legitimizes claims—if Tamil genocide fits established patterns, it strengthens recognition case.
Research Agenda:
Systematic comparison: Tamil genocide vs. Rwanda (state mobilization, "safe zone" massacres, failure of intervention)
Tamil vs. Bosnia (ethnic cleansing, demographic engineering, media complicity)
Tamil vs. Armenian (denial strategies, deportation as genocide method, foreign complicity)
Application of genocide stage models to 75-year Tamil persecution timeline
Inclusion of Tamil case in genocide studies curricula/textbooks
GAP 7: No Transitional Justice Scholarship
What Rwanda Studies Does: Extensive research on gacaca courts, ICTR, memorialization, reconciliation programs, survivor needs, perpetrator reintegration—what works, what doesn't.
What Bosnia Studies Does: Analysis of ICTY, Srebrenica memorialization, truth-telling initiatives, return of displaced persons.
What Tamil Studies Lacks:
Limited analysis of why Sri Lankan truth commissions failed (LLRC)
No systematic study of what justice mechanisms Tamils actually want
Minimal research on diaspora vs. homeland justice priorities
No comparative analysis of failed vs. successful transitional justice
Why This Matters: Accountability requires understanding which mechanisms work. Without research, future justice efforts will repeat past failures.
Research Agenda:
Why did LLRC fail? Comparative analysis with successful TCs
What reparations do Tamils seek? Community consultation research
Diaspora vs. homeland justice priorities survey
Analysis of Canada's Tamil Genocide Education Week Act—does recognition matter?
Research on universal jurisdiction cases (can they work?)
Memory and memorialization practices research
GAP 8: No Public Health/Epidemiological Genocide Studies
What Genocide Studies Does: Growing field analyzing long-term health impacts (Lindert et al. 2019 GESUQ guidelines, Mollica's work on refugee trauma).
What Tamil Studies Lacks:
No systematic health data on genocide survivors
No mental health prevalence studies
No chronic disease studies linked to conflict exposure
No intergenerational health impact research
Limited disability and war injury data
Why This Matters: Health impacts are genocide consequences and generate reparations claims. Without epidemiological data, we can't quantify harm or design interventions.
Research Agenda:
Health survey of Tamil conflict survivors (diaspora and homeland)
Mental health prevalence studies (PTSD, depression, anxiety)
Chronic disease correlation analysis
Intergenerational health study (second-generation diaspora)
Disability prevalence and care needs assessment
Comparative analysis: Tamil vs. other genocide survivor health outcomes
GAP 9: No Economic Dimensions Analysis
What Holocaust Studies Does: Analysis of Aryanization, Jewish property seizure, slave labor, corporate complicity (IBM, I.G. Farben, banks).
What Armenian Studies Does: Analysis of Ottoman economic motivations-Armenian merchant class control of trade, property seizures during genocide.
What Tamil Studies Lacks:
No systematic analysis of economic motivations for persecution
Limited research on Tamil business/property seizures
No study of military economic interests in Tamil areas
Minimal analysis of plantation Tamil labor exploitation
No corporate complicity research (who sold weapons, surveillance tech to Sri Lanka?)
Why This Matters: Economic dimensions reveal cui bono—who benefited from genocide? This is essential for accountability and reparations.
Research Agenda:
Economic analysis of Tamil business destruction (1983 Black July)
Military economic interests in North/East (land, fishing, tourism)
Plantation Tamil labor exploitation history
Corporate complicity study (arms dealers, surveillance companies)
Analysis of economic blockades as genocidal weapon
Chinese economic role in post-genocide Sri Lanka
GAP 10: No Prevention/Early Warning Scholarship
What Genocide Studies Does: Extensive research on why prevention failed (Rwanda, Srebrenica), what early warning indicators existed, what interventions might have worked, how R2P can be operationalized.
What Tamil Studies Lacks:
Limited analysis of why international community failed to prevent 2009
No research on early warning signs ignored (decades of pogroms 1956-1983)
Minimal analysis of India's complicity in enabling genocide
Limited study of UN institutional failures
No research on how "War on Terror" framework enabled genocide
Why This Matters: Prevention failures in Sri Lanka enabled current atrocities (Myanmar, Gaza). Understanding why prevention failed is essential to preventing future genocides.
Research Agenda:
Why did R2P fail in 2009? Comparative analysis with Libya (where R2P worked)
India's role in enabling genocide: analysis of diplomatic pressure, arms sales, intelligence sharing
UN institutional failure analysis: why were warnings ignored?
How did "counterterrorism" framing prevent intervention?
Media failure analysis: why was there a "war without witnesses"?
What interventions might have worked? Counterfactual analysis
What This Means: A New Research Agenda
Based on genocide studies standards, here's what must be researched:
Tier 1: Foundational Research
Establish Tamil Genocide Archive: Systematic survivor testimony collection using established protocols
Geographic Violence Mapping: GIS analysis of all anti-Tamil violence 1948-2009
Dangerous Speech Analysis: Longitudinal study of Sinhala hate speech
Comparative Genocide Framework: Systematic comparison with Rwanda, Bosnia, Armenia
Public Health Study: Epidemiological survey of survivor health outcomes
Tier 2: In-Depth Analysis
Perpetrator Studies: Oral histories of former soldiers, paramilitaries; mobilization analysis
State Archive Research: Analysis of Sri Lankan government documents (where accessible)
Economic Dimensions: Corporate complicity, economic motivations, property seizures
Transitional Justice: Why past mechanisms failed; what Tamils want
Prevention Failure: Why international community failed; R2P analysis
Tier 3: Theoretical Contributions
Structural Genocide Theory: Conceptualizing "slow genocide" beyond mass killing
Counterterrorism and Genocide: How "War on Terror" enabled genocide
Digital Genocide: Surveillance, online hate speech, content moderation
Colonial Origins: How British policies laid groundwork for post-independence genocide
Diaspora Genocide Studies: Transnational dimensions, memory across borders
Methodological Standards We Should Adopt
Based on genocide studies best practices, Tamil genocide research should:
1. Use Mixed Methods
Quantitative: Violence datasets, health surveys, demographic analysis
Qualitative: Oral histories, archival research, ethnography
Integration: Explain patterns (quantitative) through processes (qualitative)
2. Adopt Comparative Frameworks
Always compare: Tamil vs. other genocides
Identify universal patterns vs. unique features
Use comparison to strengthen recognition claims
3. Follow Ethical Guidelines
GESUQ checklist for genocide health research
IRB approval for survivor interviews
Trauma-informed research protocols
Community ownership of knowledge
4. Center Survivor Voices
Systematic testimony collection
Participatory research methods
Tamil scholars as PIs, not just subjects
Diaspora community partnerships
5. Pursue Interdisciplinarity
Combine: law, public health, history, political science, anthropology
No single discipline can explain genocide
Create interdisciplinary research teams
6. Build Institutional Capacity
Establish Tamil Genocide Studies centers (university-based)
Train Tamil scholars in genocide studies methods
Create funding mechanisms for Tamil genocide research
Develop archival infrastructure
Why Genocide Studies Has Failed Tamils
Comparing Tamil case to genocide studies standards reveals systemic failures:
1. The "Terrorism" Blind Spot
Post-9/11, genocide studies ignored cases framed as "counterterrorism." Sri Lanka successfully weaponized terrorism discourse, and scholars didn't question it.
2. Canon Bias
Genocide studies focuses on "top-half canon" (Holocaust, Rwanda, Bosnia). Tamil genocide is "periphery"....not in textbooks, not in curricula, not in journals.
3. Access Barriers
Sri Lanka denies visas, restricts research access. Unlike Rwanda (which wants genocide studies), Sri Lanka blocks it. Scholars gave up instead of adapting methods.
4. Geopolitical Selectivity
Western powers backed Sri Lanka; genocide studies scholars avoided criticizing Western complicity. Compare to Rwanda, where Western failure is extensively studied.
5. Diaspora Dismissal
Tamil diaspora testimony dismissed as "biased" while Holocaust survivor testimony is revered. Double standard rooted in racism/Orientalism.
Call to Action
For Genocide Scholars:
Include Tamil genocide in comparative frameworks
Publish Tamil case studies in top journals
Partner with Tamil scholars and diaspora organizations
Apply your methodologies to Tamil case
Stop avoiding it because it's "politically sensitive"
For Tamil Scholars:
Get trained in genocide studies methodologies
Use mixed methods, comparative frameworks
Build archives and datasets
Publish in genocide studies journals
Claim space in the field—don't wait for invitations
For Funders:
Fund Tamil genocide research centers
Support systematic testimony collection
Enable long-term comparative research
Fund Tamil scholars' graduate training in genocide studies
For Activists:
Recognition requires scholarship....support research
Connect scholars with survivor communities
Document everything...testimonies, health data, photos
Pressure universities to create Tamil Genocide Studies programs
Conclusion
By comparing Tamil genocide research to Holocaust, Rwanda, and Armenian genocide studies standards, the gaps are undeniable:
No systematic archival research
No geographic variation analysis
No perpetrator studies
No dangerous speech analysis
No survivor testimony archive
No comparative frameworks
No transitional justice scholarship
No public health studies
No economic analysis
No prevention research
These aren't minor gaps. They're foundational methodological failures that explain why Tamil genocide remains unrecognized while less-documented cases are accepted.
The methodologies exist. The frameworks exist. The standards exist. What's missing is will, funding, and institutional support.
If Tamil genocide research adopted genocide studies standards, recognition would be inevitable. The evidence is overwhelming—we just need to organize it according to established scholarly frameworks.
The research agenda is clear. Now we need scholars, institutions, and communities to execute it.
SOURCES:
Genocide Studies Methodology:
Bachman (2020) "Cases Studied in GSP and JGR" Genocide Studies & Prevention 14(1)
Lindert et al. (2019) "The long-term health consequences of genocide" Conflict & Health 13:17
McDoom (2021) The Path to Genocide in Rwanda: Security, Opportunity, and Authority
US Holocaust Memorial Museum (2022) "Methodology for Atrocity Prevention Research"
Tamil Genocide Literature:
Boyle, Francis A. (2016) The Tamil Genocide by Sri Lanka (2nd ed.)
PEARL (2024) "Justice for Genocide: Sri Lanka's Responsibility"
Walton (2015) "UK-based Sri Lankan Tamil diaspora groups' use of the 'genocide' frame"
Thambinathan (2022) "Methodology as a Form of Repatriation" Nordic Journal of Human Rights
Comparative Genocide:
Lemkin, Raphael (1944) Axis Rule in Occupied Europe
Stanton, Gregory (2013) "The Ten Stages of Genocide"
Straus, Scott (2015) Making and Unmaking Nations: War, Leadership, and Genocide in Modern Africa

By நன்னிச் சோழன் · 2 hours ago2 hr

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்
ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள் அண்மையில் இஸ்ரேலுக்குப் பயணம் செய்த தனது அனுபவங்களை திரு நிராஜ் டேவிட் அவர்கள் காணொளிகள் வாயிலாக வெளியிட்டு வருகிறார். அவற்றில் சில காணொளிகளில் அவர் அங்கு தங்கியிருந்த‌ நாட்களில் பயணித்த பலவிடங்களையும் காட்சிப்படுத்தியிருந்தார். அவற்றுள் ஒன்று யூத மக்கள் மீது இரண்டாம் உலக யுத்த காலத்தில் நாசிகளால் மேற்கொள்ளப்பட்ட இனக்கொலை தொடர்பான சாட்சியங்கள், ஆதாரங்கள் ஆகியவற்றினை பாரிய நினைவாலயம் ஒன்றினுள் காட்சிப்படுத்தியிருந்தமை பதிவுசெய்யப்பட்டிருந்தது. தம்மீது நிகழ்த்தப்பட்ட இனக்கொலை தொடர்பாக தமது சந்ததிகள் தொடர்ச்சியாக அறிந்துகொள்ளவேண்டும் என்பதும், இனிமேல் அவ்வாறனதொரு இனக்கொலை தமது இனம் மீது நடக்காது தவிர்ப்பது எந்தளவு முக்கியமானது என்பதையும் தம் இன மக்களுக்கு தொடர்ச்சியாக வலியுறுத்துவதும் இந்நினைவாலயத்தின் நோக்கம் என்றும் அவர் தெரிவித்திருந்தார். கொல்லப்பட்ட அறுபது இலட்சம் யூதர்களில் ஒரு பகுதியினர் பயன்படுத்திய காலணிகள், அவர்களால் அணியப்பட்ட கறுப்பும் வெள்ளையும் சேர்ந்த வரிரியிலான ஆடைகள், அவர்கள் பயன்படுத்திய உணவருந்தும் பாத்திரங்கள், அவர்களின் புகைப்படங்கள் என்பவற்றோடு அவர்களை வதைப்படுத்திக் கொன்றுபோட்ட பல நாசிப் படைத் தளபதிகளின் புகைப்படங்களும் அங்கு மிக நேர்த்தியாக காட்சிப்படுத்தப்பட்டிருந்தது. இவற்றைத் தனது காணொளிகளில் காண்பித்த டேவிட் அவர்கள், எமதினத்திற்கு நடந்த அக்கிரமங்கள், அழிவுகள் குறித்து நாம் பேசுவதை எம்மில் ஒரு பகுதியினரே தடுத்து வருவதையும், சிங்கள இனத்தோடு நாம் ஒன்றித்து வாழ்வதை இவ்வாறான "பழங்கதைகள் பேசுதல்" எனும் முயற்சி தடுத்துவிடும் என்றும், அது இனவொற்றுமையினைக் குலைத்துவிடும் என்றும் காரணம் கூறிவ‌ருவதையும் குறிப்பிட்டு அங்கலாய்த்திருந்தார்.யூதர்கள் தமக்கு நடந்த அழிவினைத் தொடர்ச்சியாகப் பேசியும், காட்சிப்படுத்தியும், ஆவணப்படுத்தியும் வரும் நிலையில், நாமோ எம்மீது நடத்தப்பட்ட அழிவுகளை வேண்டுமென்றே மறுத்தோ அல்லது மறைத்தோ வாழத் தலைப்படுதல் ஈற்றில் எமது இருப்பிற்கே முடிவாய் அமைந்துவிடும் என்பதும் அவரது ஆதங்கமாக இருந்தது.இக்காணொளிகளின் இறுதிப்பகுதியில் தமிழ் மக்களை நோக்ல்கி வேண்டுகோள் ஒன்றினை அவர் முன்வைத்தார். அதுதான் நாம் அனைவரும், தனிப்பட்ட ரீதியிலோ அல்லது ஒரு குழுவாகவோ எம்மீது நடத்தப்பட்ட அனைத்து அக்கிரமங்களையும் ஏதோ ஒரு வகையில், ஏதோ ஒருவடிவில் கட்டாயம் ஆவணப்படுத்தியோ அல்லது காட்சிப்படுத்தியோ தீரவேண்டும் என்பது. அவரது காணொளிகளைப் பார்த்தபோது அவர் கூறுவது எனக்குச் சரியென்றே பட்டது. ஏனென்றால், எம்மீது நடத்தப்பட்ட அநீதிகளை நாமே பேசவோ அல்லது காட்சிப்படுத்தவோ மறுப்பின், வேறு யார்தான் இதைச் செய்யப்போகிறார் எனும் கேள்வி எனக்குள் வந்தது. ஆகவேதான் எம்மீது நடத்தப்பட்ட அக்கிரமங்கள் தொடர்பான எனது அனுபவங்களை இங்கு பதிவிடலாம் என்று நினைக்கிறேன். இத்தளத்தில் இருக்கும் ஏனையவர்களும் தமது தனிப்பட்ட அனுபவங்களை இங்கு பகிருமாறும் வேண்டிக்கொள்கிறேன்.
- 19 replies
ரஞ்சித்

December 7Dec 7
Featured by மோகன்

December 8Dec 8
சாத்தான் படை (IPKF)
சாத்தான் படை (IPKF)

* அன்பான உறவுகளே, இந்தப் புத்தகம் அன்றைய இந்திய அமைதிப்படை (ஆக்கிரமிப்புப் படை) கால சம்பவங்களையும், அன்று ஊடகங்களில் வெளியான செய்திகளையும் தொகுத்து செய்யப்பட்டுள்ளது. மிகுந்த சிரமங்களுக்கு மத்தியில், இன்றைய சூழல் கருதியும் தேவை கருதியும் ஈழத்திலிருந்து எடுப்பித்திருக்கிறோம். இதனை உங்களின் நண்பர்களுக்கும், தெரிந்தவர்களுக்கும் அனுப்பி உண்மைகளை அறியச் செய்யவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறோம். [குறிப்பாக உங்களுக்குத் தெரிந்த தமிழக நண்பர்களுக்கு, மக்களுக்கு, ஊடகங்களுக்கு, அரசியற் கட்சியனருக்கு, அமைப்புகளுக்கு அனுப்பிவைக்கவும்.]* * flash: http://ebook.yarl.com/ipkf/ * pdf zipped: Part 1 http://www.mediafire.com/?emj0zigyjyu Part 2 http://www.mediafire.com/?i5tzkzyjfny Part 3 http://www.mediafire.com/?tz1mvzdgggz * pdf: Part 1 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part1.pdf Part 2 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part2.pdf Part 3 http://ebook.yarl.com/ipkf/Satarnic-Force_Part3.pdf அன்பான உறவுகளே, தற்போதைய இலங்கையின் போர்ச்சூழல் பற்றி நீங்கள் அறிவீர்கள். திட்டமிட்ட வகையில் நடத்தப்படும் இனவழிப்பு / இனக்கருவறுப்புப் போரில் - ஒவ்வொரு நாளும் - குழந்தைகள், பெண்கள், முதியோர் என ஆயுதம் ஏந்தாத அப்பாவிப் பொதுமக்கள் - எந்தவிதப் பாகுபாடுமின்றி - கொத்துக்கொத்தாக கொத்தணிக் குண்டுகளாலும், பொஸ்பரஸ் அடங்கிய எரிகுண்டுகளாலும் படுகொலை செய்யப்படுகிறார்கள். "பாதுகாப்பு வலயம்" என அறிவித்து - அங்கும் மக்களை அரக்கத்தனமாகக் கொல்கிறார்கள். சிறிலங்கா அரசின் கட்டுப்பாட்டுப் பகுதிக்கு வரச்சொல்லி - ஆண்கள் பெண்களென வகைபிரித்து - பெண்களை பாலியல் வன்முறைக்கு உள்ளாக்கிப் பின் கொன்று புதைக்கிறார்கள். புதிய ஆண்டும் அவர்களுக்கு கொலைக்களமாகத்தான் பிறந்தது. இந்த ஆண்டின் இரண்டு மாத காலத்தில் மட்டும் - 1500 க்கும் அதிகமான மக்கள் சிறிலங்கா பேரினவாத அரசால் கொல்லப்பட்டுவிட்டார்கள். ஒரு இளம் சந்ததியே - ஒரு புதிய தலைமுறையே - கை, கால் இல்லாத சந்ததியாக மாற்றப்பட்டுக் கொண்டிருக்கிறது. இந்தச் சூழலில் - இந்த இன்னல் நிறைந்த காலகட்டத்தில் - தமிழகத்திலிருந்து எழும் ஒவ்வொரு ஆதரவுக் குரலும் புலம்பெயர் மக்களாகிய எமக்கு எவ்வளவு ஆறுதலாக இருக்கிறதென்பதை நீங்கள் அறீவீர்களோ தெரியாது. உங்களின் ஆதரவான ஒவ்வொரு சொல்லும் எங்கள் கண்ணீரைத் துடைக்க வல்லன. எமக்கு ஆதரவாக நீங்கள் வீதியில் இறங்கும் போதும் - உரக்கக் குரல் கொடுக்கும் போதும் - நாம் நம்பிக்கை கொள்கிறோம். சாதாரண நம்பிக்கையல்ல - சரித்திரம் படைக்கிற நம்பிக்கை. ஆனாலும் உறவுகளே - இன்னொரு கசப்பான உண்மையையும் நாம் உங்களுக்கு சொல்ல விரும்புகிறோம். உங்கள் ஆதரவான நம்பிக்கை தரும் குரல்களுக்கும் மத்தியிலிருந்து - தமிழகத்திலிருந்து - எம்மீது வெறுப்பைக் கக்குகிற சில குரல்கள் இன்னும் ஒலித்துக் கொண்டிருக்கின்றன. அவை, மீண்டும் மீண்டும் எம்மைக் காயப்படுத்துகின்றன. நாம் காயப்படுவதைப் பற்றி கவலைப்படவில்லை. அந்தக் குரல்கள் ஒட்டுமொத்தத் தமிழகத்தின் ஆதரவுக் குரலையும் பலவீனப்படுத்திவிடும் என்றே பயப்படுகிறோம். உலகத் தமிழினமே இன்று ஒன்றுபட்டு நிற்கையில் - பகைவளர்க்கும் இந்தச் சில குரல்கள் - தமிழினத்தின் விடுதலையில் கீறல்களை ஏற்படுத்திவிடக் கூடாதென்றே விரும்புகிறோம். ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை/அவலம் பற்றி நீங்கள் பேசுகிற போதெல்லாம் - ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை முன்னிறுத்தி - உங்களின் வாயை அடைக்கப் பார்க்கிறார்கள். ஈழத்தின் விடுதலை பற்றிப் பேசுகிறபோதெல்லாம் - ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை முன்னிறுத்தி - கொச்சைப்படுத்துகிறார்கள். உங்களின் எழுச்சியை அவர்கள் ஒற்றை வார்த்தை கொண்டு ஒதுக்கிவிடப் பார்க்கிறார்கள். உலகத் தமிழரின் ஒற்றுமையை ஒற்றைவார்த்தையால், சாத்தியமற்றதாக்கிவிடலாம் என்று நினைக்கிறார்கள். எனவே அன்பான உறவுகளே, எந்தச் சூழ்நிலையிலும் நீங்கள் சோர்ந்துவிடக்கூடாது - எவருக்கு முன்னும் நீங்கள் தலைகுனியக்கூடாது - உண்மைகளை உணர்ந்துகொள்ளவேண்டும் என்கிற நோக்கோடு இந்தப் புத்தகத்தை மின்னூல் வடிவில் உங்கள் முன் வைக்கிறோம். ராஜீவ்காந்தியின் கொலையை யார் செய்தார்கள்? அவர் கொலை செய்யப்பட்டது சரியா பிழையா? யார் யாருக்கு அதில் பங்குள்ளது என்பது பற்றியெல்லாம் நாம் இங்கு பேச முனையவில்லை. அவற்றை ஒருபுறம் நாம் ஒதுக்கிவைத்துவிட்டு - எங்கிருந்து எல்லாம் தொடங்கியது என்று பார்த்தால் - சிலவேளை உண்மைகள் புரியக்கூடும். அமைதிப்படை என்கிற பேரில் ஈழத்து மண்ணில் கால்வைத்த இந்திய சாத்தான் படை - எப்படியெல்லாம் ஈழத்தமிழர்களைக் கொடூரமாகக் கொலை செய்ததென்பதைப் பாருங்கள். ஈழத்தமிழரின் விடுதலைப் போரைச் சிதைக்க எப்படியெல்லாம் துணைநின்றார்கள் என்பதைப் பாருங்கள். மீண்டும், அதே கொடுமையையும் துரோகத்தையும் - சிங்கள அரசுக்கு உதவுவதினூடாக/சிங்கள இராணுவத்தின் பின்னாலிருந்து யுத்தத்தை நடத்துவதினூடாக - இந்தியா செய்கிறது. இப்படியான சூழலில் நீங்கள் ஈழத்தமிழர்களுக்கு ஆதரவாக எழுப்புகிற குரலை நசுக்க ராஜீவ்காந்தியின் கொலையைத் தூக்கிப்பிடிக்கிறார்கள். இதை தொடர்ந்து கவனிக்கிற போது, ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை தமிழகத்தில் பேசப்படக்கூடாது என்பதற்காகவும், ஈழத்தமிழர்களுக்கு தமிழகம் உதவக்கூடாது என்பதற்காகவும், ஈழத்தமிழர் பிரச்சனை பற்றி பேசப்படுகிறபோது ராஜீவ்காந்தி கொலை கண்ணுக்கு முன் வரவேண்டும் என்பதற்காகவும் - யாரோ திட்டமிட்டு நீண்டகால அரசியல் இலாபத்தோடு இதைச் செய்திருக்கிறார்கள் என்றே உணர முடிகிறது. இந்திய/தமிழக நண்பர்களே, உறவுகளே, ஊடகங்களே நாம் பழையதை நினைவுபடுத்தி, எமக்குள் உள்ள உறவைக் காயப்படுத்த விரும்பவில்லை. எனினும், உண்மைகளை நீங்கள் அறிந்துகொள்ளவேண்டும் என்று விரும்புகிறோம். உங்களின் ஆதரவுக் குரல்கள் "ராஜீவ்காந்தியின் கொலை" என்கிற ஒற்றை வார்த்தையைக் கொண்டு அடக்கப்பட்டுவிடக் கூடாது என்பதற்காகவே நாம் இந்தப் புத்தகத்தை உங்களுக்கு அனுப்புகிறோம். நாம் மீண்டும் மீண்டும் எல்லோராலும் ஏமாற்றப்படுகிறோம் என்பதை நீங்கள் புரிந்துகொள்ளவேண்டும். * அன்பான உறவுகளே, இந்தப் புத்தகம் அன்றைய இந்திய அமைதிப்படை (ஆக்கிரமிப்புப் படை) கால சம்பவங்களையும், அன்று ஊடகங்களில் வெளியான செய்திகளையும் தொகுத்து செய்யப்பட்டுள்ளது. மிகுந்த சிரமங்களுக்கு மத்தியில், இன்றைய சூழல் கருதியும் தேவை கருதியும் ஈழத்திலிருந்து எடுப்பித்திருக்கிறோம். இதனை உங்களின் நண்பர்களுக்கும், தெரிந்தவர்களுக்கும் அனுப்பி உண்மைகளை அறியச் செய்யவேண்டும் என்று கேட்டுக்கொள்கிறோம். --நன்றி: யாழ் இணையம்--
- 4 replies
இளைஞன்

February 15, 200916 yr
Featured by மோகன்

November 25Nov 25
🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”
🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”

🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul” ஓ… முள்ளிவாய்க்கால் ஆன்மாக்களேகாற்றில் அலையும் ஜீவன்களே அலைகளுடன் நகரும் மென்மையானவர்களே உங்களின் முன் தலை குனிந்து வணங்குகிறோம்!உங்கள் துன்பம் மறக்கமுடியாதது உங்கள் பெயர்கள் மறையமுடியாததுஉங்கள் கனவுகள் எங்களால் வாழட்டும்!குழந்தைகளைப் பாதுகாத்த தாய்மார்களுக்கும் கதிரவனைக் காணாத குழந்தைகளுக்கும்நம்பிக்கையை மட்டுமே சுமந்த இளைஞர்களுக்கும்நாங்கள் இந்த தீபத்தை ஏற்றுகிறோம்!உங்களை கைவிட்ட உலகிற்கு இந்த தீபம் வழிநடத்தட்டும்!நாங்கள் வழங்க முடியாத பாதுகாப்பை அமைதி சூழ்ந்து கொடுக்கட்டும்! முள்ளிவாய்க்காலின் ஆன்மாக்களேநாங்கள் உங்களைப் போற்றுகிறோம்உங்களுக்காகப் பேசுகிறோம்!ஒவ்வொரு தீபத்திலும் ஒவ்வொரு கண்ணீரிலும்ஒவ்வொரு இதயத் துடிப்பிலும் உங்களை நினைவில் கொள்கிறோம்!🕯️ உங்கள் ஒளி நிலைத்திருக்கட்டும்🕯️ உங்கள் உண்மை உயரட்டும்🕯️ உங்கள் நினைவு என்றென்றும் ஒளிரட்டும்![கந்தையா தில்லைவிநாயகலிங்கம்,அத்தியடி, யாழ்ப்பாணம்] “A Lamp for Every Soul”O spirits of Mullivaikkal,restless in the wind,gentle in the waveswe bow our heads before you.May your sufferingnever be forgotten.May your namesnever fade from memory.May your dreamslive through us.To the mothers who shielded their children,to the babies who never saw the sunrise,to the youth who carried only hopewe light this lamp.May this flame guide youwhere the world failed you.May peace hold youin the embrace we could not give.O souls of Mullivaikkalwe honour you.We speak for you.We remember youin every lamp,every tear,every heartbeat.🕯️ Let your light endure.🕯️ Let your truth rise.🕯️ Let your memory shine forever.[Kandiah Thillaivinayagalingam,Athiady, Jaffna]துளி/DROP: 1910 [🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”]https://www.facebook.com/groups/978753388866632/posts/32502659262715967/?
- 0 replies
kandiah Thillaivinayagalingam

November 22Nov 22
Featured by மோகன்

November 23Nov 23
தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு
தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு

தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு அம்மா எமக்கு அறிமுகமான அந்தநாள் இப்போது நினைவில் இல்லை. அது மணிமனைக் கோவைகளை பரிசீலித்தே அறிய வேண்டியதான ஒன்றாக எம் நினைவுப்பதிவுகளில் இருந்து மறந்து போய்விட்டது. எதொவொரு இலக்கத்தாலும் நினைவில் வைத்திருக்க வாகாகத்தெரிவு செய்யப்பட்ட வழமையல்லாத ஏதோவொருயெராலும், கறிப்பிடப்பட்டிருக்கக்கூடிய அம்மாவின் கோவையும்பொல் ஒன்றாகத்தான் தூங்கும். ஆனால் அம்மா எல்லோரையும் போன்ரவரல்ல. என்றென்றும் மறக்கப்பட முடியாதவராக அந்த அம்மா எம் நிணைவுப்பதிவுகளில்…. கரீர் என்ற கறுப்பு நிறமும், மெலிவான மலர்ந்த முகமும் சளசள வென்ற ஒயாத கதையுமாய்… நகைச்சவை உணர்வுமிக்க ஒரு புலனாய்வாளனால் தமிழகத்து சிரிப்பு நடிகைகளது பெயரில் ஒன்றை புனைபெயராக அம்மாவில் வெளிப் பார்வைக்குத் தெரியும். சில பெண்பிள்ளைகளுடன் இளையவனாய் ஒரேயொரு மகன் என்பது அந்த மகன் மீது அதீத அன்புக்கு காரணமாய் அமைவது இயல்புதான். அம்மாவுக்கும் அப்படித்தான். சில பெண் சகோதரிகளுடனான அந்த ஒரேயொரு மகன் மீது கொள்ளைப் பாசம். காலத்தின் தேவையாக அந்த ஒரேயொரு மகன் போராளியாக ஆனபோது, அம்மாவின் அந்த அதீத பாசத்திற்க்கு சோதனை வந்தது. அந்தச் சோதனை எல்லா அம்மாமாருக்கும் வருவது போன்றபாசத்தின்தளத்தில் எழும்வேதனை மட்டுமல்ல. ****** அம்மா அந்தக் காலத்து பழசுதான். ஆனால் பழமையில் ஊறிய பிற்போக்கு வாதியல்ல. இளமைக்காலத்தில் இருந்தே சமூகத்தின் மீதான பார்வையை செலுத்தக்கூடியவர். எம்மினத்தின் அரசியல் பயணத்தின் அம்சங்களை காலத்தால் அறிந்தவர். மென்முறையில் எழுந்த அரசியல் கோரிக்கைகள் ஆக்கிரமிப்பு வன்முறைகளால் ஒடுக்கப்பட்டதை கண்ணால் கண்டறிந்து குமறியவர். அரசியல் மென்முறைகள் அக்கிரமிப்பு வன்முறைகளால் ஒடுக்கப்பட்டதன் மறவடிவமாக அரசியல் வன்முறை வடிவம் கொண்டதை ஆரம்ப காலத்தில் இருந்தே வியப்புடன் பார்த்தவர். காலம் தன்பாட்டில் ஓடி, அம்மா குடும்பமாகி, பிள்ளைகள் பெற்று வளர்த்து..ஒருசராசரி பெண்ணாக, தாயாக ஆனார். இது வரை அம்மாவால் அப்படியாக வாழவும் முடிந்தது. ஆனாலும் மனதில் ஆயுதப் போராட்ட நியாயத்தின் கடமைக்காய் தன் கடைசிப்பிள்ளை அம்மாவின் பாசத்தை கொள்ளை கொண்ட செல்லமகன் ஆயுதம் ஏந்தப்புறப்பட்டதை அம்மா எப்படி எதிர்கொள்வது? பெற்ற பாசமா? இனத்தின் சோகமா? என்ற தர்ம சோதனையில் அம்மா குழம்பி மகனது ஆயுதப்போர் வடிவத்தெரிவை மனதால் எற்று சமநிலைக்கு வர காலம் பிடித்தது. ***** இப்போது மகன் போராளி. தெருவில் போகவர அம்மாவை எதரிகொள்வான். மகன் இப்போது வளர்ந்து விட்டான். வளர்ந்தவனையே கூட கழந்தையாய் பார்க்கும் அம்மா மனம், இப்போது மகனைக் கண்டு வியந்தது தன்ர சின்னப்பிள்ளை இப்போது எபரிய ஆளாய், ஏதேதோ வேலையாய் அங்கிங்கு ஓடித்திரிவது அம்மாவுக்கு சொல்ல முடியாத பெருமைதான். இயக்கத்தில் இணைந்த காலத்தில் மகன் சின்னப்பெடியன். வயதுக்கே உரிய வேகமான செயற்பாடும் குழப்படியும் கொண்ட இளைய போரளி. அவன் செய்யும் குழப்படிகள், வாங்கும் தண்டனைகள் எதுவும் அம்மாவுக்குத் தெரியய நியாயமில்லைத்தான். அதே போல் வடமராச்சி பொறுப்பாளர் தண்டனை கொடுத்து களைத்துப்போயா அல்லது இவன்தான் தண்டனை செய்து களைத்தப்போயா என்னவோ ஆள் நெல்லியடியில் இருந்து சாவகச்சேரிக்கு நடந்தெ வந்து சேர்ந்தும் அம்மாவுக்கு தெரிய எந்தநியாயமும் இல்லைத்தான். இதற்கிடையில் மகன் சண்டைக்களத்தில் என்ற செய்தியை மட்டுமே கேள்விப்பட்டு கவலைப்பட்ட அம்மா. கடும் சண்டை என்ற செய்தியால் எல்லா அம்மாக்களையும் போல அம்மாவும் பதறிக் கொண்டிருந்த ஒரு பொழுதில் மகன் காயமடைந்த செய்தி, பதறிய மனதுடன் அம்மா ஓடித்திரிந்தும், மகனின் நண்பர்கள் மூலம் அவன் நிலையறிந்து துடித்ததுமாக கழிந்தது நாட்கள். அம்மாவுக்கு மகனின் சுகநலன் அறியும் தொடர்புகளும் ஏற்பட்டுவிட்டன. ‘இதுவொரு சின்னக்காயம் இன்னும் கொஞ்ச நாள்ள காம்புக்கு வந்திடுவான்” என்று பொறுப்பாளர் சொல்லும் பொய்யான கதையை மீறி’ வயிற்றுக்காயம்” பதிணைந்து தையலுக்கு மேல் போட்டிருக்கு” ‘இன்னும் சாப்பிடத் தெடங்கேல்ல” என்று உண்மைகளை அறிந்துவிடும் அளவுக்கு அம்மாவுக்குத் தொடர்புகள் எற்பட்டு அதனை தொடர்ந்து மருத்துவனைக்கு போய்வரவும் தொடங்கிவிட்டா. மருத்துவமனை’கெதியாக என்னை துண்டு வெட்டி விடுங்கோ உடனே சண்டைக்குப் போகவேணும்” உறுதியின் வெளிப்பாடுகள். "என்ர இடத்தில ஆமியின்ர பொடியும் ஆயுதமும் இருக்கு காவு குழு அனுப்புங்கோ” ‘……….” எம்மையா? எதிரியையா? என சிந்திக்க வைக்கும் எழுத்தில் சொல்லமுடியாத வசவுகள். மருந்தின் மயக்கத்தில் தம் நிலை மறந்து உளறல்கள். ’ஜயோ தங்கேலாமல் கிடக்கு பெத்தடினைப் போடுங்கோ…..ஓ…” வேதனை தாங்கேலாமல் கிடக்கு இந்தக் காலை வெட்டுங்கோ” கேட்போரின் கண்களில் இரத்தம் கசிய வைக்கும் வேதனைக்குரல்கள். மருந்துக்களின் நெடியை மீறிய புண்களின் மணம். ****** மகனைப் பிரிந்திருந்த அம்மா தனது பாச உணர்வுகளும் அடிமனத்து விடுதலை உணர்வுக்குமாக ஒரு வடிகாலை தேடிக்கொள்ள, காயமடைந்த போராளிகளை பராமரிப்பவர்களில் ஒருவராகிவிட்டார். இந்தக் காலம் அம்மாவுக்கு விடுதலைப் போரை முன்னை விட கூடுதலாகவே அறிமுகம் செய்து வைத்தது. காயமடைந்த போராளிகளுடனான பரிச்சயமும், பழக்கமும் அம்மாவுக்கு போராட்டத்தின் இன்னொரு பக்கத்தை அறிமுகம் செய்து வைக்க அவவுக்கே தெரியாமல் அம்மா கொஞ்சம் கொஞ்சமாய் மாறிப்போனார். வெளியில் இருந்து போராட்டச் செய்திகளை மட்டும் கேட்பதற்கும், வெற்றிகளை கேட்டு மகிழ்சி அடைவதற்கும் அப்பால் அந்தச் செய்திகளின் உருவாக்கத்தின் யதார்த்தம் அம்மாவை அதிகமாக சிந்திக்க வைத்தது. விட்டுக் கொடுக்கப்பட முடியாததான இவ்விடுதலைப் போராட்டம் இத்தனை கடினமானதா? இவ்வளவு கண்ணீரை வரவழைப்பதா? இழப்புக்களை குறைத்தோ அல்லது குறைக்கவோ ஏதாவது செய்யமுடியாதா? அம்மா அரசியல், இராணுவ வித்தகத்தடன் சிந்தித்தாவோ? இல்லையோ? அம்மாவாகச் சிந்தித்தா. எல்லாப் போராளிகளையும் தன் பிள்ளையாய் பார்த்த அம்மாவாக சிந்தித்தா.. ******* எம் தாயகத்தில் விளைவிக்கும் ஆக்கிரமிப்பு கொடுமையின் ஒரு சிறு பங்காவது எதிரியின் கோட்டைக்குள் திருப்பிக் கொடுக்கப்படுவது அம்மா திருப்தியுடன் பார்க்கும் செய்திதான். அதுவுமல்லாது எதிரியின் பெரும் நிலைகள் அவ்வப்போது ஆங்காங்கே அழிக்கப்படுவதும் அது எதிரிக்கு ஏற்படுத்தும் அதிர்ச்சியும் அம்மா அறிவார். அதில் எம் போராளிகள் இங்க போல் பெரும் இழப்புக்களை சந்திப்பதில்லை என்பதும் அம்மாவுக்கு தெரியும். ஏற்கனவே எரிபற்று நிலையில் இருந்த அம்மாவின் மனம்தான் இந்த வழியை நாடிப்போனதோ அல்லது அம்மாவை அறிந்து சந்தித்த அந்த போராளிகள்ததான் அம்மாவின் மனதில் தீயை மூட்டினரோ? என்னவோ? அம்மா இப்போது புலனாய்வுத்துறையின் ஆள், முகவராம் வெளிவேலைக்கான முகவாரம். அம்மா இப்போது மாறி விட்டா. முன்பு குடும்பம் அயலவர் என்று எல்லா இடமும் செய்தி சொல்லி மருத்துவமனை சென்று வருபவர். இப்போது சுருக்கமாக வேறெங்கோ தனியாகப் போய்வரத்தொடங்கிவிட்டா. மருத்துவமனை போய்வர நேரம் இருக்குதோ இல்லையோ அம்மா இப்ப அங்கை எல்லாம் போய்வரக்கூடாதம். மருத்துவமனை என்றில்லை. இயக்கம் இருக்கிற இடம் ஒன்றுக்கும் போய் வரவும் கூடாதாம்.இயக்கத்திற்கு ஆதரவாக கதைக்கக் கூடாதாம். அம்மாவுக்கு தன்னையே நம்ப முடியாதபடி ஆச்சிரியம் கலந்த பெருமை சி.ஜ.ஏ, கே.ஜி.பி மொசாட் என்று புலனாய்வு அமைப்புக்களை பட்டியலிடுவதுடன் எங்கட வேலைத்திட்டம் என்று ஏதோ விளக்கங்கள். அம்மாவுக்கு எதுவெது விளங்குகிறதோ? இல்லையோ? மனதுக்குள் குறுகுறுவென்று ஆர்வ முனைப்பு. அம்மாவுக்குள் இப்போது வேறொரு உலகம் அறிமுகம் செய்யப்பட்டு விட்டது. அவர் இப்போது இன்னொரு ஆளாகவும் செயற்படக் கூடியவராக ஆகிவிட்டார். தலைநகர் அதிர்ந்தது” தற்கொலையாளி அடையாளம் காணப்பட்டார் ‘புலிகளைத் தேடி வலைவிரிப்பு” சூத்திரதாரி தலைமறைவு” அடையாளம் காணப்பட்டவரின் பெயர் போலியானதென பொலிசார் தெரிவிப்பு” உலகமே செய்திகளை வியப்புடன் நோக்கும். சூழ உள்ள சுற்றத்தினரும் கூட தங்களுக்கு எல்லாம் தெரியும் என்பது போல செய்திகளும் கற்பனைகளுமாக கதைகதையாய் பீற்றித்திரிவார். எல்லாவற்றையும் அமைதியாக அமத்தலாக பார்த்தபடி பட்டுக்கொள்ளாமல் இருப்பா அம்மா. ஆக, அம்மாவுக்குள் இப்போ வேறொரு உலகம் அறிமுகம் செய்யப்பட்டுவிட்டது. அவ்வப்போது வந்து அன்பு மகனை பார்த்துக்கொள்வது தவிர மற்றும்படி எவ்வளவோ மாறிப்போனா அம்மா. ***** இதற்கிடையில் அம்மாவுடன் மகனுக்கு சரியான கோபமாம். அம்மாவின் அக்கா பெரியம்மா – மூலமாக செய்தியனுப்பியிருந்தான்.’ இட இவர் பெரிய மனுசானாகி இப்ப இவருக்கு கோபமும் வருமே” என செல்லமாய் சொல்லிவிட்டிருந்தா அம்மா. இவனது போராளி நண்பனொருவன் ஊர்ப்பக்கமாய் வந்தபோது’ சின்னதாய் ஒரு மூஸ் அடித்து அம்மாவிடம் போய் இவனது சுகநலன் சொல்லியுள்ளான். அவனுக்கு சாப்பாடு கொடுக்காமல் அனுப்பிவிட்டவவாம் அம்மா. போய்வந்தவன் குறையாகவோ இல்லை பகிடியாகவோ சொன்னானோ அல்லது அவன் சொல்லாமல்விட இவன்தான் கதைவிட்டு அறிந்தானோ என்னவோ? ஆளுக்கு சரியான கோபம். அம்மா வழமையில் அப்படியில்லை. எல்லோரையுயம்’ குறிப்பாக போராளிகளை” உபசரிப்பதில் அதுவும் சக்திக்கு மீறியே உபசரிப்பதில் முன்னிப்பவர்தான். அன்று அந்த ஏழைத்தாய்க்கு என்ன கஸ்ரமோ வசதிக்குறைவோ? வீம்புக்காக அம்மாவில் கோபம் போட்டாலும் அவ்வப்போது பெரியம்மாவின் வீடு வந்து’ அம்மாவில் இப்போதும் கோபம்தான்” என்று சொல்லிப் போவான். மகன் பெரியம்மா வீடு வந்து. அம்மாவில் கோபம் சொல்லி நிற்பதும். அம்மாவின் சமையல் வேலிக்குள்ளால் பயணித்துபெரியம்மா வீடு வந்து மகனிடம் சேர்வதும் நல்லதொரு நாடகம். அம்மாவின் கை மணம் தெரிந்தும் தெரியாதது போல நல்ல சாப்பாடு என பெரியம்மாவை புகழ்ந்து விட்டு போகும் பிள்ளையை வேலியால் பார்த்திருப்பா அம்மா. தான் பார்ப்பது தெரிந்தால் அவருக்கு இன்னும் எழுப்பமாய்ப் போய்விடும் என அம்மா, மறைவாய் நின்று சிரிப்பது தெரியாமல் அம்மாவை தேடுவான் பிள்ளை. அன்றைய சுகமும் இன்றைய சோகமுமாய் ஆகிப்போன சின்னச்சின்ன ஞாபகங்கள் இப்படி எத்தனை? ****** காலம் கொஞ்சம் ஓடிப் போக மகன் இப்போது முதிர்ந்தவனாகி விட்டான். அம்மா எதிர்பார்க்க முடியாதபடி என் அவனே கூட எதிர்பார்க்காமல் பொறுப்புள்ளவனாகிப் போனான். இயக்கத்தின் ஆசிரியர் அணியொன்றின் உதவியாளன் என்பதும், அவ் ஆசிரியர் அணியுடனும் அவர்தம் பணியுடனும் அவனுக்கேற்பட்ட ஈடுபாடுமாக அவனைப் படிப்படியாக முதிர்ந்தவனாக ஆக்கிவிட்டதோ? சண்டை அணியில் நிற்கும் போது நண்பர்கள் செய்தது போல அவனும் கரும்புலி விண்ணப்பக் கடிதம் எழுதிக் காத்திருந்தது பழையகதை. இப்போது மொழிப்பெயர்ப்புத் திரைப்பட உருவாக்கற்பொறுப்பை கைமாற்றிக் கொடுத்து விட்டு, அவன் கரும்புலிக்கான அழைப்பை ஏற்றுக்கொண்டதே புதிய நிலை. அணிசேர்ப்பு, தொடர்வகுப்பு,கடும்பயிற்சி,எதிரியின் தலைநகர் அறிமுகமென தயார்படுத்தல்களுடன், தனிமைப்படுத்தப்பட்ட முகாம் வாழ்வுமாக மகனும் இப்போ வேறொரு உலகிற்கு மாறிப்போனான். ******** மகன் வழிதெருவில் எதிர்படாமல் போனதும், வழமைபோல தேடிப்போன இடத்தில் சரியான பதில் இல்லாது போனதும் அம்மாவுக்கு என்னவோ போலானது. காணாத மகனை தெருவில் கண்டபோது அவனது புதிய கூட்டாளிகளும், வழமையல்லாத நடை, உடை,பாவனையும் அம்மாவுக்கு எதையெதையோ எண்ணவும் வைத்தது. அம்மாவும் இப்போதும் பழைய அப்பாவி அம்மா இல்லையே. மகன் இவ்வழியில் கரும்புலியாய் தெரிவு செய்யப்பட்டுவிட அம்மா வெளிவேலைகளில் இருந்து நிறுத்தப்படுவது தவிர்க்க முடியாததாக ஆனது.’ தேவை ஏற்படும் போது அவசரமாக அழைக்கப்படுவீர்கள்” என்ற விளக்கத்தை அம்மாவால் முற்றாக நம்பவோ, புறக்கணிக்கவோ முடியவில்லை. தனக்கு கூறப்படுவது போலிக்காரணம் என்று தெரிந்தாலும் அதற்கு மேல் அம்மாவாலும் ஒன்றும் செய்யமுடியாமல் போக அம்மா, வழமையான அம்மாவாக வாழத்தொடங்கிவிட்டா. அம்மாவின் சந்தேகத்தை இன்னும் அதிகரிக்க அல்லது தீர்த்து வைக்க காரணமாக இன்னொரு செய்தியும் வந்து சேர்ந்தது. அம்மாவின் உறவுக்கார பெண்மணியொருவர் கொழும்பில் இருந்து வந்திருந்தார். மகனை கொழும்பில் கண்டதை அம்மாவுக்குச் சொன்னது மட்டுமின்றி, தன்னைக் கண்டதை அம்மாவுக்குச் சொல்ல வேண்டாமென்று அவன் சொன்னதையும் வலு கவனமாய் மறக்காமல் சொல்லிவிட்டுப் போனார். அம்மாவின் மனப்புதிர் மெல்ல மெல்ல விடுபட்டுப்போகும் காலத்தின் ஒரு நாளில்,’சொல்லாமல் கொள்ளாமல் திடுதிப்பென்று” வீடு வந்தான் மகன். பழைய கோபத்தை நினைவூட்டுவதும் செல்லம் கொஞ்சுவதுமாய், அதே பழைய மகனாய்……..ஒரே கொண்டாட்டம். வீடு நிறைந்து போனது. அப்பாவி அப்பாவுக்கும் அக்காளுக்கும், உறவுகளுக்கும் மகனது வீடு வருகையின் காரணம் தெரியாமல் ஒரே கொண்டாட்டம். அம்மாவுக்கு மட்டும் என்ன தெரியும்? ஒன்றுமே தெரியாதுதானே.’மகனது புதிய நடை, உடை பாவனையில்,வித்தியாசம் விளங்காது”‘அவன் கொழும்புக்கு போனதும் தெரியாது”‘அவனது அன்ரி வந்து ஒன்றுமே சொல்லவும் இல்லை” ஒரே மகிழ்ச்சி வீடு நிறைந்த மகிழ்ச்சி.. பிள்ளை ‘அம்மாவை தனக்கு சாப்பாடு ஊட்டி விடக்கேட்டது’ அம்மாவுக்கு நான் தான் தீத்துவேன் என்று கூறி உணவூட்டிவிட்டதும் ஏன் என்று வீட்டில் மற்றயோருக்குத் தெரியாது.’தம்பி இப்ப தான் செல்லம் கொஞ்சுது என்று அவர்கள் பரிகசித்து பேசும் போதும் அம்மா கண்ணீர் மறைத்து, முகம் சிரித்து,’உணர்வு மறைத்து உணவூட்டி…. வீட்டில் ஒரே சிரிப்பும் கொண்டாட்டமும் தான். அம்மாவுக்குத்தான் ஒன்றும் தெரியாதே. மகன் முகாம் திரும்ப முன்புபோல் அவசரப்படவும் இல்லை. எல்லோரிடமும் விளையாட்டும் , கதையுமாய் கொண்டாடி, உணவுண்டு, பாய்போட்டு நித்திரை கொண்டு அவன் முகாம் திரும்பும் வேளையில் அன்றைய பொழுது இரவைத் தொட்டுவிட்டிருந்தது. அன்று அவன் சொல்லிவிட்டுப் போனது போல தனயாக வரவில்லை அரை டசினுக்கு அதிகமான அவனது நண்பர்களால் வீடு மீண்டும் களைகட்டியது. அவனது அம்மா,அப்பா, அக்காக்கள், வந்திருந்த அனைவருக்கும் அம்மா, அப்பா,அக்கா ஆயினர். அத்தனை பிள்ளைகளும் மாறி மாறியும் ஒன்றாயும் அம்மா…..என்று உறவு சொல்லி அழைக்க வீடு களைகட்டியது. ஒன்றும் தெரியாத அப்பாவி அப்பாவும் அக்காக்களும் அவனது புதிய நண்பர்களின் உற்சாகத்தில் கரைந்து போயினர் அம்மாவும் தான். அவவுக்கும் தான் ஒன்றுமே தெரியாதே. அவவும் சேர்ந்து அந்த உற்சாகத்தில்…….. வந்திருந்த எல்லோருக்கும் தடல்புடலாய் சமையல், சாப்பாடு என்று வீடு அமர்க்களப்பட்டபோதும், குசினியும் முற்றமுமாய் பம்பரமாய் சுழன்ற போதும் அப்பாவி அப்பாக்கும் அக்காக்களுக்கும் ஒன்றுமே தெரியாதே…. அம்மாவுடன் வீடே வாசல் வரை வழியனுப்ப அவர்கள் புறப்பட்டு போயினர். ****** அவர்கள் விடைபெற்று போயினர். அந்தத்தாயின் வழியனுப்பலின் பின்னர் அவர்கள் தாயகத்திடமும் விடை பெற்றுப் போய்……போய் விட்டனர். நல்ல சூரியனின் பெயரால் கொடியோரின் ஆக்கிரமிப்புக் கதிர்கள் விலிகாமத்து மண்ணை சுட்டெரித்த காலத்தின் ஒரு பொழுதில் அவர்கள் எதிரியின் கோட்டைக்குள் புதுவரலாறு படைத்தனர். வீரமும் அர்பணிப்பும் மட்டுமன்றி மனிதாபிமான நிதானமும் நிறைந்த அவர்களது வெற்றிச் செய்தியால் உலகமே உறைந்து நின்ற வேளையில், தமிழீழத்து எல்லோரையும் போலவே அவனது குடும்பத்திலும் மகிழ்ச்சி வளிப்பாடுகள். ஆனால் அம்மா மனதில்?… ****** மகனது பொறுப்பாளர்களை அம்மா சந்திக்கும் அந்த நாள் வந்தேவிட்டது. மகன் எங்கே? என்பதற்கான வழமையயான பதில்கள் அம்மாவிடம் எடுபடாமல் போக, சந்திக்க வேண்டியது தவிர்க்க முடியாததாக ஆகிப்போனது. மனுசியின்ர வாயை முதலே அடைச்சுப்போட வேணும். கதைக்க விட்டால் தப்பேலாது” என்ற சிந்தனையில் மகன் நிற்குமிடம் அவனைச்சந்திப்பதில் உள்ள வசதிக் குறைவு…என பொருத்தமற்ற பொய்யான பதில்களுடன் பொருப்பாளர். ‘மகன் தூரத்தில்…., மட்டகளப்பில்…நிற்கிறான்…வர கொஞ்சம் காலம் செல்லும்” அம்மாவின் முன்னால் இரத்தம் நீராகிப்போன பொருபாளரின் வார்த்தைகள். அவரது உயிரற்ற வார்த்தைகளை மீறி அம்மாவின் உறுதியான கேள்வி. ‘எப்படி என்ர மகன் கடைசி வரைக்கும் சரியாக செயற்பட்டவனே………? ‘எனக்கு எல்லாம் தெரியும். நான் பெத்து வளத்த பெடியன் அவன் சொல்கிறது பொய் எண்டு எனக்குத் தெரியாதே” ‘உப்பிடி எத்தனை பொய்களை எனக்கு நீங்கள் சொல்லித்தந்திருப்பியள்” ‘வீட்ட வந்து அவன் நித்திரை கொள்ளேக்க அவன்ர பொக்கற்றுக்குள்ள பார்த்தன் வட்டுக்கோட்டை அடையாள அட்டை வச்சிருந்தவன்” என்ர பிள்ளை அம்மாவுக்கு சொல்லேலாதெண்டு எனக்குத் தெரியும். அதில நான் ஏதும் பிழை விட்டிடக்கூடாது என்று தான் நானும் அவனோடை ஒன்றும் கதைக்கேல்லை. ‘செய்தியை கேட்டுப்போட்டு அக்கா வீட்டை ஒடிப்போய் ரூபவாகினிதான் பார்த்தனான்” முகம் தெரியாததால ஒருதருக்கும் விளங்கேல்லை – பெத்ததாய் எனக்கு தெரியாமல் போகுமே. ‘றெயில் தண்டவாளத்துக்குப் பக்கத்துல கிடக்கிறான் என்ரபிள்ளை…” அடக்கி வைத்ததெல்லாம் வெடித்ததால் குமுறி அழும் அம்மாவிடம் சொல்ல வார்த்தைகள் இல்லை. உலகத்தில் உள்ள பொய்கள் எல்லாம் எங்கோ ஓடிப்போக விக்கித்து நினறவரிடம் அம்மா அந்த கடிதத்தைக் கொடுத்தா. தன் வீரச்சாவு வெளிப்படும் வேளையில் அம்மாவுக்கு கொடுக்கவென மகன் எழுதிய கடிதம். எங்கோ பிசகுப்பட்டு முன்கூட்டியே அம்மாவின் கையில். எண்ணற்ற தடவைகள் படிந்துறைந்த போன அந்தக் கடிதத்தில் அவன் எல்லாம் எழுதியிருந்தான். முத்தாய்ப்பான வரிகள்… உன் கடன் தீர்க்காமல் போகின்றேனம்மா. தமிழீழத்தில் அடுத்த பிறப்பில் உன் வயிற்றில் பிள்ளையாகவே என்னைப் பெற்றிடு அம்மா இப்பிறப்பில் தீர்க்காத உன் கடன் எல்லாம் அப்பிறப்பில் தீர்த்திடுவேன் அம்மா அம்மா தாயே உங்களை எமாற்ற உங்களின் பிள்ளைகள் நாங்கள் எத்தனை திட்டங்கள் போட்டோமம்மா. ஒன்றுமே கூறாது நீ நின்றதும் வென்றதும் எவ்வண்ணம் தாயே. தாயகத்தின் தாயே உங்களிடம் நாங்கள் தோற்றுத்தான் போனோமம்மா… ********* ஆசிரியரை பற்றி…. விடுதலைப்புலிகளின் முக்கியஸ்தரான பொட்டம்மான் பற்றி உலகத்திற்கு தெரிந்தவவைகளில் அனேகமானவை புனைவுகளே. புலனாய்வு நடவடிக்கை பணிப்பாளர்களின் துரதிஸ்டம் அவரையும் வாழ்கை முழுவதும் பிடித்திருந்தது. இயற்கையான தனது வெளிப்பாடுகளையும், உணர்வுகளையும் வெளிப்படுத்தும் சுதந்திரம் மட்டுப்பட்டிருந்தது. அவர் ஒரு படைப்பளியாகவும், தீவிர வாசகராகவும் இருந்தார் என்பது பலர் அறியாதது. வன்னியிலிருந்த வெளியான பத்திரிகைகளிலும், இலக்கிய சஞ்சிகைகளிலும் எப்பொழுதாவது எழுதிக்கொண்டிருந்தார். வெளிச்சம் சஞ்சிகையில் அவர் எழுதிய சில கதைகளில் இதுவும் ஒன்று. http://pagetamil.com/?p=5409
- 12 replies
கிருபன்

June 5, 201411 yr
Featured by மோகன்

November 5Nov 5
இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு
இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு

இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு நாளைக்குத் தீபாவளி. அடிக்கடி நண்பர்களும் மாணவர்களும் தொலைபேசியில் வாழ்த்துகளைத் தெரிவிக்கிறார்கள். அனைவரும் மகிழ்ச்சிகரமாக இருகிறார்கள் போலத் தெரிகிறது. கொண்டாட்டம் என்பது மகிழ்ச்சிதானே? மகிழ்ச்சியாக எல்லோரும் இருப்பதைத்தானே நாம் விரும்புகின்றோம். மட்டக்களப்பில் நான் பிறந்த காலங்களில், அதாவது 1940களில், இற்றைக்கு 77 வருடங்களுக்கு முன்னர், தீபாவளியை யாரும் கொண்டாடவில்லை. நாங்களும் வீட்டில் இதைக் கொண்டாடியதாக ஞாபகம் இல்லை. எமக்கு அன்று கொண்டாட்டம், சித்திரை மாதப் புதுவருடம் தான். அன்று தான் எங்கள் வீட்டில் பலகாரம் சுடுவார்கள். முதல் நாளிரவு நான்கைந்து குடும்பங்கள் சேர்ந்து பலகாரம் சுட்டு, அதனைத் தமக்குள் பகிர்ந்து கொள்வார்கள். குடும்பங்களின் விழா அது; கிராமங்களின் விழா அது புது உடுப்புகளை, காலையில் முதலில் தென்னம்பிள்ளைகளுக்கு உடுத்திவிடச் சொல்லுவார் அம்மா. தென்னம்பிள்ளைகள் அணிந்த உடுப்பைத்தான் நாம் பின்னர் அணிவோம். இயற்கையை நேசித்த மனிதர்கள்; அன்றைய சித்திரை நாள், எங்களுக்குப் பெரும் கொண்டாட்ட நாள். தைப்பொங்கலும் கொண்டாட்ட நாள்தான். அதனை விவசாயிகள் கொண்டாடுவர். ஏனையோரும் வீட்டில் பொங்கி மகிழ்வர். ஆனால், சித்திரை வருடமளவுக்கு அது, அன்று பெரும் கொண்டாட்டமில்லை. சின்னவயதில் தமிழ்நாட்டிலிருந்து கல்கி தீபாவளி ஆண்டுமலர், ஆனந்தவிகடன் தீபாவளி ஆண்டுமலர் எனச் சில மலர்கள் வரும். அவற்றின் மூலம்தான் தமிழகத் தீபாவளி எமக்கு அறிமுகமாகியதாக ஞாபகம். அதன்மூலம்தான் தலைத்தீபாவளி, கங்காஸ்னானம், அத்திம்பேர், தீபாவளிச்சீடை முறுக்கு, குடும்பிவைத்து பூணூல் போட்ட தாத்தாமார், மடிசார் வைத்த பெண்கள் எனப் பல தீபாவளி சார்ந்த சமாச்சாரங்கள் சிறுவயது மனதில் படிய ஆரம்பித்தன. தீபாவளிச் சிறுகதைகள் வேறு, இவற்றை மனதில் அழுத்தின. நரகாசுரனைச் சத்தியபாமா துணையுடன் கிருஸ்ண பகவான் அழித்த கதையும் எம்மனதில் வேரூன்றியது. சற்றுவளர்ந்த பின்னர், 15ஆவது வயதில் திராவிடக் கழகக் கருத்துகளுக்கு அறிமுகமானபோது, நரகாசுரன் என்ற திராவிட குலத் தலைவனை, ஆரியனாகிய கண்ணன் அழித்த கதை எமக்கு அறிமுகமானது. நரகாசுரன் என்பவன் நரன்; அதாவது மனிதன். அசுர என்பதன் அர்த்தம், சுரன் அல்லாதவன். சுரர் என்றால் தேவர். தேவர்கள் என அழைக்கப்பட்ட ஆரியர்கள், சுரபானம் எனும் மதுவை அருந்தியதால் சுரர் என அழைக்கப்பட்டனர். திராவிடர்கள் ஒழுக்க சீலர்கள்; மதுஅருந்தாதோர். ஆகவே, அசுரர் என்றால் சுரம் அருந்தாதோர் என்பது அர்த்தம் (அ+ சுரம்) என்ற விளக்கங்களைத் திராவிடக்கழக நூல்கள் தந்தபோது, இளைஞரான நாம் அதனால் ஈர்க்கப்பட்டோம். இவற்றையெல்லாம் தாண்டி, மெல்லமெல்ல தமிழகத் தீபாவளி, தமிழ்ப் பண்பாட்டுக்குள் புகத்தொடங்கி, சித்திரை வருடத்துக்கு அடுத்த பெரும் கொண்டாட்டமாக இடம்பெறலாயிற்று. 1960களில் பேராதனைப் பல்கலைக்கழகத்தில் படித்துக் கொண்டிருந்த காலத்தில், எமக்கு தமிழ் இலக்கியங்கள், இலக்கணங்கள், சமணப் புலவர்களின் தனிப்பாடல்கள் என்பன அறிமுகமாகின. அவர்கள் பிராமண மதத்துக்கும் வைதீக மதத்துக்கும் எதிரானவர்கள்; நால்வகைப் வருணப் பாகுபாட்டை விரும்பாதவர்கள்; மக்கள்பால் நின்றவர்கள்; தமிழ்நாட்டில் பெரும் தாக்கத்தை அன்று எற்படுத்தியவர்கள் என்ற விவரங்களும் சமணத் தலைவரான மகாவீரர், ஸ்தாபித்த சமணமதம் அதன் தத்துவங்கள் என்பனவும் அறிமுகமாகின. இவற்றை எமக்கு அறிமுகம் செய்தவர்கள் பேராசிரியர்களான கணபதிப்பிள்ளை, வித்தியானந்தன், கைலாசபதி, வேலுப்பிள்ளை ஆகியோராவர். கைலாசபதி வகுப்பில் தொடர்ச்சியாகச் சமண தத்துவத்தை எமக்கு விளக்கினார். வேலுப்பிள்ளையும் தமிழ்ச் சமணம், தமிழ்ப் பௌத்தம் பற்றி ஆராய்ந்து எமக்குக் கூறினார். இதன் காரணமாக, சமண மகாஞானியான மகாவீரர் மீது ஒரு மதிப்பு உண்டானது. பேராசிரியர் கணபதிப்பிள்ளையின் வகுப்புகள் வெகுசுவராஸ்யமானவை. சிரித்துக்கொண்டு கதையோடு கதையாகப் பல ஆழமான விடயங்களை எளிமையாகக் கூறிசெல்வார். ஒருநாள், அவர் எங்களுக்குப் படிப்பித்துக் கொண்டிருக்கையில், “உந்தத் தீபாவளி எப்படி வந்தது என்று தெரியுமோடா”? என்று கேட்டார். நாங்கள் நரகாசுரன் கதையைக் கூறினோம். “அதெல்லாம் புழுகடா. சமண மதத்தின் தலைவரான மகாவீரர் சமாதி அடைந்த நாளை நினைவு கூரப் பல தீபங்களை ஏற்றி வைத்து, சமணர் கொண்டாடிய சமண விழாவை, சைவர்கள் தம்வசப்படுத்திக்கொண்ட கதை தாண்டா தீபாவளி. அதற்காக உருவாக்கப்பட்ட கதைதான் நரகாசுரன்கதை” என்றார். சைவம், சமண மதத்திலிருந்து பல விடயங்களைத் தன்வயப்படுத்திச் சைவமாக்கிக் கொண்டது என்பதற்கு நிறைய உதாரணங்கள் கூறி, இதுவும் அதில் ஒன்றடா என்றார். எங்களுக்கு வியப்பு அதிகமாயிற்று. தீபாவளியின் மூலம் பற்றி பேராசிரியர் வேலுப்பிள்ளை கூட, தனது நூலில் ஒரு கட்டுரை எழுதியமை ஞாபகம் வருகிறது. காலங்கள் பல கடந்து விட்டன.... இன்று 2020ஆம் ஆண்டு, இன்று, வடக்கு-கிழக்கு தமிழர் பிரதேசங்களில் தீபாவளி பெரும் கொண்டாட்டம். நரகாசுரனை அழித்த கதை, பாடசாலைகளிலும் சமயச் சொற்பொழிவுகளிலும் சர்வசாதாரணமாகச் சொல்லப்படுவதாயிற்று. அரசியல்வாதிகளும் ஆட்சியதிகாரத்தில் உள்ள பெரும்தலைவர்களும் சமயத் தலைவர்களும் நரகாசுரன் ஒழிந்த நாள் என்றே மக்களுக்கு வாழ்த்துத் தெரிவிக்கின்றனர். நரகாசுரனுடன் தீபாவளி இணைக்கப்பட்டுவிட்டது; பெரும் சமயக் கொண்டாட்டம் ஆகிவிட்டது. இக்கொண்டாட்டத்தை இனி மக்களிடமிருந்து பிரித்துவிட முடியாது. காரணங்கள் பல; ஒன்று, இது ஒரு பெரும் சமய விழாவாகி விட்டது. இரண்டு, இது ஒரு பெரும் கொண்டாடமாகிவிட்டது. கொண்டாட்டம் ஆனமையால் மக்கள் கூடுதல், அதனால் கிடைக்கும் பெருமகிழ்ச்ச்சி, ஒருவருக்கொருவர் மகிழ்ச்சி தெரிவித்தல் என்ற மனிதகுலம் விரும்பும் அடிமனநல்லியல்புகள் இதில் உள்ளன. மூன்று, பெரும் வணிக நிறுவனங்களின் இலாபம், இக்கொண்டாட்டத்தில் அடங்கியுள்ளது. உடுப்புகள், பட்டாசு, பலகார வகைகளுக்கான மூலப்பொருள் வியாபாரம் என்பன இதில் அடங்கும். நான்கு, கோவில் வருமானம், பூசகர் வருமானம் என்பன இன்னொருபுறம் உள்ளன. ஐந்து, பத்திரிகைகளின் தீபாவளிமலர் வருமானம், மற்றொரு புறம் உள்ளது. ஆறு, தொலைக்காட்சி போன்ற ஊடகங்களின் இடைவிடாத கருத்தேற்றமும் அவை, அவற்றால் அடையும் பெருவருமானமும் இன்னொரு புறம் உள்ளது. ஏழு, அதனை விரும்பி ஏற்றுப் புகழ்பெறச் செல்லும் நமது கலைஞர்களும் அறிஞர்களும் இன்னொரு புறம் பெருவாரியாகக் காணப்படுகின்றார்கள். எனவே, தீபாவளியைக் கொண்டாட வேண்டாம் என எப்படிச் சொன்னாலும் அக்கொண்டாட்டத்தை இலகுவில் போக்கிவிட முடியாது. அது, இந்து மக்கள் கொண்டாட்டமாகி விட்டது. கொண்டாட்டங்களை மிகவும் வரவேற்கும் பின் நவீன சிந்தனையாளர்களை நாம் காண்கிறோம். மக்கள் இணைகிறார்கள்; மக்கள் மகிழ்கிறார்கள் என அவர்கள் கொண்டாட்டங்களுக்கு ஒரு புது வியாக்கியானம் அளிக்கிறார்கள். ஆனால், கொண்டாட்டங்களுக்குப் பின்னால் மறைந்து கிடக்கும் சுரண்டலையும் பேதங்களையும் மறக்க வைக்கும் போதைநிலையையும் அவர்கள் தோலுரித்துக் காட்டுவதில்லை. தீபாவளியைக் கட்டுடைத்துப் பார்க்கலாம்; அதன் அதிகாரம் எங்கிருக்கிறது என்று பார்க்கலாம்; தீபாவளிக் கதை கூறும் நரகாசுரன் கதைப் பிரதியைக் கட்டுடைத்துப் பார்க்கலாம். இவை யாவும் ஒரு புலமைத்துவ இன்பப்பயிற்சியுமாகும் (Intelectual pleasure excersise). தீபாவளி அன்றுபோல் இன்றில்லை. நிறைய மாறி விட்டிருக்கிறது. இன்னும் மாறும்; இடையில் வந்து மாட்டிக்கொண்டான் நரகாசுரன்; பாவம் நரகாசுரன். அவனுக்கு ஆழ்ந்த அனுதாபங்கள். http://www.tamilmirror.lk/சிறப்பு-கட்டுரைகள்/இது-ஒரு-தீபாவளிக்-கதை-பாவம்-நரகாசுரன்/91-258874
- 2 replies
கிருபன்

November 14, 20205 yr
Featured by மோகன்

October 18Oct 18

View All

Sign In

ராசா அண்ணை

Featured Replies

Archived

Tell a friend

Topics

குவேனியின் சாபம் இலங்கை ஆட்சியாளர்களைத் துரத்துகிறதா?

வடக்கு கிழக்கில் குடியேற மலையக உறவுகளை பாசத்துடன் அழைக்கின்றோம் – சுமந்திரன் அறிவிப்பு

Tamil Genocide Research Agenda: What Top Genocide Journals Tell Us We're Missing

புலம்பெயர் தமிழர்களிடம் காணி கேட்ட மனோ! அர்ச்சுனாவின் அறிவுரை

Posts

குவேனியின் சாபம் இலங்கை ஆட்சியாளர்களைத் துரத்துகிறதா?

வடக்கு கிழக்கில் குடியேற மலையக உறவுகளை பாசத்துடன் அழைக்கின்றோம் – சுமந்திரன் அறிவிப்பு

தரைப்புலிகள் இன் படிமங்கள் | LTTE Ground Tigers' Images

தரைப்புலிகள் இன் படிமங்கள் | LTTE Ground Tigers' Images

Tamil Genocide Research Agenda: What Top Genocide Journals Tell Us We're Missing

Featured Content

ஈழத்தமிழர் மீதான இனவழிப்புப் போரில் எனது தனிப்பட்ட அனுபவங்கள்

சாத்தான் படை (IPKF)

🕯️ ஒவ்வொரு ஆன்மாவுக்கும் ஒரு தீபம் / “A Lamp for Every Soul”

தாயகத்தின் தாய் – ச.பொட்டு

இது ஒரு தீபாவளிக் கதை: பாவம் நரகாசுரன் -பேராசிரியர் சி. மௌனகுரு

Important Information

Account

Navigation

Search

Configure browser push notifications

Chrome (Android)

Chrome (Desktop)

Safari (iOS 16.4+)

Safari (macOS)

Edge (Android)

Edge (Desktop)

Firefox (Android)

Firefox (Desktop)